;ena Aan de oevers van de Semois wapperen protestvlaggen DE PERMISCHE PERIODE voor Grote belangstelling nieuwe fondclub in Baronie j Drie dorpen ten dode gedoemd WAARSCHUWING aakteven goed alorievrij. ARDENNENBEVOLKING TEGEN STUWMEERPLAN Frisse versie van vroeger missieblad Onze rusteloze aarde BOEKENPLANK Pierbouwer Maaskant pareert Jacques Heim toonde collectie BINNENHOF 21 jor t armste lur haardolie Sus/se, houd'hmnoUven hier! Misschien verbetert tin karakter atsmtried hem even bestraalt' Vernietigende M 65 - Jongerenkrant Den Haag grijpt in bij uitzetting Plan-Valcke Watervoorraden Jules Verne Biologie in de moderne wereld Kinderencyclopedie Alternatief Nederlands in mis: priesters krijgen les Geen zilver meer in Amerikaanse muntstukken Ander voorstel De gebroeders..... Geen verhoogde belasting voor 5kruipautoV' Notities ROND Uil HET DAGBLAD DE STEM VAN ZATERDAG 30 JANUARI 1965 2i> itmiddel zonder enige dank zij twee samen- offen. Vraag uw apo- t 'n gratis monster en n zélf! W Caiorievrij zoet elegante tafelverpakking met 500 tabletjes 3.50 een handig zakdoosje met 100 tabletjes 0.90 jedgekeurd door de N.V.S. Nederland N.V. !-MOUTON en Co. 02 Sas van Gent. 1. 01177-325 Aardenburg. EL STRUO C.V. 01184-3563, Noordstraat 84, tel Oliehandel „DE KOLENMIJN" 5324-7969 Goes. 1157-261 SluiskiL en Zn. tel. 01175-237. Aardenburg. tel. 01173-337. Schoondüke. E KOLENHANDEL 01172-894 b.g.g. 731, Breskens e-statlon F1NA 0-3363 Middelburg. -FIN4 W VAN DER STEEN (Van onze Belgische correspondent) BRUSSEL Het Zeeuwse meer zal naar alle waarschijnlijkheid met de jaren een uitgestrekt recreatie-oord worden voor Zeeuwen, Noordbrabanders en Antwerpenaren, maar het is helemaal niet uit gesloten dat de mooiste vallei van de Ardennen daaraan onrechtstreeks ten offer zal vallen. De Belgische overheden hebben inderdaad het voornemen, een reusachtige stuw te bouwen in de Semois, om vanuit het aldus gevormde stuwmeer het zoetwater af te leiden dat krachtens het Schelde-Rijn-akkoord door België aan Nederland moet worden geleverd om verzilting van de kanaaloevers tegen te gaan en om het Zeeuwse meer van lieverlede om te vormen in een enorme zoet waterpias. Reeds nu is het duidelijk, dat de Bel gische overheden hun Semois-plannen niet zonder protesten zullen kunnen rea liseren.' In vier dorpen langs de oevers van de Semois steekt de zwarte vlag uit. Drie van deze dorpen zullen, indien de stuw wordt gebouwd, van de aardbodem worden weggeveegd, het vierde zal voor het grootste gedeelte door het wassende water worden verzwolgen. Het kunstma tige meer moet veruit het grootste van België worden, met een oppervlakte van 30 vierkante km, een inhoud van 1 mil jard kubieke meter water en een diepte tot 70 meter. Alles wat in de Semois- vallei beneden de hoogtelijn van 300 me ter ligt, zou worden blank gezet. Niet slechts de bewoners van de be dreigde dorpen nagenoeg duizend zie len vrezen uitvoering van het project, maar ook de tientallen Horeca-bedrijven die langs de schilderachtige Semois zijn gevestigd. De provincie Luxemburg is de armste en minst-bevolkte van België. Zij heeft maar één nijverheid van enige be tekenis, namelijk toerisme. Bouillon, het stadje met zijn feodale burcht die de Se mois beheerst, ontving in het afgelopen jaar 127.626 bezoekers. Het toerisme in de Semois-vallei zal een vernietigende slag worden toegebracht door de stuw, want ofwel de Horeca-bedrijven verdwij nen onder de waterspiegel van het stuw meer, ofwel ze zullen, stroomafwaarts van de afdamming, achterblijven aan de oevers van een nagenoeg drooggelegde rivier. Weliswaar kan een kunstmatig meer een toeristische aantrekkelijkheid BREDA Marianhill te Venray heeft in zyn serie missiepublikaties