;ena
Aan de oevers van de Semois
wapperen protestvlaggen
DE PERMISCHE PERIODE
voor
Grote belangstelling
nieuwe fondclub in Baronie
j
Drie dorpen
ten dode
gedoemd
WAARSCHUWING
aakteven goed
alorievrij.
ARDENNENBEVOLKING TEGEN STUWMEERPLAN
Frisse versie
van vroeger
missieblad
Onze rusteloze aarde
BOEKENPLANK
Pierbouwer
Maaskant
pareert
Jacques Heim
toonde collectie
BINNENHOF
21
jor
t
armste
lur
haardolie
Sus/se, houd'hmnoUven
hier! Misschien verbetert
tin karakter atsmtried
hem even bestraalt'
Vernietigende
M 65 - Jongerenkrant
Den Haag grijpt
in bij uitzetting
Plan-Valcke
Watervoorraden
Jules Verne
Biologie in de
moderne wereld
Kinderencyclopedie
Alternatief
Nederlands in
mis: priesters
krijgen les
Geen zilver meer
in Amerikaanse
muntstukken
Ander voorstel
De gebroeders.....
Geen verhoogde
belasting voor
5kruipautoV'
Notities
ROND Uil HET
DAGBLAD DE STEM VAN ZATERDAG 30 JANUARI 1965
2i>
itmiddel zonder enige
dank zij twee samen-
offen. Vraag uw apo-
t 'n gratis monster en
n zélf!
W Caiorievrij zoet
elegante tafelverpakking
met 500 tabletjes 3.50
een handig zakdoosje
met 100 tabletjes 0.90
jedgekeurd door de N.V.S.
Nederland N.V.
!-MOUTON en Co.
02 Sas van Gent.
1. 01177-325 Aardenburg.
EL STRUO C.V.
01184-3563, Noordstraat 84, tel
Oliehandel „DE KOLENMIJN"
5324-7969 Goes.
1157-261 SluiskiL
en Zn.
tel. 01175-237. Aardenburg.
tel. 01173-337. Schoondüke.
E KOLENHANDEL
01172-894 b.g.g. 731, Breskens
e-statlon F1NA
0-3363 Middelburg.
-FIN4
W VAN DER STEEN
(Van onze Belgische correspondent)
BRUSSEL Het Zeeuwse meer zal naar alle waarschijnlijkheid
met de jaren een uitgestrekt recreatie-oord worden voor Zeeuwen,
Noordbrabanders en Antwerpenaren, maar het is helemaal niet uit
gesloten dat de mooiste vallei van de Ardennen daaraan onrechtstreeks
ten offer zal vallen. De Belgische overheden hebben inderdaad het
voornemen, een reusachtige stuw te bouwen in de Semois, om vanuit
het aldus gevormde stuwmeer het zoetwater af te leiden dat krachtens
het Schelde-Rijn-akkoord door België aan Nederland moet worden
geleverd om verzilting van de kanaaloevers tegen te gaan en om het
Zeeuwse meer van lieverlede om te vormen in een enorme zoet
waterpias.
Reeds nu is het duidelijk, dat de Bel
gische overheden hun Semois-plannen
niet zonder protesten zullen kunnen rea
liseren.' In vier dorpen langs de oevers
van de Semois steekt de zwarte vlag uit.
Drie van deze dorpen zullen, indien de
stuw wordt gebouwd, van de aardbodem
worden weggeveegd, het vierde zal voor
het grootste gedeelte door het wassende
water worden verzwolgen. Het kunstma
tige meer moet veruit het grootste van
België worden, met een oppervlakte van
30 vierkante km, een inhoud van 1 mil
jard kubieke meter water en een diepte
tot 70 meter. Alles wat in de Semois-
vallei beneden de hoogtelijn van 300 me
ter ligt, zou worden blank gezet.
Niet slechts de bewoners van de be
dreigde dorpen nagenoeg duizend zie
len vrezen uitvoering van het project,
maar ook de tientallen Horeca-bedrijven
die langs de schilderachtige Semois zijn
gevestigd. De provincie Luxemburg is de
armste en minst-bevolkte van België. Zij
heeft maar één nijverheid van enige be
tekenis, namelijk toerisme. Bouillon, het
stadje met zijn feodale burcht die de Se
mois beheerst, ontving in het afgelopen
jaar 127.626 bezoekers. Het toerisme in
de Semois-vallei zal een vernietigende
slag worden toegebracht door de stuw,
want ofwel de Horeca-bedrijven verdwij
nen onder de waterspiegel van het stuw
meer, ofwel ze zullen, stroomafwaarts
van de afdamming, achterblijven aan de
oevers van een nagenoeg drooggelegde
rivier. Weliswaar kan een kunstmatig
meer een toeristische aantrekkelijkheid
BREDA Marianhill te Venray heeft
in zyn serie missiepublikaties het eerste
nummer uitgegeven van de M 65-JON
GERENKRANT, waarvan het in de be
doeling ligt, dat ze maandelijks zal gaan
verschijnen.
