BUSTARIEVEN OMHOOG VREZEN ONDERNEMERS I L Zeeuwse Aannemersbond vierde 60-jarig bestaan altijd al de sigaar voor moderne mannen ITISCH C.Lely ediend y K.N.V.T.O.-enquête toont verlies aan in 1964 Thuisfront moet uiting zijn van onze dankbaarheid Kath. Bond van Bejaarden vierde derde lustrum Ideks Reizigersvervoer daalde in het zuiden abnormaal sterk Martinez DAGBLAD DE STEM VAN DONDERDAG 1 OKTOBER 1964 ïmentaar 1ANSDORP Symphorianus ir in klooster WATER /andaag Morgen Ook negatieve uitkomsten bij vrachtvervoer A. de Bruyne ridder orde Oranje Nassau A. v.d Kop verlaat Polder Walcheren IN DIOCEES BREDA M. J. M. Ahsmann pauselijk onderscheiden Zeventienduizend leden paabua Pe Stew Bewindsman of superambtenaar Verscheurd communisme PERLAS BIJNA 150 JAAR FABRIKANTEN VAN LICHTE, GEURIGE EN FIJNE SIGAREN! or de dubbeldeks veerbo- aject Kruiningen-Perkpol- n een optimale benutting :etmogelykheden op dit tbare project zal, indien tempo uitgevoerd, in een atten periode na 1968 ver- ïn brengen op dit uiter en belangrijke veer. lyk en zelfs waarschijnlijk ng van dit plan door de totstandkoming van de ng over de VVesterschelde •e toekomst plaatst. Toch standige beslissing van het stuur geweest. Het is na- jk dat de tijd voor een ng over de Westerschelde staat nog niet rijp is. Het swaterstaat niet alleen fi- achtig, het staat kennelijk tan op het prioriteitslijstje, e directie van rijkswater- »gesteld. Bovendien heeft ïldeverbinding internatio- die met scherpe politieke >ezet. erbinding moet dus voor ven voor het achterhoofd, t de toestand op het vee: rkpolder mét het jaar prognoses van het ver- Un deramte overtroffen dat ling naar 100-meter-boten ti-Perkpolder al niet vol- meer kan worden ver- ir de vrij plotselnige lan- et dubbeldekproject, dat, paciteit, het 100 meter-bo- n de schaduw stelt, iaal bestuur had de keus rig sukkelen met één-deks ninder lang sukkelen maar ren met dubbeldeks veer- in het provinciaal bestuur en nuchter beleid dat he ke op dit moment belang an het meest wenselijk g blijft dat het meest wei? aste oeververbinding) uit wensdroom blijft. ïptember 1911 voer 't schij ikomen van de tramhaven rp op de rijkssteiger om- re dag kon men onder het en. In de meidagen van je beide „Ministers" op be- skens. Met een aantal an- ging de Lely hier „naar ■Iet schip werd gelicht en hten voort tot het in no- in de buurt van Numans- ngelse vliegtuigen onder lomen. Van de bemanning ►ij om het leven machinist bootsman S. Jumelet te- ïkele passagiers. De kapi- th, zag kans naar het ach- iipen en dekking te vinden ;rveschroef. Hij kreeg een uurman de Waal sprong hing aan een reservean- wachten op de afloop van Het schip kwam terecht 'mmen van de Hellegatpla- e daar geheel uit. Het werd dorp gesleept. Vlak daar- vacuatie van geheel Schou- i. De dienst werd gestaakt, het schip in de haven van oog eens opnieuw gebom- iot zinken gebracht. Bij 'de et schip door het bergings- oan uit Wemeldinge brak )g werd de Minister Lely n Smit gerepareerd en van euwe bovenbouw voorzien; ijn diensten tot de waters- 1953 een kink in de kabel was de onderbreking ech- i korte duur. Zo bewogen an het schip ig geweest 1954, zo kalm verliep de 1900 en 1940. Van 1908 tot t schip onder commando J. C. Roth; van 1936 tot in 1952 voerde een broer kapitein, de heer J. W. mando. Ook de naam van nfamilie is nauw met die verbonden. Met meerde- varen op de „Minister" milie van vader op zoon. haast vanzelfsprekend, met dit snelle en fraaie tact zijn geweest, met d zullen worden vervuld terop de laatste dag r, op vier en zestig jarige enst staakt. A.O.W. be- omschepen niet, anders