Sneeuw en ijs
zijn fijn, maar...,.
LOTEN OM EEN OLIEBOL
DE DIEREN
DENK JE OOK
AAN
VLISSINGSE
FLATS (48)
OPGEGEVEN
Provinciale
titelstrijd
Niet verzeker
na vrijdag ii
de brommen
overtreding
Dansende voeten
KABOUTER PIM
6
DAGBLAD DE STEM VAN WOENSDAG 30 DECEMBER 1964
6
Meubelfabriek
Morres-Hulst
in Terneuzen
Hulster Gemengd
Koor: voor goede
verstaanders
Strenge straffen
voor nalatigen
Volgens nota:
Voor de lijsters kun je appels
en peren neerleggen. Als je bul
ten brood neerlegt, moet je er wel
voor zorgen, dat je dit niet nat
maakt, anders kunnen de vogels
er niets mee beginnen.
En natuurlijk vergeet je ook het
water niet. Je doet dit op een on
diep schoteltje, maak er dus geen
„vogelzwembad" van. Het spreekt
vanzelf, dat je het water regel
matig moet verversen, want aan
ijs hebben de vogels niet veel.
Denk je er ook aan dat het bakje
zo neergezet moet worden dat de
poes er niet bij kan.
José
(Van, een onzer verslaggevers)
TERNEUZEN Woninginrichting Mor-
res N.V. te Hulst, die ook een vesti
ging heeft in Culemborg, zal zich bin
nenkort ook in Terneuzen vestigen. De
n.v. zal daar een detailzaak openen,
die is gevestigd in het pand Noord
straat 89. Het pand werd gekocht van
de fa. Dooms, die de meubeldetailhan-
del nu zal staken. Het is de bedoeling
dat de laatstgenoemde fa. zich in sa
menwerking met Morres op de fabri
cage van meubelen zal gaan toeleggen.
Binnenkort zal daartoe een meubel
fabriek in Terneuzen worden gebouwd,
zo werd ons van de zijde van de Mor-
res-directie medegedeeld.
Alvorens Morres N.V. in Terneuzen haar
poorten zal openen zal het pand aan
de Noordstraat grondig worden ver
bouwd en vernieuwd, terwijl men
voorts de winkelruimte zal uitbreiden
tot een oppervlakte van ongeveer 700
vierk. m. Deze ruimte zal voor een
groot gedeelte worden bestreken door
de showroom. Bij Morres n.v. in Hulst
zijn momenteel 100 personen werk
zaam. In Culemborg heeft men de be
schikking over ongeveer 35 werk
krachten.
Het is de bedoeling dat ook een be
hoorlijk aantal werkkrachten zal wor
den ingezet in de meubelfabriek, die
te zijner tijd in Terneuzen zal ver
rijzen.
(Van een onzer verslaggevers)
HULST KRO-radio heeft gisteravond
van zes uur tot tien voor half zeven op
namen uitgezonden van tien kerstliede
ren, die werden uitgevoerd door het Hul
ster Gemengd Koor o.l.v. Jo Ivens. Wat
de technische kwaliteiten van de opna
me betreft, die waren uitstekend. En
aangezien de vertolkingen door het
Hulster Gemengd Koor bijzonder ge
slaagd mochten heten, kan de uitzending
van gisteravond warden aangemerkt als
een zeer geslaagde.
Daar staat echter tegenover dat maar
een beperkte groep luisteraars plezier
aan de uitzending beleefd zal hebben:
het Hulster Koor zong kerstrauziek voor
goede muzikale verstaanders. De uitge
voerde liederen van o.m. Brahms, Prae-
torius, Marenzio, Anerio en Handel in
overigens goede bewerkingen van Jo
Ivens zelf, zijn gespeend van elke sen
timentaliteit en bieden een zeer geva
rieerde, muzikanteske illustratie van het
kerstgebeuren. Dat in tegenstelling tot
vele andere kerstliederen, die hoe graag
men ze ook hoort zingen, slechts de pre
tentie hebben enigszins mooi en
vooral volumineus te klinken. De
langspeelplaat die onlangs van het
Hulster Gemengd Koor werd uitgebracht
gaf al de indruk dat het koor met alle
populaire en sentimentele kerstzang wil
afrekenen. De uitzending van gisteren
heeft die indruk in hoge mate bevestigd.
