n de
DE ALLERLAATSTE APPEL 1
Reintje de vos
Frans vakverbond weekt
etiket „christelijk" los
andaag bestijgt prins Jan
de Luxemburgse troon
my
Onmiddellijke verlichting
van spierpijn en stijfheid
VOORDIGER
II
„Rhodes" zal Valkaan
spoedig gesprek over
eenheid voorstellen
Taxichauffeur wilde
Weer gcschiï Hongarije-
ii. Stoel over benoeming
vicaris-generaal
twee weken hechtenis
FIJNE KERMIS
De beer lust
graag een peer
NAAR DE STAD
Waarom met...?
HET VERDWENEN HORLOGE
DE SLIMME
KABOUTER
verkoper
roor een
ïn door
Radio
fren van
ramma's
litaat vrij
omroep
leden een
liiebestel.
TROS
|t gehele
Iden per
vragen
onder-
|Laat uw
van de
onder
den naar
TROS.
Inkelijke
Charlotte: na
46 jaar rust
jonge, belegen, oude
Edammer of Goudse
Breuk tussen voor-
en tegenstanders
't helpt en't Is lekker
Weer gewapende
overval in België:
buit f 15000
Rainiers vader
(69) overleden
Allerheiligen en
Allerzielen
DAGBLAD DE STEM VAN WOENSDAG 11 NOVEMBER 1964
REMIA N.V. - DEN DOLDER
Iir te beantwoorden. Zekef
pn zakelijk moet zijn en
j:n en overtuigingskracht
lien is zijn optreden tegen-
|>or het vertrouwen dat hij
|)ij het bereiken van goede
|;e eigenschappen?
In voor U te solliciteren
I financiële instelling werk-
ar en heeft TJ een ruime
en bent U in het bezit
lendt dan een sollicitatie
E262-00 bur. van dit blad.
5 UITKNIPPEN
543, Amsterdam-C. I
eeft zich hierbij op
de TROS.
(Advertentie)
KHODOS De derde panorthodoxe
conventie die eind vorige week in een
[impasse was geraakt over de vraag
hoe een gesprek over christelijke een
heid met het Vaticaan moet worden be
gonnen schijnt een uitweg uit de moei-
ijkhedén te hebben gevonden.
Het grootste obstakel vormden de zes
orthodoxe kerken in de communistische
landen en die van Antiochië, die van
mening waren dat dit gesprek niet
i moet worden aangekondigd en dat er
niet aan begonnen moet worden voor-
dat het Vaticaanse concilie is beëindigd
I zo zeiden nauw bij de conventie betrok-
Ikenen
Besloten werd tot oprichting van een
[zeven leden tellende speciale commis-
I sie, die een resolutoe over de dialoog
met het Vaticaan moet opstellen. De
J voltallige vergadering werd hierdoor in
staat gesteld over te gaan tot andere
I agendapunten, zoals theologische ge-
I sprekken met de Anglicaanse en oud-
I katholieke kerken.
De bijeenkomsten zijn besloten, maar
men zou tot de volgende besluiten ge
komen zijn: het voorstel een gesprek
I ever christelijke eenheid te beginnen
zal „spoedig" aan het Vaticaan gedaan
worden Wanneer het aanbod door het
Vaticaan wordt aanvaard, zullen de be
sprekingen eerst na beëindiging van het
Vaticaanse concilie volgend jaar wor
den geopend
(Advertentie)
LUXEMBURG Vandaag zal prins
Jan van Luxemburg zijn moeder groot
hertogin Charlotte opvolgen en dus
groothertog worden. Charlotte regeert
sedert 1918 In dat jaar mo^st groot
hertogin Marie-Adelaide, bekend om
haar Duitse sympathieën, het veld rui
men voor haar zeer Fransgezinde zus
ter Charlotte.
Het groothertogdom Luxemburg is
slechts een overblijfsel van wat Luxem
burg vroeger was. In de 17e eeuw was
zijn grondgebied meer dan vijf keer zo
groot als thans.
In 1659 moest Luxemburg een gedeel
de van zijn grondgebied aan Frankrijk
afstaan. Dit gedeelte omvatte onder meer
de steden Diedenhoven (Thionville) en
Darrvilliers. In 1815 ontving Pruisen een
gebied dat ondermeer Bitburg (thans
Duits) en Sankt Vith (thans Belgisch)
omvatte. In 1839 werd het Waalse ge
deelte bij België gevoegd, terwijl het
Duitse gedeelte werd toegewezen aan de
koning van Nederland.
