Afval
soms
meer
waard
dan
gaaf
produkt
L 4
D
IN DE EIEREN: HOKKEN LEEG
r
Scheu
Olympisch
allerlei
Boeren: We leggen nu op,
onze kippen geld toe I
Protest tegen vc
pierprijs atgev
DAGBLAD DE STEM VAN MAANDAG 24 AUGUSTUS 1964
J£UNT u een bedrijf noemen waar het afval meer waard is dan het
produkt dat er gemaakt wordt? Waar het niet meer bruikbare of
overtollige produkt met de grootste zorg en onder strenge con
trole wordt vernietigd tot de laatste snipper onherkenbaar geworden
is? In Haarlem is een bedrijf gevestigd waar dit gebeurt. Bij Joh.
Enschede en Zn. krijgen een paar vierkane meters de waarde die er
op gedrukt wordt. Neem een gangbare postzegel van 15 cent, een
nietig stukje papier dat evenveel waarde krijgt als drie stuivers.
Tenminste als hij gaaf de drukkerij verlaat en in omloop wordt ge
bracht. Mankeert er iets aan, dan heb je de poppen aan het dansen.
Een misdruk van een boek vindt als het even kan nog zijn weg
naar de uitgeversrestanten, een misdruk van een krant verdwijnt in
de prullenbak. Maar de misdruk van een postzegel is zoiets als een
twintig karaats diamant in een hoge berg zand. De postzegelverzame
laar die hem ontdekt, begint te trillen van emotie. Vermoedelijk is
het schoonheidsfoutje van het simpele zegeltje honderd gulden of een
veelvoud daarvan waard. Daarom wordt een misdruk van een zegel,
onmiddellijk nadat hij uit de pers komt, omgeven met een geheim
zinnig stilzwijgen en achter slot en grendel opgeborgen.
'ilHTn ifi -
- k: P
Door Jan Bakker
Export minder
Theorie
Hard werken
Gezondheic
mgr. Bae
zorg wek Is I
Politie zor
rijbewijs
lichte mot
Minder winc
TRALIES
Voor miljoenen guldens
aan „waarden" komen
jaarlijks van de persen bij
Joh. Enschede en Zn. in
Haarlem. Die „waarden"
zijn talrijke soorten zegels,
bonnen, banderolles en
waardepapier, voornamelijk
voor de posterijen en het
ministerie van financiën en
andere ministeries.
Onlangs publiceerden wij
een artikel over de uitgifte
van bijzondere zegels door
de posterijen.
Vandaag een verhaal over
het strenge toezicht bij het
creëren van post- en rijks
waarden en de voor een bui
tenstaander nog al geheim
zinnige sfeer, waarin dit
miljoenendrukwerk wordt
aangemaakt.
Toch komen er foute zegels in om
loop. een enkele tussen honderdduizen
den. 0e zorgvuldigste controle kan dit
niet voorkomen. Filatelisten kijken de
posterijen zeer scherp op de vingers en
de posterijen weten dit heel goed De
posterijen zijn er natuurlijk niet op uit
zegels te verkopen die op de filatelis-
tenmarkt plotseling het duizendvoudige
van hun opgedrukte waarde gaan op
brengen. Integendeel, de postwaarden
moeten zo zuiver mogelijk blijven en
zo min mogelijk beïnvloed worden door
de waarden van unicums. Daardoor blijft
trouwens ook de verzamelaarsmarkt op
peil, zij het dat dit slechts een nevenef
fect is van het consciëntieuze beleid
van de posterijen.
De man die verantwoordelijk is voor
dit consciëntieuze beleid draagt officieel
de titel: hoofd van de afdeling controle
der postwaarden of wat minder uitvoe
rig: controleur der postwaarden. Het
is de heer L. Loos. die zijn bureau
heeft in een gebouw dat de PTT bij
Joh. Enschede in Haarlem gehuurd
heeft. Met ongeveer vijftig PTT-emplo-
yés houdt hij hier een scheip toezicht
op de miljoenen waarden die bij Joh.
Enschede van de persen komen. Er
worden in deze unieke drukkerij post
zegels bij miljoenen gedrukt voor de Ne
derlandse PTT en ook voor andere lan
den, alsmede tal van andere waardepa
pieren voor de posterijen (gefrankeer
de girostroken bijvoorbeeld). Voor het
ministerie van financiën maakt Joh
Enschede banderolles voor de tabaks
accijns en een uitgebreid assortiment
zegels en waardepapieren ook voor an
dere ministeries (paspoortzegels, consu
laire zegels, bevrachtingszegels enz.)
