KRO-tv. in zijn toont Hamlet-drama historische omgeving Mahalia Jackson zingt .Palaver 1964" voor PRODUKTIE KOSTTE f 500.000 «lil T.V. BEIG1E VLAAMS: Ip" Fineer een rand aan elke kant met,STE»SNELFIX Opa's krant Rob de Nijs op t.v.-vliegveld Motorraces Tubbergen en Engelse athletiek STATUS Virginia Vee in televisieshow Vlieg eens uit De grote prijs van Monaco Spionnen in de schaduw VIII DAGBLAD DE STEM VAN ZATERDAG 9 MEI 1964 Donderdagavond a.s. zendt de KRO-TV de BBC-produktie van het treurspel „Hamlet" van Wil liam Shakespeare uit, die vervaar digd is ter gelegenheid van de 400ste geboortedag van de grote Engelse schrijver en door deze En gelse omroep reeds op 23 april op het scherm werd gebracht. .,Een produktie die uitmunt door tech nisch vernuft en precisiewerk, welke in de geschiedenis van de televisie zijn weerga niet vindt", aldus typeerde Syd ney Newman, chef afdeling drama van de Britse televisie, dit staaltje van puur televisie maken, dat in oktober '63 is uitgevoerd. Zonder gebruik te maken van theater of studio heeft men dit dra ma van Shakespeare speciaal voor tele visie opgevoerd in een natuurlijke om geving. Na enige repetitie in Londen is een groep van meer dan vijftig medewer kers. onder wie regisseur, spelers, script-girls en grimeurs, naar Denemar ken gevlogen, waar in nauwe samen werking met twee cameraploegen van de Deense Televisiedienst de opnamen zijn gemaakt op de authentieke grond, waarop, zoals Shakespeare het tenmin ste vertelt, de geschiedenis met Hamlet, Prince of Danmark, zich heeft afge speeld, namelijk het kasteel Kronborg in Helsingör. Koninklijke medewerking Het stadje Helsingör ligt in het noor den. van Denemarken aan de Sont en is bekend om het bezit van een prachtig kasteel, dat het zuiverste voorbeeld van Renaissance bouwstijl van Noord-Europa is. Dat dit kasteel tevens een rol speelt in Shakespeares wereldbekende toneel stuk is een reden temeer voor veel toe risten, die Denemarken aandoen, een be zoek te brengen aan Helsingör. Daarom is er speciale toestemming gevraagd aan koning Frederik om op slot Kronborg televisie-opnamen te ma ken. Deze toestemming werd niet alleen direct gegeven, maar van overheidswe ge werd alle medewerking toegezegd. Zelfs mocht men voor bepaalde scènes de eeuwenoude kanonnen van het slot afvuren, hetgeen alleen geschiedt wan neer een lid van de koninklijke familie per schip op de route door de Sont Kron borg passeert. Tien dagen lang herleefde op het kas teel de historie. In de gangen en zalen van het eerbiedwaardige gebouw en ook er buiten klonken de merkwaardigste commando's, liepen gestalten uit vroe ger tijden rond en kon men zelfs hier en daar een verdwaalde geest tegenkomen. In totaal werkten meer dan 400 men sen aan deze produktie mee. Onder hen bevonden zich 230 soldaten van de Aka- demie voor sergeanten uit Helsingör, die in middeleeuwse klederdracht gestoken, moesten figureren. Geen elektriciteit Al ademt slot Kronborg nog geheel een sfeer van enige eeuwen terug, toch was het zonder meer niet geschikt om de te levisie-mensen ten dienste te staan. Zo ontbrak er elektriciteit, dus moest er vanuit het dorp een hoogspanningskabel naar het kasteel worden gelegd, wat een extra-kosten van 25.000 gld. bete kende. Aan de oostkant van het slot werd een kampement barakken opgetrokken, dat als onderkomen van de produktie-men- sen moest dienen, want 16 uren per dag werken was regel. Ettelijke duizenden meters kabel, 150 lampen en 10 camera's werden ingezet om de scènes feilloos te registreren. Een hoge televisiemast gaf de beelden, waar bij soms alle aanwezige camera's ge bruikt werden, door aan de studio in Kopenhagen. Buiten deze extra-voorzieningen heeft men ook te kampen gehad met moeilijk- De NCRV zendt zondagavond 10 mei het eerste gedeelte uit van het optreden van de wereldberoemde gospelzangeres Maha lia Jackson voor „Palaver 64" dat op Hemelvaartsdag in Utrecht werd gehou den. Behalve Mahalia Jackson verlenen een twintigtal andere artiesten hun mede werking als Rita Reys, Jules de Corte, Henry Blackman, The Light Skiffle Group, het orkest van Frans Mijts, het ballet Rudi Mees, het