trouwe Ministerhier n aanmerking komen, dam de boot vervangen o's tusen Zierikzee en neer razenonbekend k en met de rust die n reis met de minister euwig" durende conces- zploitatie van veerdien- r zichzelf opgeheven. ater Symphorianus o.f.rr er van Breda, herdenk uden kloosterfeest in Bab- Duitse grens. ïorianus was negen jaar iet klooster aan de Schors- Breda. Hij werkte ook in d-Beveland. De pater ver- de functie van directeur lelis Missiebond. lag 2 oktober gelden voo lgende hoogwaterstanden 6 en 00.00 uur, Terneu^en uur, Vlissingen 11.31 en Wemeldinge 0.30 en 13.10 esterzangers van Neuren J.30 uur Kalkoenschietin Vrouwenkliniek, 18 eigen .vervoermiddel en de weersgesteld heid gedurende het eerste halfjaar 1964. De daling zou onder andere omstandig heden misschien minder ernstig geweest zijn, aldus mr. Van Setten, maar zij to nen toch duidelijk aan dat de tarief- Advertentie) (Van een onzer verslaggevers) EINDHOVEN. Als de busondernemingen hun zin krijgen gaan de bustarieven omhoog. Op een buitengewone algemene ledenverga dering van de Koninklijke Nederlandse Vereniging van Transport- Ondernemingen (KNVTO) waarop ook de staatssecretaris van Ver keer en Waterstaat M. J. Keyzer aauwezig was, heeft de voorzitter mr. D. van Setten, tevens directeur van de BBA, nogal alarmerende cijfers verstrekt over de positie van de streekvervoerbedrijven. Uit deze cij fers, die verkregen zijn via een enquête onder dertig busondernemin gen in het hele land, blijkt dat ongeveer de helft van de betrokken bedrijven in het eerste halfjaar van 1964, met verlies heeft gewerkt. Bij deze bedrijven tezamen daalde het aantal vervoerde reizigers van 163 mil joen in het eerste halfjaar van 1963 tot 156 miljoen in het eerste halfjaar van 1964. De daling is niet in alle provin cies even sterk. In het noorden en het westen des lands bleef het vervoer vrij wel stabiel. In het midden des lands be droeg de daling 3,7 tot 7,5 procent. In het zuiden stelde men een daling vast van 8,3 tot 14,5 procent, hetgeen heel wat boven de gemiddelde daling van 4,3 procent is gelegen. Het verschil laat zich niet geheel verklaren, aldus de heer Van Setten. Tegenover deze daling van het ver voersaanbod staat een stijging van de exploitatiekosten van 7,2 miljoen gulden, een bedrag dat slechts gedeeltelijk ge compenseerd werd door een stijging van de ontvangsten van 4.1 miljoen. In het verleden hebben de busondernemingen de kostenstijging weten te beperken door allerhande maatregelen, zoals het in voeren van eenmansbediening. Het is volgens de heer Van Setten niet moge lijk nog meer van dergelijke maatregelen te nemen. Tengevolge van de gesignaleerde on gunstige ontwikkeling is het totale ex ploitatiesaldo, dat in het eerste half jaar van 1963 nog 10,6 miljoen bedroeg, in de overeenkomstige periode van dit jaar teruggebracht tot 7,5 miljoen. Het huidige saldo is volgens mr. Van Setten niet meer voldoende om de noodzake lijke afschrijvingen en reserveringen te dekken. Wat de heer Van Setten vertelde over het geregelde goederenvervoer over de weg, was al even weinig rooskleurig. Het percentage van de bedrijven dat in 1963 tot negatieve bedrijfsresultaten gekomen is in het plaatselijk en stukgoederen- vervoer bedraagt niet minder dan dertig, en beloopt in het regionaal vervoer zelfs 47. De stadsvervoerbedrijven gaat het ook al niet voor de wind. In de eerste helft van dit jaar daalde het aantal ver voerde reizigers met ruim 3 procent. De ontvangsten daalden met 1 miljoen gul den, terwijl de kosten met 6 of 7 mil joen gulden zijn gestegen. Oorzaken van de daling in de sector van het