De Gaulle's lange arm
reikt tot in Senegal
2
PATIENT bij de TANDARTS
ANGLICAANSE LITURGIE
WORDT AANGEPAST
WEEKEND AANBIEDING
Uni - coton - satin
JAPONSTOFFEN
DE PLAATS
WAAR
IK WOON
Maikike
Zo was Breda vroeger
Voor verzamelaars!
DE ARRESTATIE VAN EEN O.A.S.-LEIDER
Rechters mild
in hun vonnis
Uitslag van
de wedstrijd
aira/A
Beloften
Argwaan
Aangeboden: een zeer bijzonder sigaren
bandje. Afkomstig van een zeer bijzondere
sigaar: een Jasneva Enorm. Zeldzaam: 27 cent.
Kent u de andere nieuwe Jasneva sigaren?
Proef de kloeke Parfait (22 cent), de senoritas
Vedette (14 cent) of de kleine Vivat (6 cent).
Allemaal billijk. Allemaal: licht en lekker!
Maar niet aan
die van Rome
ALLEEN
DIT
WEEKEND 050
Weer
voor
te slecht
Benelux-
vlootdagen
Ook tunnel onder
de St. Gottard
Woensdag OMGEKEERDE
GEDICHT
De blinde
postbode
van Zeeland
Boterbloem en dotter
IS
DAGBLAD DE STEM VAN DONDERDAG 9 JULI 1964
(Van onze Parijse corespondent)
Voor het staatsveiligheidsge-
rechtshof in Parijs staat een man
terecht, ex-kapitein Jean Marie Cu-
rutchet, over wie de Franse bladen
kolommen vol hebben geschreven.
Zijn proces is een van de laatste
tegen de O.A.S., die tijdens de oor
log in Algerië het vaandel van de
rebellie hees tegen generaal de
Gaulle. Waar hij van beschuldigd
wordt is geen geringe zaak: deser
tie, aanslagen tegen de veiligheid
van de staat, moord en doodslag.
Op de bank der beklaagden vecht
hij voor zijn leven, want de dood
straf hangt boven zijn hoofd.
Curuchet heeft zijn hoofd echter ge
red. Hij heeft levenslang gekregen, of
schoon tegen hem de doodstraf was ge-
eist. Ook al haat men de O.A.S. nog zo
erg, principiële tegenstanders van de
doodstraf zullen blij zijn, dat het exe
cutiepeloton geen bloed met bloed zal be
hoeven te vergelden.
De zaak Curuchet lag van de aanvang
af niet goed.
Curutchet is een man van 31 jaar.
die van zijn tiende af in Algerië heeft
gewoond, toen nog een Franse provin
cie. Dat hij onder invloed van zijn mi
lieu - zijn vader was zeejfl.cier aan
hanger was van Frans-ALgerië. zal nie
mand hem kwalijk nemen. Ook de vierde
republiek, nog vóór De OauU-: stond op
het standpunt van Frans-Algerië.
Curutchet was leider van een onder
afdeling van de OAS belast me ORO,
organisation, Renseignements, operati
ons: (organisatie, inlichtingen en uitvoe
ring). Voor die taak was hij niet be
rekend. Illegaal vier er weinig meer te
doen in Algerië of Frankrijk. Na de on
afhankelijkheid van Algerië liep de OAS
op haar laatste benen, de grote leiders
zaten in de gevangenis en Curutchet was
er de rnan niet naar hen op te volgen.
Hij week uit naar het buitenland. Zijn
vrouw zat met twee kinderen in Rome.
