Bestrijders van vivisectie
waarschuwen het publiek
Maria's hemelvaart
goedkoper
Prelaat ontmaskert
„adellijke' oplichter
Het
is meer
dan alleen
een prikje
DE KWEKER
Kodak
DE HANDEL
DE C ONSUMENT
J? *d
Risico
Kleiner
Bromfietser
verongelukt
„OVERSCHOTJES" NAAR LABORATORIA
R assenonlusten
in Paterson
Het prikje
Overschotten
KENNERS
KOPEN
FILMS
Erg
erms
Jaloers
(Advertentie)
de groothandel naar de detaillist en van
daar naar de consument.
Volgens de heer C Adriaanse uit
Goes, commissionair voor exporteurs en
voor de binnenlandse groothandel, maakt
het commissionairsloon de prijs niet
noemenswaard hoger. ,,Dat is niet meer
dan een halve cent 'op een kilo".
Wat de prijs o.m. doet stijgen is 1)
de fustkosten 2) de vrachtkosten en 3)
de lonen van degenen die het fruit moe
ten vervoeren, lossen en weer laden voor
de detaillist.
De heer J. Verwey groothandelaar in
fruit te Den Haag, zegt dat er in geen
enkele branche zoveel manuren aan te
pas komen om het fruit snel gedistribu
eerd te krijgen.
Dan wordt de prijs, zowel bij de groo
handel als bij de detaillist voor een be
langrijk deel bepaald door het risico dat
aan de verkoop van fruit is verbonden.
Fruit- is snel aan bederf onderhevig, voor
al als gevolg van onverwachte weers
invloeden. Vaak moeten flinke partijen
fruit als onverkoopbaar worden vernie
tigd. Soms heeft de groothandel de markt
verkeerd beoordeeld en is er aanzienlijk
minder vraag dan werd verwacht.
Op deze manieren geleden verliezen
moeten, wanneer de vraag groot is
weer worden goedgemaakt.
Wij geloven al bij al niet dat de con
sument bedrogen wordt, ook niet dat er
woekerwinsten worden gemaakt.
De consument heeft trouwens nauwe
lijks in de gaten dat het fruit duur is.
Hij kent de veilingprijzen meestal niet,
en hij wil voor goed fruit behoorlijk wat
eld neertellen.
De heer Adriaanse, die zelf detaillist
is geweest, meent dat de consument ver-
wend is. „Het publiek wil duur fruit.
Het wil iets hebben dat schaars is".
In de grote veilinghallen laten de
kwekers hun produkt achterDe
handel neemt het hier over.
Hesumcicnd: het fruit is relatief duur,
en dan niet (de praktijk bewijst dat wel)
omdat de tussenhandel er rijk van wordt,
maar wél omdat de tussenhandel een
enorme afstand tussen teler en consu
ment geschapen heeft.
In dit kader is het begrijpelijk dat
van verschillende kanten gezocht wovdt
naar mogelijkheden om die afstand klei
ner te maken. De marktkoopman slaagt
erin door zelf in de afmijnzaal van de
veiling te gaan zitten, het gekochte fruit
zelf te vervoeren en het op de maikten
in vooral de Brabantse steden te ver
kopen. Zo'n marktkoopman is de heer
H. Clerx uit Breda. Hij koopt en ver
koopt alleen pruimen. Hij kan de Plui
men voor minder geld aan de man bren
gen dan de detaillist.
Directeuren van supermarkten zijn er
ook op gespitst de consument een la
gere prijs voor te zetten. Zij mogen niet
rechtstreeks van de teler betrekken. Zij
moeten het fruit in de afmijnzaal kopen.
Door het vervoer in eigen hand te hou
den kunnen zij de prijs enigszins druk
ken. Voor sommige directeuren van su
permarkten is dat niet voldoende, Wat
doet een van hen? Hij laat zelf 120 ha
boomgaarden aanplanten en brengt over
enige tijd zijn fruit tegen iets meer dan
de kostprijs!
En dan de kwekers zelf. Enkele pro
beren een deel van hun oogst buiten
de veiling om direct aan de man te
brengen. Tegen voor de consument zeer
aantrekkelijke prijzen. Deze methocie
lukt wonderwel, maar zij wordt nog
slechts op beperkte schaal toegepast
Deze fruitkwekers, die voor hun direct
verkochte fruit iets meer dan de veiling-
prijs maken hebben aan-mond-tot-mond
reclame door de consument voldoende
om hun omzetten ,,in de particuliere
sector" aanzienlijk te zien stijgen Zij
brengen eenvoudig prima fruit voor een,
in het consumentenoog, zacht prijsje.