personenvervoer zijn de loons verhogingen, de concurrentie van het (Advertentie) verhogingen te gering zijn geweest. De situatie waarin het hele wegvervoer ge leidelijk gemanoeuvreerd is, kan niet anders dan uiterst marginaal worden ge noemd, aldus de heer Van Setten. Het verontrust de KNVTO meer en meer, dat het werkende vervoersy steem thans dreigt te worden opgeofferd aan een te star volgehouden prijsstabili- satie-beleid. Het zal er op uitdraaien dat de ondernemingen zullen moeten afzien van onrendabele trajecten en onrendabele ritten, vreesde de heer Van Setten. De KNVTO-voorzitter, was het er wel mee eens dat aan het openbaar vervoer eisen van snelheid, grotere frequentie en meer comfort gesteld moeten worden. Men zal dan echter van overheidswege verkeersmaatregelen moeten nemen, die voorkomen dat autobussen en vracht auto's ernstig in hun bewegingen belem merd worden. En men zal de onderne mingen voldoende financiële draag kracht moeten laten om te investeren en bekwaam personeel te kunnen aantrek ken. (Van een onzer verslaggevers) GOES Burgemeester mr. F. Huber van Goes heeft woensdagavond tijdens een feestelijke bijeenkomst, die naar aanleiding van het 60-jarig bestaan van de Zeeuwse aannemersbond in hotel De Korenbeurs werd gehouden, aan de pen ningmeester-secretaris van deze bond, de heer A. de Bruyne uit Goes, de konink lijke onderscheiding uitgereikt van Rid der in de Orde van Oranje-Nassau. Hier mee kwam voor de heer De Bruyne een bekroning voor de werkzaamheden, die hij meer dan 40 jaar als penningmeester secretaris voor de Zeeuwse aannemers- bond heeft verricht. De heer De Bruyne werd in 1916 lid van deze bond. In 1922 werd hij gekozen als bestuurslid in de functie, die hij zo lang heeft vervuld en gisteren besloot hij als penningmeester-secretaris af te treden. Kort na de oorlog, in 1946 werd de heer De Bruyne aangewezen om na mens alle Zeeuwse afdelingen van de Nederlandse aannemerspatroonsbond zit ting te nemen in het hoofdbestuur als provinciaal commissaris. Naast deze functies heeft de heer De Bruyne ook in het maatschappelijke le ven zijn sporen verdiend. Gedurende on geveer 25 jaar was hij tot 1951 bestuurs lid van de vereniging Ambachtschool. Ook is hij lid van de commissie voor opleiding patroonscursus en de Kamer van Toezicht voor de naleving van de erecode. Van 1917 tot 1944 was de heer De Bruyne diaken van de Ned. Herv. Gemeente en in verband hiermee was hij ook bestuurslid van de vereniging Kinderzorg te Middelburg. Voorts heeft de heer De Bruyne nog verschillende andere functies vervuld. De heer De Bruyne werd per telegram door de commissaris der koningin in Zeeland, jhr. mr. A. de Casembroot ge luk gewenst met deze hoge onderschei ding. tussen "goed zien en goed uitzien Hen VAN MAAREN-brilmontuur. Het mon tuur dat U past, financieel en uiterlijk... modieus... sportief... zakelijk... elegant... naar verkiezing. Achter elk VAN MAAREN- bril de spreekwoordelijke VAN MAAREN- service... de persoonlijke behandeling waar U op (in)gesteld bent. „v&Muzand "ton BREDA N. Ginnekenstraat 23, tel. 38370 DEN BOSCH TILBURG EINDHOVEN HELMOND VENLO MIDDELBURG Tijdens de jongste vergadering van de Polder Walcheren is met ingang van 20 december a.s. eer vol ontslag verleend aan de heer A. van 6e Kop, ontvanger van de Polder Wal cheren. Hem werd dank gebracht voor de in zijn 33-jarige loopbaan bij de Polder Walche ren aan de polder bewezen diensten. Voorts werd officieel afscheid genomen van de heer D. Gideonse te Veere, se dert 1942 commissaris van de Polder Wal cheren, die in verband met zijn leeftijd reglementair verplicht is per 