Europa-Cup en Wereldbeker leveren klinkende munt op Spelverruwing aanfluiting van sportief idealisme DAGBLAD DE STEM VAN WOENSDAG 30 DECEMBER 1964 10 Geld en beton-voetbal ISPORI (Van onze sportredactie) ZEG NIET dat wij overdrijven. De feiten spreken duidelijke taal en het is niet verwonderlijk, dat de FIFA laatstelijk zijn waarschuwingen de wereld heeft ingeslingerd. Hoevele Europa Cup-wedstrijden zijn in de af gelopen maanden niet een aanfluiting van de sportiviteit geweest zodat men per se niet kan geloven in de bewering dat de sport verbroedert. Tijdens de cup-wedstrijd Bologna-Anderlecht heb ben zich schandalige tonelen afge speeld. Meesterlijke komedianten als Italianen zijn, speelden zij de onschul- digen, maar zij trapten en sloegen hun tegenstanders waar zij maar raken konden. De Anderlecht-speler Hanon liep twee gebroken ribben op en de Brusselse doelman, die enkele malen groggy werd getrapt, mocht achteraf nog blij zijn, dat hij het er levend had afgebracht. En desondanks durfde An- derlecht tegenover het armoedige en intens gemene voetbal van Bologna fier en onverschrokken ten aanval gaan, overeenkomstig het devies, dat de aanval nog altijd de beste verdedi ging is. Jammer dat zovele kundige trainers dit oude devies ignoreren. Met het al lerwegen gepropageerde en gevolgde „beton-voetbal" wordt talent vermorst. In de wedstrijd Inter-Independiente, voor de wereldbeker in Milaan ge speeld, was bet van eenzelfde laken een pak. Ook hier van de kant van de Italianen grof spel. Na de beslissingswedstrijd in Ma drid tussen Inter en I ndependiente kwam het Franse sportblad „Miroir du Football" dat het spel van de Mi- lanezen conciëntieus had geanalyseerd tot de alleszins aannemelijke verkla ring, dat Inter niet weet wat aanvallen is, met andere woorden, dat de Mila- nezen het niet kunnen. Het zijn maar een paar voorbeelden, nog aangevuld met water in de eerste cup-wedstrijd tussen de Griekse kam pioen Panathinaikos - FC Köln is ge beurd. De rechtsbuiten van FC Köln Karl-Heinz Thielen werd herhaaldelijk op gröve manier in het strafschopge bied gevloerd en toen hij Andreou, een Griekse back wilde omspelen, werd hij door deze Griek met beide handen ge grepen en tegen de grond gegooid. Met blauwe plekken verwondingen verlieten de Keulenaren de kale gras mat in het Atheense stadion. Hans Schaf er, de aanvoerder van de Keule naren slaagde er met grote moeite in zijn verontwaardigde en geprikkelde spelers in toom te houden; zij hadden zich anders graag gerevancheerd. In de returnwedstrijd te Keulen gedroe gen de Grieken zich niet minder grof. De wet van de jungle begint in het Cup-voetbal te heersen! EN KOME niet met de dooddoener aan, dat men dergelijke tonelen al leen maar bij de Middellandse-Zeevol ken aantreft, of ergens in de Balkan, heetbloedige mensen, die direct op hun achterste benen staan. Zeker, bij ons behoeft het publiek niet achter tralies Herrera, de trainer van Inter uit Mi laan, voor wie winnen het voor naamste is. Hoe? Dat speelt voor hem naamste is. Hoe? Dat speelt voor hem geen rol. Hij is de grootste pro pagandist van het „beton-voetbal". het „beton-voetbal" met alle gevolgen van dien meer en meer terrein en ook hier komt het de kwaliteit van het spel niet ten goede. ,,Wat wil je anders" zeggen de leiders, die het te bepalen hebben. Maar zy vergeten, dat het Nederlandse publiek daarmee niet te vreden is. Te grote financiële belangen spelen in dé voetbalsport een rol om het sport te doen blijven, om een wedstrijd tot een kijkspel te verheffen, dat de mas sa anderhalf uur lang kan boeien en waarvoor het graag ,,duur geld" neer telt. Als het maar de moeite waard is, wat het te zien krijgt Het is overal hetzelfde. EN IN DEZE voetbalbusiness loopt een man rond, op wie een enorme verantwoordelijkheid op de schouders is gelegd: de