Curuchet werd in april 1963 d >oi de
Zwiserse politie in Lausanne gearres
teerd Frankrijk vroeg onmiddellijk zijn
uitlevering, maar Zwitserland weigerde
moedig en hield voet bij stuk. Daarop
werd met de Franse regering overeenge
komen dat Curutchet door bemiddeling
van de Franse consul in Bern een pas
poort zou krijgen voor Uruguay. Onder
weg erheen bedacht Curutchet zich in
Lissabon en keerde terug naar Rome.
naar hijzelf beweert om zich bij vrouw
en kinderen te voegen. Ook in Rome wera
hij aangehouden. Andermaal werd tus
sen de Franse en Italiaanse regering over
eengekomen Curutchet naar Uruguay te
laten vertrekken. Franse consuls gaven
27 november 1963 mevrouw Curutchet
haar paspoort. De Franse ambassade re
gelde in Rome met de Italiaanse lucht
vaartmaatschappij Alitalia de betaling
van de vier vliegtuigbiljetten Rome -
Montevideo en betaalde eveneens het
transport van de bagage. Het vertrek
werd bepaald op 28 november 1963 Het
vliegtuig zou 'n tussenlanding maken in
Dakar.
Daar had Curutchet bezwaar te
gen Hij vertrouwde de zaak niet hele
maal Maar de Italiaanse luchtvaart
maatschappij stelde hem gerust. De
Franse ambassade had immers alles
geregeld en betaald en volgens interna
tionaal recht bleef Curutchet ook m Da
kar, zolang hij maar in het vliegtuig
bleef zitten, op Italiaans grondgebied
Bovendien had de commandant de
strikte opdracht, dat er in Dakar nie
mand van boord mocht. Om Curutchet
helemaal te overtuigen werd er nog bij
gezegd, dat de Franse consul in Mon
tevideo op de hoogte was en order had
gekregen de eerste kosten van het ge
zin in Uruguay voor zijn r'.kening te
nemen. Al die afspraken werden later
door de Franse regering officieel be
vestigd. Curutchet stapte dus met
goed vertrouwen het vliegtuig in en
arriveerde 29 november 's morgens
om half zeven in Dakar. Niemand
mocht volgens de instructies het toe
stel verlaten. Maar daar verschenen
Senegalese gendarmes zogenaamd
voor passencontrole, die in het vlieg
tuig regelrecht naar Curutchet liepen,
hem zijn paspoort afnamen en hein
met een ketting want Curutchet
verzette zich met hand en tand
naar buiten sleurden.
Curutchet werd door Senegal aan
Frankrijk uitgeleverd en in de nacht van
30 november op 1 december in een Pa
rijse gevangenis opgesloten.
Curutchet zelf en zijn verdedigers heD-
ben de legaliteit van deze arrestatie op
gronden van internationaal recht betwist.
De officier van Justitie was tijdens het
proces onbarmhartig. „Alle stukken van
het dossier heb ik nauwkeurig gelezen.
Ik heb de beklaagde gewogen, ik heb
geprobeerd het gewetensconflict te be
grijpen van een christelijk officier en va
der van een gezin. Ik heb geen enkele
reden gevonden om geen doodstraf te
eisen." Menselijk was de stem van de
verdediger. „Uw vónnis zpl één der laat-
ste vonnisen zijn van het staatsgerechts-
hof. Nu de weg ten einde is, smeek ik
u: laat de laatste bladzijde niet rood
worden van bloed. Doden zijn er aan
beide kanten genoeg gevallen. Laat ons
elkaar de doden niet meer naar het ge
zicht werpen.
Nog meer doden helpen niet, doch
verergeren de smart. Is het rechtvaardig
een enkeling de verantwoordelijkheid te
laten dragen van allen? Moge de rechters
het voorbeeld geven, nu overal gespro
ken wordt over gratie en amnestie."
Voor dat redelijk woord zijn de rech
ters gezwicht.
niet met zoveel woorden gezegd De mo
rele kant is buiten beschouwing gelaten.
(Advertentie)
:)xv,v,
JASNEVA SIGARENFABRIEKEN VALKENSWAARD
(Advertentie)
De plannen voor een nieuw gebeden
boek voor de Anglicaanse kerk liet eer
ste in ruim drie eeuwen, hebben vaster
vorm verkregen, doordat de primaat van
de kerk, dr. Michael Ramsey, vrijwel
Prachtige fantasieweef
sels in een buitengewoon
mooie kwaliteit; keuze uit
10 modieuze tinten. Maak
van.deze kans gebruik om
zelf voordelig een mooie
japon, blouse enz. te
maken.
