than Ook in Finland werkt men aan de oecumene! Kleine hoedjes Modeblad met gezag 475,-in de EEN NIEUWE MODE FERRAUD gezicht J 1 -~hT'oep sntesoep :f BREDANAAR WERD BISSCHOP COADJUTOR TE HELSINKI EEN BESCHUIT TE WEINIG: GEEN OPZET MAJORICA Brits-Franse raket met atoomkop in de maak Nieuwe stam in Peru ontdekt rc ["Cw het grootste Lange jas van r II ELECTRISCHE BIJ DE KOOP Mgr. Dr. P. M. VERSCHUREN: 2. 5 duizend Het ding de schrik van Crondall parels Good-will Taalprobleem Eerste zusters op Ameland Kritiek Titels Betalen eert nieuw Setter Set nylons I? Herstel dat ver- I nu... op de mees^ manier! Let wel: prdeeltje is slechts llléén de erkende Idealer (o.a. ken- I et speciale raam- jin u er mee van lijn. Tf^EP'. - l|ir - llieren bij elke Spar- IAISKT IN ALLE SPAR SUPERMARKTEN 500 gram 183 •10% ad© 500 gram 333-50% 500 gram 298 •10% egen, 500 gram 175 0% 250 gram 79 -10% 500 gram 158 •10% IN ALLE SPAR SUPERMARKTEN rdag 250 gram 109 ct klaar, 500 gram 39 ct 2 kilo 135 ct isdag klaar, 500 gram 19 ct klaar, 500 gram 19ct PAR winkels indappel, 2 kilo 89 t gesappel, 1 kilo 30 ct 1 kilo 46 ct DAGBLAD DE STEM VAN DONDERDAG 3 SEPTEMBER 1964 (Van onze verslaggevefster) BREDA „De staat subsidieert niets. De gelden voor het levenson-1 derhoud van de priesters en voor de bouw en het onderhoud van de kerken, moeten allemaal van buiten af komen, meestal uit het bui- j tenland, want het is onmogelijk voor de katholieken om alleen de benodigde gelden bij elkaar te brengen". Mgr. dr. P. M. Verschuren, de 39-jarige Bredanaar die, na werkzaam te zijn geweest als rector van het internationaal college te Rome, onlangs door de paus benoemd is tot bisschop-coadjutor van Finland, heeft pas enkele weken in zijn bisdom doorgebracht, maar is al vrij goed op de hoogte van de situatie in dit land. „De onderlinge verhouding tussen de aanhangers van de verschillende godsdiensten is er goed. Ik geloof dat de oecumene ook in dit land alle kansen heeft", aldus de nieuwe bisschop. Finland is een missiegebied althans missiegebied in de betekenis die men te genwoordig aan dit woord hecht dat steun nodig heeft. Misschien dat daarom het feit, dat een Bredanaar in dat land een bisschopsfunctie gaat vervullen, een speciale band zal scheppen tussen Breda, en Finland. Mgr. dr. P. M. Verschuren Voor gezonde witte tanden... De doeltreffende tandpasta „Op het ogenblik wordt er op het ge bied van de oecumene reeds veel gedaan door het informatiecentrum in Helsinki onder leiding van pater Reijnder van de priesters van het H. Hart. Dit centrum verzorgt schriftelijke cursussen voor ie dereen, dus ook voor niet-katholieken, en onderhoudt daarnaast contact met pers en radio. Het Studium Catholicum bezit een uitgebreide bibliotheek. De paters Dominicanen bewegen zich ook aan de universiteit van Helsinki en organiseren voorts lezingen voor intellectuelen. Op 2 augustus is er in Myllyjarvi, even bui ten Helsinki een oecumenisch centrum opgericht, dat het contact met de ortho- (Advertentie) (Van een onzer redacteuren) LONDEN Het kleine Engelse dorpje Crondall wordt geteisterd door iets. dat bevreesde inwoners ,,'t ding" noemen. Volgens sommigen heeft het boeren de schrik op het lijf gejaagd dorpelingen en vee aangevallen en sporen van grote klauwen achtergelaten. Anderen me nen, dat „het ding" slechts een in gebeeld verschijnsel is of wel een verwilderde hond of kat, of misschien zelfs een das. Maar de politie en het leger leunen aan bij degenen, die geloven dat „het ding" een poema of een ander groot wild dier van de fa milie der katachtigen is. Misschien is het ontsnapt uit de menagerie van een circus, dat zich verplaatst tussen Farnham en Odi- ham. Het zou dan bijna twee jaar lang verscholen hebben gezeten in de dichte bossen om Crondall. Het ding wordt nu opgespoord onder lei ding van een Canadees. „Geef