scheidsrechter! Op de keper beschouwd, is hij in zijn hart een naïef mannetje. Hij loopt daar vaak tussen heel dure jongens rond. Die toucheren salarissen, waar van hij duizelt en waarvan hij alleen maar kan dromen. Voor zijn leiding ontvangt hij enkele ponden en moet hij maar afwachten, hoe men zijn gezel schap neemt. Hij is beambte, politie agent, mijnwerker, handelsvertegen woordiger, bankwerker, noem maar op, maar tot de gefortuneerde lieden behoort hij zelden of nooit. Hij vindt het scheidsrechteren een fijne job, het geeft hem een prettige ontspanning, hij reist door heel Europa en verder, en ziet op deze manier nog wat van de wereld. Hij is bovenal sportman. Vandaar dat hij zijn hono rarium niet zo belangrijk vindt. De Europa Cup voor een vriendschappe lijke wedstrijd kan vragen Toen Real Madrid in Amsterdam de finale van FC Benfica verloor, bete kende dat voor de Madrilenen per wed strijd het verlies van meer dan 60.000 Real Madrid had Leo Horn toen niets te verwijten, zijn leiding wag als ge woonlijk voortreffelijk. De Madrilenen gaven later ruiterlijk toe, dat de Por tugezen beter waren en verdiend had den gewonnen. De taak van een scheidsrechter in het internationale voetbal is te minder benijdenswaardig naarmate er meer geld op het spel staat Hij moet auto riteit hebben en zonde'r dat, al zou hij 10 ogen in zijn hoofd hebben, kan hij zijn taak werkelijk niet meer aan. Is hij in de eerste minuten al te licht be vonden, hij is onherroepelijk verloren, en de kans, dat een wedstrijd zonder incidenten verloopt, is verkeken. Bij een zwakke leiding ziet men tegen woordig vaak, dat een scheidsrechter meer vrederechter" is. Hij schippert geeft vaderlijk vermaan, maar mist de moed om een boosdoener zonder par don uit het veld te sturen, zeker als hij een speler van de thuisclub is. Angst is een slechte eigenschap voor een scheidsrechter. Wat de Hongaarse scheidsrechter M. Horvath bij Bolog na-Anderlecht tolereerde, grenst aan het onvoorstelbarezeker een Italiaan verdiende uit het veld gezonden te worden, maar hij had de moed daar toe niet, mogelijk uit vrees voor mo lestaties en voor de sterke hand van de Italiaanse voetbalbond, die hem tot persona non grata" kan verklaren Zulke zwakke figuren zijn er. Ook de leiding van de wedstrijd Panathinai kos - FC KÖln was in zwakke handen. Alle scheidsrechters in het interna tionaal voetbal zijn niet van het ge halte van Leo Horn., Piet Roomer of Dries van Leeuwen. Die bezitten au toriteit en boezemen bij hun verschij ning op het veld al gezag in. Dat heb je of niet! Nuchtere kerels die zich door de hoog oplaaiende hartstochten niet van de wijs laten brengen. TVERWIJL ALLE publiciteitsmedia steeds meer aandacht aan koning voetbal" geven, gewaagt men, met uit zondering van West-Duitsland waar nog „gevoetbald" wordt, van een ach teruitgaande belangstelling. De T.V. slaat geen cup-wedstrijd over, miljoe nen mensen zitten op dezelfde avond of middag voor hun schermpje te kij ken. Zij raken onder de bekoring van de fijn geslepen techniek van de bui tenlandse meesters. Men zou daarom zeggen dat de T.V. de grootste propagandist voor de voet balsport moest z|jn. En toch is zij het niet. De T.V. laat vergelijkingen toe en die vallen doorgaans in het nadeel van ons eigen vaderlandse voetbal uit, ondanks dat elke Cupwedstrijd geen voorbeeld van mooi voetbal is. Het zou wel eens aardig zijn na te gaan, of er mensen zijn, die vroeger nooit naar een voetbalwedstrijd gin gen kijken, door de T.V. voor deze sport gewonnen zijn. Willy Notten, Een foto van een rugby-wedstrijd? Nee, van de laatst in Athene ge* speelde cup-wedstrijd Panathinai* kos-FC Köln. De Keulse rechtsbuiteA Karl-Heinz Thielen wordt door do Griekse achterspeler Andreou bruut ten val gebracht. De Bulgaarsé scheidsrechter Romanzeff deed zijn neus bloedde! «w bondsbestuurslid van de KNVB fièeÈ eens een paar rake opmerkingen teil aanzien van T.V.