Nederlanders bouwen sterke
radiozender in Liberia
LEER T VAN UW HONDEN!
Vechten op rum
N RUEB
Bevordering van het begrip
onder de zwarte volkeren
Bouwkosten:
4 miljoen
Bijzondere dierendag in Wenen
cretaresse
lonteurs
ling-kuipers
Zelfs de doden
waren nog
gevaarlijk
Ais tijgers
Om meters....
mo
TONI BOLTINI
DAGVAART
ANTWERPEN
IN 1966: „DE STEM VAN AFRIKA"
Vluchteling
bij „Muur''
neergeschoten
Een modern sprookje
door dr. W. Lorenz
FEURS
En uw eigen
verhaal
VOOR
WIE
GEZELLIG
WIL
FRITUREN
Schouwen
GtorincViem
[overflolfkcc'
Walcherer.SLN SeveiondV
M idd e l lo o r
Nijmegen
sHerbogenbosch
.yw,'/"
htingen over ons
arden op dinsdag
i Restaurant De
Bovendien kunt
lags, terecht aan
terrein De Krog-
el. 01600—47450).
BRIEK „BREDA"
CKERRUEB
IEDA
iie
ding heeft genoten
ograferen
i de moderne talen
ding heeft gevolgd, dan
eschikt in secretariaats-
verantwoordelijke werk-
nstemming met opleiding
rmelding van opleiding
l van recente pasfoto,
Iaan het Hoofd van de
oemde N.V., Speelhuis-
he Dienst
lijkheid
idig te kunnen werken
ezitten
sn en
oduktiemachines.
vakbekwame
achter.
WONING S
g als schriftelijk (met
opleiding, ervaring,
orden ingediend bij de
ETERS N.V.
k
en een voor het bin-
:abriekstraat 30, Ber-
>f 6117.
E DAME
id te worden
•it van diploma
School
Mulo-B)
ding op ons adres:
RUIDENBERG;
1621) 551.
dit blad.
-j-'ii Historisch feuilleton naar hef boek
1 ur<3 „The eighty-five days" van
R. W. THOMPSON
VI
De opgave voor de Canadese 7e Infanterie Brigade, in het concentratie
gebied rond Maideghem, werd uitgedrukt in simpele bewoordingen:
„7 Can inf brig vernietigt de vijand in het gebied MOERSHOOFD - AAR
DENBURG - OOSTBURG - SCHOONDIJKE. Forceert overgangen over
het LEOPOLD-KANAAL. Vergroot de bruggehoofdcn. Rukt verder op
naar het westen".
Als deze operatie succesvol verliep zou het de brigade tot op de drempel
van Breskens brengen en de vijandelijke weerstand in Zeeuwsch-Vlaanderen
In tweeen splitsen. Op 5 oktober werd rum verstrekt aan alle troepen van de
7e en 8e Infanterie Brigade. Het weer werd steeds slechter en de vooruitzichten
waren van dien aard, dat ze een hartversterking rechtvaardigden. Rum werd
Iedere dag beloofd en dat was ook wel hard nodig.
nen voor het eerst rechtop staan en
zy zagen zichzelf bedekt met grijze
modder.
„Dit hele 'godvergeten' land is de
ene sloot na de andere. Het is hele
maal geen land", zei een compagnies
commandant. Wat hij verder zei, kan
hier niet uit de doeken worden ge
daan. De Nederlanders zeiden over
hun polderland: „God heeft hier niet
meegeholpen". Dat was waar. Zij had
den het zelf gemaakt en meer dan een
eeuw gele.den hadden zij zich getroost
met de gedachte, dat geen leger ooit
vechtend over hun grond zou trek
ken.
Gedurende een week leek het alsof
de regen, opgejaagd door de met hal
ve stormkracht waaiende wind, zich
wilde verenigigen met de loodgrijze
lucht boven het sombere boosaardige
land. zodat de kleine terreinwinst er
van zijn verdediging en daar was iede
re meter van levensbelang.
