AEG
BOEKENPLANK
De immigrant blijft tweederangs-burgei
Kremlin hult zich nog
steeds in nevelen
Met vuist
op tafel
NA KROESTJEVS VERWIJDERING:
Soeslov: een
mysterie
AEG
De belofte u bent welkomblijkt een holle leuze
Amerikaan wil
Kroestjev
pakje sturen
AMSTERDAM
Welke motieven
De troeven
De martelaren
Pockets
Prisma-ponyboek
Vijftig centimos
Geschiedenis van Europa
Over u, zonder u
Paus Paulus met
„Air India"
naar Bombay
GOLD STAR 25 GOLD STAR
'n klasse apart King Size
25 PITTIGE SIGARETTEN 20 KING SIZE SIGARETTEN
VOOR f 1,25 SLECHTS f 1,15
(Van onze medewerker dr. K J. Hahn)
Twee weken na de verrassende
val van Kroestjev blijft het Krem
lin nog steeds in de mist gehuld.
De wereld, ook de communistische
wereld buiten de Sovjet-Unie, is
nog niet helemaal ingelicht over
de beweegredenen en de doelstel
lingen van de nieuwe groep, die in
de plaats van de eerste secretaris
van de partij, Nikita Kroestjev, is
getreden. Deze groep schijnt niet
vast genoeg in het zadel te zitten,
om gemeenschappelijk, collegiaal,
de partij en de staat te dirigeren.
Deze indruk schijnt ook te bestaan
bij de Italiaanse en de Franse com
munisten, die onder de druk van de
opgewonden stemming in hun par
tijen naar Moskou getrokken wa
ren om zich daar op de hoogte te
stellen van de achtergronden van
de onverwachte paleisrevolutie
(Advertentie)
type 25
CENTRIFUGE
U zult ervaren, dat Uw
was in een wip winddroog
is! De AEG centrifuge
staat bekend om zijn enor
me droogcapaciteit. Door
de juiste verhoudingen
tussen snelheid, breedte
en vorm van de droog-
trommel wordt een opti
male droogwerking be
reikt. Met veiligheidsdek
sel, dus beschermd tegen
grijpgrage kindervingers.
met de producten AEG
telefunken OSRAM
en om te trachten Kroestjev even
tueel nog een kans te geven.
Inderdaad is er tot nu toe heel wei
nig tot de buitenwacht doorgedrongen
dat de verwijdering van Kroestjev ge
heel verklaart en nog minder vermag
de buitenwereld zich tevreden te stellen
met de officiële, meestal kalmerende
verklaringen van de officiële instanties
van de Sovjet-Unie.
Er blijven teveel vraagtekens, teveel
tegenstellingen teveel geheimen zodat
de communistische partijen in de wereld
nog een geïrriteerde afwachtende hou
ding aannemen, ondanks de zo plotse
linge ommezwaai bijvoorbeeld van Go-
mulka, die eerst zijn ongenoegen met
de verwijdering van Kroestjev niet on
der stoelen of banken stak, echter met
een de uitleg van Brezjnew en Kosy-
gin, die er apart voor naar Polen wa
ren gekomen, aanvaardde en nu schijn
baar alles weet en alles gelooft.
Het stilzwijgen waarmee echter de I-
taliaanse en de Franse communisten na
de publikatie van een zeer formeel com
muniqué Moskou verlieten, laat ver
moeden dat er intern nog zeer veel te
bepraten valt voor aleer deze partijen
een definitief standpunt innemen en be
kendmaken.
Er klopt dus iets niet. Het is daar
om misschien nuttig na te gaan, wat
vaststaat, welke motieven door het
Kremlin voor de verrassende beslissing
van het centrale comité van de Russi
sche partij van 14 oktober j.l. worden
aangevoerd en welke symptomen aan
wezig zijn, die de diepere oorzaken en
de verder reikende doelstellingen van de
ommezwaai zouden kunnen aangeven.
