'/IF, MET DEZE MENSEN
DOET GOD HET NOU
heetman
Gouden ring-initiatief van
Z.N.B. is wereldprimeur
Zoeloe, technisch goed
gefilmd militair spektakel
m
mf i,
Dr. F. Frank tekende het concilie
Expositie in
Maastricht
WAARNEMER
MET EEN
TEKENSTIFT
8
to
jalanceerde
van Douwe
>derne pijp-
tig. Smaakt
ik.
TABAK
i lederéén heeft last j
j van tandsteen en i
1 tandverkleuring j
TEELAK maakt uw I
tanden ECHT WIT: j
vrij van tandsteen j
ennicotine-aanslag j
Baby
ontvoerd
vader wist
van niets
Doel
Uitslag
en
Griezelig
Celibaat
Blauwe baret
Laag allooi
In rouw
Nederlandse vrouw
Moeder-overste kapelaan
Enorme handicap..
om geen geld te hebben
I;e kop-en-schoteu
gen van het leven
'."tna I
tk
DAGBLAD DE STEM VAN ZATERDAG 5 SEPTEMBER 1964
>'s"
(Van onze concilieredacteur pater dr. A. v.d. Weijer o.tm.-cap.)
Tijdens de eerste twee zittingen van het concilie heb ik hem meerdere
malen bezig gezien, de geboren Nederlander Frederick Franck, gewapend met
papier en tekenstift. Hy zat soms op een geprivilegieerde plaats, soms gewoon
maar tussen het publiek. En met een onthutsende vanzelfsprekendheid gooide
hy zijn impressies op het witte vlak van zyn schetsboek. Een volledig uitgedoste
bisschop met een sigaret tussen de vingers. De scherpe kop van een theoloog.
Slimme oogjes achter afgezakte brilleglazen. Een barokke kandelaar. De pom
peuze naaktheid van vrouwen aan een beschilderd zaalplafond. Het is echt
een plezier, zyn produkten nu in Nederland tentoongesteld te zien. De lief
hebbers kunnen heel de maand september lang terecht in het Bonnefanten-
museum te Maastricht. Daarvóór bevond de expositie zich in het bisschoppelijk
museum te Haarlem.
Hoe hij er toe gekomen is, het conci
lie in tekeningen te vereeuwigen, be
schrijft Franck zelf in een inleidend
woord op de catalogus. „Op 12 oktober
1962 las ik de toespraak van de paus bij
de opening van het oecumenisch concilie.
Onder het lezen wist ik plotseling, dat ik
alles in de steek zou laten en naar Rome
zou vliegen om tekeningen te maken van
deze gewichtige gebeurtenis, die niet
alleen van belang is voor katholieken
maar voor iedereen aan wie de voortzet
ting van de westerse cultuur ter harte
gaat. Een wereld, verscheurd door steeds
meer dreigende verdeeldheid, was om
armd in een oproep tot verzoening en
hereniging, in een boodschap van vreug
de en hoop. Mijn vrienden lachten om
mijn vriendelijke veronderstelling, dat ik
in deze „closed shop" zou kunnen bin
nendringen. Maar wonderlijk genoeg
kreeg ik zonder introducties en zonder
protectie de kans, drie hele weken onaf
gebroken te besteden aan tekenen, ge
holpen door een onuitputtelijke vriende
lijkheid en hoffelijkheid. Temidden van
honderden fotografe!) was ik de enige
met een schetsboek en ik werd voortdu
rend geïnspireerd door gezichten en on
verwachte ontmoetingen"
Het resultaat dat men op de expositie
bijeengezameld ziet, is werkelijk ver-
Onze concilie-redacteur, pater dr.
Alfred v.d. Wetfer o.f.m.-cap., zette
in zijn artikel van gisteren „Balans
van het concilie" uiteen, hoe de des
kundigen in hun mening over het ver
loop van het concilie verdeeld zyn.
Vandaag vertelt hy over een figuur
die men op het eerste gezicht, noch
tot de waarnemers, noch tot de
deskundigen kan rekenen de te
kenaar Frederick Franck, wiens te
keningen wij hebben gebruikt ter
illustratie van deze concilie-artikelen.