Later heeft het bij herhaling maar
weinig gescheeld of Luxemburg was
verdwenen als onafhankelijke staat. In
wilde Napoleon III zich van Luxem
burg meester maken en Willem III
(koning van Nederland en groothertog
van Luxemburg) bleek bereid het aan
de Franse koning te verkopen. De
Duitse kanselier Bismarck verzette zich
evenwel tegen deze transactie Oosten
rijk stelde daarop voor Luxemburg bij
België te voegen. In ruil daarvoor zou
België enkele kantons van de provin
cies Henegouwen en Namen aan Frank
rijk moeten afstaan; de Belgische rege
ring wees echter deze voorstellen van
de hand.
Tijdens de tweede wereldoorlog werd
Luxemburg als land met een Duitsspre
kende bevolking „Heim ins Reich" ge
voerd.
Thans is Luxemburg dus een onaf
hankelijk land. Niet meer neutraal zo
als voor de oorlog, want het is lid van
de NAVO (strijdkrachten 2000 man!) en
het is tegelijkertijd het kleinste lid van
deze Atlantische verdragsorganisatie,
(oppervlakte 2.586 km2 bevolking 320.000
inwoners)
Luxemburg is eveneens lid van de
drie Europese gemeenschappen. Het is
een belangrijk producent van 'ijzererts
(6,5 miljoen ton), van ruw ijzr (3,6
miljoen ton) en van ruw staal (meer
dan 4 miljoen ton).
Een vierde van de actieve bevolking
is werkzaam in de landbouw; dit per
centage is veel hoger dan in België of
Nederland bijvoorbeeld.
Sinds 1922 vormen België en Luxem
burg de Belgisch-Luxemburgse Econo
mische Unie en na de tweede wereld,
oorlog verenigden Nederland België en
Luxemburg zich tot de economische u-
nie Benelux.
Toon
wil je
een stok
RED BAND- ROOSENOAAL
BRUSSEL In België is opnieuw
een gewapende overval gepleegd. Het
doel was ditmaal een hulppostkantoor in
Kortrijk, waar enkele jaren geleden een
geslaagde overval werd gedaan op
het bijkantoor van de Nationale Bank.
De aanslag op het postkantoor werd
uitgevoerd door drie jongemannen, van
tusser de 18 en 20 jaar. Zij hielden
de enige aanwezige PTT-ambtenaar met
revolvers in bedwang en maakten zich
met 200.000 frank (15.000 gulden) uit de
voeten. De overval was in twee minu
ten gebeurd.
In het afgelopen jaar zijn in België
talrijke overvallen gepleegd op banken
wisselkantoren en juwelierszaken Enke
le kranten hebben naar aanleiding daar
van aangedrongen op krachtige maatre
gelen, waarbij ondermeer werd gewezen
op de noodzaak van een scherper toe
zicht op het toenemende aantal buiten
landse arbeiders, dat in België de laat
ste jaren is toegelaten
(Van onze Parijse correspondent
Lucas Kleyn)
PARIJS Het buitengewoon congres
van het Franse christelijke va-kverbond,
waarop werd besloten tot een statuten
wijziging en naamsverandering, is uitge-
lopen op een openlijke breuk tussen
voor- en tegenstanders.
Hoewel ruim 70 procent der 2600
oS?nnnfgeVaardlgCien V3n de ruim
oüO.OOO aangesloten leden vóór vervan
ging van het woord ,,chrétien" in de
naam Confédération Frangaise des Tra-
vailleurs Chréiens" door het woord dé-
mocr atique" stemden en dus vóór een
wijziging in de statuten, waardoor het
vakverbond toegankelijker wordt voor de
grote groep 12 miljoen) anti-kerke-
üjke arbeiders, hebben de tegenstanders
verklaard, dat het christelijk vakverbond
zal blijven bestaan „Wat er ook gebeurt".
Direct nadat de uitslag bekend werd
verlieten de afgevaardigden van de op
positie vooral de mijnwerkers uit de
Elzas uit protest de zaal.