het eerste nummer uitgegeven van de M 65-JON GERENKRANT, waarvan het in de be doeling ligt, dat ze maandelijks zal gaan verschijnen. De M 65-JONGERENKRANT is ge maakt volgens het procédé van de meeste teenerkranten van het ogenblik en be oogt een uiting te zijn van christelijke jongeren, katholiek en niet-katholiek, „een vluchtige weerspiegeling van van daag", zoals in de aankondiging wordt beschreven. In het eerste nummer vinden we en kele moderne religieuze gedichten, een artikel over het hindoeïsme en zijn raak punten met de christelijke godsdienst en beschouwingen over de onzekerheid in het traditionele missiebeeld. Ook de oe cumene wordt belicht in een artikel over het protestantisme in Limburg. Hiernaast vinden we ook iets over doping in de sport en over de revolutie in de mode wereld. Het nummer heeft een knappe kleuren- opmaak, een groot aantal foto's en veel grappige cartoons van Marcus en Cork. De redactie bestaat uit Johan van der Heij den, Wim Timmermans, Walter de Bruijn en Marjo van Soest. Da manier, waarop deze jonge mensen hun onderwerpen aan de man brengen en de gevarieerdheid van de stof zijn goed voor een zeer aantrekkelijk ge heel, dat zeker niet het stempel draagt van de oude missieblaadjes. Waarschijn lijk is dit het eerste „missieblad" voor de jongeren, dat zich op een frisse, vrn derne manier durft te presenteren. Deze tekening illustreert het inlei dende artikel, dat gaat over de op vattingen van de moderne jeugd Spijtoptanten nog onderdak MAASTRICHT Burgemeester en wet houders van Maastricht hebben gepro beerd 21 spijtoptanten die sinds 16 ja nuari waren gehuisvest in een pand in de Turennestraat op straat te zetten. Door bemiddeling van een vertegenwoordiger van het ministerie van Maatschappelijk Werk is de uitzetting evenwel opge schort. Momenteel worden tussen het ge meentebestuur van Maastricht en het ministerie van Maatschappelijk Werk on derhandelingen over deze kwestie ge voerd. B. en w. vertelden ons dat het college niet van plan is het huis in kwestie, dat geschikt is voor normale ge- zinsbewoning, aan zijn bestemming te onttrekken en vergunning te verlenen daarin een pension te vestigen. Het schrijnend woningtekort in de stad Maas tricht is de voornaamste basis van het standpunt van het college. „Daarom heeft het college van b. en w. opdracht gegeven om proces-verbaal te maken tegen de eigenaar van het pand aan wie geen vergunning is verleend daarin een pension te vestigen", zeiden b. en w. Men vindt het bevreemdend dat er van de zijde van het ministerie van Maat schappelijk Werk vooraf geen overleg is gepleegd met het gemeentebestuur van Maastricht over de huisvesting van deze spijtoptanten. Naar verluidt bestaan er plannen nog 170 spijtoptanen naar de Limburgse hoofdstad te dirigeren. vormen, maar zo zeggen de hoteliers aan de Semois dat is in dit geval niet waarschijnlijk, omdat dit landschap bo ven de hoogtelijn van 300 meter nog slechts onvoldoende reliëf vertoont. De stuwdam in de Semois is een plan van de Belgische hoofdingenieur van het departement van openbare werken, Valcke. Dat plan blijft niet beperkt tot de aanleg van een kunstmatig meer. Een tunnel moet, tientallen kilometers ver, door de rotsbodem van het Ardennenmas- sief worden geboord om uit te monden in de Lesse, waar een tweede, kleiner stuwmeer wordt gepland. Dit waterbouw kundige complex zal, door het nuttig ge bruik van de waterkracht, op drie ver scheidene plaatsen elektriciteitsverwek- king mogelijk maken: in de Semois-vallei zelf, aan de uitmonding van de tunnel, en aan de Lesse-stuw. Deze drijfkracht kan goedkope energie leveren aan de provincie Luxemburg en op die manier industrievestiging in de hand werken, maar