Westelijke theorie: Soekarno wil afleiden
Ook Sovjet Rusland
is verantwoordelijk
Eis van 18 maanden
tegen messesteker
DUITSE HERENIGING: WEINIG HOOP
Russische tegenspraak
op Eisenhowers visie
Crisis
Bolwerk
ENCELAND'S DUURSTE
RACEHOND ZOEK
Vraag
55
Amerikaanse veteranen
tegen bezoek Russen
Verdeeldheid
onder rebellen
in Kongo
Bij geharrewar der pretendenten
TOEKOMST
TWEEDE WERELDOORLOG
Paus dringt aan
op eenheid ondei
christenen
oeratie redde
slachtoffer
Vietcong gaat
veldslagen
verlangen
7
DAGBLAD DE STEM VAN DONDERDAG 7 JANUARI 1965
OORLOGSDREIGING BOVEN
STRAAT MALAKKA BLIJFT
LONDEN President Soekarno van Indonesië mag er dan niet
in geslaagd zijn Maleisië te vernietigen voor de haan nieuwjaarsmorgen
van 1965 kraaide, zoals hij had beloofd, de dreiging van een oorlog hang,
nog steeds boven straat Malakka, die Indonesië van de jonge federatii
scheidt. Van het ogenblik af, dat Maleisië geboren werd, op 16 septem
ber 1963, heeft president Soekarno gedreigd met vernietiging van d<
elf deelstaten van de vroegere federatie van Malakka plus Singapore
Sarawak en Sabah. Terwjjl in de Maleisische hoofdstad Koeala Loem-
poer en in Singapore feest werd gevierd ter gelegenheid van het tot
stand komen van Maleisië, viel een menigte in Djakarta het gebouw
van de Britse ambassade aan. Deze aanval, twee dagen na de zestiende
september, luidde het begin in van president Soekarno's politiek var
confrontatie, die moet leiden tot vernietiging van de federatie.
Philippijnen precies staan weet men nie.
zeker. Ze hebben Maleisië nog niet er
kend, omdat de kwestie-Borneo nog niet
is geregeld. Maar terzelfdertijd zijn de
Philippijnen samen met de Verenigde
Staten, Engeland, Australië en Nieuw -
Zeeland, lid van de Zuidoost-Aziatische
verdragsorganisatie, ZO AVO.
Terwijl het grootste deel van de we
reld min of meer onbekommerd het nieu
we jaar verwelkomde, bracht Engeland
duizend extra militairen en oorlogssche
pen naar Maleisië over om er zijn toch
al aanzienlijke troepenmacht te verster
ken in het licht van de mogelijkheid van
een Indonesische invasie. Die kwam niet,
wel de verrassende mededeling dat In
donesië zich uit de Verenigde Naties zou
terugtrekken omdat ze aan Maleisië een
zetel in de veiligheidsraad toegewezen
hadden.
Wat oorspronkelijk een vraag was, of
de bevolkingen van Sera wak en Sabah,
het vroegere Brits Noord-Borneo, zich
zouden willen aansluiten bij de nieuwe
federatie, is uitgegroeid tot een crisis
van grote omvang. De Philippijnen wa
ren ook van het begin af geïnteresseerd
omdat aanspraken op Noord-Borneo her
leefden.
Nu is de vrees ontstaan, dat in het
nieuwe jaar Indonesië zijn landingen op
de Maleisische kusten zal intensiveren,
dat Maleisië, geholpen door Engeland,
tegen Indonesische bases zal optreden
en dat een oorlog er het gevolg van zal
zijn.
In diplomatieke kringen bespeurt men
ook tekenen dat de Chinese communisten
een belangrijke rol zullen spelen door
hulp aan Indonesië in het licht van het
recente bezoek van China's minister van
buitenlandse zaken, Tsjen Yi, aan Dja
karta.
In het gezamenlijke Chinees-Indonesi
sche communiqué aan het einde van het
bezoek, stond dat beide landen de strijd
tegen imperialisme, kolonialisme en neo
kolonialisme met hernieuwde ijver zou
den aanpakken. En voorzover het Indo
nesië betreft, is Maleisië het schoolvoor
beeld van een neo-kolonialistische sa
menzwering.
