Verlies voor Jan
maar zes punten
Uiterst vervelende dag
JAN JANSSEN
ZESDE
HENK NIJDAM
ZEVENDE
RIK WOUTERS
VEERTIENDE
Jacques, Rudi, Jo
BART ZOET ACHTSTE
11
DAGBLAD DE STEM VAN ZATERDAG 11 JULI 1964
Tevreden
Aanklacht tegen
Jacques Coddet
Huuh Zilverberg
vergeefse aanval
Eindschot
,D E ACHT VAN CHAAM" I
Hoog tempo
Goede kans
DEDE DARRIGADE WINNAAR
Bordeaux, vrijdagavond Het is Andre
Darrigade eindelijk gelukt. Al twaalf jaar
rijdt de Landais uit l)ax in de Tour de France
mee en boekte tot vrijdag liefst eenentwintig
etappeoverwinningen. Op zijn erelijst ontbrak
echter een zege in Bordeaux, de wijnstad aan
de Gironde, waar „Dcdc'' vele jaren geleden
zijn loopbaan als wielrenner was begonnen.
Talloze malen heeft Darrigade geprobeerd om
voor eigen publick de ereronde te mogen rij
den, maar steeds was er iemand (meestal eer
niet-Fransman) die hem de voet dwars zette.
Men denke maar aan de Nederlandse zege
reeks van 1952 t.m. 1955, toen achtereenvolgens Hans Dekkers, .Tan
Nolten, Henk Faanhof en Wout Wagtmans in de glorierijke jaren
van de oranjemannen, de stad der Girondijnen tot een Nederlandse
burcht maakten.
Maar nu had de 34-jarige, onder zijn blonde haren al kalende Dar
rigade dan eindelijk in het rose stadion, waar Bcrtus de Harder jaren
lang de eer van liet Nederlandse voetbal hooghield, zijn zin. Op de
zelfde wijze waarop hjj al zovele malen had getracht de meute te
verschalken, boekte hij nu de triomf waarop heel Bordeaux twaalf
jaar lang heeft gewacht.
Terwijl de spurters in het peloton, dat
na een vervelende dag in zijn geheel het
stadion binnenreed, naar elkaar zaten te
loeren, kwam Darrigade als eep flits uit
de middenmoot naar voren. Dicht langs
de ballustrade suisde „Dede", luid toege
juicht door de duizenden toeschouwers,
over de koplopers heen en zegevierde met
zeker een lengte voorsprong op Hoban,
die zo overtuigd was geweest van zijn
zaak, dat hij na de finish nerveus in tra
nen uitbarstte. Maar vrijwel niemand had
oog voor het verdriet van de Brit. Ieder
een was gelukkig met André Darrigade,
die zo vlak voor het einde van zijn wie-
lerloopbaan zijn supporters in Bordeaux
tevreden had kunnen stellen. De vreugde
straalde Darrigade van het gezicht, toen
hij na dit inspannende slot van de fiets
stapte. „Er waren ditmaal geen Neder
landers en Belgen in de buurt", verklaar
de hij opgelucht, voordat hij aan zijn ere
ronde begon.
Zijn ereronde? Het werden er wel vier,
want de verrukte Girondijnen konden er
niet genoeg van krijgen. Met gescandeerd
handgeklap begeleidden zij Darrigade op
zijn zegetocht langs de tribunes, het eer
bewijs aan de man die zijn 22e etappe
zege in de Tour de France had volbracht.
Jan Janssen stond In zijn fonkelnieuwe
groene trui beneden.aan de baan. „Ik ben
blij dat André heeft'gewonnen. Liever hij
dan Seis of Desmet". De Ossendrechte-
naar denkt in deze dagen aan niets an
ders meer dan aan het behoud van de
groene trui, die hij als eerste Nederlan
der in het Pare des Princes wil binnen
brengen. Natuurlijk had Janssen ook wel
graag in Bordeaux de traditie der Ne
derlanders willen voortzetten, maar vei
ligheid ging boven alles. „Ik ben con-
(Van onze speciale verslaggever)
Bordeaux, vrijdagavond Raphael Ge-
miniani, de oud-Tour dc France-renner,
thans ploegleider, is boos op Tour-direc
teur Jacques Goddet. Zo boos, dat hij
heeft aangekondigd hem een proces we
gens laster te zullen aandoen. „Bij aan
komst van de rit tegen het uurwerk heeft
de heer Goddet mij uitgescholden en
woorden naar het hoofd geslingerd, die
ik niet kan accepteren. In Clermont Fer-
rand heb ik een bespreking met mijn
advocaat".