-voetbal gemaakt. De televisie kan nooit een totaal beeld van een wedstrijd geven, waar* mee hij bedoelt, dat wanneer de bat op de ene helft van het veld door dé camera's wordt gevolgd, de anderê helft aan het oog van de kijkers onttrokken en hier stan toch ook spe* Iers, die aan het spel deelnemen ert door hun positie-nemen het spel beïnf vloeden. En dan onthoudt men van eei| televisiewedstrijd alleen maar de goes» de momenten, de slechte vergeet meri op hetzelfde ogenblik. Voor hem eii cabt r looo ietgvvel fh tae etid eell n dit geldt voor alle echte voetballiefi hebbers gaat er niets boven eeö wedstrijd, die men vanaf de tribunë volgt; men is er dan bij, ondergaat dil sfeer van het begin tot het einde en keert in een tevreden stemming naar huis, aangenomen, dat de wedstrijd zich op een redelijk peil bewogen heeft#'; *7 DE voetbalsport is uit de moderne, samenleving niet meer weg te den< ken, zij verricht een sociale functie?" waarvan onze gezagsdragers en indu*. strieën op enkele uitzonderingen na het belang onderschatten Dé voetbalsport is een passieve tijdsbestek ding, waarbij honderdduizenden week' in week uit betrokken zijn. Ook bij ons; vertoont deze sport een zekere vorm? van business, maar bij lange na niet; in die vorm, als men het in Engeland; of Italië kent. Het is er niet bij te ver» gelijken. In onze semi-prof-wereld treft men nog een gezond idealisme aan. En dat. kan kan men niet hoog genoeg aan» slaan, al sluipt het verraad haar ran gen binnen door het veroveren Van punten, hoe dan ook, te laten prevale* ren boven het verlangen van het pu* bliek, dat goed voetbal wenst en ver langen mag. Men wil de massa een gezonde ont spanning bieden, men wil ook in het technische vlak vooruit, vandaar ook tien jaar geleden de overgang naar het semi-professionalisme, maar het is duidelijk geworden, dat onz© semi* prof-clubs hun doelstellingen niet zuW len bereiken, wanneer in de eerste plaats de gemeenten hen niet met fa ciliteiten tegemoet komen. Huur van stadions en vermakelijkheidsbelasting, om twee zaken te noemen, drukken te zwaar op het huishoudelijk budget. Men neme eens poolshoogte in West- Duitsland en men zal ervaren, datf men het daar goed ziet. MEN KENT het systeem van Inter- even eenvoudig van opzet als ver- oordelenswaardig, althans voor een elftal met zulke meesterlijke spelers. Met 7 a 8 man op een lijn verdedi gend, de tegenpartij maar laten aan vallen en verder rekenend op een paar hypersnelle spelers, wier opdracht is het ene, winnende doelpunt te maken. De verovering van de Europa Cup en de wereldbeker schijnt het gelijk aan de kant van Herrera te plaatsen, te meer nog daar zijn systeem meer en meer navolging vindt, ook buiten Ita lië, ofschoon men weet, dat men een voetbalwedstrijd als kijkspel degra deert tot een mallotige vertoning. Maar Jan Publiek laat zich in Italië geen zand meer in de ogen strooien, de tribunes zijn minder dan vroeger bezet. Spelers van het Milaanse Inter met de wereldbeker, die zij op Indepen- diente hebben veroverd De inkomsten van de Italiaanse clubs lopen hard terug en hun tekorten be lopen tot in de miljoenen lires. De ge wone man daar, zonder wiens klandi zie men het niet stellen kan en, die in Nederlands geld omgerekend 4,- en meer voor een staanplaats moet beta len wordt de karikatuur, die men van het voetballen heeft gemaakt, meer en meer moe. De achteruitgang in de belangstelling voor „koning voetbal" in Italië is er ondanks de jaarlijkse toevoer van nieuwe sterren een teken aan de wand, dat Herrera en andere trainers daar niet willen verstaan. Italiaanse collega's met wie'wij tij dens ons laatste bezoek aan Turijn van gedachten wisselden, verklaarden u- naniem, dat men het Italiaanse voetbal