Van onverdiende beloning tot algemene bijstand „ARMENZORG" ANNO 1854 - EEN STUK HYPOCRISIE ZUSJES WINNEN WEER I ASSISTENT Politiezorg „OLD FIREHAND" Samenwerking f Aannemersbedrijf Verstraetcn N.V. STALVENTI- LAT0REN 1 I v. d. Walle- Blommaert L. Hemelaer-v. Campenhout Zeeuws informatie- en fin. adv. bureau FR. MIES BREUKBANDEN met ingang van woensdag 6 januari a.s. beëindigd FIRMA GEBR. DE WAAL W. P. de Nooijer 4 DAGBLAD DE STEM VAN DINSDAG 5 JANUARI 1965 Maar intussen woekerde in onze maat schappij dat vreselijke kankergezwel dat armoede heette. Reeds in 1800 tijdens de Bataafse Republiek had de Staat zich ernstige zorgen over dit euvel gemaakt. Er kwam toen zelfs een wet die de hulp aan de armen, de armenzorg ge heel onder staatstoezicht stelde. Eigen lijk is dit de eerste armenwet. Maar die is nooit uitgevoerd. Het verzet van de kerkelijke overheden was te fana tiek. De liefdadigheid de charitas was een zaak van de kerk en niet van de over heid. In 1848 bij de grondwetsherziening durf de Thorbecke de volgende zin in de grondwet op te nemen: „Het Armbe stuur is een onderwerp van aanhoudende zorg der regering, en wordt door de Wet geregeld. De Koning doet van de verrichtingen dienaangaande jaarlyks 'n uitvoerig verslag aan de Staten-Gene- raal geven". Zes jaar later, in 1854 werd aan dit grondwetsartikel uitvoering gegeven. De eerste Armenwet, die ook praktisch zou gaan werken, werd afgekondigd. Maar v/at kochten de armen voor die wet? Ze bevestigde namelijk alleen maar wat voordienal als normale gedragsre gel gold. Het leidende beginsel van de wet was dat de zorg voor de armen wordt overgedragen aan de kerkelijke en particuliere armbesturen en dat, in dien van overheidswege ondersteuning gevallen van volstrekte onvermijdelijk heid. De regering diende de wet in met de volgende begeleidende woorden: „Niemand heeft recht op onderstand. De zorg voor de armen is een zede lijke geen brugerlijke plicht, zodat na koming daarvan niet op de weg van dc Staat ligt. De uitoefening van liefda digheid moet worden overgelaten aan de kerk en aan de bijzondere perso- non en instellingen. Wordt echter de arme van geen andere zijde geholpen, dan kan het nodig zijn dat de Staaf of het Burgerlijk Bestuur hulp ver leent en de wijze waarop dit dan be hoort plaats te hebben moet worden voorzien bij de wet". (Van onze redacteur) De gemiddelde levensduur van een behoeftige dagloner is 32 jaar. Van de arbeiders is ruim 60 procent analfabeet. Bijna 30 procent van de totale bevolking moet op enigerlei wijze via bedeling worden gehot pen omdat die groep anders te weinig heeft om te leven. Tienduizenden gezinnen, grote gezinnen zelfs, huizen in eenkamerwoningen, in kel ders en krotten waarin vervuiling en stank pen gezond leven onmoge Hjk maken. Grote cholera-aanvallen teisteren deze ondervoede mensen het meest. Ondervoed: de mensen hebben als dagelijks rantsoen wat aardappels en roggebrood, slechts nu en dan afgewisseld met meelpap. Vlees of vis is voor deze mensen niet te betalen. De arbeiders die nog net niet van de honger omkomen, danken dit aan een 12- tot 16-urige werkdag, sommige zelfs achttien uur en aan de medewerkzaamheid van hun kinderen, waarvan sommigen zelfs al op hun vierde levens jaar hijna tien uren per dag in de fabriek werken, anderen met hun zesde levensjaar al een 12-urige arbeidsdag hebben: tegen een dubbeltje per week. Deze situatieschets doet aan een on- wordt verleend, deze zich bepaalt tot .derontwikkeld gebied denken. Maar dat is verkeerd gezien. Deze toestanden kwa men voor in het Nederland van honderd jaar geleden. In die tijd was de ene helft van Nederland straatarm, de an dere helft schatrijk. In die tijd was „de arme" een normaal maatschappelijk ver schijnsel. Het was de tijd van