Academie voor diplomaten Torero werd monnik ANGST VOOR WRAAK SUDETEN-DUITSERS Snijd de duivel oor en staart af F Meetkundig schoolraam Briefgeheim is heilig in DERK DE VRIES Reden der liberalisering: de economische toestand Prikkel tot vlijt verdwenen door lage verdiensten Kies voor rookplezier hobbyvertier SCHOOL VOOR „NEUTRALITEIT' WENEN Geen geld Best betaald DAGBLAD DE STEM VAN MAANDAG 2 NOVEMBER 1964 TJECHISCHE VOLK IS NIET COMMUNISTISCH (Van onze correspondent in Wenen) PRAAG Het is laat in de avond, langzaam slenter ik over het Wenzelplein, de prachtstraat van de Tsjechische hoofdstad. Nau welijks een uur geleden kwam ik per auto aan en nam intrek in een mooi hotel, dat de concurrentie met elk Westeuropees hotel kan opne men, behalve dan wat de prijs be treft, want die is lager dan in West Europa. Voor het hotel parkeren hard werkt. Ieder schuwt verantwoorde lijkheid en 'schuift deze zo snel mogelijk op een hogere instantie af Het kleinste en onbelangrijkste dossier, groeit b.v daardoor uit tot een enorm pakket en vergt een oneindig lange tijd, voor het is afgewerkt. Het enige, dat volop func tioneert is de zwarte markt. Wanneer men bijv een installateu nodig heeft, duurt dat weken voor hij komt. Hij komt echter direct, wanneer men hem verze kert dat men na zijn werktijd, een klrïsje voor hem heeft, waarvoor hem een flinke beloning wacht. Zo is het duidelijk warom Tsjechoslo- wakije plotseling de grenzen voor vreem delingen uit West-Europa heeft geopend. Deze vreemdelingen moeten de voor dit land zo noodzakelijke deviezen binnen brengen, die het Tsjechoslowakije moge lijk moeten maken ontbrekende goede ren uit het buitenland te importeren. Voor de vreemdelingen werden enige luxe-hotels ingericht en ook zeer goede restaurants Men moet echter als buiten lander. voor elke dag die men in Tsje choslowakije doorbrengt, een bepaald be drag tegen een hoge koers omwisselen. Ter vergelijking het volgende: voor 100 Oostenrijkse shillingen (14 cent), krijgt Alles functioneert in Tsjechoslowakije als vanouds, maar op een belangrijke lager levensniveau buiten de grote massa partij-functionarissen is de Tsjeclioslowaakse bur ger anti-communistisch. veel auto's. Vooral Oostenrijkse, maar ook enige Duitse, Zwitserse en Nederlandse. Sinds enige maanden heeft Tsjechoslo wakije voor vreemdelingen uit West-Eu ropa zijn grenzen geopend. En de te verwachten stroom van bezoekers bleef niet uit. Het visum is gemakkelijk te krygen en niet duur. De vragenlijst wel ke men moet invullen, is voor Tsjechoslo wakije veel korter dan die voor Honga rije. De controle aan de grens was kort en zeer voorkomend, zoals trouwens alle mensen hier uiterst hoffelijk zijn. Is dit contact, dat Tsjechoslowakije met het westen zoekt, misschien het teken van een wending in zijn politiek, het begin van een smelten van de sneeuw? Ik wandel met een vriend, die ik sinds 1946 niet meer ontmoet had over het zelfde Wendelplein. Hij is een dokter en had vroeger een goedlopend* praktijk. Die praktijk is gebleven, maar zijn ver dienste is radicaal teruggelopen. In dit land is iedereen een aangestelde van de staat en krijgt een maandsalaris, om het even hoeveel hij werkt of hoe weinig. Mijn vriend bijvoorbeeld krijgt per maanc een salaris van 1800 kronen (in Hollands geld ongeveer f 250,—). Het ge middelde inkomen van bijna alle staats- aangestelden bedraagt ongeveer van 1600 tot 1800 kronen per maand. Ook een advocaat krijgt slechts zoveel hoogstens kan hij zijn inkomen tot 2200 kronen op voeren. wanneer hij in de voorste