Boven industriegebied hangt wolk des doods Carmeliet commandeerde vrije Franse zeemacht de Historisch boek Russisch-F inse over de oorlog VERS GRAS UIT AUTOMATEN Europese aanpak Filters zijn niet opgewassen tegen de nieuwe omvormers GEORGE THIERRY d'ARGENLIEU Een pij en een uniform WERVELSTORM IN HONGKONG: 16 DODEN Aardgasbel bij Alkmaar wordt geëxploiteerd BOEKENPLANK Nog 20 miljoen nodig voor beveiliging middenberm KONGO GAAT STEMMEN Monument voor Kennedy in Dallas 11 DAGBLAD DE STEM VAN WOENSDAG 14 OKTOBER 1964 Aanleiding: een grensgeschil In Afrika Pater en generaal De Kleine Apostel Foto-zakboek Apart compliment Lustrumviering Beste werkgevers Het parlement Waarheidszin Automatisering Vrij Kongo Moeder gevonden 11 (Van één onzer verslaggevers) DEN HAAG Boven Duitsland hangt een wolk van 2 miljoen ton stof en rook en 5 miljoen ton zwavelhou dende zure dampen. Een grote olieraf finaderij in Nederland stuurt dagelijks 100.000 m3 zwavelhoudende stoffen de lucht in. die zich vermengen met wa terdamp en op die manier zwavelhou dende zuren en zelfs zwavelzuur vor men. De maandelijkse neerslag in indu- stiesteden is 30 gram per m2 dat is vijf maal zoveel als in steden zonder industrie en tien maal zoveel als de berg-en kuststreken. Deze neerslag kan ernstige gevolgen hebben voor de volksgezondheid en voor de levensom standigheden in het algemeen De Lon- dense „smog" van 1952. waardoor naar schatting 4000 mensen direkt of indirekt het leven verloren, wordt vaak aangehaald als het sprekendste voor beeld van de gevolgen die de luchtver ontreiniging voor de bevolking kan hebben. In enkele landen zijn nieuwe voor schriften gemaakt om de luchtveront reiniging tegen te gaan, zo schrijft het maandblad van de Europese gemeen schappen. In Frankrijk wordt door de wet nauwkeurig aangegeven aan welke eisen stof- en rook-producerende instal laties moeten voldoen. Overtredingen kunnen worden gestraft met hoge geld boetes en gevangenisstraffen. Ook in Duitsland eist de wet garanties tegen de luchtverontreiniging. Nieuwe instal laties moeten voldoen aan eisen, die van tijd tot tijd worden herzien. Ook in andere landen van de Europese Gemeenschap wordt voor nieuwe in stallaties de goedkeuring vereist van de betrokken autoriteiten. Nieuwe ontwikkelingen in de staal industrie hebben het probleem van de luchtverontreiniging niet eenvou diger gemaakt. In de moderne om vormers dié zuivere zuurstof of met zuurstof verrijkte lucht gebrui ken zijn de temperaturen veel ho ger dan in die van een ouder type. Ook de stofdeeltjes in de rook zijn veel talrijker, en ze zijn even klein als in tabaksrook. Een <*0-tons om vormer van het nieuwe type produ ceert. als hij wordt geopend, 10.000 m3 rook per minuut met een tempe ratuur van meer dan 2000 graden c. Daar de traditionele filtermethodes voor deze kleine stofdeeltjes niet meer doeltreffend zijn, wordt luchtverontrei niging haast ook een economisch pro bleem. De staalondernemingen moe ten of grote sommen uitgeven aan het onderzoek naar nieuwe zuiveringsme thoden of geen nieuwe machines meer aanschaffen, die de luchtverontreini ging alleen maar verergeren. Enige jaren geleden is de hoge auto riteit van de Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal begonnen met het verlenen van financiële hulp bij onder zoekprogramma's voor het tegengaan van luchtverontreiniging door de ko len- en staalindustrie. Voor een eerste programma stelde de hoge autoriteit 1,5 miljoen dollar ter beschikking, waarvan drie kwart voor de kolenindu- strie en ongeveer 450.000 dollar voor de staalindustrie. Het bedrag voor de staalindustrie is intussen gestegen tot meer dan 2 miljoen dollar. Deze financiële steun van de hoge autoriteit dekt 30 tot 90 procent van de totale kosten van research-projecten die op het ogenblik op dit gebied in de gemeenschap