5URAE
ement
BAYER
I
Al sinds vele jaren
is Aspirin overal ter
wereld de meest gebruikte pijnstiller.
Waarom zou üdan gaan experimenteren
met allerlei middeltjes.
Staken tegen de overheid:
boeiend proefschrift
Brabantse socioloog
een
van
)MMATIES
r STOPPEN
CNEGEERD
discussie
jongeren
Volkshochsch ule
organiseert wekelijkse
cursussen
wen...
heer in het verkeer
ïudo-politieman
veroordeeld
Hobbv
Gewoon plat
„Macht spasz"
Nederlanders
laten hun
Duits
bijslijpen
Nederlanders
Spreekvaardigheid
Voorlopig geen
uitgave „Lunch
Verzetshelden
De norm
Soldaat
Te betreuren
Wat protestants
Handstandje
Barse Bassen?
Kaas
Citaten
55
ran onze correspondent)
LBURG De Middelburger
niet verschenen was, had op
her 1964 op de Langevielebin-
te Middelburg opzettelijk niet
lan een bevel om te stoppen
politieagent toen hij op zijn
waarop achter hem twee
iraren gezeten, over die brug
was doorgereden. De officier
erdachte reeds eerder voor een
feit veroordeeld was en dat
aar iemand is, die zich wei-
ekt van een bevel om te stop-
de politie. De vorige maal was
'deeld tot 75 gulden boete. Hij
is een week voorwaardelijk
proeftijd van twee jaar en 75
15 dagen. De politierechter
conform.
en E., 19 jaar, timmerman te
lland, had op 21 november van
jaar, toen hij als bestuurder
notorfiets op de Hilsedijk door
ïtmeester van de Rijkspolitie
en was gemaand, opzettelijk
lan aan dat bevel en was met
cht doorgereden. Hij verklaar
der, dat hij het stoplicht niet
d en dat hij wegens de mist
op zijn stuur had gelegen. De
ster had hem tenslotte bij de
woning aangetroffen. De offi-
lat verdachte blijkbaar weinig
id voor 't gezag. Hij heeft nog
nden tegoed wegens verzet te-
olitie. Hij eiste een week on-
delijk. De politierechter maak-
gulden of 20 dagen van.
kere De V.. die niet versche-
had op 11 oktober van het
ir op de hoek Gortstraat - Var-
t te Middelburg een aanrijding
;t een andere auto en was zon-
oppen, hoewel er een behoor-
ide aan de aangereden auto's
taan, doorgereden. De getuige
dit gezien en hij zette de za-
;n. De officier vroeg voor óit
i De V. 75 gulden of 15 dagen,
erechter vonniste conform.
en
en
wd
ert
sch
is
DAGBLAD DE STEM VAN ZATERDAG 30 JANUARI 1965
.9
gemeente en men zal uiter-
wel graag bij het centrum
probleem is in deze streek,
eenmaal geen groeiende ten-
n het is moeilijk uit deze im-
•aken.
iiscussie sprak hij de hoop uit
ele zaak voor 1 januari 1966
g zal krijgen, maar dat staat
zien. Als het lang gaat duren,
de herindeling een sentimen-
;pelen bij de gemeenteraads-
fen in 1966. En dat zou te be-
jn. Overigens bestaat de moge
dat de minister van Binnen -
ken hiertoe enige maanden uit
kunnen geven. Voor één ge-
egheel West-Zeeuwsch-Vlaan-
ïtte hij de tijd nog niet rijp,
wel in de verdere toekomst.