1 novem ber a.s. af te treden. Deze vraag duikt te genwoordig nogal eens op, eventueel afgewisseld met de opmerking: Be staat er nog een Katho liek Thuisfront? Mogen we even categorisch hier op antwoorden? Zeker, bestaat ook nu nog een Katholiek Thuisfront, omdat we ook nu nog sol daten hebben en hun geestelijke verzorgers, onze aalmoezeniers- In de maanden van onze bevrijding hoorde men van een Amerikaanse ge bedsactie „Mary's pray ing army", d.w.z. Maria's biddend leger. Een ge- bedsapostolaat voor de Amerikaanse militairen aan de fronten. Deze ge dachte sloeg ook hier in Nederland aan en werd overgenomen. Met de geallieerde troe pen trokken ook onze ei gen jongens naar Duits land. Gebed voor onze soldaten breidde zich al heel spoedig en vanzelf sprekend uit tot hulp aan hun aalmoezeniers wat betrof zielzorg en een nog heel primitieve ont spanning. Het waren sprekende uitingen van menselijke contacten in medeleven, verantwoor delijkheidsgevoel, sym pathie, saamhorigheid en service aan onze jongens. Dit was het eigenlijke thuisfrontideaal, het laat ons zijn oorsprong en grondtrekken zien. Al gauw kwamen de troe penzendingen naar Indo nesië. om daar recht en orde te herstellen. En in .september 1946 horen we dan de naam Katholiek Thuisfront! Wat particulier en in ander verband, in ver schillende parochies en plaatsen gebeurde, kreeg nu officiële zending en opdracht van het episco paat, en groeide in heel korte tijd uit tot een ge weldige en hartverwar mende activiteit voor ..onze jongens over zee". Met een betere organisa tie. die vanzelfsprekend meer efficiënt is gewor den, dreigde toch ook het spook van elke orga nisatie: afname van par ticulier initiatief en en thousiasme, het zich per soonlijk verantwoordelijk voelen, en erbij betrok ken zijn! Toen onze jongens uit In donesië eenmaal thuis wa ren scheen (we schrijven uitdrukkelijk „scheen") de bestaansgrond voor Thuisfront te vervallen, of minstens twijfelachtig. Gelukkig werd het niet opgeheven. Het werd ge red met een nieuwe aan pak, door het nog meer uitdrukkelijk te centrali seren en te organiseren. We kennen toch wel dat Nederlandse zwak voor de centrale, het bureau met de twee telefoontoe stellen en de vriendelijke juffrouw die telefonen aanneemt en eindeloos typt, ons gironummer en onze vertegenwoordigers. En als het dan nog een beetje rolt ook, dan zeg gen we voldaan: zie je wel. je moet het kunnen organiseren! Intussen krijgt de be schermeling bloedarmoe de of wordt eenkennig, om in andere beelden te spreken, we krijgen een prachtige rotonde en voortreffelijke wegaan duidingen, maar even verder overal afgesloten zijwegen. Dit is de prijs, die zo vaak voor het ideaal alles vanuit één punt" betaald moet wor den. Dit klinkt allemaal een beetje ondeugend, en lijkt wat oneerbiedig tegen over het bureau, maar gezonde zelfspot hoeft waardering voor veel noodzakelijk en goed werk niet uit te sluiten. De rechtstreekse contac ten tussen de parochies, dorpen, stedelijke comi tés en particulieren met onze soldaten en hun aal moezeniers werden steeds méér vervangen door: Bureau-aalmoezenier en Thuisfront-Bureau! Het werd zo onpersoonlijk. De doorsnee soldaat en ook zijn zielzorger kwam het thuisfront nergens meer tegen, in het solda tenleven niet en op ver lof evenmin. Zelfs niet in de Militaire Tehuizen ofschoon hij daar wel de gelijk van het Thuisfront profiteert. Het had en heeft geen duidelijk ge zicht in het publieke le ven, tenzij nog door de collectebus, de lootjes verkoop of waar Thuis front de donateurskaart komt innen. Ouders met zonen onder dienst kon den zich afvragen, waar