Op 14 oktober vaardigde generaal
Eberding, commandant van de 64e
Duitse Divisie, aan zijn troepen een
waarschuwing uit, die niet mis te
verstaan was. Degene die zich zou
overgeven, onder welke omstandighe
den ook, 'zou worden beschouwd als
een deserteur De divisie zou moeten
standhouden tot in de dood. In de ge
vallen, dat de namen van de deser
teurs konden worden vastgesteld, zou
den deze aan de burgerbevolking van
het Rijk worden bekend gemaakt en
hun familieleden zouden als vijanden
van het Duitse volk worden gebrand
merkt
Een waarschuwing als deze was een
teken van zwakheid en angst. Zij ver
oorzaakte eerder angst dan moed bij
zijn mannen en Eberding had die dag
een goede reden gealarmeerd te zijn.
Om half zes in de ochtend van de
6e zette de brigade de aanval in, na
dat zevenentwintig vlammenwerper
tanks (Wasps) de vijand onder hun
verzengend vuur hadden genomen. De
aanval werd ingezet op een punt pal
ten oosten van de samenvloeiing van
het Leopold-kanaal en het Afleidings
kanaal van de Leie. Op dit punt loopt
het Afleidingskanaal naai het zuid
oosten. Op minder dan anderhalve km
afstand lag de Nederlandse grens,
aangegeven door de kleine boerderij
tjes, ten zuiden van het dorpje Eede.
Tussen de hoge bomen op de dijken
door konden ze gemakkelijk worden
onderscheiden. Alleen het slechte zicht
en de kromming van de evenaar ver
hinderden het uitzicht op de Noord
pool.
Er lag niets in de weg!
Een ononderbroken nachtelijk bom
bardement had de vijand niet uit de
goed ingegraven posities aan de over
zijde van het kanaal en de tegenover
liggende dijken kunnen verdrijven en
de „Wasps" waren onder dekking van
de duisternis naar voren gebracht, om
in de ochtenduren in actie te komen.
Het valt te betwijfelen of er soldaten
op de wereld zijn, die hun kalmte niet
verliezen, wanneer zij onder vuur
genomen worden door de lekkende
vlammen van de Wasps en onder deze
dekking trokken de Canadezen hun
aanvalsboten over de zuidelijke oever
en toen het vuurgordijn opgetrokken
was, peddelden zij naar de overkant.
Op rechts stak de 'B'-compagnie van
de „Canadian Scottish Rifles" onder
verspreid vuur het kanaal over en het
lukte hen een voetbrug over het ka
naal te slaan voor zij tegen de noor
delijke oever ingesloten werden door
hevig mitrailleurvuur, dat van alle
kanten behalve pal uit de rug kwam.
Op links stak de voorste compagnie
van de „Regina Rifles" over, voordat
de vijand weer tot zichzelf gekomen
was, maar eenmaal over het kanaal,
maakten zwaar mortiervuur en mitrail
leur-kruisvuur uit de omgeving van
Aardenburg en Middelburg verdere
voortgang onmogelijk. De vijandelijke
verdediging was potdicht en het stond
gelijk met zelfmoord om te proberen
over het open terrein op te rukken.
De mannen probeerden voetje voor
voetje door het water wadend voor
waarts te gaan, maar bemerkten dat
elke strook water bestreken werd door
geweer- en mitrailleurvuur. Er scheen
geen mogelijkheid te bestaan om op
de linkerflank een brug te slaan en
de compagnieën van de „Regina Rif-
les" werden zo goed en zo kwaad mo
gelijk overgezet om het bataljon 'e
helpen, dat opeengepakt was in een
gebied, waar elke meter grond mee
telde.
De hele dag en nacht stonden de
mannen vaak tot hun oksels in het
water en de modder.