de aalmoezen en van de bedelaars en zwervers. En tijd die we nu weer even in herinnering brengen omdat in ons land per 31 de cember de Armenwet uit de roulatie is genomen.Een armenwet die in 1854 werd vastgesteld in 1912 voor het laatst gron dig werd gewijzigd. Die Armenwet was hopeloos verouderd. Velen zullen zelfs menen „volkomen overbodig" omdat er nu toch immers geen echte armen meer zijn. Of dat een juiste bewering is la ten we nog maar even in de midden. Vroeger was de armoede een normaal verschijnsel. Niemand ergerde zich aan het grote leger armen. En iedereen was ervan overtuigd dat de armoede niet op te lossen was. Sterker nog: er waren heel veel die meenden dat je de armoe de niet kon en mocht bevechten door de oorzaken weg te nemen. Het enige wat je kon doen, was de armen aal moezen geven, kleding en voedsel ver strekken. Gelukkig werd de arme niet helemaal aan zijn lot overgelaten. Integendeel: er waren instellingen en organisaties bij de vleet die de armenzorg als uitsluitend doel hadden. Oudeliedengestichten, wees huizen, kerkelijke armbesturen die brood en kleding .bedeelden', werkinrichtingen enz. Maar geen enkele „misdeelde" kon recht op hulp doen gelden. En als men per ongeluk als protes tant in een katholieke omgeving woonde, of als katholiek in een protestantse, dan was men bijna zeker van hulp versto ken, omdat de kerkelijke instellingen meestal uitsluitend hun eigen lidmaten ondersteuning verleenden. Dat zelfs bij deze kerkelijke instellin gen de juiste instelling jegens de ar men niet altijd aanwezig was, blijkt dui delijk uit het volgende citaat, genomen uit het jaarverslag van de vereniging Christelijk Hulpbetoon over 1851: „Me nig huisvader, menig weduwe, menig wees, kwam nog bij tijds tot de be wustheid van het gevaar waarin hij verkeerde luisterde naar welmeenende raad en beschouwt de ondersteuning als een onverdiende beloning voor een keu ze waartoe de Hemelse Vader hem langs zijne wegen heeft geleid en waarover Hem de eere toekomt". Overigens doet men de waarde van deze kerkelijke liefdadigheid tekort als men ze enkel op deze verkeerde op vattingen taxeert. Voor die tijd waren deze opvattingen gemeengoed. Men wist niet beter. De Staat koos toen voor armenhulp bij wijze van politiezorg. Wanneer zou de staat namelijk pas een arme helpen? Dat lezen we in de volgende bepaling: „Het burgerlijk bestuur zal voorzichtig en grondig onderzoeken of de persoon die om bedeling vraagt haar niet kan krijgen van de kerk en eerst na wei gering in de uiterste nood, zal men bij wyze van politietoezicht om te zorgen dat de persoon niet omkomt, tussenbeide treden". Toch wel een geruststellende gedach te: Er hoefde sinds 1854 echt niemand meer van honger om te komen... De armenwet van 1854 had dus als te: Er hoefde sinds 1854 echt niemand meer van honger om te komen... De Armenwet van 1854 had dus ah belangrijkst kenmerk: De kerkelijke en particuliere instanties eerst en pas op de laatste plaats de overheid. De situatie werd in de laatste decen nia van de vorige eeuw zo grondig ge wijzigd dat de Armenwet van 1854 steeds meer buiten de werkelijkheid kwam te staan. Daar was op de eerste plaats de reeds genoemde opvatting van de kerke lijke liefdadigheidsinstellingen dat geen lidmaten van andere kerken geholpen mochten worden. In 1885 schreef „Onze Wachter" het tijdschrift van doctor Schaepman nog: „Nu is het natuurlijk dat geen kerkgenootschap zich het lot aantrekt van andersgezinde armen". Deze zo stringente keuzebepaling plaats te veel armen buiten de particuliere armenzorg. Verder was er voor de ker kelijke instellingen de grote moeilijkheid dat er geen geld genoeg was om in alle gevallen bij te springen. De overheid moest in steeds meer ge vallen „aanvullend" optreden. In 