Zijn G.S. plan overdekt
bad Goes vergeten?
Geluk in de loterij
10-10-10-agers
Ank
zorgt
BURGEMEESTER MR. F. HUBER
Hoedekenskerke werkt
mee aan bestuursschool
De Wulp
The Bsamen zijn
In het zwembad
ONZE MOOISTE WEIDEVOGEL
Raadsels
Subsidie-aanvraag
dateert van
oktober 1961
K; 11
,y w
Ondanks beswaar
in de raad
BOEKENPLANK
Geboren zu Bethlehem
(t
PIMMELOORD
KLAARTJES AARDJE
The Beatles
- Omgekeerde -
p|8J0M
13
DAGBLAD DE STEM VAN DONDERDAG 2 JULI 1964
CD
(Van onze verslaggever)
Burgemeester mr. F. Huber van
Goes is teleurgesteld over het
voorstel van Gedeputeerde Staten
aan Provinciale Staten om in prin
cipe een bijdrage uit de provin'
ciale kas te verlenen voor de bouw
van een overdekte zweminrichting
op Walcheren. Hij kan het vooral
niet eens zijn met de antwoorden,
die Gedeputeerde Staten hebben
gegeven op vragen over deze zaak
door de commissie voor de finan
ciën uit de staten. Burgemeester
Huber meent dat deze antwoorden
onvolledig zijn en geen enkel recht
doen aan een subsidie-aanvrage
van de gemeente Goes met betrek
king tot de bouw van een overdekt
zwembad.
Burgemeester mr. F. Huber doelt hier
op de volgende door de commissie voor
de financiën gestelde vragen. De com
missie: ..Kunnen naast deze aanvrage
nog meer subsidieaanvragen ten laste
van het reservefonds verwacht wor
den? Tot nu toe hebben zo goed als
alle aanvragen betrekking gehad op
projecten buiten de Bevelanden. Zijn
Gedeputeerde Staten bereid om, als
een aanvraag om subsidie moet worden
afgewezen, daarvan, onder mededeling
van de motivering, kennis te geven aan
de Provinciale Staten?"
Gedeputeerde Staten hebben hierop
geantwoord: Behalve deze aanvraag
zijn momenteel geen verzoeken cm sub
sidie ten laste van het reservefonds aan
hangig. Als een aanvrage voor een pro
ject op de Bevelanden ontvangen wordt
zullen Gedeputeerde Staten deze uiter
aard op haar eigen merites oordelen.
Zou een aanvrage niet voor inwilliging
in aanmerking komen dan zullen Gede
puteerde Staten daarvan, onder mede
deling van de redenen, kennis geven aan
de Provinciale Staten."
Burgemeester Huber vindt het niet
juist dat G.S. in hun antwoord met
geen woord reppen over de aanvrage
van de gemeente Goes d.d. 18 oktober
1961 waarin G.S. om een subsidie uit de
provinciale kas voor de bouw van een
overdekt zwembad in Goes wordt ver
zocht. Dit verzoek is aangehouden en
later, nooit formeel maar wel feitelijk
afgewezen.
Op 31 oktober 1961 antwoordden G.S
dat zij geen medewerking aan het Goese
voornemen konden verlenen zolang geen
zekerheid bestond over de vraag waai
in Zeeland het best een overdekt zwem
bad gebouwd zou kunnen worden. In het
zelfde schrijven herinnerden G.S. eraan
dat G.S. reeds besloten hadden te be
vorderen dat er een bijzonder investe
ringssubsidie zou worden toege
kend voor het openlucht-zwembad van
Goes.
De kwestie bleef rusten tot 26 juni
1963. B. en W. van Goes schreven G.S
toen een brief waarin geinformeerd
werd naar de stand van zaken aan
gaande het onderzoek naar de plaats voor
een overdekt zwembad in Zeeland. Op
26 juli 1963 antwoordden G.S. dat zij
zich konden verenigen met het advies
van de Commissie Zwembaden Zeeland,
dat luidde dat Walcheren het eerst in
aanmerking kwam voor de bouw van
een overdekt zwembad.
