AEG BOEKENPLANK De immigrant blijft tweederangs-burgei Kremlin hult zich nog steeds in nevelen Met vuist op tafel NA KROESTJEVS VERWIJDERING: Soeslov: een mysterie AEG De belofte u bent welkomblijkt een holle leuze Amerikaan wil Kroestjev pakje sturen AMSTERDAM Welke motieven De troeven De martelaren Pockets Prisma-ponyboek Vijftig centimos Geschiedenis van Europa Over u, zonder u Paus Paulus met „Air India" naar Bombay GOLD STAR 25 GOLD STAR 'n klasse apart King Size 25 PITTIGE SIGARETTEN 20 KING SIZE SIGARETTEN VOOR f 1,25 SLECHTS f 1,15 (Van onze medewerker dr. K J. Hahn) Twee weken na de verrassende val van Kroestjev blijft het Krem lin nog steeds in de mist gehuld. De wereld, ook de communistische wereld buiten de Sovjet-Unie, is nog niet helemaal ingelicht over de beweegredenen en de doelstel lingen van de nieuwe groep, die in de plaats van de eerste secretaris van de partij, Nikita Kroestjev, is getreden. Deze groep schijnt niet vast genoeg in het zadel te zitten, om gemeenschappelijk, collegiaal, de partij en de staat te dirigeren. Deze indruk schijnt ook te bestaan bij de Italiaanse en de Franse com munisten, die onder de druk van de opgewonden stemming in hun par tijen naar Moskou getrokken wa ren om zich daar op de hoogte te stellen van de achtergronden van de onverwachte paleisrevolutie (Advertentie) type 25 CENTRIFUGE U zult ervaren, dat Uw was in een wip winddroog is! De AEG centrifuge staat bekend om zijn enor me droogcapaciteit. Door de juiste verhoudingen tussen snelheid, breedte en vorm van de droog- trommel wordt een opti male droogwerking be reikt. Met veiligheidsdek sel, dus beschermd tegen grijpgrage kindervingers. met de producten AEG telefunken OSRAM en om te trachten Kroestjev even tueel nog een kans te geven. Inderdaad is er tot nu toe heel wei nig tot de buitenwacht doorgedrongen dat de verwijdering van Kroestjev ge heel verklaart en nog minder vermag de buitenwereld zich tevreden te stellen met de officiële, meestal kalmerende verklaringen van de officiële instanties van de Sovjet-Unie. Er blijven teveel vraagtekens, teveel tegenstellingen teveel geheimen zodat de communistische partijen in de wereld nog een geïrriteerde afwachtende hou ding aannemen, ondanks de zo plotse linge ommezwaai bijvoorbeeld van Go- mulka, die eerst zijn ongenoegen met de verwijdering van Kroestjev niet on der stoelen of banken stak, echter met een de uitleg van Brezjnew en Kosy- gin, die er apart voor naar Polen wa ren gekomen, aanvaardde en nu schijn baar alles weet en alles gelooft. Het stilzwijgen waarmee echter de I- taliaanse en de Franse communisten na de publikatie van een zeer formeel com muniqué Moskou verlieten, laat ver moeden dat er intern nog zeer veel te bepraten valt voor aleer deze partijen een definitief standpunt innemen en be kendmaken. Er klopt dus iets niet. Het is daar om misschien nuttig na te gaan, wat vaststaat, welke motieven door het Kremlin voor de verrassende beslissing van het centrale comité van de Russi sche partij van 14 oktober j.l. worden aangevoerd en welke symptomen aan wezig zijn, die de diepere oorzaken en de verder reikende doelstellingen van de ommezwaai zouden kunnen aangeven. Het staat vast dat de nieuwe ploeg geen al te groot politiek gewicht heeft. Dat dus minstens Soeslov als de man achter de schermen moet worden be schouwd, met de mogelijkheid dat ook nog achter Soeslov andere sterkere machten staan. Welnu, Soeslov is precies als Kroest jev een oude en zeer verdienstelijke Sta linist die met Kroestjev ijverig aan de destalinisatie werkte, (na de dood van Stalin wel te verstaan!). Hij werkte on der Kroestjev de politiek van de vreed zame coëxistentie uit en leidde de ideo logische strijd tegen de Chinezen. Is het daarom aan te nemen dat Soes lov Breznew, Kosygin, die allen door Kroestjev gesteund en bevorderd wer den, nu hun politiek wezenlijk verande ren? Dit is op het eerste gezicht niet aan te nemen. Inderdaad