DUET
Plannen om bolwerk
Walcheren te nemen
A.N.W.B. GAAT
VERLICHTING
VAN AUTO'S
KEUREN
BICONOOM
N.S.B.-hoofdkwartier
op
NYLONS
Berglroepen
in de polder
urne
Duizend vluchten
Brandt erelid
Maastreechter
Staar
Vier fases
Missiologie
Grootste gebod
Vrouwen
Honger
Mandement
DAGBLAD DE STEM VAN ZATERDAG 17 OKTOBER 1964
met gratis
waardezegels
van 15 en 25 ct.
Vrije sector
Vege lijf gered
dure potjes kwijt
isennbr,
„four faire des erpériences
d' a p r s Churchill,
00 vous envois «0 pyeittxère lig»?®, taaH* fis®
les Angiitis mèttcits «1 mm wim mmmmmêm mi mm»
rispt Paris, m BgHMltai et a Amwmm pcmr
k coislé*
Bergen op Zoom
en Breda bevrijd
heeft „it" - heeft pit
maakt fit!
Nu ook in grote fles!
GorineV»em
\Oyt^\o\tU*e
Walch«rei> Bevelartdl
Mijmeren
i ticjen
3 Hertogenbosch
Goes
Zoid V?ev«\c*^d
Tilburg
DEN HAAG De ANWB zal op 20
oktober in Hilversum beginnen met een
verlichtingsactie. De bedoeling is de aan
dacht van de automobilisten te vestigen
op de slechte toestand, waarin de ver
lichting van het grootste deel van de Ne
derlandse personenauto's blijkt te ver
keren. Tijdens een proefactie, die de
ANWB de vorige winter hield in Dor
drecht, Deventer en Haarlem bleek, dat
bij 85 pet. van de 3633 auto's, die vrijwil
lig ter controle werden gebracht, iets
mankeerde aan de koplampen.
Dit is voor de bond aanleiding om met
speciale keuringséquipes, verdeeld over
drie mobiele controlestations, eerst een
week lang te Hilversum de inwoners van
Het Gooi gelegenheid te bieden de ver
lichting van hun voertuig zonder kosten
te laten controleren en te laten afstel
len. Hierna volgen Leiden en Alphen aan
de Rijn, Delft, Gouda en Vlaardingen,
Breda en Bergen op Zoom, Middelburg,
Goes en Vlssngen, Oostburg, Terneuzen
en Tilburg, Eindhoven, Den Bosch en
Helmond. Als laatste van dit jaar zullen
Nijmegen en Oss aan de beurt komen.
Ook in de eerste maanden van 1965 zal
de ANWB zijn verlichtingsactie voort
zetten.
(Advertentie)
De nieuwste
5 kg wasautomaat die ook al klaar is
Dagblad).
Ook missie is een wetenschap geworden. En de missiebladen leggen
er getuigenis van af Van de gevoelige en gevoeliger benadering van
de missie-blaadjes-oude stijl naar het gedegen en gedocumenteerde van
de missie-bladen-van-nu. Er is natuurlijk één groot gevaar: dat wij allen
geneigd raken het ,.vak" missie aan de vakman over te laten en het niet
meer kunnen zien als iets waar we zelf bij betrokken zijn. En bij alle
kwaad dat er verteld is over oude missieblaadjes^ is het toch goed er aan
te denken, dat zij in ieder geval een persoonlijke band tussen missie en
het Volk Gods thuis tot stand brachten. (,,M '64").
Ik vraag me wel af of wij in onze discussies over de mysteries
van het christendom wel altijd voor ogen houden dat we niemand
mogen ergeren. Het grootste gebod is nog altijd de liefde, maar komt
die soms niet in het gedrang als we zo heftig en ongenuanceerd
het oude kapot willen slaan, het oude waarop miljoenen mensen ge
steund hebben, miljoenen mensen die ervoor gezorgd hebben, in
hun primitieve gelovigheid, dat, wij het christendom hebben geërfd.
(Uit het „Bisdomblad").