De Russen zijn, vooral vanwege hun
ruzie met de Chinezen, vermoedelijk de
laatsten die in Zuidoost-Azië oehoefte
hebben aan nieuwe moeilijkheden. Maar
hun verantwoordelijkheid is er niet min
der om, omdat zij het toch zijn geweest,
die Indonesië hebben voorzien van
straaljagers en straalbommenwerpers,
oorlogsschepen en moderne wapens van
andere aard.
Aan de Maleisische kant hebben de
Engelsen, gesteund door Australië en
Nieuw Zeeland, de verplichting op zich
genomen Maleisië tegen agressie van bui
tenaf te beschermen.
De Amerikaanse hulp aan Maleisië is
tot nu toe voornamelijk moreel geweest,
omdat de Verenigde Staten de handen
vol hebben aan Zuid-Vietnam. Maleisië
wees op het einde van het afgelopen jaar
een Amerikaans aanbod van een kapi
taalslening van de hand, omdat men de
interest te hoog vond.
Amerika, teleurgesteld in Indonesië,
beëindigde de hulp aan dit land, maar
het had er toen al voor honderden mil
joenen dollars in hulp van uiteenlopende
aard ingepompt.
Men schat dat de Verenigde Staten van
1950 tot 1963 aan Indonesië hulp hebben
verschaft voor een bedrag van ongeveer
643,9 miljoen dollar in leningen, techni
sche bijstand, levering van overtollige
voorraden, materieel enz.
Waar in het conflict om Maleisië de
ELISABETIISTAD Uit berichten af
komstig van Kongolese vluchtelingen,
maakt men op dat er ernstige verdeeld
heid heerst onder de leiding der Kongo
lese rebellen. Vele rebellensoldaten zou
den weigeren om verder te vechten tegen
de regeringstroepen en op het punt staan
te muiten.
De ene groep der opstandelingen zou
onder leiding staan van „president"
Gbenje en Gaston Soumaliot, terwijl de
andere groep Thomas Kanza als leider
erkent. Gbenje wordt ervan beschuldigd
soldijgelden in eigen zak te hebben ge
stoken.
De soldaten zouden al drie maanden
geen cent meer hebben ontvangen en op
het punt staan tegen hun officieren in
opstand te komen.
Kanza wordt ervan beschuldigd con
tacten met „anti-rebellenelementen" te
onderhouden.
Premier Tsjombe heeft intussen zijn
bezoek aan Stanleystad en andere recen
telijk op de rebellen veroverde gebieden
drastisch ingekort en is al weer in de
Kongolese hoofdstad teruggekeerd in
verband met de voorbereidingen van zijn
besprekingen in Brussel, waar hij van
daag aankomt.
Een menigte van naar schatting 10.000
mensen heeft premier Tsjombe enthou
siast verwelkomd tijdens zijn eerste be
zoek aan Stanleystad, sinds de bevrij
ding van de stad enige weken geleden.
Tsjombe zei: „Ik ben de vader die zijn
kinderen komt bezoeken na de vrese
lijke gebeurtenissen in deze stad", waar
op de menigte schreeuwde: „De vader
is teruggekeerd en ik lijd niet langer
honger".
Voor het westen had Maleisië in Zuid
oost-Azië een bolwerk moeten zijn tegen
communistische expansie naar het zui
den toe. Voordat de toenmalige premier
van Malakka, nu van Maleisië, het denk
beeld van een federatie opperde, bestond
de vrees dat Singapore, toen een zelfbe-
sturend gebied binnen het Britse impe
rium, communistisch zou kunnen wor
den. Als deel van de federatie zou dit
kunnen worden verhinderd. Maar omdsft
Singapores overwegend Chinese bevol
king de Chinezen die al in Malakka
woonden, zodanig versterkte, dat het gele
element de overhand zou krijgen, wer
den aan de federatie de gebieden in Brits
Noord-Borneo toegevoegd om het even
wicht te herstellen.
En zo is te verklaren dat van Maleisië's
om en na bij de tien miljoen onderdanen
iets minder dan vier miljoen Chinezen
zijn.
Indonesië heeft nooit gebiedsaanspra-
ken laten gelden op Serawak of Sabah,
hoewel dit land geheel Borneo bezuiden
genoemde gebieden bezit.