worden uitgevoerd. Deze projecten omvatten zulke ver schillende onderwerpen als de gezond heidsbescherming van arbeiders in de staalindustrie de vermindering van stofontwikkeling bij het vervoer van (Bijzondere correspondentie LONDEN Alexander Werth, een Britse historicus, heeft kortge leden zijn boek „Rusland in Oor log" voltooid. Werth beschrijft in zijn boek de geschiede nis van wat de Russen noemen: de grote patriottische oor log", van het Russische dilemma van 1939, het Russisch-Duitse pakt, de verdeling van Polen en de Finse oorlog. t)ver dit laatste schrijft hij onder meer: De Russen beschouwden de Finse grens, die ongeveer 30 kilometer ten noordwesten van Leningrad liep, als een bedreiging voor deze Russische stad. De Russen vroegen zoals Molotof in zijn rede van 31 oktober 1939 zei, slechts de grens op deze plaats te wijzigen (en kele tientallen kilometers terug te plaatsen), terwijl Finland in ruil hier voor een veel groter gebied terug zou krijgen. Bovendien vroegen de Russen, erop belust de golf van Finland en zodoende ook Leningrad en zijn zeeroute te be heersen, een marinebasis voor de haven van Hango, aan de noordzijde van de golf. De onderhandelingen hierover duurden twee maanden toen eind november een grensincident plaatsvond, al dan niet opzettelijk veroorzaakt. Ondanks het feit dat Finland bleef ont kennen. beweerden de Russen dat de Finnen' de Russische grens hadden ge schonden en verscheidene Russische sol daten gedood. De Russen eisten dat het Finse leger 30 tot 40 kilometer van de grens zou worden teruggetrokken. De Finse rege ring hield voi dat het incident niet had plaatsgehad en weigerde aan de Russi sche eis te voldoen. Op 29 november zond Molotof een nota aan Irje Koskinen, de Finse ambassadeur in Moskou, waar in hij meedeelde dat zijn land Finland de oorlog verklaarde en alle Russische politieke en economische vertegenwoor digers in Finland zouden worden terug geroepen. Terzelfdertijd stelde Molotof ook dat de Sovjet-Unie Finland zag als een on afhankelijke soevereine staat, ongeacht welke regering het land bestuurde. Dit was temeer eigenaardig omdat de Russen drie dagen later de Finse volks regering van Terijoki onder Otto Kuusi- nen instelden. Werth boekstaaft de geschiedenis van de Finse Democratische Republiek door de „Prawda" te citeren waarin op drie december gewag werd gemaakt van een overeenkomst voor wederzijdse bijstand en vriendschap tussen de Sovjet-Unie en Finland. Ook werd bekendgemaakt dat Hango in ruil voor uitgestrekte ge bieden in de buurt van Karelië, ten oosten van het meer van Ladoga, in Russische handen zou komen. Werth schrijft hierover: „Het is meer dan twijfelachtig of deze verdragsbepa lingen inderdaad indruk maakten op de Finnen door hun vertoon van grootmoe digheid. Zowel militair als politiek ge zien konden Stalin's en Molotof's misre keningen niet erg zijn geweest. Het ont- sieide Russische publiek vermoedde al spoedig dat de Finse oorlog in niets ver- Van de gemakkelijke overwinning m Polen, T°ch moest de mythe van de re gering van Tertfoki nog een tijd Worden aangehouden. De „Prawda" £"ig zelfs zover te citeren uit een Roemeens blad dat zou hebben ge schreven: ,,De huidige regerende krin gen in Finland bestaan voornamelijk hit ex-tsaristisch© functionarissen. De minister van buitenlandse zaken Erkko herinnerde zich onlangs de ge lukkige tijd toen Finland een Russisch groothertogdom was. Veldmaarschalk Mannerheim is nauw verbonden met de goede oude tsaristische dagen toen hij een adjudant van Nicolaas de Twee de was." Werth merkt op dat de Russische be trekkingen met Engeland, tijdens de Finse oorlog, meer en meer gespannen wérden, terwijl de betrekkingen met Duitsland oppervlakkig gezien bevredi gend bleven, hetgeen ondermeer bewe zen werd door de ondertekening van een nieuwe