Louter informatief vroeg het Tweede-Kamerlid Scheps vorig jaar
aan minister Toxopeus waarom er in ons land nooit vrouwelijke burge
meesters worden benoemd. Het viel de minister niet moeilijk te ant
woorden. Er had bij hem nog nooit een vrouw naar dit ambt gvsollici-
teerci> Kennelijk hebben de dames dit in de oren geknoopt. Anders had
mevrouw Smulders-Beliën, die al sinds 1946 eerste burgeres is van Oost-,
West- en Middel-Beers, thans niet twee vrouwelijke collega's gehad. In
Leersum is mevrouw s' Jacobs-des Bouvrie (VVD) benoemd en in Gelder-
malsen mevrouw Van der Wall-Duyvendak (P.v.d.A.). Dat eerstgenoemde
tot de partij van minister Toxopeus behoort en de tweede tot die van de
heer Scheps, heeft daarmee natuurlijk niets te maken. Het is nu eenmaal
een feit, dat de VVD en de P.v.d.A. de partijen zijn, waarin de vrouw
het meest tot haar recht komt. Hetgeen een les moet zijn voor alle con
fessionele partyen een teken voor de Nederlandse vrouw. (Uit „Vrij
heid en Democratie").
Zijn we tegenwoordig niet geneigd, om onze voeding zeer sterk te gaan
verfijnen? Zou dit de gezondheid van onszelf en van onze kinderen ten
goede komen? Hebben we zelf en hebben onze kinderen nog wel eens
echt honger? Ja, ze kunnen wel eens binnen komen vallen, zo na school
en roepen: ,,Och wat heb ik een razende honger". Maar o wee, als er dan
iets op tafel komt waar de roepende nu juist geen trek in heeft, b.v.
zuurkool of erwtensoep! Plotseling is alle honger al gestild en wordt met
een verongelijkt gezicht de kleine portie, die door moeder opgeschept is,
met heel lange tanden opgegeten!! In hoeveel gezinnen worden nog dub
bele boterhammen gegeten? En als er maar een of twee of „maar drie"
soorten beleg op de boterham-tafel staan, wordt moeder maar al te vaak
gevraagd, waarom niet meer op tafel mag!! (Uit „Boer en Tuinder").
Historisch feuilleton naar het boek
„The eighty-five days" van
R. W. THOMPSON
(Advertentie)
spaar plezierigmet
vraag vooral om de
DUET-spaarkaart
KNIPSEL
KRANT
Wy moeten eindelijk eens leren de bouw in de vrye sector niet te zien
als de wens van enkele rijke lieden die een dure bungalow willen bouwen,
maar als de normale woningvoorziening voor allen die overeenkomstig
het door ons volk bereikte welvaartspeil door eigen inspanning in het
nodige voor hun gezin voorzien. De woningbouw in de vrije sector dient
te worden vrijgelaten door afschaffing van de rijksgoedkeuring. Natuurlyk
zal deze vrijheid aanvankelijk wel enige verstoring van de bouwmarkt
veroorzaken, maar dat zullen we moeten nemen. Door het vrij laten van
de particuliere bouw in de vrije sector ontstaat vanzelf continuïteit in
het bouwbedrijf, ontstaan produktiestromen, neemt de bereidheid om in
de bedrijven te investeren toe en ontstaat de mogelijkheid van voort
gaande industrialisatie in het bouwbedrijf en van verhoging van de pro-
duktiviteit. Resultaat: vluggere en goedkopere bouw. (Het Financieel
Opvarenden .Doris thuis
SCHIPHOL „We zijn onze kostbare
potjes kwijt", zegt de 65-jarige mevrouw
J. Verwey-Wenzel uit de Heem verdrie
tig. „We kwamen in Ugarit in Syrië op
een plaats waar ze een oude nederzetting
van de Foeniciërs aan het opgraven
waren en juist op dat moment haalden ze
een kolossale hoeveelheid antiek aarde
werk naar boven. We mochten ieder twee
exemplaren meenemen. Nu zijn we die
onvervangbare souvenirs kwijt".
Maar het vege lijf hebben ze gered:
zij, haar 70-jarige echtgenoot dr. S. Ver-
wey en de 61-jarige Delftse internist dr.