(Advertentie)
Geval van
verkleurde
tanden
Na 5 dagen
Teelak-
behandeling
rassend. Soms om de frappante gelijke
nis, in enkele lijnen getroffen: de slimme
voorovergebogen kop van kardinaal Bea.
het hooghartig gereserveerde .standbeeld'
Ottaviani, de zieke en weemoedige ge
laatsuitdrukking van Joannes XXIII.
Maar meer toch nog om de sfeer, die op
onbegrijpelijke wijze in de lijnen en
vlekken is overgegaan. Neem bijv. de
prachtige tekening „Het Franse episco
paat luistert naar p rof. Oscar Cullmann".
De bisschoppen zitten in slagorde ge
schaard in een rechte rij, in hun mid
den de indrukwekkende Tisserant. Van
de ene kant lijken zij een gesloten front
te vormen, van de andere kant kun je
op hun gezichten zien dat ze echt zitten
te luisteren in volle openheid. Of kijk
j eens naar de schets, getiteld „oude
garde", waarop heel verrassend een paar
prelaten oude-stijl figureren naast een
troepje edelgardisten. Het is allemaal
„raak". Of je nu pater Danielou het ty
pisch Jezuïetische handgebaar ziet ma
ken dan wel mgr. Dante met scherpe
blik ziet toekijken of alles volgens het
rituele boekje verloopt.
Raak, eeriyk, critisch, maar nooit
onbarmhartig. Het is alsof Franck wil
zeggen: „Met deze mensen doet God
het nou. Het zijn een stel typen, het
is allemaal mensenwerk maar ergens
diep onder de oppervlakte voltrekt zich
het mysterie. Dat mysterie kan ik niet
laten zien. Maar het is er wel. En er
Dagelijks met Teelak gepoetst
TANDSTEEN vormt zich op de
tanden, aan alle kanten, voort-
durend. Lelijk en onhygiënisch.
Bruine tabaksvlekken hechten j
zich op het ruwe tandsteen op-
Pervlak. Daarom zijn uw tanden
niet zo wit als ze kunnen zijn!
Neem TEELAK, geen gewone j
tandpastamaar een nieuwe
medicinale tandgelei, waarmee
I 11 elhe dag gewoon uw tanden i
Poetst (maar dróóg). Het gevaar-
"ike en vaak verkleurde tand- j
steen wordt zacht en verdwijnt na
korte tijd. Dan pas zijn uw tan-
den echt wit! SCHAKEL TOCH
°VER OP TEELAK, de verant-
Wo°rde anti-tandsteen mondver-
worging. Bij controlemal de tand-
arts enthousiast zijn over uw
Prachtige gebit.
Zie het verschil na één tube
Teelak Farts/Dispec nv Den Haag
WITTLICH,DUITSLAND Een overge
lukkige moeder kreeg gisteren h%ar
baby terug, die daags voordien uit z'n
kinderwagen ontvoerd was.
De dader, een meisje van 23 jaar, was
met de 90-dagen oude baby „Elke" het
bos ingevlucht en had haar de hele
nacht in haar armen gehouden onder
de beschutting van haar mantel van
wege de kou. De politie weigerde de
naam te noemen van de ontvoerster, dio
de baby uit de kinderwagen haalde
toen het oudere zusje de wagen onbe
heerd voor een winkel had laten staan.
Het hele beschikbare politiekorps, een
twaalftal speurhonden en 300 leden van
de Franse bezettingsmacht in'Duitsland
namen deel aan een groots opgezette
speurtocht, 's Morgens in alle vroegte
zagen een stel arbeiders, die naar hun
werk gingen, een meisje uit het bos
komen, dat, naar zij meenden, iets on
der haar mantel verborgen hield. De
arbeiders waarschuwden de politie, die
het meisje aanhield en toen bemerkte,
dat zij het was, die het kind ontvoerd
had.
~eorg Rudolf Basten, de vader van Elke,
was de gehele nacht op pad geweest met
een auto van een wasserij. Pas toen hij
's morgens thuis kwam om te ontbij
ten hoorde hij, dat de politie en een
heel stel militairen, die hij had ge
zien, de hele nacht op zoek waren ge
weest naar zyn dochtertje.
Franck tekende niet alleen Con
cilievaders maar ook waarnemers
en deskundigen. Op de afbeel
ding van links naar rechts: de
theoloog Karl Rahner, de oecu-
menist dr. Thijssen en de Franse
Dominicaan Morlion.
zyn er maar twee die het kunnen vat
ten: de kunstenaar en de gelovige".