ensemble Shalom, Les amicos del Paragan en Henk Dorel. Mahalia Jackson werd geboren in 1912 ..i het mekka van de jazzmuziek, New Orleans. Haar vader was dokwerker en tevens hulpprediker van*de kleine bap tistengemeente in die Amerikaanse we reldstad. Van haar vijfde jaar af zong Mahalia' in het koortje van haar vader. Toen zij 16 was, verhuisden haar ouders naar Chicago, waar zij kennis maakte met Earl „Fatha" Hines, de grote secundant van Louis Armstrong, die haar als voca- liste aan zijn band wilde verbinden. Maar Mahalia voelde daar niets voor en werd lid van het Geater Salem Baptist Choir, een rondtrekkend koor, dat haar als vocaliste aannam. Van toen af begon haar victorie. Toen zij in het begin van 1940 haar eerste grammofoonplaat maakte, werd daarmee de basis gelegd voor een wereldvermaardheid, die nu al ruim 15 jaar duurt. Dat het lied voor haar ook een evange lisatiemiddel is, heeft deze grote zange res, die ondanks haar roem bescheiden is gebleven, overduidelijk bewezen. Het tweede deel van haar optreden wordt door de NCRV op zondagavond 7 juni uitge zonden. heden, die niet zo gemakkelijk op te los sen waren. Het koude, vochtige en misti ge weer, dat typisch is voor het Noord- europese klimaat, heeft de spelers toch wel voortdurend parten gespeeld. Men had zelfs een verzekering gesloten in geval dat regisseur of hoofdrolspeler ziek zou worden, want dan moest de produktie gestaakt worden. Een hoge zee ondermijnde een verbindingstoren, waardoor een van de grote lampen ver loren ging. Toch was de woeste zee met name gedurende de scène met de geest ideaal. Een bark, afkomstig uit de 15e eeuw, die gehuurd was van de Faerör-eilan- den en gebruikt zou worden om Hamlet naar Engeland te zeilen, verdween op mysterieuze wyze uit de touwen aan de oever van de Sont. Later bleek dat een groep Deense tieners er mee naar Zwe den was gevaren. Samenwerking De eenheid en samenwerking in de groep waren opvallend en men liet zich door niets ontmoedigen. Wel was men voortdurend bang, dat de moderne scheepvaart roet in het eten zou gooien. Het scheepvaartverkeer op de Sont is nogal intensief, zodat het niet onmogelijk was, dat tijdens de opnamen een voorbij glijdend 20e eeuws schip nogal sterk zoi detonneren in het 16e eeuwse tafe reel. Overigens is men slechts twee da gen op het produktie-schema achter ge raakt, hetgeen van weinig betekenis is bij zo'n grootse opzet. Dit was echter wel de uiterste termijn, omdat de hoofd rolspeler Christophfer Plummer zich van zijn werkzaamheden op Broadway slechts 10 dagen vrij kon maken. Het spel bood tenslotte nóg een Rob de Nijs vervult op Eerste Pink sterdag in het televisieprogramma om half negen 's avonds een belangrijke rol- De show, welke tot titel heeft „Hallo vliegveld, wij gaan landen", brengt het luchtige verhaal van een vliegtuig, dat moet dalen omdat in Londen juwelen zijn gestolen en de douane de koffers van de passagiers wil doorzoeken. In tussen moeten deze passagiers worden beziggehouden, vooral de belangrijke. Ze worden opgevangen door een receptio niste. Bij het douane-onderzoek komt van alles te voorschijn, ook de juwelen. Maar wie heeft ze gestolen? Met Rob de Nijs werken aan het pro gramma mee de Lords, Liesbeth List, Marijke Merckens. Ria Valk. Piet Hen driks, Lex Goudsmit, het ballet van Jan Erntz en koor en orkest van Frans de Kok. De idee en de teksten zijn van Louis Sevee, terwijl Ben de Jong de regie verzorgt. In de middag van tweede Pinksterdag worden elkaar afwisselende reportages uitgezonden van de British games (at letiekwedstrijden) in het White-City- stadion te Londen en de internationale motorraces op het circuit van Tubber gen. Het programma begint om 15.15 uur met een directe reportage van de British games en om 15.55 uur met een verslag uit Tubbergen. Daarna schakelt men om 16.18 weer over naar Londen en om 17 uur volgt ennipoewue dejon om 17 uur volgt opnieuw een reportage van de motorraces Van 17.25 tot 18.05 is er een herhaling van de Rudi Carrel- show en om 18.05 uur wordt de laatste reportage uit Tubbergen gegeven. De atletiekreportages worden door Koos Postema van commentaar voorzien. In