Geminiahi had tijdens de tijdrit tegen
een of ander artikel van het Tourregle
ment gezondigd en daarvoor een boete
van 250 franc gekregen. „Geminiani heeft
een ernstige fout gemaakt. Ik heb hem
daarvoor in harde bewoordingen een ver
wijt gemaakt, maar ik ben er zeker van
dat ik niets heb gezegd, dat niet door
de beugel zou kunnen", was het commen
taar van Goddet.
tent met mijn zesde plaats, want ik heb
in die laatste twintig kilometer genoeg
angst gehad. Steeds hoorde ik weer wat
anders aan mijn fiets en voortdurend keek
ik naar mijn banden of die nog niet aan
het leeglopen waren". Als zesde was
Janssen aan het wiel van Benoni Beheyt
de baan opgereden, maar hij zat hele
maal onderin bijzonder ongelukkig en
toen de finale werd ingeluid kon. Janssen
zich niet meer loswerken en reed hij
alleen nog maar op plaatsing. De Neder
lander kon tevreden zijn, want alleen
Ward Seis eindigde voor hem en ver
kleinde zijn achterstand met zes punten
tot 175 - 149. Voorlopig is de groene trui
van Janssen niet in gevaar.
Ja. Jacques Anquetïl gaat trots
op zijn gele trui. Hier staat hij in
gezelschap van Rudi Altig en Jo
de Roo. Zal Rudi zijn kostbare
kleinood weten te behouden tot
Parijs? (foto Dagblad De Stem)
Het peloton op weg naar de wijn
stad. Rechts André Darrigade,
links van hem Jan Janssen en
daarachter Jean Stablinsky.
(Telefoto)
(Advertentie)
De eerste woensdag in de bouwvakvakantie, 22 JULI a.s., starten in Ulven-
hout naast de complete TOUR DE FRANCE-PLOEG ook de winnaar en
beheersers der RONDE VAN LUXEMBURGARIE DEN HARTOG (1)
BAS MALIEPAARD (2) en CEES LUTE (5).
(Van onze speciale verslaggever)
Bordeaux, vrijdagavond De eindspurt
op het rose cement van de wielerbaan te
Bordeaux vormde de spannende finale
van een uiterst vervelende dag. De en
kele demarrages vlak na dc start waren
van geen betekenis geweest en in een
langzaam tempo trok de meute door de
onafzienbare bossen van de Landes. Pas
na 150 kilometer werd de karavaan uit
de slaap gewekt, toen het tempo tot vijf
tig in het uur werd opgevoerd. Jacques
Anquetil en André Darrigade letten ech
ter argwanend op de anderen, die dan
ook geen aanstalten maakten om de
hoofdmacht te verlaten.
Zo ging het voort tot in de straten van
Bordeaux, waar eerst Huub Zilverberg
zonder succes trachtte te ontsnappen.
Toen 'hij was teruggehaald vluchtte Gil
bert Desmet, die met drie lengten voor
sprong het stadion binnenkwam. Het
was de enige kans voor Desmet om dich
ter bij Janssen in het trui-klassement te
komen, want zijn eindspurt is op een
wielerbaan niet scherp genoeg. Een
treinloper als Henk Nijdam had mis
schien de voorsprong kunnen behouden,
Desmet echter niet,. Nog voor het ingaan
van de laatste ronde was hij al door de
achtervolgers ingehaald en eindigde ten
slotte als 32e.
Inmiddels werd de aandacht opgeëist
door Raymond Poulidor, die door een
aan de zege verbonden bonificatie Anqtie-
til uit de gele trui kon rijden. Poulidor
was de eerste die Desmet voorbij ging,
maar ook hij mocht niet zegevieren. Op
het voorlaatste rechte eind werd de
Fransman overweldigd door de sprinters-
horde onder aanvoering van Hoban, Seis
en Beheyt en het zag er naar uit, dat
één van deze drie de eer zou gaan op
eisen tot het fenomenale eindschot van
André Darrigade een streep door hun re
kening zette.