me 48 uur om op het spoor van de poema te komen", zei hij. „Als het slechts een kleine is, zo groot als een politiehond zal ik hem levend vangen. Maar wat ik eigen lijk nodig heb, is een vlohond". De Canadees meakte duidelijk dat in Canada vlohonden, die van ge mengd ras zijn, als jachthonden ge bruikt worden en dan de geur van een poema of ander soort dier kun nen opvangen. Daarna verjagen zij het dier uit zijn schuilplaats. De Ca nadees heeft zijn hoofdkwartier op geslagen op ©en hoeve, waarvan de boer meent, dat „het ding" daar een van zijn stieren wilde afslachten. Op de zijflank van de stier komen in derdaad sporen vooi\ die veroor zaakt kunnen zijn door tanden en grote klauwen. De zoon van deze boer heeft „het ding" driemaal ge zien. „Het is een groot geelbruin dier met een lange staart", zegt hij. De Canadees bestudeerde gistermiddag landkaarten van de omgeving. ,,AIs hier werkelijk een soort leeuw in de bossen zit zal ik hem onschadelijk maken", beloofde hij zelfverzekerd. Voorlopig heeft hij „het ding" echter nog niet te zien gekregen. DEN HAAG Uit een onderzoek door het ministerie van Economische Zaken blijkt, dat de n.v. Hus, die zoals wij des tijds meldden, 12 in plaats van 13 beschui ten in een rol verpakte, geen opzet of nalatigheid verweten kan worden. De ge ringere inhoud per rol was uitsluitend te wijten aan technische oorzaken. De n.v. Hus heeft maatregelen genomen, waardoor in de toekomst de onbedoelde aflevering van 12 beschuiten per rol zo veel mogelijk wordt voorkomen. (Advertentie) T LONDEN De Britse regering heeft bevestigd, dat zij met Frankrijk onder handelt over een gezamenlijke ontwik keling en produktie van een raket met atoomkop. Het projectiel zou moeten worden ge bruikt voor de Franse Mirage IV en de Britse TSR-2-bommenwerper. Deze laat ste zal naar wordt aangenomen, later deze maand zijn eerste vlucht maken. Van beide vliegtuigen wordt verwacht, dat zij het belangrijkste wapen zullen vormen van de onafhankelijke atoom strijdmacht van de twee landen. doxen moet onderhouden. Dit centrum wordt echter ook veel bezocht door lu theranen. Het bestaat pas kort, maar| de twee priesters van de oosterse ri tus ondernemen hier concrete dingen I voor de oecumenische beweging", aldus de Bredase bisschop. Slechts twee en een half duizend ka-1 tholieken telt het bisdom Finland, twee en een half duizend katholieken in een gebied da.t iets groter is dan Italië en waar naast twee bisschoppen een twin tigtal priesters werkzaam zijn. Bis-1 schopsstad Helsinki telt twee parochies. De meeste katholieken wonen in Turku en Helsinki. Vijfennegentig procent van de bevolking is lutheraan, daarnaast zijn er zo'n zeventigduizend orthodoxen. De lutheraanse en orthdodoxe godsdienst zijn de twee officieel erkende godsdiensten,) maar, zoals mgr. Verschuren opmerkt, ook de katholieke godsdienst wordt in zo verre erkend, dat ook de katholieke pries- I ters als ambtenaren van de staat worden beschouwd bij huwelijen, overlijden etc. De katholieke kerk vereert in een soort diaspora. In Helsinki vormen de katho lieken nog wel één groep, maar in de verre plaatsen niet. „Bovendien zijn de Finnen ook wat geloof betreft erg indivi dueel", vindt mgr. Verschuren, dieniet gelooft dat daar al sprake is van stelsel matige toenadering, omdat de katholieke kerk er zo sterk in de minderheid is. Finland heeft een hoge cultuur, zodat ook de kerk hoog cultureel moet leven. De bevolking stelt hoge eisen, zowel aan de kerken als aan de huisvesting van de priesters. Zo is in Tampere, de twee de grote stad van Finland, de kerk ge vestigd in een flatgebouw. Hier is de kerk dus weinig representatief want de men-1 sen lopen niet gemakkelijk een flat bin nen. Het contact met de katholieken be-1 staat hier vooral dank zij de Amerikaan se zusters, die daar een kindertehuis