Zware crisis christelijke
vakbeweging in Frankrijk
Yerenigd Europa
enig uniedoel
Concilie opgelucht: crisis nu
achter de rug
ROND HET
Binnenhof
ALBUMS
'er keer:
ziekte
INTERNATIONALE GEVOLGEN MOGELIJK
Splitsing volgde op
gedaanteverwisseling
Meerderheid wint strijd om collegialiteit
Internationaal
Tragisch
Meerderheid
ARKA-adviseur:
Miss World 1964
Groepsregeling
minder-validen
stelt teleur
Niet-katholieken
in NKV heeft
geen zin
Vijf „vermiste"
Peronisten
weer terecht
Nazi's actief
in Dallas
SOEBANDRIO
WAARSCHUWT
AUSTRALIË
Betogingen in
Japan tegen
onderzeeboot
Pyromaan strcht
brand: 7 doden
Nachtelijke brand
SCHRODER OVER VERHOUDING
DUITSLAND EN FRANKRIJK:
Man geeft per
abuis gestort
geld niet terug
BERN. VAN GILS
DAGBLAD DE STEM VAN ZATERDAG 14 NOVEMBER 1964
Steeds meer Duitse ste
il teenten worden geteisterd
oderne kwaal, die men
IJtoppingen noemt. Zij zijn
staat uit eigen kracht
I op te tornen. De deel
het federale orgaan, de
lig, moeten de helpende
Grootscheepse verbete-
|e doorbloeding" staat
|ntraal in de verkeerspoli-
■sve van de verbetering
rkeer zullen de komende
Jar wel 250 miljard D.M,
lien uitgegeven. Dat komt
investering van rond tien
per jaar. Op het ogen
de bondsrepubliek ieder
miljard D.M. voor dit
|ven. Een commissie van
heeft thans na diep-
Izoek en beraad, dat twee-
Ij aar duurde, een rapport
Aan de hand daarvan
met werkzaamheden op
worden begonnen.
Ir de commissie ontwik-
^n is rekening gehouden
fstaande plaatselijke pro-
kunnen in het grote ge-
ingepast. Om te begin-
e verkeersregeling wor-
|rd en moet er veel meer
worden geschapen,
anderingen die zich in de
de huisvesting hebben
tn voltrekken, raakt het
bleem iedere West-Duitse
zal niet gemakkelijk zijn
Dsitieve medewerking te
e mensen zijn al te zeer
de overheid te eisen, dat
lolledig begrip heeft voor
Iele verlangens van de
|ar de burger is zelf veel
areid beperkingen te aan-
|e voor het algemeen be
geerlijk zijn.
iet wel vast. dat men mo-
Iniet langer voor ieder ge-
|:al kunnen blijven gebrui-
ontoelaatbaar, dat in de
i de particuliere motorrij-
loral om naar het werk te
I? meeste plaats innemen,
openbare vervoer zich
Itwikkelen. Dit is niet al-
voor de steden, maar
>r de daarin wonende
gemeenten zullen daarom
van particuliere motor-
I de stadskernen dusdanig
|erken, dat het openbare
armslag krijgt. Voor-
•natuurlijk, dat de ver-
len voor massa-vervoer
beterd. Ook aan het zo-
Lrustende" vervoer dient
(icht te worden geschon-
lerne automobilist ver
at er in feite twee-en-
e parkeerplaats voor
Eén bij zjjn woning,
zijn werk en een halve
parkeerplaats in de
hij onderweg is. De ge-
zullen het particuliere
moeten beperken. Dat is
en allesbehalve populaire
eh maar men zal er niet
komen.
