Krante-gemeenschap tot hoofdredacteur Bruna:
Op uw kompas
verder
e fruittelers uit
iiiwboiid N.C.B.
hodevoor
Izakelijk
Als wijs man signaleerde
U, maar U kwetste nooit
Vier deugden
Evenwicht
Vraagteken
„Blijf komen"
Stijl en mens
Ooms nieuwe
wr van het
legijnhof
voor KOB
OOGWATER
Vandaag
Morgen
fn onzer verslaggevers)
Op maandag 4 januari a.s.
Pays-Bas te Terneuzen de
lind van de Tuinbouwbond
Ib vergaderen. Deze vergade-
lior een groot gedeelte wor-
Jl az<n de besprekingen om.
(uittreden van de fruittelers
l,i; de afdeling fruitteelt van
(onlangs opgeheven.
blers zullen nu lid kunnen
de Nederlandse Fruittelers
(NFO) waarmee NCB nau-
lerking zal gaan betrachten.
I overigens een pas opgerichte
Ie nu al in een grote behoefte
Irzien. Tijdens de vergadering
chillende NCB-hoofdbestuurs-
hzettingen over de nieuwe or-
kuden. Voor het overige om-
Ida voor de vergadering enke-
lelijke punten.
|Vet heeft de zeereerwaarde
J. Ooms benoemd tot pas-
liet Begijnhof in Breda, waar
jtetel van het instituut Milieu-
zal worden gevesigd. Pas-
blijft leider van het Milieu-
Deze benoeming gaat op 1
Adrianus Johannes Ooms is
I Steenbergen op 18 februari
'erd priester gewijd op 15 juni
■noemd tot assistent te Groede
Inber 1946. Op 11 april 1951
Kapelaan te Breda (O.L.Vrouw
lllerheiligste Rozenkrans). De
lielastte hem met de leiding
Jtituut Milieu-apostolaat in het
leda op 12 augusus 1963.
(afgestemd op de opvoeding)
eenheid in zijn geheel. Ten
m het memoriseren zei pater
>el, dat gedacht wordt aan het
van een geïllustreerd boekje
teksten.
nk vervolgens aandacht aan de
it van de katechese, aan de
a de priester in dit onderwijs
samenwerking met de ouders,
de Poel constateerde, dat het
issen priesters en onderwijzers
oegenomen en dat noemde hij
winstpunt. Met betrekking tot
werking met de ouders toon-
h voorstander voor het houden
vonden, gespreksgroepen en de
n les mee te laten maken. „De
immers méér dan geen hulp
gezin", aldus pater van de
bestrijkt weliswaar een geheel
•ensterrein en heeft een eigen
irdelijkheid.
nieuwe opzet gaan we uit van
ind nodig heeft en het onder-
ook in de katechese moeten
eunen op evaring".
donderdag 31 dec. te Hans-
1.20 en 13.34; Terneuzen 0.47 en
Vlissingen 0.19 en 12.33 uur;
ge 2 02 en 14.16 uur.
ZEN
20 u. James Bond 007 contra dr.
TRG
20 u. Wie past er op de winkel.
.ANDKERKJE
erk: 19 u. Interkerkelijke Oude-
enst.
Vilder: 19.30 u. kaartensehifting
CUT
lijs; 18 u.: schieting
DAGBLAD DE STEM VAN WOENSDAG 30 DECEMBER 1964
„WIJ ZIEN U NIET GRAAG VERTREKKEN
Dr. H. J. A. Hermens president
directeur van de N.V. Uitgevers
maatschappij Neerlandia - bracht
de scheidende hoofdredacteur
dank voor de wijze, waarop hij
zijn taak als voorlichter heeft
vervuld. De opiniërende functie
van de krant heeft de heer Bruna
speciaal tot uitdrukking gebracht
in zijn bekende, korte en bondige
commentaren in de laatste kolom
van pagina 3.
Als blijk van waardering bood dr.