Waarom dan het conflict? Wat erg
simplistisch ge&teld kan men zeggen, dat
het conflict is ontstaan omdat Indonesië
nooit heeft aanvaard dat de volkeren
van Serawak en Sabah deel wilden gaan
uitmaken van de federatie van Maleisië,
zoals van de zijde van Engeland, Ma
leisië en de Verenigde Naties is verze
kerd.
Indonesië bleef op zijn standpunt staan,
hoewel een Brits-Maleisische commissie
onder leiding van lord Cobbold de ge
bieden bezocht om de wil van het volk
te peilen, en er een volksstemming werd
gehouden, waarvan de uitslag werd ge
verifieerd door de Verenigde Naties.
Voor de hulp aan terroristen in Ma
leisië, later gevolgd door levering van
ongeregelde en geregelde soldaten, heeft
Indonesië als excuus aangeroerd dat de
plaatselijke bevolking zulks wilde. Het
ging daarbij af op een verzoek van
sjeik A. M. Asahari, die in december
1962 in Broenei een mislukte revolte op
touw zette en zich sindsdien noemt „pre
mier van de revolutionaire regering van
Noord-Kalimantan" (de Indonesische
naam voor Noord-Borneo), Serawak en
Sabah inbegrepen.
De Indonesische regering beweert
voorts dat „Britse imperialisten" Malei
sië gebruiken om Indonesië te omcirke
len hoewel dit, wat de bevolking be
treft, tien keer zo groot is. En het eist
dat alle Britse basissen in het gebied
ontruimd worden.
De regering van Maleisië is van me
ning dat aan de wensen van het volk
van Serawak en Sabah volledig is tege
moet gekomen door de sondering door
Brits-Maleisische en V.N.-missies (Cob
bold c.s. consulteerden de sultan van
Broenei en diens medewerkers, die zich
aanvankelijk bij de federatie zouden aan
sluiten. maar later opteerden voor uit
sluiting).
Indonesië en Maleisië om goede dien
sten aan te bieden, maar alles bleef
vruchteloos.
In het westen is de theorie favoriet
ernstiger wordende economische moeilijk
dat Soekarno, geconfronteerd met steeds
heden, crisissen buiten de grenzen nodig
heeft om de aandacht af te leiden. Voorts
zijn er de geruchten over zijn ziekte en
toenemende macht van de Indonesische
communistische partij.
Waarnemers in Londen vragen zich in
verband met een en ander niet alleen
af wat Soekarno's volgende stap inzake
De jacht op Indonesische infil
tranten is intussen een routine
werk geworden in de gebieden
van de Maleisische federatie. Hier
wordt e<*n gevangen Indonesiër
op weinig zachtzinnige wijze mee
gevoerd.
Maleisië zal zijn, maar ook hoelang hij
het nog zal uithouden en wat zal gebeu
ren als hij weg is.
MOSKOU „Rode Ster", het orgaan
van het Sovjet-Russische ministerie van
defensie, heeft woensdag twee onlangs
door Eisenhower geuite meningen over
de tweede wereldoorlog tegengesproken.
Volgens Eisenhower had president Frank
lin Roosevelt een fout begaan, door van
de Duitsers onvoorwaardelijke overgave
te eisen.
Het blad schrijft nu volgens Tass: ,,De
positie van de tegen Hitier gerichte coa
litie tijdens de oorlog was duidelijk uit
eengezet door de Sovjet-Unie. die geen
enkel compromis met het Reich wilde.
De formule van totale capitulatie had de
steun gekregen van alle vredeskrachten:
„zij beantwoordde geheel aan de anti
fascistische gevoelens van de volkeren
en droeg bij tot de mobilisatie van de
massa voor de uiteindelijke overwinning
Maar naarmate het Sovjet-Russische le
ger verder naar het westen oprukte, be
gonnen de reactionaire kringen van de
V.S. en Engelapd meer en meer aan te
dringen op handhaving van het nazi-re
giem als tegenwicht voor de Sovjet-Unie.
en tegen het einde van de oorlog vonden
deze stemmen steeds meer weerklank".