lei-1 den en door de twee Franse zusters, waarvan er een in een wasserij werkt. Het plan bestaat om hier grond te kopen en een echte kerk neer te zetten. Maar hiervoor is geld nodig, geld dat de eigen parochie in Tampere niet kan opbrengen. „Vandaar de steeds terugkerende bedel- reizen. van de bisschoppen", lacht mgr. Verschuren. Hij is enthousiast over de enorme goodwill, die de zusters kweken. Hun scholen en studententehuizen wor den vaak door een groot aantal niet-) katholieken bezocht. „In de zuidooststrook langs de kust wonen de Zweeds sprekende Finnen, waardoor het taalprobleem nog groter wordt", zegt de nieuwe bissschop-coadju- tor, die noch Fins noch Zweeds spreekt, maar zich tot nu toe heeft kunnen red den met Engels en Duits. Toch is hij al met de talenstudie begonnen. Hij hoopt deze studie te kunnen voortzetten tijdens het concilie te Rome, zodat hij zich in de landstaal verstaanbaar kan maken, als hij eind november naar zijn bisdom terugkeert. In Turku en Helsinki speelt het talen probleem een grote rol in het parochiële werk. In de kerken wordt afwisselend in het Fins en Zweeds gepreekt. In dit ge bied is de diaspora niet zo groot en komt het parochiële werk overeen met dat in Nederland. Afwisselend wordt er in de buitenplaatsen mis gelezen. Zeer tijdro vend is het kathechismusonderricht dat individueel gegeven moet worden. Het grote diasporagebied loopt onge veer vanaf Jyvaskyla naar het noorde lijkste punt van Finland. De priesters, die hier werken zijn voortdurend op reis. Ze hebben hun route zodanig uitgestip peld. dat ze in vier weken het gebied kunnen doorkruisen. Vroeger ging men per trein of bus, tegenwoordig beschik ken de beide priesters over een Volkswa gen. De kathedrale kerk te Helsinki, I waarin plaats is voor bijna drie-| honderd gelovigen. LIMA Bij de rivier Ucayli in Peru is een stam van „reuzen" ontdekt, waar van de vrouwen vermoedelijk afstam men van de „amazonen". De vrouwen hebben lang haar en zwar. te ogen en gaan samen met hun mannen p jacht, waarbij zij zeer bedreven blij den te zijn in het gebruik van pijl en boog. NES OP AMELAND Voor het eerst in de geschiedenis van het eiland hebben ich met ingang van 1 september vrouwe lijke religieuzen op Ameland gevestigd. Het zijn de zusters Dominicanessen van Neerbosch, die in Nes diverse liefdewer ken ter hand zullen nemen. Voorlopig uebben de zusters onderdak gekregen in de r.-k. pastorie. Zeer binnenkort zal met kleuteronderwijs begonnen worden. ■..JrS&é.- •rr T.M. 3y. Fairchildhoofdredacteur en eige naar van het dagblad Womens Wear, tijdens een redactiebespreking over de voorpagina van de komende dag. Hij beheert zijn opzienbarende en in kleine oplaag verschijnende mo devakblad op democratische wijze. Alle beslissingen worden met meer derheid van stemmen genomen. CAFETARIA VERVANGT KEUKENS IN MOSKOUS FLATGEBOUW In Moskou is zojuist een groot flat gebouw van twaalf verdiepingen ge reed gekomen. Het bijzondere van de flats is, dat deze geen keuken hebben. Wel is er op iedere verdieping een ca fetaria, waar alleenwonenden en ge zinnen hun maaltijden kunnen gebrui ken. Dat dit keukenloze flatgebouw juist in Moskou ontworpen werd, zal een kenner van Russische toestanden niet verwonderen. Vrijwel alle getrouwde vrouwen werken er, ook als ze kinde ren hebben. Levensmiddelen zijn er vaak schaars, dus winkelen betekent lang in de rij staan na een zware dag taak. Voor de Moskouse huisvrouw dus geen winkelen meer, geen koken, bak ken of afwassen. Zelfs het probleem ,wat zullen we eten?" is opgelost. Buiten de maaltijden gebruikt de Rus veel thee. Die thee wordt gezet in de samowar, die een plaatsje in de huis kamer heeft. Als kopjes zal men nu wel wegwerpbekertjes gebruiken! Geen keuken meer, is wat het huis houdelijk werk betreft, natuurlijk wel een heerlijke oplossing. Maar