De M 65-JONGERENKRANT is ge
maakt volgens het procédé van de meeste
teenerkranten van het ogenblik en be
oogt een uiting te zijn van christelijke
jongeren, katholiek en niet-katholiek,
„een vluchtige weerspiegeling van van
daag", zoals in de aankondiging wordt
beschreven.
In het eerste nummer vinden we en
kele moderne religieuze gedichten, een
artikel over het hindoeïsme en zijn raak
punten met de christelijke godsdienst en
beschouwingen over de onzekerheid in
het traditionele missiebeeld. Ook de oe
cumene wordt belicht in een artikel over
het protestantisme in Limburg. Hiernaast
vinden we ook iets over doping in de
sport en over de revolutie in de mode
wereld.
Het nummer heeft een knappe kleuren-
opmaak, een groot aantal foto's en veel
grappige cartoons van Marcus en Cork.
De redactie bestaat uit Johan van der Heij
den, Wim Timmermans, Walter de Bruijn
en Marjo van Soest.
Da manier, waarop deze jonge mensen
hun onderwerpen aan de man brengen
en de gevarieerdheid van de stof zijn
goed voor een zeer aantrekkelijk ge
heel, dat zeker niet het stempel draagt
van de oude missieblaadjes. Waarschijn
lijk is dit het eerste „missieblad" voor
de jongeren, dat zich op een frisse, vrn
derne manier durft te presenteren.
Deze tekening illustreert het inlei
dende artikel, dat gaat over de op
vattingen van de moderne jeugd
Spijtoptanten nog onderdak
MAASTRICHT Burgemeester en wet
houders van Maastricht hebben gepro
beerd 21 spijtoptanten die sinds 16 ja
nuari waren gehuisvest in een pand in de
Turennestraat op straat te zetten. Door
bemiddeling van een vertegenwoordiger
van het ministerie van Maatschappelijk
Werk is de uitzetting evenwel opge
schort. Momenteel worden tussen het ge
meentebestuur van Maastricht en het
ministerie van Maatschappelijk Werk on
derhandelingen over deze kwestie ge
voerd. B. en w. vertelden ons dat het
college niet van plan is het huis in
kwestie, dat geschikt is voor normale ge-
zinsbewoning, aan zijn bestemming te
onttrekken en vergunning te verlenen
daarin een pension te vestigen. Het
schrijnend woningtekort in de stad Maas
tricht is de voornaamste basis van het
standpunt van het college. „Daarom
heeft het college van b. en w. opdracht
gegeven om proces-verbaal te maken
tegen de eigenaar van het pand aan wie
geen vergunning is verleend daarin een
pension te vestigen", zeiden b. en w.
Men vindt het bevreemdend dat er van
de zijde van het ministerie van Maat
schappelijk Werk vooraf geen overleg is
gepleegd met het gemeentebestuur van
Maastricht over de huisvesting van deze
spijtoptanten. Naar verluidt bestaan er
plannen nog 170 spijtoptanen naar de
Limburgse hoofdstad te dirigeren.
vormen, maar zo zeggen de hoteliers
aan de Semois dat is in dit geval niet
waarschijnlijk, omdat dit landschap bo
ven de hoogtelijn van 300 meter nog
slechts onvoldoende reliëf vertoont.
De stuwdam in de Semois is een plan
van de Belgische hoofdingenieur van het
departement van openbare werken,
Valcke. Dat plan blijft niet beperkt tot de
aanleg van een kunstmatig meer. Een
tunnel moet, tientallen kilometers ver,
door de rotsbodem van het Ardennenmas-
sief worden geboord om uit te monden
in de Lesse, waar een tweede, kleiner
stuwmeer wordt gepland. Dit waterbouw
kundige complex zal, door het nuttig ge
bruik van de waterkracht, op drie ver
scheidene plaatsen elektriciteitsverwek-
king mogelijk maken: in de Semois-vallei
zelf, aan de uitmonding van de tunnel,
en aan de Lesse-stuw. Deze drijfkracht
kan goedkope energie leveren aan de
provincie Luxemburg en op die manier
industrievestiging in de hand werken,
maar het blijft bij een hypothese, en het
kan de Luxemburgers niet verzoenen, om
belangen te dienen waarmee zij niets
gemeen hebben.
