Jacq Anquetil wint etappe maar
„vijanden" zitten aan zijn wiel
NEDERLANDERS
OVERLEVEN
NOG NET ONMENSELIJKE TOCHT
Kleine Tour vreest grote
acties van Nederlanders
De RooNijdam, Damen
en Geldermans de besten
Vijf landgenoten weten
valbijl van tijdslimiet
juist te ontwijkenLeo
van Dongen echter krijgt
de ongenadige klap
TAKTIEK VAN
JAN JANSSEN
JO DE ROO
Duivels
Verschrihkel ijk
Onbevredigend
Vertrouwen
best geplaatst
PRIJSVRAAG: achtste artikel
11
DAGBLAD DE STEM VAN WOENSDAG 1 JULI 1964
11
Vóór de etappe naar
Monaco bespraken enkele
Nederlandse coureurs de
kansen enmoeilijkhe
den. Leo van Dongen kon
toen nog lachen. Hij wis.t
niet dat enkele uren la
ter de Ronde van Frank
rijk voor hem ten einde
was. V.l.n.r. de Roo. Gel
dermans. v. Dongen, de
Haan. (Foto Dagblad De
Stem).
(Van onze speciale verslaggever)
MONACO, dinsdagavond. Jacques Anquetil heeft in de etappe over
de verschrikkelijke Restefond door een spurtzege op de sintelhaan van
het knusse stadionnetje van de A C Monaco een minuut van zijn ach
terstand op B'ahamonles en Poulidorkunnen inlopen.
Na bijna 240 kni fietsen langs afgrijselijke diepe afgronden, over een
smal en steil geitepad tegen de hoog optorenende Restefond en ge
teisterd door een ondraaglijke hitte had de Fransman nog voldoende
reserves over om in de laatste ronde in het stadion' waar slechts een
handvol Monagasken en vakantiegangers de intocht van de helden van
deze afmattende negende dag gadesloeg, een scherpe eindspurt uit zijn
vermoeide benen te persen en de verwoed tegenstribbelende Tommy
Simpson van de zege af te houden. Het was het onverwachte einde van deze rit over de
cols van de Alpen en de maritieme Alpen naar het prinsdom Monaco, waar een groot aan
tal uitgeputte renners maar net op het nippertje aan de valbijl van de tijdslimiet ont
snapten.
Onder hen waren Jan Janssen
en de Televizieren Rik Wouters,
Piet van Est, Kees Haast en Jo de
Haan. Voor Leo van Dongen echter
was het zwaard te scherp. Hij
kwam ver na de sluiting van de
laatste controle binnen en werd uit
de strijd genomen.
Veel eerder hadden Ab Geldermans en
Jo de Roo. Henk Nijdam en Piet Damen
de finishlijn overschreden, zodat de vrees
van de Nederlandse kolonie, dat een
groot aandeel van onze jongens niet op
tijd binnen zou zijn, gelukkig niet be
waarheid werd. Gezien tegen de achter
grond van deze unaniem als „onmense
lijk" betitelde rit was het resultaat van
de Nederlanders niet eens slecht te noe
men.
Het moet een duivels brein zijn geweest
waaruit deze rit is ontsproten. Waar
schijnlijk heeft de man, die deze kwel
ling heeft bedacht nog nooit zelf op een
fiets gezeten, laat staan een berg op twee
wielen beklommen. De 2111 mter hoge
col de Vars na 52 kilometer ging nog wel
al was deze Alpenreus ook al te zwaar
voor Leo van Dongen, die als een der
eerste loste. Piet van Est en de toerende
Jan Janssen. Op de top kwam het veld in
groepjes, door, die niet ver uit elkaar la
gen. Jimenez was het eerst boven, ge
volgd door Taccone, Bahamontes, Kunde,
Poulot, Pinera, Poulidor, Junkermann,
Auquetil en nog vele anderen. Janssen
was in een groep met Altig, Damen, de
Haan, Nijdam, Wbuters en Huub Zilver
berg verzeild geraakt en had anderhalve
minuut verloren, maar in de afdaling
kwamen de meesten weer bij. Dat was
niet het geval met Huub Zilverberg en
Henk Nijdam die door een val achterble
ven.