rijen der advocaten staat Het maakt niet uit hoeveel processen hij voert of wint. Slechts weinig mensen hebben het voor recht meer te verdienen. Daartoe behoren echter zeker de top figuren van de partij en van de staat. Ook kunstenaars verdienen zeer goed. Zij hoeven ook bijna geen belasting te beta len Daardoor is er een grote toeloop tot deze beroepen en bestaan er alleen al in Praag 18 goedlopende theaters. Een professor aan de universiteit verdient maximaal 3500 kronen per maand. Heeft hij dan nog het geluk lid van de aca demie van wetenschappen te zijn, dan krijgt hij er nog 200 kronen bij. Ik vraag mijn vriend hoe hij dan met dit inkomen kan leven. En hoe al die andere mensen met zo'n laag inkomen zich door het leven slaan. Dan antwoordt hij mij, dat ook zijn vrouw werkt en evengoed zijn zoon en zijn dochter Wan neer in een familie tenminste twee tot drie leden verdienen, dan kan men wel ongeveer rondkomen. De woningen zijn zeer duur, maar men heeft slechts recht op 15 m3 per hoofd. Etenswaren en kle ding zijn voldoende te koop, maar de kle ding is van zeer slechte kwaliteit en re latief duur. Door het lage inkomen kan iedereen natuurlijk maar weinig kopen en daar door wordt de produktie ontlast. Daar iedereen slechts weinig verdienen kan en ook bij grote inspanning geen cent meer krijgt ontbreekt iedere prikkel tot vlijt. Ik wilde eens een taxi nemen, maar de chauffeur vond dat het doel te ver was, en wilde me er niet naar toe brengen, want hij kreeg toch zijn salaris, of hij mij nu vervoerde of niet Ik' informeerde ook b j mijn vriend of hij niet zo af en toe bij patiënten wat toegestoken krijgt? Hij antwoordde, dat men hem natuurlijk af en toe wel wat geeft, wat op zich echter streng ver boden is en wat eigenlijk ook niet goed mogelijk is, daar zijn patiënten zelf arm zijn Zodoende zijn deze geschen ken hoogstens een pakje sigaretten of een stukje worst soms een flesje wijn! men slechts 55 kronen, terwijl men op de zwarte markt per 100 shilling 105 kronen krijgt. De staat incasseert daar mee per dag een verblijfstaks van niet minder dan 50 kronen in harde valuta. Praag is een van de mooiste steden van Europa en heeft in de oorlog zo goed als geen schade opgelopen. De historische gebouwen verkeren in goede staat vooral het op de berg gelegen Hradschin, de burcht van Praag. Beneden in de stad zien de gebouwen er vervallen uit, want niemand restau- terechtkwamen heden ten dage weer reert ze. Huizen zijn één van de weinige rijk en vermogend zijn, dat zij autq's, zaken die men particulier nog bezitten kan. Maar de eigenaar ondervindt daar mee zoveel moeilijkheden, dat iedereen probeert van die eigendom zo snel moge lijk verlost te worden. Ook de staat be kommert zich niet om huizen, alleen wanneer het gaat om een historisch be langrijk monument. Veel winkels zijn en blijven gesloten omdat vroegere eige naars of personeel elders zijn geplaatst. Deze voortdurend gesloten winkels wek ken een deprimerende indruk. Wanneer men dan ook de in he' algemeen slecht geklede mensen ziet, die met vreugde loze gezichten op straat lopen, overvalt je langzaam een treurige stemming De eens zo grote elegance is geheel uit de stad verdwenen. Toen ik eens 's avonds een theater bezocht, was ik de enige man die een das droeg en een rock aanhad. Alle andere mannen zaten zonder das en met open kraag en daar het in de zaal nogal warm was, trokken ze ook hun jasje maar uit. Tsjechoslowakije heeft, zoals bekend, na 1945 bijna alle Sudeten-Duitsers uit het land gewezen en hun eigendommen in