Het staat vast dat de nieuwe ploeg
geen al te groot politiek gewicht heeft.
Dat dus minstens Soeslov als de man
achter de schermen moet worden be
schouwd, met de mogelijkheid dat ook
nog achter Soeslov andere sterkere
machten staan.
Welnu, Soeslov is precies als Kroest
jev een oude en zeer verdienstelijke Sta
linist die met Kroestjev ijverig aan de
destalinisatie werkte, (na de dood van
Stalin wel te verstaan!). Hij werkte on
der Kroestjev de politiek van de vreed
zame coëxistentie uit en leidde de ideo
logische strijd tegen de Chinezen.
Is het daarom aan te nemen dat Soes
lov Breznew, Kosygin, die allen door
Kroestjev gesteund en bevorderd wer
den, nu hun politiek wezenlijk verande
ren? Dit is op het eerste gezicht niet
aan te nemen.
Inderdaad hebben de nieuwe lei
ders van het Kremlin zowel de com
munistische partijen als ook de rege
ringen in het Westen meteen ervan
willen overtuigen dat aan de politiek
van het Krpmlin niets zal worden ver
anderd. Hieruit moeten we conclude
ren, dat Kroestjev minder in de zaak
zelf ongelijk had, maar de eigen poli
tiek niet op de juiste wijze had uit
gevoerd, tenminste op het gebied van
de buitenlandse politiek.
Op dit spoor brengt ons ook het rap
port van Soeslov, dat in de genoemde
vergadering van het centrale comité
van de partij werd voorgelezen. Een
samenvatting van deze tekst werd streng
vertrouwelijk onder de Italiaanse com
munistische functionarissen verdeeld
en door een indiscretie door het socia
listische weekblad Espresso te Rome
gepubliceerd.
Hierin werd als eerste bijzonder zwa
re tactische fout van Kroestjev ge
noemd de wijze waarop hij de betrek
kingen met de overige landen van het
communistische blok regelde
He' is meer dan waarschijnlijk dat
dit inderdaad het belangrijkste verwijt
is dat Kroestjev kon worden gemaakt.
Hij slaagde er niet in de betrekkingen
met de overige communistische landen
zo te hanteren, dat de leidersrol van
Moskou onaangetast bleef. Integendeel,
onder hem dreigde het conflict met
China tot een definitieve splitsing te
leiden.
Soeslov heeft hieraan evenzeer mee-
»ev erkt als Kroestjev want hij was het
die de Russische delegatie verleden juli
bij de onderhandelingen met de Chine
zen in Moskou leidde en het was onder
de leld.ng van Soeslov dat deze onder
handelingen mislukten.
Soeslov heeft dus Kroestjev laten val
len om zichzelf te redden zoals in
februari 1956 Kroestjev op het 20e partij
congres Stalin aanviel, om zelf niet als
oud-Stalinist weggevaagd te worden.
Soeslov kende op het ogenblik van
zijn aanval midden oktober twee be
langrijke interne feiten: ten eerste het
antwoord van op zijn minst 19 commu
nistische landen die door Kroestjev wa
ren uitgenodigd om midden december
in Moskou de voorbereidende vergade
ring over de grote internationale com
munistische conferentie van 1965 bij te
wonen, de conferentie namelijk die over
de houding van China zou oordelen. De
antwoorden van deze negentien landen
waren vermoedelijk positief, maar zo
geconditioneerd, dat Moskou moest vre-
10 DAGBLAD DE STEM VAN WOENSDAG 11 NO»*10
Wat gebeurt er precies in het
Mekka van de communisten? Nie
mand weet er het juiste vanmaar
talrijk zijn de geruchten.
zen geen gesloten front achter zich te
hebben, als China moest worden ver
oordeeld, De satellieten wilden geen
splitsing" in het communistische blok
en zij vreesden dat bij een breuk met
China de druk van Moskou op de satel
lieten te sterk zou worden.