De secretaris-generaal van het nieuwe
BOEDAPEST Van de acht Hon
gaarse bisschoppen, die in oktober van
Rome naar Boedapest terugkeerden
i v.m. de bisschopswijding van vier van
hen, zijn er slechts 6 weer voor het
concilie naar Rome vertrokken. De re
den voor het achterblijven van twee bis
schoppen zou volgens het Zwitserse pers
agentschap Kipa gezocht moeten worden
in moeilijkheden met de regering ener
zijds cn de ziekte van een van de 2 bis
schoppen anderzijds. Mgr. Imre Szabo,
die fungeert als vicaris-generaal van
Esztergom, zou ernstig ziek zijn.
Mgr. Endre Hamvas, die in het kader
van de overeenkomst tussen de H. Stoel
en Hongarije, benoemd wferd tot aarts
bisschop van Kalocsa, heeft volgens het
zelfde agentschap ernstig meningsver
schil rnet de Hongaarse regering over de
lunctie van vicaris-generaal van het
aartsbisdom. De H. Stoel acht Varkony,
tot de benoeming van mgr. Hamvas
arfri wittel"vicaris de leiding van het
l'fblsdom had, ongewenst als vicaris-
De regei'lng wil deze benoe-
doordrijven.
Va.ï«r de redenerh waarom de H. Stoel
diK^ny-°4naanvaardbaar acht. is tot
dusver niets bekend
Franse democratische vakverbond, de
CFDT, Eugène Descamps, deed direct
na de beslissing een dringend beroep op
de tegenstanders de eenheid in het ver
bond te bewaren en eventuele bezwaren
in te dienen op het volgende congres in
1965.
De verandering van het Franse vak
verbond houdt niet in, dat het uit het
Internationaal Christelijk Vakverbond
treedt.
De statuten leggen vast, dat het vak
verbond zich blijft laten inspireren doot.
de christelijke sociale leer, al komt gro
tere nadruk te liggen op de algemeen
geldende democratische en menselijke
waarden.
Het initiatief tot de koerswijziging
komt voort uit de grote groep van jon
geren, die van mening zijn, dat vakor
ganisaties nu acceptabel worden voor de
vele organisatorische dakloze en zeer
anti-kerkelijke arbeiders.
(Advertentie)
door de Rotterdamse rechtbank ver
oordeeld tot een gevangenisstraf van
acht weken, waarvan zes voorwaarde
lijk met drie jaar proeftijd wegens een
poging tot toebrengen van zwa!? licha"
melijk letsel aan een passagier een 37-
jarige Duitse zeeman De officier van
Justitie had veertien dagen geleden
vier maanden gevangenisstraf waarvan
twee maanden voorwaardelijk met drie
jaar proeftijd geëist
Omdat de taxichauffeur van de Duit
se zeeman, die hij in de nacht van 13
0P 4 luli. v5n dit iaar met zijn auto
van Rotterdam naar Vlaardingen
had gebracht, een kwartje te weinig
fooi had ontvangen, had hij tot vier
maal toe geprobeerd zijn buitenlandse
passagier met zijn auto te overrijden
De Duitser kon echter steeds voorko
men, dat hij door de auto werd geraakt.
De ideale voeding
voor uw hond
Vraag de gratis voedingstabel.
Postbus 28 - Dordrecht.
PARIJS Prins Pierre, vader van
prins Rainier III van Monaco is gis
teren in het militaire hospitaal van
Neuilly overleden.
De doodsoorzaak is niet bekend. Naar
verluidt was prins Pierre al enkele we
ken ziek.
Prins Pierre Mari Xavier Raphael An-
toine Melchior, graaf de Polignac, werd
op 24 oktober 1895 geboren.
(Advertentie)
Wonderbalscm, buitengewoon afdoend
ter verlichting van rheumatische pijnen,
zenuwpijnen, spit, verstuikingen, stijve
nek en ledematen.
Niets werkt sneller, niets werkt aan
genamer ter verlichting van pijn
dan Algesal-balsem. Als enige middel,
dat een speciale emulsie van een nieuwe
werkzame stof met hoog doordrin
gingsvermogen bevat (U.S. Patent N°
2596674), dringt Algesal diep door in
het weefsel tot in de haard van de pijn,
waar een onmiddellijke verlichting ont
staat, zonder een oppervlakkige warmte-
sensatie of irritatie van de huid te
veroorzaken.