„Rode Ster" zegt voorts, dat het niet
juist is dat Duitsland in de Ardennen
zou zijn verslagen. „De Anglo-Amerika-
nen bevonden zich zelf in een gevaarlijke
LONDEN De Britse politie zoekt
naarstig naar de „ontvoerde" grey-
ïound ,,Hi Joe", Engelands kostbaarste
racehoud, die de 10-1 favoriet van de
in juni te houden Greyhound Derby op
Epping Forest is.
Het dier is meer dan 5.000 pond ster
ling waard. Er is een beloning van 500
pond sterling uitgeloofd voor zijn te
rugkeer.
De hond werd zaterdag uit zijn ken
nel dichtbij Epping in Essex gestolen
situatie en konden slechts van een cata
strofe gered worden door het winterof
fensief van het Sovjet-Russische leger,
waar Churchill om verzocht had. Dat
zijn de feiten en men kan de beslissende
rol die de Sovjet-Unie en haar leger heeft
gespeeld niet verkleinen door vervalsing
van de geschiedenis en verdraaiing van
de waarheid", aldus het blad.
VATICAANSTAD Paus Paulus VI
heeft gisteren gezegd dat hu zijn armen
zou willen uitstrekken en ,de afgescheiden
broeders uitnodigen zich weer aan te slui
ten in de eenheid van de kerk van Chris
tus".
De Paus verscheen gistermiddag voor
het raam van zijn studeer kamer, dat uit
ziet op het St.-Pietersplein waar onge
veer 15.000 personen verzameld waren
ter gelegenheid van het feest van drie
koningen.
Hij gaf de menigte zijn zegen en herin
nerde eraan, dat hij precies een jaar ge
leden in Bethlehem was.
„Dezelfde gedachte als toen komt in on
ze geest op", aldus Paus Paulus, „wij wil
len onze geloofsbelijdenis in Christus her
nieuwen en de wereld de boodschap van
het christendom aanbieden als een teken
van vriendschap en verlossing".
De Paus vroeg om in gebeden de voor
spraak van de Heilige Madonna te vragen
opdat „deze verwachtingen worden gerea
liseerd".
EEN KRACHTIGE aardschok heeft
voor de tweede maal deze week ern
stige schade aangericht in het Algerijn
se stadje M'Sila. Duizenden daklozen
lijden ernstige koude.
Francisco Franco
Oj.
Voor en na de vorming van Maleisië
zijn conferenties gehouden om niet al
leen de Indonesisch-Maleisische maar ook
de Philippijns-Maleisische geschillen op
te lossen. In januari 1964 stuurde presi
dent Johnson zijr. toenmalige minister
van justitie, Robert F. Kennedy, naar
AMSTERDAM „Verdachte heeft
met voorbedachten rade gehandeld, an
ders had hij niet speciaal een mes ge
pakt maar b.v. met een stoel naar het
slachtoffer geworpen", zei de officier
van justitie te Amsterdam gisteren in
zjjn requisitoir tegen de 30-jarige lasser
C. T., die wegens poging tot doodslag
een gevangenisstraf van een jaar en
maanden met aftrek van preventieve
hechtenis tegen zich hoorde eisen.
Verdachte had op 4 september van
het vorig jaar de 25-jarige caféhouder
W. de Vries met een vleesmes, waarvan
het lemmet 20 centimeter lang was, tot
tweemaal toe in de buik gestoken. Een
spoedoperatie heeft het leven van de
heer De Vries gered.
Verdachte was op de dag van de
misdaad naar zijn vriendin gegaan, die
boven de zaak van de caféhouder
woont. Plotseling hoorde de caféhouder
een gil, waarop hij naar boven snelde.
Daar zag hij, dat verdachte zijn vrien
din bij de haren vasthield. Volgens de
caféhouder had hij de serveerster toen
ontzet, waarna de laatste blootsvoets in
pyjama de straat op rende en later bij
buren de politie waarschuwde. De
vrouw van de caféhouder vertelde te
hebben gezien dat verdachte een vlees
mes uit een kast pakte en dit bij zich
stak. Toen de caféhouder de deur voor
de lasser openhield, had deze tijdens
het passeren plotseling gestoken. Vol
gens de vrouw van de caféhouder had
zij de lasser toen met een sleutelbos
een aantal fikse slagen op het hoofd ge
geven, waarna de „messesteker" de
vlucht nam.