1898 was de situatie al zo dat de overheid aan ondersteuning in dat jaar f 20 miljoen had betaald tegen de ker kelijke en bijzondere ondersteuning ge zamenlijk 13 miljoen. Het werd ook duidelijk dat de over heid in de armenzorg toch een belang rijker taak had dan alleen maar te helpen in duidelijke krepeergevallen. Een vernieuwing van de Armenwet was rond de eeuwwisseling al wel eens RiPl ■M 0, - J* De Franse zusjes Goitschel, de grote winnaressen van de Olym pische Winterspelen van Inns bruck in 1964 zijn het nieuwe ski seizoen goed begonnen. In Ober- staufen won Christine (links) de aldaar gehouden internationale skiwedstrijden in de tijd van 89,66 seconden. Haar zusje Marielle (rechts) bezette de tweede plaats met een tijd van 90.03 sec. Als derde eindigde de Duitse Heidi Schmid-Biebl. ter sprake gebrachtl maar ach, haast was er niet: Nog steeds meende een grote meerderheid dat de armen blij moesten zijn met hetgeen hen werd toe gestopt door de filantropen. En al tc veel steun aan de armen zou luiheid in de hand werken. Ja er waren er zelfs die het onmaatschappelijk vonden om armen te steunen: Je gaf die armen dan alleen maar nog meer kans om kinderen te krijgen en dat betekende dus dat men door de arme te helpen medehielp het aantal armen te vergroten. Ook in de organisatie van de armen zorg zelf braken nieuwe gedachten door. De wirwar van armenzorginstellingen, de gebrekkige administratie bij armbe sturen de al te veel van persoonlijke be slissingen afhankelijke ondersteuning, ja zelfs de concurrentie van weldadigheids instellingen onder elkaar, zette de men sen die het aanging tot denken. Uiteindelijk leidde dit ook in ons land tot een radicale verandering in het maatschappelijk hulpbetoon. De in dividuele behandeling kwam voorop te staan, massale hulpverlening en bede ling uit sleur werden tot taboes ver klaard. De armoede werd nu onderl- werp van serieuze onderzoekingen naar de oorzaken. In 1908 verenigden de armenverzorgers van alle gezindten zich zelfs in de Nederlandse Vereni ging voor Armenzorg en Weldadigheid. Alles leidde naar een betere orga nisatie. Dit proces werd voltooid in 1912 bij het aannemen van een nieuwe Armenwet. In deze wet wordt nog wel met zo veel woorden gezegd dat de overheid ten opzichte van de armenzorg slechts een subsidiaire taak heeft en geen in vloed mag hebben op de armenzorg der kerkelijke en particuliere instanties. Maar anderzijds werd ook duidelijk gesteld dat de overheid de armenzorg niet meer uit sluitend beschouwt als politiezorg. De wet gaf administratieve voorschriften voor alle instellingen van weldadigheid, ook de kerkelijke. In elke gemeente moesten b. en w. een lijst van instel lingen van weldadigheid bijhouden. Al leen een instelling die op deze lijst stond was erkend. De wet liet verder de zorg voor de uitvoering van deze wet geheel, aan de gemeentebesturen over. De ge meentebesturen mochten erkende instel lingen subsidiëren. Momenteel wordt voor ver over de honderd miljoen gul den per jaar aan deze subsidies ge geven. De Armenwet regelde ook de inzame ling en collectes de besteding der geld middelen door de instellingen dè verde ling der algemene armengelden enz. Ook werd door deze wet het verhaal- recht geregeld, waardoor geld aan on dersteunden gegeven, teruggevorderd kon worden van de ondersteunde zelf als die daartoe weer in staat was, of van zijn of haar onderhoudsplichtige bloedverwanten Heel belangrijk was de instelling van den Armenraad, de overkoepeling van in stellingen van weldadigheid in een ge meente. Deze Armenraad had tot taak het onderzoek naar de gedragingen van de instellingen en zelfs van dc aanvra gers van steun. Als tweede taak had zij de organisatie van de hulpverlening en het bijeen brengen en bijeenhouden