Tubbergen is Joop Bolderman commen tator. Van 19 tot 19.30 uur kunnen de sportliefhebbers kijken naar een uitzen ding van „Sport in beeld" over de wed strijden van het Pinksterweekeinde. De doodgraver in Hamlet, gespeeld door Roy Kenncar. moeilijkheid, die echter niet onover winnelijk bleek. Voor de ontmoeting van Hamlet met de geest van zijn va der was een volkomen rust en stilte in de slottuin noodzakelijk. Binnen het kasteel was die nog wel te vinden, maar in het stadje Helsingör zelf maakte men op een werf dag en nacht zoveel lawaai, dat de stilte bij de bui tenopname wreed verstoord zou wor den. Men besloot daarom de werf twee dagen stil te leggen. De aldaar werk zame Denen kregen twee dagen vrijaf, zodat de dagen, waarin spelers en ca- mera-lieden hun werk in een bijna ge heimzinnige stilte deden, het karakter van een aantal nationale feestdagen kregen. Moordend tempo ,,Het tempo was moordend, maar de omgeving geweldig", zei na afloop Christophfer Plummer, die de rol van Hamlet speelt. Deze in Canada geboren acteur heeft internationale bekendheid als Shakespeare-vertolker. De rol van Ophelia wordt gespeeld door Jo Max well Muller. Deze tv-produktie werd geregisseerd door Philip Saville; het is een van de kostbaarste televisieprodukties van dc BBC. De totale kosten bedroegen onge veer 500.000 gld., zodat er de BBC veel aan gelegen was veel landen er voor te interesseren. Een groter eerbetoon aan heo werk van de grote Engelse dichter kon moeilijk gegeven worden, zo verze keren de Engelse en Deense TV-mensen. Zaterdagavond presenteert de AVRO- t.v. om 20.35 het 15de deel van de Dick van Dykeshow. AVRO's quizuur o.l.v. Nand Baert begint om 21.00 uur. Vervol gens is er om 22.00 uur een „Kijk die Rijk"-show. TWEEDE NET De VARA zendt om 21.05 uur op kanaal 27 de Tsjechische film „Jozef Kilian" uit. Om 21.35 uur is er een herhaling van het jazzprogramma „Improvisaties", dat vorig jaar op 24 maart werd uitgezonden. Ten slotte volgt om 2.00 uur een nieuwe zaak in de Perry Masonserie. Zondagmiddag om 14.45 uur geeft de NTS een herhaling van de 17de aflevering in de serie documentaires over „de be zetting". Om 21.05 uur komt na vele maanden de derde aflevering van het tv-feuilleton „Arthur en Eva" op het scherm. Kees van Langeraad heeft om 21.30 uur in de rubriek „onder vier ogen,, een gesprek met de verzetsstrijder J. Nijenhuis. Vervolgens kunt u om 22.00 uur luisteren naar een optreden van Mahalia Jackson tijdens het „Palaver 64" te Utrecht. Zaterdagavond ontvangt Bert Garthoff de schrijver Jaap ter Haar in de rubriek „Onbewoond.". Om 22.55 uur is er het cabaret „Te mooi om waar te zijn". Voor de KRO op Hilversum II (298 m) speelt om 19.30 uur Het Brabants Orkest o.l.v. Hein Jordans. Om 22.40 uur is er de dis cussierubriek „Kruispunt". ZONDAG Zondag is er om 15.30 uur 'n sterofonische uitzending van het Radiokamerorkest. Zondagavond zendt de AVRO om 20.05 uur de musical „Old Chelsea" van Richard Tauber en Bernard Gun uit. Het hoor spel „Ontmoeting in een park" begint om 21.20 uur en om 21.55 uur volgt de stereo- fonische uitzending van de rubriek „Groten van het concertpodium". Om 14.00 uur is er voor de KRO een uit zending, gewijd aan de Nederlandse mu ziekdagen. Om 16.30 uur is er de uitzen ding „De zingende kerk". Het avondprogramma van de KRO biedt om 20.40 uur het zesde deel van het serie hoorspel „Het genootschap van de ge zonde slapers". Om 23.10 uur musiceert het Metropole-orkest. (Advertentie) Vanavond zendt de AVRO- televisie om 22 uur voor de laatste maal het showprogramma „Kijk die Rijk" uit, opgebouwd rond de cabaretier Rijk de Gooyer. Aan dit programma wordt mee gewerkt door Virginia Vee, de jongste van ,,The Peters sisters", het Ameri kaanse vocale trio, dat vóór de tweede wereldoorlog in een nachtclub in Holly wood door Eddy Cantor werd ontdekt. Nadat „the Peters sisters" enige tijd met de beroemde Amerikaanse jazzpianist, arrangeur, componist en orkestleider Duke Ellington waren opgetreden, maak ten zij tournees door de Verenigde Sta ten, Zuid-Amerika, Canada en tal van Europese landen. Sinds enige jaren wo nen „the Peters sisters" die