NEDERLANDS zwemprestige krijgt behoorlijke deuk Belangstelling van prinses Hü 15-10 Volleyers te bang om enig risico te nemen O'ymBteg j Geweldig succes voor roeiers I Vier van de zes teams komen in de eindstrijd Rugslag brengt oranje niets dan...terugslag Moderne vijfkamp Record Eervol Voetbal Gedachte" is erg ver zoek MEDAILLE-VERDELING 15 Prinses Beatrix sprak tijdens haar bezoek ook met judo-kampioen An ton Geesink. Het werd een gezellig praatje, met natuurlijk een aanmoe digend woord voor dc komende strijd. (Van onze speciale verslaggever) TOKIO „U hebt een ongeloof lijke eer te verdedigen", zei prinses Beatrix in het Olympisch dorp tegen Anton Geesink. Nauwelijks twaalf uur na haar aankomst in de Japan se hoofdstad gaf de prinses blijk van haar grote belangstelling voor de Nederlandse afvaardiging door bezoeken af te leggen bij de heren en de dames. Bij de ingang van het Olympische dorp was de prinses, die in een char mant marineblauw pakje was ge kleed en een met blauwe figuurtjes bedrukte grote witte hoed droeg, verwelkomd door de voorzitter van het NOC, jhr. H. A. van Karnebeek, en chef dè mission Simon de Wit. Het werd een informeel bezoek aan het Nederlandse kamp, waar alles normaal doorging. Alleen aan de in hun beste Olym pische pak gestoken officials konden buitenstaanders opmaken dat er iets bijzonders aan de hand was Na de begroeting in het kantoor van de chef de mission maakte de prinses een rondgang langs de wo ningen, bekeek de inrichting daarvan en onderhield zich met de atleten. Hoe ongedwongen de sfeer was, bleek het duidelijkst, toen de konink lijke gaste, die zelf verwoed de film camera hanteerde, plotseling be merkte, dat de film was vastgelopen. Zij riep de hulp in van televisie cameraman Jaap Buis en hurkte naast hem op het grasveld terwijl hij het euvel verhielp. Nu kwamen de camera's van de sportmensen in actie om dit knusse tafereeltje voor later vast te leggen. Even later kwam de prinses bij het zwemmershuis, waar Erica Terp stra en Ada Kok aan haar werden voorgesteld. Tegen Erica Terpstra zei zij: ,,Ik vind het toch zo knap zoals u hebt doorgezet". Toen de Haagse daarop antwoordde: „We zijn er nog niet", beloofde "prinses Bea trix: ,,Bij de finale kom ik kijken". Voor haar rondgang had de prin ses al een bezoekje gebracht aan de Antilliaanse delegatie, waar chef d'equipe G. A. de Jongh de scher mer Boutmy en de gewichtheffers Rijna en Curiel aan haar voorstelde. Na de terugkeer uit het dames dorp, waar de met de koninklijke standaard getooide auto van de prin ses bij het binnenrijden streng door de poortwachters was gecontroleerd, lachte de prinses hartelijk: „Het was aanzienlijk netter bij de dames". Nog even vertoefde zij temidden van de officials in het kantoor en toen ging het spoorslags in het ge zelschap van de ambassadeur en mevrouw De Voogd jhr. Van Karne beek en Simon de Wit naar Koma- zawa om de volleybalwedstrijd Ne- derland-Amerika bij te wonen. (Van onze specie1e verslaggever) TOKIO Twee eenzame figuren wandelen door het Olympische dorp. Het waren Forbes Carlile, de Australisch coach van onze natio nale zwemploeg, en zijn vrouw Ursula, de felle oranje trainingsblouse met in grote blauwe letters „NEDERLAND" om de smalle schouders. Waar dachten zij op dat moment aan? Waar spraken zij over....? Duidelijker dan op de twee voorgaande dagen waren zij op de derde Olympisch zwemdag met hun neus op het harde feit gedrukt, dat er iets mis is in onze zwemafvaardiging. Juist op het nummer, waarop Nederland bij het dameszwemmen in het verleden altijd zo'n grote rol heeft gespeeld de 100 meter rugslag werden onze vertegenwoor digsters weggevaagd door de concurrentie, aangevoerd door de Fran- gaise Christine Caron. Tot driemaal toe werd het uit 1960 