Wim Smit is beslist met
al heeft hij knopf im ohr
HET GEHEIME
DORP
FLOORMANAGER VEEGT
DE VLOEREN NIET AAN
HHUi
't is weer tijd voor
DUITSLAND EXPORTEERT
TELEVISIE
em-feuiliefon
Programma's radio en t.v.
.s,enr
PULLOVERS
Afrika staat vooraan
Kijk
DAGBLAD DE STEM VAN DINSDAG 31 MAART 1964
GEZELLIG
ONDER-ONSJE
Radio
Dinsdag 31 maart
Woensdag 1 april
Televisie
Dinsdag 31 maart
T.V. IS OOK THEATER
NOOIT NERVEUS
zó zacht zó geurig
INTERNATIONAAL
COLLEGE
DOOR
H. v. N ij natte n-
Doffegrues
Jüngensmarkt
95
11
(Van onze radio- en TV-redacteur)
Na afloop van een grote televi
sieshow met publiek in de studio,
hoorden wij hoe enkele genodigden
de N.T.S. prezen om haar sociale
bewogenheid. Bij informatie bleek
ons dat de genodigden in de me
ning verkeerden, dat de Neder
landse Televisie Stichting diverse
hardhorenden in dienst zou hebben
onder de functionarissen op de
studiovloer.
Wat was het geval? Alle floormana
gers en cameramensen dragen, een knop
je in het oor. Het is een soort gehoor-
apparaatje, waarmee zij in verbinding
staan met de televisie-regisseur, die er
gens boven in de regiekamer achter de
monitors zit en zo zijn commando's naar
de onder hem gelegen studioruimte
geeft. Een floormanager geeft de aan
wijzingen van de regisseur door aan de
betrokken acteurs en andere medewer
kenden op de studiovloer, waar de TV-
produktie wordt opgenomen. Hij is in
feite verantwoordelijk voor orde en
rust in de studio en de baas van de ge
hele studioploeg.
..Dat woord floormanagergebruik ik
niet meer"; zegt de 38-jarige Wim Smit
iri Hilversum. „Er zijn al zoveel Angli
cismen in het TV-jargon geslopen, dat
wij proberen er een goed Nederlands
equivalent voor te vinden. Deze functie
noemen wij nu officieel opnameleider".
Hij is reeds negen jaar in functie bij
de NTS. maar deze geboren Zaandam
mer heeft in zijn jeugdjaren nooit kun
nen voorzien, dat hij nog eens een ver
antwoordelijke functie in de TV-wereld
zou bekleden. Na zijn middelbare school
opleiding ging hij naar het Instituut voor
de Autohandel in Driebergen, waar hij
zijn diploma haalde. Hij wilde truck-ver
koper worden, omdat zijn hart uitging
naar auto's en zware motoren. Na enige
jaren praktijkervaring werd hij leraar
aan dit instituut. Toen had hij een kleine
Fiat 500 die hij totaal sloopte en waar
van h'.j de onderdelen tijdelijk opborg in
bussen en jampotten. Nadat hij alles had
schoongemaakt en gereviseerd, bouwde
hij de gehele auto weer netjes op en ver
kocht het voertuig voor een zacht prijsje.
Zes jaren heeft Wim Smit in Drieber
gen met enorm veel plezier voor de klas
gestaan. In zijn vrije tijd organiseerde
hij feestavondtjes en was drummer in
het Zaanse dansorkestje ,,De Prominen
ten", waarin o.a. Kees en Tinus Bruin,
thans bekende Hilversumse musici in de
omroepwereld, meespeelden.