van de instellingen in de Armenraad en tenslotte was deze raad belast met het geven van adviezen en voorlichting aan autoriteiten en instellingen. Veel van deze armenraden zijn in de dertiger jaren, toen er bezuinigd moest worden verdwenen, anderen zijn omge vormd tot sociale raden. Een gevolg van deze Armenwet kan men ook noe men de instelling van diensten van so ciale zaken bij grote gemeenten. De Armenwet gaf bovendien gemeen ten het recht tot geneeskundige hulp verlening aan behoeftigen en geesteszie ken. Wat in deze wet nog wel voorop stond was het feit dat de arme geen recht had op hulp. De gemeente kon ten allen tijde en zelfs zonder motivering hulp weigeren. De geweigerde kon zich dan nergens op beroepen en kon ook niet in beroep gaan. Een ander zwak punt in deze wet was dat de behoeftige steun moest vragen in de gemeente waar hij zich bevond. De wet schreef verder niets voor. Maar gemeentebesturen maakten zelf het voor schrift dat men een bepaalde tijd inge schreven moest zijn. Helaas was dit aan leiding tot het beruchte „afschuifsys teem" dat de armenwet voor vele be hoeftigen nog meer tot 'n dode letter maakte en zelfs aanleiding werd tot veel processen. De wet bevatte nog veel meer vaag heden en liet eigenlijk de armenzorg teveel over aan de beslissing van de ambtenaren ter secretarie. Een herziening van de wet werd dan ook al direct na de oorlog bepleit. En kele verbeteringen werden wel aange bracht. Maar pas in de jaren vijftig werd besloten de hele wet op de helling te zetten. Niet alleen de zwakte van de wet maakte dit noodzakelijk, maar ook de sterk gewijzigde toestanden. De armoede is immers al lang geen groot maatschappelijk probleem meer. De oorzaken van de armoede zijn voor 't merendeel verdwenen. De sociale ver zekering heeft meer dan tweederde van de taak van de armenzorg weggeno men. Bovendien is de welvaart zo alge meen toegenomen, is de werkgelegenheid zo ruim, dat in elk geval elke valide Nederlander volop aan zijn kost kan ko men en geen ondersteuning meer be hoeft. De bejaarden, vroeger de arm- sten onder de armen, zijn door de AOW in betere doen, weduwen en wezen heb ben wettelijke steun gekregen invalide werknemers vallen straks onder de ar beidsongeschiktheidswet, grotere gezin- rfen putten uit de kinderbijslagwet, kort om de overheid heeft de armenzorg door wettelijke regelingen bijna geheel over- wet. We benadrukken dat 't woordje „bij na". Een echte „Armenwet" is dan ook uit de tijd. Maar omdat er in elk sa menleving, hoe welvarend en sociaal ver zekerd ook, altijd nog sociaal zwakke ren overblijven en ook om een garantie te scheppen dat in slecvhtere tijden die komen kunnen, de groep met de minste weerstand niet toch gelijk weer tot ar- mosde vervalt, moest men een waardige, aan de tijd aangepaste vervanger zoe ken voor de armenwet. Die heeft men dan gevonden in de Algemene Bijstands wet. Haar leven werd veranderd, niet weggenomen, want sterven is overgaan naar een beter leven VREDE Het heeft de algoede God behaagd, tot Zich te nemen, de ziel van mijn innig geliefde echtge note, mijn onvergetelijke mama, mijn toegewijde dochter en onze dierbare zuster, schoonzuster en tante, mevrouw MARIA ELISABETH SERRARENS echtgenote van de heer Urbain Emile Ghislain Buysse op zondag 3 januari 1965 in het St.