Het koor zong uitstekend, zuiver van
toon en geïnspireerd. De uitzending be
wees eens te meer, dat het koor de be
schikking heeft over vier uitstekend uit
gebalanceerde partijen vooral de so
pranen en de tenoren zijn te prijzen
die met elkaar een mooi muzikaal ge
heel weten te scheppen. Dat laatste is
dan vooral bewerkstelligd door dirigent
Jo Ivens, voor wie het met dit Hulster
Gemengd Koor dankbaar werken moet
zijn. W.W.
NEDERLAND, Maleisië en Uruguay
zijn dinsdagavond gekozen tot lid van
de veiligheidsraad, als opvolgers van
Noorwegen, Tsjecho-Slowakije en Bra
zilië. Maleisië zal tot 31 december 1965,
Nederland en Uruguay tot 31 december
1966 van de raad deel uitmaken. 1
Het liep tegen de avond op oude
jaarsdag. De buitendeur van de beuken
stond wagenwijd open, want moeder
was bezig met oliebollen bakken. Een
dikke walm golfde van het fornuis door
de deur naar buiten. Toen de kinderen
naar huis kwamen riepen ze in het
tuintje al tegen elkaar: „Ruik eens!
Fijn, moeder bakt oliehollen!" Ze be
gonnen te hollen en verdrongen elkaar
voor de keukendeur. „Moeder! Mag ik
er een proeven?"
„Nee", zei moeder, „nergens aanko
men, Die oliebollen zijn voor van
avond, Gauw voeten vegen en naar
binnen".
En omdat het nogal gehoorzame kin
deren waren, zeurden ze niet en deden
wat moeder gezegd had.
's Avonds na het eten was het gezel
lig in de kamer. Ze zaten met zijn allen
om de tafel spelletjes te doen: het den-
negroen van de kerstversiering geurde,
de kachel brandde met rode gloed en
het poesje lag ervoor te spinnen. Ze
speelden ganzenbord en wie het had ge
wonnen, kreeg een vrolijk gekleurde
feestmuts op. Ze speelden Zwarte Piet
en wie het had verloren kreeg een
zwarte snor die vader met een gebran
de kruk op het gezicht tekende.
Terwijl zij zaten te spelen ging de
schaal met oliebollen rond. Het was
een grote schaal met een hele berg be
sneeuwde bollen. Hier en daar kon je
zien dat ze goudbruin waren en dat er
krentjes in zaten, maar er was flink
poedersuiker op gestrooid. „Nou, nou,
die zijn niet voor de poes", prees va
der bij de eerste hap. De top van de
berg verdween vlug in de kindermon
den, Het leek wel of de kinderen de
hele dag niet hadden gegeten, maar moe
der wist wel beter. Maar de voet van
de berg minderde veel langzamer, want
oliebollen vullen de maag.
De klok tikte en sloeg; de wijzers
draaiden rond. De jongste van de kin
deren gaapte en vader vroeg: „Liever
naar bedje?1' „Nee!", riep hij, „ik mag
opblijven, dat hebt u zelf beloofdl" en
om goed wakker te blijven nam hij
maar weer een oliebol. Eindelijk had
de klok al zo lang getikt en zo dik
wijls geslagen dat het bijna midder
nacht was. Overal in de buurt hoorde
je ai het knallen van vuurwerk. Nu
trokken de kinderen hun jasjes aan om
met vader naar buiten te gaan voor het
afschieten van vuurpijlen.