Hermens hoofdredacteur Bruna
twee fraaie boekwerken aan:
Histoire de la France" (van André
Mauroisen „Griekenland en
Rome" (samengesteld door Mi
chael Grant).
In de hal van café-restaurant 't
Zuid verwelkomde directeur drs.
Harkx de familie Bruna, en bood
mevrouw M. Bruna-Weytens een
fleurig boeket bloemen aan.
Op de foto v.l.n.r. hoofdredacteur
J. J. Hm A. Bruna, de oudste zoon
Geert, mevrouw Bruna, achter
haar (met bril) de jongste zoon
Maarten en geheel rechts drs. W.
A. J. M. Harkx.
De komende en gaande man: De
nieuwe hoofdredacteur van het
Dagblad De Stem, L. Leyendekker
(rechts op de foto) die per 1 ja
nuari 1965 zijn functie aanvaardt
geeft zijn voorganger, de heer
Bruna, de hand tijdens de af
scheidsreceptie in café-restaurant
't Zuid.
(Van onze verslaggevers)
BREDA Niet met grote, maar met hartelijke woorden heeft gisteren
een krantegemeenschap afscheid genomen van haar hoofdredacteur. Jan
Bruna, 68 jaar, verlaat de redactionele commandobrug en dat is voor Dag
blad De Stem niet minder dan een ingrijpende operatie. Met het afscheid
van Bruna is een eind gekomen aan een tijdperk, niet alleen voor onze
krant, maar ook in breder journalistiek opzicht.
Daarvan getuigden de meeste van de toespraken die de scheidende
hoofdredacteur gisteren in de bovenzaal van 't Zuid, waar hij, zijn vrouw
en beide zoons in een bijeenkomst van het voltallige personeel werden
ontvangen.
Behalve de medewerkers van Dagblad
De Stem waren daarbij tegenwoordig
commissarissen en hoofddirectie van
N.V. Uitgeversmaatschappij Neerlandia
directeuren en hoofdredacteuren van de
zusterbladen „De Nieuwe Limburger"
uit Maastricht en „Het Centrum" uit
Utrecht", en veregenwoordigers van
de Pers Unie, de katholieke regionale
bladen waarmee Dagblad De Stem sinds
een half jaar een innige redactionele
samenwerking effectueert.
Het gezin Bruna en de gasten werden
verwelkomd door de directeur van ons
blad, drs. W. A. J. M. Harkx, die en
kele vooraanstaande genodigden moest
verontschuldigen: mr. E. Sassen, presi
dent-commissaris van Neerlandia, mr.
H. W. de Vink, vice-president, en mr.
J. H Jacobs, gedelegeerd commissa'
ris, moesten tot hun spijt bericht van
verhindering zenden.
,,Dit is voor u geen uur der beproe
ving", aldus richtte drs. Harkx zich tot
de heer Bruna, „maar wij hopen dat het
een onvergetelijke dag voor u moge wor
den, temidden van vrienden".
De gedelegeerd commissaris mr. Ja
cobs, die namens het college van com
missarissen van de N.V. Uitgeversmaat
schappij Neerlandia het woord zou voe
ren, bleek door ziekte verhinderd te zijn.
Zijn woorden werden uitgesproken door
de heer W. van Gorcum, die vooraf uit
eigen ervaring vaststelde, dat de naam
Bruna in de Neerlandiafamilie een be
grip is geworden.
Hóe Bruna in de Neerlandia-familie
een begrip is bleek uit de woorden van
mr. Jacobs, die allereerst vaststelde, dat
deze afscheidsdag een dag van vreug
de over hetgeen bereikt werd en van spijt
over wat niet voltooid 'kon worden
zeker geen uitvinding van de scheidende
was. Maar namens de commissarissen zei
hij deze unieke kans gaarne aangegrepen
te hebben om het zijne te zeggen over
Bruna's werk als hoofdredacteur en over
zijn verhouding tot zijn teamgenoten. Hij
tekende daarbij Bruna als de man met
twee eigenschappen van hoog gehalte
voor een journalist: paraatheid en wel
willendheid, welke eigenschappen door
een duurzam bijregelend verstand en de
In een geestige speech nam dr. H.
