STUDENTENDAGEN IN DELFT Kardinaal Alfrink vraagt begrip en geduld bij Kerkvernieuwing Nederlands structuur industriële veranderen DEN BRODE DAPPERE NASI Peperdure OSO houdt zon goed in de gaten Twee visies Menselijk Frictie tussen twee Kerkvisies VAN AARTSEN OPENT GOUDEN R.A.I. TOENADERING COMMUNISTEN SOCIALISTEN DIRECTEUR HANDELSKAMER Vloedgolf veel paniek, geen schade en een open brief terug Sovjet-bioloog Lysenko de laan uit Pravda wil Chauffeur verdacht van zedendelict met drie kinderen Impasse gesprek Be/gië-Kongo doorbroken Verhoging van export nodig Omvangrijke taak voor satelliet DAGBLAD DE STEM VAN VRIJDAG 5 FEBRUARI 1965 DELFT Ter gelegenheid van de katholieke studentendagen te Delft heeft de aartsbisschop van Utrecht, kardinaal Alfrlnk, een toespraak gehouden over „De Kerk in een crisis", tevens het thema van de studentendagen. Uit deze belangwek kende en van milde objectiviteit getuigende rede laten wy hieronder een aantal passages volgen. De oecumenische beweging van deze tijd. die zo gelukkig zich bewust is van de opdracht van de Heer te zoeken naai de eenheid in geloof van al degenen die in H^m geloven, stelt van haar kant aan de Kerk de eis, zich te bezinnen op haar wezen; te zoeken naar datgene wat in haar verkondiging tot het wezen behoort en naar hetgeen in haar geloofsbeleving bijkomstig is, van relatieve waarde, en wat zij dus zou kunnen en misschien zou moeten prijsgeven, als zij van haar kant naar de opdracht van de Heer alles zal willen doen, wat zij mag doen. om de eenheid van alle christenen naderbij te brengen. Dan kan het zijn. dat zij voor een deel van haar eigen kinderen de indruk maakt het vertrouwde roomse uitzicht, dat men abusievelijk voor haar wezen hield, op te offeren voor wat men aan ziet voor een protestants gezicht. Ook hier zal er tyd nodig zyn en veel ge duld en ook vertrouwen in de leiding van de Kerk, voordat ieder in de Kerk gekomen is tot het juiste inzicht en het gerijpte onderscheidingsvermogen. En dit zal des te meer het geval zijn, als men aan de andere kant met een te grote onstuimigheid en misschien soms ook gebrek aan het juiste theologische zicht, met eenzijdig overtrekken van be paalde aspecten en verwaarlozen van andere, de verhoopte eenheid wil ver haasten, met het gevaar dat men ze door onduidelijkheid en verdoezeling eerder belemmert. Wanneer ik nu in het verband van „De Kerk in crisis" het concilie noem, wordt bijna automatisch onze gedachte gericht op de zg. „zwarte week", waarmee de derde zitting werd afgesloten. Ik zou er hier niet veel van willen zeggen, alleen maar enkele opmerkingen willen maken. ven en niet onderkennen wat hier eigen lijk aan de hand is. We zijn gaan inzien dat rondom de vier struikelblokken van die laatste week het tractaat over de godsdienstvrijheid, de nota praevia, het schema over het oecumenisme en de Ma- ria-titel „Moeder van de Kerk" de gang van zaken anders lag dan men in de mist van die week meende. En bo vendien zijn we scherper gaan onder kennen dat datgene waarom het hier uitdrukkelijk gaat, niet is afgedaan met machtsbewustzijn van een bestuursappa raat of met sluw en listig doordrukken van eigen mening door een reactionaire groep. We hebpen er allen mee geworsteld. Het heeft ons allen verdriet bezorgd en het heeft ons pijn gedaan. Maar mis schien heeft de tijd, van wie men zegt dat hij alle wonden heelt, ons gelegen heid gegeven afstand te nemen van de gebeurtenissen en een zuiverder zicht te verwerven op de feitelijke gang van zaken en op de betekenis die men er aan moet toeschrijven. In die dagen zelf van een gespannen atmosfeer, opgeroepen door fricties en achterdocht, versterkt nog door een ge brekkige regie door onvoldoende com municatie