daterende Olympische record van Lyn Burke, dat op 1.09.0 stond, verbeterd. Eerst door Duenkel: 1.08.9, daarna door Ferguson: 1.08.8, en tenslotte in de laatste race door de prachtig zwemmende Christine Caron: 1.08.5. En naast deze onder de maat blijvende verrichtingen konden ook de Bredanaar Hemmy Vriens en Wieger Mensonides zich niet plaatsen in de strijd om de plak tweehonderd meter schoolslag. Ze werden in de series uitgeschakeld. De estafetteploeg bracht het, ondanks een nieuw Nederlands record niet tot een finaleplaats. Alleen Erica Terp stra zorgde voor een goede prestatie door als vierde te eindigen in de eindstrijd honderd m. vrije slag. De titel ging daar naar de geweldige Dawn Fraser die voor de derde achtereenvolgende maal op dit onder deel Olympisch goud veroverde. (Van onze speciale verslaggever) TOKIO In het derde onderdeel van de moderne vijfkamp, het schieten, zijn de Russische vijfkampers sterk naar vo ren gekomen. Hoewel 7.ij er niet in slaag den de Hongaar Ferenc Torok van de eerste plaats in het individuele klasse ment te verdringen, plaatsten de drie Russische atleten zich dinsdag bij de eerste zeven. Igor Novikov, de huidige wereldkampioen is Torok tot op bijna honderd punten ge naderd. In het landenklassement heeft Rusland al ruim driehonderd punten voorsprong. Het individuele klassement na drie da gen luidt: 1 Ferenc Torok (Hong.) 3030 pnt; 2 Novikov (Rus.) 2916; 3 Nagy (Hong.) 2892: 4 Mineev (Rusl.) 2820; 5 Kirkwood (V.S.) 2804. Landenklassement: 1 Rusland 8475 pnt, 2 Ver. Staten 8142, 3 Hongarije 8120, 4 Oostenrijk 7997. (Advertentie) Drie meisjes verdedigden de Nederland se kleuren op het nummer 100 meter rug- siag: de geroutineerde 21-jarige Haagse Ria van Velsen, de 20-jarige Korrie Win kel en de 17-jarige Zaanse Bep Weete ling, de ontdekking van de nationale kampioenschappen als vrije slagzwem ster. Als eerste kwam Bep Weeteling aan de start. Het was haar vuurdoop in het internationale milieu. Men kon en mocht van haar geen grote verwachtingen heb ben. En zij eindigde dan ook als voor laatste in haar serie, ruim vier seconden na Ginny Duenkel. Haar 1.13.1 was in het grote geheel van geen enkele betekenis. Ria van Velsen was gespannen, zo zelfs dat zij te vroeg van het startblok los kwam en prompt werd teruggeschoten. Het had haar niet van haar stuk gebracht, want toen zij voor de tweede maal de rug kromde en zich schrap zette tegen de bassinwand, was zij wederom als een der eersten los. Haar goede start mocht dan gunstige uitzichten geven, al spoedig werd echter duidelijk, dat zij in haar se rie geen rol van betekenis zou vervullen. Het was de 16-jarige Californische Cathy Ferguson, die al haar concurrenten haar wil oplegde en met ruime voorsprong won in de nieuwe Olympische recordtijd van 1.08.0. Alle hoop was nu gevestigd op Korrie Winkel, de olijke Groningse, die in de zelfde serie zat als de Europese record houdster Christine Caron. Bij voorbaat was zij kansloos tegen de Franqaise, maar met een tijd van iets boven de 1.10.0 zou zij de finale mGeten kunnen bereiken. Ook zij miste haar doel echter ruim ken. Christine Caron was inderdaad veruit de snelste en verbeterde niet alleen het Olympische record (tot 1.08.5), maar ook het Europese record, dat zij sinds juni van dit jaar met 1.08.6 op haar naam had. De Britse Jill Norfolk finishte als tweede in 1.10.5 en plaatste zich daarmee als achtste voor de finale. Hier lag de grens, waarvan Korrie Winkel, die bij het keer punt reeds in verloren positie lag, 1.1 seconde vanaf was. (Van onze speciale verslaggever) TOKIO Roei-coach Den Hartog huil de van vreugde. Trouwens, de hele Ne derlandse kolonie op de Toda-baan was op slag in de war toen de Oranje vier- zonder-stuurman eindelijk toonde waar toe zij in