Overtuigt U proefondervindelijk van
dit buitengewone doordringingsvermo
gen zodra U Algesal uitwrijft, zult U
merken, dat deze actieve balsem vrijwel
onmiddellijk in de poriën verdwijnt en
z'n pijnstillende werking het weefsel en
de spieren tot in de gewrichten door
straalt". Rheumatische pijnen en stijf
heid maken spoedig plaats voor een du
rend gevoel vanveriiciuingen welbehagen.
Wacht niet tot de pijn uitbreektZorg
dat U thuis altijd een tube Algesal bij
de hand hebt om zodra het nodig is de
pijn te verlichten.
A IriACol Verkrijgbaar bij
VJ wOCI I alle drogisten.
Midden in een smalle, diepe achtertuin stonden een beuk en
een appelboom. De beuk was veel te groot voor die tuin. Maar toen
hij geplant werd was hij nog maar klein en schriel en niemand had
eraan gedacht dat hg eens zo breed en hoog zou worden. Iedere zomer
zeiden de mensen in het huis: „Zullen we hem van de winter maar
omhakken? Hij verdrukt onze appelboom". Maar dan riepen de kinde
ren: „Neeèè!" Want het was een fijne boom. En dat vonden de merels
die er zo graag in woonden, ook.
De beuk strekte zijn takken zo breed uit, dat je de appelboom haast
niet zag. Maar de kinderen die in het huis woonden zagen de appel
boom wel. In het voorjaar keken ze naar de takken vol bloesems. En
in het najaar keken ze naar de dikke, rode appels die ze tenslotte
opaten.
Vroeger was de appelboom natuur
lijk ook klein geweest. Toen de groot
ste jongen nog mgar een klein jonge
tje was, had hij alle appels kunnen
plukken, en hij had alleen maar een
keukenstoel nodig gehad om bij de
hoogste te kunnen komen. Een schoe
nendoos was genoeg om de hele oogst
in te bergen.
Het jongetje groeide. Maar de appel
boom wou de beuk bijhouden en
groeide het jongetje boven het hoofd.
Na een paar jaartjes moest het trapje
gehaald worden om bij de hoogste ap
pels te kunnen komen. En er was een
flinke mand nodig om alles in naar
binnen te brengen.
Toen de jongen al bijna zo groot was
als zijn vader, was het trapje al niet
hoog genoeg meer. En moest een echte
ladder aan te pas komen, om alle ap
pels uit de boom te kunnen halen. En
het waren er zo veel, dat ze in een
grote kist naar binnen werden ge
dragen.
Nu, in dit najaar, was zelfs de Ia-d-
der niet hoog genoeg. Want één appel,
een heel grote, blinkende, rode appel
hing aan het hoogste topje van de
hoogste tak. En daar kon de grote jon
gen niet meer bij. „We moeten hem
laten hangen tot hij er vanzelf afvalt",
besloot de grote broer.
„Maar dan valt hij zich lelijke plek
ken!" riep de jongste.
„Nou, wat hindert dat? We hebben
een hele kist vol zonder plekken!"
„Maar we zullen zoren dat hij zacht
valt", zeiden de andere kinderen. En
dat deden ze.
De blaadjes van de appelboom ver
schrompelden en vielen af. De beuk
begon te verkleuren. Als de zon erop
scheen leek hij van koper en goud.
Elke dag liet hij meer van zijn blader-
pracht op de grond vallen. De kinde
ren harkten het dorre blad bij elkaar.
Niet om de tuin keurig op te ruimen,
maar om een zacht bedje onder de
appelboom te maken. Het werd een
hele berg onder de appelboom. Elk
kind liet er zich eens heerlijk op. val
len om te voelen of het wel zacht was.
,,Nou zeg, hier kan wel een olifant op
vallen en dan veert het nog!" riepen
ze.
Intussen bleef de appel maar hangen.
Aan de appelboom zat niet één blaadje
meer en de beuk was zó doorzichtig ge
worden dat je de dikke merels kon
tellen. Nu was de glanzende appel pas
goed te zien.'
In de kelder lagen nog wel hon
derd appels van de boom. In alle
groentewinkels stonden kisten vol
appels in alle soorten. Op de markt
lagen ze bij hopen te koop. Maar deze
éne, eigenwijze dikzak, die zich niet
wou laten pakken en niet naar bene
den wou vallen, werd in de ogen van
de kinderen een soort tovervrucht.
„Hij lijkt wel een lampion aan een
lange stok", zei de een.