F. Melchior, die de drie enige passagiers
waren aan boord van de Doris die, zoals
wij eerder meldden, in de Baai van Na
pels is vergaan. Dank zij het snelle red
dingswerk van matrozen van de Ame
rikaanse 6e vloot konden zij op Schiphol
hun kinderen en andere familieleden weer
in de armen sluiten, nog geen twee etma
len, nadat zij op de rede van Napels op
het nippertje uit het zinkende schip van
de KNSM werden gehaald.
„Om 10 uur 's avonds waren we in
Napels aangekomen", vertelt dr. Verwey.
„Hoewel ik vroeger directeur van de
zeevaartschool in Amsterdam ben ge
weest, heb ik alleen op de lichtjes van
de stad gelet, en niet op de ankerma
noeuvre. Kapitein Schootemeyer uit
Castricum is nota bene een oud-leerling
van me die ga je niet op de vingers
kijken". Nauwelijks 7 uur later werden
hij, zijn vrouw en dr. Melchior door een
verschrikkelijk gebonk uit hun slaap
gewekt en zat de Doris reddeloos op de
pier. Mevrouw Verwey zegt: „We heb
ben van onze spullen niets meer dan wat
haastig aangetrokken kledingstukken.
Ik heb later in mijn pyjamabroek cn met
sokken van mijn man aan mijn voeten
in Napels boodschappen gedaan." Dr.
Melchior legt uit: „We hadden misschien
best onze koffers kunnen halen, later,
want het heeft 4 uur geduurd voordat de
Doris helemaal weg was. maar aan zo
iets denk je eenvoudig niet. Trouwens
ik weet niet, of we de bagage wel aan
wal hadden kunnen krijgen. Het ging
allemaal heel moeilijk".
Na gewekt te zijn hebben de drie pas
sagiers enkele uren lang in de salon zit
ten wachten op hun redding. Een opge
wekte hofmeester vertroetelde hen met
koffie. Dr. Verwey: „Ja, die Henk was
geweldig. Kijk, we moesten aan boord
blijven, omdat de sloepen met het oog
op de branding niet gestreken konden
worden. Ondertussen bonkte het schip
met iedere golf maar op die rotsen. Het
was een angstaanjagend gehoor. Geluk
kig kwamen er later 70 matrozen van de
Amerikaanse Zesde vloot, die ook in Na
pels lag, naar de pier."
De drie opvarenden weten niet wat de
oorzaak van het bliksemsnelle vergaan
van de Doris kan zijn geweest. Wanneer
er 's nachts al een plotselinge storm is
opgestoken, die het schip van zijn an
kers heeft losgeslagen en naar de pier
gedreven, hebben zij daar niets van ge
merkt. „Het enige wat ik zeggen kan",
aldus de oud-directeur van de Amster
damse Zeevaartschool, „is, dat we 's a-
vonds ruim 500 meter van de pier af la
gen en dat is ruimschoots genoeg".
„Het was een schitterende cruise. Vol
gend jaar ga ik weer. Per schip? Natuur
lijk per schip, waarom niet?"
gaan bij Arnhem, toen het zijn opstel
lingen aan het Leopold-kanaal op 1
oktober ging innemen.
Op 18 oktober loste de brigade de
Canadese 7e Brigade in het Eede-
bruggehoofd af, en bezette op 23 ok
tober een linie van oost naar west,
ongeveer 5 km ten noorden van Aar
denburg. Toen viel de vijand snel te
rug op Sluis en was de aanwezigheid
van de brigade in het bruggehoofd
niet meer noodzakelijk. Hij werd daar
om teruggedrongen en nog steeds zon
der „de eerste nacht in de frontlijn''
met grote snelheid naar het nieuwe
concentratiegebied op het schiereiland
van Ossenisse overgebracht.