lgt, dat bevordering en
van het openbare ver-
raagstuk van de eerste
mvattende coördinatie van
vervoer is daarvoor een
iste. De Duitse spoorwe-
een goed voorbeeld geven
iersonenvervoer op korte
versterken. Hiervoor be-
ncrete plannen. Men wil
bevolkte Rijn- en Roerge-
snelle treinen, ten dele
ische in gebruik gaan ne-
t vervoer zich niet alleen
en gemeenten voltrekt,
ver buiten de grenzen
int men de plaatselijke
koppelen en te voegen in
innen. In de bondsrepu-
ngeveer 60 gebieden met
>meraties, waar verkeer
huisvesting en werkplaat-
iwste met elkaar verbon-
deze gebieden moet het
én geheel worden behan-
men dan te maken krijgt
tratieve competenties der
len en gemeenten, zal
dit punt tot nieuwe rege-
oeten komen. Coördinatie
jionaal overleg zijn de
dag.
door dr. ir. Seehohm
Minister van
Verkeer en Waterstaat
van de Bondsrepubliek
Door dr. K. J. Hahn.
ROME Wat zich op 6, 7 en 8 no
vember 1.1. in het Palais du Sport in Pa
rijs heeft afgespeeld, heeft terecht in heel
Frankrijk en niet minder in het buiten
land een bijzonder grote belangstelling
getrokken.
De een halve eeuw oude christelijke
vakbeweging van Frankrijk, de „Confé-
dération Fran?aise de Travailleurs Chré
tiens", (C.F.T.C.)heeft gelijk reeds in
het kort gemeld werd op haar buiten
gewoon congres, dat uitsluitend aan dit
punt gewijd was, met 70 procent van de
2600 aanwezige gedelegeerden besloten
het predikaat „christelijk" te laten val
len en zich voortaan „Confédération
Fran?aise et Démocratique des Travail
leurs" te noemen (C.F.D.T.).
Der tig procent van de aanwezigen was
het hiermede niet eens, was van mening
dat de 600.000 leden van de organisatie
zich hierover zelf moesten uitspreken,
Zij verlieten de zaal bij de stemming en
besloten onder leiding van Joseph Sauty
in een vergadering in een ander lokaal,
met de 180.000 leden, die achter hen
stonden, de oude christelijke C.F.T.C.
voort te zetten.
Het juridische probleem, wie nu eigen
lijk uitgetreden is, de 30 procent, die weg
gelopen is, maar de oude naam C.F.T.C.
blijft dragen, of de 70 procent, die wel
letterlijk in de zaal bleef zitten, de
christelijke vakbeweging liet verdwijnen
en zichzelf een andere naam gaf.
Dit probleem zal vermoedelijk door
een rechterlijke uitspraak opgehelderd
moeten worden, omdat het bij deze vraag
natuurlijk ook om het vermogen van de
beweging gaat.
Dit is natuurlijk niet de kwestie die
ons hier het meeste interesseert. De be
slissing die in Parijs viel, heeft een grote
politieke en ook cultureel-geestelijke be
tekenis. De C.F.T.C. was na de pro-com
munistische C.G.T. de tweede vakbewe
ging in Frankrijk, groter dus dan de so
cialistische arbeiders van de Force Ou-
vrière. Ze had daarom, als de grootste
democratische arbeidersorganisatie, een
groot prestige en een sterke invloed in
Frankrijk.
Ze was tegelijk de uitdrukking van de
sociale krachten in het Franse christen
dom, die in de gehele geschiedenis van
het sociale denken van de Europese
christenen zo een grote rol hebben ge
speeld. Haar enkele jaren geleden over
leden president Gaston Tessier, was een
figuur van nationale betekenis en ook in
de internationale organen een fisuur van
gezag.
Deze grote betekenis van de CFTC
groeide nog, sinds het M.R.p. als politie
ke beweging, waarin zich vele sociaal-
progressieve christenen hadden gevonden
aan kracht verloren had.
De betekenis van de C.F.T.C. was na
1945 vooral in de internationale christe
lijke vakbeweging zo groot, omdat in de
landen waar na 1918 de sterkste christe
lijke vakbeweging bestond, Italië en
Duitsland, de oude organisaties niet meer
terugkeerden, omdat men daar de voor
keur gaf aan niet-confessionele vakbe
wegingen. De in 1955 her-opgerichte
christelijke vakbeweging in Duitsland
heeft met haar nauwelijks 600.000 leden
naast de zes miljoen leden van de D.G.B.
een bescheiden, symbolisch bestaan.