beslag genomen. Wie ik ook sprak, iedereen roerde de Sudeten-Duitsers- kwestie aan. Ieder heeft angst dat de Sudeten-Duitsers op een kwade dag te rugkomen. En ik kreeg de indruk dat dit angstgevoel door de staat opzettelijk gevoed wordt om zo de bewoners van Tsjechoslowakije tenminste op één ma nier ertoe te brengen, zich voor hun re giem te verklaren. Ik probeerde mijn Tsjechische kennis sen dit angstcomplex uit het hoofd te praten door te vertellen dat de Sudeten- Duitsers nooit meer zullen terugkomen, dat zij allen, die na 1945 met nauwelijks 40 kg bagage uit Tsjechoslowakije in het verhongerde en vernielde Duitsland huizen en fabrieken bezitten. Ik vertelde hen, dat Duitsland en ook Oostenrijk de ze Sudeten-Duitsers niet meer zou laten vertrekken, daar anders het beroemde Wirtschaftswunder in elkaar zou storten daar deze vluchtelingen uit het Oosten een der belangrijkste oorzaken waren dat Duitsland er zo snel weer bovenop hielp en het Wirtschaftswunder mogelijk werd. Deze verworpen vluchtelingen be zaten destijds slechts hun vlijt, intelli gentie en arbeidskracht en ze hebben die volledig gebruikt, zodat zij naast de Ame rikanen de basis van het Duitse herop bouw zijn. Ik heb gepraat en gepraat, maar ieder luisterde ongelovig De angst voor de terugkeer van de Sudeten-Duitsers en voor hun wraak is te groot Men gelooft in dit opzicht de regering volledig wat zij er ook over vertelt, hoewel men haar overigens op elk ander terrein wantrouwt. Want ook in Tsjechoslowa kije ondervond ik, wat ik ook in andere Oost-F-uropese staten bemerkte. Ook in deze communistische staat, trof ik even weinig communisten aan als elders in de oostblokstaten. Het aantal aanhangers van het regiem beperkt zich waarschijnlijk tot de grote massa van partij-functionaris sen. De overige Tsjechen zijn radicale anti-communisten. Echte communis ten bestaan er blijkbaar alleen in de vrije wereld, zoals in Italië en Frank rijk. Nauwelijks is een land commu nistische geworden of het communis me verliest er al zijn aanhangers. WENEN De nieuwe Oostenrijkse diplomatieke academie" is een le vend bewijs van de veranderde tijden sinds de gepoederde pruiken en knie broeken uit de tijd van keizerin Maria- Theresia, want op de nieuwe acade mie zullen ook vrouwen toegelaten wor den. De academie, die gevestigd is in het gebouw waar keizerin Maria-Theresia haar „oosterse academie" in 1753 stichtte, is het geesteskind van de Oostenrijkse minister van buitenlandse zaken, Bruno Kreisky. Toekomstige diplomaten uit alle landen kunnen er een cursus volgen. Om toegelaten te worden moet men een aanbeveling heb ben van de eigen regering of van een vooraanstaande, internationaal beken de persoon. „Dit," aldus Kreisky, „om te voor komen dat er alleen door regeringen aangewezen studenten op de acade mie zullen worden ingeschreven." De klassen zullen beperkt worden tot 38 leerlingen, waarvan een derde uit buitenlanders moet besfaan. Kreisky's doel is niet alleen diplo maten voor zijn eigen corps diploma tique te trainen, maar ook voor inter nationale organisaties en voor de di ploma! ieke diensten van andere landen. Dc diplomaten zullen gehuisvest wor den in de vijf verdiepingen tellende nieuwe vleugel van het Theresianum, waar tot 1938 toen Oostenrijk door de ..Anschluss" van de kaart van Euro pa werd gevaagd, de oude academie nog steeds gevestigd was. De ménnelijke studenten worden on dergebracht in een- en tweepersoons kamers. De vrouwelijke studenten krij gen comfortabele eenpersoonsapparte menten. De academie die in januari