M. Houben, voorzitter van het be
stuur van de stichting De Stem,
tevens namens de heer A. J, van
Putte voorzitter van de redactie
raad) y,voorlopig" afscheid van de
heer Brunadie hij typeerde met
de uitspraak: Le style c'est
Vhomme même".
mildheid van hart behoed werden voor
het ombuigen naar fanatisme.
Mr. Jacobs beschreef de passie die Bru
na naar de journalistiek heeft doordron
gen en doorgaande op een bekend ada
gium van de heer Bruna zelf dat
journalisten niet gemaakt worden maar
geboren, stelde hij vast dat Bruna dan
als hoofdredacteur geboren moet zijn.
Hij getuigde van het respect dat de
raad van commissarissen voor de schei
dende heeft en roemde nadrukkelijk
diens eenvoud, bescheidenheid, dienst
baarheid en trouw, vier deugden, aldus
mr. Jacobs, die zich moeilijk verdragen
met de statusmanie, die de huidige tijd
zo veelvuldig te zien. geeft.
„Uw voorbeeld in deze", aldus mr.
Jacobs, „laat gü ons niet tevergeefs ach
ter. Wij beloven u bjj dit afscheid ten
teken van onze erkentelijkheid volgens
uw kompas verder te werken".
Namens de raad van commissarissen
bood de heer van Gorcum de heer Bruna
een geschenk onder couvert aan.
Dr. H. J. A. Hermens, president-direc
teur van Neerlandia schilderde als volgen
de spreker wat Bruna voor de krant heeft
betekend. Hij herinnerde aan de dag
waarop de scheidende hoofdredacteur
zijn zilveren jubileum bij de maat
schappij vierde, bij welke gelegenheid de
heer Hermens tot zijn vreugde kon be
kendmaken dat de heer Bruna nog en
kele jaren de redactionele leiding van
de krant wilde blijven voeren.
Thans, drie jaar later, heeft Bruna de
wens te kennen gegeven zijn taak te
willen overdragen aan een jongere col
lega en bij dat besluit hebben commis
sarissen en hoofddirectie zich moeten
neerleggen.
De heer Hermens schilderde in het kort
hoe bewogen juist de laatste jaren voor
de krant en voor zijn mensen zijn ge
weest. De president-directeur dachi
daarbij vooral aan het overlijden van de
heer E. H. B. Brader, met wie de heer
Bruna zoveel jaren in goede harmonie
grote eensgezindheid en hechte vriend
schap heeft samengewerkt. De gelegen
heid die deze dag biedt, aldus de heer
Hermens, doet ons een ogenblik stilstaan
bij de nagedachtenis van de heer Brader
maar ook wanneer men stilstaat bij dc
betekenis van de maatschappij, moet de
naam van directeur Brader telkens ge
noemd worden.
Mèt de hoofdredacteur vormde hij eer
team dat alle begrip voor eikaars taai:
en verantwoordelijkheid had en dat d<
overtuiging bezat dat alleen eensgezind
heid tot goede resultaten kan leiden.
De vruchten daarvan zijn niet alleer
het groeiende aantal abonnees maar ook
de goede geest die op de krant heerst
aldus dr. Hermens.
Hij memoreerde de in de afgelopen jaren
tot stand gekomen verbeteringen en uit
breiding binnen het bedrijf en ook ir
de journalistieke projecten die gegroeic
zijn. Tot het realsieren van de samen
werking tussen zes bladen in de Per<
Unie heeft de heer Bruna met kennis
ervaring en met de wijsheid van zijr
jaren daadwerkelijk bijgedragen. Zijn be-
langstelling voor dit en andere grolt
journalistieke projecten kwam niet alleer
voort uit zijn sterk besef van plicht er
verantwoordelijkheid, aldus de heer Her
mens, maar vooral uit zijn verlangen d(
krant beter en aantrekkelijker te maken
U vatte uw taak als voorlichter niet
gemakkelijk op. Zelfs de kleinste de
tails hadden uw aandacht en zorg.