De raadsman vond dat het voor zijn
cliënt het beste was, als hij zo spoedig
mogelijk weer naar zijn gezin in Suri
name kon gaan. „Zijn gezin is bereid
terstond passage voor hem te boeken,
zodat ik aandring op uiterste clemen
tie".
Tijdens het verhoor van de vriendin
van verdachte, viel de president van de
rechtbank plotseling tegen verdachte
uit: „Wilt u die vrouw niet zo onbe
schaamd aankijken!", waarna hij de
verdachte naar de getuigenbank ver
wees, waar hij wat verder van haar
afzat.
De uitspraak werd bepaald op 20 ja
nuari.
SAIGON In Zuid-Vietnam is volgens
een Amerkaans militair de Vietcong
niet zonder succes tot een nieuwe strijd-
methode overgegaan, die er op is ge
richt langere veldslagen op groter schaal
te voeren. De slag bij Bink Gia, die
meer dan een week heeft geduurd, zou
hiervan het eerste voorbeeld zijn. Daar
bij kwamen 200 regeringssoldaten om het
leven, werden er 190 gewond en worden
er nog 65 vermist Buitgemaakte com
munistische documenten wijzen boven
dien in de richting van een nieuwe tac
tiek.
De Amerika a wees er vei'der op, dat
de provincie Phaeoc Tuy ideaal" is om
de nieuwe tactiek uit te proberen. De
provincie bestaat voornamelijk uit dicht
oerwoud en rubberplantages, waardoor
hun bewegingen vanuit de lucht niet zijn
na te gaan. De provincie is te dun be
volkt om voor de regeringstroepen van
waarde te zijn bij de opsporing van re
bellen De regeringstroepen zullen bin
nenkort steun krijgen van 3.000 Philip-
pijnse experts op het gebied van de
psychologische oorlogvoering.
Noord-Vietnam heeft intussen weer
eens melding gemaakt van een incident,
waarbij drie schepen van de Amerikaan
se marine en hun Zuidvietnamese „hand
langers" de Noordvietnamese territoria
le wateren zijn binnengevaren en Moei
Boe bombardeerden. Het is het tweede
incident in drie dagen, waarvan Noord-
Vietnam melding maakt. Daags voordien
hadden drie Amerikaanse en Zuidvietna
mese schepen het dorp Vinh Thach be
schoten.
blijft „Caudillo
(Van onze correspondente)
MADRID Prins Charles Hugues maakt het de
Caudillo niet gemakkelijk. Generaal Franco kan
zich, nog steeds, de weelde veroorloven van een
aantal al dan niet Carlistische troonpretendenten
om de een handig tegen de ander uit te spelen maar
intussen zelf de teugels strak in handen te houden.
Het kan hem dan ook niet schelen, of er in plaats
van 252 Spaanse troonpretendenten nu 253 bestaan,
die allen vechten om een been dat ze nimmer zul
len krijgen. Het feit dat de Spaanse regering de
vorige week 31 december opnieuw aan prinses
Irene en haar echtgenoot heeft laten weten, dat zij
zich ten strengste moeten onthouden van Carlis
tische politieke activiteiten, betekent alleen, dat de
regering geen moeilijkheden wenst, evenals met
Op 31 december richtte generaal Fran
co zich tot de Spaanse bevolking in een
boodschap, waarin hij zoals gebruikelijk
verkondigde, dat de 25 jaren vrede on
der zijn regering een kostbaar bezit be
tekenen. Bovendien gaf hij enige consig
nes voor een voorspoedige toekomst en
een betere samenleving van de Span
jaarden. Onder andere zei hij, dat „de
toekomst toebehoort aan de generaties
die zullen leven", waaruit iedereen on
middellijk opmaakt, dat Franco van plan
is tot het eind van zijn leven hoofd van
de staat te blijven.