wordt geopend, biedt een cursus van 16 maanden, verdeeld in drie semesters. De voornaamste vakken zijn politieke geschiedenis, juridische en economische geschiedenis en de talen Engels, Frans en Duits plus een andere taal die in de Verenigde Naties gesproken wordt, Russisch of Spaans. Aangezien de vakken onderwezen zul len worden in het Frans, Duits of Engels dienen de kandidaten al een be hoorlijke ondergrond van deze talen te kennen. Teneinde de studenten een grondige kennis en uitspraak van de taal te le i-en zijn taailaboratoria ingericht, voor- Advertentie) Probeer óók eens: BRILLANT 27ct ROMANCE 29ct No. 14 12 ct elke haal 'n verfijnd onthaal eveneens met 10 reprodukties. Senoritas OERK DE VRIES - sigarenfabrieken Vakmanschap sinds 189Q „één der 10 fraaie stadsgezichten" Rookgenot en verzamelgenoegen vriendschappelijk bijeen in dezelfde doos: 73 jaar vakmanschap in elke sigaar plus 'n bijzonder bandje om elke sigaar en een grote losse extra. 10 rake reprodukties van kleurige stadsgezichtfoto's in 4 band- kleurseries - blauw, groen, bruin en rood (dus de complete collectie is liefst 40 bandjes groot). DAAROM: 20 MAAL PLEZIER VAN EEN| 10 STUKS DOOS Mondeno als succes vol toréro Na dit alles is ook mijn indruk op mijn reis naar Praag begrijpelijk. De kleine stadjes waar ik bij avond door reed, waren volledig uitgestorven. Niet alleen brandden op straat geen lantarens want Tsjechoslowakije moet overal zui nig zijn met stroom, maar ook de hui zen waren donker Mijn vriend zei mij, dat niemand naar een bioscoop of café kan gaan. omdat hij er geen geld voor heeft en bovendien is iedereen van het harde werken overdag zo moe. dat hij graag thuisblijft en vroeg naar bed gaat. Het enige pretje, dat deze mensen rest ls de. radio en de televisie Het aantal televisie-apparaten is enorm groot en bereikt relatief dat van Amerika. Ie dereen luistert naar de radio, voor alles natuurlijk naar de buitenlandse. Men Juistert vooral veel naar de Weense ra dio. die in Tsjechoslowakije het beste te noren is. rjSe Weense radio bereikt geheel Zuid- öohemen en geheel Zuid-Mahren. Het niet en naar buitenlandse zenders is din vVr^0den- Met uitzondering van ra- wordt de zender VriJ Europa, visie jenlandSe radio noch tele- kanaaf «jQ°r? maar er is slechts een met de ^r«l ,fngs, .d? bevolking contact In T.ïl u ^ereld kan bereiken. staatsbemoefeni^Er heat81' aUes 0I^r fabrieken nn,!J, u Er bestaan geen privé. administratie ber°epen, niets. Maar de nJe? Het «el. Van, de staat functioneert "s lui «S 20 vh)tlge Tsjechische volk men toch «enen werkt we'nig. daar men toch geen cent meer krijgt, als men (Van onze correspondente M. de Ceboilada) IK weet niet, wat ik niet die wijde mouwen moet beginnen, zegt broeder Juan Garcia, ik ben er nog niet aan gewend! Het kost deze nieuwe dominicaan moeite, aan zijn witte habijt te wennen. Juan Garcia, alias „El Mondeno" was twaalf jaar lang stieren vechter en gewend aan zijn „traje de luces". Hij is kortgeleden in het klooster getreden. Broeder „Mondeno". zoals zijn medebroeders hem gedoopt hebben, is een figuur uit het „eeuwige fapanje een Spanje, dat zozeer verschillend is van de in de vreemde algemeen heersende opvatting. Het Spanje, dat midden in de twintigste eeuw met zijn J' genef mensen voortbrengt die oi„„pj .en.' goede maatschappelijke positie, tU V toek?mst' teneinde een godsdienstige roe ping te volgen Op 7500 schot men het jaarlijks aantal Spanjaarden, dat geestelijke wil worden. a,Er~i'S ecb^cr, n°g nooit een stierenvechter geweest, die g'orie in