In hetzelfde advies van de Commis
sie Zwembaden Zeeland stond vermeld
dat het zeker gewenst is in enkele an
dere plaatsen in Zeeland en dan in eer
ste instantie in Goes en Terneuzen,
overdekte instructiebaden op te richten.
Hierbij dient volgens de commissie de
voorkeur uit te gaan naar een combina
tie met een openlucht-bad.
Mede naar aanleiding hiervan nam de
raad het principe-besluit een plan te la
ten opzetten voor de bouw van een over
dekt instructiebad.
Op 8 november 1963 ontvingen B. en W.
van Goes een brief waarin werd mede
gedeeld dat G.S. zouden bevorderen dat
het bijzonder investeringssubsidie voor
de bouw van het openluchtbad in Goes
zou worden verhoogd van 225.000 tot
300.000 gulden. Tegelijkertijd brachten
G.S. het college van B. en W. in ken
nis van een ontvangen advies van de
adviescommissie voor de sociaal-culture
le infrastructuur, dat neerkwam op de
vraag: is het niet beter in Goes een
overdekt instructiebad in combinatie
met twee openluchtbaden te ontwerpen?
B. en W. meenden dat deze laatste
suggestie niet uitvoerbaar was omdat
de aanbesteding voor het openluchtbad-
plan zonder overdekt bad reeds had
plaatsgevonden. Niettemin waren B. en
W blij met het standpunt van genoem
de adviescommissie waaruit bleek dat zij
de bouw van een overdekt instructie
bad in Goes op prijs stelde.
Mede naar aanleiding van dit advies
besloot de Goese raad in januari 1964
een krediet van 25.000 gulden beschik
baar te stellen ter uitwerking van een
plan voor een overdekt instructiebad.
Op 4 februari 1964 brachten B. en W.
van Goes G.S. van dit besluit op de
hoogte. Op 14 april antwoordden G.S.
dat zij Goes de eerstkomende jaren tot
IVIR. F. HUBER
hun spijt geen subsidie uit de sociaal-
culturele infrastructuur zouden kunnen
geven om daarmee het overdekte bad
te verwezenlijken. G.S. schreven boven
dien zich te verzetten tegen het voorbe
reidingssubsidie van 25.000 gulden dat de
raad had uitgetrokken. Dit betekende de
afwijzing door G.S. van het plan in Goes
een overdekt instructiebad te bouwen.
Naar aanleiding van deze hele gang
van zaken vraagt burgemeester Huber
zich af of G.S. wel voldoende rekening
houden met een gelijkmatige spreiding
van de bijdragen uit de provinciale kas
ten laste van het reservefonds. Bo
vendien krijgen we op de Bevelanden
wel eens de indruk dat er uit dit fonds
teveel verplichtingen worden aangegaan
voor projecten die in de verste verte
nog niet te realiseren zijn", aldus bur
gemeester mr. Huber. In dit verband
wijst de burgemeester erop dat in Goes
voor ongeveer 660.000 gulden een voor
een groot deel van Zeeland belangrijk
overdekt instructiebad gebouwd kan
worden bij een op het eind van dit jaar
op te leveren openluchtbad, terwijl het
project voor het overdekte zwembad op
Walcheren ruim twee miljoen gulden zal
gaan kosten en moeilijk uitvoerbaar zal
blijken te zijn.
Tenslotte is hij van oordeel dat de
Provinciale Staten niet voldoende zijn
ingelicht over de ontwikkeling van het
overdekte zwembadprobleem. De
plannen van Goes zijn in het antwoord
aan de commissie voor financiën uit de
staten z.i. eenvoudig genegeerd. Burge
meester Huber acht dit niet in het be
lang van Goes
Het openluchtzwembad in Goes is
in aanbouw. Op de voorgrond wordt
gewerkt aan de springkuil van het
diepe bassin. In het midden rechts
in een deel van het open instructie
bad zichtbaar. Moet het overdekte
instructiebad een wensdroom blij
ven?