om komt men een bijdra ge vragen, als de eigen omgeving zich niet om onze jongens bekom mert? Waar dan nog bij komt, dat het zo aan sprekende beroep op on ze sympathie voor die jongens „zo ver van huis" voor het grote deel kwam te vervallen. Het is goed om zich dat alle maal eens te realiseren. En dan herhalen we de vraag: Waarom nog Thuisfront? Onze ge meenschap moet nu een maal duizenden jonge mannen in dienst roepen, om de vrijheid van Eu ropa en onze christelijke beschaving te bescher men en, zo nodig, te kun nen verdedigen tegen to tale ondergang. Maar dit brengt omgekeerd voor ons volk de verplichting mee, om onze militairen en hun geestelijke ver zorgers alles te verschaf fen wat voor de zielzorg en een verantwoorde vrijetijdsbesteding nodig is. Een .bepaalde situatie onder onze jeugd riep verschillende vormen van jeugdbeweging in het le ven. De situatie van dui zenden jongeren onder dienst, de Thuisfr.ontbe- weging! En deze moet met grote soepelheid en aanpassingsvermogen be antwoorden aan de be hoefte van het ogenblik. Concreet willen we dit zo samenvatten: Door Thuisfront en gelijkge richte bewegingen, zoals het interkerkelijk protes tants Thuisfront maakt de gemeenschap duidelijk, dat zij het als haar plicht ziet zich zelf en anderen te verdedigen, maar dat zij zich ook verantwoor delijk voelt voor die ver dedigers! Namens ons katholiek volksdeel neemt Katho liek Thuisfront deze taak op zich. Het zal daarvoor een duidelijk zichtbare plaats in onze gemeen schap moeten hebben. Midden in het soldatenle ven staande, waar dit maar kan, zal Thuisfront de uitdrukking moeten zijn van onze dankbaar heid, onze sympathie, hulpvaardigheid aan on ze soldaten. En als trou we vrienden hun hondge noten als zij gediscrimi neerd worden!! Achter de collectebus, het Thuisfront of wat ook moet duidelijk het hart, de menselijke relatie zichtbaar zijn. En als biddend Thuisfront zal geheel deze activiteit op een hoger niveau worden geplaatst. Zo zij het! RECTOR F. ALLARD Diocesaan Aalmoeze nier Katholiek Thuis front, 's-Hertogen- bosch. Die financiële draagkracht kunnen zij slechts verkrijgen, als de tarieven om hoog mogen, aldus de heer Van Setten, die een vergelijking maakte met de post- tarieven. De tarieven dienen in het al gemeen vastgesteld te worden op com merciële basis en zij dienen ook in zeker verband te staan met de conjunctuur. „Ik kan mij steeds moeilijker aan de indruk onttrekken", aldus mr. Van Set ten, „dat de overheid met twee maten meet. Tegen de vlot doorgevoerde ver hogingen der posttarieven met 25 tot 75 procent steken de langdurige behande ling van aanvragen om verhoging van vervoertarieven en het gemillimeter dat daarbij wordt toegepast, immers wel zeer ongunstig af." MR. D. v. SETTEN (foto Henning. Breda) (Van onze correspondent) BREDA. „Ons past vandaag een ge voel van grote dankbaarheid voor wat tot nu toe is bereikt, terwijl het samenzijn ons voorts een groot vertrouwen voor de toekomst dient te schenken." Aldus rector A. Kimmel uit Breda, algemeen adviseur van de katholieke bond van bejaarden en gepensioneerden in het bisdom Breda, gisteren tijdens de H. Mis van dankbaar heid in de St.