NGEN De politierechter te
rg zag gisteren een pseudo-pofe»
oor het hekje verschijnen. De
J. R., 30 jaar, liep met zijn
c in zijn woonplaats Vlissingen
len, toen een auto voor hen in-
afsloeg. R. meende voorrang
De bestuurder had gestopt en
had hem naar zijn naam ge-
och de ander weigerde die te
Verdachte had toen een identi-
s van zijn echtgenote getoond,
jd dat zij nog bij de technische
gsdienst van de Rijkspolitie
'erdachte verklaarde hierover,
cwijs, toen hij zijn zakboekje uit
nam. in zijn hand terecht was
Hij. noch zijn vrouw waren
jolitie-ambtenaar. De officier
t feit wettig en overtuigend be-
vorderde ƒ100 of 20 dagen,
erechter zei hem. dat hij der
ingen achterwege moest laten
hem met 75 gulden of 15 da-
eeft als favoriet Ineke Heems-
bben) met Willy Spelt (Zwem-
Minick Guënet (ENT) als sterk-
•standsters. Heren 200 m school-
Olympisch deelnemer Hemmy
rae) het op moeten nemen
k. van Altena-Robben) en Mar-
ikels (PSV) en daar helemaal
nakkelijke kluif aan hebben.
sche finaliste Betty Heeukels (P
favoriet vooro de 200 m. wis-
zij het niet gemakkelijk knj-
haar Olympische ploeggeno-
Tigelaar. Vinus van Baaien
Olympisch deelnemer uiteraard
iet van start op de 100 rn-
maar zal verwoede tegenstand
krijgen van Evert Kroon,
Jan Beijering (Tiel). Men
j of Peter de Jager nu eens
c Bredanaar onder de minuu£
nmen. Roelke van Vliet (Rob'
ia Mulder (GZPC) zullen tl-
veel toegeven op de 100 m-
dames terwijl er bij de 100 nj*
heren er 5 deelnemers ztfy
i de 1.06 nl. Rob Dix (HPC.
Druwe (Robben), Chris van pJV
Daniel Honoré (ENT) en Ha
(Surae) wie zal dit nu gaa
f finaliste Klenie Bieflioll
uiteraard de kanshebster
schoolslag dames maar Ton-
tool (Zwemlust) en Rita Tig^"
bben) zijn tegenstandsters waa
voor zal moeten oppasse
wisselslag pers, heren is ®e
lag met K. Koper (HPC), A1}"
nans, Robben en Jean Franc®
hien als de sterksten. Bij
g estafetten is de Robben i
>ij de dames met als 1Pe
GZPC en PSV en bij de heren
iet!
PU en rsv en dij ac »---
ei als grootste tegenstandcier
Zwemlust en HPC. De hc^e
als extra stimulans de strij
wisseltrofee. +Tn
vrijeslag estafetten rntmj®1
vrijeslag estafetten is
e Robben wederom de 'aY°
GZPC en PSV. Bij de her^n
PC een goede kans niet
ïlust.
DUITSERS
VERDIEPEN
ZICH IN
NEDERLANDS
Mevr. Ludwig-Rynders (75) ge
boortig uit Hoorn die de cursus
Nederlands aan de Gronauer
Volkshochschule geeft.
Met Nederlands bereikt men in de wereld maar een hee be
scheiden taalgebied, een gebied dat in het Vlaamse zuiden
ook nog zeer gevoelig is voor vreemde penetratie. En omdat
we uit ervaring weten dat maar weinig buitenlanders bereid zijn onze
taal te leren en we uit te respecteren eigenbelang behoefte hebben aan
goede zakelijke en ideele relaties met het buitenland zetten we onze
studerende jeugd voor een stug bezet lesrooster waarin Frans, Duits
en Engels allesbehalve een facultatieve waarde vertegenwoordigen Op
sommige middelbare Duitse scholen, met name in de grensstreken, komt
't Nederlands als keuzevak op 't lesrooster voor. De Gronauer Realschule
biedt b.v. deze mogelijkheid. De lessen worden er gegeven door een
Enschedese leraar, de heer Vonk. Zijn leerlingen zijn ongeveer 15 jaar.
De cursus begint meestal optimistisch met een flink aantal leerlingen.
„Wel dertig" is ons verzekerd. Het aantal begint echter te slinken
naarmate met het vorderen van het schooljaar de examenstof de volle
dige aandacht opeist.