Normaal per meter 3.95
BREDA BERGEN OP 200M OOSTERHOUT
algemeen aangenomen maatregelen in
die richting heeft genomen.
Op een kerkvergadering in Londen ont.
kende de primaat van de Engelse kerk
dat een tendentie in de kerk bestond
om terug te keren, tot de ker* van Ro
me, hetgeen in het nieuw „praye^ book"
tot uiting zou komen. Er scnuilt niet
de minste waarheid in, aldus dr. Ram
sey, ,,dat het de bedoeling zou zijn on
ze diensten te assimileren met diensten
van andere kerken".
Een poging om het uit 1662 dateren
de gebedenboek van de Angxcaanse
kerk te vernieuwen werd in 1928 door
het kerkparlement dat het laatste-
woord in deze heeft verwnpen. Ve
le Anglicaanse kerkelijke leiders menen
dat toen niet genoeg gedaan werd om
het Anglicaanse kerkvolk op een veran
dering voor te bereiden.
Ditmaal hoopt rnen meer succes te
hebben. Men zal eerst nieuwe liturgi
sche vormen over een periode van ze
ven jaar op experimentele basis uitpro
beren. Het uiteindelijke nieuwe pray
er book" zal opgesteld worden aan de
hand van de reactie der gelovigen op
de nieuwe vormen
De bisschoppen van de AngUcaanse
kerk zijn met haar liturgiecommissie al
bezig aan het uitwerken dei nieuwe
vormen. Deze moeten daarna mei. twee
derde meerderheid worden aangenomen
in lager, en hogerhuis van he: kerk
parlement.
Dr. Ramsey deelde mee dat het Hui
dige 'gebedenboek leiddraad zou blijven
voor de
periode.
duur van de expeiimentele
In verband met de hoogst ongunstige
weersvooruitzichten voor de komende
dagen zijn de Benelus-vlootdagen, die
vanaf vandaag tot en met zondag in
Scheveningen zouden worden gehouden,
afgelast.
De Zwitserse regering heelt zich uit
gesproken voor de aanleg van een tun
nel voor het wegverkeer onde* de Sint
Gottard. Deze tunnel met een lengte
van 16,4 km. zal Goeschenen met Airoio
verbinden. Deze plaatsen hebben al een
spoorwegverbinding. Er is nog geen da
tum vastgesteld voor het begin van de
werkzaamheden. De financiering van het
werk moet nog door het parlement wor
den goedgekeurd
Dit is de moeilijkste uitslag die
wij ooit hebben bekend gemaakt.
Want iedereen die meedeed aan
deze wedstrijd heeft iets fantas
tisch gemaakt. Daarom krijgt
ook iedereen een pluim en een
groot compliment. Wij hopen
dat jullie nog vaak aan ons
krantje meewerken zult.
Nu gaan we de grote prijzen bekend
maken:
Eerste prijs opstel:
TIENER SCHRIJFT OVER HOOGER-
HEIDE. (Wil je ons gauw nog eens
naam en adres sturen????).
Tweede prijs opstel:
HOOFDPLAAT door Hannie Blaak
man, Dorpstr. 18.
Derde prijs opstel:
HIER IETS OVER ZEVENBERG-
SCHEHOEK door Dimphie Kokke,
Frisostraat 21.
Eerste prijs gedicht:
GOES door Leny Martens, Oude
Singel 34.
Tweede prijs gedicht:
MOERDIJK door Annie en Beppie de
Wijs, Koning Haakonstraat 4.
Derde prijs gedicht:
SINT WILLIBRORD door Toon Ga-
briëls.
Troostprijs gedicht:
MOERDIJK door Anton van Kinde
ren, Steenweg 51.
Eerste prijs tekening (met vers):
Theo de Waal, Mariadijk 12, Wals
oorden.
Tweede prijs tekening:
Jeanne van Leest, Moerdijk.
Toon Gabriëls en Jeanne van Leest
hebben een onvolledig adres gegeven.