De 156e Infanterie Brigade was op
13 oktober ten zuiden van Dein-ze ge
concentreerd en op 21 oktober ont
ving de brigade een waarschuwings
bevel voor de landing op Zuid-Beve
land. De aanval zou moeten plaats
vinden in de nacht van 24 op 25 ok
tober en veroorzaakte een koortsach
tige opgewondenheid op het brigade
hoofdkwartier. Niemand van de 156e
Brigade, aldus het oorlogsdagboek,
had ooit een landingsvaartuig gezien
of wist er iets van af. De gehele di
visie was geoefend voor oorlogsvoering
in de bergen en het had erop geleken, f
dat zij luchtlandingstroepen voor Arn
hem zouden worden. Dit was een grap
je geweest, want bergen en vliegtui
gen zijn hoog in de lucht. Nu zouden
de bergtroepen voor de eerste maal het
gevecht ingaan over water om een
eiland beneden de zeespiegel aan te
vallen. Tussen haakjes, zij vonden het
prachtig. De tijd van koortsachtig
plannen maken begon direct en ter
wijl generaal Bacclay, de brigade
majoor, de inlichtingen-officieren of
een van de staffunctionarissen contact
opnamen met het Canadese 2e Korps,
concentreerde op 21 oktober de briga
de zich praktisch zonder zijn trans
portmiddelen snel in het gebied van
Axel. De derde brigade van de di- f
visie, de 155e, was bestemd voor de
aanval op Vlissingen en op 22 okto
ber ontving het brigade-hoofdkwartier
een waarschuwingsbevel voor „Infa- j
tuate I", waarop het plannen maken i
begon. De ontvangen orders luidden: J
„155e Infanterie Brigade groep ver-
overt Vlissingen". f
Op 28 oktober bereikten voorste lijn- J
troepen van het 4e Bataljon „King's
Own Scottish Borderers" Breskens,
terwijl de rest van de brigade een 4)
ellendige tocht maakte door de onder- f
gelopen polders links van de Canade-
se 3e Divisie. Er was niet veel tijd
meer beschikbaar. De gehele 52 Di- J
visie had geen rust meer en was in 4
staat van grote opwinding. De 156e
Brigade vermeldde uitdrukkelijk, dat
op 25 oktober het hoofdkwartier van
de 52e Divisie nog niet uit Engeland
was aangekomen en dat de brigade t
op die datum nog maar over de helft
van zijn transport besohikte. J
Een toon van onoverwinnelijk opti-
misme loopt door het oorlogsdagboek i
van de 156e Brigade, er was een gren-
zeloos vertrouwen in de goede afloop. J
Terwijl de noodzakelijke verplaat- f
singen met de nodige snelheid werden f
uitgevoerd, vertoonde de marine teke- f
nen van ongeduld. Zij wist. dat tijd
noch getij zouden wachten en de dagen
waarop de ontworpen aanval over zee
mogelijk zou zijn, werden schaarser i
naarmate het jaar verstreek. Marine 1
verkenningstroepen onderzochten de
kusten pal achter de aanvallende
troepen. Op 25 oktober kwamen een
groep van de marine in Breskens aan
en op de 6e verwijderde de mijnoprui-
mingsdienst anderhalve ton spring
stof van de havendammen, terwijl dui
kers onder nimmer aflatend vuur van
Vlissingen de haven en de toegang er
toe vrijmaakten. Op dat moment was
de Operatie „Vitality'' begonnen.
Dinsdag a.s.
„VITALITY"
De operaties van de 2e en 3e Canadese Divisies om de hals van het schiereiland
Zuid-Beveland af te sluiten en de haven van Breskens open te stellen vormden
de noodzakelijke voorbereidingen alvorens de plannen, om de vijand van het
bolwerk Walcheren en de gehele noordelijke oever van de Schelde te ver-
dryven, ten uitvoer konden worden gelegd. Op 25 oktober was aan deze twee
noodzakelijke voorwaarden voldaan en de beslissende fase begon.
J fcw.
...qov, oom?
Vous mus trouvez sujourd'hui es face ém tra
canal An vers-Turnhout, cêté des Polanais et des i
Vos pertos montent jeurneHsment.
Nous sommes persuaéés, que vous n'ovez §nm\
co mme nous d'oiüeurs.