Met volle teugen genoot hij van de
theater- en showwereld, totdat hij op een
goede dag het besluit nam om naar de
voormalige Utrechtse Opera te gaan. Dit
gezelschap o.l.v. Chris Burgers met so
listen als John v. Kesteren, Arnold van
Mill, Anneke v. d. Graaf, Jan Duiveman,
Guus Hoekman en Corrie Bijster, hield
Opnameleider Wim Smit is niet
hardhorend. Dat knopje in zijn
oor is slechts een onderdeel van
een inter com-ver binding met de
tv-regisseur, die hem opdraagt te
zorgen dat de medewerkenden op
tijd en goed in het beeld komen.
op dat moment 1951-52» feitelijk op te
bestaan en werd omgezet in de Neder
landse Reisopera. Daaruit groeide later
het thans nog befaamde Twentse opera
gezelschap Forum".
,,In die tijd was het een gezellig onder
onsje. Mijn broer, die nu directeur is van
de Amsterdamse Stadsschouwburg, was
toen nog zakelijk leided van de Utrecht
se Opera. Iedereen deed alles. Zo zorgde
ik voor de decorbouw, hielp met de
changementen en de enthousiaste Chris
Burgers kwam in die dagen tijdens de
voorstelling na de eerste akte rustig uit
de orkestbak, trok zijn rokjas uit en
sjouwde duchtig mee. ïn die periode toen
iedereen de mond vol had over cultuur
spreiding, bezochten wij alle provincies.
Chris Burgers zei toen al: ,,Over tien
HILVERSUM I 402 M
KRO: 12.00 Angelus. 12.04' Draaiorgel-
klanken (gr.). 12.20 Lichte grammofoon-
muziek. 12.30 Mededelingen t.b.v. land
en tuinbouw. 12.33 Wij van het land. 12.45
Platennieuws. 12.55 Katholiek nieuws.
13.00 Nieuws. 13.15 Draaien maar!!!,
lichte grammofoonmuziek mét commen
taar. 14.00 Voor de plattelandsvrouwen.
14.10 Klavecimbel-recital: klassieke mu
ziek. 14.35 Metropole-orkest, klein radio
koor en solist. 15.10 Voordracht. 15.30
Als de dag van gisteren, klankbeeld.
16.00 Voor de zieken. 16.30 U hebt voor
rang, godsdienstig programma. 17.00
Voor de jeugd. 17.35 Voor de padvinders.
17.50 Regeringsuitzending: Posterijen in
de Nederlandse Antillen, door Tom Lin-
deijer. 18.00 Lichte grammofoonmuziek
voor de tieners. 18.20 Uitzending van de
Pacifistisch Socialistische Patrij: Zijn
we er op vooruitgegaan? 18.30 Radio-
Volks-Universiteit: Wijsgerig perspec
tief: Taal en samenleving, door Dr. G.
Nuchelmans. 19.00 Nieuws. 19.10 Actua
liteiten. 19.25 Koorzang (gr.). 19.35 De
Nationale Herdenking 1813—1963: Repor
tage van de Nationale Jeugddag met
toespraak door H.K.H. Prinset Beatrix.
20.15 Kamermuziek. 20.15 Radiokoor:
Oude liederen. 20.30 Reisoogst: Zwerf
tochten door gedroomde en werkelijke
werelden. 21.00 Radio Kamerorkest en
solist: Klassieke en moderne muziek.
22.00 De zingende kerk: bespreking over
kerkmuziek uit verschillende stijlperio
den. 22.20 22.30 Nieuws. 22.40
Vreemd.. een keuze uit woord zang
en dans van elders enanders. 23.10
Lichte orkestmuziek en zangsolisten
23.55-24.00 Nieuws.
HILVERSUM II 298 M
AVRO: 12.00 Licht instrumentaal kwin
tet met zangsoliste. 12.30 Regeringsuit
zending: Uitzending voor de landbouw.
12.30 Mededelingen t.b.v. land- en tuin
bouw. 12.33 Licht orkest. 13.00 Nieuws.
13.15 Mededelingen, eventueel actueel of
grammofoonmuziek. 13.25 Beursberich
ten. 13.30 Dansorkest met zangsolisten.