In deze situatie was dus de C.F.T.C.
de grootste Europese christelijke vak
beweging en zij was het ook, die in Gas
ton Tessier en daarna in Bouladoux, de
president van de internationale organi
satie, het I.C.V., ter beschikking stelde.
Inmiddels heeft zich het Internationaal
L-nristelijk Vakverbond, dank zij ook het
bijna gigantische werk van haar secre
taris-generaal August Vanistendael. over
alle continenten kunnen uitbreiden en
het telt op het ogenblik drie miljoen le
den in tegen de 50 naties. Op dit ogen-
kamercommissie:
(Van onze parlementaire redactie)
RAAG De Tweede Kamer-
voor maatschappelijk werk
de evreden over de manier, waarop
die treeJv,s.regel'ng voor minder-validen,
eaat [15. de algemene bijstandswet
bare v.™ j 's °PSesteld. In een open-
Rebleken J .ri?g van de oommissie is
onder Ho. aantal invaliden, dat
Shk wevHrfgC'.ing g3at aan"
8619 tot nn O'tgebreid, namelijk van
SchouwenaareVeerp15 000 zoals minister
Hoewel zowel d
standpunt staan h /ls de AR op het
sociale verrot, at deze zaak via de
worden gcreseiJ'ngswetgevinS moet
mene bijftandslV" T} via,de- algeI
mogelijk De minister voorlopig niet
groepsregeling Zu lln dat onder de
validen tussen zi de
ouders of bloedverwanten o 3
vel sinds hun minderda"
mrgers. Dat betekent alrlns bV, Ver"
Kok iKVPl en de i,e mejuffrouw
(AR), dat een onbekend aanmf'16"^^
er buiten valt. De minister e VnVHal^e.n
Daarom vroeg do commiL e
vrouw Schouwenaar X™brlA™ m?'
criteria voor een" Sitfö* K
h w
Na
tens deze regeling duideiiik ».,i.
schreven en gemotiveerd Na nntv °m.
blik zal aan het I.C.V. in de Europese
kern van de organisatie, Frankrijk, in
zijn oorspronkelijke kracht en betekenis
komen te ontbreken. Het is duidelijk dat
dit een tragische ontwikkeling, of als
men objectiever wil zijn, een ontwikke
ling van bijzondere betekenis is. Hoe
kwam het zover?
De discussie om de christelijke basis
en de christelijke naam van de C.F.T.C.
is oud. In 1947 werd reeds de verwijzing
naar „Rerum Novarum", die in het pro
gramma van het C.F.T.C. stond, ge
schrapt, want inderdaad waren vele le
den van de C.F.T.C. geen bewuste en
overtuigde christenen.
Men wilde zich dus openstellen. Deze
discussie is onder de gezaghebende fi
guur van de president Gaston Tessier in
een normaal kader gebleven. Na de dood
van Tessier werden de discussies scher
per. Een nieuwe en onrustige generatie
kwam naar voren en deed zich in een
minderheid in de laatste tijd steeds meer
voelen.
Zij vroeg weglating van de christe
lijke naam en sommigen spraken zich
ook voor aansluiting bij het internatio
nale verbond van vrije vakbewegingen
uit (I.V.V.V.), waarbij de Europese so
cialistische vakbewegingen, de Europese
eenheidsvakbewegingen en ook de Ame
rikaanse vakbewegingen zijn aangeslo
ten.
Deze groep verwierf de meerderheid,
vooral sinds haar meest actieve mede
strijder Descamps secretaris-generaal
werd.