Uit het grote peloton dat zich rustig voor
bereidde op de ruim 2800 meter hoge Res
tefond - het plafond van de Tour - die
dreigend in de verte zijn kale kruin in
de lucht stak, demarreerde na 70 km de
Fransman Rostollan. Een wanhoopsdaad
was de mening van de volgers, vooral
toen de 23 kilometer lange klim naar de
top van deze berg begon.
De weg omhoog leidde langs een smal
met kleine scherpe steentjes bezet geite
pad, dat na elke bocht weer nieuwe ver
rassingen bood. Diepe afgronden gaapten
aan weerszijden met als afschrikwekken
de voorbeelden roestige autowrakken van
voorSije tragedies. Een paar kilometer
onder de top waande men zich in een
maanlandschap met als door een reuzen-
hand kwistig rondgestrooide keistenen en
tenslotte trok de karavaan tussen meters
hoge sneeuwvallen in een grimmig decor
van onherbergzame rotsformaties over de
top. Dat alles werd overgoten door pijn
lijk stekende zonnestralen, die de zwoe
gende renners - tegen deze immense af
grond net een troep mieren - naar water
deden snakken. Toen de eenzame Rostol
lan vier minuten op het in stukken uit
eengereten veld was voorgeraakt zette
Bahamontes de tegenaanval in. Jimenez,
Poulidor, Anquetil en Junkermann gin
gen mee in het spoor van de Spanjaard,
maar hij was niet te houden en achter
haalde in zijn eentje, drie kilometer on
der de top, de afgematte Rostollan.
Op de col lag de Spanjaard 30 seconden
voor op Rostollan, 1.05 op Poulidor, 1.10
op Anquetil, 1.15 op Foucher en Simpson,
1.17 op Lebaube en Junkermann, 1.30 op
de falende Italiaanse troef Adorni en de
verrassende jonge Duitser Kunde. Baha
montes reed op dat moment zelfs theore
tisch in de gele trui want de drager
daarvan, Georges Groussard was zes mi
nuten achter. Alsof al deze verschrikkin
gen nog niet genoeg waren geweest, had
men nog een grapje bedacht. Meer dan
100 kilometer resteerden namelijk nog
naar de finish in Monaco, terwijl vlak
voor het prinsdom nog twee bijzonder
lastige colletjes de Levent en tenslotte de
Turbie in het parcours waren opgenomen
Een dergelijk lange uitloop bood Baha
montes geen kans om zijn
Groussard te conserveren.
winst op
In de lange afdaling voegden zich
steeds meer renners bij hem tot tenslotte
een kopgroep van 24 man ontstond, waar
uit Jimenez en Galera op het laatst het
contact verloren. Bahamontes, onbetwist
weer de sterke man in deze bergetappe
had de eerste plaats in het bergklasse-
ment op Jimenez veroverd, maar moest
met een zeventiende in de etappe tevre
den zijn. Een onbevredigend resultaat
na een dergelijk zware rit.
ANTIBES, dinsdagavond. (Van onze speciale verslaggever).
Terwijl luierende touristen zich op het strand van
le luxe badplaats Antibes bij een temperatuur van
ruim dertig graden nog wat bruiner lieten branden
door de ongenadig felle zon, werden enkele honder
den meters verderop in het Stada Foch, dinsdag de
laatste voorbereidingen getroffen voor de vierde
ronde van de toekomst. Erg druk was het nog niet en alles ging het
rustige tempo, dat de gang van zaken voor de start kenmerkt.
Antibes is zich nauwelijks bewust van
de Tour de i'Avenir. De mensen zijn hier
gekomen om in een heerlijk klimaat van
hun vakantie te genieten en voor de
van tour-borden voorziene wagens, die
het stadje doorkruisen, hebben zij dan
ook nauwelijks oog.
De Nederlandse ploeg, zondagmorgen
uit eigen land vertrokken, is na een
voorspoedig verlopen reis maandag in de
loop van de morgen op de plaats van
bestemming aangekomen. De ploeg was
per bus naar Parijs gegaan en had daar
de nachttrein naar Antibes genomen.