het blijft bij een hypothese, en het kan de Luxemburgers niet verzoenen, om belangen te dienen waarmee zij niets gemeen hebben. Het plan-Valcke is niet geboren uit de noodzaak van het Nederlands-Bel gische Schelde-Rijnverdrag. Het be staat al sedert jaren en werd zelfs ge publiceerd in brochure-vorm. Maar het was één van de veie sluimerende pro jecten die ieder land nu eenmaal rijk is. De bewoners van de Semois hadden er nooit hun gemoedsrust bij verloren, omdat zij meenden dat die realisatie wel niet meer voor de 20e eeuw zou zyn. Artikel 16 van het Schelde-Rijn verdrag heeft de kaarten evenwel gron dig door elkaar geworpen. De verwe zenlijking van het plan zal nu wellicht binnen de 10 of 15 jaar gebeuren. Eigenlijk werd van Waalse hoofdza kelijk Luikse zijde, de jongste jaren steeds meer stemming gemaakt met be trekking tot het gebruik der watervoor raden in België. De stelling luidde, dat Brussel en Vlaanderen steeds grotere kwantiteiten „Waals" water afvoerden, en daarmee schade berokkenden aan de Waalse economie, die op den duur te weinig water overhoudt voor eigen ge bruik. Het Schelde-Rijnverdrag wakkerde die protesten nog aan, en om het groeien de verzet op te vangen heeft de Belgische regering, gelijktijdig met de behandeling van dat verdrag in de Kamer van Volks vertegenwoordigers, op 2 december 1964 een algemeen plan aangekondigd om het Belgische waterpotentieel rationeel aan te wenden. Het verdrag heeft de bouw van stuwdammen in de Ardennen dus niet uitgelokt, maar wel de realisatie er van bespoedigd. Deze zoetwaterkwestie blijft inmiddels een element om Waalse hartstochten wakker te houden. Op een bijeenkomst, onlangs georganiseerd door de provincia le besturen van Luik, Namen, Luxem burg en Henegouwen, waaraan 27 Waal se parlementairen deelnamen, zei de Bel gische oud-premier Duvieusart: „Wij wei geren te aanvaarden dat België bestaat uit vijf provincies die water verbruiken, en vier provincies die water moeten le veren". Ook oud-minister Merlot deed een duit in het zakje: „Wij zullen tonen dat de vier zuidelijke provincies niet en kel gronden zijn waarop Walen wonen, maar dat zij samen Wallonië vormen!" Mr E. Franquinet heeft vroeger al eens een uitvoerig boek gewijd aan de fascinerende schrijver met zijn wonder verhalen. Als mens is hij ook een fas cinerende persoonlijkheid. Het grote boek bewees het. Een Phoenix-pocket, die daarvan een comprimering geeft, laat dit ook duidelijk uitschijnen. Het is trouwens meer dan een comprimering. Nieuwe gegevens zijn in dit boekje verwerkt. Met kennelijk enthousiasme laat Franquinet Verne voor ons verrij zen als de „grote schrijver en ziener", waarnaar ook tal van ouderen nog steeds met eerbied en bewondering opzien, om dat hij „zoveel geschonken heeft, dat ons leven mooier en edeler kan ma ken". Een Prisma-pocket met een voorwoord van de president van India is „Biologie in de moderne wereld", een heldere verhandeling over de huidige stand van zaken in het biologisch onderzoek. Het boekje is van de hand van de Brit C. H. Waddington. Het paart bevattelijkheid aan volledigheid, voor zover dit laatste in kort bestek mogelijk is. Het is opnieuw Uitgeverij Helmond die de jeugdboekenkast verrijkt met een platenboek om van te watertanden: „Mijn eerste encyclopedie", een uiterst ver zorgde uitgave, waafin woord en beeld (in vele kleuren) knap samengaan. Het is een oorspronkelijk Frans boek, secuur vertaald en bewerkt door Kees Spierings. De afstamming van deze kostelijke jeugdencyclopedie maakt duidelijk dat er nauwelijks iets aan zou mogen man keren: de Larousse Bibliotheek in Parijs coachte de originele uitgave. Overzichtelijk, eenvoudig verteld en duidelijk getekend vertelt het