en door psychologisch falen zat heel het concilie in de mist, zodat welhaast niemand op dat ogenblik klaar zicht kon hebben op hetgeen geschiedde en op de zin en de betekenis die het alles had. Op het ogenblik is wellicht de hemel wat opgeklaard door verhelde rende beschouwingen van Congar, Schil- lebeekxs, Smulders e.a. in binnen- en buitenland, mensen die midden in het ge woel gezeten hebben en die waarschijn lijk om hetgeen men meende te erva ren evenveel pijn gehad hebben als wij allen. Wij zijn gaan inzien, geloof ik, dat wanneer we de werkelijke zin van het gebeuren willen vatten we niet kun nen volstaan met onze ik neem aan echte bezorgdheid en verontwaardi ging te uiten in invectieven als „ma noeuvres", „trucs" en „oplichterspraktij ken" van wat men aanziet voor de con servatieve, reactionaire groep van het concilie, die men graag blindelings en zonder nuancering identificeert met de episcopaten van bepaalde landen of, nog liever, generaliserend, met de Romeinse Curie. Misschien zijn we gaan begrij-| pen dat we met deze visie de precieze! gang van zaken vertekenen, veel men sen onrecht aandoen, en bovendien wat er ger is aan de oppervlakte blij- AMSTERDAM De minister van Ver keer en Waterstaat, mr. J. van Aartsen, zal op 18 februari de 50e RAI-tentoon- stelling van personenautomobielen ope nen, die tot en met 28 februari in Am sterdam wordt gehouden. Op deze „gou den" RAI zullen 73 automerken uit elf landen worden geëxposeerd, waaronder voor het eerst een officiële inzending uit Japan. De verwachtingen van de organisators zijn hoog gestemd: meer bezoekers (een getal van 400.000 werd op de donderdag in Amsterdam gehouden persconferentie genoemd) en meer verkopen. De heer J. L. Lang, voorzitter van de afdeling personenauto s van de RAI schat vooï 196o een groei van het Nederlandse wa genpark met 260.000 a 270.000 stuks een voortzetting van de stijging met 20 a 25 procent in de laatste jaren. De heer Lang sprak daarbij als zijn mening uit, dat de op 1 februari inge gane verhoging van de motorrijtuigen belasting op de verkoopcijfers weinig invloed zal hebben. „Misschien speelt deze belastingverzwaring in de kaart van de kleinere auto's, ofschoon reeds thans 60 procent van de gekochte wa gens een catalogusprijs heeft van min der dan f 6000." Het Nederlandse wagenpark heeft thans een nieuwwaarde van ongeveer 10 miljard gulden, elk jaar groeiend met irum anderhalf miljard gulden. De ko mende tentoonstelling zal omlijst wor. fen JJ00r van evenementen. Zo zul- ja ,öe voornaamste winkelstraten van j. JJ°°fdstad geheel in het teken van u staan, zal in ongeveer wnrH horecabedrijven een RAI-menu nation^,eeServeerd- zullen in het inter" al,con8rescentrum films over vele bet automobilisme worden b m ook het wegenpro- febraari li beSpJoken bIÜven- Op 18 "5 ,nl- wordt in het congres- over het themStraïie£ con®res Behouden dp wprrnnh ,,de ontwikkeling van vmcie8 en gemeènten".rland P1'°" Uiteindelijk gaat het hier om twee vi sies op de Kerk twee visies die beide legitiem zijn in de Kerk en die beide tot hun recht moeten komen, maar die nu voor het eerst op een conciliepodium elkaar ontmoeten. In deze crisis be vond de Kerk zich in de laatste week van het concilie min of meer op een hoogtepunt. Een crisis en een worste ling, die het concilie zelf nauwelijks kan te boven komen, omdat het laatste woord in deze worsteling van twee visies krachtens zijn ambt en functie in de Kerk alleen gesproken kan worden door de paus. Dè Kerk is nu eenmaal geen democra tie en het concilie geen democratisch parlement, waar de meerderheid van stemmen op zich alleen de beslissing brengt. De Kerk heeft enerzijds een mo- narchisch, anderzijds een collegiaal ka