ers NING ARD" Nederlands eigenwijsheid werd intelligente ongehoorzaamheid ONZE PUZZEL abriek )P Franse generaal viel tussen wal en schip HTING Op balschoenen Tweeduizend bedden Eigenbrakel instraal 'woning fSTOFFEN F. ROUW -TERNEUZEN Een vrouw versloeg Napoleon Schrijver A. Wigman: MEER HERTEN DAN WANDELAARS 1 1 (01150) 2097 HOE VREEMD het ook klinke, onder Nederlandse troepen moeten wij in zeker opzicht ook Hannoveranen, Nassauers en Brunswijkers verstaan. Zij vochten aan de zijde van de geal lieerden, niet onder Blücher maar on der Oranje. De Hertog van Brunswijk sneuvelt bij Quatre Bras (en heeft daar ook een monument). Nederlan ders hebben zich bij duizenden vrij willig gemeld. Onze cavalerie en ar tillerie bestond zelfs geheel uit vrij willigers. Oplossingen 4 DAGBLAD DE STEM tien onds alle gewenste i'jn ter plaatse om bij ten wil. loor ons te leveren. ERLAND BANKSTEL. i in palissanderhout. BALATRED (praktisch ^r geschikt voor trap- en wal anders na- raarop een etagebed J iid. U bent van harte EOPEND VAN 3 R, DAGELIJKS VAN 14 TOT 22 UUR. n is in handen el. (01150) 3270 itie genomen en ERSBEDRtJF TER OPLUISTERING van HONDERDVIJFTIG JAAR KONINKRIJK landde 30 november 1963 een pseu- do Willem (I) op het strand van Scheveningen. Hangen stranden van los zand aan elkaar, dit strand bij uit stek. Anders gezegd: in dien de zoon van Willem I niet twintig maanden na de landing van zijn vader de viersprong bezet had, die als Quatre Bras een be grip werd, niet alleen het Koninkrijk maar gans Euro pa zou nog decennia en wellicht voorgoed in de greep van de Adelaar ge bleven zijn. Zonder Quatre Bras geen Waterloo, zonder Waterloo geen Willem I. Overigens, door de drei gende komst van Napoleon nam de Souvereine Vorst eerst de titel aan van ko ning der Nederlanden. Om precies te zijn, op 16 maart 1815. Hondervijftig Jaar Koninkrijk kan eerst met recht in 1965 gevierd wor den, omdat, had de Keizer de slag gewonnen, het geen honderd dagen zou bestaan hebben. DE LEEUW -VAN WATERLOO IS 'N NEDERLANDSE LEEUW JUNI 1815: Ligny, Quatre Bras, Waterloo. Drie sla gen met Europa als inzet. In Ligny versloeg Na poleon de Pruisen en geeft Ney opdracht Brussel te be zetten. De afstand die hem van Brabants hoofdstad scheidde was die van Utrecht—Amsterdam, 'n steen worp voor wie van Elba komt marcheren. Zij verklaart ons de bulletins die Parijs herstel van het Keizerlijk garandeerden Bliicher werd verslagen, letterlijk en figuurlijk. Zijn fraaie schimmel bezwijkt in het tref fen en de held der Pruisen kan er niet onder vandaan komen. Franse curassiers jagen over hem heen en eerst de vallende duisternis en niet afhoudende slagregens stellen zijn adjudant in staat hem uit zijn benarde po sitie te bevrijden. Maar wie heeft inmiddels de Pruisen weer bij elkaar gekregen en ook hun moreel hersteld? Gneisenau, ons helaas meer bekend door de vestzakslagkruiser van die naam. Zijn devies luidde: „Ons gedragen alsof wij niet verslagen zijn". Als Wellington twee dagen later, op het kritieke moment van de eindbeslissing, aan Blücher vraagt hem met twee, desnoods met één leger korps te steunen, antwoord der Alte: „Ik kom met mijn gehele leger". Zonder Gneisenau, maar ook zonder Oranje had de houwdegen deze woorden nooit kun nen spreken. TN QUATRE BRAS heeft de zoon van koning Willem 1 met Baron de Perponcher en Graaf van Belandt de vuurvreters van Ney een halt toegeroepen. Gneisenau zelf schryft aan zyn koning: „Wanneer Luitenant Generaal de Perponcher de order van Wellington had opgevolgd en naar Nivelles ware gemarcheerd, dan had Ney in de ruk kunnen komen van het leger dat onder Bliicher vocht en aldus de vernietiging