Krijgen wij het nog??
En hier volgen de namen van allen
die zo knap hebben geschreven en
gedicht:
Brigitte de Smet, Molenstraat, St. Jan
steen; Joke de Goor, L.Ambachtstraat
3a, Raamsdonk; Annie van Kruysber-
gen, Oranjestraat 12, Gilze; Franny
Smans, St. Jozefstraat 29, Dongen;
Corrie van Meel, Vruchtschootseweg
41, Breda; Marie-José Vermonden,
Philips Schonckstraat 9, Breda; Ingrid
Broekhoven, De Ruyterstraat 12, Axel;
Rietje Jansen, Eksterstraat 22, Breda;
Elly Srokowski, Gertrudislaan, Prin
senbeek; Henk Cornelissen, Gilzeweg,
Chaam; Elisabeth van Gestel, Slinger
weg, Breda; Hans van de Wiel, Dr.
Ariënsplein 11, Kaatsheuvel; Michel
Bego, Pagnevaartweg 93, Oudenbosch;
Marijke, Edith Nonneman, Bosjes-veg,
Sluiskil en Odie Remorie, Bosstraat,
Sluiskil, Dorthy Reyzer, Bosjesweg,
Boschkapelle, N. Domen, Rijksweg
212, Molenschot.
Er was eens een man
die maar één kind had,
het was een meisje. Zijn
vrouw was reeds lang ge
leden omgekomen door
een auto-ongeluk.
Die man heette Roijco.
Roijco en zijn dochter
Maikike woonden in een
oliebollenkraam op wielen.
Ze waren erg arm en ver
dienden haast niets.
Op een keer had nie
mand in geen twee weken
iets willen kopen. De olie
bollen waren bedorven.
Roijco had geen geld
meer, dus kon hij geen
meel kopen. En als ze
geen meel meer hadden
konden ze geen oliebollen
meer bakken.
Roijco kon niets meer
betalen. Hij was erg be
droefd. Niet omdat hij zo
veel schulden had, maar
om Maikike. Hij zag dat
ze mager werd, erg ma
ger.
Toen zei Roijco: „Mal-
kike, ik ga werk zoeken.
Blijf op mij wachten, hier
in de wagen. Ik kom terug
zo gauw ik wat verdiend
heb."
Hij ging. maar Maikike
dacht: ,,Dan trek ik ook
erop uit, wie weet kan ik
ook ergens geld verdie
nen."
Daarna liet ze alles ach
ter behalve het paard. Ze
klom er op en reed weg.
Na lang gereden te heb
ben zocht ze een slaap-
plaatsje. Het paard bond
ze aan een boom.
Toen ze de volgende
morgen wakker werd lag
ze in een hol. Ze keek
eens rond. Ze zag een
man, een jongeman naast
zich zitten. Hij was prach
tig gekleed. Deze man ver
telde dat hij de prins was
van Zweden, nl. prins
Eduard. Ook vertelde hij
dat ze gevangen genomen
waren door rovers.
Maikike vond dit hele
maal niet leuk. Snikkend
keerde ze zich om.
Prins Eduard sloeg zijn
arm om haar heen en
troostte haar dat zijn va
der hen zou komen bevrij
den. Elke morgen kwam
een rover met een stuk
brood en een kroes water.
Maikike en prins Edu
ard zaten precies een
maand gevangen. toen
's morgens niet een rover
maar de koning binnen
kwam. O wat waren allen
blij.
De koning vertelde dat
ze de rovers gevangen
hadden genomen, en dat
zij nu vrij waren, en dat
Maikike op het paleis
mocht blijven wonen.
Maar wie trof zij op het
paleis aan? Haar eigen
vader. Die had werk ge
vonden en was zijn doch
ter gaan zoeken. Hoe ver
drietig was hij toen hij
haar niet vinden kon!
Toen ging hij naar de ko
ning van Zweden om te
vragen waar hij Maikike
zou moeten zoeken.
Nu was iedereen geluk
kig.