De Gronauer Volkshochschule, die
zetelt in de Rathausturm, organiseert
cursussen Nederlands, die al twaali
jaar geleid worden door de thans 75-
jarige mevr. Ludwig-Rijnders een vi
tale Hollandse die onmiddellijk en ad
rem reageert als we onbedachtzaam
haar geboortestad Hoorn een dorp noe
men. Als jeugdige lerares is ze inder
tijd de Frankfurter koopman Ludwig
gevolgd naar Ned. Indië. Ze gold toen
als een talentwonder. Gedurende een
25-jarig verblijf op Java (o.a. Ban
doeng) leerde ze er vlug nog wat
oosterse talen bij.
Het echtpaar Ludwig vestigde zich
na de oorlog in Gronau maar onder
houdt talrijke contacten met Neder
landse relaties. Behalve „Holland isch"
geeft ze nog andere taalcursussen .aan.,
de Volkshochschule. Het Nederlands
onderwijs is- vooral grammaticaal ge
fundeerd en probeert een zo groot mo-
gelijke woordenkennis onder het bé-
reik van de leerlingen te brengen. De
complete cursus duurt drie trimesters.
Aan het eind daarvan is de leerling
zover gevorderd dat hij een eenvoudig
gesprek kan voeren en een niet te in
gewikkelde tekst kan lezen. Het aan
tal cursisten is ongeveer twintig per
jaar; ze komen uit verschillende krin
gen en hebben vaak ieder voor zich
een ander motief. Soms is de keuze
van het Nederlands alleen maar be
paald door een toevallige hobby.
DAT is b.v. het geval bij een 43-ja
rige textielman die zijn medecursis
ten laat genieten van zijn permanente
obstructie tegen de harde g en sch
Hjj is voor vrije vertaling. Als de le
rares hem de Nederlandse tegenwaarde
vraagt van de zin: „Das Schiff liegt im
Haf en von Scheveningen" antwoord
hy zonder blikken of blozen: „Het
sjip ligt in de haven van Amster
dam". Zo'n grapje kan er best af in
een serieuze „SCtunde".
Een 23-jarige „Optiker" heeft min
stens 50 procent Nederlandse klanten
Het ergert hem dat hij ze niet vol
waardig in hun eigen taal te woord
kan staan. Dat moet hij nu overlaten
aan zijn moeder die enige jaren in
Nederland geleefd heeft. Van de cur
sus Nederlands hoopt hij dat ze de
ergste taalbarrières zal opruimen.
Een Buchhterin werkt in een be
drijf waarin veel Nederlanders werk
zaam zijn. Ze wil gemakkelijker con
tact met deze mensen maar haar voor
naamste reden is toch: oprechte sym
pathie voor het Nederlands.
VRIENDEN hadden tegen een Kauf-
mannisclie Anngestelte (kassierster)
gezegd: „Och, Nederlands dat is ge
woon een beetje plat". Dat zou voor
haar toch al niet meegevallen zijn, om
dat ze afkomstig is uit het Ruhrgebied
De werkelijkheid viel nogal tegen. Ze
ziet nu wel in dat het een echte taal
is. Maar daar ging het tenslotte om;
ze wilde per se een vreemde taal le
ren.
Een jeugdige dessinontwerpster heefl
veel „Bekannte in Holland" die ze
graag bezoekt. Maar omdat ze bij de
tijd wil blijven grijpt ze dan graag
naar een Nederlandse krant. Gevolg:
Deelnemers aan de cursus Duits
ergernis, omdat de geheimen van de
wereldpolitiek in het Nederlands niet
te ontraadselen zijn. Na de cursus
hoopt ze geen reden tot ergernis meer
te hebben.
De oudste van de cursus is een 70-
jarige gepensioneerde Bundesbahnin-
spektor die in de praktijk van het le
ven al een aardig mondje Nederlands
heeft opgedaan, maar de voorraad Ne
derlands graag wil laten aanvullen en
bijslijpen op de cursus van de Volks
hochschule. Hjj is gevoelig voor de
sfeer van de Twentse markten en be
zoekt ze per fiets.
Laat nu uitgerekend deze vriend van
Nederland het slachtoffer zijn gewor
den van een miezerige nozemstreek.
Tóen hij in augustus van dit jaar de
Enschedese markt bezocht sneden
kwajongens zijn fietsbanden aan flar
den.