het laatste decennium met enige Europese film maatschappijen contracten hebben afge sloten, in Europa. Vanavond om 20.45 uur is de toeristi sche quiz gewijd aan Griekenland. De deelnemers zullen een aantal vragen moe ten beantwoorden in verband met dit land. Er kunnen vragen gesteld worden van de meest uiteenlopende aard, zoals in verband met geschiedenis, cultuur, sport, ontspanningsleven, zeden en ge bruiken. De winnaar krijgt een. verblijf van acht dagen voor twee personen in Grieken land. Reis en verblijf worden hem koste- loos aangebonden. De kandidaten zijn tevoren onderzocht door een commissie. De eerste schifting is gemaakt in het Amerikaanse theater te Brussel. Met de Grote Prijs van Monaco neemt het wereldkampioenschap van de ren- wagenpiloten van de zogezegde formule 1 een aanvang. Tien Grote Prijzen worden van 10 mei tot 26 december betwist, veelal in Europa, maar ook de Verenigde Staten, Mexico en Zuid-Afrika houden een dergelijke wedstrijd. Voor Neder land was het congres te Parijs een te leurstelling, omdat Zandvoort als kam- piaoenschapsproef werd geschrapt en ver vangen door de Grote Prijs van Oosten rijk. De uitzending van de Monaco-rit vindt morgen (10 mei) plaats om 17.45 uur via België Vlaams. Het geval is ernstig, zei de chef tot mij. Wij hebben enige heel vage ver moedens tot de „schakel" en waar schijnlijk één enkele tastbare aanwij zing voor haar identiteit. Ja. het is een vrouw. En hier is de tastbare aan wijzing. Dit zeggende overhandigde hij mij een stukje papier, blauwgrijs van kleur, van goede kwaliteit, met een ba- ronnenkroontje en daaronder in pot lood de letters verHet was de linkerbovenhoek van een velletje briefpapier. Ik bekeek het stukje papier. Zei toen: verkan veel betekenen. Vera, bijvoorbeeld, die aardige agente van.. Niet badineren, Arbetti, (zei de chef). De zaak is bijzonder ernstig. Er is alle reden om aan te nemen, dat de oorlog zich spoedig zal uitbreiden. (Dat was juist, want het gesprek vond plaats in maart 1940 en in april 1940 ontbrand de de strijd in en om Noorwegen). Wij weten, dat er in Den Haag enige men sen zijn onder leiding van een vrouw, die handel drijven in Duitse en ge allieerde documenten. Het zijn vader- landsloze gezellen, die niet behoren tot een Duitse of geallieerde inlichtingen dienst. Ik weet bovendien uit de beste bron, dat zij ook vervalsingen verhan delen Ik heb enige maanden geleden een verantwoordelijke Nederlandse in stantie laten inlichten. Ik kreeg vol le medewerking, doch tot dusver bleef alle zoeken vruchteloos. Het stukje pa pier, dat ik je toonde, ontving ik enige dagen geleden. Ik heb reden om aan te nemen, dat het verloren werd door de leidster van de schelmenorganisa tie. Ja. ik ben daar vrijwel zeker van. Het blijft een vage aanduiding, zei ik. Als we niet meer hebben en'snel moeten handelen wordt het een lastig karwei. Inderdaad Arbetti, daar ziet het naar uit. Het enige (vervolgde de chef) wat ik kon doen aan de hand van dat ver draaide vodje papier, was een lijst te maken van de in Den Haag aan wezige vrouwen, die een baronnen- kroontje voeren èn in aanmerking zou den komen als verdachte. Ik probeerde om de leverancier van 't briefpapier te vinden, doch slaagde niet. Het pa pier kan trouwens overal ter wereld zijn bedrukt. Wat die „verdachte vrou wen" betreft, ik heb er twee uitge zocht, die misschien speciale aandacht verdienen. Het zijn de Baronin Von Kurzenaltheim en een Francaise, de barones d'Arpège. Zij hebben alle twee een jaar of wat geleden iets te maken gehad met inlichtingendiensten. Ik ben echter nog geen stap verder gekomen. Een verdraaid lastig geval! Onze legatie zorgde voor een ont moeting met de beide „gekroonde ver dachten" Dat had enige voeten in de aarde, omdat Duitsland en Frankrijk in oorlog waren en de beide baronessen niet gezamenlijk konden worden ge vraagd. Dank zij de hulp van een on zer attachés kreeg ik de gelegenheid elk harer afzonderlijk te ontmoeten. De gesprekken waren lang en verve lend. Nieuwe gezichtspunten leverden zij niet op. Nieuwe verdenking even min. Wat de beide vrouwen vroeger ook hebben gedaan, thans zijn zij