De heer K. van Nieuwenhuyzen, fruit
kweker te Krabbendijke, is nog maar
enkele weken geleden met deze verkoop
methode begonnen. Zijn belangrijkste
motieven? „De consument moet prijs-
en kwaliteitsbewust gemaakt worden",
zo zegt hij. „Dat zal zowel de kweker
als de consument ten goede komen".
(Advertentie)
EINDHOVEN Door onverklaarbare
oorzaak is donderdagmorgen de 18-jarige
J. W. M. van Zeist uit Oirschot met zijn
bromfiets op de Oirschotsedijk, nabij
Eindhoven, tegen een stilstaande vracht
auto gereden. De jongen was op slag
dood.
Van de feestdagen op de ker
kelijke kalender zijn er nog maar
twee, die als zondag worden ge
vierd. De ene roept ons het beeld
van een hemel vol heiligen voor
ogen, de andere richt onze blik
ken op de meest begenadigde in
dit hemelse gezelschap, de Moe
der maagd, met ziel èn lichaam
in het eeuwige leven opgeno
men. Er bestaat wel eens
schroom om voor Maria in ons
devotieleven op te komen, om
dat we daarmee ,,het gesprek"
zouden schaden. Geen gesprek
is echter gediend met hef ver
doezelen van bepaalde facetten
in ons geloofsgeheel. We mo
gen ook wijzen op de bijbelse
fundering van onze verering
voor de Moeder Gods. De
eeuwen door is daaraan uitdruk
king gegeven door beroemde en
door naamloze kunstenaars. Het
beeld van de Sterre der Zee
zoals we dit hierboven repro
duceren is een dier uitdruk
kingsvormen van de verering
voor deze roemrijke bewoonster
van het hemelse huis, waarvoor
de liturgie van morgen onze bij
zondere aandacht vraagt.
De Nederlandse bond tot bestrij
ding van vivisectie heeft een bro
chure het licht doen zien, waarin
enkele aspecten van de handel in
huisdieren, bestemd voor proef
dierenlaboratoria worden behan
deld.
De schrijver van de brochure,
G. Seppen, zet uiteen dat de alge
mene maatregel van bestuur, wel
ke de handel in dieren gaat rege
len, volgens een uitspraak van de
regering niet de dierenhandel
DIRECT regelt, maar dat zij zich
alleen zal bemoeien met de behan
deling van de verhandelde dieren.
De leverantie van proefdieren aan la
boratoria wordt derhalve niet met even
veel woorden verboden. De wetgever eist
alleen dat de dieren tijdens de handels
manipulaties niet worden mishandeld. Als
de dieren eenmaal, na een comfortabel
transport in de laboratoria belanden, is
de zaak voor de wetgever klaar.
Met deze situatie is de bond tot be
strijding van vivisectie allerminst inge
nomen en daarom geeft zij enkele wegen
aan, om de handel in proefdieren toch te
PATERSON, New Jersey Honderden
negerjongens hebben voor de tweede
achtereenvolgende avond in twee steden
in'het noorden van de staat New Jersey
ongeregeldheden veroorzaakt door met
brandbommen, stenen en flessen naar de
politie te werpen.
In Elizabeth werden zes negerjongens
gearresteerd. In Paterson arresteerde de
politie acht negerjongens en een negerin.
In Elizabeth namen meer dan 600 jon
ge negers deel aan de betogingen. Velen
van hen droegen zwarte banden om het
hoofd. Zij wierpen met Molotof-cocktails,
wierpen etalageruiten in, kantelden auto's
om en schreeuwden scheldwoorden naar
de politie. Twee politiemannen zagen
zich genoodzaakt uit hun patrouillewagen
te stappen nadat een menigte jonge ne
gers het voertuig met enkele Molotof
cocktails in brand hadden gestoken.
De politiechef van Elizabeth, Walter Tri-
za, trok alle verloven van zijn mannen
in en zond 200 gehelmde politiemannen
naar het havenkwartier waar de onrust
het grootst was.
beperken. In de allereerste plaats, zo
zegt G. Seppen in de brochure, moet het
publiek er op gewezen worden, dat hon
den en katten die via advertenties de
handel ingaan, in zeer veel gevallen hun
leven eindigen op de experimenteertafels.
Men heeft daarom een waarschuwings
systeem in het leven geroepen. Mensen
die in de krant nesten jonge honden en
katten aanbieden krijgen een brochure
thuis, die hun aanraadt om grondig te
controleren waar de jonge dieren be
landen. De proefdierenhandel gebruikt
veelvuldig schijnbaar onschuldige parti
culiere adressen als handelsdepots.
Dit ligt voor de hand, omdat het op
het ogenblik zo is dat er in ons land
veel meer honden en katten worden
geboren dan er redelijkerwijs geplaatst
kunnen worden. Het geboorte-overschot
gaat rechtstreeks de proefdierenhandel
in.