Dr. Franck werd in 1909 in Maastricht
gekoren. Hij studeerde medicijnen en
tandheelkunde in Nederland, België,
Schotland en de Verenigde Staten. Tege
lijkertijd studeerde hij tekenen en schil
deren. Op vele plaatsen heeft hij reeds
geëxposeerd. Als waardering voor zijn
concilie-tekeningen kende paus Joannes
hem de medaille van zijn pontificaat toe.
Het bericht hiervan bereikte dr. Franck
op de sterfdag van de paus. „Dit maakte
zo'n indruk op mij, dat ik dezelfde
avond van New York naar Rome vloog
waar ik de volgende dag de gelegen
heid kreeg de grootste man van mijn tijd
te tekenen op zijn baar".
(Advertentie)
GOUDNUGGET UIT LIBERIA, goudrijke
stukken kwarts uit Indonesië en vele andere
natuurlijke metaalverbindingen ziet u in de
SCHATKAMER ONDER DE LIJNBAAN
Expositievan edelstenen.mineralen,fossielen
antiquiteiten etc. Diamantslijperij in bedrijf.
Geopend elke dag van 9-5 uur.Toegang vrij.
edelsteenkundige f.g.a.
diamantexpert g.i.a.
LIJNBAAN92 r'dam
De naam Cy(ril) Endfield zal de mees
te lezers waarschyniyk weinig zeggen.
De filmregisseur van deze naam geniet
dan ook maar geringe bekendheid in ons
land. zyn werkzaamheden hebben tot
nog toe voornamelyk by theater en
radio gelegen. Er is nu in ons land echter
een film gearriveerd, die onder zyn re
gie en gedeeltelijk ook onder zijn pro-
duktie tot stand is gekomen. Het betreft
hier de film „Zoeloe", die een episode
in beeld brengt uit de Britse geschiede
nis, met name een fragment uit de stryd,
die Britse troepen in 1879 in het Zuid-
Afrikaanse Natal -moeten voeren tegen
opstandige Zoeloes.
Cy Endfield heeft niet zonder succes
in de regiestoel plaatsgenomen. De film
„Zoeloe", die we zouden willen onder
brengen in de categorie „goede middel
maat", is een aantrekkelijk spektakel
geworden, waarin de regisseur de ingre
diënten, die hem ten dienste stonden,
goed samen heeft weten te brengen. Tot
die ingrediënten behoren dan b.v. de ac
teurs. (Ulla Jacobsson, Stanley Baker,
Jack Hawkins, James Booth en Michael
Caine). Het pleit voor Endfield, dat hij
hen over het algemeen goed in de hand
heeft kunnen houden, d.w.z. dat hij het
zodanig strak heeft geleid, dat zij niet
toe gekomen zijn aan wat eens ge
noemd is „mannetjes maken", m.a.w.
het leveren van een al te nadrukkelijke
vertolking van een acteur, waardoor
deze feitelijke uit het totale kader te
veel naar voren komt. Het gevaar hier
van was in deze film niet denkbeeldig,
vooral niet omdat Endfield een nog al
ruime glaats heeft ingeruimd voor een
„beschrijving" van de spanninig, die aan
de komende veldslag tussen Zoeloes en
Britten voorafgaat. De spanning heeft
op ieder individu in het Britse kamp
een andere uitwerking. Door de bank
heeft Cy Endfield de reactie van de
individuen op aansprekende wijze in
beeld gebracht.
De film „Zoeloe" is opgenomen vol
gens een systeem, dat technicolor-tech-
nirama is gedoopt. Dat wil dan zoveel
zeggen, dat het beeld breed is en bo
vendien gekleurd. De breedte van het
beeld blijkt zich daarbij echter uitste
kend te lenen voor een wijdse schilde
ring van het Afrikaanse landschap, dat
daarmee a.h.w. essentieel in het gehele
filmkader wordt betrokken. Een verla
ten terrein, waarin men de vijand on
zichtbaar aanwezig weet, is beslist angst
aanjagend. Men moet de film zelf gaan
zien om te kunnen bemerken, dat het
hier niet zomaar de zoveelste oorlogs
film betreft, die een historische gebeur
tenis reconstrueert. „Zoeloe" mag dan al
geen hoogvlieger zijn, de film heeft in
vergelijking tot tal van andere oorlogs
films om deze grove verzamelnaam
gemakshalve maar te gebruiken toch
een aparte sfeer. En met name een
Engels-koloniale sfeer. Men proeft uit
elk beeld, vooral uit de beelden buiten
de massale strijdtonelen, de militair-
flegmatieke levenshouding van de En
gelsen. Boven alles gentleman blijven.