hebben de nieuwe lei ders van het Kremlin zowel de com munistische partijen als ook de rege ringen in het Westen meteen ervan willen overtuigen dat aan de politiek van het Krpmlin niets zal worden ver anderd. Hieruit moeten we conclude ren, dat Kroestjev minder in de zaak zelf ongelijk had, maar de eigen poli tiek niet op de juiste wijze had uit gevoerd, tenminste op het gebied van de buitenlandse politiek. Op dit spoor brengt ons ook het rap port van Soeslov, dat in de genoemde vergadering van het centrale comité van de partij werd voorgelezen. Een samenvatting van deze tekst werd streng vertrouwelijk onder de Italiaanse com munistische functionarissen verdeeld en door een indiscretie door het socia listische weekblad Espresso te Rome gepubliceerd. Hierin werd als eerste bijzonder zwa re tactische fout van Kroestjev ge noemd de wijze waarop hij de betrek kingen met de overige landen van het communistische blok regelde He' is meer dan waarschijnlijk dat dit inderdaad het belangrijkste verwijt is dat Kroestjev kon worden gemaakt. Hij slaagde er niet in de betrekkingen met de overige communistische landen zo te hanteren, dat de leidersrol van Moskou onaangetast bleef. Integendeel, onder hem dreigde het conflict met China tot een definitieve splitsing te leiden. Soeslov heeft hieraan evenzeer mee- »ev erkt als Kroestjev want hij was het die de Russische delegatie verleden juli bij de onderhandelingen met de Chine zen in Moskou leidde en het was onder de leld.ng van Soeslov dat deze onder handelingen mislukten. Soeslov heeft dus Kroestjev laten val len om zichzelf te redden zoals in februari 1956 Kroestjev op het 20e partij congres Stalin aanviel, om zelf niet als oud-Stalinist weggevaagd te worden. Soeslov kende op het ogenblik van zijn aanval midden oktober twee be langrijke interne feiten: ten eerste het antwoord van op zijn minst 19 commu nistische landen die door Kroestjev wa ren uitgenodigd om midden december in Moskou de voorbereidende vergade ring over de grote internationale com munistische conferentie van 1965 bij te wonen, de conferentie namelijk die over de houding van China zou oordelen. De antwoorden van deze negentien landen waren vermoedelijk positief, maar zo geconditioneerd, dat Moskou moest vre- 10 DAGBLAD DE STEM VAN WOENSDAG 11 NO»*10 Wat gebeurt er precies in het Mekka van de communisten? Nie mand weet er het juiste vanmaar talrijk zijn de geruchten. zen geen gesloten front achter zich te hebben, als China moest worden ver oordeeld, De satellieten wilden geen splitsing" in het communistische blok en zij vreesden dat bij een breuk met China de druk van Moskou op de satel lieten te sterk zou worden. Ten tweede wist Soeslov dat de Chi nese bom binnenkort tot ontploffing zou worden gebracht eri vermoedelijk werd op hem door het leger een sterke druk uitgeoefend, teneinde complicaties met Rood-China te vermijden. Het ging er dus om, de onderhande lingen met China te hervatten niet, om zich geheel aan China over te ge ven. Wilde Soeslov zijn tot nu toe ge volgde koers redden, dan moest Kroest jev worden opgeofferd Natuurlijk werden de grijze Oekrainer de goedige grappenmaker en de ideolo gisch niet zo sterke improvisator Niki ta een hele reeks andere verwijten ge maakt, zoals in het rapport van Soeslov is te lezen: persoonsverheerlijking, ver keerde organisatie van de partij in twee verticale groepen arbeiders en boeren verkeerde en wispelturieg landbouwpoli tiek, die dan ook ten aanzien van de nieuwe landbouwgebieden in Kazak- sthan mislukte, geringe belanstelling voor de zware industrie, ondeskundige verklaringen enz... Deze fouten van Nikita waren ech te** allang bekend en dat hij aan Nas ser en de Egyptische vice-president Amer de onderscheiding van „held van de Sovjet-Unie" verleende zon der tevoren het centrale comité te raadplegen, klinkt wat kinderachtig en is tenminste gezocht. In werkelijkheid kwam onder Kroest jev de interne structuur