-Liduinazie- kenhuis te Hulst, na voorzien te zijn van de genademiddelen van onze Moeder de H. Kerk, in de leeftijd van 40 jaar. Zuiddorpe: U. Buysse en Jacqueline Terhole: V. Serrarens-Mangnus Hulst: M. Boel-Serrarens Aug. Boel en kinderen Terhole: J. Serrarens C. van Daele-Serrarens M. van Daele en kinderen P. Serrarens Graauw: A. D'Haens-Serrarens A. D'Haens en kinderen Middenmeer: E. Buysse R. Buysse-Plasschaert en kinderen Emmeloord: O. Buysse M. Buysse-Bonte en kinderen Breda: R. Buysse, pastoor Zuiddorpe: Am. Buysse Breskens: A. Buysse M. Buysse-de Litter en kinderen Zuiddorpe, Canisvleetweg 5, 3 januari 1965 De uitvaartdienst wordt gehouden in de kerk van O.L. Vrouw Tenhemelopneming te Zuiddorpe op donderdag 7 januari 1965 om 10.30 uur. Rozenkransgebed in voornoemde kerk op woens dagavond om 7 uur. ACCOUNTANTSKANTOOR DE ROO EN FOSSEN, Kreukelmarkt 2 Goes Vraagt een Mulo-diploma, praktijkdiploma boekhouden of daarvoor studerend. DANKBETUIGING Voor de vele blijken van be langstelling, ondervonden bij het overlijden van onze dier bare echtgenoot en vader, zeggen wij u hartelijk dank. Ook aan de behandelende geneesheren en Eerw. Zus ters van het St.-Liduinazie- kenhuis. Wed. K. L. van Broeck- Hillaert kinderen en kleinkinderen Clinge, januari 1965 DROGISTERIJ Stationsweg 9 Hulst Hierbij deel ik mijn geachte cliëntèle mede dat de bezor ging van DE BRANDSTOFFEN vanaf 1 januari 1965 zal ge schieden door mijn neef WILLY VAN WAESBERGHE die ik hierbij in uw gunst aanbeveel. Dankend voor het steeds ge noten vertrouwen. PIET VAN WAESBERGHE brandstoffenhandel. Heikant, Sint-Jansteen. HET KRUIDENIERSBEDRIJF VAN STATIONSWEG 22 HULST WIJ DANKEN DE CLIENTèLE VOOR HET IN ONS GESTELDE VERTROUWEN Nagekomen Nieuwjaarswensen Prins Bernhardstraat 3 Clinge wenst cliënten en familie ZALIG NIEUWJAAR Wij wensen klanten, fam. en bekenden een zalig en voorspoedig 1965 toe. Lageweg 3 Ossenisse tel. 402 - 440 KOEWACHT HULST ED. v. d. SIJPT, Koewacht wenst alle cliënten een ZALIG NIEUWJAAR WIELERCLUB HULST wenst haar leden, donateurs en sportvrienden zalig nwjr. y5. De passagiers hadden twee vuren ontstoken om het treinpersoneel te waarschuwen, dat men kon oprijden. Spoedig verscheen dan ook de trein. Wij werden natuurlijk met vra gen overstroomd en toen wij 't een en ander verteld hadden, beloofde de conducteur onze namen in zijn rapport te zul len vermelden. „Niet nodig," zei ik „we zijn niet op eerbe toon gesteld. Bazuin de namen van uw reizigers maar uit. Zij hebben heel wat kruit verscho ten en ik geloof, dat het niet dat zij daarvoor gehuldigd wor den." „Meent u dat?" vroeg hij, niet zeker of ik hem voor de gek hield. „Maar natuurlijk" „Hebben zy zich allen dapper geweerd?" „Buitengewoon." „Dat doet me plezier. Ik zal hun namen noteren. Maar ik zie Old Firehand nergens. Hij is toch, hoop ik, niet gesneu veld?" Hierop antwoordde Win- netou: „Mijn broeder Old Fi rehand is misschien op vijan den gestoten. Ik zal met Old Shatterhand naar hem gaan zoeken. „Wij namen onze ge weren, die door de reizigers met de andere wapens verza meld waren en snelden weei weg. Zien konden wij niet vol doende, zodat wij op ons ge hoor moesten afgaan. Geruim f tijd zochten wij rond en wilder, juist weer terugkeren, daai Old Firehand wellicht weer bij de trein kon zijn aangekomen toen in de verte eeü kreet weerklonk! Aansluitend op bovenstaan de kennisgeving deel ik de geachte cliëntèle mede dat ik per 1 januari 1965 de brandstoffenbezorging van mijn nonkel PIET VAN WAESBERGHE heb overgenomen. Ik beveel mij gaarne in uw gunst aan en hoop door prompte bediening uw ver trouwen te blijven behou den. WILLY VAN WAESBERGHE brandstoffenhandel. Vylainlaan 12a, Heikant, Sint-Jansteen, tel. 01140-2989. TER OVERNAME aangebo den: met contacten door geheel Nederland; e.e.a. wegens ge vorderde leeftijd en gebrek aan opvolger van eigenaar. Condities nader overeen te komen. Bijzonder geschikt voor b.v. gep. ambt. v. Politie e.a. Brieven onder no. 1 Adver tentie Bureau LITTOOIJ OLTHOFF te Middelburg. H. H. LANDBOUWERS 4100 m3/h suurbestendige en vochtdichte motor. Heistraat 8a Wouwsche Plantage tel. 01657-328 b.g.g. 01650- 5820 De door de Rechter-Com- missaris goedgekeurde enige uitdelingslij