over al lerlei zaken uit de nktuur. de maatschap pij. handel en industrie, verkeer en vele andere onderwerpen. Het is bestemd voor een vrij jonge leeftijdsgroep en het is daar knap op afgestemd. Het zal be slist belangstelling kweken voor dingen waarnaar jongens en meisjes op zes- a zevenjarige leeftijd al gaan vragen. „Mijn eerste encyclopedie" behoort tot de fraaiste en meest leerzame kinder boeken van de laatste tijd. Hoe pathetisch zulke uitspraken ook klinken, ze kunnen toch niet verhinde ren dat de stuwmerenaffaire de betrek kingen tussen de Walen onderling ver troebeld. In Luxemburg wordt het ver wijt geopperd, dat de voorgenomen schending van de Semois-vallei het werk is van de Luikenaars, die net zoveel en zolang misbaar naakten over ontoerei kende waterreservoirs (de Luxemburgers worden van dat tekort niets gewaar) dat ze de Belgische regering als het ware dwongen tot haar verklaring van 2 de cember '64. Éénmaal zover, hebben de Luikenaars zich kordaat verzet tegen het idee, een stuw te bouwen in de Orthe (ook zulk plan bestaat), hoewel dat zoet waterreservoir veel dichter bij Luik zou zijn gelegen. „Die van Luik willen wel de baat, maar bedanken feestelijk voor de last", zeggen ze nu rond Bouillon grimmig. In de straten van de bedreigde Semois dorpjes werden sympathie-leuzen gekalkt aan het adres van Charles De Gaulle. Het merkwaardige van de Semois-rivier is inderdaad, dat zij stroomafwaarts Bel- W1 De Permische-periode, 280 tot 230 miljoen jaar geleden, was een tijd van grote te genstellingen. Het noorde lijk halfrond bezat toen een warm en steeds droger wor dend klimaat. Uitdrogende waterbekkens ileten de dik ste lagen steenzout en kali- zout achter, die uit het ge hele verleden van de aarde bekend zijn. De toenmalige Middellandse Zee bezat een rijke warmwaterfauna. Maar op het zuidelijk half rond traden terzelf dertij d uitgestrekte landijsmassa's op een heerste bijgevolg een onaangename koude. Op sommige plaótsen lieten weer afsmeltende en op nieuw groter wordende reu- zengletsjers een laag more nepuin achter van niet min der dan 700 meter dikte. We beperken ons ditmaal tot het warme noorden. In het laatste deel van het Steenkooltijdperk was ge bergtevorming weer een actieve rol gaan spelen. Ge durende het Perm zette dat zich voort. Nu moet u zich hiervan geen al te revolu tionaire voorstellingen ma ken. Een hooggebergte ont stond beslist niet in een paar jaar en zelfs in een paar eeuwen. De natuur hoger gelegen gebieden los- verweerd en naar de lagere delen getransporteerd. Als gevolg hiervan trad een behoorlijke landaanwinning op. Hierbij speelden vooral rood gekleurde zandafzet- tingen een belangrijke rol... We mogen daaruit afleiden dat veel van dit nieuwe nam hiervoor maar liefst ongeveer dertig miljoen jaar. Zoudt u in die tijd ge leefd hebben, dan had u waarschijnlijk niets ge merkt van het feit, dat in verschillende gebieden ge bergten aan het ontstaan waren. De vorming van gebergten had echter ook een opleving van de afbrekende proces sen ten gevolge. Massa's materiaal werden van de land toen een woestijn klimaat bezat, gekenmerkt door een grote droogte. Weliswaar waren ook toen de zeldzame regens, die in zulke gebieden optraden zeer hevig, maar de kurk droge bodem zoog de enor me watermassa's zo snel op dat ze spoedig weer geheel verdwenen waren en de bodem direct weer tot zijn uitgedroogde toestand te rugkeerde. Bijgevolg was de plantengroei miniem zo dat er ook geen plantaar dige rottingsstoffen gevormd werden die het rode ijzer- oxyde (roest) uit de bodem in andere verbindingen kon den omzetten en daardoor de bodem niet zijn rode kleur ontnamen. Veel toen ge vormde rode zandsteen is tot op heden bewaard