„Hij lijkt wel een wimpel aan de
mast van een schip", zei de ander.
„Hij lijkt wel een bol aan de kerst
boom", zei de derde.
Het begon te regenen. Maar de stra
len wasten de appel alleen maar
schoon. Ze maakten hem niet los van
de tak. Het begon te waaien en de
wind blies hem weer droog. Maar hij
viel niet naar beneden, hij hing alleen
maar vrolijk te wiegen.
„Ik wou dat de appel morgen op
mijn verjaardag naar beneden viel,"
zuchtte het jongste broertje.
„Ja, dat zou leuk zijn!" riepen ze
allemaal.
En zo gebeurde het ook, want de vol
gende morgen was de appelboom leeg.
Zwart stak het hoogste puntje van de
hoogste tak in de lucht. Weg was de
lampion, de wimpel, de kerstbal. Op
een holletje renden de kinderen de
tuin in en daar, boven op het zachte
blarenbed zagen ze hem liggen.
De jongste mocht hem oprapen, om
dat hij jarig was. Hij stak zijn handje
uit en nam de appel voorzichtig op.
Maar ach... wat was er gebeurd?? De
appel woog zo licht als een veertje.
Aan de achterkant was in de donker
rode, glanzende schil een gat gepikt
en de hele kostelijke vrucht was leeg
gegeten.
„Wie... wie heeft dat gedaan?" sta
melde het jongetje. Toen keken alle
kinderen door de kale takken naar bo
ven en zagen de twee dikke merels uit
de beukeboom zitten. Ze poetsten hun
gele snavels aan hun zwarte veren
schoon en keken eens met schuine kop
jes naar beneden.
„Niet huilen op je verjaardag",
troostten de kinderen het broertje. En
ze sloegen hun armen om de schou
ders van het jarige jongetje. Zo gin
gen ze naar binnen. Daar werd de lege
appel tóch op de fruitschaal gelegd.
Door de mooie cadeautjes die elk
kind op zijn verjaardag krijgt, was het
jongetje zijn verdriet natuurlijk gauw
vergeten.
A Mac Gillavry
Magda Vaert (7 jaar)
Peurssensstraat 43, Aardenburg (Z.)
De kermis stond van het jaar op
het Nü-terrein,
Dat vonden wij nu niet zo fijn.
Stond hij maar op de Oude Vest,
Want nu hadden de mensen het niet
zo best.
De cafés hoorde je alle dagen, steeds
maar klagen.
Maar daar was het bij ons niet om
te doen,
Tenslotte kregen we toch van moeder
de poen.
Dus zijn we naar de kermis gegaan,
Daar zagen we een grote oliebollenkraam
Verder gelopen kwamen we aan
de carrousel.
Het was er een drukte van jawel,
Dan stonden we stil. want we hoorden
niets dan gegil.
Toen zijn we er samen ingegaan,
En bleven we halverwege even staan.
We hadden het toen wel slecht, want we
kwamen in een grote ton terecht.
We zijn er maar gauw uitgelopen,
en gingen voor moeder nogat kopen
Dit was nu het einde van het feest,
We waren toch heerlijk naar de
kermis geweest.
Corry Bogmans (9 jaar)
Patrysstraat 16, Breda.
Op 1 en 2 november
J is het Allerheiligen en Allerzielen J
geweest. J
t Er werd niet gedanst en niet t
gesprongen, t
J er werd niet gefeest. J
De witte chrysanten bloeiden,
i in Arnhem, Amsterdam en
IJmuiden,
J overal stonden ze op het kerkhof,
i en de klokken luidden.
i
J Iedereen ging op pad,
J in ieder land,
4 naar het kerkhof,
i met een bloem in de hand.
i
J Nergens op de gehele wereld,
4 werd er gedanst of gesprongen
i In de kerken en kapellen,
J werden treurlieden gezongen.
4 Zelfverzonnen door:
f Anny de Wys
Koning-Haakonstraat
Moerdijk
De beer lust een peer.
Op een keer
Zei een heer
tot een beer:
lust jij een peer?
ja, meneer
zei de beer
gooi hem maar neer,
't doet mij geen zeer
gooi hem maar op mijn kop,
dan eet ik hem wel op.
Ria van Riel (10 jaar)
Eksterstraat 28, Breda
We gingen eens een dagje naar de stad,
O. wat fijn vonden we dat.
We gingen eerst naar V. D.,
En toen gingen we met een
trammetje mee.