Het plan-Valcke is niet geboren uit
de noodzaak van het Nederlands-Bel
gische Schelde-Rijnverdrag. Het be
staat al sedert jaren en werd zelfs ge
publiceerd in brochure-vorm. Maar het
was één van de veie sluimerende pro
jecten die ieder land nu eenmaal rijk
is. De bewoners van de Semois hadden
er nooit hun gemoedsrust bij verloren,
omdat zij meenden dat die realisatie
wel niet meer voor de 20e eeuw zou
zyn. Artikel 16 van het Schelde-Rijn
verdrag heeft de kaarten evenwel gron
dig door elkaar geworpen. De verwe
zenlijking van het plan zal nu wellicht
binnen de 10 of 15 jaar gebeuren.
Eigenlijk werd van Waalse hoofdza
kelijk Luikse zijde, de jongste jaren
steeds meer stemming gemaakt met be
trekking tot het gebruik der watervoor
raden in België. De stelling luidde, dat
Brussel en Vlaanderen steeds grotere
kwantiteiten „Waals" water afvoerden,
en daarmee schade berokkenden aan de
Waalse economie, die op den duur te
weinig water overhoudt voor eigen ge
bruik. Het Schelde-Rijnverdrag wakkerde
die protesten nog aan, en om het groeien
de verzet op te vangen heeft de Belgische
regering, gelijktijdig met de behandeling
van dat verdrag in de Kamer van Volks
vertegenwoordigers, op 2 december 1964
een algemeen plan aangekondigd om het
Belgische waterpotentieel rationeel aan
te wenden. Het verdrag heeft de bouw
van stuwdammen in de Ardennen dus
niet uitgelokt, maar wel de realisatie er
van bespoedigd.
Deze zoetwaterkwestie blijft inmiddels
een element om Waalse hartstochten
wakker te houden. Op een bijeenkomst,
onlangs georganiseerd door de provincia
le besturen van Luik, Namen, Luxem
burg en Henegouwen, waaraan 27 Waal
se parlementairen deelnamen, zei de Bel
gische oud-premier Duvieusart: „Wij wei
geren te aanvaarden dat België bestaat
uit vijf provincies die water verbruiken,
en vier provincies die water moeten le
veren". Ook oud-minister Merlot deed
een duit in het zakje: „Wij zullen tonen
dat de vier zuidelijke provincies niet en
kel gronden zijn waarop Walen wonen,
maar dat zij samen Wallonië vormen!"
Mr E. Franquinet heeft vroeger al
eens een uitvoerig boek gewijd aan de
fascinerende schrijver met zijn wonder
verhalen. Als mens is hij ook een fas
cinerende persoonlijkheid. Het grote
boek bewees het. Een Phoenix-pocket,
die daarvan een comprimering geeft,
laat dit ook duidelijk uitschijnen. Het is
trouwens meer dan een comprimering.
Nieuwe gegevens zijn in dit boekje
verwerkt. Met kennelijk enthousiasme
laat Franquinet Verne voor ons verrij
zen als de „grote schrijver en ziener",
waarnaar ook tal van ouderen nog steeds
met eerbied en bewondering opzien, om
dat hij „zoveel geschonken heeft, dat
ons leven mooier en edeler kan ma
ken".
Een Prisma-pocket met een voorwoord
van de president van India is „Biologie
in de moderne wereld", een heldere
verhandeling over de huidige stand van
zaken in het biologisch onderzoek. Het
boekje is van de hand van de Brit C. H.
Waddington. Het paart bevattelijkheid
aan volledigheid, voor zover dit laatste
in kort bestek mogelijk is.
Het is opnieuw Uitgeverij Helmond
die de jeugdboekenkast verrijkt met een
platenboek om van te watertanden: „Mijn
eerste encyclopedie", een uiterst ver
zorgde uitgave, waafin woord en beeld
(in vele kleuren) knap samengaan. Het
is een oorspronkelijk Frans boek, secuur
vertaald en bewerkt door Kees Spierings.
De afstamming van deze kostelijke
jeugdencyclopedie maakt duidelijk dat
er nauwelijks iets aan zou mogen man
keren: de Larousse Bibliotheek in Parijs
coachte de originele uitgave.