rakter. Men zou, aldus de kardinaal, de worsteling van de laatste week van het concilie vertekend weergeven, als men die zou omschrijven als een botsing tus sen de paus en de rest van het bisschop pen-college, d.i. concilie, of tussen de paus en de meerderheid van het bis schoppelijk college. Ik geloof, zo ging mgr. Alfrink voort, dat we er goed aan zouden doen er mee op te houden over de Romeinse Curie te spreken op een pejoratieve, denigre rende, invectieve manier, zoals dat in de laatste tijd geschiedt Zeker wanneer we ten aanzien van deze Curie niet be schikken over enige persoonlijke erva ring. Dan lopen we gevaar onbillijk te worden, onrechtvaardig, zelfs onchriste lijk, aangezien de wet van de liefde de eerste christelijke wet is, die ook ten aanzien van de Curie geldt, en die tegen woordig zo vaak wordt overtreden door degenen die juist roepen heel begrij pelijk en heel terecht om een evan gelische Kerk, waarin primair de liefde heerst. Wanneer er om wijziging van de Curie wordt geroepen gaat het om heel wat anders. Dan gaat het om die nieuwe visie op de Kerk die door het Concilie en de nota praevia doet daar niets of wei nig aan af is vastgelegd. Dan gaat het om het inbouwen van het collegiale karakter van de Kerk in het bestuur van de Kerk en dus ook in de Romeinse Curie, die tot nu zuiver en alleen het apparaat was van de Sum- mus Pontifex in de Kerk, wiens positie en functie in de Kerk door geen va/ de bisschoppen van het concilie wordt ont kend of betwijfeld. Het gaat primair om een doorwerking van een theologische werkzaamheid van die Curie, niet om menselijke grieven., echt of vermeend niet om menselijke fouten of tekortkomingen. Deze laatste zullen in ieder menselijk bestel altijd kans krijgen, ook in een hervormde Cu rie. Aldus de kardinaal. verantwoordelijkheid die binnen de Kerk ruimte moet kunnen vinden om te func tioneren) in deze vorm een novum is in de Kerk. De spelregels als ik het zo mag noemen voor het functioneren van dit dubbele element staan niet vast en de ontwikkeling van de visie op het bestuur van de Kerk sinds het eerste Vaticaanse concilie zal hier bijna nood zakelijk bepaalde resistentie oproepen. Maar uit alles blijkt dat de paus on danks deze overigens begrijpelijke weerstanden, die we niet zonder meer als kwade trouw mogen interpreteren vastbesloten is aan deze collegialiteit ge stalte te geven. Ik zou willen vragen instantelijk vragen laten we het hem daarbij niet al te moeilijk maken. Hoe moeilijk? Door de indruk te vestigen alsof we het primaat van de paus te kort willen doen en alsof we heel die Curie beschouwen als een conglomeraat van slinksheid en machtswellust., van sluwheid en van afkeurenswaardige ma chinaties. Ip durf niet te ontkennen dat er in de Curie elementen aanwezig zijn die de ontwikkeling van deze collegialiteitsge- dachte met achterdocht bezien. Maar ik zou wel willen ontkennen dat deze weerstand alleen zou voortkomen uit de zo juist genoemde elementen. Hier spreekt ook een bezorgdheid om de Kerk mee, een bezorgdheid die wij misplaatst zullen willen noemen, maar die bij hen zal voortkomen uit een werkelijke ge wetensnood. Tenslotte vroeg kardinaal Alfrink de aandacht voor de persoon van de paus. „Voor ieder moet het duidelijk zijn in welke uiterst moeilijke positie deze paus is terechtgekomen in deze frictie tussen twee kerkvisies, die beide tot het legitie me geloofsgoed behoren en waarin deze paus op dit moment van de historie zijn weg moet vinden. Het gaat niet om de ene of de andere visie. Het gaat om de harmonische verbinding van beide. Die is in de gegeven omstandigheden van dit werkelijk niet gemakkelijk. Zij is voor de toekomst van de Kerk fundamenteel beslissend. Is het