(Van onze parlementaire redactie)
GRONINGEN De geestelijk advi
seur van de ARKA pastoor W. Wester
hoven uit Nieuwe Niedorp, meent dat
het in Nederland in tegenstelling tot
wat in Frankrijk onlangs is gebeurd
geen zin heeft het Nederlands Katholiek
Vakverbond open te stellen voor niet-
katholieken. „Dit blijkt ook wel uit de
feiten. Het heeft geen zin om zich hier
over illusies te maken", aldus pastoor
Westerhoven.
Hij keerde zich tegen de uitspraak in
het oecumenisch vademecum „dat con
fessiediscriminatie erger is dan rassen
discriminatie en een ramp betekent
voor de oecumene" Pastoor Westerho
ven zei nog steeds nuttige krachten te
zien voor een christelijke beïnvloeding
van het maatschappelijk leven en een
steun aan de individuele christen voor
zijn getuigenis- en verkondigingsplicht
in zijn aardse werkzaamheid. Hij vond
het voorts een vreemd, paradoxaal ver
schijnsel, dat enerzijds de mensheid
zo bezig is zich te omgeven met sociale
wetten en dat anderzijds op alle terrei
nen afbraak te constateren valt van het
ware sociale leven: Verbreking van het
huwelijks- en gezinsleven en ontbinding
van de elementaire gemeenschappen.
Het is volgens pastoor Westerhoven van
veel meer belang de elementaire soci
ale band weer in het leven te roepen,
dan zoals vele christenen tegenwoordig
doen, te zoeken naar de abstracte so
ciale rechtvaardigheid
Descamps was het die de C.F.T.C. open
maakte, dus tot een beweging omvorm
de, die zichzelf niet meer christelijk
noemt en bewust open wil staan voor
alle democratische krachten in de ar
beiderswereld en in de wereld van de
bedienden. Vooral de mijnwerkers van
Lotharingen waren het hiermede niet
eens. Juist die arbeiders, die het sociaal
het moeilijkst hebben, die ook niet ge
steund werden in deze houding door de
bedienden, hielden aan de christelijke
oriëntering, aan het christelijke karak
ter en aan de christelijke grondgedach
ten vast en wilden de oude C.F.T.C. le
vend houden. De splitsing is onvermijde
lijk.
Het gebeuren is symptomatisch. Het is
een soort doorbraak op een ogenblik dat
de Kerk sterker dan ooit voor open
heid opkomt. De Franse bisschoppen
vrezen echter dat met deze stap de nieu
we C.F.D.T. een groot risico aangaat.
Hoe zal zij de grenzen kunnen trekken
tegenover de Force Ouvrière en de
C.G.T.?
Zullen niet velen van haar leden tot
de mening komen dat de verschillen zo
gering geworden zijn, dat zij net ze goed
ook lid van de socialistische of pro-com
munistische organisatie kunnen worden?
Dit gevaar is geenszins denkbeeldig. In
elk geval zal de positie van de christe
nen in deze nieuwe C.F.D.T. veel moei
lijker worden.
Openheid is een goed ding, samenwer
king met alle mensen van goede wil is
de taak van de christen, is hem door het
evangelie opgegeven. Wordt hem deze
taak door deze zo sterke organisatori
sche wijziging in Frankrijk vergemakke
lijkt? Er zijn vele redenen om deze
De 20-jarige Engelse kapster Ann
Sydney is in Londen, zoals bekend,
tot „Miss World" 1964 gekozen.
Zij is 1,73 meter lang en weegt
57 kg. De schoonheidskoningin
krijgt een bedrag van 25.000 gul
den en een proefcontract met een
filmmaatschappij.
vraag slechts met grote voorzichtigheid,
misschien beter pas na verloop van tijd
en na de eerste ondervindingen te be
antwoorden. Voor de christelijke sociale
beweging in Europa is daarmede een
nieuwe en niet gemakkelijke situatie
ontstaan.
MADRID De vijf Peronistische lei
ders, wier plotseling verdwijnen eer
gisteren aanleiding gaf tot geruchten dat
de ex-dictator Juan Peron naar Argen
tinië was teruggekeerd, zijn gisteren
weer in Madrid gezien.