Voorop stelde u dat uw krant oprecht
moest zijn, in kleine en in grote zaken-
En dagelijks getuigde u van die op
rechtheid in de laatste kolom van pa
gina drie, in uw commentaren, kort en
bondig. Die commentaren waren ken
merkend voor uw persoonlijkheid. U
zei nooit meer dan noodzakelijk ge
zegd moest worden. U toonde begrip
voor alle kanten van een probleem.
Als een wijs man signaleerde u, maar
kwetste nooit een tegenstander in zijn
mening. U manifesteerde zich in die
laatste kolom van pagina drie als een
filosoof, die de betrekkelijkheid van
alle dingen inziet", aldus dr. Hermens.
De president-directeur releveerde dt
onverstoorbaarheid waarmee de heei
Bruna kon doorwerken, het evenwichi
dat hem kenmerkte en dat hem tot een
zo uitstekend leider van een(van naturt
woelige) redactie maakte. De goede ver
standhouding die liet kenmerk van de
redactie van Dagblad De Stem is. aldus
dr. Hermens, is het resultaat van de lei
ding van de heer Bruna. Het merkwaar
dige daarvan is misschien juist wel dat
die lefding altijd zo geruisloos, met zo
veel tact en met begrip voor de emoties
van jonge mensen is gegeven, zei de
heer Hermens.
„Mijnheer Bruna, de maatschappij ïiet
u node vertrekken. En wanneer ik daar
van op dit moment getuig, dan ligt hierin
besloten de dankbaarheid die wij voelen
voor het werk dat u 28 jaar lang in het
belang van de maatschappij hebt verricht
en waarvan de betekenis nauwelijks is
te overzien en nauwelijks is te schatten
Het grootste geschenk hebt u uzelf ge
geven. U kunt terugblikken op een leven
waarin u met uw talenten hebt gewoe
kerd. U laat een gezonde, krachtige Stem
voor uw opvolger achter. De herinne
ring aan het feit dat uw werken en zor
gen succes hebben opgeleverd, zal voor u
belangrijker zijn dan de vele woorden
die vandaag tot u worden gesproken",
zo besloot de neer Hermens ziin toe
spraak. Met zijn wensen voor nog vele
gelukkige jaren bood de president
directeur de heer Bruna twee „turven"
aan. historische boeken, t.w, Histoire de la
France, van André Maurois, en „Grieken
land en Rome" van Michael Grant.
De heer A. v. d. Made, namens de
Ondernemingsraad sprekend, wees erop
dat dit instituut in het Nederlandse be
drijfsleven mede tot stand is gekomen
dank zij de hoofdredacteuren, die pleit
bezorgers zijn geweest voor de democra
tisering van de samenleving. Voor de
meeste mensen in het bedrijf, buiten de
redactie, was de hoofdredacteurskamer
onbetreden domein, en de figuur van de
hoofdredacteur zelf, vooral voor de
nieuwkomers, vaak een vraagteken. Maar
al wist ieder van hen misschien niet
precies hoe, hij besefte wel dat de hoofd
redacteur een zeer belangrijk man is, die
het bestaan van de krant mede in de
hand heeft.
„U was wel eens boos, maar we weten
allemaal dat u er dan reden toe had, en
we weten ook dat uw boosheid nooit te
gen iemand persoonlijk gericht was", al
dus de heer v. d. Made, die tenslotte na
mens het gehele personeel uiting gaf aan
de dankbaarheid die het jegens de schei
dende hoofdredacteur verschuldigd is.
