slaat de
vleugels uit
St.-Vincentius
Straks wellicht ook
revolutionaire VN.r'
Wegenbouw wordt
niet gecoördineerd
MEUBELEN
GOEDKOPER
V.S. bezuinigen half
miljard op defensie
Madurodam van Duitsland
GIVE
A MAN
A LUCKY
l.25
Tsjoe van Rood-China:
TOONKAMER
HONDERDEN GULDENS
Proefobjecten
lopen van
stapel
omdat lucky 't heeft, omdat lucky
dei beste amerikaan is, omdat een
andere sigaret nu niet meer hoeft,
daarom liever lucky
IrPrins pessimistisch:
ONDANKS (OF: DANK ZIJ!) BIJSTANDSWET
Hulpdienst
Geen voorrang verleend
Man „rekent af"
met automobilist:
slachtoffer dood
Nog geen einde staking
Havenarbeiders
in Boston (Y.S.)
akkoord met c.a.o.
Russisch Staatscircus
komt naar Nederland
VAN 27 TI til 30 JANUARI
1 stiil
r
I en
1 standing
jwjM
KKERS BREDA
Honderd miljoen
minder voor
buitenland
In Brussel
Aardig" viertal
pleegt kraak:
buitf 50.000
DOOR
Walter Breedveld
DAGBLAD DE STEM VAN DINSDAG 26 JANUARI 1965
(Van onze Haagse redactie)
DEN HAAG „Men dient zich te hoe
den voor de illusie, dat de Algemene Bij
standswet, die per 1 januari in werking
is getreden, elk materieel helpen vanuit
de gemeenschap overbodig zal maken.
Aan te nemen valt, dat het beroep op de
Vincentiusvereniging niet zal verminde
ren, althans kwantitatief. Wel zal het
waarschijnlijk zo zjjn, dat de hulp zich
gaat richten op andere objecten". De al
gemeen secretaris van de Vincentiusver
eniging in Nederland, mr. A. Q. C. van
Buiten, vertelde ons dit min of meer op
de valreep, in verband met zijn vertrek
naar India.
Zijn „sprong" zover over de grens kan
een illustratie vormen bij het streven van
de Vincentiusvereniging zich te heroriën
teren en binnen de ontwikkeling van de
na-oorlogse jaren een stuk nieuwe leven
de charitas ter beoefening aan te bieden
aan de achtduizend Nederlandse Vincen-
tianen. Het is een detailuiting van het
beleid, dat sterk is gericht op het zoe
ken naar nieuwe noden. Als men zou
stellen, dat de Algemene Bijstandswet
voor de Vincentiusvereniging grote moei
lijkheden zou opleveren, omdat materiële
hulp nu overheidsplicht is geworden, dan
moet daartegenover worden gezet, dat de
eerste consequentie is, dat de Vincentius
vereniging teruggeworpen wordt op haar
eigenlijke doelstelling, die verder gaat
dan materiële hulp alleen en raakt aan
het gehele ook geestelijke welzijn van de
mensen.
De laatste jaren zyn via allerlei ka
nalen binnen de vereniging nieuwe ini
tiatieven en ideeën onder de leden ge
bracht, die van lieverlede concrete vor
men gaan aannemen. En hierbij is het
beleid van de hoofdraad gericht op het
inrichten van „proeftuinen", waarin de
jonge plantjes kunnen worden uitge
zaaid, speciaal verzorgd, op hun levens
vatbaarheid getest en eventueel later in
de volle grond kunnen worden uitge
zet, om het eens lyrisch te zeggen.
Den Haag zal fungeren als „proeftuin"
voor twee nieuwe initiatieven. In ver
scheidene kranten wordt al geadverteerd
met de tekst: „Uw moeilijkheden hebben
onze aandacht", met daaronder adres en
telefoonnummer van de vereniging. Drie
maanden achtereen, eens per week zal
deze advertentie worden geplaatst, waar
in men de paraatheid en de bereidheid
wil presenteren van mensen, die open
staan voor de noden van anderen. Boven
dien wil men aan de hand van de erva
ringen nagaan of er aanleiding is voor
nieuwe vormen van hulpverlening. Voorts
wil men in Den Haag de aandacht gaan
richten op het open bejaardenwerk,
waarvoor onlangs aandacht is gevraagd
Juist de Vincentiusvereniging zou hier
goede hulp kunnen bieden.