er ver dwijnt daarmede toch ook iets, waar de huisvrouw door vele eeuwen heen, met recht trots op was, haar keuken, haar domein. Voelt zij dat als een gemis, dan kan zij in de cafetaria gaan werken, aldus het Russische bericht. VERKLEINDE HOOFDKAP Opdat autorijdende nonnen van de Westduitse congregatie der „Arme Dienstmaagden van Jesu Christi" meei uitzicht in het verkeer zullen hebben zal de bij hun kleding behorende loofdkap worden verkleind. Ook zal de kleding een moderner aanzien krijgen. BACTERIEVRIJE TANDENBORSTEL Door nauwe samenwerking tussen industrie en wetenschap is een nieuw type tandenborstel ontwikkeld, dal langdurig bacteriedodende eigenschap pen bezit. In de kunststoffen waaruit steel en haren gemaakt zijn, is heel fijn verdeeld een bacterie-dodende stof verwerkt. De ontsteking verwekken de resten, die door het poetsen tussen de haren blijven steken worden ont smet en kunnen dus niet weer op nieuw infecties veroorzaken. De tan denborstel behoudt deze sterielmaken- de eigenschappen bij normaal gebruik ca. 4-5 maanden. Uw koffie en thee hij de hand Om de tijd nodig voor de berei ding van het kopje koffie of thee op kantoor en fabriek te bekorten heeft men in Amerika een nieuw soort papieren beker ontworpen. De tegen hitte bestendige papieren be ker - zoals wij die in Nederland ook kennen - bevat een afgemeten hoe veelheid instantkoffie of theepoede* met melkpoeder en suiker op de bo dem door een plastic zegel oedekt, dat gemakkelijk met één handgreep kan worden verwijderd. De drank is gereed zodra er heet water op wordt gegoten. John Fairchild laat zich niet beïn vloeden door krietik. „Mode is nu een maal niet anders dan veranderingen", zegt hij, „wat gisteren nieuw was is vandaag mode en morgen verleden tijd, maar het kan ook andersom zijn". Waar men ook weinig waardering heeft voor dit dagblad is bij de re dacties van de vooraanstaande mode bladen met de kostbare uitgaven en de vele kleurenfoto's. Zij noemen Fairchilds dagblad de „Daily Worker" ïn Fairchild zelf hebben zij met een andere naam bedacht, the Unfair Child, het oneerlijke kind. Weinig mensen hadden kunnen den ken dat John Fairchild, die aan de Princeton Universiteit promoveerde op den proefschrift over Hogarth en de Literatuur van de achttiende eeuw de man was, die een stervend vakblad leven kon inblazen. Zijn vader is di recteur van de Fairchild Press, die grootvader Fairchild had gesticht. Na zijn promovering werd John naar Pa rijs gestuurd om het Parijse bureau waar te nemen. Het was meteen zijn huwelijksreis; hij leerde Frans van zijn vrouw Jill en bezocht dé grote modehuizen, waarover hij dagelijks nieuws moest brengen. John was een man met ideeën; hij voerde een nieuw systeem van schet sen in, die de Amerikaanse stijl van :atalogusillustraties verving. Hij schiep een kolom op de voorpagina :net de titel „Big Eye", aanvankelijk alleen voor modenieuws, maar nu ook ge vuld met allerlei praatjes en geruch ten. De Franse modehuizen waren niet gelukkig met hem. Hij verdeelde hen in allerlei rubrieken: de Grote, de Realisten, de Klassici, de Opkomende ontwerpers. Hij voerde een dubbele pagina in met foto's en tekeningen van modellen en kritiek. Door de foto's of tekeningen stonden grote zwarte kruisen en in brede kring was men daar ontstemd over. Toen voerde hij een pagina in met „loffelijke ideeën" en voor hij het wist verdrongen de Franse ontwerpers van kleding, siera den, tassen en andere artikelen zich in zijn kantoor met de vraag „Hoe kunnen we op die pagina komen?" Fairchild liet schrijven over wat da mes met bekende namen dragen en wat zij niet dragen, maar hij deed dit op een geheel nieuwe manier en vond aantrekkelijke titels: „Her Hap piness" (voor de vrouw van Gouver neur Rockefeller), „Her Elegance" (voor Jacqueline Kennedy), „Her Ef ficiency" (voor Lady Bird