Op 7 oktober trok het Reserve Ba
taljon de „Royal Winnipegs" over de
door de „Canadian Scottish" geslagen
voetbrug en een verschrikkelijk ge
vecht ontspon zich in de doolhof van
sloten halverwege Eede en Moorhoofd
bij Oosthoek. Hier vocht de brigade
met grote vastberadenheid in zyn po
gingen de overgangen met elkaar te
verbinden, om zodoende een stevig
bruggehoofd te vormen. De weg tus
sen de twee dorpjes was nog geen
Enorm veel materieel ging ver
loren hij de oorlogshandelingen op
en om Walcheren
driehonderd meter verder, maar ach
ter iedere dijkje lag de vyand die geen
duimbreed grond prijsgaf. De brigade
kwam onder een hagel van mortier- en
mitrailleurvuur te liggen en zy werd
praktisch vastgehouden op de noorde
lijke oever van het kanaal. De C-com-
pagnie van de „Canadian Scottish"
werd, toen zy een wanhopige poging
deed om uit te breken, direct afgesne
den en gevangen genomen.
Op links tastten de „Regina Rifles"
de vijand af naar een zwakke plek en
het gelukte hen, zich tweehonderd
meter naar het westen te ontplooien
door langs de slootranden te kruipen,
waarbij soms alleen het hoofd boven
het water uitstak. Maar ook hier was
nog geen diepte in de stelling en artil-
leriesteun bleek weinig effect te sor
teren.
Sterke gevechtspatrouilles werden
bij dag zowel als bij nacht door de
doorweekte polders uitgestuurd. Zij
kwamen, terwijl zij door die poel van
ellende kropen oog in oog te staan
met de vijand, zij sloegen, wurgden en
doodden in de doorweekte onderko
mens met misschien een paar meter
terreinwinst voor de overwinnaar.
Op 12 oktober, een half uur na mid
dernacht, na zes dagen en nachten
in de open lucht gevochten en in ge
bukte houding gegeten en gedronken
te hebben, alleen dankbaar voor het
verwarmende gevoel, dat hen werd
geschonken door de rum die even be
langrijk v/as geworden als munitie,
viel de A-compagnie van de „Canadian
Scottish" met kracht aan op de Graaf
Jansdijk. De compagnie was samen
gesteld als een gevechtspatrouille en
zij slaagde erin de oevers van het le
vensgevaarlijke kanaal, dat de Neder
landse grens aangaf, te bereiken, on
geveer 500 meter van het Leopold-
kanaal verwijderd.
Die dag was de dag der vergelding,
een dag van wanhopige ondernemingen
en in de vroege middag werd de voor
ste compagnie van de „Royal Winni-
pegs" afgesneden, maar zij wisten van
geen overgave. De mannen lagen tegen
de grond gedrukt in een groot vier
kant, al dankbaar voor vijftien cm
dekking, en zij vochten waar zij la
gen, gevaarlijk als tijgers die voor
hun leven vechten.
De inspanningen van die dag maak
ten niet veel indruk toen de te hulp
gesnelde compagnieën van de „Royal
Winnipegs" zich al vechtende een
doortocht trachtten te banen, om het
bataljon te redden. Alle menselijke
heldenmoed van de gehele wereld
kon niet zegevieren over een vijand
die deze doolhof van sloten en half
verdronken polders verdedigde, ge
steund door zware artillerie, hele
scharen van onzichtbare mortieren,
zware mitrailleurs en de persoonlijke
infanterie-bewapening.
Toch gelukte het de genie op de
vierde dag, dank zij vasthoudendheid
van de 7e Infanterie Brigade, die zich
vastbeet in zUn smalle bruggehoofd
en hevige strijd leverde met de vy-
and, over een zich langzaam uitbrei
dend front, een brug te slaan over het
kanaal. Met uiterste krachtsinspanning
baanden op 13 oktober de „Canadian
Scottish Rifles" zich een weg naar
het dorpje Eede en tenslotte gelukte
het hen vaste voet te krygen aan
weerszijden van de verharde weg en
de wegkruising, die naar Aardenburg
leidde. Het was de eerste werkelyke
terreinwinst sinds de eerste oversteek,
op nog maar duizend meter van het
Leopold-kanaal. Hier konden de man-
uit zag als de inhoud van een terrein
vol met modder en water: als een
vieze soep. Zelfs de contouren van de
dijken waren vervaagd, zij stonden
verfomfaaid en vertekend in de grauw
heid van de karakterloze wildernis.
Er was geen verwarming noch rust.