Vos coeurs soot «hex stom, Vous p««ts#i vos provinces de <?<»«-
et de Monfréoi, mois vous êtm si loin de votre pays. On vous o alt de
iibérer certains pays que vous ne connaissez même pas,
In het grote geheel bezien waren de
plannen voor de gehele serie gevech
ten om de Schelde vrij te maken en
de vijand ten noorden van de Maas
i op te jagen, ruwweg van de Kanaal-
kust tot de Maasdijk, door het Cana-
dese le Leger gemaakt, dat ook de
gevechten had geleverd. Het Britse
le Korps, dat de rechterflank van de
Canadezen vormde, had grote verster
kingen ontvangen opdat de opmars
naar Bergen op Zoom snel zou ver
lopen en de flank van de Canadese
i 2e Divisie beveiligd zou worden. Nu
T de eindfase voor de Slag om de Schel-
1 de inging, werd het Canadese Korps
belangrijk versterkt. Door de afwezig-
heid van luitenant-generaal Crerar
f behoorde het maken van plannen voor
f de aanstaande gevechten tot de ver-
4 antwoordelijkheid van luitenant-gene-
raai Simonds.
i Eind oktober had het Canadese 2e
Korps de volgende onderdelen onder
bevel; de 2e en 3e Canadese Infanterie
Divisie, de Britse 52e „(Lowland)
Mountain Division'', de Britse 30e
Pantser Brigade (79e Pantser Divisie)
en het le Regiment Aanvals Pioniers;
directe steun werd verleend door:
„T" Force Koninklijke Marine samen
met de 4e „Special Service Brigade
Mariniers, twee afdelingen Legergroep
Artillerie en de 84e Groep van de
R.A.F.
I Eind oktober was de vijand op Be-
j veland en Walcheren aan drie zijden
omsingeld. Op 27 oktober bevrijdden
f de Canadese 2e Pantser Divisie Ber-
J gen op Zoom en op 29 oktober werd
Breda door de Polen bevrijd. De enige
bevoorradings- en ontsnappingsroute,
die de vijand nog restte, was over zee
via Veere aan de noordoostzijde van
Walcheren. Dit ontsnappingsgat zou al
leen door de Duitsers gebruikt kun
nen worden, zolang zy Noord-Beve
land in handen hadden.
Vanaf 25 oktober stond praktisch
het gehele gebied, waarover het Ca
nadese 2e Korps zijn troepen moest op
stellen en moest vechten, onder water.
De enige droge stukjes land waren be
perkt tot wegen, de oevers van de be
langrijkste kanalen, de spoorwegen en
de dijken. Walcheren en Zuid-Beve
land lagen beneden de zeespiegel.
Zuid-Beveland was door de vijand ge
deeltelijk geïnundeerd en de grond
was begin oktober al verzadigd van
water. Walcheren was onder water
komen te staan, doordat de R.A.F.
de dijken had vernield.
Deze dijken waren begin oktober
op vier plaatsen vernield en de groot
ste bres bij Westkapelle was door
herhaalde aanvallen nog groter ge
worden. De aanvallen van de R.A.F.
vonden steeds op grote schaal plaats,
want behalve het precisie-bombarde-
ment op de dijken werden door Bom
ber Command bijna duizend vluchten
tussen 11 en 21 oktober uitgevoerd,
waarbij ongeveer 5000 ton bommen op
de geschutsopstellingen van de west
kust werden geworpen. Dit alles
maakte niet meer uit dan de helft van
het totale aandeel van de R.A.F. ge
durende het gehele gevecht,
ip 21 oktober wees luchtverkenning
uit, dat de steden Middelburg en Vlis
singen eilanden waren geworden en
dat het enige droge plekje van Wal
cheren zich aan de oostzijde van het
eiland bevond. Het bastion Walche
ren bestond uit een aantal afzonderlijk
verdedigde „eilanden", maar de hoofd
verdedigingslinie, opgeworpen om een
aanval over zee af te slaan vanuit het
westen en de mond van de Schelde af
te sluiten, bleef de meest geduchte in
zijn soort op de gehele wereld. Begin
september was men begonnen met de
De Canadese generaal Crerar (rechts
op de foto) leidde de veldtocht op
Walcheren. Het was zijn eigen re
vanche wegens de geallieerde ne
derlaag bij Dieppe in 1942. (Foto
beschikbaar gesteld door M. Rijk
te Heinkenszand)
UTRECHT Het voormalige hoofd
kwartier van de nationaal-socialistische
beweging aan de Maliebaan in Utrecht
staat op het ontwerp monumentenlijst,
dat het ministerie van O. K. en W. aan
de gemeente Utrecht ter visie heeft ge
geven. „Hoofdkwartier NSB", staat er
achter, waarna een beschrijving volgt
van het gebouw: gepleisterde neo-klas-
sieke lijstgevel tweede helft negentiende
eeuw, gebouw van eenvoudige, doch har
monische architectuur en van oudheid
kundige waarde". Die beschrijving klopt,
maar de NSB zit er niet meer en heeft
er trouwens ook nooit onderdak gehad,
want het hoofdkwartier van de Neder
landse fascisten was voor en tijdens de
oorlog ondergebracht in een ander pand
op de Maliebaan. In het „monumenten-
pand" is een kinderhuis van de r.-k. ver
eniging voor kinderbeschermisg gehuis
vest. De ambtenaren op het Utrechtse
stadhuis hebben hartelijk gelachen om
deze departementale vergissing.