14.00 Voor de vrouw. 14. !0 Voordracht
met piano-illustraties 15.00 Lichte gram
mofoonmuziek. 15.30 Pianorecital: klas
sieke en moderne muziek. 16.00 Actuali
teiten. 16.30 Voor de jeugd. 17.30 New
York calling. 17.35 Lichte grammofoon
muziek voor de jeugd 18 00 Nieuws. 18.15
Eventueel actueel 18.20 Concoursmuziek
door Nederlands Koperorkest. 18.45 Licht
instrumentaal kwintet. 19.00 Voor de
kinderen. 19.05 Paris vous parle gespro
ken brief uit Parijs. 19.10 Bel canto (gr.)
40.00 Nieuws. 20.05 AVRO's Radio Re
vue. 21.00 Wij bestrijden reuma, een do
cumentaire over de zorg voor en van de
reuma-patiënt in Nederland 21.30 Me-
tropole orkest en klein koor. 22.00 Oude
kamermuziek. 22.30 Nieuws en medede-
hugen. 22.40 Actualiteiten. 23.00 Modern
toneel: bespreking van een modern
AInerikaans toneelstuk. 23.55—24.00 Nws.
,0. BRUSSEL VLAAMS
7ioif* J5: 12.00 Nieuws. 12.03 Lichte mu-
ëf Gevarieerde muziek.. 12.50
+o«UrSioic^ten- 13.00 Nieuws en berich-
uno 13-20 Kamermuziek. 14.00 Nieuws,
il'ïï klassieke muziek. (Om 15.00 Nws.)
ja-30 Lichte muziek 1600 Nieuws. 16.03
'eursberichten. 16.09 Duitse les. 16.24
Kamermuziek. 16.55 Grammofoonmu
ziek. 17.00 Nieuws. 17.15 Lichte muziek.
17.45 Volksmuziek. 18.00 Nieuws. 18.03
Voor de soldaten. 18.28 Paardesportbe-
richten. 18.30 Amusementsmuziek. 19.00
Nieuws en radiokroniek. 19.40 Grammo
foonmuziek. 19.50 Praatje. 20.00 Casino
concert. 20.45 Chansons. 21.30 Jazzmu
ziek. 22.00 Nieuws en berichten. 22.15
Amerikaanse muziek. 22.35 De zeven
kunsten. 22.50 (On)-zinnetjes over ons
wereldje. 23.00 Nieuws. 23.05 Belgische
muziek. 23.33 Grammofoonmuziek. 23.55
Nieuws. 24.00-0.10 Voor de scheepvaart.
BRUSSEL FRANS
484 m: 12.30 Gevarieerde muziek. 16.08
Salzburg-Festival 1963: Zangrecital met
pianobegeleiding. 17.00 Nieuws. 18.03 Uit
zending voor de soldaten. 18.40 Lichte
muziek. 19.15 Nieuwe grammofoonpla
ten. 19.30 Nieuws. 22.00 Wereldnieuws.
22.15 Jazzmuziek. 22.55 Nieuws.
HILVERSUM I 402 M
NCRV: 7.00 Nieuws en SOS-berichten.
7.10 Dagopening. 7.20 Moderne orkestmu
ziek. 7.45 Radiokrant. 8.00 Nieuws. 8.15
Lichte orkestmuziek (gr.). 8.35 Interker
kelijke volksliederen en -dansen (gr.).
9.00 Voor de zieken. 9.35 Waterstanden.
10.10 Oude kamermuziek (gr.). 10.30
Morgendienst. 11.00 Reportage van de
Algemene Vergadering C.H.U.
HILVERSUM II 298 M
VARA: 7.00 Nieuws. 7.10 Ochtendgym
nastiek. 7.20 Socialistisch strijdlied. 7.23
Uitgeslapen, lichte grammofoonmuziek.
(Om ca 7.30 Van de voorpagina). 8.00
Nieuws en socialistisch strijdlied. 8.18
Uitgeslapen: lichte grammofoonmuziek.
8.55 Kookpraatje: 9.00 Ochtendgymnas
tiek voor de vrouw. 9.10 Moderne gram
mofoonmuziek. VPRO: 9.40 Morgenwij
ding VARA: 10.00 Lichte grammofoon
muziek. 11.00 Voor de vrouw. 11.35 Spe
cialiteitentheater, maandelijkse radio
show.