staat is. Na dat grandioze duel tussen de Nederlanders en de Oosten rijkers uit Linz, die tijdens de Europese kampioenschappen in Amsterdam voor de Willem 3-Nereus combinatie zowel in de series als in de finale duidelijk te snel waren geweest, was de vaderlandse vreugde ongekend. Tevoren had de Triton-twee met stuur man de Nederlandse kolonie op de zo zware Toda-baan al in de juiste stem ming gebracht. De Utrechters namen door een starttempo van 39 slagen direct de leiding en stonden die niet meer af. Even probeerde Australië nog strijd te leve ren. Maar het duel was te ongelijk. Op het moment waarop de zuid meterlijn werd gepasseerd was het verschil al bijna twee lengten. Hoewel de Utrechters, die ditmaal bij het beëindigen van hun race volkomen fit waren, het tempo tot 3d slagen lieten zakken, wonnenzij met een straatlengte voorsprong. Helaas, Alwin en Bots konden het Ne derlandse succes niet compleet maken. In de laatste serie der dubbel tweeën ging de strijd geheel tussen de Franse veteranen René Duhamel en Bernard Monnereau, wereldkampioenen 1962 en de Britten Arnold Cooke en Peter Webb, in Amsterdam goed voor het zilver. De Britten zouden ditmaal de finale niet ha len, want de geroutineerde Franse com binatie zag kans met ruim een lengte voorsprong te triomferen. Zelfs die ne derlaag kon de juichende stemming van I de vaderlandse supporters niet beïnvloe- den. Het was begrijpelijk .want ondanks die nederlaag hadden de Nederlandse roeiers aangetoond werkelijk tot de sterksten ter wereld te behoren. De medailles bij de Europese titelwedstrijden van Kopen hagen en Amsterdam behaald, waren geen „uitschieters". Ondanks het falen van Rob Groen hadden er van de zes ingeschreven nationale teams vier de eindstrijd gehaald. Daarmee bezet Ne derland in de ranglijst een bijzonder eer volle vierde plaats. Duitsland, dat slechts zijn ongestuurde twee uitgeschakeld zag, bereikte zes van de zeven finales. Rus land, dat niet bij de ongestuurde twee en vier vertegenwoordigd was, ook zes en de Amerikanen vijf. Nederland bleek succesvoller dan roei- I landen van naam als Italië, Frankrijk en I Tsjecho-Slowakije, die tot drie plaatsen Zelfs de beste tijd, ooit door een Ne derlandse estafette-ploeg op de 4 x 100 meter vrije slag heren gezwommen (3.43.8), is in dit zeer sterk bezette Olym pische milieu onvoldoende gebleken voor een finaleplaats. Het kwartet Ronnie Kroon, Vinus van Baaien, Jan Jisk,oot en Johan Bontekoe kwam in het prachtige zwemstadion tot 3.43.8, maar bereikte daarmee in de series toch niet meer dan een vijfde plaats. De volgende ploegen plaatsten zich in volgorde van de gemaakte tijden in de finale, die woensdagavond wordt ge zwommen: Ver. Staten, Australië, Duits land, Zweden, Rusland, Frankrijk, Ja pan en Groot-Brittannië. Hemmy Vriens, de lange 20-jarige Bre dase student kon het nauwelijks verwer ken. Nadat hij eindelijk en moeizaam na zijn race (tegen de klok) in de tweede serie van de 200 meter schoolslag uit het water was gekomen zat hy bij het start blok nog eens zijn prestatie te overden- En die was mager geweest in verhou ding tot die van de twee reuzen, de 24- jarige Oostduitser Egon Henninger en de Rus Prokopenko, die een geweldig duel leverden. Prokopenko was het snelst op de eerste 100 meter, die hij aflegde in 1.10.8. Vriens lag toen al met vele meters achterstand op de vijfde plaats. In de tweede honderd meter kwam op de bui tenbaan Henninger echter onweerstaan baar naar voren en hij passeerde de Rus verrassend. In een uiterste krachtsinspanning pro beerde Prokopenko in de laatste tien me ter nog de Duitser voorbij te komen. Het lukte hem echtei niet. Tien seconden na Henninger tikte Hemmy Vriens aan (2.40.8). Uitgeblurt en gedesillusioneerd. Daarvóór had Wieger