Klokslag 12 uur begonnen de klokken
te luiden in de torens, de treinen floten
op het station, de boten loeiden in de
rivier. „Gelukkig Nieuwjaar riepen
de kinderen en zij kusten vader en
moeder. Het was een heel plechtig en
toch een heel vrolijk ogenblik.
Toen de vuurpijlen op waren kwamen
ze met koude neuzen en tintelende
ogen weer binnen.
„Er is nog één oliebol over", zei
moeder, „wie wil die nog hebben?"
Maar niemand had er nog trek in. „Dan
één, twee, drie, naar bed!" Dat gebeur
de en een ogenblik later sliepen de kin
deren als rozen. De oliebol stond nog
op een schoteltje in de keukenkast.
Nieuwjaarsdag is een bijzondere dag.
Alle mensen wensen elkaar veel geluk.
Ze gaan bij familie en vrienden op bezoek
om te zeggen dat ze veel heil en ze
gen in het komende jaar wensen, Dat
geeft altijd een hele drukte en bij deze
kinderen in huis was dat al net zo. Die
dag vergat iedereen de oliebol die nog
op het schoteltje stond. Maar de tweede
dag van het jaar was weer een gewone
dag. En toen moeder in de keuken be
zig was, zag ze die oliebol weer staan.
Ze bracht het schoteltje naar binnen
en vroeg „Wie wil er nog de laatste
oliebol?"
„Ik, ik, ikriepen ze allemaal te
gelijk.
„Dat kan niet", zei moeder.
„Laten we hem in zes stukjes snij
den", stelde de oudste voor, „vier voor
de kinderen en twee voor vader en
moeder".
„Nee, laten we loten!" riep de twee
de. En dat was een goed idee. Er wer
den zes papiertjes uit een schrift ge
scheurd. Op vijf stond helemaal niets
maar op het zesde werd geschreven
OLIEBOL. De papiertjes werden dicht
gevouwen en in een mandje gedaan. De
kleinste mocht met het mandje rond
gaan. „Maar eerst goed schudden", zei
moeder, „zodat niemand, de papiertjes
kan herkennen".
„Ja, schudden, goed schudden", zei
het jongetje. En hij schudde zo hard
dat één papiertje uit het mandje vloog
en op de grond terecht kwam. Juist
kwam poesje aangestapt. Toen het dat
witte papierje op de grond zag fladde
ren, sprong het erop af en zette zijn
klauwtjes erin.
„Hè, wat dom om zo hard te schud
den!" riepen de kinderen.
„Laat eens kijken wat er op het pa
piertje van de poes staat", zei moeder.
„Ja, iaat eens kijken", en ze duwden
elkaar weg om het papiertje te pakken,
open te vouwen en te lezen.
OLIEBOL stond eropl
„Nou, wat zeg je me daar van! Poes
heeft hem gewonnen!" en plechtig werd
het schoteltje op de vloer gezet.
Het was een grote oliebol voor zo'n
klein poesje, en het duurde een hele
tijd voor hij op was. Telkens een hapje,
telkens een beetje, maar tenslotte was
de bol toch verdwenen.
Toen kwam vader thuis en die moest
het verhaal horen. Hij aaide het poesje
eens langs zijn ronde buikje. „En ut heb
nog wel gezegd dat die oliebollen niet
voor de poes waren", zei hij.
A. MAC GILLAVRY
Op het Industrieterrein in de zuid
hoek van Zierikzee heerst grote be
drijvigheid, wat de nieuwbouw van
fabrieken betreft. De bouwvakkers
van het aannemingsbedrijf F. den
Hartog en Zn. uit 's-Gravendeel zet
ten alle zeilen bij om de nieuwe fa
briek voor elektrische apparatuur
van (foto 1) de handelsonderneming
W. Hagen „dicht" te krijgen. In een
bijgebouw, dat onlangs is klaargeko
men, „draait" de fabriek reeds.