Voor particuliere (sociale) instellingen,
voor winkeliersverenigingen e.d. komen
er eindeloze aantallen en soorten zegels
en bonnen van de persen.
Over al deze waarden heeft de heer
Loos de controle Hij is controleur van
de postwaarden, maar zijn taak omvat
dus wel wat meer. Oorspronkelijk - in
de vorige eeuw - berustten de aanmaak
der postwaarden bij de rijksmuntmees
ter in Utrecht. Sinds 1866 worden al
le postwaarden bij Joh. Enschede ge
drukt. Met de controle is sindsdien een
postambtenaar belast en veel later is
zijn taak geleidelijk aan uitgebreid. Om
dat deze beambte bij Joh. Enschede
over zulke voortreffelijke controle-moge
lijkheden beschikte werd hem ook het
toezicht op het drukwerk voor financiën
opgedragen en het was maar één stap
verder om hem ook de controle in han
den te geven van allerlei andere „waar
den", die bij Joh. Enschede gedrukt
worden.
De gebouwen van Joh. Enschede waar
de miljoenenwaarden gedrukt worden
zijn zo hermetisch als een bankkluis.
Een bezoeker komt er alleen op uitno
diging binnen. Het is voor een buiten
staander een enigszins vreemde wereld.
De technische outillage van het bedrijf
en de drukprocédés onderscheiden zich
van die van menig andere drukkerij
door een uitzonderlijke perfectie. Hier
in schuilt echter niet het bijzondere van
het bedrijf. De vreemde ervaring die
men opdoet achter de hoge gevels van
deze drukfabriek betreft de ongewone
behandeling van het drukwerk Geen
enkel zegeltje, hoe gering ook van waar-
de, ontsnapt er aan de aandacht. Hier
voor is 'n controle-apparaat nodig, dat
tot in de finesses is uitgewerkt.
„Mijn taak", zegt de heer Loos. „Is
het creëren van waarden. Ik heb ei
op toe te zien, dat er een hoeveelheid
papier de fabriek ingaat en er een
evenredige hoeveelheid zegels, banderol
les of wat het dan ook mag zijn voor
terugkomt. Het is mijn verantwoordelijk,
heid om heel precies te weten dat er
geen enkele zegel - gaaf of defect -
méér gedrukt wordt dan de aantallen
die ik in handen krijg. Voor het drukke-
rijpersoneel ben ik soms wel erg las'.ig
want zij mogen geen snippertje van een
misdruk weggooien."
Het gaat je als buitenstaander wel,
even duizelen, wanneer je het naadje
van de kous van deze controle wil we
ten. Hoe kan men daar streng de hand
aan houden, als bij Joh. Enschede proef
drukken voor een nieuwe zegel worden
gemaakt, als er misdrukken van de
pers komen en als de persen produktie
draaien. Het wordt nog een tikkeltje
geheimzinniger als de heer Loos ons een
stapeltje proefdrukken laat zien van vel
len die straks in de nieuw uit te ge
ven postzegelboekjes gevouwen zullen
worden. „Deze heb ik afgekeurd", zegt
hij zonder nadere verklaring. We krij
gen geen kans de vellen te bestuderen
want ze verdwijnen onmiddellijk weer
achter slot. Ons lekenoog heeft er niets
bijzonders aan opgemerkt en het moest
dunkt ons, wel een uitzonderlijk ervaren
filatelist zijn, die op de vellen wel een
afwijking had geconstateerd. Maar de
fitatelist krijgt geen kans om te water
tanden, want de controleur van de post
waarden is hem een slag voor.
Het gebouw waarin de controleur ze
telt is door sluizen" verbonden mei de
drukkerij. In de sluizen wordt geeon
troleerd wat er aan papier in drukkerij
ingaat en wat er aan gedrukte waar
den uit de drukkerij terugkomt. Neem
aan, dat er honderdduizend postzegels
of een miljoen sigarettenbanderolles ge
drukt moeten worden. De heer Loos
kan nagaan, hoeveel papier hiervoor no
dig is, een ruime marge voor misdruk
ken er bij gerekend. Men kan zich
voorstellen, dat deze aantallencontrole
nog vrij eenvoudig is als er plano wan
vellen) gedrukt wordt. De postbeambten
tellen met de hand en zij zijn er bij
zonder bedreven in. Het drukker ij perso
neel telt nog eens machinaal na. Sta
pels van 20.000 vellen op een palet wor
den onder een hoes verzegeld.