Een van hen, Vandor, verklaarde dat
zij Madrid niet hadden verlaten. „Wij
wilden niet gestoord worden, daarom
trokken wij naar een andee verblijf
plaats", aldus de Peronist.
Vandor zei voorts, dat de andere drie
mannelijke leden van de groep, Alberto
Iturbe, Andres Framini en professor Car
los Lascano, samen met hem een andere
woning hebben betrokken, terwijl het
vrouwelijk lid van het gezelschap, - me
vrouw Delia Parodi, die bij de dictator
zelf verbleef, het huis niet verlaten had.
De vier mannen wilden geen nadere
uitleg geven voor hun verhuizing.
Voor de woning van Peron, in één van
de buitenwijken van Madrid, houden
twee politiemannen in burger en drie
geüniformeerde agenten de wacht, wat
er op duidt dat de 69-jarige ex-dictator
nog in zijn woning verblijft.
ge-
DALLAS Op bibliotheek-boeken
bouwen en auto's worden de laatste da
gen in de omgeving van de Texaanse
stad Dallas kleine, anti-semitische
plakplaatjes aangetroffen. Het spoor zou
leiden naar het hoofdkwartier van de
Amerikaanse nazi-partij in Arlington
(Virginia).
De plaatjes zijn oranje-rood en wit van
kleur en dragen het beeld van de Sov
jet hamer-en-sikkel Daaronder staan
de woorden ,Het communisme is joods'.
In en op geparkeerde auto's in Dallas
zijn de laatste dagen ook pro-nazi en
anti-joodse pamfletten aangetroffen.
DJAKARTA Soebandrio heeft tij
dens een toespraak gezegd dat wanneer
Australië van plan is zijn strijdkrachten
te vergroten om Indonesië en andere de
len van Azië ,,te tiranniseren of te on
derwerpen er geen andere weg voor In
donesië openstaat dan op deze uitdaging
te antwoorden."
Soebandrio zei echter niet waaruit het
antwoord van Indonesië zou bestaan.
..Australië verkeert niet langer in een
positie om een beslissende rol te spelen
bij het bepalen van het lot van de volke
ren en landen in Azië", voegde hij eraan
toe, „Australië dient zich aan te passen
aan de ontwikkeling en groei van Azië
of de andere weg te kiezen die van de
vijand van Azië."
SASEBO Naar schatting 200 Japan
se Zengakuren studenten hebben in de
havenstad Sasebo voor de poort van de
Amerikaanse marinebasis betoogd tegen
de aanwezigheid van de atoomonder
zeeër. Bij gevechten met de politie wer
den twee studenten gewond.
De Japanse politie had de socialistische
partij in het land verzocht de Zengaku
ren studenten niet te laten deelnemen
aan de betogingen.
De Japanse socialistische en commu
nistische partij hadden gedreigd de stad
Sasebo met 12.000 betogers te overspoe
len als de twistappel, de onderzeeboot
„Seadragon", in de haven werd toegela
ten.
Japanse verslaggevers schatten het
aantal betogers in Sasebo echter op niet
hoger dan 5.000. Ook de communisten
hielden vandaag een demonstratie in de
stad, die op rustiger wijze verliep.
Het Japanse persbureau Kyodo meldde
dat donderdag op 23 verschillende plaat
sen door ruim 28.000 personen is betoogd
tegen het vlootbezoek.
HOLYOKE In Holyoke in de Ame
rikaanse staat Massachusetts heeft een
pyromaan een flatgebouw in brand ge
stoken. Vijf kinderen en twee volwas
senen kwamen daarbij om het leven.