Overzichtelijk, eenvoudig verteld en
duidelijk getekend vertelt het over al
lerlei zaken uit de nktuur. de maatschap
pij. handel en industrie, verkeer en vele
andere onderwerpen. Het is bestemd
voor een vrij jonge leeftijdsgroep en het
is daar knap op afgestemd. Het zal be
slist belangstelling kweken voor dingen
waarnaar jongens en meisjes op zes- a
zevenjarige leeftijd al gaan vragen.
„Mijn eerste encyclopedie" behoort tot
de fraaiste en meest leerzame kinder
boeken van de laatste tijd.
Hoe pathetisch zulke uitspraken ook
klinken, ze kunnen toch niet verhinde
ren dat de stuwmerenaffaire de betrek
kingen tussen de Walen onderling ver
troebeld. In Luxemburg wordt het ver
wijt geopperd, dat de voorgenomen
schending van de Semois-vallei het werk
is van de Luikenaars, die net zoveel en
zolang misbaar naakten over ontoerei
kende waterreservoirs (de Luxemburgers
worden van dat tekort niets gewaar) dat
ze de Belgische regering als het ware
dwongen tot haar verklaring van 2 de
cember '64. Éénmaal zover, hebben de
Luikenaars zich kordaat verzet tegen het
idee, een stuw te bouwen in de Orthe
(ook zulk plan bestaat), hoewel dat zoet
waterreservoir veel dichter bij Luik zou
zijn gelegen. „Die van Luik willen wel
de baat, maar bedanken feestelijk voor
de last", zeggen ze nu rond Bouillon
grimmig.
In de straten van de bedreigde Semois
dorpjes werden sympathie-leuzen gekalkt
aan het adres van Charles De Gaulle.
Het merkwaardige van de Semois-rivier
is inderdaad, dat zij stroomafwaarts Bel-
W1
De Permische-periode, 280
tot 230 miljoen jaar geleden,
was een tijd van grote te
genstellingen. Het noorde
lijk halfrond bezat toen een
warm en steeds droger wor
dend klimaat. Uitdrogende
waterbekkens ileten de dik
ste lagen steenzout en kali-
zout achter, die uit het ge
hele verleden van de aarde
bekend zijn. De toenmalige
Middellandse Zee bezat een
rijke warmwaterfauna.
Maar op het zuidelijk half
rond traden terzelf dertij d
uitgestrekte landijsmassa's
op een heerste bijgevolg een
onaangename koude. Op
sommige plaótsen lieten
weer afsmeltende en op
nieuw groter wordende reu-
zengletsjers een laag more
nepuin achter van niet min
der dan 700 meter dikte.
We beperken ons ditmaal
tot het warme noorden. In
het laatste deel van het
Steenkooltijdperk was ge
bergtevorming weer een
actieve rol gaan spelen. Ge
durende het Perm zette dat
zich voort. Nu moet u zich
hiervan geen al te revolu
tionaire voorstellingen ma
ken. Een hooggebergte ont
stond beslist niet in een
paar jaar en zelfs in een
paar eeuwen. De natuur
hoger gelegen gebieden los-
verweerd en naar de lagere
delen getransporteerd. Als
gevolg hiervan trad een
behoorlijke landaanwinning
op. Hierbij speelden vooral
rood gekleurde zandafzet-
tingen een belangrijke rol...
We mogen daaruit afleiden
dat veel van dit nieuwe
nam hiervoor maar liefst
ongeveer dertig miljoen
jaar. Zoudt u in die tijd ge
leefd hebben, dan had u
waarschijnlijk niets ge
merkt van het feit, dat in
verschillende gebieden ge
bergten aan het ontstaan
waren.
De vorming van gebergten
had echter ook een opleving
van de afbrekende proces
sen ten gevolge. Massa's
materiaal werden van de
land toen een woestijn
klimaat bezat, gekenmerkt
door een grote droogte.
Weliswaar waren ook toen
de zeldzame regens, die in
zulke gebieden optraden
zeer hevig, maar de kurk
droge bodem zoog de enor
me watermassa's zo snel op
dat ze spoedig weer geheel
verdwenen waren en de
bodem direct weer tot zijn
uitgedroogde toestand te
rugkeerde. Bijgevolg was
de plantengroei miniem zo
dat er ook geen plantaar
dige rottingsstoffen gevormd
werden die het rode ijzer-
oxyde (roest) uit de bodem
in andere verbindingen kon
den omzetten en daardoor de
bodem niet zijn rode kleur
ontnamen. Veel toen ge
vormde rode zandsteen is
tot op heden bewaard geble
ven. De Wartburg, het be
kende kasteel in Zuid-
Duitsland, waar Luther zijn
bijbelvertaling schreef en
een inktpot naar de duivel
slingerde, staat bijvoorbeeld
op zulke Permische rode
zandsteen gebouwd.