alleen weer gezond kan maken door het scoren van doelpunten op die voorgrond te plaatsen en alle defen sieve tactiek te laten varen. „Het publiek wil doelpunten zien, de uitslagen 10, 00, 01 is men beu..!" Een geluid dat men bok in andere landen al hoort. WIJ DOELEN op allerlei systemen, die opgang maken en hun nadelige invloeden laten gelden. De Londense beursman gaf als eerste zyn fiat aan de verbanning van de aanvallende spil en toen men eenmaal gemerkt had, dat het maken van doelpunten bij het WM moeilijker werd vonden andere lieden bedenksels uit, die nog fnuiken der werden ten aanzien van de produk- tiviteit in het spel. Die bedenksels noemt men systemen. Men kent ze van het WM ging het naar het 4-2-4- en van het 4-2-4 naar vult u zelf maar in. Kijkers mogen vragen wat het alle maal is. Van hen trekt men zich niets meer aan, al moeten zij de kapitalen bij elkaar brengen, zonder welke het verzakelijkte voetbal niet kan leven. Zij hebben geen stem in het kapittel, erger, naar de „vox populi luistert niemand. Dat men moppert omdat men voor zijn entreegeld niet aan zijn trekken is gekomen, laat de „dirigis- ten", de systeemmakers onbewogen. De verdere evolutie van het spel kun je toch niet tegenhouden, voeren z.ij als argument voor hun stellingen aan. Zij blijven doof voor dat waarom het pu bliek vraagt: doelpunten! Het ergste van allemaal maakt het Milanese Inter het. Daar heerst een man Helesio Herrera is zijn naam die in Italië gevreesd en bewonderd wordt, in beide gevallen in even grote mate. Met een koud cynisme verheft hij zijn stelregel het winnen met één doelpunt is voldoende tot het al leen zaligmakende. Men beschimpt hem ermo, maar men volgt hem bij de Italiaanse clubs al te graag na Het parelende en petillante heeft hij uit het voetballen gehaald; voor hem is het voetballen in de eerste plaats een keiharde business en de winst- en ver liesrekening van Inter interesseert hem meer dan alle vervloekingen, die hem in de internationale sportpers achter volgen. Hij ziet er slechts uitingen van een internationale afgunst in. Is de Europa Cup soms geen keihar de business geworden? Vergeet niet, dat het winnen van de Europa Cup de houder het recht geeft dat recht ma tigt hij zichzelf toe voor een vriend schappelijke wedstrijd 120.000 en meer te vragen waarbij reis- en ver blijfkosten nog voor de ontvangende club zijn. En neem maar rustig aan, dat de heren zich niet in een landelijk hotelletje laten onderbrengen. Het bes- te is niet goed genoeg, en Hollywood- juffrouw kan niet veeleisender zijn. Inter bezit niet alleen de Europa Cup, maar veroverde ook nog de wereldbe ker op het Braziliaanse Independiente. Mein Liebchen, was wollst du noch mehr? Zullen de Milanese financiers daarom wel op Herrera mopperen? Daarom blijft hij doof voor het gemor van de Italiaanse massa en lapt hij alle geschrijf over zijn „beton-voetbal" de Italianen noemen het „cattenaccio" aan zijn barslippers Hoe reageerde Herrera, nadat Inter de wereldbeker op Independiente had veroverd op de schampscheuten, die op hem afgevuurd waren Het doel begint de middelen hoe lan ger hoe meer te heiligen. Elke charge hoe grof ook, wordt in naam van de eigen heilige zaak bedreven. Men gaat elkaar als moderne gladiatoren te lijf en oh jé, als de scheidsrechter niet voor zijn taak berekend is. Deze rechtspreker mag zo sterk als een beer zijn, hij mag de indruk wek ken met één vuist een speler buiten gevecht te kunnen stellen, wanneer hem echter de leiding uit handen glipt en hij ten overstaan van een brullende en tierende massa in de zuidelijke landen iet voor niets achter hoge ijze ren hekken met levensgevaarlijke pun ten opgesloten aan autoriteit inboet zijn de poppen onherroepelijk aan het dansen. Toeschouwers achter tralies. Het is wel nodig blijkbaar. Arme scheids rechter, die in