Een andere „proeftuin" wordt gevormd
door de „algemene hulpdienst F.O.C.",
welke laatste initialen staan voor Frede
ric Ozanam Centrale. In de grotere ste
den, zo wijst de praktijk uit, vallen nog
vele noden tussen wal en schip, ondanks
de veelheid van hulpverlenende instellin-
BRUSSEL Na Frankrijk heeft nu
ook België een ruzie tussen twee automo
bilisten met dodelijke afloop. Een 51-jari-
ge electricien is in een ziekenhuis over
leden aan de verwondingen, die hem wer
den toegebracht door een 35-jarige ko
lenhandelaar.
Het slachtoffer had moeten stoppen om
dat hij werd werd gehinderd door de gro
te lichten van een achter hem rijdende
wagen, bestuurd door de kolenhandelaar.
Deze stopte ook, sprong uit zijn wagen,
rende naar de wagen van de electricien
toe en stompte deze verscheidene malen
hard in het gezicht. Dit was de „straf"
voor het feit, dat het slachtoffer geen
voorrang had verleend.
De kolenhandelaar maakte zich snel uit
de voeten, maar zijn autonummer kon
nog genoteerd worden.
Enkele dagen later moest de electricien
in een ziekenhuis behandeld worden aan
de verwondingen. Deze bleken zo ernstig
te zijn, dat de man overleed. Het onder
zoek toonde aan, dat de stompen „zonder
twijfel" de dood veroorzaakt hadden.
De dader is ingesloten. Het is geen on
bekende van de politie.
gen, welke veelheid er bovendien oorzaak
van is, dat velen de draad kwijt raken.
Via de algemene hulpdiensten wil men
de mensen nu een adres bieden, waar
men altijd, ook in persoon, terecht kan,
dat dag en nacht open is en waar men
hulp kan ontvangen, dan wel zich snel
kan oriënteren over mogelijkheden tot
hulpverlening elders.
Amsterdam, Rotterdam, Breda en
vooral Heerlen zyn de steden, waar een
dergelijke hulpdienst spoedig van start
zal gaan. In andere plaatsen worden
andere initiatieven ontwikkeld: in Til
burg wordt de activiteit gericht op het
contact met langdurig en chronische
zieken. Utrecht gaat zich speciaal oriën
teren op de zorg voor thuiszittende in
validen. In Arnhem en Nijmegen gaat
men zich richten op de begeleiding van
buitenlandse arbeidskrachten, in andere
plaatsen Hilversum heeft al uitste
kende ervaringen opgeleverd wil
men pogen een bepaalde vorm van le-
kenhulp te bieden aan de zielzorg.
Binnen dit alles groeit de laatste tijd
vrij snel een oud probleem naar een op
lossing, namelijk dat van de plaats van
de vrijwilliger in het maatschappelijk
werk. Vijftien jaar lang is hierover ge
sproken en de gedachtenwisseling heeft
geleid tot de vorming van een werk
groep, samengesteld uit vertegenwoordi
gers van het landelijk sociaal-charitatief
centrum en de hoofdraad van de St.-Vin
centiusvereniging, die doende is een con
creet programma samen te stellen, waar
van men verwacht dat het nog dit jaar
in een aantal plaatsen in de praktijk kan
worden beproefd.
De nieuwe ontwikkeling in het werk
van de Vincentiusvereniging wordt ook
gekenmerkt door de hulpverlening, die
aan andere gebieden in de wereld wordt
gegeven. Dit mondiale werk is enorm
aangeslagen onder de leden, die in vier
jaar tijd 170.000 gulden daarvoor hebben
bijeengebracht, dat met name besteed is
aan hulpverlening via adoptie aan twin
tig conferenties in India en aan hulppro
jecten in dat land.
Het is naar dit gebied dat mr. Van
Ruiten overigens dank zij geldmidde
len van buiten het fonds gaat, mede
om de mogelijkheden voor nieuwe objec
ten te onderzoeken, op het punt van me-
disch-hygiënische hulppost en coöpera
tieve fabriekjes.
(Advertentie)
(Advertentie)
CIGARETTES
HONGKONG Premier Tsjoe En Lai
van Communistisch China heeft ge
vraagd om reorganisatie van de Ver
enigde Naties en verklaard, dat er als
concurrerend orgaan van de volkeren
organisaties een revolutionaire organi
satie opgericht zou kunnen worden.