-Antoniuskerk, alhier, waar mede de viering van het derde lustrum werd begonnen. Adviseur Kimmel besloot zijn kort herdenkingswoord met de gedachte dank baar op te zien naar hen, die in de afge lopen vijftien jaar het werk in de bond hebben geleid, waarbij hij vooral het vele en belangeloze werk van wijlen bonds voorzitter Steinmetz uit Breda herdacht. Hoogtepunt van deze lustrumviering was ongetwijfeld het moment tijdens de feestvergadering in de Graanbeurs, waar op rector Kimmel mededeling deed van de pauselijke onderscheiding „Pro Ec clesia et Pontifice", welke aan waar nemend voorzitter M. J. M. Ahsmann uit Roosendaal is verleend. „In de persoon van onze waarnemend voorzitter," zo vervolgde de adviseur, „hebben wij te doen met een man. die voor de even mens een grote liefde aan de dag legt. Met wijsheid en hartelijkheid heeft hij sinds het verscheiden van de heer Stein metz de zetel van waarnemend voorzitter ingenomen." Vervolgens belichtte advi seur Kimmel het prachtige werk, dat de heer Ahsmann voor de afdeling Roosen daal heeft verricht en stond hij ook stil bij diens arbeid in kring- en diocesaan verband en op het terrein van de lande liike Unie van bejaarden en gepensio neerden. Nadat mevrouw Ahsmann in de ge tegenheid was gesteld haar echtgenoot de versierselen van de pauselijke onder scheiding op te spelden, waarvan de naas te familieleden van de heer en mevrouw Ahsmann getuigen waren, antwoordde de gedecoreerde hierin een bewijs te zien dat het werk van de bond wordt ge waardeerd. Hij zei ook de eer van de onderscheiding gaarne te willen delen met ziin medewerkers; in dit geval alle leden van de bond. Tevoren had de waarnemend voorzit- ter het derde lustrum geschetst als een Tilburg nog een cabaretuitvoering. heuglijk feit, „dat gezien de grote op komst uit het diocees in een beste stem ming wordt gevierd." Het bondswerk in de voorbije jaren overziende, stelde de heer Ahsmann vast, dat men op de ingeslagen weg zal dienen voort te gaan, „want nog velen hebben recht op een onbezorgde levens avond." De waarnemend voorzitter be toogde. dat de bond van het begin af vastberaden zijn weg is gegaan, waar van nimmer werd afgeweken. Dank baar herdacht hij de periode, waarin de heer Steinmetz het roer voortreffelijk hanteerde. Met grote waardering sprak de heer Ahsmann voorts over de belangstelling en daadwerkelijke medewerking, die zijn uitgegaan van oud-adviseur Mou wen, thans pastoor te Leur, de heer C. van den Eeden uit Breda (reeds vijf tien jaar adviserend bestuurslid) rec tor Kimmel en de heer H. Weterings uit Prinsenbeek, die respectievelijk tien jaar adviseur en secretaris zijn. Tot de werkers van het eerste uur rekende de heer Ahsmann ook nog wijlen de heren Hop, Frishert en Müller uit Breda en Van Wanrooy uit Bergen op Zoom, die vele jaren bondspenningmeester was. Nadat de waarnemend voorzitter nog melding had gemaakt van de sinds kort met ongeveer honderd leden opgerichte afdeling Nieuw-Namen, de vijfentachtig ste afdeling in het bisdom, en waarmede het totaal aantal leden thans tot zeven tienduizend is gestegen, stelde hij de on geveer driehonderd afgevaardigden ervan in kennis, dat de vrouwelijke leden nog te gering in aantal zijn. De heer Ahsmann besloot zijn histo risch overzicht met onder meer aandacht te vragen in de afdelingen voor het cul turele werk, het verkrijgen, eventueel verhogen, van een gemeentelijk subsidie, de eigen sociëteit en voor de zelfwerk zaamheid in het algemeen. „Wij zijn een maatschappelijke bond en dienen het heft in eigen hand te houden." Tijdens de feestvergadering, die ook werd bijgewoond door drs. J. van Caste ren uit Breda directeur van het dioce saan centrum, werden nog hartelijke ge lukwensen uitgesproken door de heren J. de Zwart uit Nijmegen, voorzitter van de landeliike Unie van bejaarden en ge pensioneerden. adviserend bestuurslid Van den Eeden en namens de leden door F. Fakken. voorzitter van de afdeling Fij naart. Schriftelijke felicitaties waren on der meer ontvangen van N.K.V.