Russisch-Duits economisch ver drag, op 11 februari 1940. Werth herinnert er ook aan dat de winteroorlog leidde tot een officiële nieuwsbreidel, ofschoon de inwoners van Moskou en Leningrad we! enigszins wisten wat er aan de hand was. ,,Toen begon de Russische pers eindèlijk te spreken over overwinningen". En plotseling werd op 12'maart be kendgemaakt dat Rusland en Finland een vredesverdrag hadden ondertekend. „Molotof wachtte tot het einde van maart om voor de Opperste Sovjet de heftigste anti-Britse en anti-Franse rede te houden die ooit werd uitgesproken." Molotof merkte ondermeer op dat Chamberlain, die had gehoopt dat de Finse oorlog zich anders zou ontwikke len, zeer geschokt was toen hij het nieuws over het vredesverdrag hoorde. Hij sprak over de 141 vliegtuigen en andere uitrustingen die Engeland naar Finland had gezonden en voegde er aan toe dat de oorlog in Finland, Rusland 48.745 doden en 158.000 gewonden had gekost. ijzererts en de stof bestrijding bij het laden van hoogovens (een van de groot ste stofoorzaken). De meeste aandacht wordt besteed aan de rook. die ont snapt als een omvormer wordt geo pend, de z.g. „bruine rook". Groeiend besef van de gevaren van luchtverontreiniging heeft het onder zoek in de laatste jaren sterk gestimu leerd. De luchtverontreiniging is uitge groeid tot een internationaal probleem, dat in Europees verband moet worden onderzocht en aangepakt. (Advertentie) //eö'Se garantie. Vraag Uw winkelier Pcll/FlciJ (Van onze medewerker H. Wouters) PARIJS Dezer dagen stierf in het Carmelietenklooster te Le Re- lecq-Kerhuon bij Brest, pater Louis de la Trinité, admiraal Thierry d'Argenlieu. Georges Thierry d'Ar- genlieu werd 7 april 1889 te Brest geboren. Heel jong reeds kwam hij in de ban van de zee en besloot hij het voorbeeld te volgen van zijn vader, die officier was bij de Franse marine. In 1907 ging hij studeren aan de zeevaartschool. Vier jaren later promoveerde hij tot luitenant ter zee tweede klasse. Gedurende de campagne van Marokko, van 1912 tot 1914, werd hij belast met verschillende voorname zendingen. Reeds op 25-jarige leeftijd, in 1914, HONGKONG Hongkong is door een wervelstorm getroffen, die aan 16 per sonen het leven heeft gekost. Drie men sen worden vermist. Het totaal aantal gewonden bedraagt minstens veertig. De meeste slachtoffers vielen bij het in storten van huizen. De drie en een half miljoen inwoners van Hongkong hebben gehoor gegeven aan de onophoudelijk via de radio gege ven waarschuwingen voor de wervel storm. Zij bleven binnenshuis, achter af gegrendelde deuren en geblindeerde ra men. In de voorstad Kowloon zijn verschei dene honderden auto's geheel door water overspoeld. Drie schepen zijn van hun ankers losgeslagen. Alle verkeer over land en te water is tot stilstand gekomen. Bedrijven en banken zijn gesloten. werd hij gedecoreerd als ridder °P 25 augustus 1944 doet Georges d'Ar- 0 genlieu aan de zijde van De Gaulle zijn van het Legioen van Eer. Tijdens de oorlog van 19141918 maak te hij zich beroemd bij vriend en vijand aan boord van patrouilleschepen en on derzeejagers in de Middellandse Zee. Na de wapenstilstand werd hij gedetacheerd bij de staf van admiraal Lacaze te Toulon. In 1920 voelt Thierry d'Argenlieu zich geroepen tot het kloosterleven. Hij neemt afscheid van de marine en van zijn eerste „liefde", de zee, om in te treden bij de Carmelieten, waar hij de naam aanneemt van pater Louis de la Trinité. Als reserve officier blijft hij toch nog regelmatig in contact met zijn legerafdeling. Bij de algemene mobilisatie in augustus 1939, ontvangt ook hij zijn mobilisatie order. Te Cherbourg krijgt hij het bevel over een oorlogsschip. Tijdens het Duitse offensief in 1940 wordt hij krijgsgevangene gemaakt. Lang blijft hij niet in Duitse handen. De 22e juni ontsnapt hij uit een konvooi. Dank zij de hulp van een vissersboot bereikt hij het eiland Jersey, vanwaar hij erin slaagt naar Engeland uit te wijken. Hier verneemt hij, dat Pétain de wapenstil stand heeft getekend en dat De Gaulle het Franse volk opgeroepen heeft om de strijd tegen Hitier voort te zetten. Zonder een dag te verliezen biedt hij De Gaulle zijn diensten aan. Als De Gaulle 1 juli 1940 de „Vrije Franse Zeemacht" opricht, stelt hij deze onder het bevel van Thierry d'Argenlieu. 