daarvan bewerkstelligd". Deze lof betreft ook de Prins want, getuigt generaal Wüppermann: „Vooraf had de Prins aan de Perponcher zyn tevredenheid betuigd over de genomen maatregelen en diens eigenmachtige bevelen goedgekeurd waardoor hy tegenover Wellington de gehele verantwoordelijkheid der gevolgen daarvan overnam". De Perponcher werd door de Pruisische koning begiftigd met bet Grootkruis van de Roode Adelaar. Der Dritte im Bunde wordt hier weer eens vergeten. Misschien wel om zijn by uitstek Franse naam. Jean Victor Baron de Constant Rebecque de Villars, van 1814 tot 1837 chef onzer generale staf, heeft op het Nederlandse hoofdkwartier te Braine le Comte order gegeven tot het bezetten van Quatre Bras: tegen de uitdrukkelijke bevelen van Wellington, zonder de Prins en om het moreel van officieren en manschappen niet te breken, buiten voorken nis van de Prins (die het kritieke uur in Brussel vertoefde) in naam van de Prins Mocht het ooit nog eens komen tot een Nederlands monument in Quatre Bras, dan deze man de ereplaats. "VTAPOLEON heeft heel wat minder eer met zijn officieren ingelegd: voer voor psychologen of dit incidenteel moet heten of voortvloeit uit het verschil tus sen de Nederlandse en Franse mentali teit. Dan zou Europa veel verplicht zijn aan de eerste! De slagen van Quatre Bras en Ligny woedden gelijktijdig. Op beide punten was beider geweld duidelijk waarneembaar Hel eerste Franse leger korps onder generaal d'Erlon werd door Napoleon naar Ligny ontboden. Halver wege kreeg d'Erlon eenzelfde bevel van Ney voor Quatre Bras en daar deze zijn directe chef was maakte hij rechtsom keert. Een klassiek voorbeeld van tussen de wal en het schip terechtkomen. 20.000 man met 46 vuurmonden hebben doel loos tussen de twee trefpunten op en neer gehold Nog droeviger is het met de figuur van Grouchy. Met een aanzien lijk sterker legermacht kreeg deze order de verslagen Pruis te achtervolgen. De brave borst kon de vijand niet vinden. Terwijl hij de kanonnen van Waterloo de ganse dag hoort brullen, schiet hij niet te hulp: de Keizer had zulks immers be volen! Als Napoleon in doodsnood Grouchy ziet opdagen, blijkt het Blücher te zijn Hier ligt het teken van tegen spraak. Bonaparte verloor de slag om dat een generaal zijn bevelen opvolgde en Wellington ging met de erepalm strij ken omdat de Nederlandres tegen zijn uitdrukkelijke orders in een strategische viersprong bezetten. De Engelsman prees deze eigenwijsheid als „een intelligente ongehoorzaamheid" en de Keizer schreef later op Sint-Helena: „De Prins van Oranje heeft op die dag bewezen dat hij het genie van de oorlog bezit. Alle eer van de veldtocht komt hem toe, zonder hem was het Engelse leger vernietigd" Eren wij in hem de 913 gesneuvelden en gewonden van de lie divisie en de 220 van de lichte brigade MA DE GELUKKIGE afloop vai Quatre Bras was er voor de overle venden „geen enkele verkwikking" Maar, vervolgt de kroniekschrijver, „zij morden niet, wel wetende dat voorzor gen in buitengewone omstandigheden konden falen" Eigenlijk is 't gehele verloop van de strijd buitengewoon. In de ochtend na Ligny ontdekt Gneisenau in een boerenhut de verloren gewaande Blücher. Bont en blauw maar zich tegoed doende aan een emmer bier! Kijk, dit soort verkwikkin gen zoekt de Nederlander nu ook weer niet Maar het prikkelt de lezer wel dat de Britse troepen van een dubbel rantsoen voorzien waren en van rum. De definitieve slag valt op een zondag. Dit verraadt een naburige dorpskerk, waar de pastoor getrouw het klokje klept. Bijzonderheden waardoor we ook het leven buiten het wapengeweld kun nen observeren. De nacht vóór Quatre Bras stelt