Ten tweede wist Soeslov dat de Chi
nese bom binnenkort tot ontploffing zou
worden gebracht eri vermoedelijk werd
op hem door het leger een sterke druk
uitgeoefend, teneinde complicaties met
Rood-China te vermijden.
Het ging er dus om, de onderhande
lingen met China te hervatten niet,
om zich geheel aan China over te ge
ven. Wilde Soeslov zijn tot nu toe ge
volgde koers redden, dan moest Kroest
jev worden opgeofferd
Natuurlijk werden de grijze Oekrainer
de goedige grappenmaker en de ideolo
gisch niet zo sterke improvisator Niki
ta een hele reeks andere verwijten ge
maakt, zoals in het rapport van Soeslov
is te lezen: persoonsverheerlijking, ver
keerde organisatie van de partij in twee
verticale groepen arbeiders en boeren
verkeerde en wispelturieg landbouwpoli
tiek, die dan ook ten aanzien van de
nieuwe landbouwgebieden in Kazak-
sthan mislukte, geringe belanstelling
voor de zware industrie, ondeskundige
verklaringen enz...
Deze fouten van Nikita waren ech
te** allang bekend en dat hij aan Nas
ser en de Egyptische vice-president
Amer de onderscheiding van „held
van de Sovjet-Unie" verleende zon
der tevoren het centrale comité te
raadplegen, klinkt wat kinderachtig en
is tenminste gezocht.
In werkelijkheid kwam onder Kroest
jev de interne structuur van de gehele
communistische wereld in gevaar, dat
wil zeggen de leidersrol van Moskou
werd danig ondermijnd, niet alleen ten
aanzien van China en Albanië, maar
ook in de satellietenwereld en bij de
communistische partijen in de vrije we
reld.
Het Kremlin weet goed genoeg dat
deze leidersrol een van de meest be
langrijke en tegelijk ideologisch meest
kwetsbare punten van het Marxisme-
Leninisme is. Er is namelijk nergens
in de leer van Marx of van Lenin een
dogma te vinden dat zegt dat Moskou,
dat de Russen het werelcommunisme
moeten leiden. Zelfs een zo overtuigde
Marxist als Karei Marx had weinig
vertrouwen in de Russen.
Nu het polycentrisme in de commu
nistische landen en bij de communis
tische partij kennelijk wortel heeft ge
schoten, is er een betere leidinfe nodig,
teneinde de politiek van vreedzame co-
existentie van de-stalinisering en van
soepeler behandeling van de overige
communistische landen, incluis China,
met een onaangetaste, duurzame en er
kende leiding van Moskou te verenigen.
Dit is de enorme taak die de nieuwe
ploeg op zich neemt Het zal zeer moei
lijk zijn hiermee in korte tijd klaar te
komen en daarom zal de mist boven
het Kremlin nog lang blijver hangen.
Richard E. Kim schreef een boek, dat
de dagen van de Koreaanse oorlog in de
herinnering terug roept. Hij situeert het
verhaal in Pjongjang, de hoof stad van
Noord-Korea, dat in een bepaalde fase
van de oorlog in handen van de Ameri
kanen kwam. De communisten hadden
op hun terugtocht veertien zendelingen
meegevoerd, maar twee ervan' vrij gelaten.
Van de anderen moest men aannemen,
dat zij waren doodgeschoten. Kapitein
Lee van de Inlichtingendienst wil het
geheim achter deze gebeurtenis ontraad
selen. Daarbij stuit hij op vermoedens,
die zekerheid worden, dat het sterven
van de twaalf het tegendeel van een
schouwspel van een geloofsmoed is
geweest. Het volk vereert hen echter als
martelaren en ziet in de vrijgelatenen
verraders. Moet men nu het volk in de
verering van de martelaren schokken en
deze propagandastunt tegen de commu
nisten loslaten juist nu de ontruiming
van Pjongjang voor de deur staat en de
communisten de stad eerlang weer zullen
binnentrekken? Het is een boeiende con
flictsituatie waarin een der „geredde"
predikanten centraal komt te staan. Het
verhaal is knap verteld, al zal de afwik
keling niet iedereen bevredigen. Ook om
de sfeertekening van die vreemde da
gen een boek dat pakt. Het verscheen in
de Dolfijnreeks van De Fontein.
