DOIEES
BIJ
EEN
AFSCHEID
„Wij hoorden Uw „stem
vaak met instemming
BEELDEN
we 1:1
gt graag
DRUKKE RECEPTIE IN MERULA
Zilveren V.V.V.-penning
voor de heer Bruna
RUCTEUB
Oosterhout
kwam met
mand vol
iR
ken Kruik
„Zwaar uur"
HONDERDEN
HANDEN
„Toch mooi"
(wieg van de krant)
Priester gaat
uit protest in
ballingschap
Sank N.V.
hbank
■edietbank N.V.
jank N.V.
lie Industrie
Roosendaal
Benoeming raadsheer
in Bossche Hof
U bent de eerste
journalist die
haar krijgt
VERDACHTE VAN
LANDVERRAAD
VOOR RECHTBANK
DAGBLAD DE STEM VAN WOENSDAG 30 DECEMBER 1964
IdONDERDAG31 deceaa-
(esloten zijn.
Jty - Wodka - Gin -
llare - Brandewijn -
Champagne - Likeu-
andse.
|isaert)
Charles Heirman
de de service-ver-
plealers en dealer-
de toepassing van
er.
de leeftijd van on-
ig hebben genoten,
Donsdiploma en eni-
is voorts een goede
ede een goede mon
vaardigheid vereist.
'gezeld van een re-
leling Personeelsza -
Vervolg van pag. 3
Is er behoefte aan
Geheel met ECHTE
(geen imitatie dus)
wacht weelderig gevoerd.
:htig soepel kwaliteits-
r. Dikke, oer-solide rub-
profielzool. Volkomen be-
d tegen alle nukken en
tn van ons klimaat.
-- de af-
(Van een onzer verslaggevers)
BREDA „Wij waarderen u als een voorbeeldig vaderlander, een
respectabel mens en een hooggeacht journalist!" Met die woorden nam
gistermiddag de burgemeester van Breda, dr. R. M. A. A. Geuljans
afscheid van de hoofdredacteur van „Dagblad de Stem", de heer Jan
J. H. A. Bruna. tijdens diens druk bezochte rcqeptie in Huize Merula.
Uit het hele land zijn vele honderden naar de Baroniestad gekomen om
de scheidende hoofdredacteur en diens opvolger, de heer Loek Leyen-
dekker de hand te drukken.
De heer Bruna, die geflankeerd werd
door zijn echtgenote en beide zoons,
heeft gisteren meer vrienden, kennissen
en relaties ontmoet dan op welke ande
re dag van zijn drukke leven ook. Hij
moet zich gevoeld hebben als de hoofd
persoon in een aflevering van het ra
dio- en televisieprogramma „Dit is Uw
(journalistieke) leven". Er werden ook
stapels telegrammen aangedragen, on
der andere van de minister-president
mr. V. Marijnen.
Onder de aanwezigen, die zich geani
meerd door de zalen bewogen, bevon
den zich de commissaris van de konin
gin in de provincie Noord-Brabant, dr.
C. N. M. Kortmann. en diens echtgeno
te, vele hoofdredacteuren en collega's
in de journalistiek, militaire en geeste
lijke gezagsdragers, en tal van burge
meesters en andere autoriteiten uit Bra
bant en Zeeland.
Burgemeester Geuljans was de eerste
die de heer Bruna de hand drukte. „U
hebt de noden en problemen van stad
en streek becommentarieerd en in per
spectief geplaatst" zei hij. „U hebt dat
gedaan met een eigen visie en eigen
verantwoordelijkheid. U hebt daarbij de
overheid niet altijd gespaard".
„Maar", zo vervolgde dr. Geuljans,
„het sombere geluid van Dagblad De
Stem en met name van Uw stem heb
ben wij vaak met instemming verno
men". Hij roemde het talent en de toe
wijding waarmee hoofdredacteur Bruna
de pen zoveel jaren gehanteerd heeft.
,.In zeer moeilijke uren hebt u zich
bovendien 'n groot vaderland getoond",
aldus de burgemeester, die eraan her
innerde dat de heer Bruna in de oor
logsjaren zeventien maanden als gijze
laar in St.-Michielsgestel gezeten heeft.
„Zo hebt u waar gemaakt wat u in
rustiger uren hebt neergeschreven".