De controle is minder eenvoudig, als
van de rol gedrukt wordt, want iedere
rol heeft „ongeveer" de lengte die ei
voor aangegeven wordt. In dat geval
moet er steeds een controle-beamte van
de PTT bij de pers staan, die er op
moet toezien, dat niet meer gedruKt
wordt dan nodig is, en dat er geen
misdrukken verdwijnen.
Een defecte zegel kan ook andere
fouten vertonen dan alleen drukfouten.
Na het drukken worden de vellen ge
perforeerd voor de tandranding en bij
dit werk kan ook 'n fout gemaakt wor
den. Het is eens gebeurd, vertelde de
heer Loos, dat men bij de verificatie
van een dagproduktie van 40.000 zegels
ontdekte, dat er één tand in de perfo-
reermachine had ontbroken. Resultaat:
in ieder horizontaal rijtje zegels op al
de vellen die die dag gedrukt waren
kwam een gaatje te weinig voor Het
zou een vet kluifje voor de filatelisten
geweest zijn en daarom moest die hele
dagproduktie overgemaakt worden. ,,Er
moet tegenwoordig snel gewerkt wórden,
omdat er zoveel opdrachten voor het
drukken van waardepapier zijn, aldus
de heer Loos. Hoe sneller je werkt hoe
meer kans op fouten maken en des te
scherper moet dus ook de controle zijn."
Waar veel gedrukt wordt en hoge ei
sen aan de kwaliteit worden gesteld is
het percentage „uitschot" relatief groot.
De vernietiging van misdruk (onder toe
zicht van de accountantsdienst van de
PTT) en van uit de circulatie genomen
waarden geschiedt door middel van ver
snijding of verrijfeling. Dit is bijvoor
beeld nodig na een tariefswijziging bij
de PTT (luchtpostbladen e.d. zijn on
bruikbaar geworden) en van de ver-
'"V 'i ï'jMt f|.
•■A."
iliiii§
«lip-
r:v
^CHTER de groezelige schaduw
van het stationnetje Barne-
veld-dorp wordt de trillende spoor
baan een verblindende straal méér
in de alles omvattende zon. Hel
kaatst het licht tegen het rosig
oker en betongrijs van de geblin
deerde wolkenkrabber, de silo. De
gigant zou zelfs een Van Schaffe-
laar doen duizelen.
Het is schafttijd. Aan de voet
van de silo zitten mannen op de
rand van een bunker-vol vlam
mend geel mais. Kippenvoer. Ze
eteh er hier nog een goede boter
ham van. Maar verderop, waar in
zurige weilanden het meel zijn be
stemming vindt in zwart-geteerde
kippenhokken vol gekakel, daar is
het leven nu minder zonnig dan
hier bij de Coöp. Aan- en Verkoop
vereniging voor Land- en Tuin
bouw.
Meer dan één boer hoort men
daar mistroostig zeggen: „Ach
man, het is allemaal niks meer ge
daan. Met deze eierprijzen leg ik
op m'n kippen toe." Men ziet er al
veel kippenhokken leeg staan. De
klad zit or in.
Er is iets mis met de eierproduktie
in Nederland. Niemand kan precies
zeggen, waar de nog kort geleden zo
veelbelovende pluimveehouderij schip
breuk heeft geleden. De deskundigen
verschillen van mening. Voor vele kip
penhouders is de EEG" liefst m zo
ruim mogelijke zin de zondebok. Mi
nister Biesheuvel die 't EEG-beleid bij
herhaling verdedigde tegenover klagenae
boeren-pluimveehouders. deelt natuurlijk
in de smaad en zelfs boer £oekoex kan
in Barneveld weinig goeds rru er doen.
Toch is de situatie niet zó triest. Wan
neer namelijk de Nederlandse pluimvee
houders bij zichzelf te raden gaan, is
er nog een toekomst voor hun produkt.
Het zal alleen moeilijk zijn, kracht bij
zichzelf te vinden, want de kippenhou
ders zijn aan handen en voeten gebon
den.
export daalden.