Een zware brand heeft gewoed
in een oud pand met zeventiende-
eeuwse halsgevel aan de Prinsen
gracht in Amsterdam. Het pand
staat onder toezicht van Monumen
tenzorg en is kort geleden geres
taureerd. Op de uitgebrande ver
diepingen waren verpakkingsbe'
drijven gevestigd. Met tien stra
len van brandweerwagens en het
waterkanon van de „Jan van der
Heyden" is de brandweer het vuur
meester gebleven en is overslaan
voorkomen.
BONN De Westduitse bondskanselier,
Ludwig- Erhard, heeft vTjjdag een einde
gemaakt aan de gissingen omtrent een
mogelijk aftreden van minister van bui
tenlandse zaken Gerhard Schroder.
In het vragenuurtje van de bondsdag
antwoordde Erhard op een vraag of de
regering „door een wijziging in de top
van het ministerie van buitenlandse za
ken" een verbetering in de betrekkingen
met Frankrijk mogelijk acht: „de bonds
regering is deze mening niet toegedaan".
Hij maakte hiermee een eind aan de
speculaties in enkele bladen volgens wel
ke de verhouding tussen West-Duitsland
en Frankrijk gediend zou zijn met het
aftreden van Schroder.
De bondskanselier erkende dat er wel
iswaar zekere moeilijkheden zijn tussen
Parijs en Bonn, maar zei dat men zou
trachten deze in het kader van het Frans-
Duitse vriendschapsverdrag op te lossen.
De Westduitse regering wil de Duits-
Franse verhouding versterken. Een
nieuw bewijs daarvoor is het „Europa-
Initiatief' van de Westduitse regering,
aldus Erhard.
De Westduitse minister van buitenland
se zaken, Gerhard Schroder, noemde een
verenigd Europa het enige doel van het
Frans-Duitse verdrag. Hij zei dat het ver
drag een onderdeel vormt in het streven
naar een Atlantische gemeenschap en
een verenigd Europa. Het voornaamste
doel van de Westduitse regering is toe
treding van andere Europese landen tot
de E.E.G.
Schroder noemde de aanduiding „Twee-
Unie" voor het Duits-Franse verdrag en
de verhouding tussen Frankrijk en Duits
land misleidend. Hij zei dat het Duits-
Franse verdrag slechts een verkleinde
afbeelding van het plan-Fouchet was.
Het was zaak deze verkleinde afbeelding
in breder kring te verspreiden.
Schroder zei dit op een vraag of de
Duitse regering bereid zou zijn om bij
een eventueel mislukken van de onder
handelingen over een Europese politieke
eenwording, met een „Twee-Unie" te
beginnen.
Schroder ontkende dat er enig verband
zou bestaan tussen de landbouwprijzen
in de E.E.G. en het vraagstuk van een
multilaterale kernvloot voor de NAVO
(MLF). Hij ging hiermee in op berichten
volgens welke Frankrijk in de kwestie
van de landbouwprijzen zou toegeven
als Bonn niet langer zou aandringen
op de M.L.F.
Op een vraag omtrent Adenauers reis
naar Parijs zei Schroder nog dat de
voormalige bondskanselier geen opdracht
had deze kwestie te bespreken. Bonds
kanselier Erhard zei: „Hij is buitenge
woon gezant noch buitengewoon raads
man. Zijn betrekkingen met de regering
zijn gelijk aan die van de andere afge
vaardigden."
In
MONTGOMERY, ALABAMA
Montgomery, Alabama, stond gisteren te
recht T. L. Thaggard. een man die in
1963 een bedrag van 43.000 dollar van
de Union Band and Trust Co. nam, die
per abuis op zijn rekening waren ge
schreven en die hij weigerde terug te
geven. Het eerste proces tegen Thaggard
raakte op dood spoor.
Bankklerken hebben op het eerste pro
ces getuigd, dat Thaggard drie keer aan
de caissières vroeg om het bedrag te
controleren dat op zijn rekening stond,
waarbij hem drie keer werd verzekerd
dat het ruim 43 000 dollar was. Hij
nam de som er toen af, een karwei dat
de caissières een half uur kostte.