geble ven. De Wartburg, het be kende kasteel in Zuid- Duitsland, waar Luther zijn bijbelvertaling schreef en een inktpot naar de duivel slingerde, staat bijvoorbeeld op zulke Permische rode zandsteen gebouwd. De droogte in de woes tijnen gaf tevens aanleiding tot grote zandstormen die daar, waar de windkracht afnam, het losse zand in gië verlaat, om via Frans grondgebied in de Maas te vloeien. Op Frans gebied zijn een paar industrieën gevestigd, die gebruik maken van Semoiswater. De „Ar- dennezen" van de Semois-vallei hopen thans, dat het Franse staatshoofd zijn veto zal uitspreken over het droogleggen van de rivier, .zodat de Belgische over heid noodgedwongen het plan moet laten varen om een stuwdam te bouwen in de Orthe-vallei. BUSSUM In samenwerking met de Nederlandse commissie voor de liturgie zullen door de stichting „Ons Leekenspel" te Bussum instructies gegeven worden in zake de verbale expressie, die nu door de invoering van de landstaal in de li turgie een extra-belangrijke rol gaat spelen. Met de verbetering der verbale expressie bedoelt men te bereiken, dat de liturgische gebeden door duidelijke en uitdrukkingsvolle zegging tot hun recht komen. Deze instructies, welke allereerst voor de geestelijkheid bestemd zijn, worden gegeven in een zestal bijeenkomsten voor telkens maximaal tien deelnemers. Onder leiding van een docent zal in deze lessen vooral aandacht worden besteed aan de praktische scholing. Het team van docenten bestaat uit mevrouw A. de Visser en de heren Ton Lutz, Jac. Commandeur, Anton Sweers, Wilem Tol lenaar, Joop Biekmann, André van de Heuvel, Paul van de Lek en Marcel van Dijck. Een dergelijke cyclus van zes bijeen komsten is dit jaar in vijftig plaatsen in het land gepland: de organisatie berust bij de diocesane liturgische centra, waar nadere inlichtingen verkrijgbaar zijn. DEN HAAG Architect H. A. Maas kant, ontwerper van de Scheveningse pier, vind dat hij geheel ongevraagd en ten onrechte de laatste weken ,,zo iets als frontpaginanieuws geworden is'" Hij doelt daarmee op de publiciteit ontstaan van en naar aanleiding van zijn optreden in het proces tussen de minister van Economische Zaken en de exploitatie maatschappij voor het college van be roep voor het bedrijfsleven te Den Haag. In een artikel heeft, hij zijn zienswijze over kostenstijging bij bouwprojecten na der uiteengezet met name met de op merking tijdens deze zitting dat de ar beiders tegenwoordig minder presteren. ,,De bouwkosten zijn in het algemeen (hoofdzakelijk door het feit dat ,,het bou wen" zich maar moeilijk laat mechani seren) meer gestegen dan de gemiddelde prijsindex. Dit en de langer wordende bouwtijden zijn natuurlijk de problemen waar architecten elke dag mee worste len en tegenover hun principalen moeten motiveren. Ongetwijfeld waren de so ciale toestanden voor de oorlog op de bouwwerken slecht en is terecht door alle groepen werknemers, werkgevers en architecten gestreefd naar verbetering. Hier lag het bouwbedrijf bepaald achter en als gevolg daarvan zal de kostenstij ging groter zijn dan bij de industrie" zegt hij. Verder meent de heer Maaskant: „Er bestaan geen statistische gegevens over de kostenstijgingen van pieren, maar wel zijn er in een bouwbegroting enkele vrij gemakkelijk te herkennen prijzen. De duidelijkste hiervan zijn wel de kosten voor het verwerken van duizend ste nen. Men kan de kosten hiervan niet al leen motiveren door de stijging van de WASHINGTON De Amerikaanse re publikeinse senator Jack Miller uit Iowa heeft voorspeld, dat aan het Amerikaanse Congres op korte termijn zal worden ge vraagd om in de Amerikaanse muntstuk ken geen zilver meer te doen. In een nieuwsbrief aan zijn kiezers schreef Miller dat