Strak en stram envergeet de witte
handschoenen niet, hetgeen dan vooral
de officieren aangaat. Als de strijd een
maal losbrandt vervaagt de conventie
wel" wat, maar zodra de Zoeloes zich
terugtrekken, krijgt ze weer de plaats,
die een Engelsman in de vorige eeuw
haar nu eenmaal per traditie toedacht.
Een enkele maal wordt dit decorum
doorbroken, maar men voelt het in het
geheel van deze film bijna als een ver
grijp. Overigens behoeft men aan deze
„Zoeloe" niet zo zwaar te tillen, want
veel meer dan een technisch goed be
keken militair spel is het uiteindelijk
toch niet.
BERT VAN OOSTERHOUT.
(Advertentie)
De uitslag van Orleans met de
jonge duiven in rayon Zuid-West
is reeds bekend, er vlogen daar
11.700 duiven en zoals te verwach-
was, zitten practisch alle vroege
in Zeeuwsch-Vlaanderen: 1 Th.
Dobbelaere te St.-Jansteen, die
dus kans gezien heeft de sterke
speler Koch te Terneuzen met
plm. 2 meter per minuut te klop
pen.
2 en 9 H. Koch voornoemd, het zijn
allebei derbies, dus die hebben wat aan
hun staart hangen, 3 A. Hendrikse te
Hulst, 4 J. Koemans te Hulst, 5 A.
Schram te Sluis, 6 J. Danckaert te St.-
Jansteen, 7 A. de Backer te Kapelle-
brug, 8 C. de Rooy te Rucphen, wiens
duif de besten waard is, 10 G. Adams
te Bergen op Zoom, 11 G. Schautteet te
Groede, zeer sterke kampioen, 12 J.
Aerssens te Vlissingen, 13 Jac. Risseeuw
te Zuidzande, 14. P. Buuron te Bergen
op Zoom, a.ltyd aan kop van begin tot
einde, 15 P. de Waele te Koewacht. 16
A. de Prenter te Roosendaal, 17 J. Wil-
Iaert te Clinge, 18 L. Segers te Koe
wacht, 19 A. van Acker te Axel, 20 W.
de Putter te Axel, 21 L. Herwegh te St.-
Jansteen, 22 F. Vriens te Ossendrecht,
23 A. van Zundert te Hoogerheide, 24 E.
Maes te St.-Jansteen, 25 C. van den
Bulck te Terneuzen, 26 Ed. Otjens te
St.-Jansteen, 27 C. Hellemons te Wouw,
28 A. Kouyzer te Graauw, 29 C. Ameys
te Souburg, 30 A. Blommaert te Axel,
enz.
Voor wij verder gaan even aandacht
voor een nieuw initiatief van de Fond
club Zuid-Nederland onder leiding van
de heren H. J. M. Oomens te Ulvenhout,
en D. Rijkenbarg en A. Buys te Etten.
Het gaat hier om de zg. Gouden Ring,
die seffens door de N.P.O. erkend werd
en die beoogt het spel op zowel halve als
hele fbnd bezuiden de grote rivieren op
nóg hoger peil te brengen. De eerste
serie zal uitkomen in 1965.
Duiven met zo'n blinkende kleinood
geringd, zullen in dat seizoen reeds
met kans op een speciale „Gouden Rin-
gen"-prijs kunnen deelnemen aan de
concoursen Chateauroux en Angouleme
met de jonge duiven.
Ervan uitgaande dat er tienduizend
.gouden" ringen zullen worden gedistri
bueerd, zullen er op deze concoursen
prijzen worden vervlogen resp. ter
waarde van f 2500,- en f 750,-. Deze prij
zen zullen verdeeld worden over ra
yons, min of nieer op de manier zoals
Tilburg-Vooruit het doet in zijn fameuze
Orleans. Bij zuidoosten-wind zal dus niet
alles in Zeeland vallen, evenmin bij
noordwesten-wind alles in Oost-Brabant.