st in het her opende faillissement van A. van der Linden, graanhan delaar .wonende te Willem stad aan de Voorstraat no. 9, is heden ter griffie van de arrondissemtensrechtbank te Breda en van het Kan tongerecht te Zevenbergen nedergelegd om aldaar ge durende 10 dagen ter koste loze inzage van de schuld eisers te liggen. De curator Mr. J. G. W. Vreijling Bergen op Zoom, 31 dec. 1964 OPENBARE VERKOPING NOTARIS te HEINKENSZAND zal op vrijdag 15 januari '65 des middags 2 uur, in het café van mevr. wed. C. Ver beek te Ovezande, in het openbaar verkopen: a. Ten verzoeke van mevr. F. Bakker-Minderhoud te Goes: TWEE PERCELEN BOOMGAARD liggende te Nisse-Stelle, respectievelijk groot 63 aren, 30 centiaren en 1 hec tare, 28 aren, 30 centiaren, staande op het laatste per ceel een schuurtje. b. Ten verzoeke van mevr. A. Bakker-v. d. Velde te Ovezande: EEN PERCEEL BOOMGAARD liggende te Nisse-Stelle onmiddellijk naast het hier voor genoemde kleinste per ceel en ter grootte van 63 aren 30 centiaren. Nader inlichtingen te beko men ten kantore van ge noemde notaris. Gevraagd voor zo spoedig mo gelijk „facturiste". Klimopgros- sierderij Fassaert, Hulst. Gehuwede jongeman 25 j. biedt zich aan in verpleeginrichting of bejaardentehuis, ervaring in verpleeg- en huishoudel. werk. Br. onder no. 13314 Bur. Dag- bi. De Stem Goes. Te Itoóp gevraagd Wij kopen al uw overtollige winkelgoederen. H. Kraake, Boschstraat 146a, Breda telef. 0 1600-44629. (Bovenhuis). Gevr. kamers- etages- flats e.a. woonruimte. Al of niet gem. In elke huurklasse. On- versch. waar. „Contact". Regen- tessellaan 14, Breda, tel. 39682. Bontmantels Fantastische keu- uit meer dan 200 stuks. Kees v. d. Ven, Nieuwlandstr. 3 Tilburg. Tel. 04250-26617. X. DANSLES Nieuwe clubs voor beginners TERNEUZEN A.s. vrijdag om 7 u. Inschrijving en le les in dansschool Dijkstraat 10 HULST A.s. zondag om 6 uur Panhuis. - Inschrijving en le les. NIEUWJAARSBAL Het feest van het jaar A.s. zaterdag van 8 tot 11.30 uur: Luxor-Theater Terneuzen Prima band Bekkers sinds 1890 naaimachi ne-adviseurs, eerlijke voorlich ting door alleenverkoop van alle wereldmerken. Zie ons N. I.C.-raamembleem. Volaut. zig-zag naaimachines v.a. f 269 Gebr. elektr. met nieuwe mo tor v.a. f 90.-. Grootste keuze ter plaatse. Alleen voor Breda Boschstraat 67, tel. 41725. X Wasmachines rechtstreeks van de fabriek vanaf f 125,-. Wijn- gaardstr. 5, Goes, tel. 7768. X Particulier zoekt boerderijtje te koop voor weekend-bewo- ning. Brieven onder no. 19308. aan dit blad. Sportparkkwartier I. Mooi ge legen hoekhuis, blok van 3 met garage, degelyke bouw, vrijk. f 60.000,-. Makelaars v. d. Berg en Co., Nw. Ginne- kenstraat 43, Breda, tel. 0 1600- 24421. Vrijkomend Cimburgal. f 45.000, nabij Mastbos 55.000,. en 42,000,-. Bij Ginnekenweg 55.000 Koninginnestr. 78.000,-, Maurits. str. 42.500,-. Mak, kant. Beekers Wilhelminapark 18, Breda. Tel. 34273. Womngruit Ruilwoningen in alle wijken v. Breda. Ook nieuwb. en in vrij wel alle plaatsen in Nederland. Desgewenst bezoek aan huis. „Contact" Regentesselaan 14. Breda. Tel. 01600-39682. 10 rijlessen v. f 47,50. Fonkel nieuwe lesauto's. Bondsautorij- school ,,De Centrale", Raad huisstraat 48. Roosendaal tel. 5073: St.-Catharinaplein 8, Ber gen op Zoom, tel. 6465; Pa ter Beckerstr. 33, Oudenbosch, tel. 2030; Emmastr. 108, St.- Willebrord, tel. 795: St.-Pieter- str. 1, Middelburg tel. 4029: hoek Hobeinstr. - Paul Kru- gerstr., Vlissingen, tel. 2593 Burg. Adelaarstr. 8, Melisker- e: Magdalenastr. 8, Goes, tel 032. ERLORENZw. bonte vaars ngeving Rijense Broek, Rijen, raagt varkensoormerk J.. S. '00,_ beloning voor eerlijke inder. Martinus Schoenmaker; Jorpstraat 117, Ulvenhout Tel 01604-248.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1965 | | pagina 6