Behalve de zesde plaats van Jan Jans
sen waren er' ook goede plaatsingen van
de overige Nederlanders. Henk Nijdam
eindigde vlak achter de drager van de
groene trui als zevende, Wouters veer'
tiende, Jo de Roo zestiende, Kees Haast
drieëntwintigste, Jo de Haan zesentwin
tigste en Huub Zilverberg vierendertig
ste. Alleen Ab Geldermans, die in de
buurt van Anquetil had moeten blijven,
eindigde als 56e in de achterhoede.
(Advertentie)
BEZOEKT WOENSDAG 29 JULI A.S
Bordeaux: geen oranjezege
(Van onzespeciale verslaggever)
BORDEAUX, vrijdagavond.
Ditmaal juichte Bordeaux voor een
Fransman. Nadat de afgelopen twee
jaar in de Ronde van de Toekomst een
Nederlander de rit naar de stad aan dc
Gironde had gewonnen (Jan Janssen in
1962 en Lex, van Kreuningen in 1963)
viel nu de eerste plaats in het Stade
Velodrome aan een van de tricolores ten
deel. De 21-jarige Parijzenaar Christian
Raymond, dit jaar reeds winnaar van de
Route de France en de Trophee Nice Matin. kwam tot groot
enthousiasme van zijn landgenoten op de tribune zegevierend
uit de allereerste sprint, die hij op een wielerbaan betwistte.
In de laatste meters van een felle spurt, waarbij acht cou
reurs betrokken waren, schoot Raymond ook langs z'yn ge
vaarlijkste concurrent, de Belg Roger Swerts, waarna hij,
kwajongensachtig lachend en met de rechterhand triom
fantelijk in de lucht gestoken, de eindstreep passeerde.
,,Het kostte moeite, maar
RIK WOUTERS
...(joede plaalts...
dit had ik "'el nodig na mijn
slechte verrichtingen in de-
bergen' was het commen
taar van de Fransman, die
geen spoor van vermoeidheid
toonde.
Moe was wel Bart Zoet. de
Nederlandse vertegenwoordi
ger in de groep van acht, die
zich na 83 van de 168 km had
gevormd. Zoet was aanvanke-
lpk nauwelijks te stuiten ge
weest in zijn aanvalsdrift
Hoewel de formatie twee Bel
gen en twee Spanjaarden be
vatte, die meer belang bad
den bij een geslaagde vluch
dan hij, was steeds de mat
n de oranjetrui aan de kop f<
vinden. De raad die Gerrb
Schulte hem bij de ravita:
lering in Parentis en Borr
(95) gaf ..Kalm aan Bar:
laat de anderen ook maar
werken", sloeg de driftige
pedaleur uit Sassenheim in
de wind. Maar een goede
twintig kilometer voor Bor
deaux kon men hem pas over.
tuigen, dat het beter was het
iets rustiger aan te doen.
Gerben Karstens was name
lijk met vier anderen de kop
groep in een gedurfde jacht
tot op iets meer dan een mi
nuut genaderd en Zoet be
greep dat twee Nederlanders
samen meer kunnen uitrich
ten dan een. Maar Karstens
en zijn trawanten kwamen net
niet meer bij en in Bordeaux-
werd duidelijk, dat de overi
gens gemakkelijk marcheren
de Zoet iets teveel van zich
zelf had gevergd. Waarschijn,
lijk door vermoeidheid vloog
bij bijna uit een bocht en
mdanks een snelle correctie
xon hij voor het opkomen van
dé wielerbaan de laatste do
sitie toch niet meer aan een
ander overdoen. Op de piste
slaagde Bart er niet meer in
de voorsten te achterhalen en
de strijd om de ritzege werd
voornamelijk uitgevochten
door Swerts, Raymond, de
Brit Addy en de Spanjaard
Mendiburu.
De laatste moest echter 100
meter voor de streep de
andere drie laten gaan waar
mee de vierde achtereenvol
gende Spaanse ritoverwin-
ning uitbleef. Gelukkig maar.
want het werd echt een beet
je eentonig.
Dc rustdag had de kara
vaan kennelijk goed gedaan.