Het jaar daarop in '66 zullen de vogels
geringd met een „gouden"ring '65 kun
nen meedingen naar prijzen ter waarde
van f 1500,- zowel op Chateauroux als
op Angouleme en Ruffec (in totaal dus
f 4500,- op deze drie concoursen).
Vervolgens in 1967, '68 en '69 enz. elk
jaar prijzen ter waarde van f 1500,- op
de concoursen Angouleme, Chateau
roux, Ruffec, St.-Vincent en Dax.
Door het feit dat uw duif geringd is
met een gouden ring, kunt u dus niet
op één enkel concours maar jarenlang
mededingen naar al deze schone prijzen
in de vorm van televisie-apparaten, ijs
kasten, brommers, wasmachines, ra
dio's, fietsen enz. enz.
Evenals bij de Derby-Orleans-ring
van Tilburg Vooruit zullen de centen op
tafel moeten komen uit het fonds dat ge
vormd wordt door de meerprijs van de
ring. Zo'n gouwe ring kost natuurlijk
enige dubbeltjes meer dan een blikken.
Doch alles is diepgaand overwogen en
binnen bescheiden perken gehouden, zo
als dat met de hele duiventoto het geval
is. De duif is vanouds het renpaardje
van de werkende mens en de bedoeling
van de Fondclub is dat een extraatje
dat er voor de gelukkigen aan hangt,
het gezin van de winnaar' ten goede
komt.
Goed gezien is de samenwerking van
meet af aan met P- van Geloven van
Tilburg-Vooruit. Het recht van deelne
ming aan de Grote Prijs der Junioren
en wat daar aan vast zit, kan namelijk
worden verworven door betaling van de
gewone, laat ik zeggen Tilburgse, toe
slag op de Gouden Ring van de Fond
club. Men ontvangt dan een Gouden
Ring van een speciale serie, door de
N.P.O. geregistreerde nummers, waar
mee ge twee vliegen in één klap kunt
slaan. (Voor echte cracks kunnen het
wel zeven-klappers worden). Hierbij
wordt tevens een besparing van admini
stratiekosten verkregen. Op ringen van
deze serie kan de Fondclub dan ook
seffens reductie geven.
Dezer dagen zal aan alle leden van de
N.P.O. wonende in het gebied van de
Z.N.B. (en de N.B.vZ beneden de rivie
ren) een speciale krant worden toege
zonden met uitvoerige gegevens.
Naar het schynt is deze opzet een
wereldprimeur. Zelfs in België,de baker
mat van de duivensport, is men nog
nimmer op zulke vindingryke gedachte
gekomen.
De wakkere initiatiefnemers, die niet
zitten te slapen, doch thans reeds pein
zen op feestelijke prijsuitreikingen in de
winter, ten einde ook in de stille tijd
van het duiven jaar leven in de brouwerij
te kunnen houden, wensen wij van deze
plaats alle succes dat ervan te ver
wachten is.
Tot slot nog enkele uitslagen in onze
konterijen:
Vilvoorde in de Bredase Bond met
2475 duiven: 1 en 11 A. M. Crul, die ze
eens een extra krul in hun staart ge
draaid had, 2 J. Hakkens, 3 W. Voeten,
4 C. Nooyen, 5 C, Vrins, 6 C. van Alt
huis, 7 J. Sterks, 8 Chr. Beenhakkers, 9
P. M. Jaspers, 10 G. J. de Vries, 12 M.
Huybregts, 13 C. van der Wulp, 14 Arn.
Derks, 15 J. van Erp, 16 C. Netten 17.
A. Horward, 18 Ant, Delhij, 19 A. Ble-
wanus, 20 J. Voesenek, 21 Jac. van Geel,
22 W. Hense. 23 H. Brokken, 24 Th. Ab-
benhuis, 25 Adr. Verschuren enz.
Serie 2 is voor J. Voesenek, opvolger
Gebr. Frankan, over serie 3 ontfermt
zich Jan Thijs.
Luchtbode te Loon op Zand op Vil
voorde: 1 M. Gousiers, 2 A. J. van Don
gen, 3 en 4 K. van Esch, 5 P. Hooij-
maeijers, 6 en 10 Gebr. Boons, 7 W. van
de Ven, 8 J. van Broekhoven, 9 A Leer-
makers, enz.
C.C. Steenbergen op St.-Ghislain:
P. de Ron, 2 Jac. Rooms, 3 J. Nijsssn,
4 en 6 M. van der Zande, 5 Gebr. Del-
hez, 7 P. van der Wegen, 8 F. van der
Wegen, 9 D. de Ron en 10 A. van Boxtel
enz.