Drie jaar geleden berichtte hij zelf
aan bepaalde Europese organisaties,
als de N.A.T.O. U.N.O. en E.E.G.,
dat hij in 1966 afstand zal doen van
de regering, teneinde van Spanje een
monarchie te maken. Regerend vorst
zal dan worden prins Juan Carlos de
Bourbon y Battemberg, zodra deze 30
jaar oud zal zijn. Nu, in 1965, zijn
wij dus nog slechts een jaar verwij
derd van de verwezenlijking van Fran
co's belofte. De laatste tijd doen er
evenwel geruchten de ronde, dat ge
zien het feit dat het Spaanse volk het
onderling niet eens is over het toe
komstig bewind, Franco besloten zou
hebben om op zijn plaats te blijven.
Daar hij immers wettelijk in 1947 bij
generaal Peron het geval is. Toen eind novumher
Charles en Irene de in Barcelona aangekomen Ne
derlandse vloot wilden gaan begroeten, waarvan
een groepje Carlisten gebruik wilde maken voor
een betoging van aanhankelijkheid aan de Neder
landse prinses, gelastte de provinciegouverneur de
feestelijke ontvangst af. Hij verbood Irene en Char
les, hun hotel te verlaten en liet een politiewacht
voor de deur van hun hotel opstellen. De Carlis.-
ten, die maar 0,6 pet. van de totale bevolking uit
maken, moeten begrijpen, dat ze zich slechts mogen
uitleven op de eerste zondag in mei, op de jaarlijkse
bijeenkomst op de Monte Jurra. Buiten Navarra
echter wenst de regering geen relletjes of demon
straties, zeker niet als die gehouden worden voor
een buitenlandse prins en diens echtgenote.
Reeds geruime tijd
heerst er in Bonn
ongerustheid over
de Amerikaanse po
litiek inzake Duits
land en de drasti
sche uitbreiding van
de handel van
Amerika met de
Oosteuropese landen, met name met
Oost-Duitsland. Zo heeft de West-
duitse regering aan Amerika ge
vraagd of de Amerikaanse politiek
t.a.v. de hereniging van West- en
Oost-Duitsland veranderd is, en of
zij het wat West-Berlijn betreft van
pian is met de Sovjet-Unie op een
akkoordje te gooien. Gelijktijdig liet
de regering-Erhard nogmaals met na-
rikaanse politiek met betrekking tot
het Duitse vraagstuk geen verande
ringen hebben voorgedaan.
Officieel heet het nu dat het ver
trouwen tussen Bonn en Washington
„volledig is hersteld". Hoe staat het
nu in feite met de Duitse kwestie?
Amerika wil in de eerste plaats dat
aleer tot een nieuw initiatief wordt
overgegaan de westelijke bondge
noten het met elkaar volledig eens
zijn over de ie volgen politieke lijn.
Gezien de onbuigzaamheid van de
Russische onderhandelingspartner is
eensgezindheid onder de westelijken
beslist geen luxe! Amerika wil voorts
dat tegelijk met de Duitse kwestie
de veiligheid voor heel Midden-
Europa ter sprake komt.
ren Gordijn, is het onbehagen in
Bonn nog gegroeid en vreest het nog
meer tegenwerking van Franse zijde.
Voor Bonn zal het pijnlijk zijn als
De Gaulle me: Oost-Duitsland of met
de Sovjet-Unie een regeling zou
voorstellen aan de westelijke bond
genoten betreffende de Duitse oost
grens! In diplomatieke kringen wordt
dit evenwel voor mogelijk gehouden.
Specifiek westelijke voorstellen zijn
er thans dus nog niet met betrek
king tot de Duitse kwestie. Wel heb
ben de Sovjet-Unie en West-Duits-
land reeds geruime tijd geleden elk
een oplossing voorgesteld, die zij nog
steeds voorstaan, maar die hemels
breed van elkaar verschillen. Bonn
wil een hereniging in fases, te begin
ging wenst. In ieder geval heeft Mos
kou er steeds weer op gehamerd dat
een vredesverdrag alleen met twee
„soevereine" Duitse staten zou kun
nen worden gesloten en dat aan
West-Berlijn een zelfstandige, inter
nationale status moet worden ver
leend. De hoop dat de Sovjet-Unie
onder nieuwe leiding desnoods
stilzwijgend van deze buitenspo
rige eisen zou afstappen en tot een
meer van werkelijkheidszin getui
gende houding jegens de kwestie-
Duitsland zou blijk geven, is tot nog
toe niet in vervulling gegaan. Zoals
bekend wordt deze drie-statentheorie
door het Westen onaanvaardbaar ge
acht. omdat hierdoor niet alleen Oost-
Duitsland officieel wordt erkend,
druk bekendmaken dat zij zal blij
ven streven naar hereniging van
Duitsland, en elke beschuldiging van
de hand wijst als zou zij de kwestie-
Duitsland als verkiezingstactiek ge
bruiken. Erhard heeft reeds aange
kondigd dat hij het Duitse vraag
stuk ter sprake zal brengen bij zijn
komende besprekingen met Johnson,
De Gaulle en Wilson.