Hetzelfde aannemingsbedrijf bouwt
ook de nieuwe spijsfabrlek (foto 2)
waarmee de fabriek voor bakkerij
grondstoffen „Zeelandia" uit Zierik
zee wordt uitgebreid. In januari van
dit jaar is men aan deze nieuwbouw
begonnen. In de loop van het volgen
de jaar zal de apparatuur geïnstal
leerd worden.
Fijn hè zo'n onverwachte witte kerst. Dat had je niet verwacht
natuurlijk. Ik wed, dat jullie allemaal je ogen uitgekeken hebt toen
jullie op eerste kerstdag wakker werden. Vind je ook niet dat de
wereld prachtig is als ze bedekt is met zo'n donzen witte sneeuw
deken? Het is bijna jammer om er op te lopen. Maar sneeuw is niet
alleen om naar te kijken.
(Advertentie)
(Van een onzer verslaggevers)
DEN HAAG Bij de unie
van schadeverzekeraars kan
men met geen mogelijkheid
zeggen hoeveel bromfietsers
tot nu toe hebben verzuimd
hun wettelijke plicht na te ko
men om met ingang van 1 ja
nuari 1965 voor tenminste
f 250.000 verzekerd te zijn te
gen schade aan derden. Wie
vrijdag op de brommer stapt
zonder aan dit wettelijke voor
schrift te hebben voldaan,
staan zware sancties te wach
ten: drie maanden gevangenis
straf of een geldboete van dui
zend gulden, intrekking van de
rijbevoegdheid voor de tijd van
een jaar (bij recidive vijf jaar)
terwijl als bijkomende straf
kan worden opgelegd het stor
ten van een bedrag van drie
duizend gulden in het waar
borgfonds motorverkeer.
Een in september gehouden onder
zoek heeft uitgewezen, dat van de
anderhalf miljoen brommers in ons
land slechts een gering aantal w.a.
verzekerd is. Men voorzag een enor
me toeloop in de laatste maand van
het jaar en om ontwrichting van het
administratieve apparaat te voorko
men, besloten de verzekeraars tot een
spreiding door een vroege aanmelding
aantrekkelijk te maken. Dit doel is
wel bereikt.
In de nieuwe wet wordt het slacht
offer centraal gesteld. Het slachtoffer
kan zijn eis tot schadevergoeding
rechtstreeks indienen bij de verze
keraar van de schuldige gemotori
seerde weggebruiker. Tegenover dit
slachtoffer kan de verzekeraar zich
niet beroepen op het feit, dat de ver
zekerde zich niet gehouden heeft aan
de polisvoorwaarden, bijv. het in
dronken toestand achter het stuur
zitten, In deze gevallen moet het
slachtoffer zijn deel krijgen, al kan
de verzekeraar de schade achterhalen
op de verzekerde. Het zou het ver
antwoordelijkheidsgevoel en de ver
keersveiligheid niet ten goede komen,
wanneer men in de gedachte zou ver
keren, dat „schade aan derden toch
door de verzekering wordt vergoed".
De verplichte w.a.-verzekering is ech
ter geen algemene verkeersongeval
lenverzekering. Niet elke schade
wordt vergoed, maar uitsluitend wan
neer de schuld van de verzekerde
vaststaat.
Om het slachtoffer onder alle om
standigheden schadevergoeding te ga
randeren is bovendien een waarborg
fonds gevormd, dat gevuld wordt
deels door de minister van financiën,
deels door de maatschappijen en
voorts door de overtreders van de wet,
aan wie dit als bijkomende straf is
opgelegd, en door de gewetensbe
zwaarden, die op grond van hun ge
loofsovertuiging geen verzekeringen
sluiten. Deze mensen kunnen onthef
fing van hun verzekeringsplicht krij
gen van de minister van Verkeer en
Waterstaat, doch zullen jaarlijks een
bedrag in het fonds moeten storten
In geval van schade blijven zij ech
ter persoonlijk aansprakelijk. Alleen
wanneer zij daaraan niet of niet ge-
heel kunnen voldoen, kan het slacht
offer een beroep doen op een bedrag
uit het fonds. Op dit fonds kan ook
een beroep gedaan worden, wanneer
de veroorzaker van het ongeluk on
bekend is gebleven of zijn verzeke
ringsplicht niet is nagekomen en ook
wanneer het ongeluk is veroorzaakt
met een gestolen auto of brommer.