president Johnson een desbetreffend besluit zou nemen, vanwe ge de voortgaande vermindering van de rijkszilvervoorraad en de prijsstijging van het edelmetaal Een en ander is volgens hem het gevolg van het steeds grotere gebruik dat de industrie van zilver maakt De vrees bestaat, aldus Miller, „dat de prijs zal stijgen tot in een half-dollar- muntstuk voor meer dan vijftig dollar cent zilver gaat, en naar verhouding ook in munten van andere waarden. Het zou officiële lonen en sociale lasten. De be- dan winstgevend zijn de munten te smel- langrijkste factor is de daling van de ten en het zilver te verkopen." arbeidsproduktie die hoofdzakelijk ver- Gerekend naar de huidige marktprijs oorzaakt wordt door de arbeidsomstan- gaat er volgens de senator voor 47 doUar- digheden". cent zilver in het half-dollarmuntstuk 'die nu circuleert. De nieuwe iondclub-in-oprichting in de Baronie van Breda waar voor nog een passende naam moet worden gevonden mag zich in veler belangstelling verheugen. Dezer dagen kregen wij een woordvoerder uit Dongen aan de lijn, die de aansluiting van de Dongense bond bepleitte; Dongen lag immers ook in het min of meer afgebakende gebied dat de initia tiefnemers voor ogen staat. Ik heb geantwoord er zeker van te zijn dat ook Dongen met open armen ontvangen worden zal. L'appetit vient en mangeant zegt de Fransman: de eetlust komt al etend» Het kwam dus geenszins onverwacht, dat wij, na de drukbezochte vergadering in Breda, nog een ander constructief voorstel binnen kregen. Dit voorstel be trof de lialve fond. Waarom vraagt briefschrijver richten wij op basis van vrijwilligheid der individuele lelden, niet meteen spel voor iedereen in, op de halve fond? Zijn op de midden-afstanden soms geen prachtige concoursen en zou het bedrijfs leven niet bewogen kunnen worden, haar steentje bij te dragen om die tot een' succes te maken? Hoeveel wordt er tegenwoordig niet gedaan om de arbeidende mens door ge paste recreatie meer levensvreugde te verschaffen? En is er voor een rechtge aarde duivensjarel in zijn hobby iets verhef fenders denkbaar dan dat hij zijn Mageren Blauwen" of zijn „Dikken Rooien" als de Engelse weerlicht thuis ziet komen, vallende als een patat steil uit de lucht, terwijl er bij de vrienden nergens nog geen veer bekend is Des te groter de feestvreugde als wan neer er een knaak op gepould staat, zo dat hij nog het een en ander aan zijn staart heeft hangen. De duif is het renpaard je van het lucht ruim en er zijn specialiteiten voor alle afstanden. Voor niks gaat de zon op en om de keizer zijn baard spelen is er tegenwoor dig niet meer bij. Maar er zijn en blijven rasechte amateurs, die in de eerste plaats duiven kweken en met de duiven spelen voor de eer. Ook zijn er sjarels bij wie moeder de vrouw en kinderen vóór alles gaan en die daarom op hun duiven hoegenaamd geen geld zetten, hoogstens vijf frank voor een pintje on- derwege. Krijgen ze dikkels boven Brus sel dorst, dan kunnen ze altijd even aan leggen in een stamineeke. hetzij de Spij- tigen Duivel, Het Manneken zet af, of Café De Donkere Wolk, den baas is nog zatter als 't volk. Om kort te gaan en niet rond de pot te draaien: Van de schenkingen die men hnrtnf f i_ -j binnen het afgebakende gebied geld- en luxe ereprijzen worden vervlogen. Aan dit halve fondspel kan een kam pioenschap worden verbonden, te ver vliegen over te voren vastgestelde con coursen. Zo nodig kunnen grenzen ge steld worden aan het inzetten van duiven en poules per liefhebber, met het gevolg dat er nergens elftallen in het veld ge bracht worden van zevenenzeventig man. Deze gedachte heeft trouwens ook voor gezeten bij de besprekingen om te komen tot het hoger genoemde samenspel op de