De gemeenteraad van Hoedekensker
ke heeft besloten toe te treden tot de
gemeenschappelijke regeling voor de op
richting van een bestuursschool in
Zeeland. Dit onderwerp ontlokte echter
nogal discussie. Ondermeer had de heer
Boone ernstige bezwaren tegen het feit,
dat ook in deze weer een gemeenschap
pelijke regeling moet worden getroffen.
„Telkens wordt beweerd, dat dergelijke
regelingen ondingen zijn. doch elke keer
adviseren b. en w. toe te treden". Ook
het afwezig zijn gedurende anderhalf a
twee dagen per week van de studerende
ambtenaar, terwijl toch het volle sala-
is betaald moet worden achtte hij een
bezwaar.
De burgemeester vestigde er de aan
dacht OP» dat de opleiding van personeel
m het algemeen op geheel andere leest
wordt geschoeid en dat ook de gemeen
ten daarin zullen mee moeten gaan.
Voorts wordt van de ambtenaar steeds
meer bekwaamheid verwacht tengevol
ge van de steeds uitbreidende taak van
de gemeente. Uiteraard zullen zich in
de praktijk nog wel moeilijkheden voor
doen, doch deze zullen door het dage
lijks en algemeen bestuur van de school
tot een oplossing moeten worden ge
bracht. Ook in andere provincies bestaan
reeds dergelijke bestuursscholen. Zee
land zal derhalve ook hierin moeten
meegaan.
Als afgevaardigde in het algemeen be
stuur werd de burgemeester gekozen en
als plaatsvervanger de heer J.C.J Boo
ne.
Ten behoeve van de aansluiting van
het perceel van A. Rijk te Kwadendarn-
me op het elektriciteitsnet werd een oe-
drag van f 1.000 beschikbaar gesteld.
De gemeenschappelijke regeling van
de centrale werkplaats „De Bevelan
den" werd gewijzigd.
In verband met het kampioenscnap
van de juniorenafdeling van de handbal
vereniging te Kwadendamme werd een
extra subsidie van f 50 toegekend als oij-
drage in de reiskosten.
De verordening ingevolge de Alge
mene Bijstandswet werd vastgesteld.
Hierbij wordt er van uitgegaan, dat b.
en w. de uitvoering van deze wet ter
hand zullen nemen. Door de geheel ge
wijzigde opzet van de hulpverlening
werd een commissie van bijstand niet
nodig geoordeeld.
Aan het bestuur van de prot. christ.
lagere school werd medewerking toege
zegd voor de inrichting van de in aan
bouw zijnde lagere school. Omdat deze
school gecombineerd wordt met de open
bare lagere school, zal zoveel mogelijk
getracht worden de inrichting gezamen
lijk te laten uitvoeren.
Bij de aanvang van de vergadering
heeft de voorzitter nog meegedeeia, dat
het slag- en luidwerk van de torenklok
te Hoedekenskerke bij de fabriek it» re
paratie zijn en dat de plannen tot
bouw van een nieuwe kleuterschool te
Kwadendamme bijna gereed zijn.
Beroepen-almanak 1964
Nu de scholen weer hun „emdproduk-
ten" afleveren, komt het vraagstuk van
de keuze van beroep en opleiding voor
velen midden in de belangstelling te staan
Uitgaande van Elseviers Weekblad is nu
een beroepen-almanak verschenen, die
daarover in de ruimste zin raad en voor
lichting verschaft Men kan zich geen
beroep denken, dat niet wordt genoemd.
Een vraagbaak, die velen ten nut kan
zijn.
Dit in het Duits geschreven werkje
van de Nederlander dr. v.d. Vaart-Smit,
dat de problemen rondom het Kindheis-
evangelie behandelt, is reeds in verschil,
lende vertalingen verschenen en zal bin
nenkort ook in het Nederlands verschij
nen. Op verzoek van de schrijver laten
we een bespreking volgen van het Duits
ogrigineel. (Uitgave Patmos, Düsseldorf)
In zijn inleiding zegt de schrijver dat
hij als protestants geleerde poogt het
standpunt van zijn kerk nader te bren
gen tto de katholieke opvattingen. Wij
hebben er waardering voor, maar be
twijfelen of hij bij zijn uiteenzettingen
algemene bijval zal oogsten van de ka
tholieke exegeten en theologen.