Maandagmiddag hebben de renners een
trainingsritje van ongeveer zestig kilo
meter gemaakt en voor dinsdag stond
hetzelfde op het programma. Erg druk
maken zij zich niet. „Als zij nu nog in
vorm moeten komen, is het toch al te
laat, dus laat ik ze maar een beetje
gaan", zei een voor zijn doen zeer lank
moedige Gerrit Schulte.
De Bosschenaar, die voor het overige
echter de ploeg met ijzeren hand re
geert daar hebben zij later alleen
maar voordeel van is aan de voor
avond van het vertrek vol vertrou
wen. ,,In de bergen moeten wij na
tuurlijk even afwachten wat het wordt,
maar op het vlakke kunnen wij ieder
een aan. En de buitenlanders vermoe
den al, dat wij met een verrassing ko
men, wat er wordt me voortdurend ge
vraagd of wij werkelijk zo sterk zijn".
Schulte voor de Fransen Skuulte - vond
het beter om de concurrenten niet te
veel te vertellen. ,,Het zijn allemaal mi
litairen, die nog niet veel ervaring heb
ben", was onveranderlijk zijn antwoord.
En daar moesten journalisten en ploeg
leiders het maar mee doen.
De tourorganisatie heeft de Nederlan
ders de mannen uit het land van bloe
den heel toepasselijk ondergebracht
in het hotel ,,Des Fleurs" te Juan les
Pins.
..Wij hebben het in zoverre getroffen,
dat zij voor ons als zij dat willen ook een
goede Nederlandse pot klaarmaken en
dat is voor de jongens waarschijnlijk het
beste", aldus Schulte, die tot dusverre
bijzonder tevreden is.
Voorlopig valt er dus van de Cóte
tl'Azur weinig schokkends te vermel
den. Zoals de Nederlanders brengen ook
de buitenlandse ploegen de laatste dag
voor de start in bijna complete rust door
om de krachten te sparen voor de eer
ste etappe, die over een afstand van
167,5 km naar Toulon voert.
„Morgen wordt het ernstig zei Schulte
grimmig, ,,en wij zullen eens zien of we
niet meteen een goede slag kunnen
slaan". Met de routebeschrijving erbij,
bereidde de Bosschenaar zijn strijdplan
voor de openingsetappe voor. ,,Een ra
vitaillering op zo'n korte afstand is toch
eigenlijk waanzin", meende hij. ,,Onze
jongens hebben die niet nodig en mis
schien dat we daar de anderen kunnen
verrassen". Als het aan Schulte ligt
wordt voor de derde achtereenvolgende
maal de eerste etappe van de Tour de
I'Avenir door een Nederlander gewon
nen.
JACQUES ANQUETIL
sprintzege
(foto Dagblad De Stem)
RiluiUlag
De uitslag van de negende etappe,
BriangonMonaco, 239 km. luidt:
1 Anquetil (Fr.-Geminiani) 7.26.59 met
bon. 7.25.59. 2 Simpson (G.B.-Plaud) z.t.
met bon. 7.26.29, 3 G. Desmet (Belg.-De
Kimpe), 4 Foucher (Fr.-De Muer), 5 Pou
lidor (Fr.-Magne), 6 Pauwels (Belg.-
Ramy), 7 Adorni (It.-Pezzi), 8 Mattio
(Fr.-Remy), 9 Babini (It.-Pezzi), 10 Geor
ges Groussard (Fr.-De Muer), 11 Kunde
Did.-De Kimpe), 12 Duez (Fr.-Plaud),
13 Lebaube (Fr.-Geminiani), 14 Angla-
de (Fr.-De Muer), 15 Pambianco (It.-
Pezzi16 Rostollan (Fr.-Geminiani), 17
Bahamontes (Sp.-Remy), 18 Manzaneque
(Sp.-Pla Sanchis), 19 Poulot (Fr.-Magne),
20 Martin (Sp.-Remy) allen in dezelfde
tijd als de winnaar, 29 Geldermans (Ned.-
Geminiani) 7.31.11, 32 De Roo (Ned.-Ge-
miniani) 7.35.39, 51 Nijdam (Ned.-Pelle-
naars) 7.44.57, 56 Damen (Ned.-Belle
naars) z.t., 59 Zilverberg (Ned.-Dries-
sens) z.t., 69 Wouters (Ned.-Pellenaars)
8.05.47, 77 Piet van Est (Ned.-Pellenaars),
84 Jan Janssen (Ned.-De Muer), 91 Haast
(Ned.-Pellenaars), 97 De Haan (Nedt
Pellenaars).