De droogte in de woes
tijnen gaf tevens aanleiding
tot grote zandstormen die
daar, waar de windkracht
afnam, het losse zand in
gië verlaat, om via Frans grondgebied
in de Maas te vloeien. Op Frans gebied
zijn een paar industrieën gevestigd, die
gebruik maken van Semoiswater. De „Ar-
dennezen" van de Semois-vallei hopen
thans, dat het Franse staatshoofd zijn
veto zal uitspreken over het droogleggen
van de rivier, .zodat de Belgische over
heid noodgedwongen het plan moet laten
varen om een stuwdam te bouwen in
de Orthe-vallei.
BUSSUM In samenwerking met de
Nederlandse commissie voor de liturgie
zullen door de stichting „Ons Leekenspel"
te Bussum instructies gegeven worden in
zake de verbale expressie, die nu door
de invoering van de landstaal in de li
turgie een extra-belangrijke rol gaat
spelen. Met de verbetering der verbale
expressie bedoelt men te bereiken, dat
de liturgische gebeden door duidelijke
en uitdrukkingsvolle zegging tot hun
recht komen.
Deze instructies, welke allereerst voor
de geestelijkheid bestemd zijn, worden
gegeven in een zestal bijeenkomsten voor
telkens maximaal tien deelnemers. Onder
leiding van een docent zal in deze
lessen vooral aandacht worden besteed
aan de praktische scholing. Het team
van docenten bestaat uit mevrouw A.
de Visser en de heren Ton Lutz, Jac.
Commandeur, Anton Sweers, Wilem Tol
lenaar, Joop Biekmann, André van de
Heuvel, Paul van de Lek en Marcel van
Dijck.
Een dergelijke cyclus van zes bijeen
komsten is dit jaar in vijftig plaatsen in
het land gepland: de organisatie berust
bij de diocesane liturgische centra, waar
nadere inlichtingen verkrijgbaar zijn.
DEN HAAG Architect H. A. Maas
kant, ontwerper van de Scheveningse
pier, vind dat hij geheel ongevraagd en
ten onrechte de laatste weken ,,zo iets
als frontpaginanieuws geworden is'" Hij
doelt daarmee op de publiciteit ontstaan
van en naar aanleiding van zijn optreden
in het proces tussen de minister van
Economische Zaken en de exploitatie
maatschappij voor het college van be
roep voor het bedrijfsleven te Den Haag.
In een artikel heeft, hij zijn zienswijze
over kostenstijging bij bouwprojecten na
der uiteengezet met name met de op
merking tijdens deze zitting dat de ar
beiders tegenwoordig minder presteren.
,,De bouwkosten zijn in het algemeen
(hoofdzakelijk door het feit dat ,,het bou
wen" zich maar moeilijk laat mechani
seren) meer gestegen dan de gemiddelde
prijsindex. Dit en de langer wordende
bouwtijden zijn natuurlijk de problemen
waar architecten elke dag mee worste
len en tegenover hun principalen moeten
motiveren. Ongetwijfeld waren de so
ciale toestanden voor de oorlog op de
bouwwerken slecht en is terecht door
alle groepen werknemers, werkgevers en
architecten gestreefd naar verbetering.
Hier lag het bouwbedrijf bepaald achter
en als gevolg daarvan zal de kostenstij
ging groter zijn dan bij de industrie"
zegt hij.
Verder meent de heer Maaskant: „Er
bestaan geen statistische gegevens over
de kostenstijgingen van pieren, maar
wel zijn er in een bouwbegroting enkele
vrij gemakkelijk te herkennen prijzen. De
duidelijkste hiervan zijn wel de kosten
voor het verwerken van duizend ste
nen. Men kan de kosten hiervan niet al
leen motiveren door de stijging van de
WASHINGTON De Amerikaanse re
publikeinse senator Jack Miller uit Iowa
heeft voorspeld, dat aan het Amerikaanse
Congres op korte termijn zal worden ge
vraagd om in de Amerikaanse muntstuk
ken geen zilver meer te doen.