De 168 km van Hossegor naar
Bordeaux werden afgelegd
met een gemiddelde van ruim
43 km per uur. hetgeen overi
gens niet inhield dat er geen
ontsnappingen waren. Ge
woontegetrouw ontbrandde de
strijd a] snel en vooral de
Belgen toonden zich zeer
aggressief. Na enkele ver
geefse demarrages van Benoit
van Roy, deed de eerste
serieuze poging zich voor na
30 km. Dertien coureurs bij
wie Van Roy. diens landge
noten Van de Voorde en
Meert, de Spanjaarden Diaz
en Tous, de Italianen Albo-
netti en Michelotto en onze
landgenoot Zoet namen na
twee kilometer veertig secon
den winst, maar vooral de
aanwezigheid van de hoog
geklasseerde Pool Gawliczek
in de leidende formatie be
viel de hoofdmacht maar
matig. De Italiaanse ploeg
leider Felio Remedio, reed,
toen de kans op slagen gro
ter werd ijling naar voren
om de beide vertegenwoordi
gers van zijn squadra te be
velen zich af te laten zakken.
En daarna was het met de
elf overigen spoedig ge
beurd. Een stortbui die zich
na ruim 50 kilometer boven
de karavaan ontlaadde, be
koelde de aanvalsdrift nau
welijks. Een solo van Ray
mond Delisle zorgde al met
een voor nieuwe opwinding
en nadat de Fransman was
teruggehaald ontketende zijn
landgenoot Christian Ray
mond een nieuwe aanval. Dit
maal speelden de tricolores,
die behalve de verbetering
van de individuele klassering
tevens die in het ploegenklas-
sement beoogden, het spel
echter verkeerd, want terwijl
Raymond geen landgenoot
naast zich kreeg, sprongen
wel twee Spanjaarden, Blan
co en Mendiburu mee.
Een tiental kilometers ver
der zat de Spaanse chef
d'equipe Gabriel Zura dan
ook handenwrijvend en min
zaam lachend in zijn wagen:
de zaak liep weer volkomen
naar wens. Minder te spreken
waren vooral de Fransen en
vooral de Italianen, die hele
maal niemand voorin hadden.
België was er met twee man
bij (Swerts en Van Roy) en
wilde de Spanjaarden wel
helpen met afstoppen. Voor
Nederland (Zoet). Polen
(Koslowski) en Groót-Brittan-
nië (Addy) stonden er niet
zoveel belangen op het spel,
maar er was evenmin reden
op niet bij te dragen tot het
slagen van de vlucht. Al met
al was er een goede kans dat
deze groep weg zou blijven
en viel er alleen nog een
r ranse tegenactie te ver
wachten.
En inderdaad demarreerde
na 123 km de kopgroep
lag op dat moment al bijna
drie minuten voor de
Fransman Chappe. Hij kreeg
gezelschap van de Belg La-
croix, de Pool Beker, de
Tsjech Wolf en onze eigen
Gerben Karstens, die het spel
had doorzien en op het juiste
ogenblik meeging. Tot een
kilometer of twintig voor
Bordeaux leek het nog alsof
deze tweede groep de eerste
zou achterhalen. Maar de
marrages voorin de Belg
Van Roy bewerkstelligde een
tempov -hoging door een
spectaculaire solo waren
er de oorzaak van dat het
juist niet lukte
Niettemin beperkte Chappe
dc schade voor Frankrijk
aanzienlijk want terwijl hij
Karstens. Beker, Wolf en
Lacroix kort voor het stadion
moest laten gaan, arriveerde
hu toch slechts met een ach
terstand van veertig secon
den op de leiders Karstens
toonde aan. dat hij eventueel
een gevaarlijke tegenstander
voor de sprinters zou zijn ge
weest want op overtuigende
wijze veroverde hij voor zijn
medevluchters de negende
plaats Zijn achtervolging
leverde de Leidenaar en best
geklasseerde Nederlander,
toch nog een winst van bijna
vier minuten en dientenge
volge van twee plaatsen in
het algemeen klassement op.
Reactie
André Darrigade de sprintwin
naar van Bordeaux, was natuurlijk
erg blij voor de tweeëntwintigste
maal een etappe in de Tour Be
France te hebben gewonnen. Zijn
reactie was ,,Ik heb reeds ver
schillende jaren geprobeerd in Bor
deaux te zegevieren. Ik moest tien
ronden rijden om dat te bereiken.