Gisteren heeft de Amerikaanse re
gering daarop de trouwe bondgenoot
in Bonn gerust pogen te stellen door
bij monde van haar ambassadeur
McGhee te verklaren, dat de Duitse
hereniging nog steeds boven aan de
lijst van de meest brandende kwes
ties staat en dat er zich in de Ame-
De kans op het bereiken van eens
gezindheid onder de westelijke bond
genoten is mogelijk. Het kan alleen
een hele tijd duren omdat Frankrijk
op het ogenblik een politiek spel
met West-Duitsland speelt, waarbij de
Duitse kwestie als een soort druk
middel wordt gebruikt.
Het feit dat Frankrijk na afloop
van de recente NAVO-ministerscon-
ferentie heeft geweigerd een verkla
ring mede te ondertekenen, waarin
werd gesteld dat het Duitse volk
recht heeft op zelfbeschikking, heeft
Bonn zeer onaangenaam getroffen.
En nu Parijs in het diepste geheim
initiatieven ontplooit achter het IJze-
nen met de vorming van een vier-
mogendhedencomité. Onder leiding
van dit comité zouden commissies uit
Oost- en West-Duitsland samen moe
ten werken. Over het vraagstuk van
de grenzen heeft Bonn geen voor
stellen ingediend. Zij heeft zich nl.
op het standpunt gesteld dat alleen
een regering voor geheel Duitsland
dit zou kunnen doen. Bonn wil wel
..grote offers" brengen voor een ak
koord, maar om tactische redenen wil
zij nog niet bekendmaken wat deze
offers inhouden.
Het Russische plan tot hereniging
loopt via een geheel andere weg.
Het is trouwens zeer de vraag of de
Sovjet-Unie wel oprecht een hereni-
maar vooral omdat de vrees be
staat dat er na het ontstaan van deze
drie afzonderlijke staten geen her
eniging meer mogelijk zal zijn.
Twintig jaar na de tweede we
reldoorlog en nog steeds is men geen
stap verder met de Duitse kwestie.
De hereniging zal nog verre zijn zo
lang de zogenaamde Russische ont-
spanningspolitiek zich niet ook over
Duitsland en West-Berlijn uitstrekt.
Wanneer daar nog bij komt een
groeiende onverschilligheid in West-
Duitsland zelf t.a.v. de hereniging
met Oost-Duitsland, ziet de toekomst
er voor het Duitse vraagstuk nog
somber uit.
algemeen referendum door 76 pet der
bevolking tot Caudillo is verkozen voor
de duur van zijn gehele leven.
Censuur
Sedert een maand of acht is in Spanje
officieel de censuur opgeheven. Dit houdt
in. da-t de dagbladredacteuren niet meer
dagelijks het bevel ontvangen: schrijf
vandaag dit en morgen dat. Men mag
schrijven waarover men wil, alleen... de
regering zit in een glazen huisje. Het
ministerie benoemt ook de directeuren
der dagbladen en tüdschriften, terwijl
er kortgeleden twee gerechtshoven in
het leven geroepen zijn om bedenke
lijke artikelen in de Spaanse pers op
hun inhoud te beoorlelen
Profiterend van deze meerdere cen-
suurvrijheid, besloot twee maanden ge
leden het maandblad der Carlisten, dat
in Pamplona uitgegeven werd, en oog
luikend toegelaten werd, door de rege
ring, nu wekelijks te verschijnen. Op
glanspapier en in kleurendruk nog wel.