In het najaar verzamelen de uitgevers
een oogst aan pockets, meest herdruk
ken van wat vroeger reeds geslaagd
bevonden is op de boekenmarkt. Zo
komt Meulenhoff dit jaar met Arthur
van Schendels Zwerversverhalen en in
(Advertentie)
het wat royalere paperbackformaat met
De Waterman Van Aart van der Leeuw
is er „De mythe van een jeugd", van
Henriette van Eyck „De kleine Parade'
van S. Vestdijk „Het glinsterende pant
ser", van Hubert Lampo „Hermoine
betrapt". Van Willy Corsari is er in de
pocketserie een nieuwe roman „Illusies"
die een interessante intrige opzet en
knap afwikkelt in een wat vlakke ver
teltrant. De verhalenbundel van Jan
Wolkers onder de verzameltitel „Ser-
pentina's Petticoat" komt in de paper-
back-editie aan zijn achtste druk toe.
In diezelfde editie is er Aafjes' Capriccio
Italiano. De Salamanderreeks van Que-
rido komt met herdrukken van „De
Doolhof" van Marianne Philips, „Droom
is het leven" van Willem G. van Maanen
en „Wij hebben vleugels" van Adriaan
van der Veen.
Paard- en in mindere mate pony
rijden is weliswaar nog steeds een
exclusieve bezigheid, maar gaandeweg
ziet men ook in deze sport het demo
cratiseringsproces doorbreken. Zo is het
tot nu toe met praktisch iedere sport ge
gaan en ook het paardrijden ontkomt
er gelukkig niet aan. Wie er gevoelig
voor is. kan namelijk met het paard
heerlijke uren beleven. Een bosrit op de
zondagmorgen kikkert de mens geeste
lijk helemaal op en het contact met het
dier is een nieuwe en diepe ervaring,
die te weinig mensen van deze tijd kun
nen bieleven, omdat de de-naturering
hand over hand toeneemt. Die democra
tisering is o.m. af te lezen uit het feit,
dat we dezer dagen in een schoenwinkel
rijlaarzen van rubber zagen staan. Het
betekent namelijk, dat de attributen voor
deze sport goedkoper worden, waardoor
meer mensen in de gelegenheid zijn deze
sport te beoefenen.
Het feit, dat het Spectrum een poc
ket liet verschijnen over de pony is al
evenzeer een bewijs voor die democra
tisering. Wat vroeger in kostbare hand
boeken bijeen werd gebracht, is thans
voor de prijs van een pakje sigaretten
te koop. Wouter Slob is de schrijver van
deze pocket, die eerder een pocket over
paarden schreef, die eveneens bij het
Spectrum werd uitgegeven.
Dit prisma-ponyboek zal voor menig
een prettige lectuur betekenen. Wouter
Slob bahandelt zijn onderwerp afdoende
en op prettige toon en men kan zich
nauwelijks een onderdeel voorstellen, dat
niet in deze uitgave behandeld wordt. Of
het nu gaat over rassen, hoe te rijden,
over voeding of stalling, Wouter Slob
geeft op iedeir van deze vragen uitvoe
rig antwoord. Ook de fokkerij komt ter
sprake evenals de gezondheidsleer. Slob
vertelt onderhoudend over deugden en
ondeugden van de verschillende rassen,
over wedstrijden en keuringen, kortom
in het bestek van een eenvoudige pocket-
uitgave heeft hij een schat aan gege
vens bijeengebracht, die tezamen een
uitvoerig handboek vormen, waarin men
over het algemeen niet tevergeefs zal
zoeken.