De jongeren van het gezelschap:
een ambtenaar van de Bundesbahn,
een bankbediende (23) een douane
ambtenaar en een gymnasiaste ver
ontschuldigen de uren die zij aan het
Nederlands wijden met de opmerking
ach ja, es macht Spaz. Maar de man
nelijke partijen in dit kwartet hebben
toch ook één oog gericht op profijt in
de praktijk. Ze hebben dagelijks con
tact met Nederlanders en hopen van
hun cursus het beste.
De Gronauer cursus zou niet com
pleet zijn als de liefde niet een darte
le partij meeblies. Een der deelneem
sters, een stenotypiste, bekend blo
zend dat ze een „Hollandischen
Freund" heeft, wiens 90 procent zij
hoopt te worden. Ze zal hem volgen
naar zjjn Heimat.
BEHALVE Nederlandse lessen voor
Duitsers organiseert de Gronauer
Volkshochschule Duitse lessen voor
Nederlanders. Ze duren eveneens drie
trimesters. De cursusprijs is zeer aan
lokkelijk en bij het begin van het eer
ste trimester storten zich meestal zo'n
tachtig cursisten in het Duitse avon
tuur, dat eigenlijk allesbehalve een
avontuur is, maar een aan ervaring
getoetst en wetenschappelijk gefun
deerd systeem om in zo kort mogelij
ke tijd de kennis van het Duits zo ro
yaal mogelijk op te halen.
Er zijn vier groepen cursisten die
op vrijdagavonden en op zaterdagmid
dagen in de Rathausturm bijeenko
men.
Op zo'n vrijdagavond troffen we on
der de cursisten twee „gebreveteerde"
leraren Duits aan met ervaring in hel
vak. Ze waren 63 en 55 jaar. Het les
rooster had hen dit schooljaar mis
deeld met Duits, maar om toch een zc
levend mogelijk contact met die taa"
te houden hadden ze ingeschreven
voer de Gronauer cursus, die ze een
parig prezen.
Deze cursus veronderstelt de gram
matica voor „gekend". Constateren d<
docenten Paping of Fuchs bij enige
cursisten een hiaat in schoolse ken
nis dan zorgen ze voor een (gesten
cild) opfrissertje.
WAT de cursisten vooral waardeer
den was dat de lessen onmiskenbaai
de spreekvaardigheid verhogen. In di'
opzicht was vooral een drietal jonge
re onderwijzers erkentelijk voor de ge
volgde onderwijsmethode. Een ervar
studeert l.o. Duits, twee hebben deze
acte reeds, maar gebruiken dit jaai
als een betrekkelijk rustige overbrug
ging tussen l.o. en m.o. studie. Bevor
dering der spreekvaardigheid is ook
andere deelnemers zeer welkom.
Daaronder bevinden zich drie echt
paren, wtee vertegenwoordigers met
hun echtgenoten en een sociaal werker
die met een (tot voor kort actieve) so
ciaal werkster getrouwd is. Ze zullen
hun woordje kunnen doen als ze in
het komende zomerseizoen Duitsland
als vakantieland kiezen.
Verhoogde spreekvaardigheid za)
ook de zestigjarige kolenhandelaar tc
pas komen als hij zijn relaties uit hel
Ruhrgebied moet opbellen. 4
De jongste cursist is een 17-jarige
UTS'er die het laatste jaar op de
HBS moeilijkheden had met Duits, dat
op z'n fatsoen trok en zich wreekte
cloor zich juist op die taal af te gaan
beulen. „Zo erg is 't niet aangekomen"
zegt hij nu „het is nu een fijne hobby"
DOCENT Paping laat zijn cursisten
lezen uit een selectie korte verhalen
van gerenommeerde Duitse schrijver?
(o.a. Werner Bergengruen. Heinrich
De Duitse leraar Paving
Böll. Kurt Kluge, Thomas Mann). Hij
heeft nu Berthold Brecht onder han
den. De vele onderlijningen in zijn
tekst wijzen er wel op dat deze om
streden maar belangrijke figuur met
Duitse „grundlichkeit" behandeld zal
worden.
