WALLONIË HF,F,FT BEHOEFTE
AAN EEN TIENJARENPLAN
29ct
meuwe
man
house
A
m
Economische dynamiek ging verloren
A toP
1
ELISABETH BAS
ihOMMSC en de
DERDE CONCILIEZITTING:
165 UREN DISCUSSIE
Kindermishandeling uit
alcoholisme voortgevloeid
goed i
Angst voor
de Vlaamse
renaissance
Kilometers
geluidsband
de drank voor
dorstige drinkers
Nieuwe en snellere
zwangerschapstest
13
Tienjarenplan
Brussel
Frankrijk weer
in opschudding
"PARAAT"
het beste!
XIV
DOOR
Walter Breedveld
limonade
IS
DAGBLAD DE STEM VAN VRIJDAG 11 DECEMBER 1964
(Van onze correspondent
Luc v. Gastel)
BRUSSEL „Luik heeft Aken nodig
zoals het vergroeid is met Maastricht en
met Limburg. Het economische leven laat
zich niet aan banden leggen door taal
en politieke grenzen. Laten we daarom
afstand doen van een voorbijgestreefd re-
gionaal-nationalisme". Dit zei de gewezen
Belgische secretaris-generaal voor Eco
nomische Zaken, baron Snoy et d'Oppuers
op het congres van de Waalse vleugel
der Christelijke Volkspartij. Maar het
bloed kruipt waar het niet gaan kan. Op
het vleugelcongres van de Waalse CVP
was voortdurend sprake over Vlaanderen
en over Wallonië en over de problematiek
die voortspruit uit deze Belgische twee
ledigheid.
De Waalse CVP'ers blijken er evenzeer
als hun Vlaamse collega's van overtuigd,
dat het unitaire België heeft afgedaan.
Maar toch was er een wezenlijk verschil
tussen beide vleugelcongressen. De Vla
mingen legden in september j.l. de klem
toon vooral op het beschermen van het
Nederlandse taalgebied in België en op
cultuurbevorderende maatregelen. De
Walen daarentegen zijn vooral geobse
deerd door de economische stilstand in
Wallonië.
De steenkoolindustrie speelt niet meei
de doorslaggevende rol van vroeger, zo
stelde de verslaggever vast. Hij onder
streepte dat de Waalse basisindustrie zwa
re inspanningen heeft moeten leveren om
over te schakelen naar de fabricatie van
veredelde produkten. Lang niet altijd is
die poging geslaagd. Uitgezonderd in het
Luikse, heeft Wallonië na de oorlog niel
de ontwikkeling gekend van de meeste
Vlaamse gewesten. Omdat Wallonië slechts
10.000 werklozen telt zou men kunnen
geloven dat er geen probleem bestaat. In
werkelijkheid vermindert de actieve
Waalse bevolking in gelijke mate met
het aantal arbeidstaken. Wallonië heeft
een groot gedeelte van zijn inwendige
dynamiek verloren. Het is een marginaal
gebied geworden, met alle nadelige ge
volgen van dien.
Een daaraan wat te doen wenst het
congres van de Waalse CVP een econo
misch tienjarenplan voor het vernieuwen
en verruimen van de Waalse infrastruc
tuur. Er moeten grote multinationale on
dernemingen in Wallonië worden opge
richt, het Rijk moet deelnemen aan stu
dies tot expansie van het bedrijfsleven,
het onderwijs moet gemoderniseerd en
de gezinspolitiek, verbeterd worden, er
moet 100 km autoweg per jaar worden ge
bouwd, de bovenloop van de Schelde moet
worden uitgediept en de bevaarbaarheid
verbeterd, het waterpotentieel van Wal
lonië moet worden gevaloriseerd en even.
tueel beveiligd. Op dit punt maken dus
ook de Waalse CVP'ers voorbehoud inza
ke het Schelde-Rijnverdrag, dat voorziet
in het dagelijks leveren van zoet water
uit de Maas en haar bijrivieren voor het
nieuwe kanaal en voor het Zeeuwse meer.