Reporter
De Vlaamse reporters, die de
Grote Tour verslaan, waren na-
i tuurlijk in hun nopjes. Zij konden
immers vertellen, dat én Ward
Seis én Benoni Beheyt voorin
zaten. Tot hun verrassing stormde
Gilbert Desmet 1 als eerste man
de wielerbaan op. „Gilbert gaat
winnen", riepen de heren
maar een ogenblik later stoof
Ward Seis naar voren, die op zijn
beurt achterna werd gezeten door
Benoni Beheyt. Uiteindelijk kwam
André Darrigade ende
reporters zwegen. Na enkele
minuten kregen zij Seis bij de
micro. In hun opgewondenheid
stelden de verslaggevers de vol
gende vraag „Zeg, Ward, het is
de eerste maal, dat gij wordt ge
klopt in de spurt, hè Het ant
woord van de coureur „Kom
nou".
Brieven
Guy Epaud is een van de zwakkere
broeders uit de zo geweldig succes
volle ploeg van Maurice de Muer.
De onderhavige renner vond zich
bijna een vergeten jongen. Gelukkig
kreeg hij echter een lange brief van
zijn vroegere onderwijzeres, Gabrielle
Gardré uit Borasse-et-Matron. Zij
spoorde haar vroegere leerling aan
zijn uiterste best te blijven doen.
Guy schreef haar terug. Wat schreef
hij ,,Het zou goed zijn geweest als
u mij ook had leren klimmen,
mademoiselle'".
Wetenschap
Jean Stablinsky is wel een van de
meest succesvolle renners geweest
van de laatste jaren. H\j smaakte
het genoegen zelfs wereldkampioen
te worden en veel geld te
verdienen. Dit jaar kon hij zijn
vorm maar niet vinden. Hij zette
alles op Bordeaux Parijs, maar
werd daarin verslagen door Michel
Nedelec. Omdat hij in de derby-van-
de-weg geen succes behaalde, wilde
hij al zijn energie aanwenden om in
de Tour uit te blinken, maar ook
daarin slaagde hij tot nu toe niet.
Hij kan namelijk „geen meter klim
men*'. ,,Ik heb het erg gemakkelijk
in deze ronde", zei Jean. „Vooral
wanneer er in de bergen wordt ge
reden. Dan ken ik twintig kilometer
voor het einde de winnaars reeds".
Enthousiasme
Jean Graczyk is ook geen scha
duw meer van wat hij eens was.
Enkele jaren geleden veroorzaakte
hij bij iedere aankomst een sensatie,
omdat hü de man was, die tegen
André Darrigade kon sprinten. Jean
heeft veel van zijn vroegere kwali
teiten verloren en komt in de spurt
nu maar matig voor de dag. Omdat
hij eveneens niet tot de klimmers
behoort zijn zijn prestaties in deze
ronde maar zeer matig. Wat zei
Jean over het verloop van de Tour
,,Ik heb de indruk, dat de mensen
niet meer zo enthousiast zijn.
Vroeger duwden zij op de bergen
alles en iedereen. Thans helpen zij
maar een enkel man vooruit".
Afstand
Draver
Gino Morretti, dokter in Ravenna,
heeft met de hele Tour niets te
maken. Maar hij heeft, zoals talrijke
Italianen, veel bewondering voor de
prestaties van de renners en hij
wilde die bewondering op een zeer
speciale wijze tot uitdrukking bren
gen. Hij noemde een van zijn
dravers naar de beste draver in de
rit naar Bordeaux Darrigade.
Commissaris
Een vijftal commissarissen kijken
tijdens de etappen naar de over
tredingen. die de renners zo nu en
dan plegen te maken. Op het einde
van elke rit leggen zij hun schrift
uren bij de organisators neer, die
met hen de straffen bepalen. De
commissarissen hebben natuurlijk
een geweldig belangrijke functie.
En zij hebben het bijzonder druk.
Zo noteerde een van hen een straf
van vijftien seconden voor Juan
Sagarduy, nummer 107. Het bleek
een renner te zijn van de Kleine
Tour!
Titels
JEAN PIERRE GENET
zitten is beter
IFoto Dagblad De Stem)
Jean Pierre Genet is 'n ploeg
maat van Raymond Poulidor.