In de periode van 1 januari tot
juni 1963 werden nog circa 95U miljoen
eieren uitgevoerd; in de overeenkomst!
ge periode van dit jaar bedroeg de ex
port nog slechts 770 miljoen eieren.
Ook de aanvoeren bij de veilingen lie
pen terug; in 1961 werden 120J miljoen
eieren aangevoerd; in 1962 nog 1194 mil.
joen en in het afgelopen jaar maar 965
miljoen. Men wijt dit hoofdzakelk aan
het „afzwaaien" van een gr-Jo< aantal
kleine boeren, die het hoofd niet langer
boven water kunnen houden of die geen
opvolger op hun bedrijfje üebben.
De grote bloei, die het pluimveebe-
Wat toch is het eieren-eten?
In de laatste twee jaar liep het ge
produceerde aantal eieren terug. Maar
doordat tegelijkertijd de produktie op
gang kwam in de gebieden, waar Ne
derland een afzetmarkt gevonden had,
hield de teruggang geen gelijke tred
met het verminderen van de afzetmo
gelijkheden.
Weliswaar nam de binnenlandse markt
wat meer eieren af dan tot dusver
maar dit was van weinig betekenis, om
dat er nauwelijks verband te leggen was
tussen het toegenomen eiergebruik en de
prijzen, die door het teruglopen van derie: „Door het houden van grotere een
heden worden de kosten hoger. Welis
waar zal de winstmarge per kip terug
lopen maar bij hogere produktie wordt
deze teruggang gecompenseerd door de
opvoering van het aantal eenheden".
Opvoeren van het aantal eenheden be
tekende: een groter vraag naar kuikens
en dus naar broedeieren en dus naar fok-
eieren.
Boeren, die nooit iets met pluimvee
houderij te maken hadden gehad, gingen
nu kippen houden. Vaak met grote aan
tallen ineens. Hokken met 1.500 tot 3.000
kippen zijn tegenwoordig geen oijzonder-
heid meer; het houden van enkele hon
derden kippen loont in een modern be
drijf de moeite niet.
Niet alleen moesten grote kapitalen ge
stoken worden in de research en bet
fokken van goede leg-rassen, maar ook
de nieuwbakken kippenboeren kwamen
voor grote investeringen voor de bouw
van hokken, liefst met automatische voe.
derketting en eieren-afvoer. De nodige,
gelden werden zeer voordelig gefour
neerd door maalderijen en voederindus
trieën, door het groot-winkelbedrijf, de
economische instellingen van de ooeren-
organisaties, de coöperaties en door de
Boerenleenbanken.
Vooral de graanhandelaren probeerden
elkaar in de „aantrekkelijke voorwaar
den" te overtroeven. Naar Amerikaans
voorbeeld was hier te lande de levering
op contract in zwang geraakt. De voe-
derlevtranciers gebruikten daarbij als
lokvogels aanzienlijke reducties op voe
ders (opslagbunkers tegen statiegeld
thuis geplaatst) en premies op de ont
vangen hoeveelheden eieren. In feite be
tekende dit alleen een steun aan de
groten; de kleine boeren waren aiweer
de dupe, want rente en aflossing we
gen zwaar.
„Nou ja", verneemt men thans bij de
ABTB, „het was toch de persoonlijke
keus van de boer, het afhankelijk
van de mogelijkheden in het eigen be
drijf r~ns met kippen te proberen?
De individuele boer kan nu eenmaal
niet de verantwoording nemen voor de
nationale produktie".
drijf in Nederland tot voor kovt door
maakte, stond slechts op zeec wankele
basis. Jarenlang werd bijna 90 pro
cent van onze export-eieren uitgevoerd
naar één land: Duitsland.
Niettemin werden de boeren vooral
die van de kleine gemengde bedrijven
op de zandgronden mede door hun
organisaties opgewekt, te streven naar
„groter eenheden". Voor velen leek het
ei toen nog ,,de kip met de gouden
eieren".
De propogandisten bezigden de theo-
Het agrarisch bedrijf, altijd al over
geleverd aan de luimen van de natuur,
is sinds de mens „economisch" denkt,
bovendien sterk conjunctuurgevoelig ge
worden. De boer-pluimveehouders heb
ben de' laatste jaren gewerkt als paar
den om gesteund door de nu geboden
hulp, hun bedrijf een hechter economi
sche basis te geven.