Hebben de Walen zware economische
zorgen, ook de vrees voor minorisatie in
het raam van de Belgische staat laat hun
niet met rust. Het moet hen echter ten
goede worden gehouden, dat ze deze kwes
tie op een positieve wijze benaderen. De
verslaggever, de oud-minister van Bui
tenlandse Zaken Pierre Wigny gaf ruiter
lijk toe dat de Vlamingen geen schuld
hebben aan de bestaande Waalse malaise
,.In de plaats der Vlamingen zouden wij
niet zoveel geduld hebben gehad", aldus
de verslaggever, die eraan toevoegde dat
Wallonië zich niet moet schamen over
zijn Belgisch verleden. Het heeft van 183C
tot 1914 voor de expansie van België en
van Kongo gewerkt. Vandaag luidt de
vraag: Wat dient er te gebeuren in deze
staat, waarin de Franstaligen een min
derheid vormen?
Op gebied van taal en cultuur wenst
Wallonië als een volwaardig onderdeel
van de Franse gemeenschap te worden
beschouwd. Steeds minder Belgen spre
ken goed Frans. Het Nederlands win'
veld, maar de Waalse positie mag daar
onder niet lijden. De Walen zijn onge
rust, omdat de eentaligheid van Vlaan
deren en van Wallonië door de nieuwe
grondwet zal worden bekrachtigd. De
Walen vrezen eveneens, dat de jongste
Belgische taalwetten het vertrekpunt
zullen worden van een nieuw Vlaams
taaioffensief.
In de ogen van de Waalse CVP'ers ligt
de oplossing in het toekennen van waar
borgen aan de Waalse minderheid. Deze
waarborgen zouden o.m. hierin bestaan
dat alle problemen en alle wetsontwerpen
aanleiding moeten kunnen geven tot een
z.g. alarmsysteem. Indien op wetgevend
vlak een aanzienlijk gedeelte van de
Waalse hetzij van de Vlaamse parlements
leden oordeelt dat een bepaalde kwestie
haar levensbelangen raakt, dan is een
wettelijke oplossing slechts mogelijk op
grond van een zeer ruime nationale meer
derheid. De regering van België moei
paritair worden samengesteld uit Frans
taligen en Vlamingen en bepaalde be
langrijke ministerportefeuilles moeten
eveneens gelijkelijk verdeeld worden.
Op dit congres is inmiddels weer ge
bleken dat dr. P. C. Paardekoper ongelijk
had met zijn bewering dat er geen Belgen
zijn. Een Belg is b.v. baron Pierre Not-
homb. Deze politicus werd erg zenuwach
tig bij het beluisteren der verslaggevers
en der deelnemers aan het debat. „Ik
begrijp niet, zei hij, waarom hier alsmaar
sprake is over Walen en Vlamingen,
Waarom niet over Franssprekende en
Nederlandssprekende Belgen? Ik ben een
Belg en een Luxemburger, zei de baron
maar géén Waal, o neen!"
Baron Nothomb voer ook geweldig uit
tegen de heer R. van Eslande, minister
van cultuur, die een brochure deed uit
geven, waarin een geografische kaart
voorkomt van Vlaanderen.
„Een kaart van Vlaanderen alleen! Zo
iets heb ik nog nooit gezien", riep de ba
ron, en ostentatief scheurde hij de be
wuste kaart aan stukken. Het Waalse
CVP-congres keek onbewogen toe. In de
slotresolutie werden de woorden „Wal
lonië" en „Vlaanderen" niet geschrapt
Brussel bekleedt een zeer voorname
plaats in België. Het Waalse CVP-congres
onderstreepte dat te Brussel een grote
Franstalige bevolkingsgroep leeft die niel
in haar taalrechten mag worden gekrenkt
en waarmee de Walen zich verbonden voe
len. Van de oplossing die aan het pro
bleem-Brussel zal worden gegeven, hangt
inderdaad het voortbestaan van België
af. In de opvatting van de Vlamingen
moet Brussel, om de werkelijke hoofdstad
van het land te zijn, de ontmoeting van
twee culturen mogelijk maken en bevor
deren. Wanneer de ene cultuur verdron
gen wordt door de andere, is er geen ver
standhouding mogelijk en wordt Brussel
verre van een ontmoetingspunt te zijn
een steen des aanstoots en een bron van
verdeeldheid.