brandschoon, rapporteerde ik aan mijn chef, die ter ere van dit .geval" in de buurt van Den Haag. namelijk in Rotterdam, vertoefde. De attaché, die mij aan die verve lende gesprekken had geholpen, vond het de hoogste tijd om eens iets opwek- kenders te doen. Om mij te overreden, zei hij zoiets als „Een vliegende vogel vangt altijd wat". Daarom gingen wij een dag later, na gezamenlijk te heb ben gedineerd, een glas wijn drinken in een bar, die niet al te vroeg sloot. Het was er vrij druk. Mijn metgezel kende een aantal der aanwezigen, hetzij persoonlijk, hetzij van reputatie. Hij vertelde mij bij zonderheden. Wij kwamen in een goede stemming. Aan de bar ging het levendig toe. Ik monsterde de krukkenbevolking. Mijn oog bleef rusten op een tweetal mensen: een oudere, gedistingeerde heer met een zwierige, zuidelijke inslag, en een iet wat stijve, doch goedgeklede jonge vrouw. Soms lachte de man bijna luid, terwijl de vrouw dan glimlachte en hem een beetje vragend aankeek. Er was iets in het gezicht van die vrouw, dat mij trof. Het leek mij te onbewogen. Ken je die twee daar, vroeg ik. Ja, Arbetti. Dat is te zeggen, hem ken ik. Hij is hier sedert twee weken. Naar hij zegt om poolshoogte te nemen van de Europese situatie en met lei dende figuren uit de oorlogvoerende en neutrale landen besprekingen te voe ren in opdracht van zijn regering. Een Argentijn weet je. En die vrouw, die heb jk wel eens meer gezien. Zij is Deense van afkomst naderhand met een Nederlander getrouwd geweest en nu gescheiden. Zij logeert bij kennis sen in Wassenaar. Zij heet.. ja, noe ook weer? O ja, ik ben er, zij hset Karin Lemming. Een kwartiertje later betaalde de Zuidamerikaan en vertrok met zijn gezellin. Bij ons tafeltje gekomen her kende hij de attaché en groette hij. Wij bogen. Mevrouw Lemming knikte heel even. Toen zij langs ons tafeltje stapte, stootte zij met haar tas tegen mijn glas. zodat dit omviel en brak Zij maakte excuses. Mijn vriend nocligde het tweetal uit, een glas wijn met ons te drinken. Hij stelde mij aan hen voor. Neen, (zei mevrouw Lemming), van avond gaat het niet, maar zouden wij haar het genoegen willen doen om eens kijken, om overmorgen ten huize van haar Wassenaarse kennissen een cocktail te komen drinken? Dat zou zij erg op prijs stellen en zij zou dan met een gevuld glas kunnen herstellen wat zij aan mij misdeed door haar non chalance. Wij aanvaardden de uitnodi ging grif. Kort na dit gebroken-glas-intermezzo hoorde ik een woordenwisseling tussen een der gasten en de barkeeper. De gast was opvallend gekleed. Hij bf taalde en ging mopperend weg. Ik zei: Die man heeft een onaangenaam gezicht. De volgende ochtend informeerde de attache telefonisch, of ik het gezellig gevonden had ondanks dat gebroken glas. En ja, mijn beste Arbetti, nu ik dat glas ter sprake breng, had jij ook het gevoel, dat Karin Lemming het misschien een beetje opzettelijk omstootte? Misschien om een voor wendsel te hebben, je uit te nodigen. Je veroverde haar blijkbaar op het eerste gezicht. Succes! Bij die woorden besefte ik dat ik in die bar mijn waarnemingsvermo gen te weinig gericht had op de „ge beurtenissen in de schaduw". Natuur lijk had de attaché gelijk. Het omstoot- gebaar was te krachtig geweest, te goed gericht om puur toeval te zijn. Maar waarom? En toen zag ik het als in een flits: Ver.... en het Franse woord voor glas is immersverre. Actie was geboden. Ik belde mijn chef op in Rotterdam. Ik heb een spoor, zei ik. Ik heb een arrestant, zei hij. Ik ging onmiddellijk naar Rotterdam. De chef toonde mij een foto. Ik zag het gezicht van die ruzie-makende barbezoeker van de vo rige avond. Die man was verdacht (zei de chef). Hij bleek bovendien 'n kleine oplichterij op zijn geweten te hebben. De Nederlandse politie werkte mee en lichtte hem vanochtend om zes uur van zijn bed. In zijn hotelkamer vond ik niets van belang, behalve een stukje papier met (in het Frans) de woorden gebroken wijnglas. Verre a vin, Arbet ti! Het papier was hetzelfde als dat met het kroontje en de letters ver. We hebben de man een uur verhoord. We kregen uit hem, dat hij bij een komplot betrokken was. Hij gaf een