ons daar wel bijzonder toe in staat. Het puik der officieren zwiert over de balvloer van gravin de Richmond. Weinig Nederlanders, die zijn al in op mars Als de gastvrouw onze prins de arm biedt voor het souper heeft deze de linker nog vrij om van een lakei een depêche in ontvangst te nemen: van het Nederlands hoofdkwartier Schertsend nad hij gevraagd „even de ze minnebrief, die naar kruitdamp ruikt, te mogen lezen". Bij het schijn sel van een kaarsenluchter kleurde hij merkbaar. Haastig fluistert hij Welling ton het laatste in het oor. Deze wil het niet geloven. Tot de laatste minuut heeft hij gezworen bij een aanval tus sen Schelde en Sambre en onder dat inzicht ook Oranje aan Brussel gebon den. Kleurde Oranje, Wellington ver bleekt want heel zijn strategie stort die minuut als een kaartenhuis in elkaar, Kapitein Webster, de ordonnans, wacht in een neven vertrek. Oranje eclipseert met achterlaten van zijn degen, reden waarom wij hem op afbeeldingen van de slag altijd met de hoed zien zwaaien.Minder gehaast zijn de of ficieren. Met moeite kunnen zij zich losrukken uit de armen van de Brus selse schonen. Op balschoenen met ges pen, in zijden kousen, meldden zij zich bij hun afdelingen. „In de glans van het morgenrood, op de tonen van vro lijke marsmuziek" verlaten de troepen de Brabantse lichtstad. Klucht of ope rette? In „Bloempjes der vreugd voor de lie ve jeugd" zien we hoe een knaap zijn hoed afneemt voor „een der braven van Waterloo". Die eerbied is wel verdiend Charges van tienduizend huzaren op een front van achthonderd meterVier keer wordt onder Ney een paard wegge schoten, twee maal b(j de Perponcher Altijd wordt ons de Franse heroïek voor gehouden: „La Garde meurt mais ne se rend pas". De Garde sterft maar geeft zich niet over maar wat is de prijs voor de ongeoefende Nederlanders? Detmers en Chassé laten hier onze infanterie charge ren met de bajonet: kentering in de slag De strijdkreet is: „Oranje boven!" Ook onze cavalerie heeft de spits kun nen afbijten. Van Bijlandt raakt gewond evenals alle hoofdofficieren zijner bri gade op één na. De Iuitenant-kolone) De Jongh, ofschoon bij Quatre Bras La Belle Alliance. Boerderij waar van de weduwe huwde met de stal knecht. Aan deze blijkbaar geluk kige verbintenis dankt de ontmoe tingsplaats der Verbondenen, kort daarvoor hoofdkwartier van Napo leon, zijn symbolische naam. Met een goedgevulde portefeuille kan de toerist anno 1964 zich hier exquise gerechten laten voorscho telen. Wie de tweekamp op het erf van Lucullus' hofstede voor de geest haalt zal geen hap door de keel krijgen. zwaar gekneusd en met 'n been aan zijn zadel gebonden, neemt het bevel over Het aantal gekwetsten tart zelfs na twee wereldoorlogen nog onze verbeelding. Veertigduizend worden er Brussel bin nengebracht. Verminkten uit een mod derpoel: bakken water vallen uit de lucht, the day and the night before. En hoe primitief kon men hen helpen. Rode Kruis bestond er niet. Willem I zendt vanuit Leiden protessor Brugmans. Op diens bevel wordt een menigte van ten ten en houten loodsen buiten de Namense poort opgeslagen. „Zorgvuldige beroking met salpeterzuur herstelt in deze kunst lazaretten telken reize de bedorven lucht". Er wordt een nationale inzame ling gehouden voor verband. De getallen zijn ons precies bekend: 12.664 stuks la kens, 23.566 hemden, 7.445 meter zwach tel en 76.561 meter scheurlinnen. In Am sterdam worden tweeduizend bedden in de hospitalen vrijgemaakt om de gewon den te ontvangen. „Der Weg zurück", ook na een overwinning. Het lange tra ject wordt per schuit afgelegd NEDERLAND heeft grote offers ge bracht voor zijn vrijheid en die van