Wil de heer Paping de conversatie
prikkelen, dan leest hij met zijn cur
sisten. krantenartikelen. De heer
Fuchs volgt hetzelfde systeem maar
iaat hoorspelen lezen (Bachman, van
Heinrich Böll „Klopfzeichen", Eich
Hildesheimer enz.) waarbij hij de rol
len laat opnemen door de cursisten
(Advertentie)
Cursus Nederlands
lende motieven
uit verschïl-
Beide docenten besteden vooral aan
dacht aan het vitale, moderne Duits
(al was Gras er niet bij).
Aan het einde van elk trimester
wordt in de Volkshogeschool Nord-
walde een speciaal weekend gehouden
Ook gezamenlijke reizen verhogen de
aantrekkelijkheid van deze cursus. In
de afgelopen zomer maakte men een
reis langs de Rijn.
Het is fijn weer te leven zonder pijn
Verkouden Hoofdpijn Spierpijn
Neem snel Aspirin.
Daar knapt u van opASPIRIN
20°/o voordeel bij aankoop van gezinsverpakking van 100 tabletten.
DAAR STAAT
ACHTER
55
UTRECHT De uitgave van het nieuwe
dagblad „Lunch", dat op 1 februari in
de grote steden zou verschijnen, is voor
onbepaalde tijd opgeschort. Dit heeft de
initiatiefnemer, de heer P. S. M. de Bruin
aangekondigd in zijn advertentieblad
„Het Stadsblad", dat in een oplage van
135.000 exemplaren in en om Utrecht
wordt verspreid. De heer De Bruin heeft
na de annulering van de drukorder door
drukkerij Lumax in Utrecht geen kans
gezien om elders in Utrecht op gelijk
waardige wijze zijn plannen te realiseren.
Zoals wij reeds meldden weigerde Lumad
een drukkerij van het Nederlands Katho
liek Vakverbond, het nieuwe dagblad te
zetten en te drukken, omda men het
niet eens kon zijn met de opvattingen
van de heer De Bruin over de Neder
landse dagbladpers.
KNIPSEL-
NIJMEGEN In de aula van de ka
tholieke universiteit van Njjmegen pro
moveerde vrijdagmiddag drs. F. A. M.
Verleisdonk, (in 1932 te Asten geboren)
tot doctor in de sociale wetenschappen,
op een proefschrift dat tot titel droeg:
„Stakingen tegen de overheid, de veran
derde positie van de Westeuropese
vakbeweging, gezien tegen de achter
grond van de sociaal economische ont
wikkeling".
Promotor was de hoogleraar dr. F. van
der Ven.
Sedert het begin van de vijftiger jaren
vervagen in de Westeuropese landen de
traditionele scheidslijnen tussen de ar
beidersbevolking en de overige groepen
van de samenleving. In de politiek be
kennen ondernemers zowel als werkne
mers „kapitaal zowel als arbeid", links
zowel als rechts, zich ondanks reserves,
steeds meer tot een gemeenschappelijke
ideologie, de een of andere nationale va
riant van het huidige westerse kapitalis
me, aldus de promovendus in zijn proef
schrift.
Deze groeiende maatschappelijke sa
menvloeiing is niet zo maar uit de lucht
komen vallen, doch is daarentegen in niet
onbelangrijke mate het resultaat van een
proces van gestage economische groei.
Evenmin als de economische, verliep ech
ter de sociale ontwikkeling zonder schok
ken. De overgangen tussen de groeifases
waren gekenmerkt door sterke sociale
spanningen: soms ontladen deze span
ningen zich in stakingen tegen de over
heid, waar deze tekortschoot in haar ty
pische functie: het scheppen en in stand
houden van de algemene voorwaarden en
van een institutioneel kader, waarbinnen
een pluraliteit van belangen tot gelding
kan komen. Naar aard, omvang en in
tensiteit, waren deze stakingen een af
spiegeling van de stand der betrekkingen
tussen de arbeidende bevolking en de
westerse industriële samenleving.