beschrij ving van zijn „cheffin", zoals hij de leidster noemde. De juiste naam wist hij niet. Hij dacht, dat ze ergens bui ten Deri Haag woonde. Ik weet het (onderbrak ik mijn chef) ze heet Karin Lemming eri ze logeert in Wassenaar bij Nederlandse vrien den. Mijn chef greep de telefoon en vroeg een Haags nummer. Toen de aansluiting kwam, gaf hij snel enige instructies. Nu maar wachten (zei hij tegen mij). Ik vertelde hem wat er in de bar ge beurd was. Ja, dan was zij het inder daad, want de arrestant vertelde ons (zei de chef), dat hij enige avonden per week in die bar moest zijn. Het breken van een wijnglasneen, hij had nooit met de „cheffin" gespro ken. zou het sein zijn om zeer snel naar Zwitserland te vertrekken. De telefoon ratelde. Mijn chef luis terde. Te laat! zei hij. het vogeltje is gevlogen. Karin Lemming is spoorloos verdwenen. En op haar logeerkamer vond men geen snipper papier. Wel bleek, dat zij het schrijfpapier-met- kroontje van haar (volmaakt onschul dige) gastvrouw veelvuldig had ge bruikt. Geen cocktail met Karin voor Ar betti, besloot mijn chef. Ze is ons te slim af geweest. Maar we vinden haar wel! Inderdaad werd zij twee jaar la ter in Portugal op aanwijzing van mijn chef gearresteerd en achter slot en grendel gezet. En dat snippertje papier met kroon tje (vroeg ik, toen Arbetti uitgespro ken was), wat had dat nu te beteke nen? Dat had mijn chef ontvangen van de Nederlandse inlichtingendienst met de mededeling, dat het vermoedelijk af komstig was van de leidster van de groep. Hoe de Nederlanders er aan kwamen, weet ik niet. Zij hebben hun eigen bronnen, net als wij de onze. En het verraad tiert welig in mijn we reldje, mijn beste! En die gearresteerde man? Die was haar koerier. Hij kende haar als „madame" en liet het wel uit zijn hoofd om contact met haar persoonlijk te zoeken. In die bar was ze nooit te voren geweest, zodat de barkeeper haar ook niet kende. Maar goed. die koerier waarschuwde na het „gebroken glas" haar beide andere helpers die even eens ontkwamen. Zij. die rustige Karin, nam alles mee naar Zwitserland en ik geloof, dat ze op haar manier gevoel had voor humor. Want ze wist natuurlijk heel goed wie en wat ik was en wat ik in Den Haag deed.... en daarom koos ze mijn glas als „alarm signaal". 't Spijt me nog van die cock tail! De PTTzo las ik dezer dagen ergens, heeft het in deze tijd bij zonder druk met het installeren van witte telefoontoestellen. Dui zenden abonnees vragen hun zwarte toestel te vervangen door een wit. De PTT heeft een gerede verklaring voor deze nieuwe rage: een witte telefoon is een statussymbool ge worden. Wie meer wil zijn dan iemand anders (dan iemand die maar zo'n gewone zwarte telefoon heeft) die vraagt een wit toestel aan. Als je aan de beurt bentdan komen de monteurs van de PTT het aansluiten. Het zwarte mormel nemen ze dan mee. Zo'n witte kost meeruiteraard. En daar gaat het juist om. Een statussymbool is een ding waarvan de buren weten dat het duur is. Let wel, ik wil er niet op schimpen. Integendeel, ik zou ook volgaarne een witte telefoon bezitten. Maar dat kost, geloof ik, vijfentwintig gulden extra. En die hèb ik niet. Dus telefoneer ik, vol verdriet, door een ordinaire zwarte telefoon. Het i is behelpen, dat weet ik wel. Maar je kunt niet alles hebben. En zo'n zwarte werkt tenslotte ook wel, al is het niet je dat. Had ik een witte, dan zou ik telkens als ik gebeld werd, of zelf belde, na het geijkte „hallo" met enige nadruk zeggen: u spreekt met mij, via een witte telefoon. Want de man aan de andere kant van de lijn ziet tenslotte de kleur van je toestel niet en je moet daar dus wel even op wijzen. Het wordt trouwens wel steeds moeilijker met de statussymbolen. Vroeger, heel vroeger, waren dat auto's, maar die tijd is geweest. Een blauwe maandag heeft televisie als een statussymbool gegolden, maar dat was helemaal gauw afge lopen. En nu letterlijk iedereen een buitenlandse vakantie kan bekosti gen is ook daar de exclusiviteit vol komen af. Op die manier blijven er welhaast geen statussymbolen meer over. Want er komt natuurlijk ook een tijdstip waarop elkeen een witte telefoon heeft. En