Ook hem gaat het in deze Tour
niet naar den vleze. Hij heeft
moeite het tempo te volgen.
Hij sprak daarover met Ray
mond, die kans zag hem een
beetje te troosten. Op een ge
geven moment wist Poulidor
het ook niet meer. Wat zei im
mers Jean Pierre?
„Toen jij in Pau was moest ik
nog vijfentwintig kilometer
fietsen".
JULIO JIMENEZ
vice-koning
(Foto Dagblad De Stem)
Julio Jimenez, de held van de
twee Pyreneeënritten, werd natuur
lijk ook breedvoerig geïnterviewd.
Heel veel had de Spanjaard niet te
zeggen. Hij kon alleen maar vertel
len, dat hij waarschijnlijk Fede
Bahamontes niet meer zou kunnen
onttronen. „Hij is de koning van de
bergen", gaf hij de verslaggever te
verstaan. „Maar het is misschien
nuttig voor u te weten dat ik de
vice-koning ben", zei Julio.
Naam
Raymond Poulidor blijft het be
treuren, dat hij in de tweede Pyre-
neeënetappe geen voorsprong kon
nemen op Jacques Anquetil, maar
eerder verplicht was om een defen
sieve wedstrijd te rijden. „Ik heb in
de Pyreneeën geen geluk gehad",
mopperde Raymond, terwijl liij van
de aankomstplaats in gezelschap van
zijn ploegleider naar zijn hotel reed.
Hij kwam bij zijn hotel aan en wat
was de naam daarvan Hotel des
Pyrenées".
Uitspraak
Salvador Hunrabia, een Spanjaard,
smaakt het genoegen nog steeds de
drager te zijn van de rode lantaarn.
Hij vindt het niet prettig. Er was
echter één uitzondering. Donderdag
mocht hij als eerste starten in de
tijdrit. Het eerste applaus was voor
hem.
„De mensen zijn niet meer zo
enthousiast als zij al dertig of veer
tig coureurs hebben zien passeren",
zei Salvador. En hij voegde aan dit
alles toe ,.Ik wil Parijs halen. Hoe
eerder ik die stad zie hoe liever".
Verslaggever
Fede Bahamontes snapt het
niet meer. Hij vernam, dat een
van de drie Spaanse radiorepor
ters, die de Tour verslaan, tijdens
de grote Pyreneeënrit boven op
de Peyresourde stond. Fede kwam
niet als eerste door. „Onbegrijpe
lijk", zei de reporter. Dezelfde
man stond ook op de top van de
Tourmalet en Fede was er weer
niet als eerste. De reporter zei
„Onbegrijpelijk". Dezelfde man
was aanwezig bij de aankomst in
Pau. Fede finishte als eerste. En
de reporter zei„Onbegrijpelijk".
Tip
Robert Jamain is de „Jacques
Goddet" van de Kleine Tour. Tijdens
de grote Pyreneeënrit deed het zijn
Peugeot 404 niet al te best. De wagen
kookte en weigerde verder te gaan.
Wat moest Robert doen Hij gooide
een paar liter koude thee in de
radiateur en de auto deed het weer.
„Thee is ook geen drank", zei
Robert.
Kassa
De geldstand tot en met de etappe
van woensdag. Op kop Pelforth met
44.000,Op dc tweede plaats
Rapha met 26.800,—. Derde Solo
met 26.500,—. Vervolgens Margnat
met 21.000.en daarna Kas met
20.000,Televizier 10.500,
Snelheid
De gemiddelde snelheid van Jac
ques Anquetil tot en met de rit van
donderdag was 35.748 kilometer per
uur.
Etappes
arlat
BORDEAUXBer9eroc
De Tour gaat een groot weekeinde
tegemoet. Vandaag een vlakke rit.
Op het programma staat Bordeaux
Brive. Afstand 215,5 kilometer.
Het is een rit zonder problemen.
Maar zondag Dan trekt de kara
vaan van Brive naar Clermond
Ferrand. De aankomst van de rit
ligt op de top van de Puy-de-Dome,
1415 meter hoog. maar zeer moeiljjk
te bestijgen Wellicht valt op die
top de definitieve Tourwinnaar aan
te wijzen.