Dit is het thema waarin het proef
schrift geschreven wordt aan de hand van
het gedrag van de Engelse, Franse en
Duitse vakbewegingen, die als vertegen-
woordigers van drie onderscheiden syn
dicale typen, representatief worden ge
acht voor de Westeuropese vakbeweging.
De jonge doctor heeft in zijn proef
schrift beschreven, hoe na het begin van
de industriële revolutie twee ni^'iwe so
ciale klassen ontstaan: ondernemers en
loonarbeiders, en hoe het aanvankelijk de
ondernemers zijn die hun stempel op de
nieuwe maatschappelijke ordening druk
ken. Dit roept de reactie op van de loon
arbeiders, die zich aaneensluiten in vak
bewegingen en weldra ook in politieke
partijen.
Voorts behandelt de promovendus de
staking tegen de overheid in de startfase
van de industrialisatie.
De overheid staat daarbij vaak aan de
kant van de werkgevers. Het is het tijd
perk van de oppositionele vakbeweging,
die uitgesloten van de sociaal-economi
sche en politieke beleidscentra, alle
macht en energie concentreert op een so
ciale omwenteling.
Het laatste gedeelte van het proef
schrift omvat de sociale en economische
werkelijkheid van de periode na de
tweede wereldoorlog, waarin de betrek
kingen tussen vakbonden en overheid, en
tussen vakbond en ondernemers, ingrij
pend worden gewijzigd. Aanvankelijk in
de loop van de 40-er jaren uit barre
noodzaak, later in de 50-er jaren logisch
uitvloeisel van ingrijpende economische
veranderingen. De beschouwingen wor
den afgesloten met een slotconclusie,
waarin de goede en kwade kansen van de
toekomst met betrekking tot de stakin
gen tegen de overheid, enigermate tegen
elkaar worden afgewogen.
KRANT
Het weekblad van het Humanistisch Verbond „Mens en Wereld" Is het
eens met het socialistisch Kamerlid Kleywegt, dat Elseviers Weekblad
vanuit een fascistische mentaliteit wordt geredigeerd. nno,
„Toch had het maar een haar gescheeld of Elsevier was inderdaad nog
1944 voor het eerst verschenen, naar het voorbeeld namelijk van Goebbels
lijfblad Das Reich. Maar niet /eveel mensen lezen Propria Cures. dat da
aan het licht bracht, en het is al maal al zo lang geleden dat Lunshof de
zaken nu wel weer eens op zijn kop denkt te kunnen zetten. Duidelijker
„bewijs" heeft Kleywegt al nauwelijks nodig, maar hij zou ookhet slotvan
Lunshofs „verdediging" kunnen citeren, dat luidt: „Zo wy op het terrein
van de politiek een geloofsbelijdenis hebben, dan is het zeker wel deze.
te geloven in de duurzaamheid en het nut van onze parlementaire instellin
gen, die, goed geleid, ons volk tot heil kunnen zijn. Doch die, wanneer zij
slechts een verlengstuk van bepaalde belangengroepen vormen, ons allee
een wrange smaak in de mond geven dat er iets verrot is In istaat Neder
land". Herinnert u zich dat verwijt niet meer, dat het parlementarisme
alleen maar bestond uit de verdediging van bepaalde (vooral nooit zeggen
welke!) belangen, herinnert u zich niet meer hoe verrot de natie wel was
en herinnert n zich niet meer de roep om een sterke leider? Het onbeholpen
Nederlands waarin de heer Lunshof zijn politieke geloofsbelijdenis tot uiting
brengt („zo hij er al een heeft" sic!), had onverkort in Volk en Vaderland
kunnen staan. Voor de wat jongere lezers: dat was het blad van de N.O.B.,
ook al zo'n organisatie vol verzetshelden
Twee mensen die trouwen, weten ook dat zij door hun huwelijk een zen-*
ding, een ideaal op zich nemen, nl. elkaar gelukkig te maken ook door
het opbouwen van een gezond en gelukkig gezin. Het gezonde hiervan kun
je niet zomaar afmeten aan de hoeveelheid kinderen, maar aan de oprecht
heid van de toewijding en liefdevolle verantwoordelijkheid die hier beleefd
worden. Ook de motieven tot het spreiden van de geboorten worden inge
geven door die toewijding, verantwoordelijkheid en zorg voor elkaar, voor
de reeds aanwezige kinderen en hun opvoeding, voor de hele samenleving.