Mensonides in de eerste serie al dezelfde teleurstelling moeten verwerken. Hierin was de Ame rikaan Tom Tretheway aanvankelijk de snelste. Hij legde de 100 meter af in 1.14.0. Wieger Mensonides finishte in 2.47.4. Wederom was Nederland in de eerste ronde uitgeschakeld. Erica Terpstra heeft het erepodium niet kunnen bereiken. De 21-jarige Haag- strijdmentaliteit gevaarlyk voor elke te genstandster, heeft in de finale van de se studente, door haar geweldige wed- 100 meter vrije slag moeten buigen voor het geweld, dat de 26-jarige thans drievoudig Olympisch kampioene op dit De gelukkige Francaise Christine „Kiki" Caron zwaait na haar zege naar de enthousiaste toeschouwers. nummer, de Australische Dawn Fraser, en de Amerikaanse meisjes, de 15- jarige Sharon Stouder en de 17-jarige Kathy Elis ontketenden. Erica werd een eervolle vierde In de tijd van 1 min. 01.8 sec., waarmee zij slechts eentiende sec. boven haar Ne derlandse record bleef. Het was een kei hard gevecht, waarin Dawn Fraser dade lijk de leiding ram, maar Sharon Stou der aan haar zijde verbeten terugvocht. Fraser, die als een dolfijn door het water ging, was echter machtiger. Erica Terp stra deed alle pogingen om Kathy Ellis nog van het brons af te houden, maar haar eindsprint schoot daarvoor te kort. De uitslag 1 en Olympische kampioene Dawn Fra ser (Australië) 59.5 sec. (nieuw Ol. ree.). 2 Sharon Stouder (V.S.) 59.9. 3 Kathie Ellis (V.S.) 1.00.8, 4 Erica Terpstra (Ned.) 1.01.8, 5 Marion Lay (Canada) 1.02.2, 6 Osilla Dobai-Madarasz (Hong.) 1.02.4, 7 Ann Christine Hagberg (Zweden) 1.02.5, 8 Ynn Bell (Australië) 1.02.7. Het resultaat van de finale tweehon derd meter rugslag heren was: goud: Jed Graef (V.S.) zilver: Garry Dilley (V.S.) brons: Bob Bennett (V.S.). in de slotraces van donderdag kwamen. Een iets gelukkig loting bij de repechage van de double scull had de Oranje-ploeg zelfs nog een vijfde ploeg in de finales kunnen opleveren. Natuurlijk, de eindstrijden van donder dag zullen nog moeten aantonen welke waarde mag worden toegekend aan de resultaten, die de Nederlanders in de series en herkansingen hebben behaald. Maar zelfs als in de strijd om het Olym pische ere-metaal de topperstaties van de voorwedstrijden niet worden geëvenaard, heeft de nationale roeiafvaardiging als geheel zeker gedaan wat verwacht werd: strijd leveren op Olympisch niveau! (Van onze speciale verslaggever) TOKIO Duitsland en Roemenië, de beide favoriete teams in groep A van het voetbaltoernooi, hebben tweemaal drie kwartier intensief gepoogd te ver geten dat zy aan de Olympische Spelen deelnemen. De ruim 22.000 Japanners, die de tri bunes bevolkten, zagen verbijsterd toe hoe 22 spelers zich gedurende de volle negentig minuten hoofdzakelijk bezighiel den met pogingen, elkaar lichamelijk let sel toe te brengen. Hoe ver de Olym pische gedachte te zoeken was, wordt alleen al geïllustreerd door de 47 vrije trappen, die de Tsjechische arbiter Ko- relus moest uitdelen. Het ziet er naar uit, dat zowel de Duitsers als de Roemenen de kwartfina les zullen bereiken, want Iran en Mexi co, de verliezers van de eerste dag, speelden eveneens gelijk In groep B zijn de beide favorieten Hongarije en Zuid-Slavië reeds zeker van een plaats in de kwarteindstrijden. Na de Magyaren liepen ook de Zuidsla- viërs over Marokko heen al was de score dan iets minder duidelijk: 3-1. Standen. Groep 1: 1 Duitsland 2 Roemenië 3 Mexico 4 Iran Groep B: 1 Hongarije 2 Zuid-Slavië 3 Marokko (Van onze speciale verslaggever) TOKIO Het Nederlandse volleybalteam heeft het Olympisch toernooi slecht ingezet. Onherken baar was de ploeg, die in Hengelo op zo'n eminente wijze Westeuropees kampioen was geworden. Ner veus en gespannen spelend werd met 3—0 van Ame rika verloren en op een manier, die