De aard van hun bedrijven loopt te
zeer uiteen om een vergelijking te ma
ken van de omstandigheden, waaronder
zij gewerkt hebben. Maar algemeen mag
men aannemen dat de kostprijs van het
ei, waarin het arbeidsloon niet werd
berekend tussen 1958 en 1963 daalde
van 10,1 tot 9,5 cent.
Dat betekent dat de kippenhouder
voor niets werkt, wanneer de veiling-
prijs de 9,5 cent nadert. De laatste we
ken was zeven cent soms niet eens zo'n
slechte prijs. Maar de kippenhouder leg
de zelfs toé op het voer. Het moet
hem bijzonder gestoken hebben, te zien
dat de consument voor hetzelfde ei vijf
tien cent of meer betaalde.
De situatie ten aanzien van de eier
produktie schijnt nu een kritisch ount
te naderen. In heel West-Europa be
staat de tendens, de produktie af te rem
men. Men kan dat horen van particu
liere handelaren en van de coöperatie
ve eierveilingen. Verwacht wordt daar
om, dat de EEG-partners hun produktie
niet zullen verhogen.
De houding, die West-Duitsland in
dit verband aanneemt, prikkelt vele
pluimveehouders en stelt insiders voor
raadselen.
Tot voor kort bestond de Duitse eier
produktie officieel uit 900 miljoen stuks.
Op onverklaarbare wijze zijn de Duitse
kippen ineens zeer actief geworden.
Het Produktschap voor Pluimvee en
Eieren zegt daarvan: „De pluimveehou
derij in grote landen als Duitsland is
niet te bekijken. Er wordt veel aan par
ticulieren geleverd en de boeren verzwij
gen wat ze verkopen voor de belasting.
Wij gingen in onze prognoses op de
handel af"- Min of meer officieel wordt
aangenomen dat de Duitsers hun eier
produktie opzettelijk verzwegen heoben
Geheel tegen de EEG-marktordening
van juli 1962 in, trachtte Duitsland de
grens te sluiten voor „frische Holland
eier". Omdat deze afspraken stre/en
naar een volledig vrije werking van
vraag en aanbod binnen het EEG-ge
bied, verijdelde de Europese Commissie
deze aanslag.
Zo de situatie voor de Duitse pluim
veehouder al nijpend was? dan werd ze
door deze ingreep nog nijpender. Niet
temin voert West-Duitsland grote hoe
veelheden eieren uit Oost-Europa in on
der de leus: ,,We hebben nu eenmaal on.
ze handelsverplichtingen. Bovendien
worden er naar verluidt allerlei verkap
te faciliteiten verleend die uitbreiding
en verbetering van de kippenstapel in
de hand werken.
Maar al handelt Duitsland tegen de
gezamenlijke afspraken, het is toch niet
de oorzaak van alle kwaad. Ook Italië
dat grote hoeveelheden Poolse eieren
importeert („terwijl onze eieren daar
heen zouden moeten", aldus het Produkt
schap), is dat niet.
Het is van essentieel belang dat de
marktordening voor eieren door alle
EEG-partners in acht wordt genomen.
Beschermende maatregelen zouden de
huidige toestand aanzienlijk kunnen ver
ergeren. Daartegenover is er de voor
velen bikkelharde en zeer pijnlijke
zekerheid, dat een markt zonder garan
tieprijzen, zichzelf wel saneert
In dit licht ziet minister Biesheuvel
die mogelijkheden om ongunstige peri
odes in de toekomst te voorkomen of te
beperken:
Bevordering van het binnenlands ge
bruik van eieren door doelgerichte
reclame en voorlichting;
Vermindering van de bescherming,
die het EEG-heffingenstelsel biedt,
teneinde te voorkomen dat de pro
duktie zich verder uitbreidt en:
Een krachtig streven naar het door
zichtiger maken van de Europese
markt, o.a. door het publiceren van
overzichten t.a.v. het aantal in de
lid-staten ingelegde broedeieren.
Wanneer Europa, vandaag nog, zijn
kippenstapel decimeert dan zal morgen
weer vraag naar eieren ontstaan. De
aanlooptijd naar de nieuwe productiepe
riode duurt wel zo lang, dat er altijd
toekomst blijft voor de pluimveehouders.
Velen zullen de strijd om het bestaan
moeten staken. Die overblijven, zijn ge
waarschuwd en moeten voor twee tellen.