Om de maagdelijkheid van Maria aan
nemelijk te maken gaat hij uit va^
een „oude" St.-Joseph, die al eer ge
trouwd was geweest en uit dit eerste
huwelijk zeven kinderen had, de „broers
en zusters" van de Heer Na het over
lijden van deze eerste vrouw en nadat
de kinderen allen reeds het ouderlijk
huis verlaten hadden, deed hij zijn aan
zoek aan het veel jonger meisje Maria.
Wegens zijn hoge leeftijd kon hij bewil
ligen in het voornemen van Maria
,,geen man te bekennen". Volgens prof.
Schelkle die een sympathiek voorwoord
schreef, en volgens de ook in de litera
tuuropgave geciteerde prof. Schmid (Re
genburgers Testament) blijkt dat de in
de oude kerk geliefde hypothese als zou
den de broers van Tezus zijn stiefbroers
geweest zijn, zich op geen werkelijk his
torische overlevering kan beroepen
Men heeft ze tegenwoordig losgelaten,
(verg. bij Mk. 3.35). Ook de argumen
tatie uit het Grieks sluit niet want m
het bijbels Grieks kan „adelphos" zowel
„lijfelijke broer" als „neef" betekenen.
De schrijver aanvaardt dus het katho
lieke standpunt van de maagdelijkheid
van Maria en Joseph, maar acht cut
slechts menselijk en mogelijk als Joseph
bij de verloving reeds een „oude" ma.i
was. Gelukkig hoeven de katholieke
exegeten zich niet op dit on-schone ar
gument te baseren om het katholieke
dogma te verklaren.
Het werkje bevat verder veel zaken,
die het lezen waard zijn: de volkstelling,
de stal, de driekoningen, de geboorteda
tum worden breed besproken. Wanneer
men dit boekje aanschaft, lijkt het me
wenselijk óók katholieke commentatoren
na te slaan, om een zo objectief moge
lijk oordeel te verkrijgen. J. H.
Stil slenterde Ineke van
Dijk langs smalle straatjes
naar het trieste steegje
waar ze woonde. Binnen
gekomen vond ze op tafel
een briefje: „Ben naar tan
te An, Moeder". Ineke
krijgt het even te kwaad,
want het was bij haar thuis
niet zoals bij de vriendin
netjes, waar moeder met
thee op je wacht. Moeder
was wel een schat, maar
er was een schaduw in hun
leven: vader werkte in het
buitenland en verdiende te
weinig. Dit had moeder
doen verhuizen naar deze
goedkopere buurt. Maar
Ineke droogde haar tranen
en begon aan haar huis
werk. De volgende dag was
het stralend weer en op het
schoolplein krioelden de
stemmen dooreen, omdat
het heerlijk weer was om
te gaan zwemmen. „Dus
jullie komen allemaal van
middag?" Maar Ineke zei:
„Nee, ik heb beloofd moe
der vanmiddag te helpen".
Even was het stil. De
vriendinnen hadden wel
met haar te doen. Maar
dan zei ze: „Zwemmen jul
lie maar lekker, ik amu
seer me ook wel".
's Middags ging Ineke
naar tante An, als ze klaar
was met moeder helpen.
„Hallo, kindlief, wat fijn
je weer eens te zien",
galmde de vrolijke stem
van tante An. „Zeg, dat
treft, ik wilde juist gaan
winkelen, heb je zin om
mee te gaan?" Wat een
schat was ze toch, dacht
Ien. „Dolgraag tante". Ge
zellig gearmd liepen ze
even later door de drukke
winkelstraat. Na een paar
boodschappen gedaan te
hebben, kwamen ze voor
bij een boekwinkel. Aan
dachtig bekeken ze de eta
lage, tot hun blik viel op
iets dat een geluk in Ine-
kes leven zou brengen.