De beslissing tot wachten moet dus altijd als grond de liefde hebben. Is het
gezien dit grote geheel dan nog wel zo erg belangrijk, via welke
methode de ouders de geboorten regelen? Of kan men stellen dat zij samen
moeten beslissen, welke methode in hun situatie de „beste" is, d.i. welke
methode het minst de liefde schaadt, het meest de liefde bevordert en ver
diept. Want dat is de norm: de daadwerkelijke liefde. Is in dit opzicht het
„biologische" verloop van de geslachtsdaad het belangrijke óf gaat het er
primair om, te zien vanuit welke gezindheid ingegrepen of intact-gelaten
wordt? Ik kan dus moeilijk zeggen, wélke methode goed of niet goed, ge
oorloofd of ongeoofloofd is. Ik kan en moet wel zeggen dat ieder mens in
elke situatie voor de opdracht staat lief te hebben, dat egoïsme „zonde" is
van mensen en zo voor God, dat juist die liefde de meest persoonlijke
opgave is. Niet de methode of techniek is beslissend, maar je levenshouding
die de eigenlijke zin bepaalt van elke levensdaad.
(Dr. H. Spee in „Wij")
Wat brengt een totdantoe oppassend soldaat er toe, ineens een be-
tonbalk op een rails te leggen of een vliegtuig te kapen? Is het inder
daad niet de wens om op te vallen? De massale uniformiteit van het
leger, met de dwingende kleurloosheid van zijn strakke regels, kan
blijkbaar die wens onderdrukken tot over het kritieke punt heen. En
dan barst het individuele naar buiten in de misvorming van radicale
dwaasheden, die niet alleen maar bravourestukjes zijn.
De tragiek van jonge mensen, die ons land zojuist heeft meegemaakt
onderstreept nog eens de eis van aandacht voor de afzonderlijke per
soon. In het leger, in de maatschappij. Niemand wil alléén maar 'n
nummer zijn. (Noordhollands Dagblad)
Ook uit het menselijk brein kunnen vreemde dingen te voorschijn komen.
Neem die Engelse arts, die volhoudt dat een beter begrip voor wiskunde
kan worden bereikt als je elke morgen één minuut op je hoofd gaat staan.
Eon experiment op grote schaal in Londen zou bovendien hebben aange
toond, dat het eten van tomaten deze wetenschap bevordert.
De kennis van de moedertaal zou daarentegen aanmerkelijk beter worden,
indien elke morgen gedurende enige tijd ademhalingsoefeningen worden
verricht voor een open raam, zulks gecombineerd met het eten van suiker
klontjes. Een dieet van eieren beveelt de arts aan voor wie vreemde talen
wil spreken, en yoghurt tot heil van een goed schoolgedrag.
Dit alles opent perspectieven op nooit gedroomde resultaten van onge
dachte middelen. Helaas staan nog veel te weinig gemeentebestuurders vijf
minuten op hun hoofd eer de raadsvergadering begint, ofschoon het ook
wel eens lijkt alsof zy nooit anders staan dan zo.
(Noordhollands Dagblad)
Onze regering heeft besloten, dat de minister van Buitenlandse Zaken mr.
Luns de regering en dus het Nederlandse volk zal vertegenwoordigen bij de
begrafenis van Sir Winston Churchill. De regering heeft bij deze beslissing
blijkbaar over het hoofd gezien, dat het hier gaat om de begrafenis van een
zeer bijzondere figuur Om de man, aan wie wij als volk het in hoge mate
te danken hebben, dat wij nu alweer bijna twintig jaar als een vrij volk
verlost van tirannie kunnen leven. Van een dankbaarheid waarvan minister
Biesheuvel zondag in plaats van de afwezige minister-president op overtui
gende wijze getuigde. Juist op grond van die zeer bijzondere dankbaarheid,
die wij de grote Engelsman verschuldigd zijn, hadden wij het vanzelfspre
kend gevonden als onze premier zelf regering en volk zou hebben verte
genwoordigd. Het is te betreuren, dat onze regering dit niet heeft kunnen
inzien.