door middel van welk symbool moeten we dan weer duidelijk maken dat onze status een zeer belangrijke is? Ik stel voor gewoon statussym bolen in de handel te brengen in de vorm van medailles. Daarop moet, duidelijk zichtbaar, worden vermeld hoeveel geld men er voor neergeteld heeft. Je doet zo'n plak dan gewoon op je jas en iedereen ziet dan wat je, als het er op aan komt, uit je portemonnee kunt halen. Iemand die met een grote medaille met het getal 10.000 erop kan rondwandelen, die is wat in de maatschappij. Die wordt vol eerbied bejegend door ieder die hem tegenkomt. Maar ook de man die bescheidener met een status- medaille met het opschrift „150 gul den" zijn voordeur kan uitwandelen heeft recht en reden zich een ge wichtig man te voelen indien zijn buurman het niet verder heeft weten te brengen dan een plak met slechts 100 erop. Die methode lijkt mij simpel en J afdoende. En lucratief voor degene f die de statusmedailies mag vervaar- l digen en verkopen. Eerst meende i ik dat het 't beste zou zijn als de f staat dit deed, ter vervanging van de belastingen. Maar tenslotte is het mijn idee en ik voel er dus f eigenlijk meer voor de zaak zelf t ter hand te nemen. En wanneer ik de mensheid min t of meer juist taxeer, dan zal ik na korte tijd in staat zijn zelf een statussymbool op de revers te kun nen spelden met. een ontzaglijk getal erop PRAET-MAECKER MUUR Brigitte Bardot heeft een buiten verblijf in Saint Tropez, aan de Franse zuidkust. Aangezien de schone BB in deze tuin pleegt te zonnebaden, heeft zij er enkele jaren geleden een hoge muur omheen laten bouwen. Zij sprak toen: „Wie mijn gestalte wil bekijken moet maar naar de bioscoop gaan. In mijn eigen tuin ben ik liever on bespied." Nu moet BB de muur ech ter laten afbreken. Dit is het werk van de WV van Saint Tropez. De ijverige vereniging heeft de gemeente raad een beetje aangevuurd en nu is er een voorstel aangenomen om de muur te laten slopen. De motivering van het besluit luidt: „De afzichtelijk lelijke muur, welke tot in de zee af loopt, tast de natuurlijke schoonheid van de omstreken aan. Dit vermindert de aantrekkelijkheid van Saint Tropez voor de toeristen..." Boze tongen zeg gen dat de burgemeester van Saint Tropez het voorstel lichtelijk kwylend aan de raad voordroeg. ONRUSTSTOKER De Ierse bouwvakarbeider Bill Duffy is veroordeeld tot het betalen van een boete van ongeveer 100 gulden voor het vestigen van een soort re cord in het onruststoken. In een tijd van slechts vijftig minu ten, was Duffy erin geslaagd: 1. Een rel te veroorzaken in het hotel King's Head. 2. Deel te nemen aan een gevecht in de bar. 3. Schade te veroorzaken tijdens een gevecht in een andere bar. '4. Een nieuwe rel te veroorzaken in een derde bar door de openbare ruim te als w.c. te gebruiken. 5. Een gevecht aan te gaan met een klant in een vierde bar. 6. Bij terugkeer in het hotel King's Head opnieuw een rel te veroorzaken door het gooien van bierglazen, het beledigen van de eigenaar en het schoppen naar drie agenten die hem trachtten te kalmeren. 7. Een laatste gevecht te beginnen op het bureau van politie waar hij ter ontnuchtering werd opgesloten. /zzt AI goed, ju wint. Je krijgt dl* volautomatische wasmachine met je verjaardag. INGESNEEUWD In het wekelijkse bijvoegsel van het Russische blad „Izvestja" komt het verhaal voor van een zekere Gra- natkine, die 23 dagen onder de sneeuw bedolven is geweest zonder het leven te verliezen. Granatkine werd aan de rand van zijn woonplaats. Grodno, door een on- verlaat neergeslagen en in een gat geworpen. Korte tijd later ging het sneeuwen en werd hij met sneeuw be- dekt. Drieëntwintig dagen later werd Granatkine door houthakkers gevon den. Na door een arts ter plaatse te zijn behandeld herkreeg hij het be wustzijn. Volgens de behandelende ge neesheer was Granatkine na te zijn neergeslagen in een diepe slaap ge dompeld. Doordat hij warm gekleed was kon hij gedurende 23 dagen, zon der eten of drinken bij een tempera tuur die constant beneden het vries punt was, in leven blijven. DAGWERK Omdat verschillende dieren in de 1 Londense dierentuin pas 's nachts actief worden, zodat