Hij bood zowel namens de technische
dienst als namens de administratieve sec
tor cadeaus onder couvert aan.
Namens de redactie sprak de heer J.
Verdiesen, redactiechef, de scheidende
hoofdredacteur toe. Wij Nederlanders, zei
hij, hebben een beetje moeite met het
verschil tussen sentiment en sentimen
taliteit: als we in het openbaar een paar
dingen willen zeggen die uit het hart
komen, zijn we daar gewoonlijk als de
dood voor. Vandaar dat we in het Frans
zeggen dat vertrekken een klein beetje
sterven is. Maar zonder omhaal en in het
Nederlands wilde hij de heer Bruna toch
zeggen dat de redactie hem niet graag
ziet weggaan. „Bruha was de jcrant en de
De directeur van het Dagblad De
Stem, drs. W. A. J. M. Harkx,
sprak in de feestelijk met bloemen
versierde bovenzaal van café-res
taurant 't Zuid een welkomst
woord tot de heer en mevrouw
Bruna en hun beide zoons, de vele
gasten en talrijke personeelsleden
van het Dagblad De Stem.
De vele gasten luisterden aan
dachtig naar de welgekozen en
Imponerende afscheidswoorden
van hoofdredacteur J. Bruna.
„Bruna was de krant. En de krant
was „Bruna". Dit waren de woor
den van redactie-chef, J. Verdie
sen, die de scheidende hoofd
redacteur liefde voor de krant,
tot in de kleinste details" toe
schreef. Namens de leden van de
redactie bood hij de heer Bruna
een gouden polshorloge aan met
de inscriptie „29-12-1964 Van uw
redactie".
Verder kregen alle aanwezigen
een „feestuitgave" van het Dag
blad De Stem, die een humoris
tisch beeld gaf van de veelzijdige
activiteiten van de man, die vele
jaren het redactionele beleid van
de krant voerde.
Ook de Persunie liet zich niet on
betuigd. Namens de copy-com-
missie sprak de heer F. Plug
woorden van waardering. Hij no
digde de heer Bruna uit na 1 ja
nuari a.s. als adviseur aan de
copy-commissie verbonden te
blijven. Een verzoek, dat laatstge
noemde graag inwilligde. Als ge
schenk had de heer Plug een foto
toestel meegebracht.
krant was Bruna", aldus de heer Ver
diesen. „En nu beiden los van elkaar
komen te staan lijkt het alsof de krant
ineens een ander ding wordt, waar men
opnieuw aan zal moeten wennen".
Hij wees erop hoe de heer Bruna de
activiteiten van zijn mensen van dag
tot dag leidde, soms met een enkel
woord, soms discuterend, ook wel eens
misprijzend, maar altijd zó dat iedereen
een rasjournalist aan het woord wist,
een man met een rijke eruditie, een
geheugen als de spreekwoordelijke
ijzeren pot en een door wijsheid en
ervaring gerijpt gevoel voor wat men
in de krant wel en niet kan doen, zei
de heer Verdiesen.
„Uw manier om de dingen te doen en
te zeggen was een zo markante dat ze
wel iets legendarisch zal krijgen. U hield
er niet van met uw gevoelens te koop
te lopen. Sommigen zagen daarin wel
eens een gebrek aan belangstelling voor
hun belangstelling voor u, maar het was
gewoon een gebrek aan interesse voor
uzelf. Als er ooit gevechten geleverd
zouden zijn tussen Bruna privé en de
journalist Bruna, dan stond de afloop van
de match altijd bij voorbaat vast: Jan
Bruna privé ging in de eerste ronde
knock-out. U gaf altijd hart en ziel en
kennis aan uw werk", aldus schetste de
heer Verdiesen de hoofdredacteur zoals
de redactie hem altijd heeft gezien.
Aan het einde van zijn speech bood hij
de heer Bruna het afscheidsgeschenk van
de redactie aan, een gouden horloge met
de inscriptie: ,29-12-1964. Van uw re
dactie". Het ging vergezeld van de wens
dat het voor de heer Bruna en zijn gezin
nog vele mooie uren en dagen mag be
geleiden.