In een nieuwsbrief aan zijn kiezers
schreef Miller dat president Johnson een
desbetreffend besluit zou nemen, vanwe
ge de voortgaande vermindering van de
rijkszilvervoorraad en de prijsstijging van
het edelmetaal Een en ander is volgens
hem het gevolg van het steeds grotere
gebruik dat de industrie van zilver
maakt
De vrees bestaat, aldus Miller, „dat de
prijs zal stijgen tot in een half-dollar-
muntstuk voor meer dan vijftig dollar
cent zilver gaat, en naar verhouding ook
in munten van andere waarden. Het zou
officiële lonen en sociale lasten. De be- dan winstgevend zijn de munten te smel-
langrijkste factor is de daling van de ten en het zilver te verkopen."
arbeidsproduktie die hoofdzakelijk ver- Gerekend naar de huidige marktprijs
oorzaakt wordt door de arbeidsomstan- gaat er volgens de senator voor 47 doUar-
digheden". cent zilver in het half-dollarmuntstuk
'die nu circuleert.
De nieuwe iondclub-in-oprichting
in de Baronie van Breda waar
voor nog een passende naam moet
worden gevonden mag zich in
veler belangstelling verheugen.
Dezer dagen kregen wij een
woordvoerder uit Dongen aan de
lijn, die de aansluiting van de
Dongense bond bepleitte; Dongen
lag immers ook in het min of meer
afgebakende gebied dat de initia
tiefnemers voor ogen staat. Ik
heb geantwoord er zeker van te
zijn dat ook Dongen met open
armen ontvangen worden zal.
L'appetit vient en mangeant
zegt de Fransman: de eetlust komt
al etend»
Het kwam dus geenszins onverwacht,
dat wij, na de drukbezochte vergadering
in Breda, nog een ander constructief
voorstel binnen kregen. Dit voorstel be
trof de lialve fond.
Waarom vraagt briefschrijver
richten wij op basis van vrijwilligheid
der individuele lelden, niet meteen spel
voor iedereen in, op de halve fond? Zijn
op de midden-afstanden soms geen
prachtige concoursen en zou het bedrijfs
leven niet bewogen kunnen worden, haar
steentje bij te dragen om die tot een'
succes te maken?
Hoeveel wordt er tegenwoordig niet
gedaan om de arbeidende mens door ge
paste recreatie meer levensvreugde te
verschaffen? En is er voor een rechtge
aarde duivensjarel in zijn hobby iets
verhef fenders denkbaar dan dat hij zijn
Mageren Blauwen" of zijn „Dikken
Rooien" als de Engelse weerlicht thuis
ziet komen, vallende als een patat steil
uit de lucht, terwijl er bij de vrienden
nergens nog geen veer bekend is
Des te groter de feestvreugde als wan
neer er een knaak op gepould staat, zo
dat hij nog het een en ander aan zijn
staart heeft hangen.
De duif is het renpaard je van het lucht
ruim en er zijn specialiteiten voor alle
afstanden.
Voor niks gaat de zon op en om de
keizer zijn baard spelen is er tegenwoor
dig niet meer bij. Maar er zijn en blijven
rasechte amateurs, die in de eerste
plaats duiven kweken en met de duiven
spelen voor de eer. Ook zijn er sjarels
bij wie moeder de vrouw en kinderen
vóór alles gaan en die daarom op hun
duiven hoegenaamd geen geld zetten,
hoogstens vijf frank voor een pintje on-
derwege. Krijgen ze dikkels boven Brus
sel dorst, dan kunnen ze altijd even aan
leggen in een stamineeke. hetzij de Spij-
tigen Duivel, Het Manneken zet af, of
Café De Donkere Wolk, den baas is nog
zatter als 't volk.
Om kort te gaan en niet rond de pot
te draaien: Van de schenkingen die men
hnrtnf f i_ -j
binnen het afgebakende gebied geld- en
luxe ereprijzen worden vervlogen.
Aan dit halve fondspel kan een kam
pioenschap worden verbonden, te ver
vliegen over te voren vastgestelde con
coursen. Zo nodig kunnen grenzen ge
steld worden aan het inzetten van duiven
en poules per liefhebber, met het gevolg
dat er nergens elftallen in het veld ge
bracht worden van zevenenzeventig man.
Deze gedachte heeft trouwens ook voor
gezeten bij de besprekingen om te komen
tot het hoger genoemde samenspel op de
fond. In de afdeling Oost-Brabant van de
Z.N.B is dit spel op de halve fond reeds
een seizoen in praktijk gebracht en naar
de berichten die ik er over vernomen
heb, is het een groot succes geworden.