zo verwonderlijk als degene aan wie de Heer en de Kerk deze beslissing oplegde en die met alle macht en waardigheid toch een mens blijft zoals wij aarzeling vertoont. omdat hij met alle factoren rekening wil houden? Wanneer we hem in deze aar zeling willen helpen, geloof ik dat we dat beter niet doen door onze bezorgd heid voor de Kerk in te kleden in scher pe, bittere en wrange bewoordingen en verwijten. En in ieder geval hoop ik dat ieder in de Kerk de overtuiging heeft dat we in deze situatie voor deze paus op dit historische moment in de geschiedenis van de Kerk met heel bijzondere aan drang moeten bidden om het licht van moment van de historie van de Kerkde H. Geest". Aldus kardinaal Alfrink. Nergens wordt in het menselijk bestel onmiddellijk het optimale bereikt. Bo vendien mogen we niet vergeten dat de combinatie van pauselijk primaat en van bisschoppelijke collegialiteit (de paus we derom daarbij ingesloten, met zijn eigen MOSKOU Het Russische partijblad Pravda" heeft gisteren opnieuw ge pleit voor meer contacten en samen werking tussen de communisten en de westelijke sociaal-democratische partij en. Het blad zegt, dat de communisten de westelijke socialisten niet meer moe ten beschouwen als „agenten van de bourgeoisie". In een lang artikel wordt sterk de nadruk gelegd op de behoefte aan een soort „Volksfront"-beweging in West- Europa en andere landen van de niet- communistische wereld, maar wordt te- wens duidelijk gemaakt, dat de com munisten onverbiddelijk zullen blijven strijden „tegen de bourgois-ideologie in al haar vormen". Volgens de „Pravda" bestaan nieuwe vooruitzichten voor sa menwerking tussen communisten en so ciaal-democraten. Elke communistische partij zal zelf „de praktische problemen moeten ooplossen. die verband houden met haar houding tegenover de socia listische beweging in haar land". De communistische partijen zijn van oordeel, dat een aantal socialisten in tal van problemen, met name kwesties van oorlog en vrede, dichter bij de com munisten komt, zo zegt de „Pravda". Het Kremlin heeft de socialistische pre miers van Groot-Brittannië, Denemarken Zweden en Noorwegen, nader bekend, al uitgenodigd voor een bezoek aan Moskou dit jaar. MAASSLUIS De politie te Maassluis zoekt drie personen die mogelijk inlich tingen kunnen geven in verband met een op de Vlaardingse dijk te Maassluis door een chauffeur van een tankauto gepleegd zedendelict, waarvan drie kinderen het slachtoffer werden. De bestuurder van een lichtgekleurde personenauto heeft later de kinderen gevraagd wat er ge beurd was. Hij is doorgereden in de richting Vlaardingen. De tankautochauffeur zou een brom fietser en een fietster staande hebben gehouden om ze iets te vragen. BRUSSEL In beginsel is overeen stemming bereikt tussen premier Tsjom- be van Kongo en vertegenwoordigers van Belgische mijnbelangen in Kongo, waarmee de impasse in de besprekingen tussen de Belgische en de Kongolese regering over financiële en economische kwesties is doorbroken. De overeenstem ming gold de Belgische maatschappij „Comité special de Katanga", wier rech ten inzake verlening van mijn- en land- concessies in Kongo in november j.l. bij Kongolees decreet vervallen werden ver klaard. Bijzonderheden over het al koord zijn niet bekend, maar volgens kringen, die bij het overleg betrokken waren, is het voornaamste obstakel voor algehele overeenstemming tussen Bel gië en Kongo weggenomen. Tsjombe werd gisteren in audiëntie ontvangen door koning Boudewijn. De koning had een lang gesprek met de Kongolese regeringsleider. „Ik verbrand mijzelf, als protest tegen rassenvermenging met negers", kon digde een 22-jarige nazi aan, tijdens een massademonstratie in Los Ange les tegen het