Thaggard voert aan dat de bank hem
het geld vrijwillig heeft gegeven. Zijn
raadsman zegt: „Ik beweer niet dat mijn
cliënt goed deed. Ik zeg dat hij niet
schuldig is aan diefstal".
De officier van justitie zegt: „Thaggard
ging de bank binnen met diefstal in zijn
hart en hij ging er vandaan met een zak
vol geld".
De Union Bank and Trust Co. heeft
meegedeeld dat de 43.000 dollar gestort
hadden moeten worden op de rekening
van het energiebedrijf van Alabama.
ROME De crisis in het concilie,
die de afgelopen weken op de achter
grond gespeeld heeft en een drukte
activiteit achter de schermen heeft
veroorzaakt, is voorby. Besloten is, dat
het derde hoofdstuk van het schema
over de kerk spoedig aan de vaders zal
worden aangeboden en ter stemming
zal voorgelegd zal worder. in de
vorm, die de meerderheid steeds ge
wenst heeft. De collegialiteit van de
bisschoppen, die vooral in het concilie
met „plena en suprema" potestas wordt
uitgeoefend, zal daardoor een feit wor
den.
De strijd om de collegialiteit heeft
sinds de tweede zitting van het concilie
onafgebroken voortgeduurd. Terwijl de
meerderheid der bisschoppen aanvaard
de, dat het een door Christus ingesteld
recht was, dat de gemeenschap der bis
schoppen met aan het hoofd de Paus de
macht in de kerk uitoefent, bleef een
ander deel hardnekkig van oordeel, dat
alle macht alleen aan de Paus gegeven
is en dat alle macht en recht in de Kerk
alleen via Hem en in de mate die Hij
wenst, aan de bisschoppen toekomt.
Dit zou de zin zijn van het eerste Va
ticaanse concilie Tot op heden heeft dit
concilie geen kans gekregen zich defini
tief over de andere leerstelling van het
katholieke geloof over de collegialiteit
uit te spreken. Zij was uitgedrukt in het
derde hoofdstuk van het schema over
de Kerk maar om voor de buitenwereld
onbegrijpelijke redenen kwam het stuk
maar niet van de pers en kregen de
vaders geen kans er zich over uit te
spreken.
Achter de schermen werd met alle
macht gepoogd de meerderheidsopvat
ting van het concilie toch om te buigen
en een formulering te vinden, die de de
finitieve beslissing zou uitstellen of ver
vagen. Tot twee maal toe is de theolo
gische commissie die de aan het concilie
voor te leggen tekst moest goedkeuren,
nadat de nodige wijzigingen op last van
de vaders waren aangebracht, in bui
tengewone vergadering bijeen geweest.
Inzet van deze haastige vergaderingen
was een voorstel, dat op het laatste
ogenblik was binnengekomen. Naar ver
luidt bestond dit hierin, dat bij de stem
ming over de collegialiteit in het con
cilie mgr. Colombo, die de persoonlijke
theoloog van de Paus is en als vroeger
coadjutor van Milaan zijn vertrouwens
man, een verklaring zou afleggen, die
min of meer hoewel een minderheids
verklaring zou moeten gelden als de
officiële interpretatie van de collegiali
teit.
Om dit te bereiken was prof Bertrams
van de Gregoriana zondag j.l. bij de
Paus ontboden om een uiteenzetting te
geven van hetgeen hij doceert over de
collegialiteit. Deze uitleg had n.l de
aandacht van mgr Colombo getrokken.
Hij bestond in het kort hierin, dat de
volle en hoogste macht in de Kerk door
twee verschillende instanties wordt uit
geoefend: door de Paus alleen en door
Paus en concilie samen. Het feit, dat
deze feiten ook naar buiten bekend wer
den tezamen met de opvallende speeches
van de Paus de laatste dagen gehouden
en handelend over het gezag in de Kerk.
deden vermoeden, welk een spanning er
achter het concilie stak
Naar verluidt is in de buitengewone
vergadering van de theologische com
missie het definitieve besluit gevallen,
dat de tekst zoals die door de vaders
voorlopig is goedgekeurd met de door
hen aangegeven wijzigingen zal worden
gedrukt en voor het definitieve placet
of non placet zal worden aangeboden.