Ook naar de omvang van hun bedrijf-
DJAKARTA Ook Indonesië zal
aan de Olympische Spelen in
Tokio deelnemen. Een woordvoer
der van het Indonesisch Olympisch
Comité verklaarde dat het plan, zijn land
in dertien takken te doen vertegenwoor
digen, moeilijk uitvoerbaar zou zijn. „De
kwalificatiewedstrijden voor waterpolo
en hockey hebben reeds plaats gehad.
Wat het zwemmen betreft, onze deelname
zal afhangen van de internationale fede
ratie (FINA). We zijn door deze organi
satie geschorst naar aanleiding van de
Ganefospelen, waar zwemmers en zwem
sters uit communistisch China zijn uit
gekomen." Een woordvoerder van de
FINA verklaarde dat Indonesië eerst op
nieuw in de FINA zou moeten worden
opgenomen, alvorens in deze kwestie een
uitspraak zou kunnen worden gedaan.
TOKIO Men is in Tokio uiterst druk
doende de stad voor de te verwachten
vreemdelingen-intocht in alle opzichten
een nette indruk te laten maken.
Door het stadsbestuur zijn diverse
maatregelen afgekondigd en in de oos
terse metropole spreekt men nu al van
de „ijzeren Olympische bezem". Een van
de stappen van het stadsbestuur is met
grote tegenzin ontvangen. In de 8000 bars,
18.000 restaurants en meer dan 3000 an"
dere openbare gelegenheden mag na 12 u.
's nachts geen alcohol meer worden ge*
schonken. Slechts voor enkele, als zeer
gunstig bekend staande zaken, geldt dit
verbod niet. Zelfs de vrijwel uitsluitend
van „nachtklandizie" draaiende „Turko's
Turkse baden met massagebediening,
moeten de deuren voor middernacht slui
ten.
De Japanners willen coute que collie
een uitstekende indruk maken. Men wil
zelfs zo ver gaan, ook de ultra-moaerne
bowlings in dit verbod te betrekken.
hoogde sigarettenprijs. Bij Joh. Ensche
de staan hoge stapels vellen bedrukt
met banderolles die niet meer gebruikt
kunnen worden, en nu onder toezicht
van de algemene rekenkamr vernie
tigd moeten worden. Verbranding van
zulke stapels papier is niet mogelijk,
omdat zij geen vlam vatten. Versnijden
is de enige mogelijkheid om er volko
men zeker van te kunnen zijn, dat
alles vernietigd wordt. Er blijven dan
ook slechts strookjes van twee millime
ter over, die tot balen worden geperst
en aan de handel worden verkocht.
De tabak bezorgt de controleur van.
de postwaarden trouwens over het alge
meen meer zorgen dan de post. Hij
krijgt hier namelijk te maken met fa
brikanten die accijns hebben betaald en
hiervoor zo snel mogelijk banderolles
willen ontvangen. Zij willen steeds een
voldoende voorraad banderolles hebben,
maar toch ook niet te veel Zij moeten
steeds zoveel accijnswaardèn bezitten,
dat zij vlot kunnen afzetten en dat zij
niet bang hoeven te zijn met te veel
te blijven zitten.
In zijn functie van controleur der
postwaarden is de heer Loos tussenper
soon tussen posterijen en drukkerij. Hij
is nauw betrokken bij de voorbereiding
van de uitgifte van nieuwe zegels en
de produktie van bestaande zegels. (,,Een
krankzinnig druk jaar door veel bijzon
dere zegels en gewijzigde tarieven")
Daarbij overlegt hij met de drukkerij-
leiding welke technische mogelijkheden
op een bepaald ogenblik aanwezig zijn.
Anderzijds is de heer Loos „grossier"
voor de postdirecteuren in den lande.
Hij moet steeds aan een redelijke vraag
naar zegels en ander waardepapier kun
nen voldoen. „Soms is het nodig, ken
nelijk overdreven aanvragen te matigen.
Ik mag me niet laten verleiden tot te
grote voorraden."
In Haarlerq zijn rappe meisjeshanden
dagelijks bezig met het tellen, vouwen
en bundelen van postzegels („op het
ogenblik een extra produktie van vier
honderdduizend zegels van 15 cent").
Het worden pakken van vijftig vellen
a tweehonderd zegels.
Alle hoofdpostkantoren sturen via de
districtskantoren maandelijks aanvragen
in voor zegels en waardepapieren die
zij denken nodig te hebben. Die worden
dan als extradepêche trein naar de be
treffende postdirecteuren verzonden.