arresteren van negers in Selma. De jongeman overgoot zich. nadat hij de nazi-groet had gebracht en luidkeels „Ileil Hitler" had ge brald, met een vloeistof die voor ben zine moest doorgaan. Maar voor alle veiligheid had de dappere nazi toch maar iets minder gevaarlijks geno men. O O UTRECHT Het is noodzakelijk dat de industriële structuur van Nederland wordt veranderd de produktie zal in de toekomst meer op halffabrikaten en kapifaalsgocderen moeten worden ge richt dan op verbruiksgoederen. Dit con cludeerde drs. B. J. Udink, directeur van de centrale kamer voor handelsbe- vordering, in utrecht op een vergade ring van de vereniging van chrlstelijk- Mstorische leden van gemeentebesturen, waar hij zijn visie gaf op bevolking ruimte en arbeid in het Nederland var 1980. 1980 waarschijnlijk" 5.5° miljoen" mensen omvatten Steeds minder mensen wl?kcn landb°uw: steeds meer in Te in dustrie en de dienstensector. In de toe komst zal de werkgelegenheid volgens drs. Udink, vooral in de industrie als stuwende welvaartsbron moeten worden gevonden- Industrialisatie en verhoging van het welvaartsniveau zijn niet mo gelijk zonder exportexpansie. In dit ver band merkte drs. Udink op, dat de uit voer in de komende twintig jaar met een a anderhalf miljard gulden per jaar zal moeten stijgen, wil een adequate toeneming van ons nationaal inkomen met 4 tot 5 procent per jaar tot stand kunnen worden gebracht. Vergeleken bij de buurlanden groeit meter beschikbaar om te wonen, te wer- "-J- ken en te „ontspannen". Aan ruimtelijke ordening, aldus drs. Udink, wordt al heel veel gedaan. Men gaat daarbij echter wat eenzijdig te werk. Volgens hem is het gebrek aan „geestelijke ruimte" namelijk een min stens even groot probleem. Hij vreest een toekomstbeeld van een overvol land, waar conformisme heerst wegens gebrek aan geestelijke en fysieke bewegings vrijheid, waar geen plaats is voor eigen zinnigheid en waaghalzerij en waar ni vellering een massamens creëert. In dit verband vestigde hij de aandacht op het grote belang van onderwijsvernieuwing (meer aandacht voor de individuele cre ativiteit), van een levende democratie (decentralisatie en daardoor mogelijk heid tot het dragen van individuele ver antwoordelijkheid) en van een terug houdendheid van de massamedia bij het opjagen der sentimenten. In eigen land zijn voorlopig nog vol doende mogelijkheden voor dag- en weekeindrecreaiie. Drs. Udink gelooft echter niet. dat het Nederlandse volk in de toekomst in ons land ooit nog vakantierecreatie zal kunnen vinden „daarvoor moet men Europa intrekken". Hij pleitte voor een intensieve voortzet ting van de industriespreiding en voor betere forensenverbindingen die een gro tere spreiding van de woongebieden be vorderen. Voor wat dit laatste betreft dacht hij bijvoorbeeld aan snelle foren sentreinen die de Veluwe tot het woon gebied van de Randstad kunnen maken. In zijn slotcooonclusie zei drs. Udink, dat er in de toekomst misschien ook wel nieuwe taken liggen op het gebied van de emigratie. Niet voor armeNe derlanders die teveel zijn. maar voor mensen die ruimte zoeken, grenzen over schrijden en hun kennis, kapitaal en ar beid elders ter beschikking willen stel len. het bruto nationaal produkt in Neder land niet' hard. Dat steeg namelijk bij ons in de periode 1952-1962 maar met gemiddeld 3.6 procent per hoofd per jaar, tegen bijvoorbeeld 5.4 procent in Duitsland en 5.8 procent in Italië. Van een inhalen van de achterstand kan. volgens drs. Udink. alleen sprake zijn door een hogere kapitaalinvestering per arbeider. Daartoe zal onder meer het aantrekken van buitenlands kapitaal noodzakelijk zijn. Hij pleitte dan ook voor het creëren van een zo gunstig mogelijk klimaat voor buitenlandse