Dongense Bond met 481 duiven: 1 C.
Maas, 2 Jac. Koenen, 3 en 5 A. Core-
mans, 4 G. de Hoorn, 6 mevr. Hessels,
die vele mannen te rap af is, 7 A.
Trommelen, 8 F. van Gorp. 9 P. Dirven
en 10 P. Sprangers enz.
C.C. Nieuw Ginneken met 344 duiven:
1 A. Jansen, vijf seconden voor de wa-
tervlugge Jan van Eil, die vorige week
met zijn andere k-duif de eerste won,
3 en 4 J. van Boxtel, 5 J. Smeekens, 6
Jac. de Kort, 7 A. Martens, 8 C. Reinie-
ren, 9 F. van Gils, 10 Gebr. Graumans,
enz.
Terheijden op Vilvoorde: 1 M. de Peij-
per, 2 en 4 J. van Bekhoven, 3 B. Stroop,
5 M. Diepstraten enz. Met de jonge dui
ven ging de overwinning naar Van Bek
hoven (en Ko).
De concoursbond Zuid-Beveland zat
met zijn tractement op Arras: 1 de kei
hard spelend L. Paauwe te Krabbendijke,
niet aan te kluiven, 2 en 8 W. van Stel,
3 Jac. Minnaard, 4 en 6 A. Sorber, 5 J.
Beulens, 7 C. Steenhard, 9 J. Nijsse en
10 Joh. Meijer enz.
Er vlogen 701 duiven.
In de machtige maatschappij ,,De
Zeeuw" te Goes is de uitslag als volgt:
1 3 en 6 A. Sorber, den overkanter, 2 C.
Steenhard, 4 en 5 A. van Hoorn, enz.
Met dank aan mijn trouwe correspon
dent P. Schrijver, die er ook maar zel
den neffen pakt.
De eindstand in het Fondklassement
van de „Belgische Duivensport" Vlaams
landsgedeelte, ziet er in 1964 (behoudens
reclames) als volgt uit:
1 Gerard Vanhee te Wervik 5285 pun
ten, 2 de België-Hollandcombinatie Van-
denbroucke-De Weerd te Wielsbeke 4220
p.. 3 Gebr. Debaere te Nokere, die dit
jaar zeer sterk gespeeld hebben 3360 p.,
4 Valeer Desmet-Mathijs, de kampioen
van altijd te Nokere 3075 p., 5 Germain
Imbrecht te Bornival 3045 p. 6 Fr. van
Riel te Ekerendonk, zoon van de wereld
beroemde Jef van Riel, die in vroeger
jaren een tandem vormde met Frans
Huyskens en het nog altijd niet verleerd
heeft. 7 Marcel Hendrickx te Dion le
Val 2880 j., 8 Jules Vandaele te Korte-
mark 2715 p., 9 Emiele Matterne te Over_
hespen 2655 p., 10 Verhiest en Zn. tê
Ruien die ook goed in de verpluiming
zit 2010 p.
De geleden verliezen op deze beroem
de Belgische koten zijn na op zijn minst
vier rampvluchten aanzienlijk.
Allemaal goeie
DEN BRUINEN
KNIPSEL
KRANT
T.v.-omroepster, mevrouw Ageeth Scherphuis, is aan het spelevaren
geweest tussen AVRO en VPRO. Daaraan is onevenredig veel publiciteit
gewijd. Het „Algemeen Dagblad" zegt hierover:
„Als de directie van een grote onderneming, een man met, zeggen
wij, tweeduizend werknemers onder zich, besluit zijn krachten verder
te gaan wijden aan een andere zaak, dan wordt daar ten hoogste in de
kleine kring van zijn relaties over gepraat. Als de geneesheer-directeur
van het ziekenhuis te A. een functie bij het ziekenhuis te B. ambieert,
dan is dat een zaak die in haar belang en haar consequenties natuurlijk
ver uitrijst boven de daden en ambities van een televisie-omroepster.