De Verenigde Naties hebben teveel fou
ten begaan. Ze hebben de Aziatische en
Afrikaanse landen volledig teleurge
steld, zo zei hij op een banket in Pe
king ter ere van de Indonesische mi
nister van buitenlandse zaken, Soeban
drio, die, zoals bekend, een bezoek aan
China brengt.
Tsjoe En-Lai prees het besluit van Indo
nesië om zich uit de volkerenorganisa
tie terug te trekken en zei, dat landen
als China, Korea en Vietnam, die sa
men ruim een kwart van de wereldbe
volking vertegenwoordigen, geen lid
van de V.N. zijn, maar het niettemin
toch „zeer goed maken".
Tsjoe En-Lai beschuldigde Engeland en
de V.S. van medeplichtigheid aan het
„onrechtmatige lidmaatschap" van de
Veiligheidsraad van Maleisië.
De volkerenorganisatie paste „verschei
dene vormen van discriminatie toe te
gen de jonge Aziatische en Afrikaanse
landen en belette deze landen te krij
gen, waarop zij recht hadden.
(Advertentie)
Elke OLVEH polis is winstdelend.
DEN HAAG Het pessimisme van de
wegenbouwers omtrent de wegenaanleg
in het lopende jaar vindt zijn oorzaak in
diverse omstandigheden. Had ir. H. D.
Prins voorzitter van de Nederlandse
Vereniging van Wegenbouwers onlangs in
een vergadering reeds de verwachting
uitgesproken, dat de wegenaanleg dit jaar
achteruit zou gaan, omdat de gemeenten
er niet voldoende geld voor zullen heb
ben, gisteren zei hij in de algemene ver
gadering van deze vereniging er aan te
twijfelen, of de rijkswaterstaat wel vol
doende personeel heeft voor de voorbe
reiding van de versnelde uitbreiding en
verbetering van het net van rijksautosnel
wegen, waarvoor het wegenfonds wordt
gesticht.
In het algemeen vindt ir. Prins, dat in
de wegenbouw in Nederland iedere con
tinuïteit ontbreekt en dat er geen sprake
is van een gecoördineerde aanpak van het
totaal van de wegenbouw. Dit gebrek aan
continuïteit houdt ernstige gevaren in.
Niet alleen verhindert de overheid hier
door voor de wegenbouwbedrijven een
efficiënte bedrijfsvoering, maar het heeft
ook consequenties in de personeelssector.
In het ambtelijk apparaat, zo zei ir. Prins,
zullen er velen teleurgesteld zijn over de
gang van zaken en daarbuiten werk
trachten te vinden, dat minder frustre
rend is dan in de overheidssfeer bij het
ontwerpen en de voorbereiding van open
bare werken, die soms wel en dan ineens
geen doorgang vinden. Dit heeft echter
tot gevolg, dat, zodra wel weer meer fi
nanciën beschikbaar zijn voor de brood
nodige wegenaanleg, men bij de lagere
publiekrechtelijke lichamen met perso-
neeltekorten in de technische staf te
kampen zal krijgen en ook dat is weer
een remmende factor in de wegenaanleg.
Soebandrio zei op het banket, dat het In
donesische volk zich er volkomen van
bewust is, dat het niet geïsoleerd staat
en dat zijn zaak rechtvaardig is. Het
Chinese volk en de andere vooruitstre
vende volkeren zouden Indonesië ver
dedigen bij een eventuele imperialisti
sche aanval.
Soebandrio deed een beroep op alle voor
uitstrevende krachten in de hele wereld
om zich te bundelen „tot aan de dag
waarop het imperialisme definitief zal
zijn uitgegroeid."
NEW YORK Na de havenarbeiders
van New York zijn ook die van Boston
akkoord gegaan met de nieuwe c.a.o.,
voorgesteld door de redersvereniging. Zij
gaven met 614 tegen 110 stemmen hun
goedkeuring hieraan.
De arbeiders in de havens langs de Golf
van Mexico staken echter nog steeds. Het
werk in de havens langs de Atlantische
kust en de Golf van Mexico ligt nu al
twee weken stil. Het zal pas hervat wor
den als alle plaatselijke bonden van de
„International Longshoremen Associa
tion" de nieuwe overeenkomst hebben
goedgekeurd.