„Een Jaar geleden had ik niet kunnen
'ermoeden, dat ik in dit gezelschap, en
kele woorden ten afscheid tot collega
Bruna zou mogen richten. Enerzijds kon
ik toen immers niet weten dat de nog
slechts op enkele bioenotevelietjes ont
worpen Pers Unie zulk een welgescha
pen gestalte zou krijgen dat de kopij
commissie in haar geheel kon worden
uitgenodigd voor interne bedrijfsbijeen-
komsten", zo richtte zich de heer F
Plug, voorzitter van de kopijcommissie
van de Pers Unie tot de scheidende
hoofdredacteur.
Anderzijds, zei hij, zou ik mij toen
niet hebben kunnen realiseren dat dc
hoofdredacteur van Dagblad De Stem
voor een afscheid kwam te staan. ,Want
collega Bruna heb ik de laatste vijftien
jaren noch geestelijk, noch lichamelijk
zien verouderen, en daarom hem meer
gezien als een fenomeen van het eeuwige
lezen, dan als een man voor wie de klok
nog eens op twee minuten voor twaall
zou komen te staan."
Wanneer er geen Pers Unie zou zijn
geweest, aldus de heer Plug, zou ik van
middag ter receptie zijn gekomen en
collega Bruna een collegiale handdruk
hebben gegeven en enkele ogenblikken
hebben teruggedacht aan de kwaliteiten
van deze man, die correct, met veel be
grip en waardering voor de evenmens
evenwichtig en deskundig, het pad der
journalistiek tal van jaren heeft bewan-
deld.
Als lid van de kopijcommissie van de
Pers Unie heeft de heer Bruna zich zeer
zeker niet onderscheiden door uitvoerige
commentaren en toelichting op plannen
die ter tafel zijn gekomen, aldus de heer
Plug, maar wel heeft deze commissie
naar grote voordelen gedaan met de
bondige opmerkingen, die hun inhoud
ontleenden aan de gerijpte ervaringen
van een journalist, die met open oog en
getramde hersenen een groot dagblad re
dactioneel heeft geleid.
Namens de kopijcommissie dankte hij
de heer Bruna voor zijn werk in dit ge
zelschap, dat mede door zijn adviezen,
zyn inzicht en zijn ervaring, in zijn
toch nog zo kort bestaan tot prestaties
is gekomen, die hebben geleid tot een
aanzienlijke kwaliteitsverbetering van
alle aangesloten bladen. Mede dank zij
Bruna's werk, zei de heer Plug, heeft
het bestuur van de Pers Unie aan de
kopij commissie een aanzienlijk ruimere
armslag gegeven dan in de eerste zes
was.
Deze commissie zal in nauwe samen
werking met haar redactie het in haar
gestelde vertrouwen waar moeten maken
En, juist in deze nieuwe periode, waar
in ervaringen, relaties en deskundigheid
aan de Pers Unie vorm en gestalte moe
ten geven, zal vaak alle hens aan dek
moeten staan.
„En het is vooral daarom, collega
Bruna, dat ik u in overleg met het
bestuur, en vooral in volledige eenstem
migheid van de kopijcommissie, verzoek
vanaf I januari onze vergaderingen bij
te wonen als adviseur. Op deze wijze
blijft u nauw betrokken bjj een organi-1
salie waarvan u de grote waarde en
kracht meerdere malen hebt onder*
streept, en kan deze commissie in haar
huidige samenstelling het vele werk dat
haar wacht, gaan verrichten. Het is dus,
als u ons verzoek inwilligt, geen af
scheid", zo besloot de heer Plug, daarna
de heer Bruna namens de commissie een
geschenk aanbiedend, een fraaie camera»
De heer dr. H. M. Houben, voorzitter
van de Stichting De Stem en plaatsver
vangend voorzitter van de redactieraad
van het Dagblad De Stem, heeft in een
geestige toespraak enkele facetten van
de persoon van de heer Bruna geschetst.