In Breda, Oosterhout, Zundert, Rijen
enz. wordt er daarom druk over van ge
dachten gewisseld. Allerwegen zit er in
dit dooie seizoen dus weer volop leven in
de brouwerij.
Vervolgens wil ik u eens een raadseltje
opgeven.
Wie zijn er in het seizoen 1964 (voor
de zoveelste keer) kampioen-generaal ge
worden van de K.P.V. te Kaatsheuvel?
Awel zult ge zeggen das nou per
tang geen kunst! De gebroeders Michel
en Henk van Boxtel uit de Erasstraat 53,
zullen er oudergewoonte wel weer mee
weg zijn.
Als filiaalhouders van hun vrienden de
uitgestrekte duinlandschap-
pen bijeenbrachten. Levende hoopt te verkrijgen en van het inleggeld
wezens waren in zulke ge-of contributie, die zeer laag gesteld kan
bieden schaars. worden, bijv. vijf gulden voor een heel
seizoen, zulen op bepaalde concoursen
Gebr. Janssen te Arendonk is daar nog
nooit niks aan te doen geweest.
Hier enkele uitslagen in 1964:
St.-Ghislain 725 duiven: 3 6 8 11 13 21 42
44 en 49: Noyon 723 duiven: 10 12 19 23
40 50 78 116 178 182 en 195: Creil 487 dui
ven: 1 2 3 13 14 34 38 en 59; Verder op de
twee St.-Denis van 24 mei en 7 juni alle
bei de keren de eerste enz. enz.
St.-Ghislain 1247 duiven: 13 15 19 22 24
25 28 46 48 58 79 87 91 94 99 104 124 128
142 239 247 277 286 291.
De klok zat toen vol zodat zij moesten
stoppen met draaien.
Rampvlucht Noyon 1270 duiven, waar
bij ontelbare liefhebbers met een slag
duiveboer af raakten: 1 (vermoedelijk de
snelste duif in heel de Afdeling Midden-
Brabant) 34 65 74 77 81 83 84 90 96 106
139 297. Orleans 397 duiven: 2 8 9 16 20
28 31 37 49 61 en 76 (ze hadden er toen
achttien in de strijd geworpen).
Nationaal Orleans Tilburg-Vooruit: 7
56 78 157 233 239 405 en 1365 tweede serie
De gebroeders Van Boxtel, kampioe
nen-generaal van de K.P.V., voor een
hunner hokken.
twee, serie drie, eerste ploegenprijs plus
derby van vijfhonderd Hollandse nieuwe,
ik bedoel pegulanten enz.
In de loop der jaren hebben de Van
Boxtels meer dan vijftig vogels geïm
porteerd, rechtstreeks uit Arendonk. Met
deze stamduiven werd nooit gespeeld op
de concoursen: zij verhuisden direct naar
het kweekkot. In Kaatsheuvel zitten nog
altijd jongen van de beste kweker die de
Janssens ooit in hun bezit hadden, de ge
vreesde Blauwe van 48. Verder van de
Late Vos van 49, van de Lelijkerd, de
Zieke enz.
Van Boxtels beste kweker is momen
teel de 34. Zij hebben daar zeker vijfen
twintig jongen van, die alle vliegen en
kweken. Vlakt ook de 38 niet uit, de
rode vos die als jaarling in het 2ware
seizoen 1959, niet minder dan vier eerste
vloog.
En wat dunkt u van de 506? Deze ke
rel zat drieënzestig keer in de mand en
vloog drieënzestig keer prijs, met zeker
vijftig kopprijzen. Hij is nu uitgeleend
aan de bekende chirurg-duivenliefheb-
ber dr P. Linssen te Helmond.
De gebroeders Van Boxtel denken met
weemoed terug aan hun overleden vader,
die hun de stiel geleerd heeft en daarbij
putten kon uit een rijke ervaring van
meer dan een halve eeuw.
Deze man had een zeer bijzondere kijk
op duiven, hij was in de eerste plaats
een kweker. Om weduwschap gaf hij
niet veel, des te meer was hij doorkneed
in alle systemen van het natuurlijk spel.
Michel en Henk echter zijn op de mo
derne methode van het webelspel over
gegaan. Niet aan te kluiven.
In 64 hadden ze twaalf weduwmannen
zitten, dit jaar zullen zij de sportieve
strijd uitvechten met twee ploegen van
twaalf, alle zuivere Janssens van Aren
donk.
Een collectie om van te rillen en te be
ven.