De Spaanse balling F. M. Ortas heeft
zijn persoonlijke ervaringen in het
Spaanse militieleger als uitgangspunt
genomen voor een roman, die er niet
om liegt. Wel zegt hij, dat' het niet zijn
bedoeling is hen die officier in het
Spaanse leger waren of dat nog zijn in
minder gunstig daglicht te stellen,
maar hij vertoont dan toch maar een
aantal corrupte legerleiders die zich om
de haverklap in postuurstellen om
dwaze redevoeringen over Spaanse
roem en Franco's leiderschap af te ste
ken. Ongunstiger kan dit daglicht haast
niet zijn. Toch ligt de kern van de ro
man elders Het is de figuur van een
anti-klerikaal en een anti-fascist, die
geen gelegenheid verzuimt onder zijn
kameraden het innerlijk verzet tegen
onvrijheid en onderdrukking aan te
wakkeren. Wat voor hem ook gelijk
staat met het ondermijnen van gods
dienst en geloof. Als een held sterft deze
man voor zijn overtuiging, nadat hij op
afschuwelijke wijze gemarteld is. An
dere figuren in het bonte leger van re-
cruten komen ook naar voren zoals de
slimme Madrileen, zakkenroller van
professie, en de eenvoudige boerenjongen
die deg rote liefde vindt op het eiland
waar de dienstplicht hem geroepen
heeft Helemaal geloofwaardig komt
deze zwart-wit-tekening van het Spaan
se kazerneleven niet uit de verf. Toch
is het interessant aldus enige kijk te
krijgen in een wereld, die zo zeer een
geslotcni boek bleef. Vrijmoedigheid in
sexualibus is de schrijver niet vreemd.
Hollandia (Baarn) gaf het boek uit.
Na het eerste deel van de geschiede
nis van Europa, geschreven door de
Engelse professor dr. H. A. L. Fisher
(Van Zonnegod tot Zonnekoning) is in
de Westertorenreeks van de uitgeverij
Scheltens en Giltay nu ook het vervolg
verschenen, dat begint bij de zeventien
de eeuw en ons verlaat bij het jaar 1935
(„Van autocratie tot Dictatuur").
Het is knap zoals de schrijver de on
metelijke veelheid van gebeurtenissen
en verschijnselen weet te ordenen en te
rangschikken in een aaneengeschakeld
verhaal in rustige doch levendige toon.
Zijn instelling is die van een gematigde
vrijzinnigheid, die het woord „klerika
lisme" wel eens wat te ongenuanceerd
gebruikt doch die in het algemeen op
valt door een streven naar objectivi
teit, Ook waar het de rol van Engeland
betreft, tracht de schrijver afstand te
nemen van ieder nationaal vooroordeel.
Het zijn in hoofdzaak de politieke en
diplomatieke verwikkelingen, welke aan
de orde komen Het is ook blijkbaar
niet de bedoeling geweest diep in te
gaan op de onderliggende stromin
gen ze worden meer aangeduid dan be
schreven en ontleed. Van een werk van
deze beperkte opzet mag men niet meer
verwachten. Het is uitnemend geschikt
om veel wat nog slechts vaag in ons
weten lag weer helder voor ogen te
stellen en in zijn samenhangen beter te
doen begrijpen. Een reeks van kaar
tjes en een uitvoerig register comple
teren het geheel. De goed-lopende ver
taling is van dr. J. de Vries.
(Advertentie)
Kalkoen eten in Londen. De fantas
tische verlichting zien. Genieten van
een Kerstsfeer die uniek is in da
wereld. Onvergetelijkl
GA PER COMFORTABELE DAGBOOT
VAN DE STOOMVAART MIJ ZEELAND
Welverzorgde, gezellige en comfor
tabele overtocht - op zichzelf al een
vakantie. 5 en 8-daagse hotelreizen
naar Londen reeds vanaf f 142.—
DE BRITSE SPOORWEGEN ONDERHOUDEN
OOK EEN NACHTDIENST OP DEZE ROUTE.
BOEK VIA DE HOEK
Reis rustig en betrouwbaar
per dag- of nachtdienst.