Een der laatste nummers droeg op de
voorpagina het staatsieportret van Ire
ne en Charles, de Carlistische spes pa
triae. Dit weekblad dat gepubliceerd
wordt onder het motto God-vaderland-
wettelijke privileges-freros-koning" wijdt
een kritisch hoofdartikel aan de 25 ja
ren vrede dat gedurende 1964 de slogan
van het Franco-bewind is geveest. Men
zegt daarin, dat de veelbesproken in
greep der Spanjaarden nimmer werke
lijkheid is geworden en dat de meer
derheid van de bevolking geen herstel
van de monarchie wenst. Bovendien be
vat dii artikel kritiek tegen de regering.
De inhoud ervan zou in geen enkel de
mocratisch land de aandacht hebben ge
trokken. maar in Madrid heeft het niet
tegenstaande de opheffing van de cen
suur aanleiding gegeven tot inbeslagne
ming van het blad.
Geen verbanning
Het consigne der Spaanse regering,
dat Irene en Hugo zich moeten onthou
den van politieke activiteiten, is van
geen belang, want Franco heeft er geen
enkel belang bij hen eventueel uit Span
je te verbannen. Hij beijvert zich juist
te bewijzen, dat er in zijn land een'vol
ledige vrijheid heerst, zelfs al gaat dit
tegen zijn bewind in. Ook generaal Pe
ron werd voor de keus gesteld: of Ar
gentinië, maar dan gaat u Spanje uit,
of in Spanje blijven maar danhoudt
u zich koest. Peron schijnt voorgoed Tor-
remolinas te hebben gekozen om er een
heerlijke vakantie in de winter te ge
nieten.
In elk geval wil Franco geen stakingsbe
wegingen in zijn eigen land en evenmin
politieke activiteiten van buitenlandse
gasten, waartoe dus Charles Hugues de
Bourbon behoort, die al twee jaar lang
moeite doet de Spaanse nationaliteit te
verkrijgen. In Pamplona heeft men de
indruk, dat het recente verbod aan Irene
en Charles om geen gebruik te maken
van adellijke titels, die de kroonprins toe
komen, door de regering uitgevaardigd
is om loze geruchten in het buitenland
de kop in te drukken. In Carlistische
kringen weet men zeer wel dat Charles'
kansen zeer miniem zijn. Maar een beet
je publiciteit komt altijd van pas.
Enkele dagen geleden stonden op
het monument voor de gevallenen in vredV'zouden bevorderi
FRANCO
Pamplona geschreven: God-vader
land-koningis opium voor het volk,
een toespeling a la Karl Marx. Als
reactie op deze terreurdaadorgani
seerde de regionale Carlistische bewe
ging van Navarra op zondag 3 dezer
een plechtige herdenking, rondom dit
monument.
Overigens schrijft de Spaanse pers
nooit over de Ca2Tisiische beweging, en
heerst onder d? bevolking weinig belang
stelling. Twee vooraanstaande Carlisten,
te weten de minister van justitie Itur-
mendi en de voorzitter der Cortes, Don
Esteban Bilbao, zijn officieel overgegaan
naar de aanhangers van Juan Carlos de
Bourbon, omdat het schijnt; dat deze
inderdaad een goede kans maakt, de
Spaanse troon te bestijgen.
Generaal Franco echter denkt er nog
niet aan, in 1965 het bijltje erbij neer
te leggen. „Hij laat de toekomst in han
den van de volgende generatie", m.a.w.:
„Wie dan leeft wie dan zorgt".
LOS ANGELES De nationaal com
mandant van het American Legion, dat
2,6 miljoen oorlogsveteranen omvat, Do
nald E. Johnson, heeft gezegd, dat zjjn
beweging niets voelt voor bezoeken aan
de Verenigde Staten van Russische re
geringsleiders, zoals voorgesteld in pre
sident Johnsons „State of the Union"
boodschap.
Johnson, die sinds zijn verkiezing in
september '64 zijn eerste officiële betoek
aan Californië bracht, zei dat de rege
ring in Washington er beter aan zou doen
eerst haar bondgenoten te raadplegen
voor de Russen. Hij geloofde niet dat
..voortgaand gevrij met. de internationale
communistische samenzwering" en „nieu
we concessies aan de roden" de wereld-