Johnson). Al spoedig kreeg Womens Wear groot gezag. Voor een dagblad met een be scheiden oplage is de staf bijzonder uitgebreid: negenendertig bureaus vanaf Kansas City tot Düsseldorf met honderd dertig redactieleden. Er is geen onderwerp dat Womens Wear niet interesseert, van de Beatle prui ken tot de shorts uit de Amerikaanse PX-winkels, die plotseling mode wer den in St. Tropez. Na de ruimtevaart van John Glenn werd de garderobe van diens vrouw Annie uitvoerig beschreven. Merk waardig genoeg brengt het blad ook veel nieuws over mensen die iets in de modewereld betekenen: huwelij ken, geboorten, verlovingen, welke in kopers onderweg zijn en waar zij te vinden zijn. Dat maakt misschien een provinciale indruk, maar dergelijke pagina's vormen toch voor vele za kenlieden groot nieuws. Vooraanstaande Franse mode-ont werpers betalen tweehonderd dollai per jaar voor luchtposttoezending van Womens Wear. Vele mensen die nieia met de mode-industrie te maken heb ben, dan dat zij ook kleding dragen, betalen graag hun abonnementsgeld, zoals Jacqueline Kennedy en prinses Lee Radziwill. Fairchild woont tegen woordig weer in Amerika. Zijn blad gaat om tien uur in de avond ter perse, maar de hele staf siddert als hij laat terug is van de lunch, want dat kan betekenen dat hij een nieuw idee heeft voor de voorpagina. Fairchild heeft afgedaan met de grote mode-ontwerpers die publici teit zoeken. Het kwam zover dat zij voor zijn fotografen poseerden in elke stand: staande op hun hoofd of door een raam naar buiten springend. Fair child brengt alleen nog foto's van mode-ontwerpers, in postzegelformaat. Hij heeft nog een axioma, dat hij zijn staf elke dag voorhoudt: „Neem de mode niet te ernstig, want dan word je stapelgek!" Nu de haarkunstenaars de hoog- ■jetoupeerde kapsels prijsgeven en kortgeknipte, gladde kopjes in de mode brengen wordt de omvang van ie mooie hoofdjes heel wat gerin ger en dat heeft invloed op de hoe- ienmode. De nieuwe hoedencollec- "ies brengen dan ook heel wat klei nere modellen die stevig blijven zit ten, wat in een stormachtig najaar heel plezierig kan zijn. Hier zijn vier modellen van Chapeau de Paris, van links naar rechtseen fluwelen pet met zware nappa tegen de achter opgeslagen rand; een vrouwelijke fliLWelen helm gestrikte draperie een kokette schermhelm van vilt dat is gesneden alsof een vizier is op geslagen; een asymmetrische cloche van Velours (Heim, Patou en Rose Valois). In een gebouw van de Avenue George V in Parijs richtte een man een verrekijker op een balkon schuin aan de overzijde van de straat waar drie meisjes aan het zonnebaden waren. Hij begon met een instructies te geven aan twee vrouwelijke assistenten; een van hen maakte notities en de andere schetste ijverig. Het drietal werkte voor „Womens Wear Daily", een Amerikaans dagblad met een hand jevol abonnees, niet meer dan vijf endertigduizend, maar het meest ge zaghebbende blad dat men zich kan denken in de Amerikaanse dames- confectiewereld. De schetsen en notities werden de zelfde avond nog per vliegtuig naar de redactie in New York gezonden en verschenen de volgende dag in druk. Amerikaanse ontwerpers haastten zich Dm naar hun schetsboeken te grijpen m de nieuwste Parijse mode te ko piëren. Directeuren van grote confectiefa brieken en modehuizen lezen dit dag blad het eerst, nog eer zij Harpers Bazaar of Vogue lezen, die altijd pas zes weken later met het modenieuws komen. De grote man achter dit blad is John Fairchild, een genie van zeven endertig jaren, die erin is geslaagd om van het vervelende blaadje een inte ressant dagblad te maken. EMOTION EMOTION heet de nieuwe make-up van PAYOT. Hoe moeilijk het ook is voor make-up experts en visagisten om bij alle halfjaarlijkse modevernieuwingen met nieuwe ideeën over de „schoonheid" voor de dag te komen, tóch spelen ze het