-voorzitter J. Mertens uit Utrecht, de Limburgse bond van bejaarden en gepensioneerden en van de heer W. van Boxtel, wethouder van sociale zaken te Breda. Na een gezamenlijke lunch verzorgde Variété Theaterbureau René Frijters uit (Van een onzer verslaggevers) GOES De Zeeuwse Aannemersbond, afdeling Zuid-Beveland van de Neder landse Aannemers- en Patroonsbond voor de Bouwbedryven (de NAPB) heeft woensdag te Goes zijn 60-jarig bestaan ge vierd. Tijdens de feestvergadering, die in ho tel Centraal te Goes werd gehouden gaf de secretaris-penningmeester, de heer A. de Bruyne uit Goes, een overzicht van de geschiedenis van de bond. De Zeeuwse Aannemersbond werd op gericht op 6 oktober 1904. De meeste le den hielden zich toen nog bezig met het zgn. waterwerk en de wegenbouw. Mees- al waren de bij deze bond aangesloten leden niet onbemiddeld te noemen, want gedurende de eerste jaren werd de bond ook wel „De Gouden Ploeg" genoemd. In mei 1914 besloot men toe te treden tot de Nederlandse Aannemersbond, die voor de Zeeuwse aannemersbond een soort van ruggesteun ging betekenen. Naast de Zeeuwse Aannemersbond be stond er voor de oorlog ook nog een Patroonsbond voor de Bouwbedrijven. Een fusie tussen beide organisaties werd in 1935 tot stand gebracht. Naar aanlei ding hiervan ontstond de huidige naam van de bond. Een naam, die nauw met de geschiede- van de Zeeuwse Aannemersbond verbon den is geweest, wilde de heer De Bruyne nog noemen. Dit was de heer J. Linden- bergh, die reeds vanaf de oprichting lid zijnde, de voorzittersfunctie gedurende lange tijd heeft vervuld. Steeds was hij een van de steunpilaren van de bond, en ook behartigde hij de Zeeuwse aan- nemersbelangen in het hoofdbestuur. Twee klappen Door de tweede wereldoorlog ontstond er een onevenwichtige situatie in de bouw wereld. Met moeite kwam na de oorlog het verenigingsleven weer op gang. Een tweede slag voor de Zeeuwen was de overstroming van 1953. Enkele leden vonden de dood en de materiële schade was aanzienlijk. Van alle kanten werd echter steun aangeboden, zodat ook de ze slag weer te boven werd gekomen. De tijden van 60 jaar geleden en die van nu zijn volgens de heer De Bruyne onvergelijkbaar. In de huidige hoogcon junctuur worden geweldige kapitalen verhandeld en verwerkt. De moeilijkheden die zich thans voor doen op o.a. het gebied van de perso neelsvoorziening, kende men in vroeger tijden niet. Wel toonde de penningmeester secretaris zich dankbaar, dat de werkne mers in de bouwnijverheid onder veel beter sociale omstandigheden leven dan vroeger. In hotel Centraal te Goes namen gistermiddag de heren A. de Bruijne secretaris-penningmees ter), J. de Jonge (voorzitter) en Na de vergadering volgde een druk bezochte receptie in hotel Centraal, die het aanzien had gekregen van een goed gevulde bloemenwinkel. (Advertentie) P. Schrijver (voorzitter van de feestcommissiede vele felicitaties in ontvangst. De heer De Bruijne (rechts), die veertig jaar secretaris van de afde ling Zuid-Beveland van de Neder landse Aannemers Patroons Bond is geweest, werd gisteravond nog verrast met een hoge koninklijke onderscheiding. LIET instituut van de staatssecreta n ris is destijds opgericht met de be doeling de ministers van een aanta taken te ontlasten en daardoor ee snellere besluitvorming mogelijk tc maken. Daartoe wordt aan de staats secretarissen een eigen taak met een eigen verantwoordelijkheid gegeven een en ander onder supervisie van de ministers die voor het geheel van hun ministeriële werkterrein de eerst ver antwoordelijke blijven. Maar hoe is nu de praktijk? Rond uit - teleurstellend. In plaats van een soort onderminister