„We hebben hier te maken met het
vraagstuk van Der Stellvertreter", zo zei
hij, doelend op het afscheid van de heer
Bruna.
En hardop terugdenkend aan de perio
de kort na de tweede wereldoorlog,
waarin de Stichting De Stem is opgericht,
memoreerde hij het enthousiasme, waar
mee enkele notabelen uit Breda bijeen
gekomen waren om een katholieke krant
uit te geven. De heer Bruna, die in die
tijd al een opmerkelijke journalistieke
carrière had gemaakt, was de beminnelij
ke doch besliste inleider, die geestdriftige
leken gaandeweg wegwijs had gemaakt
in de krantenwereld.
„Het was een periode, waarin we alle
maal nog leden aan „heldenpsychose",
aldus de heer Houben, „maar u, mijnheer
Bruna, hebt ons het pad aangegeven, dat
we samen moesten gaan ter verwezenlij
king van ons ideaal".
Dr. Houben vroeg zich bij gelegenheid
van dit afscheid af, hoe hij de heer Bruna
feitelijk moest zien. Om tot een typering
te komen klampte hij zich vast aan het
gezegde „le style c'est l'homme", welke
uitspraak hij voor deze gelegenheid
gaarne wilde uitbreiden tot „le style c'est
l'homme même". Overigens waagde hij er
zich niet aan, zoals hij zelf nadrukkelijk
stelde, de stijl van de heer Bruna te be
oordelen. „Daarvoor heb ik er te weinig
verstand van. Toch wil ik hier wel naar
voren brengen", aldus de heer Houben,
„dat het geschrift, dat u, mijnheer Bruna,
hebt geschreven t.g.v. het honderdjarig
bestaan van het Dagblad De Stem, mij
zeer heeft getroffen. „Ik heb het dan ook
bewaard en ik lees het af en toe eens
over, omdat ik meen dat u zichzelf daarin
hebt overtroffen."
De stijl latend voor wat ze is en spre
kend over „rhomme" Bruna, releveerde
hij nogmaals de na-oorlogse periode van
de krant, „waarin we geleerd hebben,
dat u een beheerst mens was, met een
groot docerend talent. Als we de heer
Bruna nu zien", zo zei de heer Houben,
„herkennen we in hem nog de man van
De Nieuwe Eeuw en De Gemeenschap".
Tenslotte wees de heer Houbén"er"op,
dat werken in een bepaalde gemeenschap
alleen mogelijk is, „als er thuis een goede
sfeer heerst. En", zo vervolgde hij, „ik
heb het voorrecht gehad kennis te nemen
van die goede sfeer. Daarom heeft de
Stichting De Stem het passend geacht
niet alleen de heer Bruna zelf, maar ook
zijn echtgenote en zijn beide zoons een
geschenk aan te bieden". Hij offreerde
mevrouw Bruna daarop een Perzisch ta
pijt en de beide zoons een bedrag onder
couvert, te besteden aan aktentassen.
„waarin ze de wetenschap van hun vader
kunnen overnemen". Voor de heer Bruna
zelf was er eveneens een cadeau onder
couvert.
Zie vervolg pag. 5
HOOFDREDACTEUR J. BRUNA
moeilijk uur
Ons bedrijf met zijn ca. tweehon
derd personeelsleden is onder
hoofdredacteur Bruna tot grote
bloei en ontwikkeling gekomen
concludeerde de heer A. van dé
Made, namens de ondernemings
raad van het Dagblad De Stem.
Hij toonde zijn tevredenheid over
de democratisering, die in het be-
drijf plaatsheeft. Hij overhandig
de de heer Bruna twee envelop-
pen met inhoud, een namens het
administratieve en een namens
het technische personeel van de
krant*