DüSSELDORF „Minidomm" zal de
miniatuurstad heten, die men in het voor
jaar van 1965 op een 100.000 vierkante
meter groot terrein bij Düsseldorf wil op
bouwen. De bezoekers zullen dan over de
daken van de mooiste bouwwerken en
belangrijkste cultuurmonumenten van
heel West-Duitsland kunnen stappen, zon
der dat zij daarvoor verre reizen behoe
ven te ondernemen. Maar nog staan de
meeste nabootsingen van alle deze be
zienswaardigheden in de werkplaatsen in
Düsseldorf, waar architect WUl Dommel
met 20 modelbouwers, kunstschilders,
beeldhouwers, houtsnijders en instru
mentmakers aan de verwezenlijking van
het project knutselt. De inwoners van
Düsseldorf krijgen slechts van tijd tot tijd
een voorproefje, van wat Minidomm eens
zal zijn, als de pas geschilderde huizen
voor de werkplaats worden opgebouwd,
om daar te drogen. Hier bezichtigen zü
juist het marktplein van de romantische
middeleeuwse stad Rothenburg ob der
Tauber op schaal 125. Maar de volledi
ge miniatuurstad zal niet alleen een op
eenhoping van bouwwerken van verschil
lende stijlperioden zijn, maar een schijn
baar levende stad met straatverkeer, in
dustrie-installaties, moderne flats en een
haven compleet met schepen.
(Van een onzer verslaggevers)
UTRECHT Het Russisch staatscir
cus, een van de grootste en vermaard-
ste circussen ter wereld, komt naar alle
waarschijnlijkheid volgend jaar april of
mei naar Nederland. Het circus zal dan
tijdens een tournee van ongeveer een
maand in Amsterdam, Rotterdam en
Utrecht optreden.
De heer Kersten uit Den Haag, die in
Nederland het impressariaat voor het
Russische circus voert, heeft bij de jaar
beurs in Utrecht optie gevraagd op de
Irene-hal of zonodig een van de andere
jaarbeurshallen.
Vijf jaar geleden is het Russische
staatscircus ook in Nederland geweest,
Toen heeft het alleen in Rotterdam ge
staan. Het succes van de Russische ar
tiesten was tijdens deze tournee over
weldigend, zij trokken bezoekers uit de
verste hoeken van het land.
4 DAGEN
U kent toeh onze
collectie klassieke
meubelen? Bank
stellen, eethoeken,
zitkamers, fauteuils
en kleinmeubelen
met een eigen stiji.
Juist nü bent u
extra welkom
COOTHPLEIN 12 - TEL. 01600-39400
WASHINGTON President Johnson
heeft het congres een defensiebegroting
doen toekomen voor het belastingjaar
1965-1966 ten bedrage van 51,578 miljard
dollar. Dit bedrag is ruim een half mil
jard kleiner dan dat van het vorige be
lastingjaar. Deze bezuiniging, aldus de
president, is mogelijk gemaakt door de
in 1961 onder president Kennedy begon
nen grote militaire krachtsontplooiing en
door een door de minister van defensie,
McNamara, tot stand gebrachte „drasti
sche" besnoeiing van de militaire uitga
ven.
In de boodschap bij de begroting zegt
president Johnson, dat de V.S. op het mi
litaire vlak in geen geval de tweede
plaats kunnen bezetten in de wereld. In
samenwerking met de bondgenoten heb
ben, zo verzekert president Johnson, de
V.S. thans een strijdmacht op de been ge
bracht, die een kernaanval kan voorko
men. De Amerikaanse strijdkrachten zijn
ook in staat een „conventionele aanval"
te weerstaan en „het afknabbelen van de
vrije wereld" te voorkomen. Kortom, het
zijn strijdkrachten, die in staat zijn de
zaak van de vrede te bevorderen, aldus
de boodschap.
Er moet echter het een en ander wor
den gedaan om ervoor te zorgen, dat de
Amerikaanse strijdkrachten altijd de mo
dernste ter wereld blijven, vooral door
een verdere krachtige ontwikeling op we
tenschappelijk terrein.
De president vroeg het congres goed
keuring voor de vervaardiging van een
nieuwe ballistische raket, „Poseidon", die
acht maal de dodelijke kracht van de
nieuwe Polaris-raket zal bezitten.
Er zal worden gewerkt aan de verdere
ontwikkeling van de Laserstralen (zeer
geconcentreerd licht, dat een dodelijke
uitwerking kan hebben) en andere mili
taire wetenschappelijke vindingen en wa
pens.