30 Augustus 1940 begeeft Thierry zich met De Gaulle naar Afrika om dit te doen besluiten tot aansluiting bij het Vrije Frankrijk. In Dakar wordt Thierry ernstig gewond. Met veel moeite slaagt hij erin zijn schip te bereiken. Na 6 weken hospitaal begeeft hij zich naar Gabon om er de operaties ter zee te leiden. Dank zij zifin vloot, welke de troepen van ko lonel Leclerc ondersteunde, slaagde de „Forces Frangaises Libres" er snel in om de steden Libreville en Port Gentil te bezetten. Onmiddellijk organiseert Georges d'Ar genlieu nu verschillende zeebases in Vrij- Frans-Afrika, waarna hij zich in februari 1941 naar Canada begeeft, belast met een hoogst voorname zending. 9 Juli 1941 benoemt De Gaulle, die in Syrië verblijft, hem tot Hoge Commissa ris in de Stille Oceaan, met civiele en militaire volmacht. In november 1942, na de Amerikaanse landing in Nrd-Afrika, ontbiedt generaal De Gaulle Thierry naar Londen. Hier verneemt hij, dat hij zich voor een onder houd met staatssecretaris Cordell Huil, admiraal King en generaal Marshall naar Washington moet begeven. In 1943 ont vangt Thierry d'Argenlieu officieel de titel van „Bevelhebber van de Vrije Fran se Zeemacht". intrede in Parijs. Hij wordt benoemd tot admiraal en tot Algemeen Adjunct-Staf - overste. In 1945 volgt zijn benoeming tot vice- president van de Hoge Raad van de Ma rine en tot Algemeen Inspecteur van de Zeemacht. Tijdens de conferentie van San Francisco vertegenwoordigt hij de Franse regering, Als op 18 juni 1945 plechtig de 5e ver jaardag gevierd wordt van de historische oproep van De Gaulle tot het Franse volk, staat admiraal Georges Thierry d'Argenlieu, pater Louis de la Trinité, gesierd met het hoogste Franse en inter nationale onderscheidingen, naast De Gaulle gedurende het militaire défilé. Sinds lang hunkerde zijn hart naar de eenvoudige pij en naar de vrede van het Carmelietenklooster. Maar Frankrijk had hem nog nodig. In augustus 1945 werd hij als gouverneur en Hoge Commissaris naar Indo-China gezonden, waar hij zich met hart en ziel gaf aan de Verzoeningspoli tiek. Einde 1945 vindt admiraal Thierry d'Ar genlieu, dat Frankrijk zijn diensten mis sen kan. Hij trekt zich terug in het kloos ter te Avon in het departement Seine-et- Marne. Van tijd tot tijd zien de Fransen hem nog in zijn admiraalsuniform op de televisie, tijdens bijzondere, plechtige ge legenheden. (Van een onzer verslaggevers) ZUID-SCHERMER Het op 3 oktober in het waterschap de Schermer bij Stom- petoren gevonden aardgas blijkt exploi teerbaar. Dit is meegedeeld namens de combinatie, die de proefboring heeft ver richt. De samenwerkende maatschappijen hebben bij Ged. Staten van Noord-Hol land een concessieaanvraag ingediend voor de ontginning van aardolie en aard gas in het gebied rond Alkmaar. „Con cessie Bergen" luidt de naam van de aan vrage, die men kan beschouwen als een soort oppositie, een protest tegen de commissie-Alkmaar, die de NAM voor het gehele gebied van Noord-Holland heeft aangevraagd. De vondst van 3 oktober wordt van een behoorlijke importantie geacht. Dooi de concurrentie van boormaatschappijen in Noord-Holland kunnen geen positieve mededelingen gedaan worden over de calorische waarde, maar het in Zuid- Schermer gevonden aardgas kan vrijwel ingepast worden in de gasleveranties Slochteren. Op 29 juni werd met de boring in Zuid-Schermer begonnen. Op