MAASTRICHT Met een daverend
applaus reageerden de leden van de kon.
zangvereniging Maastreechter Staar toen
hun president Jacques Chappin tijdens
een vergadering voorstelde om de rege
rende burgemeester van West-Berlyn,
Willy Brandt, tot erelid te benoemen.
Het koor wil in de persoon van Willy
Brandt de standvastigheid van de ge
hele Westberlijnse bevolking en de be
tekenis daarvan voor de ontwikkeling
van West-Europa, zo niet de gehele
westelijke wereld eren. Persoonlijk heeft
de burgemeester van West-Berlijn deze
benoeming te danken aan de parallel, die
er bestaat tussen zijn streven en dat
van Westeuropa's grootste mannenzang-
vereniging: het nader tot elkaar groeien
en doen begrijpen der landen onderling
en in de culturele facetten der vele Euro
pese landen punten zoeken en vinden om j
scheidingen te vermijden.
Het onvervangbare belfort van Sluis
werd door artilleriegranaten bijna
geheel verwoest. Het gebouw is
thans gerestaureerd. De foto werd
ons beschikbaar gesteld door de
Ettense architect (oud-inwoner van
Sluis) G.L.A.J. van Dongen.
konden besturen, allen konden zij de
Besa's, Brownings. Lewis of Bofors
bemannen.
Het gedachte verloop van het ge
vecht bestond uit vier hoofdfases. De
eerste fase operatie „Vitality I", het
oprukken van de Canadese 2e Divisie
door de hals van het schiereiland was
ontworpen om Noord- en Zuid-Beve
land van vijanden te zuiveren en een
bruggehoofd te vormen via de spoor
dijk en de weg op Walcheren.
De tweede fase, operatie „Vitality
II", zou samenvallen met „Vitality I".
De Britse 52 „(Lowland) Mountain
Divisie'', ondersteund door kleine
vaartuigen van de marine, amfibische
voertuigen en D.D.-tanks van de 79e
Pantser Divisie, zou via de Wester-
schelde van Terneuzen en Ossenisse
aanvallen op Zuid-Beveland. Ze zou
den verbinding maken met de Cana
dese 2e Divisie en met hen naar Wal
cheren oprukken. Op het ogenblik van
II'' beginnen: 'T'-Force tezamen met
de 4e Marine Commando Brigade mi
nus 1 bataljon, schepen van de marine,
tanks, artillerie en amfibische vaar
tuigen van de 79e Pantser Divisie
vervoerd door de marine zouden van
uit Oostende een aanval over zee uit
voeren op West-Kapelle om de kust-
verdedigingsbatterijen te vernietigen
en daarna naar het noorden en zui
den te zwenken. De 'T'-Force kwam
na de landing onder bevel van de
Britse 52e Divisie.
De Britse 42e Divisie stond onder
bevel van generaal-majoor A. Hake-
well Smith en was op 1 oktober onder
bevel gesteld van het Canadese 2e
Korps. De divisie verwachtte de con
centratie voltooid te hebben op 2.6
oktober. De divisie-artillerie en een
gedeelte van de 157e Infanterie Bri
gade kwamen in september en het 6e
Bataljon van de „HLI" van de 157e
Brigade had een „aderlating" onder-
Tijdens de slag om de Schelde wier
pen de Duitsers boven de linies
pamfletten uit, speciaal bedoeld voor
de Canadezen. Dit is een gedeelte
van zo'n pamfletgevonden en be
waard door een burger op het
strijdtoneel.