Dit moment zou haar nog
lang bijblijven. KOOP
HIER UW LOTEN, stond
er. „Kom, we gaan het er
eens op wagen, vind je
niet, kind?" Samen stapten
ze de winkel binnen. Ien
mocht drie loten aanwij
zen en tante kocht ze. Na
betaald te hebben keerden
ze weer huiswaarts en Ien
bedankte voor de fijne
middag.
Op een avond drie we
ken later zat tante samen
met haar man naar de ra
dio te luisteren, omdat de
winnaars bekend werden
gemaakt. Daar kwam de
stem van de omroeper. Hij
maakte bekend dat de
eerste prijs een reis was
naar Italië, daarna volgde
de tweede en toen, ja toen
kwam het geluk in Inekes
leven. „De derde prijs is
gevallen op lot 84326. zei
de omroeper en dat was
het nummer op een van de
gekochte loten van tante
An. Een reis voor drie per
sonen naar Parijs!
Diezelfde avond nog gin
gen oom Jan en tante An
naar het huis van Ineke,
waar ze ook de vader aan
troffen. Ze vertelden hun
grote nieuws en ook hun
plan. Want daar waren ze
tenslotte voor gekomen.
„We hadden gedacht Ineke
mee te nemen, want die
heeft de loten tenslotte uit
gezocht". Het grootste ge
luk viel op een ander lot,
want Inekes vader zei: „Ik
vind dit het beste ogenblik
om iets te vertellen: Ver
leden week ben ik terug
gekomen en vandaag heb
ik een nieuwe baan hier
in de stad gevonden. Maan
dag begin ik er te werken.
We zullen hier niet lang
meer hoeven te wonen".
Oom Jan en tante An gin
gen gauw naar huis. Die
waren hier nu niet nodig,
want moeder en Ineke wa
ren zo gelukkig. En zo zou
het blijven. In huize Van
Dijk scheen voorgoed de
zon.
TILLY JONGENELEN,
Prof. v. Ginnekenstr. 14,
Oudenbosch
Adrie van Dongen,
Wagenberg.
De volgende week komt de uitslag over „DE
PLAATS WAAR IK WOON". Daarna beginnen
we met een nieuwe wedstrijd over: Een heer
lijke vakantiedag. Let goed op en doe allemaal
mee. Oom Jan en tante Thea.
Loek van Delft, Mark van
Hessen, Wilbert Heys en
Dave Turner, vier vrien
den gingen op een mooie
dag zwemmen. Ze waren
alle vier 12 jaar en moch
ten in het diepe bad. Ze
gingen vrolijk op stap en
waren in een kwartier bij
het zwembad.
„Het is al behoorlijk druk",
zei Loek.
„Dat is niet zo erg", zei
Dave, „want in het diepe
bad is het nooit zo druk.
De meesten moeten in het
middeldiep blijven" Tien
minuutjes later waren ze in
het water. Eerst gingen ze
vedstrijden houden. De eer
ste keer was Mark eerst, de
tweede keer weer Mark, de
derde keer Wilbert, de vier
de keer Dave.
Daarna gingen ze kunst
jes doen van de duikplank.
Dave zei tegen Mark: „Gos
sie, ik wou dat ik een salto
kon maken, het lijkt me zo
leuk". Mark zei terug: „Ik
kan alleen maar duiken en
springen". „Springen vind
ik stom", zei Dave weer.
Na een poosje gingen ze
spelen op de wei. Plotseling
zei Loek: „Weten jullie wel
dat het al half vijf is?"
„Dan ga ik naar huis",
zei Wilbert, „want ik moet
om vijf uur thuis zijn"
„Wacht even, wij gaan
mee", zeiden de anderen.
Om vijf uur waren ze al
lemaal thuis.