NTS: 14.00-16.00 xMationale Herdenking
1813-1963 met toespraak dooi H.K.H.
Prinses 3eatrix. CVK IKOR'RKK: 19.30-
19 45 Logboek. 19.45-20.00 Kenmerk: kro
niek van de kerken. NTS: 20.00 Journaal
20.20 Zendtijd Politieke Partijen: P S P.
20 30 Calamity Jane: muzikale Wild-
West speelfilm. 22.10 Een voetbal als
eendemoeder (Ein Fussball spielt Enten-
mutter), film. 22.35-22.40 Jouranal.
FRANS-BELGIë: 18.30 Berichten. 18.33
De kunst en haar geheim. 19.00 La pen-
sée et les hommes. 19.30 Tekenfilms.
19 50 Janique Aimée, filmfeuilleton. 20.00
Journaal. 20.30 Gevarieerd muzikaal pro
gramma. 21.0a Le Labyrmthe. Poolse
film 21. Ï5 Certificats de naissance, Pool
se film. 22.45 Journaal.
VLAAMS-BELGIë: 16.30 De trouwe
Lassie, TV-feuilleton voor de jeugd. 16.55-
17.30 Japanse film, over het leven der
monniken. 19.00 Religieus programma.
19.30 Te voet door Vlaanderen. 19.55
Sport. 20.00 Nieuws. 20.20 Bonanza- TV-
Western. 21.10 Zeeuwsch-Vlaanderen, do
cumentaire. 21.50 Auteurs te gast in on
ze studio. 22.20 Journaal.
jaren staan overal nieuwe zalen en
schouwburgen." Hij kreeg gelijk. De
eerste première in Enschede, toen de
Reisopera werd omgevormd in Forum'
vergeet ik nooit. Wij hadden de grootste
moeite om de zaal vol te krijgen en ik
belde uur na uur alle prominenten op
om ze uit te nodigen voor een gratis be
zoek aan de eerste voorstelling. Nu geeft
dit gezelschap in Twente alleen al dertig
uitverkochte opera-avonden per seizoen,
Ik heb in die jaren enorm veel geleerd,
Je kreeg een keiharde opleiding en elk
uurtje dat je in bed mocht liggen was
meegenomen. Maar in 1955 gelukte het
me om een aanstelling te krijgen als
assistent-toneelmeester bij de NTS. We
werkten toen nog in de kleine Irenestu
dio en de diverse TV-secties van de om
roepen hadden slechts vijf man in dienst.
Naar de huidige begrippen over TV-
produkties was het daar toen een gekke
tijd. In dat kleine studio'tje werd een
avondvullend programma van diverse
onderdelen uitgezonden. De decors ston
den achter elkaar, en als het pauzebeeld
verscheen was het zaak ze binnen drie
minuten op zijn plaats te zetten. Wij zon
den toen „Salomé" van Oscar Wild uit.
waarin drie echter panters uit Artis
voorkwamen. Als figuranten verklede
oppassers hielden de dieren in toom met
een dunne ketting, welke aan een hals
band was bevestigd. Duizend angsten
hebben de jongens uitgestaan. De om-
roepsters zaten toen nog in een heel
klein hoekje van de studio en de nieuw-S'
lezer van de actualiteitenrubrieken werd
met zijn bureautje weggefrommeld ach
ter een of ander decor. Met Peter Zwart
hebben wij hele nachten getimmerd aan
de decors. Vaak leenden wij het meubi
lair bij bakker Tönis, die aan de over
kant van Irene woonde. We hebben zelfs
een keer onder de maaltijd van de fami
lie Tönis het dressoir uit de huiskamer
gesleept, want een requisitenvoorraad
als tegenwoordig kende je toen niet.