de arena en miljoenen op de bank van de hand wees om God en zijn naasten te dienen. Juan Garcia Jimenez werd stierenvechter om zijn ouders uit de armoede te helpen. Nu op ziin der tigste jaar is hij toegetreden tot de orde der domini- canen. Voor broeder Mondeno nu was deze orde de ideale. Van jongs af aan wenste hij geestelijke te worden. Maar hij kwam uit een heel arm gezin. Zijn vader was dagloner en kon de zijnen nauwelijks het dagelijks brood verschaffen. Toen men Juan op zijn vijftiende jaar de gelegenheid bood, voor priester te studeren, Kon hij dit niet aannemen; hij moest zijn vader hel pen de kost te verdienen. Degenen die in Spanje het best „de kost verdienen" zijn de stierenvechters. Een nationaal beroemde „toréro", zoals op het ogenblik „El Cordobés" ver dient per stieregevecht op één middag ruim' 6000 gulden, terwijl zijn fortuin nu reeds geschat wordt op 4 miljoen gulden '60 miljoen peseta's). Hij is pas 23 jaar. Duizenden jongens van arme komaf dromen ervan een beroemd matador te worden. Het huidige aantal minderjarige aspirant-toréro's bedraagt zeker 5000. Zij moeten een kaart van hun vakbond bezitten om het heldhaftig beroep te mogen uitoefenen. Mondeno bezat zo'n vergunning, maar dat voor duizenden zo begeerde document werd door Mondeno vrijwillig naar zijn vakbond teruggestuurd. Hij zou er niet langer gebruik van maken, hü zag af van zijn we reldlijke triomf in de arena. „Toréro Mondeno" nam afscheid van de liefhebbers van «tieregevechten in de grootste arena ter we reld, de „Plaza de Doctor Gaona" in Mexico-City. Voor het laatst van zijn leven doodde hij er vakkun dig zes rasstieren. Voor het laatst inde hij een fabel achtig honorarium. Toen achtte hij het moment ge komen, zijn met gouddraad geborduurde kostuum te verwisselen voor de grove witte pij der dominicanen, zijn toréro-muts voor de bescheiden monnikskap, en de vergulde degen, waarmee hij zoveel stieren de genadesteek had toegebracht, voor een houten kruis beeld. Juan Garcia werd geen stierenvechter voor zijn plezier, hy vond het afschuwelijk, dieren te moeten doden om mensen te vermaken. Maar hy had geen andere keus. Het publiek betaalde, om hèm te zien, hij verdiende geld als water. Alles droeg liy af aan zyn ouders die zo arm waren als Job. Nü bezitten zy landerijen, auto's, kapitaal en leven in weelde. Toen zijn familie niets meer nodig had, be stemde hy zijn enorm hoge inkomsten voor liefda digheidsdoeleinden, o.a. een kindertehuis in Car tagena, dat 10 miljoen peseta's waard is. Nu hij sinds kort het witte habijt draagt, is hij ein delijk gezwicht voor de aandrang van de pers. Bin nen- en buitenlandse journalisten wilden hem inter viewen, zij wilden de beroemde „Mondéno" gekleed zien in zijn nieuwe monnikspij. Aanvankelijk wenste broeder Garcia zich niet in te laten met de men sen der publiciteit, maar zijn superieuren meenden, dat de wereld zijn geval als voorbeeld moest kennen. Daarom mochten er persmensen aanwezig zijn op zijn officiële intrede tot de orde, tevens bijgewoond door Juans vader, moeder en broers. Alvorens hij tot priester gewijd kan worden, heeft broeder Garcia nog vele jaren voor de boeg. Eén jaar van voorbereiding in Caleruega, vervolgens drie jaar studie in de wijsbegeerte in Caldas de Besaya en vijf jaar theologie in Salamanca. Gezien zijn leeftijd dertig jaar kan hij na het derde jaar theologie de priesterwijding ontvangen. Broeder Mondeno staat in het brandpunt van de belangstelling. Hij ontvangt, net als filmsterren, dagelijks stapels brieven en telegrammen. Men