klaar. Ook thans kan de vrouw van-de-wereld weer afscheid nemen van het gezicht dat haar zes maanden lang vanuit de spiegel heeft aangekeken. Zij kan nieuwe tinten poeder, crème en stiften aanschaffen om met nieuwe vaardigheid een nieuw gezicht te creëren. Wij bewonderen die visagisten. Het is voor de meesters van de haute couture al een hele opgaaf de mode te vernieuwen ook al beschikken zjj over vele mogelijkheden. Immers: rokken kunnen kort, lang nauw en wyd zijn; mouwen kunnen lang, kort, half of asymmetrisch zijn; schouders kunnen bedekt, onbedekt en zelfs afwisselend bedekt zijn want één blote en één bedekte schouder bestaat. De mogelijkheden van de visagiste zyn beperkt: een vrouw heeft twee ogen een neus en een mond, daar kan de knapste artiest geen verandering in brengen. >ip_> De vernieuwingen spelen zich af in de kj€jnsie details. Mochten ze voor u soms niet van wereldschokkende betekenis zijn, dan zal in elk geval de NAAM die aan het nieuwe ge zicht wordt gegeven, u kunnen sug- gureren dat er binnen de omlijsting van het gelaat een hele verandering heeft plaats gegrepen. PAYOT (niet te onderschatten want de directrice is Madame Docteur Payot) noemt haar nieuwe make-up EMOTION. Voelt u hierin de dokter? Geen bloemen- en sprookjesnamen, maar EMOTIE die lichaam en ziel overspoelt. In een zachtgetint gelaat worden de wenkbrauwen nauwkeurig getekend met een lichte boog naar de slapen, terwijl het oog daaronder dezelfde lijn volgt door middel van een nieuwe Eyeliner Compact (met penseel aan te brengen), een nieuw dun vulpotlood on een oogschaduw in stickvorm. Rouge kleurt het jukbeen. Maar de mond is in deze make-up het bijzon dere punt. „Licht spottend en schalks" trekt de emotionele vrouw de mond- hoekjes even op. Zij kan koraalrood lippenstift gebruiken, maar adembe nemend nieuw is een goudachtig-beige lippenkleur die Joli Faon (ofwel Lief Hertejong) heet. X Geen Parijse collectie zondei lange pantalon. Helaas een mo de die niet elke vrouw zal staan. Van FERRAUD is t goede idee er een lange jas op te dragen, gesloten met de allernieuwste sluiting: brandenbourgs. AYER heeft de wereld verrast met een „precieuze make-up" die PER ZISCHE ROOS heet. In een licht-roze achtig gelaat staan schuin naar de sla pen toe. grote wijd omtekende ogen in zwart (eye-liner) en goud (oog schaduw). Zij krijgen lange zwarte wimpers en glanzen onder zorgvuldig vullen de strook tussen wenkbrauw wen. Het mondje is klein en rond als een Perzisch rozeknopje. ELISABETH ARDEN'S nieuwe naam ligt verwarrend dicht bij de voorgaan de: OOSTERSE ROOS. Deze roos eist dat u tweemaal een basislaagje op het gezicht legt, eenmaal in uw eigen huidskleur en eenmaal een graad lich ter. „Deze techniek geeft het gelaat interessante proporties", zegt Arden's meester op het palet. Rouge wordt aangebracht vlak onder het oog. bijna op de slapen. Drie tinten oogschaduw vullen de strook tussen wenkbrouw en oog. dat ook nog eye-liner en kunst matig verlengde wimpers krijgt. JEANNE GATINEAU zegt ronduit: dit najaar zullen de vrouwen niet zo maar aardig zijn, maar móói met BELLE DE BELLE ofwel Schoonste Aller Schoonsten. Ook hier tweemaal fond-de-teint en dan nog eens poe der. Het „trotse oog" is verlengd en welomlijnd. Oogschaduwen worden niet gespaard en met plat penseel aan gebracht. De wenkbrauw moet licht- rond lopen. De mond mag een vlezige onderlip hebben en dient een gewelfde bovenlip te laten zien. Samenvatcnd kunnen wij zeggen dat de gelaatskleur licht en rozig zal zijn. Dat de ogen met vele kleuren (waarbij donkere tot zwart gebruikt worden) zullen verlengd lijken. Dat de wenkbrauwen dun, licht' gebogen en lang moeten wezen. En dat de mond klein en vooral niet rood mag lijken. Rouge op de wangen is onont beerlijk.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1964 | | pagina 9