Vijf jaar later was er
groot feest in Zweden. De
vlaggen hingen uit. Raad
eens, waarom er feest
was. Wel, Maikike en prins
Eduard trouwden. Ja, zij
werden koning en konin
gin.
Zij kregen vijf kinderen.
En met die vijf kinderen
leefden zij nog lang en ge
lukkig.
Jeanne Maria. Laurijen
Roeloff v. Dalenstr. 41
Dongen.
Het is vandaag woensdag,
een vrije middag wat heus wel mag.
Dan kun je fijn buiten spelen
en je zal je dan heus niet vervelen.
Dat vinden wij allen fijn
en zullen dan ook wel buiten zijn.
En ben je dan van het spelen moe
dan ga je gauw naar binnen toe.
Dan komt de krantenbezorger
met de krant
en dan gaan alle spullen aan
de kant.
Want dan lees ik de .Kleine Stem"
dat is fijn voor mij en ook voor hem.
Ik lees hem dan helemaal uit.
En dit is het einde tot besluit,
Beppie'de Wijs
Koning Haakonstraat 4
Moerdijk.
P.S. Ik wil graag corresponderen met
een meisje van 11 of 12 jaar. Ik
spaar postzegels, sigarebandjes en
filmsterren.
4.
5.
6.
7.
S.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
15.
16.
17.
IS.
19.
20.
HENK SCHOORMAN
Dr. Kuyperstraat 15, Dongen.
De koe slacht de slager in het
slachthuis.
Het zout strooit vader op de
tomaten.
Het hout hakt vader in kleine
stukjes.
Het ei legt een kip op het nest.
De auto rijdt in vader op
straat.
Het huis bouwt vader.
Het gras maait de tuinier.
De planten geven moeder water
De figuurtjes knippen Jan.
Het been draagt een hond.
De aardbeien plukte vader.
De kleren wast moeder.
De school gaat naar Kees.
De pop wast het kind.
De auto's spelen met Jan.
Het haar knipt de kapper.
De fluitfluit op Henk.
De schooltas pakt Els.
De jurk past moeder.
De muis vangt vader.
Tonnie Bonneke
Oosterhoutseweg 31
Breda.
KINDEREN ROOVERS
Rooyakker 12, Ulvenhout
Slechts in mijn gedachten
spelen de dagen van weleer.
want de tijd van vroeger
is er niet meer.
O, stad van historie,
o stad toch zo schoon,
niemhnd wil jou missen
niemand die er nu woon'
Veel is weg van wat wij beminden,
ook de korenmolen De Vier Winden.
Over de rivier de AA bouwden ze
een brug
Acht, wat gaat de tijd toch vlug.
Wat was het een prachtig werk
de opbouw Begijnhof met
Waalse kerk.
Ons mooie kasteeltje Bouvigne
werd door Jan Baptist Keerman
gebouwd
waar vast niemand om heeft
gerouwd.
Want het staat zo statig en fier
op Brabants gronden hier.
Aan het Mastbos kan ieder wel
wennen!
Het geurt er heerlijk en je kunt
er machtig stoeien en rennen.
Ik kijk op mijn oude rooster:
in 1646 was het een nonnenklooster,
Wat een machtig staaltje werk
de Gothische kerk.
En dan de oude kleine politiepost
Der in en der uit gelost!
Men komt eens even op verhaal
in museums met pracht en praal.
En ook verpand je bekant je hart
op de oude Botermarkt.
Het is ook wèl gegaan
met de Vergulde Craen
En het Kasteel Academie
wint bij verloting de beste premie.
In Liesbos en bos van Ulvenhout
is het fijn
om eens tussen de bomen te zijn.
Sonsbeek, Wilhelmina en
Engelse tuin
zijn parken die sieren Breda's kruin.
In 1590 leverde iemand een stuk!
Adriaan van Bergen voer met
het turfschip
door het Spanjaardsgat met geluk.
Ik zie bleekblauwe bloemen groeien
in 't Rozemarijnstraatje waar
kinderen stoeien.