in vesteringen en voor het opvoeren van de industriële research. Bij een omschakeling van de produk- tiestructuur zal het niet langer mogelijk zijn om, zoals tot dusver, het grootste deel van de produkten te exporteren naar onze buurlanden Duitsland. Bel gië, Frankrijk en Engeland, die van Nederland geen halffabrikaten en kapi taalgoederen nodig hebben. Drs. Udink meent, dat nieuwe klanten gezocht zul len moeten worden in Oost-Europa (in clusief Rusland), in China en in de ont wikkelingslanden (met name Indonesië). Berekeningen, gebaseerd op de huidi ge ontwikkelingen, maken het aanneme lijk, dat Nederland in 1980 ongeveer 14,6 miljoen inwoners zal tellen. De bevol king groeit steeds sneller en de mensen gaan meer en meer in de grote steden wonen (35 procent in 1960 tegen 22 pro cent in 1900). Een steeds groter deel behoort tot de groep onkerkelijken: 18,4 procent in I960 en 7.8 procent in 1920. De groep boven de 65 jaar wordt rela tief groter, evenals die van Nederlan ders van 25 jaar en jonger (1960: 45 procent), in 1980 zal de bevolkingsdicht heid voor het gehele land 700 personen per vierkante kilometer bedragen, maar Y00rnnkn ^ar)dstad Holland niet minder cian 3000 mensen per vierkante kilome ter. Voor deze laatste groep is er dan per persoon een ruimte van 18 bij 18 HONOLOELOE De vloedgolf, die gisteren na een aardbeving bij de Ale- oeten over de Grote Oceaan is getrok ken, heeft van Japan tot Californië men sen uit laaggelegen gebieden verjaagd, maar weinig schade aangericht. De golf trof Japan, Hawaii en Cali fornië. In Japan steeg het water slechts vijf centimeter, in Hawaii 25 centimeter en langs de ooskust van de Grote Oce aan was geen merkbare verhoging waar te nemen. Japan, Hawaii en Califor nië werden voor vloedgolven gewaar schuwd nadat melding was gemaakt van een 1.8 meter hoge vloedgolf op Attu, een eiland van de Aleoeten- Aan de heer Leijendekker ournalist, te Breda. Beste Loek Als dezer dagen de post een pakket by je bezorgt zit er brood in. Doe geen pogingen het te eten. Het is goed geweest daar niet van maar het is nu keihard. Maar jy hebt kinderen, die je mee kunt nemen om eendjes te voeren. Dat misstaat een jonge vader geenszins. Ik daar entegen sta als middelbare dame voor gek, wanneer ik in mijn een tje eendjes ga voeren in het Vondel park. Jij hebt me op het broodspoor ge zet en liet is dus niet onbillijk dat jij iets doet om me af te helpen van de broden, die warme bakkers uit verschillende delen des lands my gestuurd hebben om te bewijzen dat het hunne lekker is. (Hetgeen ik in het algemeen gesproken al wist). Een jaar of twee, drie geleden heb je in ons zondags journalistenlQrum gezegd dat ons brood niet zo lekker is, als het brood dat je de week er voor in andere landen van Europa had gegeten. Je deed er nogal thea traal over, vond ik toen. Je wilde in brood iets terugvinden van de volle rijkdom der aarde. En die aardse vol heid zit er by ons niet in. Kieskeurig en egoïstisch als ik ben prees ik jouw klacht horende myzelf gelukkig om het feit, dat ik in mijn woongebied nog omgeven ben door een aanzienlyk aantal war me bakkers. Nee, dat zyn niet alle maal kunstenaar? in hun vak, maar ik weet de goeden te zitten. Of ik nu zo'n vol, aards boereweit wil heb ben of een luchtige maanzaadgalle, een knappend dubbelgebakken pan ne, clan wel een zoet duvekatertje, het is er. En Belgische bolletjes, Franse stokjes, harde puntjes, ge raspte broodjes, zachte fijntjes wat je hij de één niet vindt heeft de an der. Allemaal lekker brood. Sinds jij die kreet geslaakt hebt ben ik mijn diverse bakkers van tijd tot tijd ontrouw. Ik heb in de loop van de tijd van hot en haar brood mee naar huis gesleept een honk vast mens