vraagt hem om geld, om raad, om onmogelijke din gen. Ook zijn kameraden, de stierenvechters, denken aan hem. Zij gaven hem een rozenkrans ten ge schenke, opdat broeder „Mondeno" hen in zijn gebed gedenken zal. Eén van die matadores stuurde hem een telegram in het beroeps-argot: „Wensen je veel succes, hoop dat je de duivel zijn oor en staart af snijdt." Broeder Mondeno glimlacht gelukkig. „Ik bid dagelijks voor de stierenvechters", zegt hij, „zij hebben Gods hulp zo hard nodig voor hun gevaarlijk beroep". En Juans vader zegt: „Ik ben maar blij, dat mijn zoon niet langer toréro is. Ik stond dagelijks doodsangsten voor hem uit. Hij is veiliger in het klooster". zien van bandrecorders, grammofoon platen en koptelefoons. ,,Na 16 maanden moet een kandidaat een perfecte uitspraak hebben" aldus een functionaris van de academie. Er zullen nog andere vakken worden gedoceerd waarover diplomaten dikwijls struikelen, zoals culturele pol'tièk. pers en voorlichtingsmethoden, de psychologie van de diplomatie, so ciale psychologie en zelfs de „tech niek" van de diplomatie. In overeenstemming met de ..ooster se" traditie van de oude academie welke tolken opleidde voor in het Na bije of Verre Oosten geaccrediteerde Oostenrijkse diplomaten, wordt de stu denten ook kennis bijgebracht over de ontwikkeling van de nieuwe landen in Azië en Afrika. Er zal gesproken worden over de ontwikkeling van de communistische wereld, politieke vraagstukken betref fende de betrekkingen tussen kerk en staat en zelfs de problemen die een geestelijke als staatshoofd op zijn weg kan ontmoeten. Aan allerlei vooraanstaande figuren parlementsleden, regeringsleiders, internationaal befaamde professoren is gevraagd lezingen op de academie te komen houden. De kosten voor een opleiding vari eren van 3.000 Schilling per maand voor lessen, kost en inwoning voor Oostenrijkers en 4.500 Schilling voor buitenlandse studenten. Kreisky geeft toe dat de kosten hoog zijn. maar zijn ministerie is voorne mens beurzen te verstrekken opdat geen begaafde jonge kandidaten we gens gebrek aan geld worden afgewe zen. Kreisky hoopt de academie uitein delijk te maken tot een ..vrije acade mie van buitenlandse politieke weten schappen". Maar het ware doel is, in Kreisky's eigen woorden: ,.de diplo matieke academie te maken tot het grootste onderwijsinstituut ter wereld voor de studie van de neutraliteit". Twee geweldige geslepen venster ruiten van moderne stijl en bijzondere vorm zijn een attractie van het Dus- seldorfer Lessing-gymnasium gewor den en lokken zelfs de kunstminnende volwassenen weer naar school. De Westduitse schilder en beeldhouwer Hans Albert Simon-Schaefer schiep de beide kunstwerken naar motieven uit het leslooster, uit de meetkunde. Het is echter niet de bedoeling dat de fi guren, curven en hoeken bij de meet- kundeles gebruikt worden: het gaat er veeleer om de belangstelling van de leerlingen voor de moderne kunst te stimuleren. De heldere lijnen en vlak ken van de beeldelementen zijn omslo ten door ruwe wolkachtige partijen (op de foto onder links en rechts goed te zien), die het opdringen van de men selijke geest in de geheimzinnige sluier van de natuur moeten symboliseren. (Van onze correspondent L J. Kleyn) Mogen man en vrouw eikaars brieven openmaken? Hoe het daar juridisch in Nederland mee staat weet ik niet pre cies, maar in Frankrijk mag het in elk geval niet. Dat is de Parijzenaar Mau rice Clavier (29) aan de weet gekomen en wel onder voor hem bijzonder onge lukkige omstandigheden. Maurice was getrouwd met