Europa. Het moet ons dan ook niet ver wonderen dat de Leeuw van Waterloo de Nederlandse Leeuw is. Verwonderen moet het ons veeleer dat de meeste Ne- van Berlijn. Haar man waagde zijn leven in Auerstadt en Jena, raakte ge wond bij Wagram. Haar tweede zoon, prins Frederik, ondergaat als jongen van zestien de vuurproef in de Vol- kerenslag en nu moet zij maar weer afwachten hoe en of haar beide zoons uit de zuidelijke Nederlanden terug keren. Prins Frederik heeft immers de on dankbare taak met een legermacht bij Hal Napoleon te beletten door een om singelende beweging Wellington in de rug aan te vallen. De Keizer heeft die be weging niet uitgevoerd anders had hij andermaal een Oranje tegenover zich ge troffen. Na Leipzig heeft Wilhelmma ge zien hoe haar naamgenote, de weduwe moeder „Willemijntje", zo bekend door de aanhouding bij de Goejanwellesluis, de laatste niet gerichte bezittingen der Oranjes beleefd voor een eigen Neder lands bataljon. De Oranjes zijn niet rancuneus. Haar man werd in 1799 teruggeslagen bij Ber- Jan Horn uit Breda doch vóór alles om de brieventas waarin tweetalige ver ordeningen voor nolland en België met opgave van ettelijke personen voor de ïieuwe besturen.... Hoe duidelijk blijkt ïlerutt dat Willem I in Scheveningen vel voet aan wal xette doch in Waterloo erst vaste grond kreeg Resultante ener worsteling over twin- ig lange jaren. Moreel en materieel be- aalde Oranje steeds de hoogste tol. De stichter van zoveel onheil, het monster Ier bedreiging wordt uiteindelijk ver dagen. Dan zal het nageslacht ook we en wie als overwinnaar uit de worste- ing te voorschijn trad. Nergens ter we reld slaagde iemand daar zo volkomen in als hier. Wilhelmina Frederica heeft zelfs haar bondgenoten verslagen. Im mers, wie denkt in Waterloo aan de ze getekenen die de Engelsen, Hannoovera- nen of Pruisen er oprichtten? De Leeuw van Waterloo is een begrip, 'n Ergernis voor de Fransen. De opgeheven staart werd er bij de Tiendaagse Veldtocht door Gérard en de zijnen zelfs afgewrongen. Onherstelbare verminking zodat deze nu op de grond rust. De Leeuw is niet alleen het monument van de overwinning maar ook van de slechte verliezer. Waterloo ligt in Brabant. De naam kan afgeleid zijn van waterlozing zoals bij het verbasterde Wattrelos bij Rijsel. Hoe het zij, Waterloo moest een Nederlands begrip zijn. Door de scheiding van Noord en Zuid is het voor vele Nederlanders heel ver weg komen te liggen. Nochtans is de Leeuw van Waterloo de Nederlandse Leeuw. Gegoten uit de kanonnen van de ge denkwaardige slag, overheerst hij de vlakte op een heuvel of pyramide van 45 Op enkele kilometers van de hoofdingang van de Hoge Veluwe heeft de schrijver A. Wigman tot aan zijn pensionering ge woond in een kabouter huis, dat indertijd op last van de familie Kröller - Müller is gebouwd voor haar jachtopziener. Daar heeft hij ook z'n lange reeks boeken gecompo neerd: „Langs eenzame paden". „Bronzen verten en blinkend zand. Vreug de van bos en hei". „Ge- vederde vrijbuiters". De inspiratie voor zijn schrijf drift vond hij vlak bij huis, in de tuin rond zijn voordeur en daar achter in de onmetelijke oase van de Hoge Velu we. „Ik kwam hier als liefhebber in 1921", zegt hij, „mevrouw Kröller had me persoonlijk een sleutel gegeven, die op alle hekken paste. Je kon er toen nog dagen lopen zonder een sterveling te gen te komen. Dat is na mm derlanders van deze bijzonderheid niet op de hoogte zijn. Laat staan van het feit dat deze daar is opgericht door Wilhel mina Frederica, gemalin van koning Wil lem 1 en wel op de plaats waar haar oudste zoon gewond raakte. Ook Oranje heeft de prijs met bloed moeten betalen. Het