Een vole week hadden de mannen ge
leefd en geslapen en waren ze gesneu
veld in nattigheid en onder de mod
der. De achting voor de vijand, die
zij in het begin misschien gehad moch
ten hebben, had plaats gemaakt voor
een felle haat, die uitgroeide tot een
vervloeking, want de Duitsers hadden
de lichamen van hun doden voorzien
van mijnen en booby-traps. De op
gezwollen lijken, die in de modder
van de polders, met het gezicht naar
beneden als smerige grijze zakken in
het donkere water van de sloten dob
berden, bleken even gevaarlijk te zijn
als de levende tegenstanders. Licha
men explodeerden bij aanraking en
vernietigden de tegenstanders op de
zeldzame ogenblikken van medelijden.
Het ouderwetse gezegde 'er wordt
geen kwartier' gegeven deed opgeld.
Vijandelijke lijken rotten en stonken
weg waar zij neergevallen waren; er
werd nog minder rekening mee ge
houden dan met de opgezwollen kar
kassen van koeien, de symbolen van
ellende in het vreselijke land, dat aan
de zee ontworsteld was.
Toen Eede eindelijk veroverd was,
bleek het gebied ten noorden ervan
bezaaid te zijn met mijnen. Verborgen
draden veroorzaakten explosies van
modder en stukken staal.
Mannen verloren hun voeten toen
zij langs de oevers kropen en staar
den naar de verbrijzelde stompen.
Deze foto, uit de verzameling van
ie heer P. Robesin te Oostburg,
leeft een beeld van dc verwoestin
gen in deze gemeente. Op de ach
tergrond: de gekapseisde waterto
gen.
Na het fiasco van de eerste nogal fan
tasieloze frontale aanvallen van de
Canadese 2e en 3e Divisie vond een
hergroepering plaats, die een onheil
spellende bedreiging voor de vijand
begon te vormen. Hitier gaf bevel dat
de Schelde, ten koste van alles, behou
den moest blijven. Het geallieerde op
perbevel gaf bevel dat de toegang
moest worden geforceerd. Op 13 ok
tober viel de eerste V2 midden in
Antwerpen, waar hij een enorme zuil
van puin, steen, ijzer, staal en stoffe
lijke resten hoog de lucht injoeg. De
ze V2 ws de voorloper van een hele
reeks, die de geestkracht van de be
volking op de proef, zou stellen» tot
dat de Slag om de Schelde zou zijn
gewonnen.
Op 16 oktober liepen de „Regina
Rifles" zich nog steeds te pletter tegen
een onneembare verdedigingslinie, die
van Middelburgdijk naar Doopersdijk
liep. Van beide zijden gaf men niets
toe. Een in een bloedig gevecht ver
overde kazemat werd door de vijand
hernomen, vóór enkele tirailleurs de
verovering veilig hadden kunnen stel
len. Minstens honderd man van de
Duitse 64e Infanterie Divisie waren
ingegraven om de weg naar St. Kruis
te behouden.
De waterwegen waren buitengewoon
ingewikkeld; er waren niet alleen de
sloten, die voor de afwatering van
de polders zorgdroegen, maar er wa
ren ook vele kreken, die naar alle
windstreken liepen en die soms net
zo breed en zo diep waren als het
Leopold-kanaal. De Molenkreek was
een geweldige hindernis, die Middel
burg beschermde. Er was geen ge
hucht of het had zijn kreek, vliet, wa
ter, zijn eeuwige modder en zijn grijze
ijskoude regen.
De 7e Infanterie Brigade wist, dat
weinig terreinwinst was geboekt, maar
de commandant van de Duitse 64e In- t
fanterie Divisie wist, dat de vijand al j
te veel in handen had gekregen, want j
die luttele kilometer in dit gebied op
de weg naar Breskens, was de kern
Herkent u in één of meer van de
hiernaast beschreven episoden
een stukje authentiek, eigen ver
leden? Stel uw herinneringen
daaraan dan op schrift en zend
ze toe aan onze feuilletonredactie.