de bezoekers er geen plezier aan kunnen beleven, hebben specialisten in een nieuw gebouw van de dierentuin door mid del van een speciale verlichting de rollen omgedraaid. De dieren denken nu, dat het nacht is als het dag is en omgekeerd. De bezoekers zijn daar- mee natuurlijk erg in hun sas. KRABBEN Zes reusachtige degenkrabben uit 1 Alaska, bestemd voor aquaria in Man- Chester, Londen en Hamburg, zijn per i ongeluk in de pan van een Franse i kok terechtgekomen. De krabben, waarvan enkele met de scharen uitgespreid een breedte van ruim een meter hadden, kwamen op het vliegveld Orly aan uit Anchor age en moesten worden doorgestuurd 1 naar West-Duitsland en Engeland. De dieren kwamen te laat aan om onmiddellijk verder te kunnen wor- den vervoerd. Functionarissen op het vliegveld, die de krabben in hun na- tuurlijke koude element wilden hou den, plaatsten de dieren in de koelkast van de keuken op het vliegveld. Maar niemand stelde de chef op de hoogte. De kok gooide de dieren onmid dellijk in een reusachtige teil met kokend water en liet ze als delicatesse i opdienen in het restaurant van het vliegveld. SPOOR- EN TRAMWEGEN 8 Mei 1914: Wanneer u met de dienst van de Nederlandsche Spoorwegen in i de zomer van 1914 van Breda naar Rotterdam wilde reizen, vertrok U bij voorbeeld om 6.28 uur uit de stad, om om 6.34 Beek (het tegenwoordige Prinsenbeek) te bereiken. In Lange- 1 weg ariveerde U om 6.44 uur en in 1 Lage Zwaluwe vertrok U om 6.55 uur. Dan begon de rit naar Dordrecht, waar men om 7.20 uur weer vertrok. Feijenoord bereikte men om 7.49, Rot terdam-Beurs om 7.52 en tenslotte Rotterdam Delftsche Poort om 7.59 uur. De treinrit Breda-Vlissingen duurde van 6.04 tot 9.06 uur. Naar Brussel vanuit Breda was een rit van twee uur en zes minuten. Wie om 4.55 uur uit Amsterdam vertrok, arriveerde om 9.52 uur in Breda. Wie met de „tramwegen" reisde deed over de afstand Breda-Steenber- gen bijvoorbeeld van 5.45 uur tot 8.20 uur en aansluitend van Steenbergen naar Zierikzee van 9.45 uur tot 12.06 uur. Wie vanuit Breda met de tram naar Tilburg wilde, vertrok bijvoor beeld om 6.45 uur en arriveerde op de Tilburgse Heuvel om 9.05 uur. Er waren in die jaren ook omnibus diensten tussen Station Gilze en Gilze- Rijen; Steenbergen en Dinteloord en zelfs een auto-omnibusdienst tussen Ze venbergen en Klundert. In Breda reden bovendien paarden trams; men exploiteerde aldus de dienstregeling van die dagen vijf 1 lijnen. Het waren de lijnen Mastbosch- Breda en omgekeerd; Ginneken-Breda en omgekeerd; Ginneken-Ulvenhout en omgekeerd; Breda-Haagpoort, Princenhage en omgekeerd en ten slotte Breda-Liesbosch en omgekeerd. Eén lijn reed met een frequentie van vijftien minuten; de andere echter om de drie kwartier. Op drie lijnen reed 's avonds na half negen geen tram meer. VAKANTIE v Bij een uitgeverij te Londen is een f instructief boekwerk verschenen, dat in zes talen alle mogelijke ziekten behandelt, die men op vakantie kan krijgen. Het hoek is speciaal geschre ven voor vakantiegangers, die hun heil dit seizoen in het buitenland gaan zoeken. De ziekten en de mid deltjes er tegen worden in encyclo pedische volgorde opgesomd. Er is zelfs rekening mee gehouden, dat een toexistc tijdens haar vakantie in het buitenland het leven schenkt aan een kind. Horizontaal: 1 het geluid; 2 zelfkant - lofdicht; 3 Verenigde Staten van Amerika (afk.) 4 slimheid - japon; 5 een zekere - godheid; 6 graafschap in Engeland - wedstrijd; 7 tijdperk; 8 onheilsgodin - ijzerhoudende grond; 9 scheiding tus sen twee landen. Verticaal: 1. voorzetsel - waterdoorlatend - spil; 2 uitmuntend; 3 gewicht - vreemde munt - landbouwwerktuig4 noot - voorzetsel; 5 speelkaart - jong hert; 6 wintervoertuig - zonnegod; 7 boks- term - bid (latijn) - rund; 8 misluk king: 9 persoonlijk voornaamwoord - een zekere - muzieknoot. •aj - au» - aui 6 apeqap 8 :so - pjo - o^ i lej - .re 9 laai - spp g la; - ;n f 18a - uas 3^ l;uauTuia z api - u; i -;reA •suai8 6 '^o - a;p 8 tej» l laopj - ;ua}f 9 Üupi - aua g laqoi - isfj Ipsn g lapo - 3au z ^uapf i l mor :8ui«eo[do

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1964 | | pagina 35