ben ik nu eenmaal niet en ik eet ook vaak buitenshuis. Sedertdien kan ik die theatrale kreet van jou over de volle rijkdom der aarde begrijpen. Het zit er niet in. In een heleboel brood niet, bedoel ik. Daarom heb ik er vorige week in de Tweede Kamer mijn droefenis over uitgesproken, dat de Overheden van zes Europese landen in Brussel wèl zorgzaam gebogen zitten over de kwaliteit van een teentje knoflook, maar dat de smaak van ons brood die zorg niet deelt. Ik heb lief geweten.' Bakkers die wel goed brood bakken en zich dus van niemand iets hoeven aan te trekken hebben me onder brood bedolven. Als ik alle uitnodigingen om ter plaatse te komen proeven zou aannemen, ben ik enige weken onderweg en lien pond aangekomen. En natuurlijk heb ik niet gezegd dat alle warme bakkers goed en alle fabrieken slecht brood leveren. Ik lieb, net als jij destyds, gezegd dat heel veel Nederlanders genoegen moeten nemen met brood waar geen kraak of smaak aan is. Overigens, waarde collega, wat is publiciteit toch een merkwaardig verschijnsel. Bij die debatten over Landbouw in de Kamer zijn scherp zinnige betogen gehouden over de voor ons kleine land zeer belang rijke problemen van landbouw structuur, cultuurtechniek, ruimte, recreatie, om er maar een paar te noemen. Daarover heeft meer in de kranten gestaan dan over mijn broodkreet. En niemand kikt er over. Mijn (politieke) collega Vredeling weet ervan mee te praten. Zijn schriftelijke vragen over de kwali teit van kaas en yoghurt hebben ook een hoop deining veroorzaakt, maar hoeveel mensen zouden iets weten van zijn stugge werken voor de de mocratisering van het Europese parlement? Toch echt niet zo'n kin derachtig probleempje. Evenwel, dat is een zaak waarover we grif een forumpje of vier zouden kunnen volpraten. En vooralsnog is mijn eerste zorg: hoe kom ik van dat brood af? Daarom als ik niet snel een redelijke oplossing vind in mijn naaste omgeving, stuur ik het naar jou. Dan zit je eraan voor een middag eendjes voeren. Maar ten slotte presenteer ik je niets anders dan een broodje van je eigen deeg. Vergezeld van mijn hartelijke groeten, Gerdn Aan mevrouw G. Brautigam, Tweede-Kamerlid en journaliste, te Amsterdam. Beste Gerdn Natuurlijk heb ik met grote be langstelling je actie voor beter brood gevolgd. En natuurlijk heb ik wel even moeten terugdenken aan ,ie „nou-nou-zeg"-reactie, toen ik enkele jaren geleden in ons radio-journalis tenforum de kwaliteit van het Neder landse brood aan de orde stelde. Heb ik me toen „wat theatraal uitgedrukt? Weet je, wij bidden (ja, ja, zelfs na het Concilie nog) en kele malen per dag het Onze Vader. Daarin vragen wij: geef ons heden ons dagelijks brood. Ik kan niet aan vaarden dat de bedoeling van dat gebed wordt weergegeven door de substantie, die in de (meeste) grote steden in de Randstad als onderlaag voor het beleg op tafel komt. Toen ze in Kanaan om wijn vroegen, kre gen ze toch ook geschonken van de volheid der aarde! Overigens kan ik je wel zeggen dat ikzelf van het broodprobleem verlost ben. Hier in het Brabantse en Zeeuwse weet men nog hoe het brood behoort te zyn. Ken je het verhaal van het jongetje, dat met zijn vader langs een veld met gerst loopt? De vader nam zijn hoed af. Waarom doet u dat, vader?, vroeg het jochie. M'n kind. was het antwoord, ik dank Onze Lieve Heer, omdat Hij ons het bier geschonken heeft. Als je het my vraagt maken de bakkers hier een zelfde gebaar als ze het meel gaan mengen en kneden. Ja, en nu zit je met de gebakken broden. Marc en Eric doen je de groeten, maar ze weigeren, zeggen ze heel beslist, zelfs aan de eenden stenen voor brood te voeren. Maak er maar broodpap van. Dat geeft Vredeling gelegenheid voor een ver gelijkend