Burgemeester Geuljans zei thans niet
in staat te zijn woorden met tastbare
zaken te illustreren. Hij besloot zijn
kf/oAchtige toespraak aldus: „Wij leven
van harte met u mee vandaag en dan
ken u voor uw prachtige arbeid".
een prettige werk-
oor wie nog studeert,
mogelijkheden,
mondeling of schrif-
„Ik zit liever achter een stuk papier,
met een pen in de hand", zo verzuchtte
de heer Bruna toen hij na de rij spre
kers achter het katheder moest plaats
nemen om hen allen te danken. „Spreken
ligt mij niet zo goed, en spreken voor een
menigte is nog moeilijker. Dit is dus wel
een zwaar uur voor mij."
Niettemin bouwde hij a l'improviste
een speech op die de volle zaal stil maak
te, en af en toe deed glimlachen. Want
het was treffend Jan Bruna, die hier aan
het woord was.
„Ik weeg de woorden die hier vanmor
gen vielen, zwaar", zei hij, „want ik weet
dat ze vanuit een hartelijke, oprechte ge
negenheid komen en ik ben u daar zeer
dankbaar voor. Het is moeilijk daaraan
uiting te geven, het is me op dit moment
allemaal te veel, het hart is boordevol".
De heer Bruna zei dit vooral een
moeilijk uur te vinden omdat het voor
hem het afscheid betekent van de actie
ve journalistiek, waarin hij 47 jaar werk
zaam is geweest en waarin hij veel men
sen heeft ontmoet en van veel mensen
heeft geleerd.
Dr C. N. M. Kortmann
commissaris der koningin in
Noord-Brabant, en zijn echtge
note drukken de heer en mevrouw
Bruna tijdens de receptie in
Merula de hand.
DEN HAAG - Bij K. B. is benoemd
tot raadsheer in het gerechtshof te 's-
Hertogenboschi mr, M. P. J. A. Cre-
merSy thans rechter en dQ «wndise-
mentsrechtbaak to Arohe^
„Vooral van mijn vader heb ik veel
mogen leren. Hij was predikant, een do
mineeszoon en domineeskleinzoon, die
een andere weg koos uit overtuiging. Hij
heeft bij ons al de oecumene aangekweekt
toen dat woord nog niet eens bekend was.
Hij heeft ons geleerd mild te zijn jegens
andere mensen, andere meningen."
Vervolgens deed de scheidende hoofd
redacteur enkele grepen in een rijk ver
leden, in „het rijke roomse leven", waarin
veel was, waarvoor wij, aldus de heer
Bruna, waardering moeten hebben. „We
mogen dankbaar zijn voor die tijd".
Hy herinnerde aan de weerstanden die
(de „rooie") „Morgen" opriep, aan de
onstuimige tyd van „De Nieuwe Eeuw'
bladen, waaraan hy in zyn vroegste jour
nalistieke jaren meewerkte. Hij haalde
namen op van mannen, die daar de koers
zengaven, een non-conformistische koers
„We hadden en hebben de non-confor
misten nodig', aldus de heer Bruna.
Door dr. v.d. Poel was hij, vertelde hij,
bij Neerlandia gekomen „en hij heeft mij
geleerd toch fanatiek te kunnen zijn voor
bepaalde zaken, vooral voor Brabant,
voor het zuiden" Hij herinnerde ook aan
de heer F. Herold. „die niet altijd door
iedereen begrepen is". Hij merkte op, dat
de Neerlandia-familie aan „de oude heer
Herold" veel verschuldigd is en dat men
hem niet mag vergeten.
Ook aan de heer Van Schijndel her
innerde hij „de eeuwige padvinder", die
in de vreemde en roerige tijd kort na
de bevrijding altijd de kronkelpaden wist
te vinden, waarlangs bereikt kon worden
wat de jonge krant nodig had.
In bewogen woorden riep hij ook de
herinnering wakker aan de vorig jaar
overleden heer Brader. „Wij zien hem nog
altijd dicht bij ons", aldus de heer Bruna
„Wat hij voor het bedrijf is geweest, is
iets geweldigs".
(Van een onzer verslaggevers)
BREDA De scheidend*? hoofd
redacteur van het Dagblad de
Stem, de heer J. J. H. A. Bruna, is
gistermiddag begiftigd met de zil
veren erepenning van de streek-
VVV „De Baronie". De penning
werd hem overhandigd door de
VVV-voorzitter mr. E. L. H. M. van
Mierlo, gesecondeerd door de di
recteur van de VVV, de heer G. L.