is de Constant Rebecque die hem op vangt en het is de earl of March, zoon van de hertog van Richmond, die hem de oranje-kokarde van de steek neemt, oorzaak van 's Prinsen behoud want de Fransen stortten zich reeds op hem. Weg gedragen door Nassauers vond hij nog 1e kracht om tot zijn soldaten te roepen: .Kameraden, de wonde zegt weinig. Hoe gaarne wenste ik dat zij de grootste onzer makkers ware!" Deze woorden zijn nóg ontroerender dan de kreet om erbarmen van de Vader des Vaderlands op de trap- oen van het Princehof. Kameraadschap is meer dan medelijden. Hier vinden wij beiden. Maar waarom heeft nu juist een vrouw zo geijverd voor het monument van Waterloo? De diepste wonden zijn door Na poleon geslagen in het hart van de ze koningin-moeder. Haar dochtertje Pauline verloor zij bij de verovering De diepste wonden zijn door Napo leon geslagen in het hart van deze koningin-moeder. gen toen hij met de Engelsen en Kozak ken in Noord -Holland landde. De over winning als het die naam verdient van Daendels en het Bataafse leger heeft hem niet weerhouden veertig jaar later te komen op dezelfde plaats waar de stadhouderlijke familie in de visserspin- ken had moeten stappen. Niemand beter dan Wilhelmina Frederica heeft geweten dat al die offers nog bijna tevergeefs ge bracht waren. Toon haar zoon als bevel voerder voor de Nederlanders wegviel, bezette een deel van hen onder Welling ton Parijs terwijl anderen onder Blücher het verslagen leger nazetten dat zich on der Vandamme eerst achter de Loire her stelde. Navrante bijzonderheid: Vandam me kwam uit Kassei, Frans-Vlaanderen. De naam liegt er niet om. Nederlanders zouden nooit twee heren gediend hebben indien er geen Unie van Atrecht en Unie van Utrecht geweest ware. Maar dit ter zijde. In Henegouwen leggen de achtervol gers beslag op de koets van Napoleon. Hoofdstuk apart. Niet alleen om de on gelukkige belevenissen van de koetsier meter. Deze weid evenwel niet opge worpen in Waterloo. Zij staat in Eigen brakel want het is op grondgebied van deze gemeente dat de jonge prins ge wond raakte. Het opschrift werkt even effectief als het monument zelf. In Ro meinse cijfers alleen de datum: 18 juli 1815. Leesbaar door alle eeuwen, voor alle volkeren. Voor het Nederlandse een vergeten datum. Nochtans meer waard als nationale feestdag erkend te worden dan de 5e mei. Waterloo is een Neder landse overwinning. Blücher voltooide wat duizenden Nederlanders bij zijn komst al niet meer konden navertellen. Onder hen de divisiecommandant der cavalerie Van Merlen, stafofficier van Haren, oversten Coenegracht en Lech- leitner. In la Belle Alliance, de boerde rij met de symbolische naam, reikten Blücher en Wellington na de overwin ning elkaar de hand. Door ons maar zon der ons. Op de deur van een andere boer derij (Mont St.-Jean) werd Oranje het zelfde uur naar een rijtuig gedragen dat hem over de geschonden wegen naar Brussel zou voeren. Minder spectaculair en de wereld kijkt nu eenmaal zoals bij iedere geboorte, nooit naar het kraam bed maar wel naar de wieg. Eigenbrakel. Er is geen letter Frans by. Mocht de Rijksnederlander zich des ondanks buiten het land of in het buiten land wanen, ook boven de Moerdijk heeft zijn herinnering aan het beslissend ge beuren. Uit dank voor het aandeel in de overwinning schonken de Staten Gene raal aan de Prins van Oranje het land goed Soestdijk en deden tegenover het paleis een machtige naald verrijzen „ter bijzondere vereering van den moed in de hardnekkige verdediging der positie bij les Quatre Bras ten toon gespreid". Daar de Staten toen de noordelijke en de zuidelijke Nederlanden vertegenwoor digden, is Soestdijk