Uitgevallen
Niet gestart zijn de Belg Planekaert en
de Spanjaard Velez. Leo van Dongen
(Pellenaars) werd uit de strijd genomen
wegens het overschrijden van de tjjdsli-
miet.
Gele trui
Het algemeen klassement ziet er na
negen ritten als volgt uit: 1 G. Grous
sard 53.28.07, 2 Bahamontes op 3.35, 3
Poulidor op 4.07, 4 Foucher op 4.08, 5
Anquetil op 4.22, 6 Anglade op 4.23, 7
Junkerman op 4.47, 8 Simpson op 5.40,
9 Lebaube op 6.17, 10 Martin op 6.53, 11
Manzaneque op 7.24, 12 Altig op 7.31, 13
G. Desmet 1 op 7.34, 14 Novales op 9.11,
15 Jimenez op 11.17, 16 Galera op 11.39,
17 Armand Desmet op 12.25, 18 Pauwels
op 12.25, 19 Adorni op 12.33, 20 Kunde
op 12.54, 26 De Roo 53.45.08. 29 Gelder
mans 53.48.42, 49 Damen 54.12.02, 55 Zil
verberg 54.16.41, 59 Janssen 54.19.14, 65
Haast 54.27.17, 72 Nydam 54.29.47, 75
Wouters 54.32.43, 79 De Haan 54.35.40, 91
Van Est 54.52.23.
Groene trui
Het puntenklassement:
1 Janssen 95 punten, 2 Altig 78 pun
ten. 3 Seis 70 punten, 4 Bocklandt -65
punten, 5 G. Desmet 1 51 punten, 6 Nij
dam 45 punten.
Ploegenprijs
Het ploegenklassement van de negen
de etappe luidt:
1 De Muer 22.20.57, 2 Geminiani z.t., 3
De Kimpe z.t.. 4 ex aequo Remy en Pez-
zi beide z.t., 12 Pellenaars 23.35.41.
Het algemeen ploegenklassement:
1 De Muer 160.28.02, 2 Geminiani
160.38.44, 3 Remy 160.43.12, 4 De Kimpe
160.47.24, 5 Pla Sanchis 161.00.36, 12 Pel
lenaars 162.40.28.
Bergprijs
Na de beklimmingen van de Col des
Vars en de Restefond (beide eerste cate
gorie) en de Levens (tweede categorie)
ziet het bergklassement er als volgt uit:
1 Bahamontes 63 punten, 2 Jimenez 45
punten, 3 Poulidor 37 punten, 4 Anglade
24 punten, 5 Taccone 21 punten.
(Van onze speciale verslaggever)
Jan Janssen vooral had lering getrok
ken uit de eerste Alpenetappe, waarin
hij aanvankelijk had geprobeerd zijn
plaats in de klassering te verdedigen,
maar toen had ondervonden, dat klim
men nog iets heel anders is dan spurten.
Hij draaide nu soepel, zonder zich te
forceren in de achterhoede mee.
Bijzonder fris stapte de Ossendrechter
ruim 38 minuten na Anquetil van de
fiets en guitig vertrouwde hij ons toe:
„Nog nooit heb ik zo'n gemakkelijke dag
gehad. Waarom zou ik me forceren en
dan misschien 30e worden? Een tachtig
ste plaats is net zo goed voor mij als
Altig en, Seis maar geen punten halen
voor de groene trui". Het gevaar van
uitsluiting door tijdsoverschrijding had
Janssen bezworen door midden in een
groep van 36 coureurs naar de eind
streep te rijden. Zelfs als zij de tijdsli
miet hadden overschreden dan nog zou
men het niet aangedurfd hebben zoveel
renners tegelijk te elimineren en daarop
had Janssen gespeculeerd. Lachend trok
hij dan ook zijn nieuwe groene trui aan
en reed een ereronde langs de reeds ge
heel verlaten tribunes.