W. Sliepen. Een en ander geschied
de tijdens de afscheidsreceptie die
de heer Bruna gistermiddag in
Huize Merula gehouden heeft
Mr. Van Mierlo heeft de onderschei
ding met vriendelijke woorden nog meer
glans gegeven dan zij krachtens zich
zelf al heeft „Het vreemdelingenver
keer en de VW heeft de laatste jaren
zo'n geweldige vlucht genomen, mede
dank zij uw artikelen en uw welversne
den pen," merkte hij op.
„Wij zijn niet royaal met deze pen
ningen," zei hij verder. „Wij kennen
deze onderscheiding aan u toe om uw
persoon te eren en in u de hele pers.
U bant de eerste journalist die deze
penning gekregen heeft", aldus de heer
Van Mierlo, „Wij hopen" zei hij, „dat
deze zilveren erepenning ten huize
Bruna een voortdurende herinnering
mag zijn aan het vele werk dat u voor
stad en gewest gedaan hebt."
Hij prees de grote eruditie van de
scheidende hoofdredacteur. „Het is voor
ons onmogelijk om alle facetten van
uw ambt te belichten. Een man als u
moet zijn licht laten schijnen over alle
dingen van het dagelijkse leven. Dat is
geen gemakkelijke taak, maar u hebt
er zich voortreffelijk van gekweten,"
meende hij.
OP DE FOTO
Mr. E. van Mierlo en de heer
G. Sliepen bieden de vertrekkende
hoofdredacteur de zilveren
erepenning van de V.V.V. De
Baronie aan
„Juist in deze dagen zie ik dit alles
aan mij voorbijtrekken. En dan is af
scheid nemen toch wel mooi. Ik heb
zoveel hartelijkheid ondervonden."
Hy vergat ook niet „het personeel dat
niet in de registers staat", de vrouwen
van de medewerkers, in de eerste
plaats die van zijn journalisten. „Zy
weten van de eenzame avonden, van de
verstoorde vakanties, van de mislukte
uitgaans- en visite-avonden", aldus de
heer Bruna, die daarby volop uit eigen
ervaring sprak. „Want toen mijn eerste
zoon zich aankondigde, te vroeg, moet
ik tot mijn vrouw het klassieke woord
gesproken hebben: dat kan niet, want
ik moet naar de krant", aldus de heer
Bruna.
„Ik moet naar de krant", zeggen
veel journalisten tot hun vrouwen','
merkte hij op. „en die vrouwen dra
gen dit als mannen."
Hij prees zijn opvolger, de heer L.
Leyendekker, gelukkig dat hij in een ge
meenschap zoals Dagblad De Stem is,
mag binnenstappen. „Geef hem uw ver
trouwen", pleitte de heer Bruna, „het is
aan hem goed besteed."
Met de beste wensen voor de gehele!
krantegemeenschap besloot hij zijn af-1
scheidswoord, een oud maar in dit ver
band zeer toepasselijk cliché citerend:
„Ik bi-eek wel af met de pen, maar
niet met het hart."
(Van een onzer verslaggevers)
Burgemeester dr. ia. M. A. A. Geul
jans. wethouder J. A. Meijs, wet
houder J. Vermeulen en wethou
der mr. K. AM, Bastiaensen (van
links naar rechts) vertegenwoor
digden het gemeentebestuur van
Breda ter receptie.
LOS ANGELES De vijftigjarige
r.-k. geestelijke John Coffield van het
bisdom Los Angeles heeft op een pers
conferentie meegedeeld dat hij vrij
willig „in ballingschap" gaat in Chica
go, uit protest tegen de orders van zijn
bisschop, James Francis kardinaal Mc
Intyre, om niet over de rassenkwestie
te spreken.
In juni publiceerde een andere ka
tholieke priester in genoemd diocees,
William Dubuay, een brief die hij aan
Paus Paulus had gezonden en waarin
hij om overplaatsing van kardinaal Mc
hem te passief bleef inzake de rassen-
Intyre verzocht, omdat deze volgens
kwestie. Deze priester werd later uit
zijn neger-parochie overgeplaatst naar
een overwegend blanke parochie.
Volgens het bureau van de kardinaal
had Coffield toestemming gekregen om
college te lopen aan de universiteit van
Chicago. Er was geen disciplinaire
maatregel tegen hem genomen. Verder
werd in deze verklaring gezegd dat de
katholieke geestelijkheid en de leken
het eens blijven in hun steun voor de
gedachte der rassengelijkheid.