Op een gegeven ogenblik kwam Konin
gin Juliana op bezoek in Irene. Iedereen
had zijn uiterste best gedaan om de stu
dio zo schoon mgelijk te krijgen. De
verfpotten, ladders en wat dies meer zij
hadden wij in de filmcabine opgestapeld
tot aan het plafond toe. Leen Timp zorg
de voor een prachtige gebeeldhouwde ze
tel voor Hare Majesteit, maar een van
de hofdignitarissen fluisterde ons tevoren
in dat de koningin niet graag in zo'n
bakbeest van een stoel zat. Gauw stak
André van Dijk de straat over en leende
bij schrijfmachinehandel Rozenboom een
paar nieuwe stalen stoelen.
Wie schetst de angst van het hoofd
van de Technische Dienst, ir. Mol, toen
de vorstin tijdens de rondgang vroeg
waar de NTS-mensen nu de film dra.ai-
den. De filmcabine vol rommel konden
wij niet laten zien. Met de bekende tech
nische uitvluchten voor dergelijke geval
len werd de NTS gescpaard voor een ko
ninklijke blik in de filmcabine, alias
berghok.
In de loop van de jaren werd Wim
Smit opnameleider en vele grote pro
dukties leidt hij tegenwoordig op de
vloer. Wij denken hierbij aan ,,Die Ent-
führung" uit Sittard, ..Die Kluge" van
Carl Orff, de veelomstreden uitzendin
gen van ,,Zo is het" en de NCR V-uitzen
dingen van ..Als u het mij vraagt". Maar
ook de reportages buiten de studio wor
den vaak aan zijn leiding toevertrouwd,
zoalsb ijvoorbeeld het beeldverslag van
de begrafenis van koningin Wilhelmina.
Vorig weekend was hij nog in het arties
tencafé van Theo Ruiter voor de uitzen
ding van Wim Ibo's „Cabaretkroniek"
Met drie camera's en vele schijnwerpers
waren de TV-mensen en de gasten in
dit cafétje gepropt. De lenzen moesten
vaak onder de armen van de medewer
kenden worden doorgeprikt.
Wim Smit krijgt met al het televisie
werk in de meest ruime zin te maken,
of het nu een rechtstreekse misreportage
is uit Maarssen of een show met Jan
Mansfield of Catherine Valente. ,,Op zo'n
moment merk ik altijd, dat de Kardinaal
vóór de uitzending net zo nerveus is als
de grootste showbusiness-ster. En dat
geeft mij de kans om zonder geagiteerd
heid de regisseur bij te staan.
BERT DE RIJK
Luister naar „'t la weer tijd voor North State", met de Dutch Swing College Band o.l.v. Peter Schilperoort via Radio Veronica - za. 11.15, zo. 10.30. dl. 19.00, do. 18.45 u.
De Bondsrepubliek exporteert sedert
enige tijd een „artikel", dat niet tot het
klassieke assortiment behoort, dat door
West-Duitsland met het waarmerk „Made
in Germany" naar alle landen van de
wereld wordt uitgevoerd. Dit „produkt"
is de televisie in de volle betekenis van
het woord, dus te beginnen met elektri
sche installaties via complete zendstations
tot de redactionele opstelling van pro
gramma's.
In het bijzonder in Afrika helpen West-
duitse radio- en televisiespecialisten bij
de opbouw van vaste zend-onderne-
mingen. Dit is eigenlijk wel een zekere
verrassing, omdat Duitsland van de ont
wikkeling van het radio- en televisiewe
zen in de overzeese gebieden om politie
ke redenen tot op bepaalde hoogte uitge
sloten was. Aan dit feit werd tot voor
kort niets veranderd ondanks het feit
dat er al vanaf 1913 een zender in Togo
staat, waarmee een directe radio-verbin
ding met Berlijn tot stand kon worden
gebracht.
Er is een tweetal redenen voor op te
sommen waarom vooral de hulp uit
Duitsland in deze gebieden zo zeer ge
waardeerd wordt. In het bewustzijn van
de Afrikaanse volkeren speelt de naam
van de Duitse techniek en het Duitse
organisatievermogen een belangrijke rol.