van de gehele communistische wereld in gevaar, dat wil zeggen de leidersrol van Moskou werd danig ondermijnd, niet alleen ten aanzien van China en Albanië, maar ook in de satellietenwereld en bij de communistische partijen in de vrije we reld. Het Kremlin weet goed genoeg dat deze leidersrol een van de meest be langrijke en tegelijk ideologisch meest kwetsbare punten van het Marxisme- Leninisme is. Er is namelijk nergens in de leer van Marx of van Lenin een dogma te vinden dat zegt dat Moskou, dat de Russen het werelcommunisme moeten leiden. Zelfs een zo overtuigde Marxist als Karei Marx had weinig vertrouwen in de Russen. Nu het polycentrisme in de commu nistische landen en bij de communis tische partij kennelijk wortel heeft ge schoten, is er een betere leidinfe nodig, teneinde de politiek van vreedzame co- existentie van de-stalinisering en van soepeler behandeling van de overige communistische landen, incluis China, met een onaangetaste, duurzame en er kende leiding van Moskou te verenigen. Dit is de enorme taak die de nieuwe ploeg op zich neemt Het zal zeer moei lijk zijn hiermee in korte tijd klaar te komen en daarom zal de mist boven het Kremlin nog lang blijver hangen. Richard E. Kim schreef een boek, dat de dagen van de Koreaanse oorlog in de herinnering terug roept. Hij situeert het verhaal in Pjongjang, de hoof stad van Noord-Korea, dat in een bepaalde fase van de oorlog in handen van de Ameri kanen kwam. De communisten hadden op hun terugtocht veertien zendelingen meegevoerd, maar twee ervan' vrij gelaten. Van de anderen moest men aannemen, dat zij waren doodgeschoten. Kapitein Lee van de Inlichtingendienst wil het geheim achter deze gebeurtenis ontraad selen. Daarbij stuit hij op vermoedens, die zekerheid worden, dat het sterven van de twaalf het tegendeel van een schouwspel van een geloofsmoed is geweest. Het volk vereert hen echter als martelaren en ziet in de vrijgelatenen verraders. Moet men nu het volk in de verering van de martelaren schokken en deze propagandastunt tegen de commu nisten loslaten juist nu de ontruiming van Pjongjang voor de deur staat en de communisten de stad eerlang weer zullen binnentrekken? Het is een boeiende con flictsituatie waarin een der „geredde" predikanten centraal komt te staan. Het verhaal is knap verteld, al zal de afwik keling niet iedereen bevredigen. Ook om de sfeertekening van die vreemde da gen een boek dat pakt. Het verscheen in de Dolfijnreeks van De Fontein. In het najaar verzamelen de uitgevers een oogst aan pockets, meest herdruk ken van wat vroeger reeds geslaagd bevonden is op de boekenmarkt. Zo komt Meulenhoff dit jaar met Arthur van Schendels Zwerversverhalen en in (Advertentie) het wat royalere paperbackformaat met De Waterman Van Aart van der Leeuw is er „De mythe van een jeugd", van Henriette van Eyck „De kleine Parade' van S. Vestdijk „Het glinsterende pant ser", van Hubert Lampo „Hermoine betrapt". Van Willy Corsari is er in de pocketserie een nieuwe roman „Illusies" die een interessante intrige opzet en knap afwikkelt in een wat vlakke ver teltrant. De verhalenbundel van Jan Wolkers onder de verzameltitel „Ser- pentina's Petticoat" komt in de paper- back-editie aan zijn achtste druk toe. In diezelfde editie is er Aafjes' Capriccio Italiano. De Salamanderreeks van Que- rido komt met herdrukken van „De Doolhof" van Marianne Philips, „Droom is het leven" van Willem G. van Maanen en „Wij hebben vleugels" van Adriaan van der Veen. Paard- en in mindere mate pony rijden is weliswaar nog steeds een exclusieve bezigheid, maar gaandeweg ziet men ook in deze sport het demo cratiseringsproces doorbreken. Zo is het tot nu toe met praktisch iedere sport ge gaan en ook het paardrijden ontkomt er gelukkig niet aan. Wie er gevoelig voor is. kan namelijk met het paard heerlijke uren beleven. Een bosrit op de zondagmorgen kikkert de mens geeste lijk helemaal op en het contact met het dier is een nieuwe en