Maar over die geneesheer-directeur praten we niet
Daarin schuilt iets griezeligs. Dat griezelige is dat wij, doordat die
televisie op ons allen zulk een grote invloed gaat oefenen, hoofdzaken en
bijzaken gaan verwarren, zijlichten op futiliteiten gaan werpen, ons
gaan bezighouden met zaken zonder belang en daardoor geen tijd
meer hebben tot concentratie op de dingen die wel degelijk betekenis
hebben. Velen onzer raken zo aan ons avondlijk beeldschermamusement
vastgebakken, dat zij alles wat er in dat Bussumse wereldje gebeurt,
ook als het geen snars meer te maken heeft met wat ons op dat scherm
wordt gepresenteerd belangrijk gaan vinden buiten proporties belangrijk.
Volgens „Time" heeft Paus Joannes XXIII in december 1960 in een
gesprek met de Franse katholieke filosoof Etienne Gilson zich als volgt uit
gelaten over het celibaat der priesters: „Voor sommigen van hen betekent
het een martelaarschap. Ja een martelaarschap. Ik heb het gevoel, dat ik
soms een klagend geroep hoor alsof vele stemmen de kerk vragen de last
weg te nemen. Wat kan ik doen? Het kerkelijk celibaat is geen dogma. Het
wordt niet door de H. Schrift opgelegd. Hoe simpel zou het zijn: wy nemen
een pen op, tekenen een stuk en priesters die het willen zouden morgen kunnen
trouwen. Maar dit is onmogelijk. Het celibaat is een offer, dat de kerk zich
zelf heeft opgelegd, vrijwillig, genereus cn heroiek".
■■■■«■■«■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■f
„Trouw" over het voornemen van staatssecretaris Haex om soldaten,
die hun materieel goed onderhouden te onderscheiden met een blauwe baret;
„Wat zal straks een blauwe baret betekenen? Ik vrees, dat geen soldaat zo'n
ding op z'n hoofd wil hebben. Een blauwe pet zal betekenen, dat men een
brave poetser is. En wie wil dat nu zijn? Is er ooit een meisje verliefd ge
worden op een brave poetser? Laat staatssecretaris Haex zich ijlings met
enkele psychologen in verbinding stellen. Hij kan er mee voorkomen, dat
z'n meest brave poetsers blauwtjes lopen.
De liberale „Nieuwe Rotterdamse Courant" in een commen
taar op een politieke t.v.-uitzending van de VVD, gewijd aan de
REM: „De manier, waarop het Tweede-Kamerlid mevrouw Van
Someren-Downer het standpunt van de VVD inzake de REM heeft
toegelicht kwam helaas dicht bij reclame van laag allooi. Het be
wust bespelen van onder het publiek levende gevoelens is in de
politiek zeker niet altijd gelijk aan verwerpelijk optimisme. Wat
hier gebeurde was echter verwerpelijk en de liberale beginselen
onwaardig. In het blijkens de toon vooral op een publiek van
minderjarigen afgestemde praatje van mevrouw Van Someren
viel een element van misleiding waar te nemen.
In het Engelse dagblad de „Daily Express' staat onder het kopje
'/I Mourning het volgende hoofdartikeltje„De Australische cricketers
hebben verloren van een Nederlands team. Dezelfde Australiërs hebben
juist Engeland verslagen in de Testseries. Als er ooit een reden is ge
weest om te rouwen over het Engelse cricket dan is het deze wel!"
Nederlanders hebben een merkwaardig minderwaardigheidscomplex waf
betreft de aantrekkelijkheid van de Nederlandse vrouw. Honderd keer heb
ik Nederlandse mannen in het buitenland van e<en onverzorgde, slecht geklede
en wat gezette vrouw, die overigens herkenbaar was aan het feit. dat zij
Nederlands sprak, horen zeggen: „Zie je wel. natuurlijk weer een Hollandse".
Het wordt geloof ik tyd om de Nederlandse man er eens attent op te maken,
dat de Nederlandse vrouw, van tiener tot vijftigjarige, wat uiterlyke attracties
betreft, in internationaal gezelschap bijzonder goed meekomen kan.
De Nederlandse vrouw is uiterlijk geen haar minder dan haar medestan-
sters of mededingsters van over de grenzen. De hooggeroemde „fesche Madel"
uit Wenen zijn charmant, maar over 't algemeen aan de korte kant en van
sympatliiek-stevige benen voorzien. In Frankryk en zelfs in ParUs ziet
men minder vrouwen met mooie benen dan bij ons. De Engelse vrouw is
slank vaak overslank en ryzig, maar heeft dikwyls de toothy look",
die aan de Britse liefde voor het paard herinnert. De Zweedse vrouw alge
meen als mooi geroemd, heeft de dikwyls te spitse gezichtsvorm, die de
vreemdeling meteen opvalt. Voor mijn gevoel levert de Nederlandse vrouw
tussen al deze relatieve aantrekkelykheden de gulden middenweg op eni dik
wyls meer dan dat.