zijn de staatssecre tarissen in feite superambtenaren ge worden. Zij hebben weliswaar een eigen stuk verantwoordelijkheid, maar zij kunnen deze in de meeste ge vallen niet of niet in voldoende mate waar maken. Want hoe gaat het? Een staatssecre taris staat hiërarchiek onder een mi nister. De meeste ministers laten hun eigen staatssecretaris dit verschil niet (al te duidelijk) voelen. Een staatsse cretaris, die op een ander departemen moet zijn, merkt echter al heel spoe dig dat zijn invloed niet ver reikt. Hij kan nooit als gelijke opboksen tegen een minister. Hij kan zijn zaak beplei ten maar er wordt in de minister raad meestal zonder hem beslist. De ministers zijn namelijk heel zuinig met het toelaten van staatssecretaris sen bij het kabinetsberaad. De minis- ters„ciub" blijft liever onder elkaar. De vrijdag, de gebruikelijke verga derdag van het kabinet, is daarom een trieste dag voor de staatssecretarissen. Ze hebben dan telefoonwacht. Wie weet, misschien mogen ze hun voorstel zelf nog in de ministerraad toelichten Meestal blijft het telefoontje uit en hoort een staatssecretaris naderhand van zijn minister wat het kabinet heeft besloten. Het is duidelijk, dat een staatssecre taris op deze wijze niet werken kan Het ligt tevens voor de hand dat be langrijke stukken beleidsgebied als bv. de middenstand, de sport, de recreatie en het vervoer, die aan staatssecreta rissen zijn toevertrouwd, bij een der gelijke procedure onvoldoende aan dacht krijgen. Iedereen, die enigszins op de hoogte is van de gang van zaken in het Haagse, weet dit. Toch gebeurt er niets. Wat zou er dan kunnen gebeuren? Misschien is bet wachten op een staatssecretaris, die de moed heeft in het openbaar protest aan te tekenen tegen zijn onmogelijke positie. Dat kan hij doen door af te treden. Bij de huidige wachtgeldregeling voor be windslieden is dat niet meer te veel gevraagd. In de Communistische Partij Neder land doen zich merkwaardige ver schijnselen voor. Het partijbestuur on der leiding van Paul de Groot neemt in het conflict Moskou-Peking een tus- senstandpunt in. Het wil zich niet on voorwaardelijk achter Kroestjev scha ren en neemt ook enige afstand ten op zichte van alles wat daarover in Rus land wordt gepubliceerd. Dit nu heeft tot een conflict geleid met het partij- bestuurslid F. Baruch. Hij is een Mos- kou-aanhanger door dik en dun. Hij wilde uitlatingen in de Sovjetpers over de internationale discussie kritiekloos in De Waarheid overnemen. Ook wordt hem verweten, dat hij inzake de loon strijd remmend is opgetreden. Om dit alles is de heer Baruch uit het dage lijks bestuur van de partij gezet en later zelfs geschorst als lid van het partijbestuur. Met dat al schaart de CPN zich nu naast Roemenië, dat er ook niets voor voelt de scheldpartijen tegen Peking te onderstrepen en mee te doen aan een bezegeling van de scheuring in het communistische kamp door deel te nemen aan een conferentie van aan Moskou verknochten. Zal nu de heer Baruch zich onderwerpen aan de partijlijn of krijgen we weer een scheurpartijtje, dat ditmaal wel een kansje maakt door Moskou begunstigd te worden? In onze kleine CPN weerspiegelt zich in ieder geval nu ook innerlijke ver scheurdheid van het internationale communisme. maakt sublieme Senoritas voor de moderne namen van vandaag! een voortreffelijke, lichte en geurige Senoritas! MARTINEZ... nog altijd even geurig en voortreffelijk als vroeger. Martinez is een fijnproevers-serie van 14 tot 35 cent. Zo heerlijk licht, zo rijk van geur, zo fantastisch fijn!

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1964 | | pagina 3