De Waalse leden van de Christelijke
Volkspartij hebben zich lang beraden over
de wijze waarop het samenleven van Vla
mingen Walen en Brusselaars kan wor
den bevorderd. Volgens hen betekent fe
deralisme wel niet het einde van België,
maar veel goeds zien ze er toch ook niet
in. Een paritaire en provinciale senaat
is wel sympathiek voor de Walen, maar
politiek niet te verwezenlijken, omdat de
Vlamingen hem verwerpen. De regel van
de eenvoudige meerderheid, zoals hij
thans nog wordt toegepast, is onhoudbaar
want de Walen hebben geen vertrouwen
in de verzekering van de Vlamingen, dat
zij geen misbruik zullen maken van hun
meerderheid.
(Advertentie)
(Van onze correspondent)
PARIJS Kindermishandelingen
komen in Frankrijk helaas nog maar
al te vaak voor. Zo pas is Calvados, de
streek, waar de meeste clandestiene al
cohol wordt gestookt, opgeschrikt door
de arrestatie van een ouderpaar. Zowel
de vader als de moeder hebben hun
zoontje van drie en een half jaar zo
zwaar mishandeld, dat de jongen is
overleden.
De verontwaardiging is groot, maar
niet alleen tegen de vader en moeder.
Ook tegen de autoriteiten, tegen de
burgemeester, de onderwijzers en de
sociaal werksters, die niet veel eerder
alarm hebben geslagen en tegen de
buren, die hebben gezwegen, ofschoon
zij precies wisten, wat er aan de hand
W voor gezellig,
11MW stijlvol wonen
vraag de gratis prachtuitgave van de
Top-Form meubelcatalogus bij
N.V. JAN HENDRIKX
BOSSTRAAT 1 BREDA
TEL. 01600—30635
was, want meer dan eens werd het ge
slagen ventje in ziekenhuizen behan
deld. Waar is, dat de ontaarde ouders
behendig te werk zijn gegaan, want
telkens kozen zij voor de behandeling
een andere dokter.
Natuurlijk schreeuwt de verontwaar
digde bevolking „a mort" en eist zij voor
de twee schuldigen zo niet de valbijl,
dan toch levenslange opsluiting. Maar
terecht schrijft de procureur van de
republiek in Tours, de heer André
Bonefoy in de „figaro", dat men met
opsluiting van de schuldigen niet van
het probleem af is. Vier jaar lang heeft
hij voor het departement van de Indre-
^t-Loire een studie gemaakt van all#
gevallen van kindermishandeling, van
geweldpleging en van inbreuk op de
openbare zeden. In 95 procent van ge
vallen van ontzetting uit de ouderlijke
macht waren de ouders alcoholisten en
voor gevallen van bloedschande was dat
percentage zelfs honderd. In die vier jaai
werden vier moordenaars van kinderen
berecht: twee gingen voor de bijl en
twee kregen levenslang. Verzwaring van
straffen, algemeen geëist, helpt weinig,
want alcholisten laten zich door straf
fen. ook al zijn die nog zo zwaar, niet
afschrikken. Dat enige remedie is: pre
ventie, strijd tegen het alcoholisme. Ra
dicaal moet een eind worden gemaakt
aan het werk van de bouilleurs de cru,
de alcoholstokers met hun rpachine langs
de kant van de weg, die belastingvrij
een bepaalde hoeveelheid alcohol uit
fruit van de boeren mogen stoken, maar
die in werkelijkheid door gebrek aan
controleurs veel meer stoken dan de
toegestane hoeveelheid.
Men moet volgens de heer Bonefoy
veel meer inrichtingen ter beschikking
stellen voor desintoxicatie (anti-alcohol-
kuur), meer ruimte maken in psychia
trische ziekenhuizen, krotten afbreken
en bidonvilles opruimen (waar aan de
rand van de grote .s.teden Afrikanen
wonen in optrekken van lege blikken)
Moord op een kind, besluit de rechter,
is een te ernstige zaak om alleen maar
de schuldigen te straffen zonder de
sociale verantwoordelijkheid op te spo
ren, die een zaak is van de gemeen
schap.
(Advertentie)
Onze melangeur
gaf u
geniet ervan!
Dat de boodschap van deze aard zou
zijn had hij het allerlaatst verwacht.
Diep in zich voelde hij de woede
opkomen en tegelijk het besef dat het
onredelijk was zich daar nu kwaad
over te maken. ,,Zit meneer Gouldy
hier achter?" vroeg hij. ,,Nee, Go-
defriedus, Gouldy weet hier niets
van."