Bijzondere zegels worden ouBen deze
aanvragen om als „ambtshalve verstrek,
kingen" naar de postkantoren gezonden.
Als een tariefswijziging wordt ingevoeld
hdbrt de heer Loos nog al eens nood
kreten van postdirecteuren, die zich vol
doende op de wijziging heobea voorbe
reid Buiten de maandelijkse verzendin
gen om moeten er dan „spoedjes" wor
den verzonden. Maar hierdoor mag de
normale voorziening van de postkantoren
niet in het gedrang komen, zegt de heer
Loos.
104e JAARGANG
UitgaveN.V. Uitg. A/|
Directeur: Drs. W. A.
HoofdredacteurJ. J.
Redactieraad J. M. A.
C. J. v. Hootegem, mr.
Mes, mr. H. M. L. de Re]
Vercauteren, L. J. v. 't
Bureau Breda Reld
lel. 22341 (5 lijnen). Pos
Bureau voor de Zeeuwi
int:
BREDA lil de gezon
van mgr. Jos Baelen, eml
van Breda, is een verslechij
den. Zijn toestand wordt
genoemd.
Mgr. Baeten werd op UJ
opereerd aan het linkerbei
opvolger, mgr. G Vet, Ir
menten der Zieken had toe,
beenoperatie is op zichzelf
lukt, maar de algemene toe
bisschop ging nadien snel ac
De artsen hebben het be
zieke tot het uiterste beperk
DEN HAAG De rijkspo
dert enige tijd de beschikkin
snelbrommers met een top|
75 km per uur, waarmee
wordt gehouden op de al'
veel langzamere „gewom
Deze snelbromers worden
lichtgewicht motorfietsen a,
men moet dan ook een rijbe
om ze te mogen berijden.
Daar het organisatorisch
bleek op zeer korte termij
surveillance belaste rijksp<
ren een opleiding voor dit|
geven, heeft de minister va;
Waterstaat hiervan tijdelij
verleend.
(Van een onzer verslag I
DEN HAAG In een zeel
argumentatie heeft de presiJ
Haagse rechtbank, mr. A. Hl
gisteren het protest van de l|
wezen tegen de maatregel va|
van justitie, welke inhield I
gangsprijs voor de pier terufl
van 1,tot 0,55, zo als
ministeriële beschikking
Aan de argumentatie is geen!
gegeven, omdat de beslissirf
kamer werd genomen.
Desgevraagd wilde ook de I
toe niet overgaan. De juris!
E.M.S. hebben het stuk in stuf
wegen momenteel de kanse|
beroep. Gaat men tot dit 1
dan zal ook de argumentatie i
openbaar worden gemaakt,!
deze zaak ook dan nog steed 1
zal zijn.
Los van dit mogelijke berol
nog het E.M.S.-beroep ingedl
college van beroep voor hl
leven. Bovendien volgt nog f
tegen de E.M.S. op grond va
treding van de prijzenwet, wJ
de economische controledie|
verbaal is opgemaakt.
NA EEN ontploffing in de
kamer is een Britse tanh
Arabische Golf in brand gev
de bemanning konden 46 men
gered. Over het lot van drie bi
leden verkeert men nog in he
TWEEëNTWINTIG miljoen
Zweedse lucifers zijn gister*
ontploffing in Joenkoping
opgegaan.
OVERAL in India is giste
monstreerd tegen de leven
schaarste en de stijgende prij
veer 700 betogers werden ge
STEEDS hoger wordt de sch
het aantal Indonesische infil
Maleisië. Men neemt aan, dj
minstens 60 man betreft. Elf
dood en ongeveer 45 gevangen
MORGEN gaan tien spastisch
uit Rotterdam een gratis
maken dank zij een royaal
idee van het brandweerkop
luchthaven Rotterdam.
AMERIKA, Engeland en Fr ai
ben de Russische beschuldigin
mige internationale vluchten
onwettig zijn van de hand
Weersverwachting meegedei
het KNMI, geldig tot hede
In het noorden van het Ia
bewolking met aanvankel
hier en daar wat regen,
zuidwestelijke wind en wei
andering in temperatuur,
zuiden van het land droog
warmer met afnemende be
Matige tot zwakke wind
zuidwest en zuid.
Vandaag zon onder 19.42,
21.03 uur.
Morgen zon op 5.41, maar
09.08 uur.