Om de controle door politie en jus
titie te vergemakkelijken doen de
verzekeraars opgave van de by hun
verzekerde motorvoertuigen bü de
rijksdienst voor wegverkeer. Dit geldt
uiteraard alleen voor de kentekenplich-
tige motorrijtuigen. Voor de niet-ken-
tekenplichtige motorrijtuigen, waar
onder de brommers vallen, wordt
binnen drie maanden een algemene
maatregel van bestuur afgekondigd,
volgens welke verzekerde brommers
van een jaarlijks te vernieuwen plaat
je voorzien moeten zyn, waarop een
codering voorkomt, welke aangeeft
bij welke maatschappij de verzekerde
is aangesloten. Dit plaatje zal waar
schijnlijk elk jaar van een andere
kleur zijn, zodat met één oogopslag
is te zien ,of de brommer verzekerd
is. Dit plaatje wordt beschikbaar ge
steld door de verzekeringsmaatschap
pijen. Wanneer al deze plaatjes zijn
uitgereikt zal men pas kunnen na
gaan, hoeveel van de anderhalf mil
joen brommers hun plicht dan zul
len hebben verzuimd.
(Van een onzer verslaggevers)
VLISSINGEN Burgemeester en
wethouders van Vlissingen hebben giste
ren een door deskundigen samengestelde
nota ontvangen over de grondverzakkin
gen van de flats aan de Hogeweg en
Leeghwaterstraat. In de nota wordt ge
concludeerd dat in deze straten een aan
tal fiats met in totaal 48 woningen op de
duur, evenals de reeds ontruimde flats
in deze omgeving, onbewoonbaar zullen
worden wegens gebrek aan een goede
ondergrond, waardoor de bouwwerken
grote scheuren gaan vertonen. Verder
zijn er volgens de nota fiats, waarvan
men de ondergrond door middel van het
aanbrengen van palen wel kan verbete
ren, maar dit zal dan veel geld gaan
kosten. De flats, die naar men in de nota
verwacht, op de duur onbewoonbaar zui
len worden, worden in de gaten gehou
den. Men verricht voortdurend metin
gen en waterpassingen. De verzakkingen
gaan momenteel nog steeds door.
Schaatsen
(Van een onzer verslaggevers)
OOSTBURG. Indien de dooi niet
doorzet zullen morgen op de Oostburgse
ijsbaan het Grote Gat de provinciale
Kampioenschappen hardrijden lange baan
worden gehouden. De afstanden zijn 500,
1500 en 3000 meter. De organisatie is dit
jaar in handen van de Oostburgse ver
eniging in samenwerking met de ijsclubs
uit Sluis en Schoondijke.
Vogels zijn heel dankbaar voor
elk beetje hulp. Het zijn helemaal
geen lastige eters, want ze lusten
alles: kaaskorstjes, bruin brood,
een snoer aaneengeregen pinda's,
een spekzwoerd. Bovendien moet
je maar eens opletten wat een
leuk gezicht het is als je de vo
gels bezig ziet met het uitpikken
van een opgehangen pindasnoer.
Wat ook leuk is: een halve ko
kosnoot opvullen met vet dat je
met zaden hebt vermengd. Hen
nepzaden en zonnepitten kun je
hier heel goed voor gebruiken,
maar gewoon gemengd zaad kan
ook een feestmaal zijn voor de
vogels.