Voor militaire hulp aan het buitenland
wordt 1.170.000.000 dollar gevraagd, hon
derd miljoen dollar minder dan het voor
afgaande jaar en voor de ontwikkeling op
het gebied van de kernenergie ruim twee
en een half miljard dollar, ongeveer
170 miljoen minder dan het voorafgaande
jaar. Deze vermindering komt voorname
lijk voort uit het feit, dat de V.S. over
voldoende kernwapens menen te beschik
ken voor hun verdediging en die van hun
medestanders.
55'
ERWUK
BRUSSEL Vier bandieten hebben
een brutale inbraak gepleegd in Brussel.
In een gebouw van een wijnfirma maak
ten zij 700.000 frank (50.000 gulden) en
een groot aantal flessen whiskey buit.
Het gezin van de concierge werd door
de leider van de bende op gemoedelijke
wijze in bedwang gehouden en gezamen
lijk werd in de huiskamer verder geke
ken naar een politiefilm op het tv-scherm.
Intussen werd champagne gedronken ter
wijl de andere bendeleden met branders
de brandkast openden. De „operatie"
duurde bijna twee uur. De buit werd
meegenomen in de Amerikaanse auto van
de eigenaar van de onderneming, die niet
thuis was. Voor de moeder van de con
cierge, die bij het onverwachte avontuur
dreigde flauw te vallen, ondanks de char
mante wijze waarop de leider van de
bende optrad, werd een sinaasappel uit
geperst en sodawater ingeschonken.
Voor het gezin van de concierge met
twee kinderen werd 1.000 frank achter
gelaten, omdat „het leven zo duur is".
Vermoed wordt ,dat de daders Span
jaarden of Italianen waren.
Harrie feliciteerde allen met
Friedjes verjaardag. Hij vond het
prettig dat hij nu kennis mocht ma
ken met de familie waar Friedje al
veel van had verteld. Niet in het
minst was hij verlegen.
rPoen hij zijn jas had weggehan-
gen gingen ze naar de opkamer,
waar Frieda een dag tevoren de
kachel had aangestoken en de ramen
wijd had opengeschoven om de muf
fe lucht te laten wegtrekken. Niet
erg nieuwsgierig keek Harrie even
rond voor hij plaatsnam op de met
rood pluche beklede notehouten stoel.
Dit soort boerenpronkkamers scheen
hij wel te kennen. Ze dronken koffie
met sneden beboterde en besuikerde
peperkoek. Onderwijl zei Harrie, dat
Friedje de eerstkomende zondag of
ficieel entree zou maken bij zijn ou
ders. Ze had vader en moeder overi
gens al een keer ontmoet op een feest
je van de politie waar zij samen even
waren binnengewipt. De adjudant en
zijn vrouw zouden, als dat meneer
en mevrouw Meerwijk convenieerde,
graag naar de Dommelhoeve komen
om kennig te maken. Als meneer en
mevrouw Meerwijk een dag hadden
bepaald, zou Friedje de boodschap
wel overbrengen. Wederkerig zou
den zijn vader en moeder meneer en
mevrouw Meerwijk, en uiteraard ook
meneer Van Stapelen en mevrouw
Griniau, graag in Vught ontvangen.
Dat konden ze samen wel bespreken.
Hij houdt van afwerken, dacht Go-
defrieda.
Vervolgens zei hij met een wat ver
legen glimlach, die hem veel sym
pathieker maakte, dat hij zijn excu
ses nog moest aanbieden voor het
feit, dat hij indertijd over de muur
van het pensionaat was geklommen
om Friedje te vertellen dat hij was
geslaagd. Het speet hem erg dat
Friedje en de familie daar zoveel
narigheid van hadden gehad.
,,Dat zijn we allang vergeten", zei
Frieda met haar zonnigste glimlach.
Dat is dan ook weer afgewerkt, dacht
Godefrieda. Toon kwam de opkamer
binnen om kennis te maken en een
kop koffie te drinken. Veel tijd had
hij niet maar er kwam die dag nog
wel gelegenheid om te praten- Frie
da, die ook nog het een en ander
te doen had, verdween eveneens. Met
vieren bleven ze over Godefriedus
was blijkbaar niet van plan die dag
iets uit t© voeren. Hij had zijn zwart
pak aangetrokken en zijn lange witte
baard zorgvuldig uitgekamd De si
gaar, die hij Harrie aanbood wees
deze met een vriendelijke glimlach
van de hand Ze was te groot voor
hem, hij rookte liever een sigaret
uit een lang zilveren pijpje
,,Ik zal je de hoeve laten zien",
zei Godefriedus Friedje wilde liever
eerst nog een kop koffie drinken Dan
vroeg Godefriedus of Harrie graag
onderwijzer was ,,Ja, om te begin
nen wel, meneer Van Stapelen"
Daarop vertelde hij dat hij de twee-
de klas had van een lagere school
in de stad en dat hij binnenkort ex
amen zou doen voor de hoofdakte.