Zij worden zo spoedig mogelijk,
als apart onderdeel van dit oor
logsfeuilleton geplaatst. Hebt u
foto's of andere tastbare herinne
ringen, brieven e.d., aan de slag
i de Schelde? Ook daarvoor
hebben wij grote belangstelling.
U kunt uw bijdragen adresseren
aan: Dagblad De Stem, Reiger
straat 16 Breda. Op de enveloppe
vermelden „Slag om de Wester-
schelde". Bijdragen kunnen ook
via onze rayonkantoren worden
ingestuurd.
Dinsdag
De negende oktober
rfgpéhi*
O
£i
AMERSFOORT Circusdirecteur
Toni Boltini heeft besloten de stad Ant
werpen in rechten aan te spreken en
deze te dagvaarden voor de rechtbank
te Utrecht, in welk arrondissement de
heer Boltini woonachtig is. Het naar zijn
mening onrechtmatig optreden van de
stad Antwerpen, die onlangs een ver
gunning tot optreden van het circus
heeft geweigerd, heeft Boltini een schade
berokkend, die hij wenst te verhalen.
De heer Boltini heeft de advocaat mr,
P. P. Lap uit Bergen op Zoom verzocht
deze rechtsmaatregelen te treffen.
(Bijzondere correspondentie)
Over ongeveer een half jaar hoopt het Kardinaal van Rossum Instituut de
bouwopdracht te kunnen geven voor een radiostation in de buurt van de Libe
riaanse hoofdstad, Monrovia. Het station zal een zender krijgen welke gerekend
mag worden tot de krachtigste die tegenwoordig in Afrika werken. Hfj kan over
een jaar of twee met geregelde programma's in de lucht zijn onder de naam
De stem van Afrika" Het ls een initiatief van het eerder genoemde instituut,
dat eerst jaren heeft gewerkt aan de voorbereiding en organisatie van dit zeer
bijzondere ontwikkelingsproject, dat een speciaal doel heeft.
Dit wordt als volgt omschreven: „De
stem van West-Afrika" wil een radio
station zijn dat gericht is op de bevor
dering van goede wil, wederzijds begrip
en betere samenwerking tussen de ver
schillende volkeren van Afrika. Het wil
zijn programma's in dienst stellen van
betrouwbare informatie, van onderwijs
en opvoeding aan kinderen en volwas
senen, van culturele uitzendingen en van
gezonde ontspanning.
Het programma zal katholiek ztfn in
de zin dat katholieken het zullen samen
stellen overeenkomstig hun principes.
Zij zullen dit echter in een eigentijdse
geest van oecumene doen en daarom
ook aan zegslieden van andere overtui
ging de gelegenheid bieden zich te rich
ten tot de Afrikaanse naties, voorop ge
steld dat dezen bereid zijn tot samen
werking. „De stem van Afrika" wil zijn
kracht eerder zoeken in het geven van
blijken van broederlijke eenheid in de
geest van de christelijke liefde dan door
de prediking."
Financieel moet het radiostation zich
zelf kunnen bedruipen. Men ziet een mid
del in commerciële uitzendingen van ten
hoogste vijf minuten per uur. Uit de op
brengst van de reclamegelden zullen
alle kosten van „De stem van Afrika"
moeten worden bestreden.
Voor de complete zenderuitrusting,
voor de bouw en inrichting van de studio
(controlekamers, opnamekamer, om-
roepkamer, omroepcel, spreekstudio en
een cel voor een nieuwslezer) en de aan
schaf van alle noodzakelijke apparatuur
is vier miljoen gulden nodig. Een deel
van het geld heeft Karosi aL Buiten
landse hulporganisaties hebben finan
ciële medewerking toegezegd en voor de
rest wordt een beroep gedaan op de
(katholieke) Nederlandse bevolking.
Daartoe worden door het gehele land
,,wereldmissieloten" voor een bedrag
van één gulden per stuk te koop aange
boden. Uit de opbrengst van aeze ver
koop zal het plan Karosi voor een deel
worden gefinancierd. (Girorekening van
het Kardinaal van Rossum Instituut te
Wassenaar: nr. 207253.)
Het radioplan heeft de instemming van
de president van Liberia, dr W. V. S.