In „Vrij Nederlandzegt NKV-leider Coppes over 't artikel van
zijn NVV-evenknie Roemersdie intrekking van het mandement
heeft geëist: „Gewetensnood? Ik dacht dat in de praktijk daar wei
nig sprake meer van is. Dat verbod om vaak naar de VARA te luis
teren, daar stoort helemaal niemand zich meer aan. Van het man
dement is het NKV nooit beter geworden. Wat dat betreft mogen
ze het ook meteen opheffen; het zou ook een teken van zivakte zijn,
men zou de indruk krijgen dat ioe onze organisatie niet in stand
zouden kunnen houden zonder dit mandement. Het kwam voor ons
even onverwachts als voor het NVV. Ik geloof niet dat er één geval
bekend is van 'n pastoor die 'n katholiek NVV-lid de sacramenten
weigert, nee van een iverkelijke gewetensnood is geen sprake
„Het H. Officie is ontstaan uit de inquisitie, die gedreven door angst
voor zedenbederf en zelfs door haat jegens vermeende bedervers geloof
en zeden trachtte te behoeden. Deze historische belasting werkt nog
steeds door. De angst speelt een grote rol in de kerkelijke rechtspraak.
In de beklemming die daaruit ontstaat bezigt men praktijken die in
strijd zijn met de humaniteit. De burgerlijke rechtspraak is meer gehu
maniseerd dan de kerkelijke, waar methoden opgeld doen die in de ge
wone menselijke maatschappij taboe zijn. De krampachtige angstvallig
heid bij het H. Officie uit zich met name ten aanzien van nieuwe ont
wikkelingen in vele wetenschappen en resulteert in een niet te bedwingen
lust tot beschuldigingen. De kramptoestand doet zich in verhevigde mate
gelden als sexualia in het geding zijn". Gerard v.d. Boomen in „De
Nieuwe Linie".
(Advertentie)
plannen te maken en de verwachting
dat de Duitsers de hals van het schier
eiland Zuid-Beveland onder water
zouden zetten, had luitenant-generaal
Simonds ertoe gebracht om een aan
val over zee te ontwerpen. Het bleek,
dat het terrein volkomen ongeschikt
was voor de inzet van luchtlandings
troepen en van de eerste gedachte, dat
deze troepen zouden kunnen worden
gebruikt, werd afgestapt. Op 25 sep
tember begon de marine de 'T'-Force
te formeren en op 21 oktober lag een
totaal van 217 verschillende vaartui
gen in Southampton gereed voor in-
z^
T)e vaartuigen moesten in hoofd
zaak bemand worden door uitstekend
geoefende, veelzijdige specialisten, die
bovenal doortastendheid zouden tonen
in het aangezicht van de vijand. De
'T'-Force vertrok op 26 oktober naar
Oostende en kwam daar de volgende
dag behouden aan. De 4e Commando
Brigade oefende al met onderdelen van
de 30e Pantser Brigade en de aanvals-
pioniers. Gelukkig leken de duinen
bij Oostende op die bij Westkapelle,
want een „generale repetitie" zou on
mogelijk zijn en de training was hard.
De chauffeurs van alle voer- en vaar
tuigen kenden hun passagiers persoon
lijk en iedere passagier leerde sturen.
Niemand was onvervangbaar. Chauf
feurs konden vechten, commando's
het hoogtepunt van deze operatie zou
den de derde en vierde fase begin
nen: operatie „Infatuate I", de directe
aanval over de Schelde op Vlissingen
door een brigade van de Britse 52e
Divisie met onder bevel het 4e Ba
taljon Commando's, gesteund door
kleine vaartuigen van de marine en
amfibische vaartuigen van de 79e
Pantser Divisie.
Op dezelfde dag en praktisch op
hetzelfde uur zou operatie „Infatuate