Lichtflitsen in bonte kleuren spe
len hun spel op het grote toneel.
Daartussen ben jij. Eén gracieus
slank figuurtje gehuld in een witte
tutu.
Twee dansende voeten raken nau
welijks de grond.
Je lijkt een vlinder die vliegt van
bloem tot bloem.
Je gezicht hoog opgeheven in de
ban van de muziek.
Niets bestaat meer voor je als Je
danst
Je bent dan even volmaakt gelukkig.
Omdat je anderen laat genieten van
je schoonheid, je groot talent.
Twee dansende voeten.
„May-June"
ZWART
'k Zie je met die ander,
je praat, lacht met haar
misschien om mij.
En ik
mijn hart weent
weent vele tranen
óm jou.
Eenns was ik die ander
ons geluk bleef niet.
Zwart is alles voor me,
zwart als de nacht.
Soms meen ik je te zien,
maar dichterbij
is het steeds weer een ander.
Iedere voetstap
elk geluid
herinnert aan jou.
Zwart is alles voor me,
zwart van verdriet,
zwart als de nacht.
„May-June"
Er was eens een kabouter die heette
Pim. Maar Pim was niet alleen. Er was
ook nog een kabouter, die heette Pim
pernel. Weet je, dicht bij dat bos was
nog een bos en daar woonde een boze
heks. Op een dag had de heks Pim ge
vangen genomen en in een diepe donke
re keider gestopt, maar Pimpernel was
heel slim. Hij was niet bang van de
heks.
Op een dag ging Pimpernel naar hei
huisje van de heks. De heks was niet
thuis. Hij keek eens rond. Alles was
veilig. Pimpernel ging stilletjes naar
binnen, want de heks had het deurtje
niet dichtgedaan. Nu ging hij naar een
klein tafeltje, want daar lag de sleutel
van de kelder op. Toen ging hij vlug
naar de kelder, deed de deur open
en Pim was los.
Pimpernel had een lasso meegebracht
Toen ging hij achter een deur staan.
Toen de heks thuis kwam wou ze naar
de kelder gaan, maar op tijd gooide
Pimpernel de lasso om haar hals en een
kwartier later lag de heks op de vloer
en was ze dood. Pimpernel en Pim ren
den vlug naar hun eigen bos terug. En
ze hebben nooit geen last meer van
haar gehad.
Peter de Bakker,
Zandbergsestraat 35, Graauw.
Zeeland (9 jaar)
Je kunt er een sneeuwpop van
maken of een echte ij shut zoals
bij de Eskimo's een iglo noe
men ze die daar of je kunt een
heleboel sneeuwballen maken en
dan een groot sneeuwgevecht
houden. Allemaal hele fijne din
gen als je warm aangekleed bent,
zodat je geen last krijgt van de
kou. Je moet natuurlijk wel op
passen met je slee.
Soms zijn er kinderen die hun
slee achter een auto binden. Dan
gaan we fijn hard, denken ze.
Laatst zag ik een auto rijden
waaraan wel twintig sleeën vast
gebonden waren. De kinderen
hadden een reuze plezier. Geluk
kig reed de auto maar héél, héél
zachtjes, want zulke spelletjes
zijn heel gevaarlijk.
Ook de ijspret viert op het ogen
blik hoogtij. Heb je al geschaatst.
Moeilijk hè, als je weer voor de
eerste keer op die smalle ijzers
staat. Maar met vallen en op
staan heb je het schaatsen al
weer heel gauw onder de knie.
Winter is een reuze fijne tijd
vind je niet? Toch is de winter
niet voor iedereen erg prettig.
Heb je er wel eens aan gedacht
dat de huisdieren helemaal niet
van sneeuw en ijs houden, en de
dieren in de vrije natuur krijgen
het nu ook veel moeilijker, Het
valt niet mee om voedsel te gaan
zoeken als de grond met sneeuw
bedekt is.