diepe ervaring, die te weinig mensen van deze tijd kun nen bieleven, omdat de de-naturering hand over hand toeneemt. Die democra tisering is o.m. af te lezen uit het feit, dat we dezer dagen in een schoenwinkel rijlaarzen van rubber zagen staan. Het betekent namelijk, dat de attributen voor deze sport goedkoper worden, waardoor meer mensen in de gelegenheid zijn deze sport te beoefenen. Het feit, dat het Spectrum een poc ket liet verschijnen over de pony is al evenzeer een bewijs voor die democra tisering. Wat vroeger in kostbare hand boeken bijeen werd gebracht, is thans voor de prijs van een pakje sigaretten te koop. Wouter Slob is de schrijver van deze pocket, die eerder een pocket over paarden schreef, die eveneens bij het Spectrum werd uitgegeven. Dit prisma-ponyboek zal voor menig een prettige lectuur betekenen. Wouter Slob bahandelt zijn onderwerp afdoende en op prettige toon en men kan zich nauwelijks een onderdeel voorstellen, dat niet in deze uitgave behandeld wordt. Of het nu gaat over rassen, hoe te rijden, over voeding of stalling, Wouter Slob geeft op iedeir van deze vragen uitvoe rig antwoord. Ook de fokkerij komt ter sprake evenals de gezondheidsleer. Slob vertelt onderhoudend over deugden en ondeugden van de verschillende rassen, over wedstrijden en keuringen, kortom in het bestek van een eenvoudige pocket- uitgave heeft hij een schat aan gege vens bijeengebracht, die tezamen een uitvoerig handboek vormen, waarin men over het algemeen niet tevergeefs zal zoeken. De Spaanse balling F. M. Ortas heeft zijn persoonlijke ervaringen in het Spaanse militieleger als uitgangspunt genomen voor een roman, die er niet om liegt. Wel zegt hij, dat' het niet zijn bedoeling is hen die officier in het Spaanse leger waren of dat nog zijn in minder gunstig daglicht te stellen, maar hij vertoont dan toch maar een aantal corrupte legerleiders die zich om de haverklap in postuurstellen om dwaze redevoeringen over Spaanse roem en Franco's leiderschap af te ste ken. Ongunstiger kan dit daglicht haast niet zijn. Toch ligt de kern van de ro man elders Het is de figuur van een anti-klerikaal en een anti-fascist, die geen gelegenheid verzuimt onder zijn kameraden het innerlijk verzet tegen onvrijheid en onderdrukking aan te wakkeren. Wat voor hem ook gelijk staat met het ondermijnen van gods dienst en geloof. Als een held sterft deze man voor zijn overtuiging, nadat hij op afschuwelijke wijze gemarteld is. An dere figuren in het bonte leger van re- cruten komen ook naar voren zoals de slimme Madrileen, zakkenroller van professie, en de eenvoudige boerenjongen die deg rote liefde vindt op het eiland waar de dienstplicht hem geroepen heeft Helemaal geloofwaardig komt deze zwart-wit-tekening van het Spaan se kazerneleven niet uit de verf. Toch is het interessant aldus enige kijk te krijgen in een wereld, die zo zeer een geslotcni boek bleef. Vrijmoedigheid in sexualibus is de schrijver niet vreemd. Hollandia (Baarn) gaf het boek uit. Na het eerste deel van de geschiede nis van Europa, geschreven door de Engelse professor dr. H. A. L. Fisher (Van Zonnegod tot Zonnekoning) is in de Westertorenreeks van de uitgeverij Scheltens en Giltay nu ook het vervolg verschenen, dat begint bij de zeventien de eeuw en ons verlaat bij het jaar 1935 („Van autocratie tot Dictatuur"). Het is knap zoals de schrijver de on metelijke veelheid van gebeurtenissen en verschijnselen weet te ordenen en te rangschikken in een aaneengeschakeld verhaal in rustige doch levendige toon. Zijn instelling is die van een gematigde vrijzinnigheid, die het woord „klerika lisme" wel eens wat te ongenuanceerd gebruikt doch die in het algemeen op valt door een streven naar objectivi teit, Ook waar het de rol van Engeland betreft, tracht de schrijver afstand te nemen van ieder nationaal vooroordeel. Het zijn in hoofdzaak de politieke en diplomatieke verwikkelingen, welke aan de orde komen Het is ook blijkbaar niet