(Van onze speciale verslaggever)
MONACO, dinsdagavond. De beste
Nederlander was de Beverweker Ab
Geldermans, die op een langzaam leeg
lopende achterband een verdienstelijke
29ste plaats veroverde. Hij was tevre
den, maar had toch een klacht: „zes
kruiken drinken (drie liter is dat) is
veel te weinig op zo'n hete dag, maar
gelukkig heb ik van de mensen langs
de kant nog wat bier gekregen".
Tot tien kilometer voor de finish had
Geldermans in een groep gezeten, waar
uit juist zijn ploeggenoot Rudi Altig de
marreerde op het moment dat de ach
terband van de Beverwijker langzaam
begon leeg te lopen. „Jammer", vond
Geldermans, toen hij hoorde dat Altig
in zijn eentje in die laatste tien kilometer
meer dan een minuut op de kopgroep
had goedgemaakt. „Had ik maar met
hem mee kunnen gaan". Na Geldermans
boekte ook Jo de Roo hij was op de
voorlaatste col de Levent gelost weer
een uitstekend resultaat door als 32ste
te eindigen. De Roo, die iets gebukt gaat
onder het juk van Anquetils meester
schap in de ploeg, is nu in het algemeen
klassement de bestgeplaatste Nederlan
der op 17.01 achter Groussard.
Zo flitste Jacques Anquetil vóór
Tom Simpson over de eindstreep
in Monaco. (Telefoto)
Tegenstander
Jacques Anquetil kreeg maandag de
eerste (kleine) klappen te incasse
ren. Dinsdag niet! En natuurlyk is dat
topnieuws voor de vele Franse jour
nalisten, die de Tour volgen en die
zich bekommeren om het lot van de
man, die normaal gesproken ook deze
ronde moet winnen. „En?", vroegen
de Fransen nadat Jacques zijn eerste
nederlaag tegen Fede Bahamontes had
opgelopen. „Wat denkt gij nu? Hebt
gij nu al een tegenstander ontdekt?".
„Neen", zei Jacques. „De zaak ligt
voor mij nog steeds gekompliceerd,
want mijn belangrijkste tegenstander
is nog steeds onzichtbaar". Ik weet
nog niet wie ik het meest moet vre
zen".
Typering
André Zimmermann, vorig jaar win
naar van de Kleine Tour, liet zich in
de Alpenetappes maar zeer weinig
zien. Jacques Goddet moest daar toch
eens naar informeren. Hij trok naar
het hotel van de Kapha's in Monaco
en wendde zich tot Rafael Geminiani.
„Wat is toch de reden, dat ik Zimmer
mann niet voorin zie bewegen?" vroeg
de Tourbaas aan de Franse ploeglei
der.
„Kijk eens", antwoordde Rafael: „De
jongen eet goed, slaapt best en begint
al het echte gezicht van een Tourren
ner te krijgen".
En daarmee kon Goddet het doen.
JACQUES GODDET
waarom
Vakman
Jacques Anquetil beschikt in deze
Tour over niet minder dan drie rij
wielen. De ene gebruikt hij voor de
vlakke etappes. Een andere fiets voor
de bergritten en een derde voor het
betwisten van de tijdritten. Voordat
de kampioen de Alpen introk wendt^
hij zich tot chef-mecaniciën Louis de
Bruyckere, een Belg.
„Maak mijn lichtere fiets voor de
bergen klaar, Louis", verzocht hij de
Belg.
„Akkoord", zei deze. „Ik zal die lichte
fiets in orde brengen".
Voegde Louis de Bruyckere er later,
toen Anquetil weg was, aan toe: „En
dat kreng van een fiets is twintig
gram lichter".
Achterstand
Hij was een heel stukje ach
teropgeraakt, vriend Hubert
Ferrer: renner van de Pelforth-
ploeg. Hij kon maar niet tegen
de Col de Restefond en de Col
du Vars opkomen. En hij genoot
geen steun van zijn ploegmaats
die wel wat anders hadden te
doen dan hem te steunen. Een
van de passerende journalisten
moedigde Hubert aan en wat
zei de zich vermoeid voortsle
pende coureur? „Maak je ner
gens ongerust over. Mijn pa
troon is Sint-Hubertus. Hij is
de man van de grote jacht".