De andere reden is dat de Afrikaanse
staten weliswaar economische hulp zoe
ken, maar dat zij geen politieke binding
wensen als uitvloeisel van de herinnerin
gen die zij aan het koloniale tijdperk
hebben.
De landen van Afrika willen zo snel
als maar enigszins mogelijk is de door
de UNESCO vastgelegde streefdata ver
wezenlijken. Volgens deze moeten er op
elke honderd inwoners minstens tien
kranten, vijf radio-toestellen en twee
bioscoopplaatsen komen. Op deze wijze
wil men bereiken dat de bevolking ten
minste over een minimum aan mogelijk
heden om zich te informeren beschikt.
In Afrika staan er voor elke honderd in
woners slechts één exemplaar van een
dagblad, twee radiotoestellen en een hal
ve bioscoopplaats ter beschikking. Ten
zuiden van de Sahara is er zelfs op elke
duizend inwoners slechts één dagblad.
Daaromis het begrijpelijk dat deze staten
de opbouw van het televisie-net willen
forceren.
Om hieraan te beantwoorden heeft de
Duitse Televisie in Keulen een project
georganiseerd, waardoor het studie-ver-
blijf van Afrikaanse radio- en televisie
mensen mogelijk gemaakt wordt. Door
de oprichting van een internationaal col
lege wordt een studie van minstens één
jaar gegarandeerd. Reedsnu zijn er zes
tig £racticanten uit de ontwikkelingslan
den in de Duitse radio-studio's werk
zaam. Dit aantal wordt voortdurend gro
ter, maar blijft desondanks veel te laag
om te kunnen voldoen aan de behoeften
van de jonge naties.
Om de Afrikaanse studenten bij hun
opleiding te helpen, zullen vakmensen
van de Duitse radio en televisie in de
Afrikaanse zendhuizen en televisie-sta
tions voor een bepaalde tijd gaan wer
ken. Op deze wijze zullen zij ook ter
plaatse niet alleen land en volk leren
kennen, maar ook meer begrip voor de
situatie van het betreffende land mee
naar huis kunnen nemen. Het is de be
doeling dat de Duitse hulp volkomen on
baatzuchtig wordt gegeven. Men wil ech
ter voorkomen dat Afrikanen naar hun
vaderland terugkeren zonder van hun
verblijf in Duitsland voldoende geprofi
teerd te hebben, omdat hun kennis van
de Duitse taal ontoereikend is. Daarom
heeft men het plan opgevat een taaiinsti
tuut op te richten. Hiervan zullen de stu
denten uit de ontwikkelingslanden gratis
gebruik kunnen maken, zoals ook het be
zoek van het internationale college vol
komen vrij is.
35)
,,Daar, daar," wees hij, „op die kar
zitten de vijf andere joden. De smeer
lappen hebben ze te pakken ge
kregen. Wat zal er met onze
mensen gebeurd zijn! We moeten in
grijpen, ze mogen hun bestemming nooit
bereiken."
„Maar wat wil je doen op deze drukke
weg?" protesteerde Toos zwak.
„Dat...als ik goed gezien heb, zijn er
maar twee bewakers bij op fietsen. Die
schiet ik zo voor hun raap."
,Best,' antwoordde ze laconiek. „Maar
toch niet vanuit deze auto als je er
niet zelf bij wilt zijn."
„Laat dat maar aan mij over. Jij
stapt hier uit en loopt naar het hoofd
kwartier om te zien wat er daar aan
het handje is. Als de boel mis is, vin
den we elkaar op het geheime adres."
Toos antwoordde niet. Ze stond be
daard op, sprong langs Rik heen de
auto uit en wandelde weg of ze zo maar
een eindje meegereden was.
Heintje had intussen de motor weer
gestart. Hij was klaar wakker, zijn ver
ontwaardiging te boven en bereid elk
risico met zijn gezel te delen.
Toen Rik dan ook een beetje verbe
ten vroeg: ,,Kan ik op je rekenen?"
antwoordde hij rustig, wat kort: ^Na
tuurlijk, als je tenminste een plan hebt
met een redelijke kans van slagen."