Daarop vertelde Griniau dat Gouldy
al een paar weken in Den Bosch in
het ziekenhuis lag. Hij was er beroerd
aan toe, er was niet veel kans dat
hij er nog bovenop zou komen Er
gaat niet veel mee verloren", zei Go
defriedus vroeg:
„Als ik de Dommelhoeve aan
de baron verkoop wat moet ik jou
dan geven?" „Niets". „Krijg je per
centen van de baron?" „Dat denk ik
wel Dat kan me ook niet schelen".
„Waarom kom jij er dan hier over
praten? Ben jij zo goed bevriend met
de baron?" ,,ik behoor niet tot zijn
vriendenkring Godefriedus, maar we
kunnen het wel goed samen vinden".
Daarop vertelde Griniau waarom de
baron zo graag de Dommelhoeve en
nog een paar boerderijen aan deze
kant van de Dommel wilde kopen.
Dat vond Godefriedus wel grappig.
„Aha", lachte hij. „die man staat
met een been in het graf en toch wil
hij nog graag over het water heen in
zijn eigen land kijken". „Ik vind het
ook een kinderlijke wens", zei Gri
niau. ,,Maar zijn geld is goed, Gode
friedus Marjan kwam de opkamer
binnen met een kan koffie en een bord
beboterde sneden peperkoek ,Kom
er eens bijzitten", zei Godefriedus.
„Jan Griniau heeft een vreemde bood
schap Daarop vertelde hij wat er
was besproken. Marjan schrok er van
„Ho ho", zei ze, „dat gaat zo maar
niet Marinus Beerdonk wou de Dom
melhoeve niet kwijt". „Er is nog
gaat dat dan?" vroe§ ze met ang-
niets beslist" zei Godefriedus Hoe
gaat dat dan?" vroeg ze met ang
stige ogen. „Er zijn een paar moge
lijkheden", zei Griniau. „Je kunt voor
het geld een andere boerderij kopen.
Je kunt ook hier blijven als pacht
boer. Dan heb je een goed bestaan
en het geld kun je op de bank zet
ten."
Godefrieda zat al aan tafel toen ze
de woonkamer binnenkwamen, ze
kreeg een kleur toen ze hem schich
tig groette. Marjan wees naar de stoel
naast Godefrieda wat hij niet zo leuk
vond, hij had liever tegenover haar
gezeten. Dat zou overigens weinig heb
ben uitgemaakt. Tijdens de maaltijd
keek ze hem niet een keer aan en
ze zei geen woord.
Hij zat tegenover Marjan, die geen
bijzondere notitie van hem nam, en
Dien, die hem voortdurend aankeek;
in haar grote bruine ogen zag hij de
angst met de minuut toenemen.
Daar had hij veel binnenpret over.
Godefriedus zat aan de korte kant
van de tafel, tussen Dien en Gode
frieda in. Daar kon hem niets ont
gaan.
Na de maaltijd ging hij terstond
weg Allen, met uitzondering van
Godefrieda volgden hem naar de
stal waar zijn grauwe hengst met de
neus in het hooi stond. ,,Wie heeft
hem getrakteerd?" vroeg Giniau met
een gulle lach. Dien bleek dat ge
daan te hebben. Daar stond ze, dik,
klein en diep gebogen. Haar grote
bruine ogen keken hem van onder
uit aan; er was nog steeds een uit
drukking in van onbehagen „Bedankt
Dien" zei hij hartelijk, tegelijk gleed
zijn hand in zijn broekzak om er
een handjevol kleingeld uit op te vis
sen Zijn leven lang zou hij niet ver
geten hoe ze de zilverstukjes wei
gerde: alsof hij een hondsvot was.
Sterretjes van plezier schoten in zijn
ogen: van hem moest ze niets heb
ben maar het paard had niets te
kort mogen komen
Het regende niet meer en hij stop
te de cape in zijn zadeltas. Dan stak
hij zijn hand uit „Godefriedus praat
er over met Marjan Binnenkort
kom ik eens horen wat jullie er van
denken." „Mooi beest" zei Godefrie
dus, die de toegestoken hand even
aanraakte „Hij wordt oud" zei Gri
niau. „Nog een paar jaar, dan zal
he4- wel gedaan zijn. Jammer, we
zijn erg aan elkaar gehecht." Hij
gaf Marjan een hand. „Bedankt voor
de koffie en het heerlijke eten." „Niks
te bedanken, Griniau" zei ze blozend.