HANS VAN DE WIEL
Dr. Ariënsplein 11,
Kaatsheuvel
Aan de voet van een kleine berg
Woonde eens een kleine dwerg
Hij was arm maar heeft een hart van goud
Pimmeloord, zo heet hijis nog niet zo oud
Hij is gelukkig en blij
En leeft er uitgelaten en vrij
's Morgens als hij opstaat, zingt hij het
mooiste lied
Zoals hij zingtdat kunnen de andere niet
Pimmeloord werkt heel hard op het land
En 's avonds brengt hij het in zijn huisje
aan de kant
De dieren brengen hem dikwijls een bezoek
De eenden, de eekhoorn en zelfs de roek
Pimmeloord is altijd netjes en beleefd
En het is Pimmeloord die wat om bloemen
geeft
Hij verzorgt ze goed en geeft ze water
De eenden kijken vrolijk toe met veel gesnater
Hij gaat 's avonds laat naar bed
Met nog steeds veel plezier en pret
De andere dag is het weer heel heet
Het is weer Pimmeloord die raad weet
Hij pakt de grote kabouterteil
De dieren halen de dweil
Pimmeloord legt deze voor de teil
Dan gooit hij de teil vol met water
De eenden springen erin en Pimmeloord
slaat gade
Hij heeft als altijd weer een goede daad
gedaan
En vol trots kan hij aan het werk gaan
Elisabeth v. Gestel
Slingerweg 30, Breda.
Klaartje heeft een aardje
van haar vaartje.
Klaartje zegt: Kom eens hier maar
ik zal je iets verklappen:
Je moet nooit meer appeltaarten
bakken
Want als je dat doet,
springt de appeltaart tegen je snoet,
En dat is veel te zoet,
met die rommel tegen je snoet.
En dat zoete kleeft,
dat je ervan beeft.
MARIA DE RIJCK
Ken je de Beatles allemaal wel?
Jazeker het is een hele rel.
Dat geschreeuw en al die gillen,
Doet de oude mensen rillen.
De jeugd is er wel mee in zijn sas,
Je hoort de liedjes zelfs in de klas.
She loves you en zoveel meer,
En I want to hold your hand, keer
op keer.
Paul, de knapste van het span
Die goed gitaarspelen kan
John heeft al een vrouw en kind
Die het zeker wel goed zint.
Dan de drummer Ringo genoemd,
Die is om zijn ringen beroemd.
George de zanger in tel,
Die vindt het allemaal goed en wel.
Toch brengen ze hun liedjes goed
En verdienen miljoenen met spoed.
In Nederland waren ze er gek van
Het is of je niet anders kan.
Iedereen vindt ze knal,
Ik ben benieuwd hoelang dit duren zal
LEANCA
Goes
Ineke Rijk,
Molendijk 21, 's-Heerenhoek.
Om deze prachtige vogel tegen te
komen, moeten we naar moerassige
streken, de duinen of naar de heide
gaan. Zeer zeker kom je hem dan
tegen, want hij komt vrij veel voor
in ons land. We weten dus, waar we
hem moeten vinden, maar hoe ziet hij
er nu uit?
Het voornaamste kenmerk van deze
vogel is wel zijn snavel. Deze is nl.
naar beneden gebogen. (Bij de kluut
zien we het omgekeerde, daar is de
snavel naar boven gebogen). De snavel
is bij de mannetjes langer dan bij
de vrouwtjes. Verder is hij bruinachtig
van kleur en erg gestreept. Van on
deren is hij wit, alsmede zijn keel. De
poten zijn groenachtig.
Rond maart komen ze weer terug
in ons land. Het is een mooi gezicht
om ze te zien vliegen. Dit doen ze nl
in V-vorm. Nadat ze dan neergestre
ken zijn in de duinen, op de heide of
in een moerassige streek, en ze hebben
hun wijfje uitgezocht, beginnen ze een
nest te maken. Dit is echter niet veel
bijzonders. Met een klein kuiltje in de
grond, dat bekleed is met grasspriet
jes en vezels zijn ze al tevreden.
Begin april leggen ze hun eieren, die
mooi peervormig zijn en een vuil-
De broek draagt de boer.
De schaal draagt de kok.
De tik klokt.
De ring draagt de dame.
De kauwgom knauwt de jongen.
Het varken slacht de slager.
De nest bouwt de vogel.
De laars trekt de jongen aan.
Kees Voermans (9 jaar)
Paandijksestraat 4,
Rijsbergen
groene kleur hebben, met daarop don
kere vlekjes. Meestal zijn er dit vier,
doch ook 3 of 5 komt voor.