een Griek se, Ritza van haar voornaam. Uit het schijnbaar gelukkige huwelijk was een meisje geboren. Ritza wilde op een keer haar ouders in Athene bezoeken en vroeg haar man, of hij er akkoord mee ging dat ze een maand wegbleef. Maurice vond dat heel begrijpelijk en bracht haar naar de trein en wachtte alle dagen op post. Maar al wat er kwam geen brief van Ritza. Toen dat vijf we ken had geduurd, schreef hij een brief aan de Franse consul in Athene met het verzoek zijn vrouw te willen op sporen, maar de consul schreef terug, dat hij daar niet aan kon beginnen, om dat er veel te veel vrouwen in Athene rondliepen. Plotseling kwamen er in Parijs twee brieven uit de Griekse hoofdstad, niet bestemd voor Maurice, maar voor Rit za Openmaken niet openmaken Maurice dacht er lang over na, tot hij de knoop doorhakte, een schaar nam en met behulp van een vertaler begon te lezen, want de twee brieven waren in het Grieks geschrevenDe afzender was een minnaar, die in de veronderstelling leefde, dat Ritza al weer lang thuis in ^arijs was. Maurice begon een echt scheidingsproces, Als bewijsstukken leg de hij de twee brieven over, waarop de teruggekeerde Ritza van haar kant je moet maar durven een proces be gon tegen haar man wegens schending van het briefgeheim. De voorzitter van de rechtbank had met Maurice te doen, maar het bewijs was geleverd en hij kon niets anders doen dan Maurice ver- Advertentie) oordelen tot 300 frank boete, echter voor waardelijk. Dat alles is nog maar van voorbij gaande aard. Misschien krijgt Ritza wel spijt en kan de bi-euk nog gelijmd wor den. Erger is, wat het gezin Carissen is overkomen. Een gezin, waar aan de buitenkant niet zoveel op te zeggen vieL Hij, Jules Carissen. twee jaar voor zijn pensioen een voorbeeldig ambtenaar bij de prefectuur van politie in Rennes, pas nog bevorderd tot de hoogste trap op zijn maatschappelijke ladder voorzitter van de plaatselijke sociale verzekering, ridder van het Legioen van eer. En thans zit hij in de gevangenis, beschuldigd van verduistering van gelden tot een bedrag van vele honderdduizenden franken. Als president van de sociale verzeke ring ging al het baar geld van het Ro de Kruis, gelden voor kinderen en ouden van dagen, door zijn handen. Ook be heerde hij de eigendommen van ver pleegde geesteszieken Aan uitspattingen ging de man zich nooit te buiten. Iedere avond op tijd thuis. Na tafel keek hij naar de televi sie. Geen rimpeltje in dat huwelijk van 35 jaer. Zij een vrouw die het huis houden goed beheerde en haar moeder in huis heeft van 89 jaar. Die voora niet mag weten, dat haar voorbeeldige schoonzoon achter slot en grendel zit Mevrouw Clarissen is 59 geworden, loopt in huis met een blauwe schort voor en met de machine doet zij zelf de was Een doodgewoon huis in Rennes mei acht kamers, waarvan er twee aan stu denten zijn verhuurd. Hoeveel haar man, pas chef van dienst van de paspoorten en rijbewijzen geworden, verdient, weet ze niet. Ze vermoedt 15.000 frank per maand. Hij beheert het geld, zij krijgt royaal huishoudgeld. In geen tien jaar zijn zij naar de bioscoop geweest. Het laatste etentje buitenshuis dateert van de 80ste verjaardag van de inwonende moeder Ze hebben maar één dochter, getrouwd met een chef-kok. Die samen een ho tel zijn begonnen, maar dat op de fles is gegaan. Voor hen zou een nieuw ho- telbedrijf worden gekocht. Is dat de re den van de verduistering?" Tijdelijk met een speldje MET LECITHINE Een produkt van lOREALtsmni

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1964 | | pagina 11