zondag 13 september kwam het eerste aardgas los, maar de kracht ervan was niet sterk ge noeg, zodat men besloot verder te boren. Drie weken later op zaterdag 3 oktober stootte men op 3000 meter op een veel grotere aardgasbel. Het ontsteken van de vlam ging gepaard met enorme knallen. Intussen is begonnen met het afbreken van de boortoren, die binnenkort in Wa renhuizen opnieuw zal worden opgetrok ken. De boringen zijn een gevolg van een diepgaand onderzoek, dat de samenwer kende maatschappijen in 1963-1964 heb ben ingesteld naar de bodemgesteldheid in bepaalde delen van Nederland, de Noordzee en omliggende gebieden. Een machine kan grasland ver vangen, de utopie „plantengroei in een reageerbuis" is werkelijk heid geworden. Niet alleen in het laboratorium, maar in iedere koeienstal vindt de uitvinding van de Argentijnse landbouwdes kundige dr. Eugen Harsanyi en de Westduitse monteur Karl Oe- pen een nuttig gebruik. Vit gras zaadjes ontstaan binnen acht da gen 30 cm. lange halmen, zonder dat er ook maar een kruimeltje aarde aan te pas komt. Na twee jaar konden de beide achtens waardige mannen in Keulen voor de eerste keer een bundel gras uit de automaat aan koeien en varkens voorzetten. De dieren stortten zich op het reageerbuis- produkt, alsof zij in weken niets te eten hadden gehad. De machi ne bestaat uit zinken kuipen, die met zaadkorrels van de desbetref fende groenvoersoort gevuld en in een broeikas geschoven worden. De automaat zorgt voor gelijk matige temperaturen, vochtig heidsgraad, kunstverlichting en de toevoer van vloeibaar voedsel, dat alle noodzakelijke zouten, spoorelementen, vitaminen en hor monen bevat. Aangesloten op de waterleiding en het stroomnet vervangt ze een halve hectare grasland. Onze foto toont rechts dr. Harsanyi en links Karl Oe- pen. In de missiologie heeft zich sinds de oorlpg een belangrijke wijziging van op vattingen voltrokken, die zich op verheu gende wijze manifesteert in het missie tijdschrift voor de jeugd „De kleine Apostel", uitgegeven door het Pauselijke Missiewerk der kinderen „St.-Annastraat Nijmegen. Dit blad, nu al begonnen aan maar liefst jaargang 111, wil bij de school gaande jeugd belangstelling wekken voor de missionaire taak van de Kerk. Niet alleen heeft het uiterlijk zich bij moderne eisen aangepast, vierkleuren druk, levendige stijl, aantrekkelijke il lustraties, maar vooral is er in de be nadering van de onderwerpen voorgoed afgerekend met de voorbije hautaine, soms wat huilerige weergave van de pri- mitieviteit der onderontwikkelde volke ren. Deze oud-tijdse emotionaliteit vond de missie-gedachte past niet meer in de hedendaagse denktrant en de redactie van De kleine Apostel heeft voortreffe lijk de tekenen des tijds verstaan. Men zou gaarne willen hopen dat in elk ka tholiek gezin de jeugd met deze pittige literatuur in aanraking zou komen. Niet alleen het ideaal, maar ook deze vormgeving zijn de aandacht ten volle waard. A.G. Uitgeverij „Kosmos" heeft een nieuwe druk van het reeds ekende foto-zakboek het licht laten zien. In uiterst beknopte. KNIPSEL KRANT „Onderweg" schrijft: De synode van de Nederduits hervormde kerk in Zuid-Afrika wil meer protestanten naar het land halen. Zij maakt zich zorgen over het toenemend aantal immigranten van katholieke huize, wier opvattingen over apartheid niet die van de regering Verwoerd zyn. Dit is een der grootste complimenten die de katholieke Kerk ooit heeft ont vangen. De synode is daarmee niet uit de zorgen. Ze voelt niets voor katholieken, maar wil het bevriende Portugal niet afstoten, hoewel de daaruit afkomstige emigranten katholiek zijn. Zo zien we hoe twee vol keren die elkaar nauwelijks lusten en in godsdienstige opvatting ver uiteenlopen, naar elkaar worden gedreven door hun dwaling inzake men selijkheid. Gelukkig voor de Zuidafrikaanse synode