de bedoeling geweest diep in te gaan op de onderliggende stromin gen ze worden meer aangeduid dan be schreven en ontleed. Van een werk van deze beperkte opzet mag men niet meer verwachten. Het is uitnemend geschikt om veel wat nog slechts vaag in ons weten lag weer helder voor ogen te stellen en in zijn samenhangen beter te doen begrijpen. Een reeks van kaar tjes en een uitvoerig register comple teren het geheel. De goed-lopende ver taling is van dr. J. de Vries. (Advertentie) Kalkoen eten in Londen. De fantas tische verlichting zien. Genieten van een Kerstsfeer die uniek is in da wereld. Onvergetelijkl GA PER COMFORTABELE DAGBOOT VAN DE STOOMVAART MIJ ZEELAND Welverzorgde, gezellige en comfor tabele overtocht - op zichzelf al een vakantie. 5 en 8-daagse hotelreizen naar Londen reeds vanaf f 142.— DE BRITSE SPOORWEGEN ONDERHOUDEN OOK EEN NACHTDIENST OP DEZE ROUTE. BOEK VIA DE HOEK Reis rustig en betrouwbaar per dag- of nachtdienst. (Van onze correspondent dr. C. Wouters) CANBERRA Er bestaat in Australië een wijdvertakte orga nisatie, welke onder de auspiciën van de regering van het Gemene best, met name van het Ministe rie van Immigratie zich tot taak heeft gesteld, de integratie ter hand te nemen van de honderd duizenden immigranten uit de diverse Europese landen. Wan neer wij zeggen „integratie" dan bedoelen wij daarmee de integra tie in de Australische samenle ving. Deze organisatie heet de „Good Neighbour Council" ofte wel „De Raad van de Goede Na buurschap". Zij heeft afdelingen in de hoofdsteden van elke staat, terwijl er een groot aantal onder afdelingen over het gehele land verspreid is. Het kan niet worden ontkend dat zij tezamen met de „Young Women Association" uit stekend werk verricht. In de jaren toen deze organisatie nog in opkomst was, viel er over belang stelling van de zijde der immigranten niet te klagen en deze belangstelling was van dien aard, dat er een speciale werkgroep in het leven werd geroepen waarin Europese immigranten de di verse nationale groeperingen vertegen woordigden, en waarin de problemen waarmede zij te kampen hadden uitvoe rig werden besproken. Bij gelegenheid van naturalisatieplechtigheden, bij na tionale en internationale gebeurtenissen, op Burgerschapsconventies te Canber ra, op culturele bijeenkomsten lieten zij zich gelden en zelfs bij het bezoek van koningin Elisabeth van Engeland in 1954 waren er onder de genodigden ook ver tegenwoordigers der immigranten. Al moet gezegd worden, dat dit aanbal een tiende procent van de genodigden niet te boven ging. Zelfs dit geringe aan tal werd door sommigen met lede ogen bekeken. Alles ging goed, zolang het deze im migranten door gebrek aan kennis van de Engelse taal slechts mogelijk was, op niet al te luidruchtige wijze van hun aanwezigheid blijk te geven. Mettertijd evenwel werden zij zich ervan bewust, dat hun problemen het best door hun eigen vertegenwoordigers behandeld konden worden en zij verzuimden dan ook niet dit ter openbare kennis te brengen. Het feit dat artsen uit de im migrantenlanden gedwongen werden zich opnieuw aan de universiteiten te laten inschrijven en examens af te Leg gen alvorens tot de praktijk in Austra lië te worden toegelaten zette veel kwaad bloed. De ontdekking dat immigranten, zelfs na hun naturalisatie tot Austra lisch burger eenvoudig gedeporteerd konden worden, wanneer zij na het be drijven van een misdrijf hun gevange nisstraf hadden uitgezeten, de buiten sporig hoge inleggelden voor Europese immigranten voor het verplichte lid maatschap van beroepsverenigingen zo als voor musici het lidmaatschap van de Australische bond van Musici e.d., maakten het deze mensen duidelijk dat» er toch wel iets haperde aan de alom in den landen verkondigde stelling dat zij zo welkom waren. Waren het juist cte culturele groepen in de immigranten organisaties, die aan grote optochten kleur en leven schonken en werden zij dan ook luide toegejuicht, terecht mocht