Tubman, die inmiddels ook heeft zorg
gedragen voor een zendvergunning en
de morele steun van vele geestelijke en
wereldlyke gezagsdragers. Technische
en andere deskundige bijstand is er van
de zijde van de Nederlandse Radio Unie,
van de Katholieke Radio Omroep van
de Independent Television Association in
Londen, van Radio Monte Carlo. Radio
Luxemburg enzovoorts. Het technisch
uitvoerende werk en de levering van ap
paratuur zal worden opgedragen aan Ne
derlandse bedrijven met wie inmiddels
onderhandelingen zijn geopend.
Ter versterking van de opinievorming
door middel van „De stem van Afrika"
ligt het in het voornemen om in het hart
van Afrika een gesprekscentrum te stich
ten. waar brandende vraagstukken als
het rassenprobleem en de verhouding
tussen de godsdiensten zullen worden be
studeerd De resultaten van dr hier op
gang te 'brengen gesprekken tussen lei
dinggevende Afrikanen van velerlei
godsdienstige richting en levenshouding
worden verwerkt in programma's van
„De stem van Afrika". Andere kwesties
welke door dit radiostation volgens de
christelijke zienswijze zullen worden be
geleid zijn, onder andere, de rechten van
de mens, èn in het bijzonder die van de
vrouw, 'destijds tegen de ongeletterd
heid het wezen der democratie en
soortgelijke onderwerpen van opvoed
kundige aard, voor de behandeling waar
van aan het systeem van c'e schoolradio'
wordt gedacht. Met steun van de K.R.O.
worden ook op dit punt reeds voorberei
dingen getroffen.
(Advertentie)
ZONDER SPATTEN - ZONDER WALM
BERLIJN Oostduitse grenswachten
hebben een vluchteling neergeschoten,
die trachtte over de Berlijnse muur naar
de Amerikaanse sector te ontkomen.
Volgens de Westberlijnse politie vuur
den de Oostduitsers ongeveer 50 schoten
af op de man. die later op een baar
werd weggedragen.
De politie weet niet of de vluchteling
gedood i».
Een moderne legende)
-yOEN de 4e oktober, de
naamdag van de hei
lige Franciscus van Assisië
naderde, liet de goede God
de heilige bij zich roepen
en nodigde hem uit, bij ge
legenheid van zijn naam
feest een wens te uiten,
welke dan direct vervuld
zou worden.
De heilige bedacht zich
niet lang, maar vroeg op
zijn feestdag een korte tijd
naar de aarde te mogen
terugkeren. Speciaal
smeekte hij om de genade,
deze tijd in Wenen te mo
gen doorbrengen. Hij wil
de daar voor de Karelskerk
tot de hondenbezitters van
Wenen spreken. Want hij,
de heilige, had gehoord, dat
daar elk jaar op de zon
dag na zijn naamfeest een
plechtig lof te zijner ere
plaatsvindt waarop alle
dierenvrienden met hun
lievelingen zouden ver
schijnen.
De goede God willigde
de bede van de heilige in
en veroorloofde hem ook,
de nodige toebereidselen te
treffen. Derhalve stelde de
heilige zich direct met de
organisatoren van deze
plechtigheid in verbinding
en deelde hun zijn plan
mede. Hun grote vreugde
daarover werd alleen ge
temperd door het verbod
van de heilige, ook maar
iemand iets ervan te ver
klappen. dat hij dit jaar het
lof voor de Karelskerk per
soonlijk zou celebreren. Zij
mochten in hun aankondi
gingen slechts mededelen,
dat een Minderbroeder zou
preken. En verder bad hij
hun, ditmaal alleen de be
zitters van honden toe te
laten, omdat hij speciaal
voor hen zou preken.