handen van een hysterische menigte zou vallen. Voetbal, in bijna geen land door een andere sport in populariteit overtroffen, is een keiharde business geworden, waarin enorme kapi talen zijn geïnvesteerd. Miljoenen mensen trekken elke wepk naar de steeds groter wordende arena's. Het lag in de lijn der ontwikkeling, dat de zakenman er iets in „zag". Engeland ging meer dan een halve eeuw geleden voor, daar ontstond het eerste beroepsvoetbal en zijn voorbeeld vond navolging op het vasteland. Frankrijk, Spanje en Italië gingen evenzo tot het beroepsvoetbal over en zoals bij ons, in België en in W.-Duitsland ontstond een tussenvorm. Volledig profes sionalisme kent men hier nog niet. Met de beschikking over meer geld ging ook de kwaliteit van het spel omhoog, men kan zelfs van een evolutie van het spel spreken, maar in de laatste jaren krijgt men meer de indruk, dat er in het sportieve vlak een dirigisme is ontstaan, dat de vrije krachten in het spel belemmert tot ontplooiing te komen. Het sportieve en het zakelijke komen in het veld met elkaar in bot sing en zeer ten nadele van het spel zelf. „Wy spelen het type spel, dat ons behaagt. Wy wilden kampioen worden en wy zijn het Hij blafte zijn critici hautain af en daarmee was voor Her rera de kous af. En of men Inter de slechtste wereldkampioenen van de laatste vyf jaren noemde, liet hem steenkoud. „De poen is binnen", pleegt men in Amsterdam te zeggen. TLTAAR WAARHEEN leidt het „be- -IJ-I- ton-voetbal" nog meer dan een de gradatie van deze sport als kijkspel? Het voetballen is er bepaald niet zachtzinniger om geworden Verbaast dat? Wanneer 12 en meer spelers ge durende anderhalf uur op enkele vier kante meters samengeperst zijn en elkaar in een geladen toestand lopen te beloeren, is het dan te verwonderen, dat er onaangename dingen gebeuren? Welk zinnig mens zou zijn zinnen niet verliezen, als er al die tijd een man op je tenen staat en je als een schaduw volgt, en vooral als men weet dat een verloren wedstrijd het missen van een weekloon kan betekenen. Het toenemen van de excessen is psychologisch vol komen verklaarbaar. De kritiek, mo gelijk plaatsverlies in het elftal en al les wat in deze wereld van voetbalbu siness op de schouders van jongeman nen drukt, die per se niet uit de gefor tuneerde milieus komen, verhoogt de kans op excessen. te worden weggesloten, maar is men het gebeurde na DWS-Fenerbahce ver geten, en kent ons land niet het Leo Horn-pad en leest men niet herhaal delijk, dat een scheidsrechter is afge tuigd en ook bij de amateurs, waar men toch niet van een miljoenenbedrijf kan spreken. Bij ons gaat het er te genwoordig ook niet allemaal zo vredig toe. Eén man in het betaald voetbal, Jos Coler heeft onlangs duidelijke taal ge sproken en het is opvallend, dat op zijn uitlatingen nauwelijks is gereageerd. Jos Coler zei, geschrokken te zijn van de meedógenloosheid waarmee men elkaar op onze velden zondag aan zondag te lijf gaat. Ook hij ons wint centjes, die hij ermee verdient, zijn een appeltje voor de dorst. Maar zijn honorarium staat niet in verhouding tot de belangrijkheid van zijn taak, en zeker niet in verhouding tot de ka pitale sommen, die er in een cup-wed strijd op het spel staan. Leo Horn heeft er meermalen over gesproken. Eén verkeerde beslissing van een scheidsrechter kan voor een club een enorm financieel verlies betekenen. Niet waar Vertelden wij al niet, wat voor kapitale som de winnaar van de Links en rechts gaan de spelers van Bologna die van Anderlecht te lijf. De Hongaarse scheidsrechter weet niet hoe orde te scheppen. De lei ding is hem totaal uit handen gelo pen. Hoe grof het er in deze cup wedstrijd toe gmg, moge blijken uit het feit, dat de Anderlecht-speler Harion twee ribben heeft gebroken.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1964 | | pagina 10