(Van onze correspondent dr. C. Wouters)
CANBERRA Er bestaat in
Australië een wijdvertakte orga
nisatie, welke onder de auspiciën
van de regering van het Gemene
best, met name van het Ministe
rie van Immigratie zich tot taak
heeft gesteld, de integratie ter
hand te nemen van de honderd
duizenden immigranten uit de
diverse Europese landen. Wan
neer wij zeggen „integratie" dan
bedoelen wij daarmee de integra
tie in de Australische samenle
ving. Deze organisatie heet de
„Good Neighbour Council" ofte
wel „De Raad van de Goede Na
buurschap". Zij heeft afdelingen
in de hoofdsteden van elke staat,
terwijl er een groot aantal onder
afdelingen over het gehele land
verspreid is. Het kan niet worden
ontkend dat zij tezamen met de
„Young Women Association" uit
stekend werk verricht.
In de jaren toen deze organisatie nog
in opkomst was, viel er over belang
stelling van de zijde der immigranten
niet te klagen en deze belangstelling
was van dien aard, dat er een speciale
werkgroep in het leven werd geroepen
waarin Europese immigranten de di
verse nationale groeperingen vertegen
woordigden, en waarin de problemen
waarmede zij te kampen hadden uitvoe
rig werden besproken. Bij gelegenheid
van naturalisatieplechtigheden, bij na
tionale en internationale gebeurtenissen,
op Burgerschapsconventies te Canber
ra, op culturele bijeenkomsten lieten zij
zich gelden en zelfs bij het bezoek van
koningin Elisabeth van Engeland in 1954
waren er onder de genodigden ook ver
tegenwoordigers der immigranten. Al
moet gezegd worden, dat dit aanbal een
tiende procent van de genodigden niet
te boven ging. Zelfs dit geringe aan
tal werd door sommigen met lede ogen
bekeken.
Alles ging goed, zolang het deze im
migranten door gebrek aan kennis van
de Engelse taal slechts mogelijk was,
op niet al te luidruchtige wijze van hun
aanwezigheid blijk te geven. Mettertijd
evenwel werden zij zich ervan bewust,
dat hun problemen het best door hun
eigen vertegenwoordigers behandeld
konden worden en zij verzuimden dan
ook niet dit ter openbare kennis te
brengen. Het feit dat artsen uit de im
migrantenlanden gedwongen werden
zich opnieuw aan de universiteiten te
laten inschrijven en examens af te Leg
gen alvorens tot de praktijk in Austra
lië te worden toegelaten zette veel kwaad
bloed. De ontdekking dat immigranten,
zelfs na hun naturalisatie tot Austra
lisch burger eenvoudig gedeporteerd
konden worden, wanneer zij na het be
drijven van een misdrijf hun gevange
nisstraf hadden uitgezeten, de buiten
sporig hoge inleggelden voor Europese
immigranten voor het verplichte lid
maatschap van beroepsverenigingen zo
als voor musici het lidmaatschap van
de Australische bond van Musici e.d.,
maakten het deze mensen duidelijk dat»
er toch wel iets haperde aan de alom
in den landen verkondigde stelling dat
zij zo welkom waren. Waren het juist
cte culturele groepen in de immigranten
organisaties, die aan grote optochten
kleur en leven schonken en werden zij
dan ook luide toegejuicht, terecht mocht
men zich afvragen hoe lang deze nati
onale groeperingen zich tevreden zouden
stellen met steeds naar de staart van de
stoet te worden gedirigeerd. Zelfs zij,
die met de geallieerden hadden gestie
den voor de vrijheid, mochten geen
kransen leggen op de Cenotaaf in Syd
ney en werden naar andere monumen
ten elders in de stad verwezen. Al deze
incidenten werden natuurlijk in de ver
gaderingen van de „Good Neighbour
Council" naar voren gebracht, doch
niet vooraleer er met de „vuist op
tafel" werd getimmerd verkoos men
aan de klachten gehoor te verlenen. Een
Australiër heeft nu eenmaal een gloeien
de hekel aan wat men pleegt te noe
men: „psychic exposure". Men luistert
één keer, bij de tweede keer wordt men
ongeduldig en bij de derde keer wordt
het „Shut up!"