Op een moment wist ik geen raad,
en we gingen door de winkelstraat.
O, wat kan je daar veel kopen,
Potten en pannen en poppen die
konden lopen.
We gingen ook een grote winkel door,
O, wat was het daar toch mooi.
We gingen ook no naar de HEMA toe,
Maar toen was ik al een beetje moe.
Daarna gingen we naar huis,
en wat vonden we daar thuis?
We hadden de was aan laten staan,
En het water was er overheen gegaan.
Toen moesten we weer gaan dweilen,
En mijn zusje zat te kwijlen.
Toen zijn we maar naar bed gegaan,
En 's morgens heel laat opgestaan.
Wilhelmien de Poorter.
11 jaar
Sasput 046, Schoondyke.
Martien Wolfs, Pasbaan 28a te Breda,
kijkt al vooruit naar de fyne Sinter
klaastijd.
j
2 „Waarom zet u niet in de krant,
2 dat ik graag wil corresponderen", 2
2 vroeg laatst een meisje in een brief. 2
2 „En waarom zet u mijn verhaaltje 2
2 en mijn tekening niet in de krant",
vragen andere kinderen mij wel 2
eens. Dat zal ik jullie vandaag eens
uitleggen.
Het meisje, dat graag wil corres-
ponderen met een ander lezertje
2 van De Kleine Stem, schreef mij een
2 heel keurig briefje, maar er zat
2 verder niets bij, geen tekening en 2
2 geen verhaaltje. En jullie weten al- 2
2 lemaal, dat ik alléén zo'n verzoekje 2
2 in de Kleine Stem zet, als jullie la- 2
2 ten zien, dat je ook zélf iets kunt 2
2 maken. Het valt niet altijd mee om
helemaal alleen een tekening te ma-
ken of een versje of een verhaaltje
te schrijven, maar ieder kind kan
het in ieder geval proberenIk
weet heel goed dat niet alle kin-
2 deren even mooi kunnen tekenen en
2 schrijven. Maar alle kinderen kun- 2
2 nen wel hun werk netjes opsturen, 2
2 zonder vegen en strepen en inkt-
2 vlekken. Probeer het maar eens.
2 Daarom zet ik ook niet alle tekenin- 2
2 gen en versjes in de krant. Veel te-
keningen, die ik krijg zijn overge- 2
trokken of nagetekend. Het zou niet 2
eerlijk zijn tegenover de andere 2
kinderen, die wel hun best hebben 2
gedaan. Vinden jullie ook niet? Als
2 jullie het hier niet mee eens zijn,
2 mag je dat gerust schrijven. Weet
J je wanneer ik nog wel eens iets
door de vingers zie. als je erbij zet,
dat je het nagetekend hebt of over- 2
2 geschreven. Soms kun je een ver- 2
2 haal zo mooi vinden, dat je het na 2
2 wilt vertellen, of je vindt een plaat 2
2 zo mooi, dat je die graag na wilt te- 2
2 kenen. Kijk, dat vind ik wel goed, 2
2 maar dan moet je het erbij zetten. 2
2 Vandaag vinden jullie in De Klei-
2 ne Stem een verhaaltje van Johnny
de Visser uit Etten. Johnny vertelt
hier de geschiedenis van Reintje de
Vos. Hij vertelt helemaal met zijn 2
eigen, woorden, wat hij gehoord heeft 2
2 toen iemand dat verhaal voorlas, of 2
2 misschien heeft hij zelf het verhaal 2
2 wel gelezen. Hij heeft er een erg 2
2 leuk verhaaltje van gemaakt. En 2
2 daarom, en dit geldt voor alle kin- 2
2 deren, als je hélemaal niet weet
2 wat je moet schrijven of tekenen,
2 ga dan een fijn boek lezen en schrijf
2 aan De Kleine Stem wat je ervan
vindt of maak er een mooie tekening 2
van. Ik ben benieuwd. Misschien 2
kan de onderwijzer op school wel
2 een verhaal voorlezen, zodat de 2
2 hele klas een tekening kan maken. 2
2 José 2
Kees van de Made (9 jaar)
Kloosterstraat 8, Moerdijk
Deze prachtige kerk werd getekend door
Tonny de Pundert uit 's-Heerenhoek
Er was eens een vos, die graag
plaagde. Hij had al een heleboel
streken uitgehaald. Koning Nobel
riep al de dieren van het bos bijeen.