De beminnelijke man, die 's morgens blijde zijn vrouw en kinderen
kust, speels tegen de hond blaft en op zijn kantoor zelfs zijn schoenen
uittrekt, verajidert op sommige momenten in een ander mens. Dat is
wanneer de telefoon gaat. Hij neemt de hoorn van het ringelding en
zie: zijn voorhoofd rimpelt, zijn ogen worden koud en de grote hand
knijpt de hoorn bijna doormidden. Van sympathieke tenor wordt hij
barse bas.
In Doematig Bedrijfsbeheer lazen wij, dat zulks de directie van een
Amerikaans bedrijf niet zinde. Daarom liet die directie op elk tele
foon een spiegeltje monteren. Dit sorteerde effect. Want niemand
kijkt onvriendelijk naar zichzelf. En wie vriendelijk kijkt, spreekt door
gaans evenzo. Iets voor u? (De „Utrecht"-band)
Maar ik kan toch wel een beetje meevoelen met die rooms-katholieke
broeder en zuster die in de war raakten toen de priester opeens verstaan
baar Nederlands begon te zingen Een wereldbeeld kan dan wankelen. Dat
is ook gebeurd toen nieuwlichters in protestantse kerken hele en halve
noten gingen invoeren. En nieuwe bijbelvertalingen. Een pastoor meldde dat
sommigen „volkomen in de war zijn met hun geloofsleven". In een Volks
krantartikel bepleit Richard Auwerda om iedere zondag in elke kerk één
heilige mis op te dragen volgens de oude ritus. „Iedereen kan dan de Heer
dienen naar eigen wijs", schrijft hij.
Een milde gedachte. Maar wel wat protestants, waarschuw ik als pro
testant.
(Trouw)
Ook voor kaas za) op de duur gelden, dat de beste kwaliteit de strijd om
de gunst van de consument zal winnen. Het is daarom verontrustend, dat
j1* tvt3^ gezaghebbende zijde al herhaaldelijk twijfel over de kwaliteit van
de Nederlandse fabriekskaas is geuit. Het is een nationaal belang een kwali-
teitsprodukt te maken. De stijgende welvaart leidt tot steeds hogere eisen
van de consument ook naar variatie. Dat is het succes van de Franse
Kaassoorten.
(de Boerderij)
Men klaagt nu wel dat de schouwburg niet meer publiek trekt en
haalt altijd maar weer die eeuwige boosdoener van een TV te voor
schijn. Maar het irritante is, dat men niet ivil inzien, dat het publiek
bezig is mondig te worden, dat het een duidelijke eigen smaak en
voorkeur heeft, terwijl vroeger alleen maar rekening gehouden be
hoefde te worden met de smaak van de heersende klasse.
(Jan Kassies)
Glas is doorzichtig, maar je kunt er ook je handen aan sneden. Wie een
j ]e,.l helderheid zoekt in zyn geloven, in de geloofsmysteries, kan zich
dodelijk wonden.
(Wü)
Niet zo lang geleden heb ik een begrafenisplechtigheid bijgewoond in
een kleine kerk midden in een volkswijk. De dienst werd geleid door de
pastoor en de kapelaan. Wonderlijk zoals deze mensen de kunst verstonden
de in het Nederlands gesproken tekst heel dicht bij de mensen te brengen!
ueen galmen of uithalen, maar zacht gesproken woorden tot de veertig
mensen die erbij hoorden: het was vertroostend, eenvoudig, eerlijk. Ik moest
telkens denken dat ik zo wel begraven wilde worden. Te zijner tijd dan.
(Idem)
Ik wist het verschil niet tussen een predikant en een trolleybus.
Het werd me uit de doeken gedaan: als een trolleybus de draad kwllt
raakt houdt te op. (Idem)