Er besta-at nu alle kans, dat het sche
ma over de kerk toch nog deze zitting
tot een goed einde zal komen en dat de
kerk de consequenties zal gaan trekken,
die moeten leiden tot en wijziging in de
uitoefening van het bestuur
(Van onze parlementaire redacteur
P. van der Sanden)
DEN HAAG De minister van
Binnenlandse Zaken, mr. E. H. Toxo-
peus, zal dinsdag een verklaring af
leggen over het door hem te voeren
beleid ten aanzien van de Bijlmer
meer. Dat wordt een belangrijke zaak,
want het gaat daarbij nu de mi
nister twee duidelijke nederlagen
heeft geleden niet meer om een
zakelijke affaire, maar om een po
litieke aangelegenheid van hoge or
de. De standpunten van de Kamer
zijn overduidelijk gebleken, de bijna
botte afwijzing daarvan door de mi
nister laat evenmin ruimte voor twij
fel. Staatsrechtelijk gezien zijn er
slechts twee mogelijkheden: de mi
nister doet nu wat de Kamer wil of
hij laat het wetsontwerp intrekken
en maakt plaats voor een andere be
windsman. Politiek gezien blijken
plotseling echter meer oplossingen
mogelijk.
Rond het Binnenhof wordt name
lijk gefluisterd, dat minister Toxopev
oude koeien uit de sloot gaat halen.
In 1961 heeft namelijk de KVP'er dr.
L. Albering de suggestie gedaan om
de Bijlmermeer voor tien jaar bij
Amsterdam te voegen en daarna de
sterke randgemeente te stichten. Maar
dat wilde mr. Toxopeus toen niet.
omdat een dergelijke oplossing zou
indruisen tegen ons staatsrechtelijk
bestel. Men kan niet nu beslissingen
nemen ,die een raadsman van de
kroon later wie dat in 1975 ook
moge zijn moet gaan uitvoeren.
Dat is niet juist, zei minister Toxo
peus in 1961.
En ziet, deze „oude koe van dr.
Albering" schijnt, als de geruchten
op waarheid berusten, als een soort
reddende engel uit de sloot te wor
den gehaald. Natuurlijk niet precies
zoals dr. Albering het destijds formu
leerde, maar, bij wijze van spreken,
wat aangekleed en gecamoufleerd.
Dan kan mr. Toxopeus, zo denkt hij
kennelijk, weer met opgeheven hoofd
in de Tweede Kamer verschijnen. Het
spijt ons, dat wij zakelijk met hem
van mening moeten verschillen. Want
met deze oplossing doet de minister
nog steeds niet wat de Kamermeer
derheid wilde, al komt hij er wel
dicht bij.
Het is echter wel duidelijk wat
er zal gebeuren, wanneer de meerder
heid zou zeggen: „Wij wensen, dat het
door de Kamer gewijzigde wetsont
werp onverkort gehandhaafd blijft",
dan zal het zakelijke meningsverschil
geen rol meer spelen. Dan zal met
name in de KVP-fractie sterke druk
worden uitgeoefend op hen, die des
tijds hun steun aan het amendement-
Scheps hebben gegeven. Deze negen
tien KVP'ers zullen omwille „van
't grotere goed van het aanblijven van
het kabinet-Marijnen" het kleinere
kwaad van het „bukken voor de wen
sen van de minister" moeten slikken.
Het compromis is dan geboren
zij het met drie jaar vertraging.
Toch wel jammer voor het prestige
van minister Toxopexis en voor de
woningbouw van Amsterdam. Maar
bij de VVD mogen kennelijk wel Ka
merleden, maar geen ministers uit
de boot vallen.
Advertentie)
Catharinastraat 13 Breda