fond. In de afdeling Oost-Brabant van de Z.N.B is dit spel op de halve fond reeds een seizoen in praktijk gebracht en naar de berichten die ik er over vernomen heb, is het een groot succes geworden. In Breda, Oosterhout, Zundert, Rijen enz. wordt er daarom druk over van ge dachten gewisseld. Allerwegen zit er in dit dooie seizoen dus weer volop leven in de brouwerij. Vervolgens wil ik u eens een raadseltje opgeven. Wie zijn er in het seizoen 1964 (voor de zoveelste keer) kampioen-generaal ge worden van de K.P.V. te Kaatsheuvel? Awel zult ge zeggen das nou per tang geen kunst! De gebroeders Michel en Henk van Boxtel uit de Erasstraat 53, zullen er oudergewoonte wel weer mee weg zijn. Als filiaalhouders van hun vrienden de uitgestrekte duinlandschap- pen bijeenbrachten. Levende hoopt te verkrijgen en van het inleggeld wezens waren in zulke ge-of contributie, die zeer laag gesteld kan bieden schaars. worden, bijv. vijf gulden voor een heel seizoen, zulen op bepaalde concoursen Gebr. Janssen te Arendonk is daar nog nooit niks aan te doen geweest. Hier enkele uitslagen in 1964: St.-Ghislain 725 duiven: 3 6 8 11 13 21 42 44 en 49: Noyon 723 duiven: 10 12 19 23 40 50 78 116 178 182 en 195: Creil 487 dui ven: 1 2 3 13 14 34 38 en 59; Verder op de twee St.-Denis van 24 mei en 7 juni alle bei de keren de eerste enz. enz. St.-Ghislain 1247 duiven: 13 15 19 22 24 25 28 46 48 58 79 87 91 94 99 104 124 128 142 239 247 277 286 291. De klok zat toen vol zodat zij moesten stoppen met draaien. Rampvlucht Noyon 1270 duiven, waar bij ontelbare liefhebbers met een slag duiveboer af raakten: 1 (vermoedelijk de snelste duif in heel de Afdeling Midden- Brabant) 34 65 74 77 81 83 84 90 96 106 139 297. Orleans 397 duiven: 2 8 9 16 20 28 31 37 49 61 en 76 (ze hadden er toen achttien in de strijd geworpen). Nationaal Orleans Tilburg-Vooruit: 7 56 78 157 233 239 405 en 1365 tweede serie De gebroeders Van Boxtel, kampioe nen-generaal van de K.P.V., voor een hunner hokken. twee, serie drie, eerste ploegenprijs plus derby van vijfhonderd Hollandse nieuwe, ik bedoel pegulanten enz. In de loop der jaren hebben de Van Boxtels meer dan vijftig vogels geïm porteerd, rechtstreeks uit Arendonk. Met deze stamduiven werd nooit gespeeld op de concoursen: zij verhuisden direct naar het kweekkot. In Kaatsheuvel zitten nog altijd jongen van de beste kweker die de Janssens ooit in hun bezit hadden, de ge vreesde Blauwe van 48. Verder van de Late Vos van 49, van de Lelijkerd, de Zieke enz. Van Boxtels beste kweker is momen teel de 34. Zij hebben daar zeker vijfen twintig jongen van, die alle vliegen en kweken. Vlakt ook de 38 niet uit, de rode vos die als jaarling in het 2ware seizoen 1959, niet minder dan vier eerste vloog. En wat dunkt u van de 506? Deze ke rel zat drieënzestig keer in de mand en vloog drieënzestig keer prijs, met zeker vijftig kopprijzen. Hij is nu uitgeleend aan de bekende chirurg-duivenliefheb- ber dr P. Linssen te Helmond. De gebroeders Van Boxtel denken met weemoed terug aan hun overleden vader, die hun de stiel geleerd heeft en daarbij putten kon uit een rijke ervaring van meer dan een halve eeuw. Deze man had een zeer bijzondere kijk op duiven, hij was in de eerste plaats een kweker. Om weduwschap gaf hij niet veel, des te meer was hij doorkneed in alle systemen van het natuurlijk spel. Michel en Henk echter zijn op de mo derne methode van het webelspel over gegaan. Niet aan te kluiven. In 64 hadden ze twaalf weduwmannen zitten, dit jaar zullen zij de sportieve strijd uitvechten met twee ploegen van twaalf, alle zuivere Janssens van Aren donk. Een collectie om van te rillen en te be ven. En de vrienden? Die zitten natuurlijk ook niet stil. Maar ze hebben er toch een zwaar hoofd in Van sommigen heb ik zelfs vernomen dat ze lillek „met de poepers" zitten De gebroeders Van Boxtel brengen wij vandaag van deze plaats onze hartelijke gelukwensen over. Allemaal goeie. DEN BRUINEN Tijdens de mode-show van de nieuwe voorjaars- en zomermodel- len van Jacques Heim, viel dit zwart-kanten pakje te bewonde ren. Mannequin Chantal draagt er een nieuw soort onderkleding onder, die het lichaam als een tweede huid omspant. 