De organisatoren vroe
gen niet langer naar de re
denen waarom de heilige
zo wenste te handelen,
maar lieten direct de no-
iige aanplakbiljetten druk
ken, waarop te lezen was.
dat het Karelsplein bij ge
legenheid van deze plech
tigheid alleen door honden
en hun bazen mocht wor
den. Opdat de bezitters van
andere dieren zich niet be
nadeeld zouden voelen, be
loofde de heilige op
voorwaarde dat God hem
dit zou toestaan het vol
gende jaar terug te komen
en dan voor hen te spreken
Zo brak dan de zondag,
die op het naamfeest van
de heilige van Assisië volg
de, aan en reeds lang voor
het begin van de plechtig
heid was het plein voor de
prachtige Karelskerk met
duizenden en nog eens dui
zenden honden en hun
eigenaren gevuld. Precies
op het aangegeven uur ver
scheen de heilige. Maar al
leen de eigenlijke organi
satoren wisten, wie de
kleine, magere man met
het korte baardje was, die
onder hen verbleef. De
handen met de stigmata
hield de heilige wijselijk
in de mouwen van zijn ver
sleten pij verborgen. Zo
herkende hem geen van de
duizenden aanwezigen.
Maar in plaats daarvan
herkenden de honden hem
wel. Toen hij voor de mi
crofoon verscheen, spitsten
zij plotseling de oren en in
één ogenblik trilde de lucht
van het vreugdegehuil der
viervoeters, die op die wij
ze hun grote vriend be
groetten. Op een glimlach
van de heilige die zich
zichtbaar over deze be
groeting verheugde, waren
de honden direct stil en
zetten zich gehoorzaam
neer. En toen begon de
heilige zijn preek.
lijk, maar zijn trouw en
lief voor u zoals altijd. Hoe
ondraagbaar was menig
maal uw eenzaamheid niet,
als niet deze lieve, goede
vrienden bij u zouden zijn
en u zouden helpen, uw
last te dragen. Zij zijn
steeds weer dankbaar voor
alle zorgen, welke gij hun
bewijst, voor de vrije tijd,
welke gij hun schenkt, voor
de offers, welke gij voor
hen brengt.
Maar, mijn lieve vrien
den. Deze lieve, goede hon
den zijn u door God niet
alleen geschonken tot
neugde en troost, maar ook
als teken van beschaming.
Want, als gij de toestand
van uw honden en die van
uzelf beschouwt, dan zou
den waarlijk velen van hen
beschaamd moeten zijn.
Uwe vierbenige vrienden
weten het en tonen u, dat
ook uw leven leeg en zon-
„Mijn lieve vrienden"
zei hij. Hij sprak in zijn
provinciale moedertaal,
maar God, in zijn goedheid
bewerkte, dat zijn woorden
op de korte weg van zijn
mond naar de microfoon
zich tot onvervalst Weens
vervormden, zodat aldus
alle aanwezigen niet alleen
de heilige konden verstaan,
maar nog minder op de ge
dachte konden komen, wie
eigenlijk tot hen sprak.
„Mijn lieve vrienden. Als
u iemand vragen zou,
waarom God de honden ge
schapen heeft, dan zou ze
ker elk van u direct als
antwoord daarop zeggen,
dat zij geschapen werden
om u vreugde en troost te
schenken. En daarmee
zoudt gij de waarheid ge
zegd hebben. Hoeveel
vreugde dankt gij toch uw
vierbenige vrienden. Welk
een geschenk is hun trouw.
Als gij des avonds dood
moe van uw werk naar
huis komt, dan weet gij
toch, dat achter de deur
uw hond rusteloos heen en
weer loopt, wachtend op
zijn baas. Hoe gelukkig zijn
uw vrienden dan, als gij
weer bij hen bent. Hoe to
nen ze u dat hun leven
zinloos is, als gij niet bij
hen zijt. Hoe tonen ze u
toch, dat zij alleen geluk
kig zijn, als gij u met hun
bezig houdt en als zij v
mogen dienen. Als gij daar
tegenover eens, om welke
redenen ook, mismoedig
zijt en uw luimen hun spo
ren nar aten. dim vemen zv
u dat helemaal niet kwa
der inhoud is, wanneer gij,
hun heren en meesters, bij
hen zijt. Wie beter dan gij,
mijne lieve vrienden, zoudt
moeten weten, dat uw le
ven volledig zinloos en
leeg is, wanneer gij ver van
uw Heer en Meester ver
wijdert zijt. Hoe dikwijls
echter vergeet gij dat God
het middelpunt van uw te
ven zou moeten zijn. En
wanneer reeds uwe vier
benige vrienden zo geluk
kig zijn, omdat zij u die
nen en helpen mogen, hoe
gelukkig zoudt gij moeten
zijn en u inspannen, God
te dienen en Zijn helpers
te zijn.