Hij wilde ook Dien goedendag zeg
gen. maar ze was a] weggesloft.
Even aarzelde hij; moest hij Gode
frieda laten groeten? Waarom ook
niet. als hij het achterwege liet zou
dat meer opvallen dan wanneer hij
het deed „Groeten aan Godefrieda",
zei hij luchtig. Ze knikten «lechts,
Marjan weifelend. Godefriedus een
beetje stug.
Hij sprong op zijn paard en reed
weg. Aan de voorkant van de hoe
ve gebeurde wat hij hoopte en min
of meer verwachtte Godefrieda stond
in de opkamer voor het raam met
de kleine ruitjes, het vitragegordijn
had ze wat opzij geschoven. Toen hij
haar groette met een brede armzwaai
zag hij even haar hand bewegen Het
ging heel vlug maar het was vol
doende om voor altijd een indruk te
houden aan haar gespannen gezicht
met de tintelende ogen.
Godefriedus stond nog even in de
apen staldeur naar de grijze lucht
te staren. Marjan kwam naast hem
staan. „Je doet het toch nie.." zei
staan „Je doet het toch niet..." zei
ze. Hij keek haar aan en zei
langzaam: „Griniau heeft eerlijk en
openhartig gepraat Ik had hem heel
anders voorgesteld." Dan levendig en
gedecideerd ,,Nee Marjan, we ver
kopen de Dommelhoeve niet De ba
ron met zijn fratsen De Dommel
hoeft niet door Zegenree heen te stro
men." Hij ging het huis binnen om
zijn schone kiel te verwisselen voor
een werkkiel en hervatte zijn werk
op de akker Die middag kwam hij
niet meer binnen en tijdens de avond
boterham was hij heel stil; met ern
stige ogen zat hij voor zich uit te
staren. Later op de avond stond hij,
de stallantaarn opgeheven, bij de
eiken balk. Het licht gleed in de die
pe kruisen en stond dan stil bij het
kruisje dat hij voor Marinus gesne
den had en op het bosje gedroogde
bloemen dat op een spijker er neven
hing. Here God, bad hij, hoe moet
het nu verder gaan? Bij het eten
heeft ze geen woord gezegd en ze
heeft hem niet aangekeken. Maar ik
heb haar handen zien beven Die man
zal de kost wel bij elkaar scharrelen,
en ik geloof wel dat hij eerlijk is,
maar hij is toch een avonturier. Hij
steekt geen hand uit naar de grond
waar we het brood van moeten krij
gen Ik denk niet dat ik het kan
winnen al sla ik haar de benen ka
pot. Ik had haar zo graag aan een
flinke boerenzoon gegeven. Marinus
heeft hier dikwijls gestaan eer hij
stierf. Ik weet niet wat hij met u
besproken heeft, het zal wel goed ge
weest zijn. Ik kom u altijd alles ver
tellen dat weet u wel. Alleen als u
het niet wilt hebben, zal ik het kun
nen keren. Ik zal het dus maar in
uw handen leggen. Here God, geef
dat lieve meidje alstublieft wat goed
voor haar is."
(Advertentie)
r-
si--
No coat like a tweed coat
Vergeef ons, maar sommige dingen laten
zich nu eenmaal vlotter
in het engels zeggen.
Trouwens: tweed Is tweed in alle talen en
over vlot gesproken - deze demi spreekt
boekdelen, ook In het nederlands.
219.50
Daaronder een gedistingeerd'
engels kostuum met 2- of 3-knopen
en moderne zijsplitten.
189.50
m js a
Alléén het allernieuwste, alléén het allerbeste!
(Bijzondere correspondentie)
ROME De secretaris-generaal van
het tweede Vaticaans concilie, mgr. Pe
ricles Felici, heeft op een persconferen
tie feiten en cijfers gegeven over de der
de zittingsperiode.
(Advertentie)
Er is in deze derde zitting gedurende
165 uur gesproken, waarbij 800.000 La
tijnse woorden over de lippen der con-
ciliepadres vloeiden
Dt. zitting heeft 68 dagen geduurd. Er
waren 48 plenaire vergaderingen (ver
geleken met 43 op de tweede en 36 op
de eerste zitting), en men heeft 15 do
cumenten geheel of gedeeltelijk in be
handeling genomen.