zijn de immigranten uit Griekenland ,,van goede kwaliteit" en, ondanks hun iets donkerder huidskleur, „zuiver van ras". Het Binnenhof constateert: Ook de regering vindt, dat geprobeerd moet worden van de vierde lustrumviering van Nederlands bevrijding een waardig evenement te maken. Gelet op de ervaring vrezen we dat de waardigheid wel weer zal bestaan uit een aantal obligate herdenkingen met veel officiële heren in het zwart, en een dag niet werken met kermis en poppenkast en een zenuwslopend nationaal programma op radio en televisie. Tenzijde regering zou besluiten de viering in eerste in stantie nu eens niet in handen te leggen van commissarissen, burge meesters en andere notabelen voor wie het zitting nemen in comité's een routinegebaar geworden is, maar in handen van Nederlanders die een inventieve geest hebben en die vanuit persoonlijke beleving met bezetting en bevrijding het elan kunnen opbrengen dat voor een echte nationale herdenking nodig is. Carol Briels moge vorig jaar geen succes geworden zijn, een rij van prof. dr. X' en of hunne excellenties' Y en Z's is ook niet alles. Een uitspraak, van dr. Huub van Doorne tegenover een inter viewer van de Haagse Post: „De slechtste werknemers zijn vaak de beste werkgevers. Dat zei ik tegen m'n vriend De Quay, die me vroeg hoe je een latere leider kon herkennen". Mr. Paul van Boven, voorzitter van het Nederlands Katholiek Werk geversverbond, gaf in een tafelrede te Arnhem, waar ook 100 parle mentariërs aanzaten, de volgende vergelijking ten beste: ,,Het parlement is als een saaie, lome dijkf waarvan je je afvraagt wat hij daar doet. Maar die dijk redt het land wanneer het water plotseling opkomt. De bekende theoloog dr. Hans Kling heeft blijkens „De Standaard" in Rome een voordracht gehouden, waarin hij o.m. opmerkte: „De heden daagse architectuur, de schilderkunst, het toneel, de film en de romans verwerpen alles wat niet oprecht is,eerlijk en authentiek. Ook de moderne wijsbegeerte spoort tot absoluut waarheidsstreven aan. En geeft de Kerk dezelfde indruk? Er is weliswaar een enorme vooruitgang geboekt sedert Joannes XXIII en het Vaticaanse concilie. Maar het is te betreuren dat de waarheidszin geen van de vier kardinale deugden is. Wordt niet de voorzichtigheid het meest van de vier hoofddeugden in het licht gesteld? Waarom is b.v. iedere overtreding van het 6e gebod over de zuiverheid een doodzonde en worden vergrijpen tegen het achtste gebod over het valse getuigenis als dagelijkse zonden beschouwd? Te vaak bekent de Kerk haar ongelijk te laat: Galileï, de interpretatie van de Genesis, enz. De waarheid van het evangelie verplicht nochtans de Kerk tot waar achtigheid. De eisen van evangelie en moderne wereld vallen samen. De wereld verwacht van de Kerk absolute en concrete eerlijkheid. Zij ver wacht niet zozeer dat de Kerk die waarheden verkondigt, maar wel dat zij de waarheid zonder compromis beleeft". „Die Zeit" (Hamburg) toont zich bezorgd over de gevolgen van de automatisering. Het blad noemt twee voorbeelden: „In een onder neming, die de kern van zijn produktie geautomatiseerd had, lie pen achtereenvolgens de beste en meest selecte werkkrachten weg. Toen men hun motief vroeg, werd er geantwoord: „Dit is GEEN werk zoals ik het mij voorstel". Een bedrijfsleider toonde mij zijn geautomatiseerde wonderwereld en maakte mij opmerkzaam op de gejaagde manier waarop enkele werkers bij onze nadering iets om handen probeerden te krijgen. De bedrijfsleider zei: „Dat leveren ze hem nu telkens weer, ofschoon ik hun al vaak heb uitgelegd dat hun werk uit niets anders behoeft te bestaan, dan af en toe een oogje te werpen op de meters en regelapparaturen, teneinde de wer king van de automaten te controleren De arbeider in de Kongolese hoofdstad, die zo gelukkig is dat hij een haantje heeft gevonden, moet