men zich afvragen hoe lang deze nati onale groeperingen zich tevreden zouden stellen met steeds naar de staart van de stoet te worden gedirigeerd. Zelfs zij, die met de geallieerden hadden gestie den voor de vrijheid, mochten geen kransen leggen op de Cenotaaf in Syd ney en werden naar andere monumen ten elders in de stad verwezen. Al deze incidenten werden natuurlijk in de ver gaderingen van de „Good Neighbour Council" naar voren gebracht, doch niet vooraleer er met de „vuist op tafel" werd getimmerd verkoos men aan de klachten gehoor te verlenen. Een Australiër heeft nu eenmaal een gloeien de hekel aan wat men pleegt te noe men: „psychic exposure". Men luistert één keer, bij de tweede keer wordt men ongeduldig en bij de derde keer wordt het „Shut up!" Maar daarmede was voor de immi granten de kous niet af en zij beriepen zich op de rechten die hun bij de na turalisatie plechtig waren toegezegd. Wat wij voorzagen gebeurde dan ook: de nationale groeperingen bleven ge leidelijk weg uit de vergaderingen al dient te worden gezegd dat de Neder landers het niet zo gauw opgaven. Ten slotte ging het Europese Commitee aan een zachte dood ter ziele. Men was er spoedig bij om de nieuwe burgers met een zacht lijntje te bewegen zich te la ten opnemen in de zogenaamde „Coördl natie Raad" waarin zij volledige mede zeggenschap zouden krijgen. Maar wat dit betekent wordt duidelijk wanneer men weet dat deze raad vier keer Per jaar vergadert, terwijl de lakens wor den uitgedeeld door het hoofdbestuur dat één voorzitter telt, vier vice-voor- zi'tters en zestien leden vrijwel allen, géén immigranten. De laatste algemene ledenvergadering van de Good Neigh bour Council te Sydney op 28 septem ber jl. bracht voor de vertegenwoor digers van de nationale groeperingen de ontnuchtering toen het bleek, wat men onder medezeggenschap en onder co- existentie meende te moeten verstaan. Dat de immigranten geen schijn van kans hadden, iemand uit hun midden tot voorzitter gekozen te zien lag voor de hand. Een zwakke hoop dat een der hunnen tot vice-voorzitter werd geko zen bleek ijdel en bij de verkiezing van leden van het hoofdbestuur bleken de- Australische organisaties als een hecht blok achter hun eigen kandidaten te staan. Voor de vertegenwoordigers der nationale groeperingen bleek geen plaats te zijn. Wat in Sydney geschiedt is ty perend voor de behandeling van immi granten zodra zij de Australiërs eraan willen herinneren dat ook zij ..c®11 woordje wensen mee te spreken bij de behandeling van aangelegenheden die hun na aan het hart liggen. CHICAGO Een Amerikaan, die Nikita Kroestjev een voedselpakket wil sturen, heeft de Russische am bassade in de Verenigde Staten verzocht hem het juiste adres van de heer Kroestjev op te geven waardoor de afgezette Russische premier nog met Kerstmis het ca deautje kan ontvangen. „Ik ben mij bewust, dat hoewel het nu midden november is het mogelijk is om het pakje nog met Kerstmis bij hem te laten bezor gen", aldus schreef Anton Zajdlik naar de Russische ambassade in Washington. Wilt u mij alstublieft het juiste adres opgeven of tenminste aan uw posterijen zodat hij het pak je kan krijgen", vervolgde de brief. „Ik ben er zeker van, dat een voor. malig minister-president nog genoeg door zijn vorige medewerkers wordt gewaardeerd om hem een pakje uit de Verenigde Staten te doen toeko men" (Advertentie) GOLD STAR VATICAANSTAD Naar in Rome verluidt zal paus Paulus VI bij zijn reis naar Bombay, eind van deze maand een vliegtuig van de „Air India" ge bruiken en niet de DC-8 van de Al Italia, die hem voor dergelijke reizen ter beschikking staat. Zoals bekend zal dé paus een gedeel te van het eucharistisch werelcongres bijwonen dat van 28 november- tot 6 december in Bombay wordt gehouden. Het reisschema van de pausreis is nog niet bekend, maar zal half november worden gepubliceerd. keus uit twee

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1964 | | pagina 10