Neemt een voorbeeld aan
uw honden, hoe zij zich ge
dragen als gij mismoedig
tegenover hen zijt. Want
zij wreken zich nooit. Wan-
Zijn
een
neer echter God in
wijsheid u ook eens
beproeving oplegt, dan zijt
gij meteen toornig tegen
Hem, gij begint aan Hem
te twijfelen, gij mort tegen
Zijn raadsbesluiten. En
verder: hoeveel uren van
uw vrije tijd wilt gij niet
aan uw vierbenige vrien
den opofferen, hoeveel
zorgvuldigheid wilt gij niet
aan hen besteden? Hoeveel
meer uren van uwe vrije
tijd zoudt gij aan God
moeten offeren. Die voor
u alles gedaan heeft? Hoe
veel meer zorgvuldigheid
zoudt gij aan uw samen
zijn met God moeten beste
den. Als gij op uw Ie1
terugziet, hoe ziet het
ian in werkelijkheid
leven
ei
uit?
Nooit hebt gij tijd voor
God, bijna nooit zijt ge
ertoe bereid, een offer voor
Hem te brengen, nauwe
lijks zijt ge willens Hem te
Henen, de eenzaamheid van
Jezus te verzachten, Hem
in Zijn smarten te troos
ten, Zijn lasten mee te dra
gen. Waarlijk, als gij het
gedrag van uw honden te
genover u en uw gedrag
tegenover God vergelijkt,
dan beschamen uw vier
benige vrienden u gewel
dig.
Keert daarom in uzelf
in, mijne lieve vrienden.
Wanneer reeds uwe hon
den tegenover u, hun aard
se weldoeners, zo trotno, zo
dienstbereid zijn, hoe meer
zoudt gij tegenover uw he
melse vader, tegenover uw
hemelse weldoener trouw
en goed en tot elke dienst
bereid zijn. Als de liefde
van uw vierbenige vrien
den tegenover u, hun aard
se heren reeds zo groot en
nimmer wankelend is, hoe
groter zou uw liefde voor
uw hemelse Heer moeten
zijn, een liefde, die nooit
zou mogen wankelen, al
léén maar vuriger en die
per.
Keert in uzelf, mijne
vrienden. Leert van uwe
honden, geeft acht op het
teken, dat zij voor u zijn,
Geeft acht op het voor
beeld, dat ze u geven. Laat
u door hen niet beschamen,
maar weest grootmoedig
als zij.
„En gij, mijne lieve, vier
benige vrienden" en met
deze woorden wendde zich
de heilige tot de verzamel
de honden, „hebt dank
voor uw trouw en liefde,
welke gij uw bezitters
voortdurend schenkt. Dient
ook verder zo trouw en zo
zon der eigenbaat en weest
verder een vreugde en
troost voor al degenen
uien gij toebehoort. Amen".
Daarmede beëindigde de
heilige van Assisië zijn
Weense predikatie. Toen
hij aangevangen had tot
de honden te spreken, be
gonnen alle mannen en
vrouwen te snikken. Maar
de heilige wist reeds, dat
bij de Weners de tranen
zeer snel vloeien. Hij was
dus daarvan in het geheel
niet onder de indruk. Een
grote vreugde daartegen
over bereidde hem de
dankbare blik, welke hem
uit alle hondenogen tegen-
straalde. De grootste
vreugde echter bereidde
hem het bewustzijn, dat bij
enkelen onder de duizen
den toehoorders zijn woor
den in vruchtbare bodem
waren gevallen en dat zij
besloten hadden, hun leven
te veranderen. En met deze
vreugdevolle zekerheid
keerde de heilige weer
naar de hemel terug.
DAGBLAD DE STEM VAN ZATERDAG 3 OKTOBER 1964
k