de helft van zijn loon besteden aan maniocomeel, het voornaamste volksvoedsel. In de koloniale tijd was er in Kongo een gemeenschap van rassensegregatie. Dit is nu nog zo. Slechts enkele inheemsen zijn in staat de kleren van de blanke te kopen, het voedsel van de blanke te eten en in huizen van de blanken te wonen. De massa van het volk hangt onderaan de economische ladder en mist de noodzakelijke veiligheid en de mogelijkheden om haar lot te verbe teren. Misschien wordt dit alles gecompenseerd door de wetenschap dat de blanke, althans zichtbaar, niet meer de leiding heeft. Maar ook de Belgen hebben compensatie gevonden. Zij voelen zich niet langer verant woordelijk voor het welzijn van de Kongolezen, behalve voorzover het hun eigen emploiyé's betreft en zij kunnen een groter deel van hun energie besteden aan hun ondernemingen en deszelfs winsten. (U.S. and World Report) Waar een krant al niet goed voor kan zijn blijkt uit het volgend verhaal van het Alg. Handelsblad: De heer Krüger uit Amstelveen vertoefde deze zomer in de stad van Hans Christian Andersen, Odense op het eiland Funen. Hij werd geroerd door een allerliefste tweeling in een kinderwagentje en maakte er een kleurenfoto van. Thuisgekomen zag hij dat het een bijzonder geslaagde foto was. Edoch hij wist het adres niet van de moeder van de tweeling. Hij schreef daarop een brief naar het in Cdense verschijnende dagblad Fyens Stiftstidende. In het Nederlands. En dat is dan toch wel het aardige van de Denen: die hebben plezier in zulke kleine heel men selijke dingenFyens Stiftstidende drukte de foto af en natuurlijk meldde zich toen prompt de moeder. maar toch duidelijk vorm geeft dit zak boek werkelijk alle denkbare informaties over camera's, lenstypen, films, afwer- kingsmogelijkheden, belichtingsmeters, enz. enz. De rubreik artistieke adviezen is beperkt, aangezien het hier in hoofd zaak om een naslagwerk gaat, een foto grafisch vademecum. Het boekje is in een stevige kaft gestoken en past handig in de eombitas. (Van onze parlementaire redactie) DEN HAAG Met het voltooien van de aanleg van middenbermbeveiliging op alle bestaande, van gescheiden rijbanen voorziene autowegen in Nederland, is nog een bedrag van rond 20 miljoen gul den gemoeid. Hoewel het juiste systeem van middenbermbeveiliging nog niet is gevonden, wordt met de aanleg toch voortgegaan, omdat er toch wel vol doening over bestaat en men een gevoel van onveiligheid heeft op plaatsen, waar geen beveiliging is aangebracht. Auto snelwegen, waar de gemiddelde verkeers omvang boven de 20.000 motorvoertuigen per dag is, krijgen voorrang. Voor 1965 is een bedrag van 4 miljoen gulden be schikbaar voor de aanleg van midden- bermbeveihging. Bovendien zullen ver schillende nieuwe wegen dadelijk bij de aanleg van dergelijke beveiligingen wor den voorzien. LEOPOLDSTAD De eerste algemene verkiezingen van het onafhankelijke Kongo zullen op 1 februari beginnen en op de vijftiende eindigen. In de grondwet, die op 1 augustus van de voorbije zomer werd aangenomen, stond, dat in negen maanden tijd natio nale verkiezingen moesten worden ge houden. In Kongo is al eerder nationaal ge stemd. maar dat was vóór het land on afhankelijk werd van België op 30 juni 1960. Krachtens de nieuwe grondwet is de regering, waarvan Moise Tsjombe het hoofd is, een overgangsregering. DALLAS, TEXAS De anglicaanse bisschop van Coventry in Engeland, dr. Cuthbert K.N. Bardley, heeft nabij de plaats waar Lee Harvey Oswald zijn ge weer richtte op president Kennedy, een monument ter ere van de president in de vorm van een naar de hemel gerichte adelaar onthuld. De adelaar is gemaakt door de 34-Ja- rige beeldhouwster Elisabeth Frank en is gelijk: aan de lezenaar in de nieuwe kathedraal van Coventry.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1964 | | pagina 13