Maar daarmede was voor de immi
granten de kous niet af en zij beriepen
zich op de rechten die hun bij de na
turalisatie plechtig waren toegezegd.
Wat wij voorzagen gebeurde dan ook:
de nationale groeperingen bleven ge
leidelijk weg uit de vergaderingen al
dient te worden gezegd dat de Neder
landers het niet zo gauw opgaven. Ten
slotte ging het Europese Commitee aan
een zachte dood ter ziele. Men was er
spoedig bij om de nieuwe burgers met
een zacht lijntje te bewegen zich te la
ten opnemen in de zogenaamde „Coördl
natie Raad" waarin zij volledige mede
zeggenschap zouden krijgen. Maar wat
dit betekent wordt duidelijk wanneer
men weet dat deze raad vier keer Per
jaar vergadert, terwijl de lakens wor
den uitgedeeld door het hoofdbestuur
dat één voorzitter telt, vier vice-voor-
zi'tters en zestien leden vrijwel allen,
géén immigranten. De laatste algemene
ledenvergadering van de Good Neigh
bour Council te Sydney op 28 septem
ber jl. bracht voor de vertegenwoor
digers van de nationale groeperingen de
ontnuchtering toen het bleek, wat men
onder medezeggenschap en onder co-
existentie meende te moeten verstaan.
Dat de immigranten geen schijn van
kans hadden, iemand uit hun midden tot
voorzitter gekozen te zien lag voor de
hand. Een zwakke hoop dat een der
hunnen tot vice-voorzitter werd geko
zen bleek ijdel en bij de verkiezing van
leden van het hoofdbestuur bleken de-
Australische organisaties als een hecht
blok achter hun eigen kandidaten te
staan. Voor de vertegenwoordigers der
nationale groeperingen bleek geen plaats
te zijn. Wat in Sydney geschiedt is ty
perend voor de behandeling van immi
granten zodra zij de Australiërs eraan
willen herinneren dat ook zij ..c®11
woordje wensen mee te spreken bij de
behandeling van aangelegenheden die
hun na aan het hart liggen.
CHICAGO Een Amerikaan, die
Nikita Kroestjev een voedselpakket
wil sturen, heeft de Russische am
bassade in de Verenigde Staten
verzocht hem het juiste adres van
de heer Kroestjev op te geven
waardoor de afgezette Russische
premier nog met Kerstmis het ca
deautje kan ontvangen.
„Ik ben mij bewust, dat hoewel
het nu midden november is het
mogelijk is om het pakje nog met
Kerstmis bij hem te laten bezor
gen", aldus schreef Anton Zajdlik
naar de Russische ambassade in
Washington.
Wilt u mij alstublieft het
juiste adres opgeven of tenminste
aan uw posterijen zodat hij het pak
je kan krijgen", vervolgde de brief.
„Ik ben er zeker van, dat een voor.
malig minister-president nog genoeg
door zijn vorige medewerkers wordt
gewaardeerd om hem een pakje uit
de Verenigde Staten te doen toeko
men"
(Advertentie)
GOLD STAR
VATICAANSTAD Naar in Rome
verluidt zal paus Paulus VI bij zijn reis
naar Bombay, eind van deze maand
een vliegtuig van de „Air India" ge
bruiken en niet de DC-8 van de Al
Italia, die hem voor dergelijke reizen
ter beschikking staat.
Zoals bekend zal dé paus een gedeel
te van het eucharistisch werelcongres
bijwonen dat van 28 november- tot 6
december in Bombay wordt gehouden.
Het reisschema van de pausreis is nog
niet bekend, maar zal half november
worden gepubliceerd.
keus uit twee