BREDA Tydens de receptie die
de heer J- J. H. A. Bruna gister
middag bij gelegenheid van zyn af
scheid als hoofdredacteur van Dag
blad de Stem gehouden heeft, heb
ben de Oosterhoutenaren voor een
spektakelstukje gezorgd. Klokslag
drie uur marcheerden twee majoret
tes van de drumband „Excelsior" de
zalen van Huize Merula binnen. Zy
torsten op een draagbaar een reus
achtige mand gevuld met het goede
der aarde, naar de eisen des tyds
in blik en glas verpakt, uiteraard.
De inhoud varieerde van ananas uit
Californië tot fonkelende cognac uit
Frankrijk.
„Eerst eten, zeggen ze in Ooster
hout," merkte de heer Leo Wellens
heel toepasselijk op. Samen met de
heer J. van Bekhoven bood hij het
cadeau aan namens alle Oosterhoutse
verenigingen. „U hebt ons met de
krant geholpen bij de opbouw van het
organisatieMeven. Wij danken u voor
alles wat u met uw stem voor ons
gedaan hebt. Dat u ons gesteund
hebt heeft ons veel deugd gedaan,
juist omdat de wieg van uw krant
in Oosterhout gestaan heeft
De Ooserhoutenaren hebben het
niet bij lekkernijen gelaten. Leo
Wellens die een beetje uit zyn doen
was naar enkele versprekingen te
oordelen overhandigde de heer
Bruna ook een schilderij van de Oos
terhoutse toren. „Voedsel voor de
geest", zei hij, toen hij de heer Bruna
tenslotte een boekenbon ten geschen
ke gaf.
Hij richtte zich ook tot de nieuwe
hoofdredacteur, de heer L. Leyen
dekker en diens echtgenote, die zich
metterwoon in Oosterhout gevestigd
hebben. „Ik hoop" aldus de heer
Wellens, „dat de belangstelling die
de krant aan de Oosterhoutse ge
meenschap besteed heeft, ook onder
uw bewind bestendigd moge blijven."
Foto: de heer Wellens biedt de
heer Bruna het Oosterhoutse ca
deau aan
Mr. P. van Boven, voorzitter van in gesprek met een onzer redac-
het Katholiek Werkgeversverbond, teuren
Namens de raad van commissa
rissen voerde de heer W, van Gor-
cum het woordHij las tevens de
toespraak voor van de vice-presi
dent van de raad van commissa
rissen, mr. J. H. Jacobs, die we
gens ziekte verhinderd was. Spre
ker bood de heer Bruna een ge
schenk onder couvert aan
Onder de vele gasten die ter burgemeester van Rijsbergendie
receptie verschenen was ook op deze foto de heer Bruna de
mr. J. J. G. H. Raaymakershand drukt.
(Van een onzer verslaggevers)
DEN HAAG Vrijdag 29 januari zal
een 57-jarige glasschilder uit Den Haag
voor de bijzondere strafkamer van de
Haagse Rechtbank terechtstaan op be
schuldiging van verraad in de oorlog.
Volgens de tenlastelegging zou verdachte
in het tijdvak van 15 mei 1940 tot okto
ber 1940 terwijl Nederland in oorlog was
met Duitsland aan de geheime staatspo
litie, de S.D. of aan een voor de vijand
werkende Nederlandse instantie hebben
verraden, dat E. Th. J. barones van
Heemstra regelend en bemiddelend werk
zaam was voor het uitwijken van Ne
derlandse onderdanen naar Engeland. In
overleg met de S.D. deed hij zidh als
goed Nederlander voor bij de barones.
Hij had ook kennis gemaakt met de he
ren H. P. de Raaf en H. W. Guyt. Bij
een bespreking met barones van Heem
stra vertelde hij behulpzaam, te willen
zijn bij het overbrengen van beide ge
noemde heren naar Engeland. De baro
nes zou in Den Haag bÜjven. Op 23 ok
tober zouden zij dan aanwezig moeten
zijn bij een spoorwegviaduct te Den
Haag, waar hij met een auto zou zijn om
hen naar Den Hoef bij Nijkerk te bren
gen. In de buurt zou daar een vliegtuig
landen, hetgeen door hem zou worden
geregeld. Toen op 23 oktober de drie
personen per auto, bestuurd door ver
dachte, op weg naar Den Hoef waren,
werden zij door de S.D. gearresteerd. De
behandeling van deze zaak is nu pas mo
gelijk, omdat de verdachte in het buiten
land vertoefde en bij diens terugkeer pas
werd gearresteerd. Hij is later op vrije
voeten gesteld.