En de vrienden?
Die zitten natuurlijk ook niet stil. Maar
ze hebben er toch een zwaar hoofd in
Van sommigen heb ik zelfs vernomen
dat ze lillek „met de poepers" zitten
De gebroeders Van Boxtel brengen wij
vandaag van deze plaats onze hartelijke
gelukwensen over.
Allemaal goeie.
DEN BRUINEN
Tijdens de mode-show van de
nieuwe voorjaars- en zomermodel-
len van Jacques Heim, viel dit
zwart-kanten pakje te bewonde
ren. Mannequin Chantal draagt
er een nieuw soort onderkleding
onder, die het lichaam als een
tweede huid omspant.
55J
(Van onze parlementaire redactie)
DEN HAAG Bezorgauto's, die niet
harder dan 20 km rijden en die gebruikt
worden voor huis-aan-huis-bezorging val
len niet onder'de-verhoogde motorrijtui
genbelasting van 65 opcenten. Hierover
is een koninklijk besluit verschenen.
Onder de uitzonderingen vallen volgens
het K.B. alle zogenaamde kruipauto's, die
door hun geringe snelheid van 20 km niet
op de grote wegen mogen komen, en die
niet ingericht zijn voor personenvervoer.
Deze wagens zijn uitgerust met een ver
brandingsmotor met een cilinderinhoud
van hoogstens 300 cm3 of met een elek
tromotor. De eigenaars van deze wagen*
behoeven dus niet bij te dragen in het
rijkswegenfonds.
(Van onze parlementaire redacteur
P. v. d. Sanden)
DEN HAAG Mr. W. J. Geertsema ir
niet alleen voorzitter van de VVD-Twee-
de-Kamer-fractie, hij is tevens burge
meester van Wassenaar, de gemeente die
ongeveer de meeste miljonairs van ons
land telt. Dat kan men natuurlijk de
heer Geertsema niet verwijten, noch de
politieke partij, waartoe hij behoort. Het
is evenmin van belang als aan dit feit
wordt herinnerd in combinatie met een
politieke rel binnen zijn gemeenteraad,
waarbij alle fracties, de KVP uitgezon
derd, zijn betrokken. Een rel die het af
treden van vier wethouders tot gevolg
heeft gehad. Men zou de mis
schien wat naïeve gedachte kunnen
huldigen, dat het hier gaat om een re'
van zuiver plaatselijke betekenis. Hoewc1
de oorzaak van het conflict zonder enige
twijfel binnen de grenzen van de ge
meente Wassenaar ligt, wordt thans toe'
wel duidelijk, dat de aanleiding daar
buiten dient te worden gezocht, mis
schien wel op het landelijke politiek'
erf. In wat officieel „Haagse politiek
kringen" of „parlementaire kringen'
wordt genoemd, verluidt dat de Wass'
naarse raad niet de wethouders na
huis heeft willen sturen, maar rrr
Geertsema een waarschuwing heeft wil
len geven. Die waarschuwing hield ir
„Bedenk, mr. Geertsema, dat u op de a
lereerste plaats door de kroon bent b
noemd tot burgemeester van Wassena
en dat u pas op de tweede plaats t
beschikbaar kunt stellen voor het vervi
len van de functie van voorzitter v
de middelgrote liberale fractie in
Tweede Kamer". De cumulatie van fur
ties heeft zich hier gewroken. Mr. Geei
sema is nog pas enkele jaren burgemec
ter van Wassenaar. Sinds fractievoorzi
ter mr. E. H. Toxopeus als minister va
Binnenlandse Zaken in het kabinet-M-
rijnen zitting nam, pak weg rond 1 ju
1963. is ook die taak op de brede schoi
ders van de heer Geertsema gelegd. Ma-
het fractieleiderschap houdt meer in dr
het leiden van een fractie. Het betekc
ook voortdurend confereren met de pa
tijleiding, spreekbeurten op talrii'
plaatsen in het land vervullen en de co
tacten met het kabinet in het algeme
en de bevriende ministers in het bijzo
der onderhouden.
De gemeenteraad van Wassenaar he<
thans (zij het op een wat onorthodo;
wijze, maar daarom zullen de vier wc
houders ook wel terugkeren) van zii
ongenoegen blijk gegeven. De raad w
een hele burgemeester. In parlementaii
kring meent men, dat deze waarschi;
wing niet alleen voor mr. Geertsema bc
tekenis moet hebben, zodat een goed ver
staander slechts een half woord nodr
heeft.