„Zo, wie heeft er klachten". „Ik,
ik, ik". „Nou Izegrim, vertel jij
maar eens, wat is er met jou ge
beurd". „Nou, het was winter en ik
had zo'n honger en ging eten zoe
ken. Opeens zag ik Reintje de vos.
Reintje weet je waar ik lekker eten
kan vinden? ,.Ja", zei Reintje, ik
weet het wel, ga maar naar de beek
en sla een gat in het ijs. En ga er
met je staart in zitten. En blijf er
maar een uur in zitten. „Goed, be
dankt Reintje". Toen hij bij de beek
was hakte hij een gat in het ijs.
En hij ging er op zitten. Na een
uur zei hij: „Nou kan ik er wel
afgaan want ik heb het zo koud!
Zo, au, au, ik zit vast gevroren. Een
twee, auau". Want een stuk van
mijn staart ligt in het water. Toen
ging ik naar huis.
„Nou', zei koning Nobel: „Reintje
de vos, kom eens naar voren". He.
he, he, waar is Reintje de vos. „Wie
wil Reintje de vos gaan halen".
„Ik", riep Bruintje. „Goed, ga jij
hem maar halen". Hij liep door het
bos, toen hij ineens Reintje de vos
zag. „Hé Reintje, jij moet bij de
koning komen". Bruintje. ik ga zo
met je mee. Maar je weet, we zijn
goeie vrienden". „Ja dat is waar.
Ik heb wat voor je". „Voor mij?"
„Ja voor jou. namelijk een pot ho
ning. Een lekkere pot met honing.
Ga maar mee". Ze liepen samen
naör de molenaar. Daar tussen die
boom ligt honing. Tussen die boom
was een wig geklemd. „Die honing
heb je nog nooit op". „Ik ruik niks,
want honing ruik je toch altijd?"
„Maar deze honing niet. Nu moet
je met je snuit tussen die boom".
En Reintje trok de wig er uit. „Au,
au", riep Bruintje. De molenaar zei
tegen zijn vrouw: „Zeg Lien, hoor
jij dat." „Ja", riep Lien. De molenaar
keek door het raam. En zag Bruin
tje de beer. „He een beer". De mo
lenaar belde de burgemeester op en
zei: Er is een beer in de tuin. Hij
zit tussen de boom. De burgemeester
kwam en zei tegen de molenaar:
„Ga de boeren halen, die hier in de
buurt wonen". „Goed", zei de mo
lenaar. „En zeg tegen de boeren, dat
ze gewapend moeten zijn". „Goed,
zei de molenaar, „ik zal het zeggen".
En na een kwartier waren alle boe
ren bij de molenaar op het erf. Ze
stonden rond Bruintje. De burge
meester ging achter de beer staan.
Maar de beer was ook niet. stom:
hij trapte de burgemeester. En de
burgemeester viel in het water
plons!!!!! De boeren vergeten Bruin
tje. Want de boeren helpen om de
burgemeester uit het water te ha
len. En Bruintje was losgebroken.
Een paar boeren zagen, dat de beer
losgebroken was. „De beer is los ge
broken!" En ze liepen de beer ach
terna. Ze sloegen de beer met knup
pels. De snuit was helemaal afge-
veld. Hij had allemaal blauwe plek
ken. Hij zag een beekje en ging
er in ligen. Zo dreef hij naar het
kasteel en sjokte het kasteel binnen.
En koning Nobel zei: „Wat heb je
nu toch gedaan Nu ben ik het
moe. Tibeert, ga jij eens Reintje
halen". „Goed", zei Tibeert en toen
hij Reintje zag zei hij: „Je moet bij
onze koning komen". „Goed, zei
Reintje, want ik heb toch zo'n spijt".
Johnny Visser (9 jaar)
Markt 28, Etten
Lenie is woensdag jarig. Ze wordt
dan twaalf. Vandaag is het maandag.
Zo zit Rea te denken in school. Ze is
een vriendin van Lenie. Lenie zit naast
haar. Lenie kan haar aandacht niet
bij de lessen houden. Rea evenmin.