De eieren komen na ongeveer vier
weken broeden uit. Zowel het man
netje als het wijfje broeden en de
jongen verlaten direct het nest en wor
den dan grootgebracht door de ouders
die ze allerlei insecten, spinnen, wor
men, bessen. *iden enz. geven.
Misschien hebben jullie deze mooie
vogel nog nooit gezien. Dit is niet zo
gek, want hij heeft een mooie schut
kleur, zodat we hem gemakkelijk over
het hoofd zien.
Toch is het bekijken van de wulp
beslist de moeite waard. En je kunt
het op je gemak doen ook! Als je eens
een broedende wulp zou vinden, kun
je gerust er bij blijven kijken, want
hij zal zijn nest niet verlaten.
Rond juni tot zelfs in oktober ver
laten ze weer ons land om naar war
mere gebieden (Afrika) te trekken.
Toch blijven er ook vele wulpen in
ons land, zodat een wulp in de winter
beslist geen zeldzaamheid is.
J.K.
<35
Wat een drukte op London Air-
port. In de hallen van het vliegveld
liggen veel meisjes en jongens in
slaapzakken op de grond en zingen
o.a„She loves you" en „I want
to hold your hand". Wat een le
ven maakt dat!
De volgende morgen staan zij
al vroeg op en dringen zich voor
de hekken. Om 12 uur zal er een
vliegtuig aankomen. Eindelijk is 't
zover, het vliegtuig landt.
Er ontstaat een daverend gejuich
en gegil, vele meisjes snikken het
uit en sommigen vallen flauw. De
politiemacht is te klein om de gro
te menigte tegen te houden. Som
migen stromen af op de vier jon
gens met de grote haardossen, die
uit het vliegtuig gekomen zijn. Om
toch maar een glimlach van hen
op te vangen of hen maar even
aan te raken.
Je hebt het nu wel geraden wie
dit zijn: natuurlijk, John, Paul
Ringo, Georgeofwel THE BEAT
LES.
Wij zijn hier heel alleen
Niemand stoort ons in ons
samenzijn
Nu kan ik je vertellen hoeveel
ik van je hou
Want zonder jou heb ik pijn,
Op mijn tederste plaats:
Mijn hart.
MARY.
Brigitje Kint,
Gravenstraat 106, Clinge.
CAREA MARTENS
Oude Singel 36, Goes
WILLEKE DE BONT
Kastanjestraat 31, Dongen
KLEIN GRAPJE
De meester vraagt aan Jantje: „Heb
je een grootmoeder?"
„Nee, meester", is het antwoord, „ze
is maar klein".
SYLVIA DRIESPRONG
Cadettenkamp 11, Teteringen
1. Wat is de fijnste lectuur?
2. Wat is er altijd in een leeg buis.
3. Welke moed wordt niet bewonderd
I Als men een zwijn de kop afhakt
wat heeft men dan?
'uCim f 'paouigooq
•?ieeid |99A z 'UiRB^sfids OQ x
Alwies Stevens,
Het is stil in het grote
huis van de familie De
Graaf. De kinderen zitten
rond de tafel en eten zwij
gend hun bord leeg. Ank,
de oudste, loopt met een
rood behuild gezicht zacht
naar boven om de kleine
Lianne in bed te leggen.
Ze kijkt voorzichtig om
het hoekje van moeders
kamer. Daar ligt ze nu al
meer dan een half jaar,
stil en mager, het smalle
witte gezicht rust op het
kussen.
Doodstil ligt ze daar en
vanmiddag gaat ze naai
het ziekenhuis om een ope
ratie te ondergaan. Veel
kans dat ze beter wordt is
er echter niet. Ank gaat
zitten en peinst hoe het
zonder moeder zal gaan.
Wie doet de was, naait en
kookt er voor 6 kinderen,
waarvan de oudste 14 en
de jongste 9 maanden is??
De tranen stromen over
Anks gezichtje, maar ze
mag niet huilen, vooral
niet waar vader en de an
dere kinderen bij zijn. Ze
moet sterk zijn en maar
goed bidden tot God, dat
Die hun moeke toch maar
mag sparen. Vlug droogt ze
haar tranen, want ze hoort
vader naar boven komen.