Waren de mensen tè vrolijk en blij
Dan kwamen ze van de Swaenhals
brouwerij.
De Augustus Klooster Vredenberg
is verleden
De polder Boeimeer is schoner
aangetreden.
Breda bemin ik en blijf het trouw
Ik hoop op een wolkeloze hemel
voor Breda, altijd blauw.
Strooi een enkele kleine bloem
op uw broeders pad.
Strijk hem van 't bedroefd gelaat
Enkele rimpels glad.
Lenig smart of droog een traan.
Breng de kleinste zegen aan.
Doe éen woord van liefde horen
En uw dag is niet verloren.
RONNY HARMANUS
Past. Dirvenstr. 4, Dongen
Dit is ons huis en dat van de buur-
vrouw en ons duivenhok.
ANNEKE OBRIE
Zandstraat 93, Sas van Gent
Vorige vakantie was ik in een
klein dorp nabij Goes. Het was maar
klein, maar toch erg gezellig. Ik
was er al een tijdje en verwachtte
post van mijn vriendin, die me altijd
gezellig schreef.
's Morgens was ik al vroeg wakker
en rond een uur of 7 was iedereen al
druk in de weer. De melkbussen wer
den aan de kant van de weg gezet en
aan alles kon je merken dat er weer
een nieuwe dag begonnen was.
Het was een stralende dag, ik
sprong uit bed, waste en kleedde me
aan en ging naar beneden. Juist toen
ik beneden was zag ik de postbode
aankomen. Het viel me al meteen op
dat hij tastend zijn weg zocht en dat
hij dus blind was. Hij had een tame
lijk grote tas bij zich, die onderver
deeld was in lange vakken en die
weer in kleinere vakjes waar precies
een brief in paste.
Hij zocht de sluiting van de hekjes
en voelde waar de brievenbus zat. Ik
vond het eigenlijk wat raar dat men
een blinde man brieven rond liet
brengen. Maar iedereen in het dorp
kende hem en groette hem joviaal.
Hij wist ook elke keer precies wie
het was. Rond een uur of elf riep een
mevrouw hem binnen, waar hij een
lekker kopje koffie kreeg, met het
bijbehorende natuurlijk, 's Middags at
hij thuis waar een zus voor hem
zorgde.
Hij werd door iedereen verwend,
het hele dorp hield van hem en was
er trots op.
's'Middags en als hij vrij was deed
hij bij de boeren wat werk dat hij kon
doen en om 4 uur ging hij de bestel
lingen weer rondbrengen. Niemand
leed eronder want hij was niet ge
trouwd. Op het postkantoor werd
alles netjes voor hem gesorteerd en
in de vakjes van zijn tas gedaan.
Het was maar een klein dorp. dus
waren er nooit erg veel bestellingen,
want als men dit overal moest doen,
zou het teveel tijd en werk in be
slag nemen.
Ik stond er versteld van. dat hij dit
werk kon doen. ondanks dat hij het
licht in zijn ogen miste.
Marianne Voeten
Breda
Tobi is een dwergnijlpaard. Misschien denk
je dat hij dan ook maar heel klein is. Nee,
zó klein is hij nietalleen maar minder groot
dan een geiooon nijlpaard en dat is wel zo
groot als een jonge olifant.
Tobi woonde in Artis en had het er best
naar zijn zin. Hij was goed gehumeurd en
gezond; de oppassers waren echt tevreden
over hem. Maar op een dag begon dat te
veranderenTobi at niet meer met smaakhij
werd landerig en liet zijn eten staan. Nu zijn
oppassers voor hun dieren bijna zoals moeders
met hun kinderen. De oppasser van Tobi merk
te natuurlijk dadelijk dat er iets aan schortte
en al gauw begreep hij dat het arme dier
tandpijn had. Hij zag dat de hoektanden van
zijn pleegkind scjieef begonnen te groeien en
hij begreep dat hier de tandarts aan te pas
moest komen.