Wat zou ik krijgen, denkt Lenie. Wat
zou ik haar geven? denkt Rea. Plotse
ling klinkt de stem van de meester:
„Lenie van Groen wanneer werd Wim-
lem van Oranje vermoord?" Rea port
in haar zij zodat ze nog stilletjes au
roept „In 1815 meester", antwoordt ze
dan. „Mis", zegt de meester. „Zeg jij
het eens Jeanne". „In 1584, meester",
antwoordt ze verlegen. „Goed'..
Trrr daar gaat gelukkig de bel. Ze
stormen naar buiten. En babbelend gaan
ze naar huis, waar moeder met het eten
wacht. Eerst is Rea thuis. Dan is ook
Lenie weldra thuis. Dinsdag is het al
net zo. Eindelijk is het woensdagmor
gen. Ze wordt wakker. Het is pas half
acht en ze mocht om acht uur pas be
neden komen. Ze stapt uit bed en maakt
zich klaar. Ze heeft haar rood-fluwelen
jurk aan met haar grijze vest. Op je
verjaardag mag je er ook wel eens mooi
uitzien. Vader geeft haar een prachtige
lederen boekentas. Van moeder krijgt ze
een nieuw tennis-racket. Want van ten
nissen houdt ze zoveel. Dan krijgt ze
van vader en moeder samen nog een
mooie zilveren horloge. Dan is het
etenstijd. En dan maar vlug naar school,
want ze heeft maar een kwartiertje
meer.
's Avonds komt tante José en oom
Bert nog en Rea ook. Van tante en oom
krijgt ze een mooie ring en armband.
In de ring staat: L. v. G. Ze bedankt
hen met een klinkende zoen. Van Rea
krijgt ze een nieuwe schooletui, ook
die krijgt een zoen. Dan wil Lenie de
andere cadeaus laten zien. Maar
het horloge is weg! Lenie barst in snik
ken uit. Ze zoekt heel het huis af en
op haar slaapkamer ligt het. Nu lacht
Louk Strous (7 jaar)
Coiynatraat 10, Breda
ze weer. Ze hoort als ze op bed lig
de klok twaalf uur slaan. En met
een glimlach valt ze in slaap.
Rina Zagers
Ostaayensebaan 4a, Achtmaal
In het kabouterbos woonde kabou
ter Pim. Die kabouter Pim was slim,
moet je maar horen. Op zekere dag, toen
kabouter Pim aan het wandelen was
zag hij op een boom een geel papier,
waarop te lezen was: „Kroonprins Alex
kan niet meer lachen. Wie hem weer
laat lachen krijgt een grote beloning".
Zo, dacht Pim, daar doe ik ook aan mee
en hij liep hard naar zijn paddestoel.
Toen hij daar was plukte hij een rode
kool uit zijn tuin en verfde er een gekke
clownkop op. Toen hij er mee klaar
was, ging hij naar het koninklijk pa
leis. Toen hij er aan kwam vroeg de
wachter wat hij kwam doen. Pimmie
zei: „Ik kom de prins laten lachen".
De wachter zei: „Dat zal je niet luk
ken. het is nog niemand gelukt dus jij
ook niet". De wachter bracht hem naar
binnen en zei: „Koning, er is iemand,
die de prins wil laten lachen". De ko
ning zei: „Laat hem binnen komen".
En zo kwam Pim voor de koning te
staan, maar die lachte niet toon Pim
de gekke clown liet zien. „Er uit",
snauwde de koning. Pim liep hard naar
buiten maar nog geen 10 passen van
het paleis lag een plaat met een gans
die van voren een slurf had en van ach
teren een kop met twee varkensoren
er aan. Pim lachte zich ziek toen hij
dat zag. Hij pakte vlug de plaat en geen
vijf minuten later stond hij weer voor
de koning. De koning zei: „Wat heb
je nu weer voor geks". En Pim lachte
nog steeds. „Wat heb je vroeg de ko
ning voor de tweede maal. „Hier ko
ning". zei Pim en liet de plaat zien. De
koning lachte zo hard, als hij nog nooit
gelachen had en riep gauw de prins.
De prins lachte ook mee. En Pim was
er in geslaagd. Hij werd beloond en
mocht altijd op het paleis wonen en hij
kreeg nog 50 goudstukken.
Ook 's avonds werd er gefeest en ge
dronken, zodat Pim 's middags om 12
uur wakker werd en nog moest lachen
om. de avond tevoren.
René Bastiaansen.
Beekscstraat 15, Prinsenbeek