weinig goeds doet verwachten voor de nog komende wedstrijden. Want het basisteam, bestaande uit Jan van der Hoek, Joop Tinkhof, Rop Groenhuizen, Dinko van der Stoep, Piet Swieter en Jacques de Vink, bleek niet bestand tegen de intimidatiepogingen van de Yankees. Handenklappend en de gehele wedstrijd van het begin tot het einde elkaar aanmoedigend met vurige kreten, zoals wij dat bij honkbalwedstrij den zo goed van de Amerikanen kennen, stonden daar de Amerikanen tegenover een Nederlands team, dat weliswaar in de eerste set meteen met 4—0 wegliep, maar toen opeens de rust verloor. Ondanks de bekende kreet van het voltallige waterpoloteam „Holland, Holland spreekt een woordje mee", bleef het slecht gaan, want vooral Joop Tinkhof bleek zo'n last van zijn zenuwen te hebben, dat hij bij de stand 9—12 voor Amerika moest vervangen worden door Jan Oosterbaan en niet meer terugkwam. Het vreemde feit deed zich voor dat Nederland als ploeg niet veel voor Amerika onderdeed, maar gewoon te bang was om risico's te nemen. Geen enkele maal hebben wij een korte set-up gezien geen enkele maal werd de bal schuin in de verdediging van de tegenstanders geslagen en slechts zelden kwa men de overigens keiharde smashes van Jacques Vink tot zijn recht. JOOP TINKHOF: zenuwachtig Telkens weer stuitte de bal af op het Amerikaanse blok, omdat De Vink recht op de door de tegenstanders hoog opge houden handen inhamerde, terwijl juist de kracht van de Amerikanen het van opzij Inlopend en hoog opspringende smashen was. Onder de ogen van prinses Beatrix, chef de mission Simon de Wit, NOC- voorzitter jhr. H. A. van Karnebeek en luitenant-generaal C. F. Pahud de Mor- tanges, erelid van het I.O.C., begon Ne derland goed. De moeilijke floaters van Dinko van der Stoep werden steeds opnieuw ver keerd behandeld door de lange Ameri kanen en voor men er eigenlijk erg in had stond het 4—0. Alles wat Nederland voelde ging er eens goed voor- zitten, maar even later zat diezelfde Nederland se kolonie onrustig te schuiven toen na de stand 7—7 een aantal fouten van Joop Tinkhof werd afgestraft. 9—11. Jan Oos terbaan nam daarna zijn taak over. maar wat onze landgenoten ook probeerden het werd 10—15. Evenals in de eerste set, kwamen de Nederlanders ook in de tweede set voor te staan (4-T), maar bij 5-5 liep aan voerder Rob Groenhuizen tegen de stand aard van het net en moest vijf minuten buiten de lijnen worden verzorgd. Hij hield er een dikke hand en een gebles seerde knie aan over. maar kwam toch weer terug. Inmiddels had de ploeg met Jurriaan Kooien als vervanger de ge lijke stand 1010 bereikt en er was dus nog van alles mogelijk. Maar de opslagen van Swieter en Dinko van der Stoep faalden, Jacques van de Vink kreeg een keiharde smash keurig terug, wist er geen raad mee en prompt lag Nederland in geslagen positie. Even was er een schim van goed spel toen onze landgenoten tot 13—14 terugkwa men. maar een simpele service van de Amerikaanse nummer 13 Keith Erickson de beste speler van het veld bleek te veel voor de inmiddels teruggekomen Rob Groenhuizen (1315). In nog geen vijftien minuten werd Nederland daarna van het veld gespeeld. In de derde set sloegen de Amerikanen met sterke smashers als Pedro Velasco. Keith Erickson, Ernest Suwara en John Taylor, keer op keer langs het Neder landse blok en via 6—2. 10—5, 12—6 werd het 156 en verliet Nederland als een geslagen ploeg, met gebogen hoofd het strijdperk. (Van onze speciale verslaggever) TOKIO Na drie wedstrijden is de verdeling van de Olympische medailles als volgt: goud zilver brons Ver. Staten Rusland Polen Duitsland Japan Australië Gr. Brittannië Hongarije «ww in tvt* r-rrrif iriXT wrArNCnAT 1 A. t

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1964 | | pagina 19