Ansjc van der Logt, Bagvrnsestraat 89, Breda
Dat is bij dieren gemakkelijker gezegd dan
gedaan. En bij onze Tobi die een echte kolos
is, viel dat werkje niet mee. Er kwam een
heel troepje sterke Artis-mannen aan te pas
De dag voor de behandeling kreeg Tobi
niets te eten of te drinken. Dat had de dokter
voorgeschreven omdat hij er op deze manier
zeker van was dat Tobi zijn verdovingsmiddel
wel naar binnen zou werken. Want toen hij
na een hele dag vasten een bak water aange
boden kreeg, dronk hij die gretig leeg. In het
tvater was een sterk kalmeringsmiddel opge
lost en dat had hij dus ongemerkt ingenomen.
Toen de sterke mannen zijn hol binnenkwa
men was Tobi toch nog fris en wakker ge
noeg om verzet te bieden. Het was onmogelijk
iets met hem aan te vangen en daarom kreeg
hij eerst nóg een dosis verdovingsmiddelen.
Daarna lukte het de mannen deze zwaarge-
wicht aan banden te leggen met dikke tou
wen.
Toen kwam de dokter. Tobi's bek werd wijd
opengesperd en om de kaken toerden touwen
geslagen waarmee de mannen de bek wijd
konden openhouden. De dokter haalde een
kleine ijzerzaag voor de dag en begon een
stukje van zijn hoektanden af te zagen. Ze
waren vijftien centimeter lang en daarom
mochten ze best wat ingekort worden. Tobi
vond de behandeling niet prettig. Hij ver
weerde zich wat hij kon en ofschoon hij nu
helemaal vastgebonden zat, bewoog zijn hele
lichaam van inspanning om zich los te ruk
ken. Maar de sterke mannen waren op hun
hoede en het bleef bij vruchteloos pogen. De
eigenlijke behandeling duurde maar kort.
Toch lang genoeg voor de dokters en zijn hel
pers! Iedereen was opgelucht toen de zaag
de laatste tand had doorgezaagd! Maar wie
er ook bijzonder opgelucht was: Tobi! Blijk
baar voelde hij al dadelijk hoe goed hem deze
behandeling had gedaan.
Want ivat gebeurde? Nauwelijks was hij van
zijn banden en touwen verlost of hij liep naar
de plaats waar hij altijd gevoederd wordt.
Wèl waggelde hij als een dronken man; van
al die verdovende middelen natuurlijk. Maar
hij begon dadelijk aan de maaltijd en liet
duidelijk zien dat het hem vandaag weer bij
zonder goed smaakte.
Rose-Marie van Vlierberghe, Bospad 9, Clinge
Natuurlijk hebben jullie deze namen allebei
al eens gehoord en gedacht, dat het dezelfde
bloem was. Dit is echter niet waar. Ze behoren
wel tot dezelfde familie, nl. tot de ranonkel
familie en ze zijn allebei geel van kleur. (De
ridderspoor en het anemoontje behoren o.a.
ook tot de ranonkeifamilie). Je kunt ze echter
heel gemakkelijk uit elkaar houden. Niet al
leen is de dotterbloem veel helderder geel van
kleur, maar als de dotterbloem er is, zul je
nergens een boterbloem tegenkomen en aols
de boterbloemen volop bloeien, zijn de dotter
bloemen reeds verdwenen.
De dotterbloem bloeit dus eerder. Hij heeft
grote, prachtige gele bloemen en konit veel
voor in moerassige weilanden en langs sloten.
Hun bloeitijd is april—juni en ze zijn een
beetje vergiftig. Je hoeft er daarom echter niet
bang van te zijn, als je ze maar niet in je
mond steekt.
De boterbloem heeft niet zulke mooie gele
bloemen en ze bloeien juni—juli. Ze komen
eigenlijk overal voor, vooral op akkers en langs
waterkanten. Er zijn veel soorten boterbloemen,
b.v. de egelboterbloem, de akkerboterbloem
en de bosboterbloem. Zij zijn ook alle een
beetje vergiftig, doch dit hoeft natuurlijk niet
te beletten, dat je ze niet gaat plukken, want
mooi zijn ze j. RAZI