„Zo Ank, zit je hier? Moet
je de kinderen niet naar
school helpen? Het is 1
uur". „Ja paps, ik zal vlug
opschieten, mag ik mee naar
het ziekenhuis?" „Dat heb
ik liever niet, Ank, zorg
jij maar voor de kinderen,
lat is veel beter, zodra ik
iets weet bel ik je op. Af
gesproken?"
Na een kwartiertje, als
ze allemaal klaar zijn, mo
gen ze mee naar boven
om afscheid te nemen, Ank
kan zich niet goed houden
en ook vader gaat de ka
mer uit. „Nou jongens
kom" zegt Ank, „jullie
moeten naar school".
Als ze allemaal vertrok
ken zijn gaat Ank terug
naar boven. „Kan ik nog
iets voor u doen, moeke"?
„Nee Ank, zul je goed
voor ze zorgen? Ook als ik
er niet meer ben?" „Oh
moesje, zoiets mag u niet
zeggen. U wordt weer hele
maal beter", huilt Ank.
Doch ze weet zelf ook dat
er weinig hoop is. Om 2
uur komt de ziekenwagen,
vader gaat ook mee. Ank
weet zich geen raad, plot
seling gaat de telefoon.
„Hallo", met Ank de Graaf,
„nee, paps is ook mee, ja
ik zal de boodschap door
geven".
Het is 4 uur en ze gaat
ge-
ze
en
thee zetten, Eddy en Carla
komen al uit school. Nadat
ze gezamenlijk thee
dronken hebben, laat
boodschappen halen
dekt de tafel. Telkens weer
kijkt ze naar de klok, 6
uur, ze kan geen brok door
haar keel krijgen, waarom
belt paps nu niet, om 7 uur
als ze nog niets weet stuurt
ze de kinderen naar bo
ven. De hele avond wacht
ze, doch taal noch teken,
ze durft het huis niet te
verlaten, bang dat er tets
zal gebeuren.
Om 11 uur gaat ze naar
bed, van slapen komt ech
ter niet veel. 's Morgens
wordt ze weer vroeg wak
ker daar de kleine Lianne
ligt te huilen. Vader komt
naar haar kamer toe. „Va
dertje, hoe is het met
moeke?" vraagt ze. „Goed
Ank, de operatie is gelukt,
nog een half jaar naar een
rusthuis en ze is weer de
oude!" Heerlijk paps, ik ben
zo blij!" juicht Ank. Vlug
gaat ze nu naar beneden
en helpt de kinderen aan
kleden. „Moet u niet gaan
werken paps?" „Nee Ank,
ik heb vandaag vrij. Als de
kinderen naar school toe
zijn brengt ze Lianne naar
de buurvrouw en gaat ze
samen met vader naar het
ziekenhuis. Er volgen nu
maanden van hard werken
en soms valt het voor Ank
echt niet mee, ze valt dan
huilend op een stoel en nie
mand die haar troosten
kan. Doch een half jaar
duurt echt zo lang niet en
is om voor ze het weten.
Op een dag komt vader
thuis en zegt dat moeder
over enige dagen naar huis
komt, er moet nu versierd
worden en de kleintjes le
ren op school versjes.
Eindelijk breekt de dag
aan, Ank schikt nog een
beetje aan de bloemen die
zo juist bezorgd zijn, dan
gaat de bel. „Allemaal
klaar jongens, dan zingen
maar!" zegt Ank nog gauw.
De deur wordt geopend en
steunend aan vader komt
moeder nog voorzichtig lo
pend de kamer in. „Ga maar
gauw hier zitten moesje",
wijst Ank op de versierde
stoel. Er heerst nu blijd
schap en vreugde in Huize
de Graaf, moeder is ge
zond teruggekeerd, en als
Ank 's avonds in bed stapt,
dankt ze God dat Die hun
moeder heeft gespaard, en
valt ze met een glimlach
in slaap
Oudenbosch.
YVONNE.