Gezien zijn leeftijd was de aanstel
ling als hoofd van een lagere school
de eerste tien jaar niet te verwach
ten, zelfs niet op een dorp. Dat was
ook zijn bedoeling niet. Na het be
halen van de hoofdakte zou hij een
half jaar rusten en dan middelbaar
Nederlands gaan studeren. Een zeer
zware langdurige studie, die minder
inspanning zou hebben gekost als het
had gelopen via gymnasium en uni
versiteit. Maar dat konden ze thuis
niet betalen
Godefrieda observeerde hem on
opvallend terwijl hij praatte
met Godefriedus Hij was lang
en slank Hij had een sterk gebit
met grote crèmewitte tanden, blond
gegolfd haar en grijze ogen. Zijn ge
zicht was een beetje hoekig, de ka
ken zaten er wat vierkant in, de kin
was breed, de neus spits Dat alles
met nog een zweem van een licht
bruine teint, duidde op zijn lande
lijke afkomst. Overigens was hij vol
ledig een stadse jongen. In zijn uit
spraak was geen spoor van dialect
te ontdekken; hij sprak langzaam en
wat geaffecteerd, het leek of hij ie
der woord zorgvuldig overwoog eer
hij het uitsprak. Zijn Nederlands was
zeer zuiver, maar omdat elk woord
een functionele plaats had in zijn zin
nen, was het wel vermoeiend naar
hem te luisteren.
Teon het gesprek met Godefriedus
even stokte vroeg ze: ,,Als ik me
goed herinner ben jij in Nuland Gef
fen geboren". Zo was het inderdaad.
Zijn jeugdjaren had hij er ook door
gebracht, spelend in het zand. Nu
land Geffen is niet zo zanderig als
Cromvoirt waar ik heb gewoond".
,,Toch wel", vond hij- „Vooral bui
ten het dorp liggen nog grote zand-
schollen uit het oerverleden. Nuland
Geffen ligt alleen niet zo afgelegen als
Cromvoirt. Er is bij ons meer ver
keer met de mensen uit de omlig
gende dorpen". Ze vroeg of hij goed
bekend was in d© streek Haar over
leden man kwam uit Megen. dat lag
wat meer naar 't Noorden. Hij ken
de Megen, een oud stadje met een
heel aparte sfeer. Toen hij haar aan
keek trof haar een eigenaardige uit
drukking in zijn ogen: verlegenheid
en ook iets als tegenzin. Even was
het stil en dan zei hij „Er wonen
in de buurt van Megen nog een paar
Griniaus". „Een broer van mijn man
is gemeentesecretaris in Batenburg"
„Dat is hij geweest" zei Harrie Me
neer Griniau uit Batenburg is al ver
scheidene jaren gepensioneerd. Hij
woont nu weer in het ouderlijk huis
in Megen. Er zijn ook nog een paar
neven af achterneven dat weet ik
niet precies". Weet u dat dan
niet grootmoeder?" vroeg Friedje -
Godefrieda voelde dat het bloed naar
haar hoofd steeg. Ontkennend schud
de ze het hoofd, ze kon geen woord
uitbrengen. Ze begreep echter dat ze
haar onkunde omtrent de familie van
Jan Griniau moest verklaren, daar
om dwong zij zich om te zeggen:
„Je weet dat grootvader een vrijbui
ter was, hij kon niet zo best met zijn
familie opschieten. Daarom weet ik
er niets van." Ze schaamde er zich
voor dat deze jongeman haar dit nu
kwam vertellen. Gerard Griniau uit
Batenburg had ze nooit ontmoet. Bij
de dood van Jan Griniau had ze'een
doodsaankondiging gestuurd, maar er
was niemand gekomen en ze hadden
ook niets van zich laten horen. Ze
wist niet dat er nog leven of achter
neven waren. Jan Griniau had daar
nooit over gesproken en ook Cato had
er niets van gezegd. Als ze in Uden
kwam, wat niet vaak gebeurde, werd
er niet over Griniaus gesproken. Het
ontroerde en beklemde haar en nog
vervelender was dat Harrie van Ren-
sene iets afwist van Jan Griniau en
geen gunstige dunk van hem had.