Het opvallende daarbij is, dat de vrouwelijke schoonheid in Nederland
geen privilege van de upper ten is. Dank zij Elizabeth Arden en Helena
Rubinstein kan iedere vrouw no ja tegenwoordig knap zijn, als zij
voldoende geld heeft. In Nederland echter vindt men opvallend veel knappe
vrouwen en meisjes, die hun attracties niet kunnen kopen. Vanwaar dan die
kritische vergelyking, die Nederlandse mannen maken tussen Nederlandse
en buitenlandse vrouwen? Er is één aanwysbaar argument: het merendeel
van^ de Nederlandse vrouwen vindt een waarlijk verzorgd kapsel een over
bodige luze. Er is een ander aanwijsbaar argument. Naast een kaste van ver
zorgde, knappe en chique vrouwen, is er een brede kring van Nederlandse
vrouwen van even goede, zo niet betere familie, die een verzorgd uiteriyk
byna vulgair vindt. Zij voelen zich zo keurig, zo zeker van hun milieu, dat
vooral als zy eenmaal getrouwd zijn niet alleen overbodig maar zelfs
zy in hun zelfbewustzijn in opzettelijk onwereldse kleding en uiteriyk etaleren.
(Leonard Huizinga in „De Telegraaf").
De moeder-overste van het zusterklooster in Nizia Floresta in Rio Grande
del Norte (Brazilië is door de bisschop van Natal benoemd tot kapelaan van
de parochie in die plaats met alle canonieke rechten aan de kapelaansfunctie
verbonden. De parochie van Niza Floresta heeft geen eigen priester. Alleen
's zondags komt een priester uit Natal om er de H. Mis te lezen en biecht
te horen. Moeder-overste heeft thans de officiële opdracht om de zielzorg
op zich te nemen. Samen met nog twee zusters geeft zij sociaal werk en
leidt zij met groot succes in de kerk godsdienstoefeningen. Uit „Frontlijn".
'■•■■■■■■■■■■■■■■■■■«■■■■■■■■■■.I
In ..Vrij Nederland" geeft Bibeb een gesprek weer met de minister van
Ec. Zaken, prof. Andriessen. De vraag, waarom h(j in de economie is gegaan
beantwoordde de jonge 37 jaar minister aldus: „Uit armoede. Ik woonde
in Rotterdam, had geen cent. Na de oorlog ben ik dekjongens op een schip
geweest, 3 tot 4 maanden, en met wat handel heb ik verdiend. Zo kon ik
naar de Economische Hogeschool. Daar ben ik toen na enige tijd assistent
geworden. De universiteiten in Amsterdam en Leiden waren veel te duur.
Als ik een rijke vader had gehad was ik misschien arts geworden. Dat is 't
het sociale gevoel, dat zit in je gehamerd, omdat je het zelf hebt meegemaakt.
Als je het nooit anders dan goed hebt gehad dan ken je dat niet. Er is nu
veel verbeterd, vergeleken bij voor de oorlog. Maar toen ik in Amsterdam
zat heb ik toch ook weer gezien, dat er voor armere studenten bijzondere
moeilijkheden zijn. Ik weet het van me zelf hoe alles tegen je is. Zeven
procent van de studenten zijn kinderen van arbeiders, 40 procent van de
middenstand, 50 procent van de heter gesitueerden.
Dat is een verspilling: van veel intellect^ want ook by de kinderen van
werknemers hebben er meer de capaciteit om te studeren. Het is een enorme
handicap om geen geld te hebben. Met geld bereik je meer, kan je meer.
't Begint al op de middelbare school. Een eenvoodig voorbeeld: tennissen
met de grootste moeite kon ik meedoen, kon ik aan tennisschoenen en zo
komen. Nu zijn er die zeggen: daar wordt je harder, weerbaarder door, maar
het heeft een hoop nadelen, 't Is frusterend. Een plek om thuis te werken is
er niet. Waar moet je zitten? Je hebt geen eigen kamertje. Je hebt alles tegen.