onderzoek en wie weet wat daaruit weer te voorschijn kan ko men. Ik hoop je spoedig eens hier te zien, aan een tafel met echt brood. Kies tevoren zorgvuldig je weg. Ik zou je graag heelhuids hier zien ar riveren. Met enig overleg, wat ge luk en veel geduld kun je best nog een heel eind komen over de Bra bantse wegen. Van harte gegroet, Lock MOSKOU De omstreden Sovjetrus- sische bioloog Trofim Lysenko is ontsla gen als hoofd van het instituut voor genetica in Moskou. Zijn functie wordt tijdelijk waargenomen door prof. Khilya Koesjner. Lysenko wordt verweten samen met een groep biologen een achterstand in de Sovjetrussische erfelijkheidsleer te hebben veroorzaakt. „Zij ontkenden een aantal zeer belangrijke stromingen in de biologische wetenschap en vestigden hun zienswijze, die dikwijls niet over eenkwam met de huidige stand van de wetenschap en de experimentele fei ten", zo luidt de beschuldiging. Hij wordt er ook van beschuldigd valse cijfers te hebben gebruikt om zijn stelling over het vermeerderen van graanoogsten te staven. Bovendien zou de Sovjetrussische landbouw „kolossale verliezen" hebben geleden doordat Ly senko een nieuwe kruising van maïs- soorten afwees, omdat deze niet in zijn theorie paste. Professor Lysenko is „dictator" van de Russische erfelijkheidsleer geweest. Onder Stalin klom hij op, nadat hij had beweerd, dat de erfelijkheid kunst matig kan worden veranderd, een op vatting, die door de traditionele genetici wordt afgewezen. Na Stalins dood in 1953 werd niet veel meer van hem vernomen, tot hij door Kroestjev in 1958 opnieuw naar voren werd gebracht. Kroestjev prees hem en verwijderde zijn critici uit onderwijs- en onderzoekfuncties. ONVERLATEN HEBBEN in Amster dam het borstbeeld van de vermoorde president Kennedy met smeer be smeurd. (Advertentie) Elke OLVEH polis is winstdelend. KAAP KENNEDY De OSO-2, de woensdag gelanceerde kunstmaan met een zonne-observatorium in het klein, is gisteren aan het werk gegaan. Vanaf de aarde werden een voor een de inge wikkelde instrumenten ingeschakeld. De OSO-2 draait in een bijna cirkelvor mige baan, die in hoogte varieert van 445 km tot 628 km van het aardopper vlak. De acht instrumenten, waaronder de coronograaf, een spectro-heliograaf, gei gertellers en spectro-fotometers, zullen vandaag alle in bedrijf zijn. De bedoe ling is dat zij dat zes maanden zullen volhouden. De cilindrische romp draait gestadig om de kunstmaan stabiel te houden, terwijl een halfcirkelvormig „zeil" van zestig centimeter doorsnee op de zon gericht blijft. De kunstmaan heeft 24 miljoen dollar gekost. Met de instrumenten wil men de ultraviolette en röntgenstraling van de zon ontrafelen en met een ingenieus mechanisme de corona van de zon be studeren. Dit mechanisme ziet de zon op dezelfde manier als wij die zien tijdens een volledige zonsverduistering. De corona, een gasvormige lichtkrans rond de zon, kan op aarde niet op de juiste manier worden waargenomen omdat het licht door de atmosfeer wordt vervormd. OSO-2 moet de geleerden een dieper inzicht verschaffen over wat gaande is in de „kernreactor" die de kern van de zon is, en in de uitbarstingen die dooi de corona heen koken en als elektro magnetische straling de ruimte in schie ten. Het OSO-programma. dat een serie van acht kunstmanen omvat, kost onge veer 82 miljoen dollar. EEN DEEL van het 5000 man tellende personeel van Wilton-Feyenoord heeft gisteren, uit protest tegen het uitblij ven van de loonsverhoging tot 5 pro cent, het werk voor enige uren neer gelegd. BIJ DE Fordfabriek in Genk is op nieuw een 24-uursstaking uitgebroken onder een deel van de 3000 arbeiders. (Advertentie)

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1965 | | pagina 15