Hoe omvangrijk het overschot is, blijkt
uit een recente enquête. In Rotterdam
worden per week tweehonderd honden
weggegeven aan wie maar wil. En degene
die wil is maar al te vaak de proefdieren
handelaar. In de provincie Limburg ver
dwijnen wekelijks vijfhonderd honden.
De bond tot bestrijding van vivisec
tie gaat ook de legende te lijf, dat het bij
'de dierenproeven alleen om onschuldige
injecties zou gaan. Het proevenprogram-
ma omvat onder meer: Gedeeltelijk ver
branden en bevriezen, dorst laten lijden,
laten verhongeren, afschroeien van
staartgedeelten langs elektrische weg,
kokend water in de maag brengen, gaat
jes in de schedel boren, gloeiende stange
tjes inbrengen, hersenen wegnemen, het
inbrengen van verscheidene soorten loog,
wijnsteenzuur e.d., nadat men door mid
del van het afsnoeren van de slokdarm
het braken onmogelijk heeft gemaakt, het
opwekken van abcessen, het opsluiten in
cilindrische bussen, die men met 3000
omwentelingen per minuut laat roteren,
verplettering van de ogen, vergiftigen,
Tal van proeven kunnen ook op andere
wijze worden uitgevoerd en in verreweg
de meeste gevallen zou hun aantal dras
tisch kunnen worden beperkt.
De dierenhandel en de vivisectors put
ten hun materiaal uit de geweldige over
schotten van gediskwalificeerde rasdie
ren, zwerfhonden en zwerfkatten en die
ren die door particulieren als overcom
pleet worden beschouwd. De bond ves
tigt er de aandacht op, dat het mogelijk
is, om honden en katten tegen een ge
ringe vergoeding bij de veearts te laten
castereren of steriliseren (een vrij pijnlo
ze ingreep) waardoor 't onmogelijk wordt
dat de huisdierenstapel ongelimiteerd
groeit. In de meeste gevallen is het ook
beter om nesten jonge honden en katten
direct na de geboorte te doden of te laten
doden (op pijnloze en snelle wijze), dan
het risico te lopen dat de dieren hun le
ven eindigen op de experimenteertafels.
De vivisectors in vele landen voeren
een politiek van sussen en bagatelliseren,
als het over de vivisectie gaat. De bro
chure van de heer Seppen gaat daar over
tuigend en redelijk tegenin.
(Advertentie)
GRAZ - De aartsbisschop
van Bamberg, mgr. dr.
Josef Schneider, heeft, op
een geestelijke retraite in
het benedictijnerklooster
van Graz in Oostenrijk,
een internationale op
lichter ontmaskerd die in
hetzelfde klooster een
nacht onderdak had ge
kregen.
Maandag kwamen de
aartsbisschop en de op
lichter, de 40-jarige in Al-
gerië geboren Raphael
Jean Lucien Coudray,
met elkaar in gesprek.
Coudray, die zich naar
de gelegenheid zich voor
deed introduceerde als
graaf, opperofficier of lid
van de OAS op de vlucht
voor de lange arm van
president De Gaulle, was
voor de aartsbisschop een
Franse graaf.
Nu geviel het zo dat
de aartsbisschop van
Bamberg een adellijke
familie in Parijs kende
waar Coudray zei kind
aan huis te zijn. Maar de
prelaat kreeg argwaan
toen „de graaf" zijn rol
overtrok, en dochters en
zonen in de Parijse fami
lie begon te verzinnen die
er helemaal niet waren.
Mgr. dr. Schneider ver
zocht de bij het .gesjjrek
aanwezige abt van het
klooster, prelaat dr. Hol-
zinger, in het Duits dat
Coudray had gezegd
niet te spreken de P°*
litie in de arm te ne"
men. Coudray vluchtte-
maar hij werd gisteren
in Linz achterhaald.
De politie van Graz
schat dat Coudray W
Oostenrijk alleen al op
onwettige wijze aan 30.000
Oostenrijkse schillingen
gekomen is. Tegenover
mgr. Schneider veroor
loofde hij zich de opmer
king dat hij zijn roeping
had misgelopen.
DAGBLAD DE STEM VAN VRIJDAG 14 AUGUSTUS 1964
De heer P. Vermaire adjunct-direc
teur van de veiling te Kapelle en fruit-
medewerker van ons blad, zegt dat de
telers in het buitenland jaloers zijn op
het Nederlandse veilingsysteem. Het
wordt in het buitenland ten voorbeeld
gesteld. „In het buitenland zijn de telers
vaak overgeleverd aan de willekeur van
de tussenpersonen. Dat is in Nederland
dus niet het geval. De veilingklok staat
daar borg voor. Voor de Nederlandse
teler zijn vraag en kwaliteit bepalende
factoren." In de afmijnzaal zitten voor
namelijk commissionairs en groothan
delaren. De handel noemt de veilingk1r>k
een moordwerktuig. De groothandelaar
of commissionair moet namelijk een
tiende van een seconde eerder op de
knop drukken dan zijn concurrent.