Premie
En eindelijk is ook Miguel Carbajo
over de brug gekomen. Hij was aan
vankelijk niet van plan een premie
te schenken voor deze Tour. de Span
jaard. Want niet zijn vriend Fede Ba
hamontes leidde in het bergklasse
ment, maar de niet-vriend, landgenoot
Martin Jimenez. Na de etappe met de
beklimming van de Galibier werd het
echter ander. Maandagavond nog zond
Miguel een telegram naar de organi
sators met de mededeling:
„Zet in Uw mededelingen, dat de ren
ner, die het bergklassement gaat win
nen twintig hammen cadeau krijgt.
Van mij'.
Miguel is.slager.
Kwalificatie
Neen, de Italianen hebben in deze
Tour nog geen potten gebroken. Zij
zijn nog niet tot daverende prestaties
gekomen en het is nog niet te zeggen
wanneer zij iets bijzonders zullen uit
voeren. Wat zeggen de „Azzurri" over
elkaar?
Vittorio Adorni over zijn ploeggenoot
Vito Taccone: „Zijn benen doen het
uitstekend, maar Vito heeft geen her
sens".
Stem
Enkele dagen geleden stemden de
journalisten wie naar hun mening de
Tour gaat wmen Zoals gezegd kreeg
Jacques Anquetil de meeste stem
men, namelijk 50. Raymond Pouli
dor kwam tot 49. Het zat de organi
satoren van de stemmerij een beetje
dwars, dat ook de naam van een
renner was genoemd, zekere Four-
nier. die helemael niet op hun lijst
als deelnemer voorkwam. Zij wilden
er niet in berusten en 'kwamen er
eindelijk achter wie op deze man
stemde.
De dader? Een Italiaans journalist,
die voor een deftige krant elke dag
een klein stukje doorbelt en., daar
na de Tourplaatsen gaat verkennen.
Dief
Jean Stablinsky, kampioen
van Frankrijk, heeft zich tot de
commissaris-generaal van de
Tour gewend, de heer Er lie
Wermelinger. Hij beklaagde
zich over het feit, dat in de
laatste twee dagen drie van zijn
vijf nationale kampioenstruien
werden gestolen. Wat zei Erlie
daarop? „Laat deze dieven hun
gang gaan, Jean. Als je straks
de dief maar houdt die tijdens
de kampioenswedstrijd met je
trui aan de haal wil gaan".
Prijs
De prix d'orange voor de meest bemin
neliike renenr ging naar de Fransman
Duez, de prijs voor de intelligentste naar
Anquetil, die „het best zijn hoofd en zijn
benen" gebruikte. De prijs voor de mees!
onfortuinlijke renner werd niet toege
kend.
Etappe
Vandaag krijgen de renners het weer
wat gemakkelijker. De tiende etappe
brengt de troep van Monaco naar
Hyeres over een afstand van 187,5 kilo
meter. Om half acht reeds valt het
startschot en rond twaalf uur zullen
de coureurs in Hyeres arriveren, nadat
zy kennis hebben gemaakt met de
Gassin, een colletje van de vierde ca
tegorie.
Hebben zy het gemakkelijk? Jacques
Goddet gunt hen geen rust, want na
de vlakke rit volgt een tydrit, die van
Hyeres naar Toulon loopt, over een
afstand van 20.8 kilometer. De eerste
renner (de laatstgeplaatste in het klas
sement) start om twee uur, de laatste
om half vyf.
De Tourrenners hebben er nu een hele kluif opzitten. Zo lang
zamerhand moet het u ook duidelijk worden wie de oud-renner is,
die de slotsom uitmaakt van deze prijsvraag voor de adverteer
ders. Wij zijn immers al aan de achtste van de veertien etappen
gekomen. In de sterretjes zit het achtste lettertje verborgen, dat
een schakel vormt in de naam van de ex-coureur. Een renner, die
nog zeer weinig op de voorgro*d is getreden is de man, waarover
het Vandaag gaat. Hij kent zijn v*k. Hij behaa*de immers in het
verladen voldoende overwinningen. Than* schijnt het hem maar
niet te mogen lukken. Wie is die man?