De conciliecommissies stelden over de
i schemata 54 rapporten aan de verga
dering op, en over de documenten ver
schenen 68 officiële commentaren
Gedurende de derde conciliezitting
zijn 659 redevoeringen gehouden, 1586
werden er op schrift gesteld, in aan
vulling op de documenten.
De uitgesproken redevoeringen zijn
vastgelegd op ca. 130 kilometer ge
luidsband die 165 uur speelduur vergen.
Er is 149 keer gestemd, waarbij een
computer 327.000 stemmen telde Twaalf
keer werd hoofdelijk gestemd.
Voorafgaand aan de werkvergadering
van het concilie werden tijdens de derde
zitting 37 missen volgens de Latijnse en
10 volgens andere ritussen gevierd
Wat de vierde en laatste conciliezit
ting betreft, zei mgr. Felici, dat „korte
discussies" over vier schema's worden
verwacht: over de Kerk in de moderne
tijd, over de vrijheid van godsdienst, over
de missie, en over de priesterlijke staat.
Over twee anderen zou alleen maar
worden gestemd: over de bronnen der
openbaring, en over het lekenapostolaat.
Amenderingen en stemmingen worden
daarentegen verwacht over navolgende
schema's: de herderlijke plichten der
bisschoppen, over de religieuze orden en
congregaties, over de seminaries, over
het katholiek onderwijs, en over de be
trekkingen met niet-christelijke religies.
De decreten die aan het einde van
de derde zittingsperiode door paus Pau-
lus werden gepromulgeerd, waren: „over
het wezen van de Kerk, over het oeu-
cumenisme. en over de oosterse katho
lieke Kerk".
MUENCHEN Als 'n vrouw na. de
eerste symptomen van een zwanger
schap zekerheid wil hebben, of zij in
derdaad een kind verwacht, staan de
arts een reeks van moderne onderzoe
kingsmethoden ter beschikking. Zij be
staan bijna altijd uit een chemische
reactieproef aan de hand van bloed- of
urineproeven. Het bekendst zijn tegen
woordig de „kikkerproef" alsmede het
ortho-zwangerschapstestprocédé". Al
deze proeven kunnen echter alleen in
een modern geoutilleerd chemisch labo
ratorium worden uitgevoerd, en kosten
veel tijd (tussen 3 uur en zes dagen).
Daartegenover biedt een thans in
Muenchen ontwikkeld testprocédé het
voordeel, dat al binnen enkele minuten
vastgesteld kan worden of er van
zwangerschap sprake is of niet. Daarbij
komt nog dat voor deze test een eenvou
dig microscopisch onderzoek voldoende
is. De als „Gravindex" aangeduide test
berust op het aantonen van de aanwe
zigheid van het hormoon Chorion-Gona
dotropin. dat in het lichaam van de
wordende moeder gevormd, in de bloed
banen terechtkomt en zowel in het
bloed als ook in de urine chemisch aan
toonbaar is.
Bij het microscopisch onderzoek
wordt een reactie tussen dit hormoon en
oen tegen het hormoon gerichte afweer-
stof, met behulp van een plantaardige
vloeistof, het caoutchoucmelksap, te
weeggebracht en zichtbaar gemaakt.
Ontstaan er in de vloeistof klontjes, dan
is de proef negatief, terwijl het uitblij
ven ervan wijst op een reeds bestaande
zwangerschap.
In het bekende Duitse vaktijdschrift
„Medizinische Klinik" senrijft Dr. J. Th.
Bottger uitvoerig over deze nieuwe me
thode, alsmede over de eerste daarmee
opgedane ervaringen. Deze werd in de
Bacteriologisch - Serologische afdtling
van de bloedtransfusiedienst van het
Beierse Rode Kruis in Muenchen ontwik
keld en aan de hand van 513 gevallen
beproefd Met een zekerheid van 96 pet
bleek deze methode praktisch even be
trouwbaar als"*de tot nu toe gebruike
lijke testproccdures. De nieuwe zwan
gerschapstest kan bovendien reeds vier
dagen na de onderbreking van de vrou
welijke cyclus worden gedaan.
Reeds nu zijn vele Westduitse gynae
cologen van mening, dat deze tot nu toe
eenvoudigste testmethode na een bepaal
de proeftijd algemeen zal worden toegc
past.