55J (Van onze parlementaire redactie) DEN HAAG Bezorgauto's, die niet harder dan 20 km rijden en die gebruikt worden voor huis-aan-huis-bezorging val len niet onder'de-verhoogde motorrijtui genbelasting van 65 opcenten. Hierover is een koninklijk besluit verschenen. Onder de uitzonderingen vallen volgens het K.B. alle zogenaamde kruipauto's, die door hun geringe snelheid van 20 km niet op de grote wegen mogen komen, en die niet ingericht zijn voor personenvervoer. Deze wagens zijn uitgerust met een ver brandingsmotor met een cilinderinhoud van hoogstens 300 cm3 of met een elek tromotor. De eigenaars van deze wagen* behoeven dus niet bij te dragen in het rijkswegenfonds. (Van onze parlementaire redacteur P. v. d. Sanden) DEN HAAG Mr. W. J. Geertsema ir niet alleen voorzitter van de VVD-Twee- de-Kamer-fractie, hij is tevens burge meester van Wassenaar, de gemeente die ongeveer de meeste miljonairs van ons land telt. Dat kan men natuurlijk de heer Geertsema niet verwijten, noch de politieke partij, waartoe hij behoort. Het is evenmin van belang als aan dit feit wordt herinnerd in combinatie met een politieke rel binnen zijn gemeenteraad, waarbij alle fracties, de KVP uitgezon derd, zijn betrokken. Een rel die het af treden van vier wethouders tot gevolg heeft gehad. Men zou de mis schien wat naïeve gedachte kunnen huldigen, dat het hier gaat om een re' van zuiver plaatselijke betekenis. Hoewc1 de oorzaak van het conflict zonder enige twijfel binnen de grenzen van de ge meente Wassenaar ligt, wordt thans toe' wel duidelijk, dat de aanleiding daar buiten dient te worden gezocht, mis schien wel op het landelijke politiek' erf. In wat officieel „Haagse politiek kringen" of „parlementaire kringen' wordt genoemd, verluidt dat de Wass' naarse raad niet de wethouders na huis heeft willen sturen, maar rrr Geertsema een waarschuwing heeft wil len geven. Die waarschuwing hield ir „Bedenk, mr. Geertsema, dat u op de a lereerste plaats door de kroon bent b noemd tot burgemeester van Wassena en dat u pas op de tweede plaats t beschikbaar kunt stellen voor het vervi len van de functie van voorzitter v de middelgrote liberale fractie in Tweede Kamer". De cumulatie van fur ties heeft zich hier gewroken. Mr. Geei sema is nog pas enkele jaren burgemec ter van Wassenaar. Sinds fractievoorzi ter mr. E. H. Toxopeus als minister va Binnenlandse Zaken in het kabinet-M- rijnen zitting nam, pak weg rond 1 ju 1963. is ook die taak op de brede schoi ders van de heer Geertsema gelegd. Ma- het fractieleiderschap houdt meer in dr het leiden van een fractie. Het betekc ook voortdurend confereren met de pa tijleiding, spreekbeurten op talrii' plaatsen in het land vervullen en de co tacten met het kabinet in het algeme en de bevriende ministers in het bijzo der onderhouden. De gemeenteraad van Wassenaar he< thans (zij het op een wat onorthodo; wijze, maar daarom zullen de vier wc houders ook wel terugkeren) van zii ongenoegen blijk gegeven. De raad w een hele burgemeester. In parlementaii kring meent men, dat deze waarschi; wing niet alleen voor mr. Geertsema bc tekenis moet hebben, zodat een goed ver staander slechts een half woord nodr heeft.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1965 | | pagina 13