als herinnering aan twee slagen tevens het symbool van de vrijheid voor de gehele Nederlandse natie. „Elba", Heemstede, november 1964. J. A. BOMANS de openstelling wel wat anders geworden. Er ko men nu honderdduizen den bezoekers per jaar en dat wordt steeds meer. Toen ik er in 1921 kwam, zag je nog meer herten dan mensen. Ik had ook een huisje waar ik de weekends met mijn ge zin doorbracht. Mijn buurman was een boer, die een uur gaans woon de. We betaalden de fa milie Kröller een rijks daalder huur in het jaar". Schrijver-ex-journalist en natuurkenner Wigman heeft in een lang leven op de Veluwe veel zien veranderen, maar de tijd heeft hem zelf gespaard. „Als je altijd buiten hebt gewoond", zegt hij, „dan is er eigenlijk weinig te vertellen. Je hoort na tuurlijk veel op de radio, je leest de krant, maar als er wat gebeurt in Afrika of Amerika, een moord of een opstand, denken wij alleen: het zal mij benieuwen, wanneer de eerste bladeren aan de beuken komen. Dat zit er bij mij van jongs af aan in. In heb mijn hele leven in deze buurt ge woond, eerst in Lunte- ren, later in Wageningen en Hoenderlo en nu In Ede. Ik ben te vast ge worteld op de Veluwe, geloof ik, net als een zaailing. Als ik 's mor gens de keukendeur opendoe, zeg ik: „Wat ruikt het vandaag weer heerlijk" en zo gaat het al meer dan zqventig jaar. Je komt er gewoon niet over uitgepraat en daarom interesseren an dere dingen je in feite weinig. Weet u, wat ons bijvoor beeld vroeger bezig hield? Hier, aan de over kant woonde 'n keuter boertje en als zijn kippen van de leg raakten, was de hele buurt ermee be zig. Dat zijn voor ons nu nog uiterst belangrijke za ken". J 3 U f t i 1 /5 'f as 'f u J AT i 3j 1 >t J4 J3 ■V js 36 '7 4f vo v/ vi */r 96 *9 so n n fiv ss- só 30 s# éf 4v te Aê if 7' i r3 V Horizontaal: 1 landbouwwerktuig, 2 kruitzak, 7 oevergewas, 10 huidblaasje. 11 vis, 12 ontvangstbewijs, 13 soort speer, 16 kleine hoeveelheid, 19 bid (Lat.), 20 verwondingen, 22 voormalig Ned. eiland 24 kluwens, 26 onderbreken, 29 bijbelse naam, 30 maanstand (afk.) 32 meisjes naam, 33 gelijk aan waarde, 35 muziek- teken, 37 vorm van niezen, 39 onder an dere (afk.), 40 flink, 42 toespraak, 44 Frans voegwoord, 45 dwingeland, 47 vlechtwerk, 49 opbrengst, 51 klein takje, 52 wintervoertuig, 53 gevuld, 54 vogel, 57 schip, 61 vochtig, 62 gebied, 64 thee (Duits). 66 aanleg, 68 zich toeëigenen, 71 kloosterzuster, 72 eind, 74 bijbelse naam, 75 groot stuk steen, 76 vergoe den v. bewezen dienst, 77 pers. voor- naamw. Verticaal: 1 weerklank, 2 hoofd, 3 plant, 4 beroemd Italiaans dichter, 5 on der andere (afk.), 6 rivier in Duitsland, 7 bedorven, 8 hoon, 9 duur van eb en vloed, 10 pronker, 12 tijdelijke vrede. 14 vaartuig, 15 lidwoord, 17 meisjesnaam, 18 aanzien, 21 spoedig, 23 inperken, 25 zoogdier, 27 jaarwisselingslekkernij, 28 de grap mee drijven, 31 zuivelwerktuig, 34 liefkozing, 35 de oudere (afk.), 36 meisjesnaam, 38 sportterm. 41 een schip aanhaken, 43 en dergelijke (afk.), 46 overblijfsel, 48 geneesheer, 50 meisjes naam, 53 levenskrachtige, 55 huisdier, 58 deel v.h. kippenhok, 58 muziekterm, 59 tijdperk, 60 herkauwer, 63 plek, 65 reus, 67 niet vast, 69 vreemde munt. 70 de jongere (afk.), 73 Nederland (afk.). Horizontaal: 1 ramp, 5 toch, 8 sigaret, 9 at, 11 gr, 12 ronde, 14 geluk, 15 appel, 17 inn, 18 ion, 19 est, 20 keten. 22 kraak, 23 tapir. 25 la, 27 ga, 28 kolonie, 30 soos, 31 eend. Verticaal: 1 raar, 2 ms, 3 pinda, 4 aal, 5 tegel, 6 ot, 7 hark, 10 toendra, 11 gun stig, 13 epiek, 14 genet, 16 pot, 20 karos, 21 natie, 22 klas, 24 rand, 26 dofl^ 26 ko, 29 ee.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1964 | | pagina 7