Nemen we de langste weg naar de
consument dan gaat het fruit van de
commissionair naar de groothandel, van
(Advertentie)
(Van een onzer verslaggevers)
GOES-KAPELLE Onder vooral de
j°nge, vooruitstrevende fruitkwekers in
Zeeland groeit een toenemend onbeha
gen over de verkoopmethoden van hun
produkten. Zy menen dat de afstand
tussen de kweker en de consument te
groot is. Zij zijn van oordeel dat de
kweker meer voor zyn fruit zou kunnen
maken en dat tegelijkertijd de consument
minder zou hoeven te betalen. Volgens
hen moet dit mogelijk zijn door de ver
koop van het fruit in eigen hand te hou
den in plaats van hem uit te besteden
aan de tussenhandel, (commissionair,
groothandel en detailhandel).
H. CLERXBREDA
C. ADRIAANSE, GOES
Juist deze tussenhandel maakt het
fruit voor de consument duur. Deze
avant-garde onder de fruitkwekers rede
neert als volgt: waarom kunnen wij wel
onze bedrijven hypermodern laten lopen,
waarom kunnen wij grote vermogens in
vesteren in onze bedrijven en in onze
veilingen, maar waarom laten wij het
fruit in onze veilingen los. Waarom ge
ven wij het daar over aan de handel,
die het eerst over twee, drie schijven
laat lopen eer het bij de consument
komt? Waarom kunnen wy zelf niet een
centraal verkoopapparaat opbouwen?
Waarom bouwen wy geen fruithallen in
de grote steden waar wij als gezamen
lijke fruitkwekers het fruit rechtstreeks
naar toe brengen?
Hoe komt men in fruittelerskringen
tot deze ideeën? Heel eenvoudig. De te
lers weten hoe de veilingklok hun fruit
waardeert, en zij zien datzelfde fruit
voor veelhogere prijzen in de winkels
liggen. Zij zien dat tweede rangs geveild
fruit vaak als eerste rangs product in
de winkels wordt verkocht. Wat te den
ken van de volgende prijsverschii.en?
De fruitkweker krijgt op de veiling 70
cent voor een kilo appelen. Diezelfde
appelen ziet hij in de winkel voor 30 cent
het pond liggen. Appels, die op de vei
ling 16 cent per kg doen, kan men voor
65 cent bij de detaillist aantreffen. Een
fruitkweker zei ons dat hij in een kamp-
winkel aan de kust aan een Duitser
een kilo slechte tomaten had zien ver
kopen voor een mark per kilo. ,,Als men
dat voor drie kilo bad gevraagd had
ik het kunnen begrijpen". En dan déze
prijzen van dezelfde kwaliteit pruimen
op een en dezelfde dag: recht van ae
kweker 1,20; aan de kust f 2,50; in
Den Haag 3,-.
De fruitkweker kan er niets aan doen.
Hij ergert zich aan de prijzen in de win
kels. Hij ergert zich vaak aan de aan
gegeven kwaliteit
Wordt de consument dan bedrogen?
Strijkt de tussenhandel woeker wins .en
op? Om deze vragen te kunnen beant
woorden moet men het fruit volgen zoals
dat zijn weg vindt van de teler naar de
consument.
De prijs die de teler voor zijn produkt
krijgt is afhankelijk van de vraag. In
de fruitteelt kent men geen prijsgaran
ties. Er ligt weliswaar een bodempje m
de markt maar dat ligt zo laag dat
geen enkele fruitkweker daarvoor t den
kan.
Vraag en aanbod concentreren z.ch
in de veiling. Hier ontmoeten product
en handel elkaar In de afmijnzaal wordt
een uiterst scherpe prijs gemaakt. Elke
dag wordt daar, gezien het aanbod en
vraag, de best mogelijke prijs bepaald.
De handel moet in fracties van seconden
beslissen. Een goed product zal m de
afmijnzaal altijd een redelijke prijs ma
ken Producten van minder goede kwa
liteit leveren, bij een behoorlijke vraag,
zelfs de kostprijs niet meer op. Dit jaar
b v is er heel veel fruit. De consument
wil' goede kwaliteit. Het mindere fruit
wordt dan niet geaccepteerd. Dat gaat
voor zes cent (kostprijs 25-30 cent) naar
de fabriek; in het andere geval wordt
het doorgedraaid