„Rijd op dan," Hij zat daar weer
slungelachtig en nonchalant- of het hele
zaakje hem geen steek aanging, maar
zijn stem was scherp en er lag een
intonatie in die geen tegenspraak duld
de. ..Je rijdt die kar voorbij. Een eind
verderop is een groot gebouw, een
meelcentrale. Daar zet je me af, daar
na rijd je een honderd meter verder,
keert de wagen en komt terug. Zorg
dat je de meelcentrale gepasreerd bent
voor die kar er is. Je zult dan aan
je rechterhand een grindweg zien. Die
rijd je in en stopt juist onder de over
hangende bomen daar, bij de achter
muur van de centrale'. Doe echter zo
onopvallend mogelijk, kijk niet op of
om, wat er ook gebeurt. Als ik driemaal
op de achterwand geklopt, rijd je weg.
Denk eraan, dat de weg nogal boch
tig en kronkelig is, dus voorzichtig aan,
je mag niet stranden. Een eindje ver
der kom je weer op de grote weg uit.
Vermoedelijk halen we de wasserij wel
voor de Duitsers van de schrik beko
men zijn en de boel op stelten gaan
zetten."
,,En als je niet komt?"
„Heb je een horloge?"
„Ja."
„Dan wacht je precies vijf minuten,
nadat je de bomen achter de meelcen
trale bereikt hebt. Maar ik kom," liet
hij er grimmig op volgen.
„Ik zou er liever zelf bij zijn en er
een voor m'n rekening nemen."
Even was het stil, toen antwoordde
Rik met een onvermoede hartelijkheid
en sympathie in zijn stem:
„Denk niet, dat jouw aandeel in deze
zaak kleiner is dan het mijne. Mijn
leven ligt in jouw handen. Ik geef me
blindelings over aan jouw zenuwen,
jouw kalmte en overleg".
Toen zwegen ze beiden. Ze. waren
vlakbij de kar, waarop de joden ineen
gedoken zaten als zieke vleugellamme
vogels, bewaakt door twee Duitsers, die
- '/V '7- 2»
«r achteraan reden op fietsen. De rug
van de voerman drukte verslagenheid
uit; het paard sjokte, zoals slechts een
boerenpaard sjokken kan als de koetsier
weigert het aan te drijven met tong
slag of stok.
„Rijd er nu maar langs, alsof het
hele zaakje je geen steek schelen kan,"
commandeerde Rik.
Bij de centrale hadden ze nauwelijks
een seconde oponthoud.
Rik was al uit de wagen voor die
goed en wel stilstond. Heintje was te
geconcentreerd op de taak, die hij te
vervullen had, dat hij zich goed reken
schap kon geven van de omgeving. Hij
had een vage voorstelling van een mo
dern gebouw met weinig ramen, een
hek, een plein, een poort, aan de an
dere kant van de weg een enkel laag
huisje, bomen en een sloot, een wei
land. Hij zou onmogelijk kunnen zeggen
wat voor mensen er liepen of fietsten
van de centrale tot het punt, waar de
auto moest keren. Het rij verkeer op de
weg was in ieder geval gering. Hij hoef
de niemand voorrang te verlenen en zo
kwam hij weer langs de centrale, zoals
afgesproken was. voor dat de kar met
joden dat punt bereikt had Heel veel
scheelde het niet, want hij passeerde
ze juist voor hij de grindweg insloeg
Hij reed nu erg langzaam en voorzich:
Om half negen vanavond brengt de
N.T.S. de film „Calamity Jane", ge
speeld door Doris Day. Het is,een Wes
tern van de betere soort, waarin Doris
Day excelleert in een rol, waarin zij
haar mannelijke tegenspelers in man
nelijkheid naar de kroon steekt. Soms
geestig, soms stoer voert de film naar
een happy end voor Doris en de man, die
zij in deze film liefheeft.
Over Hilversum I spreekt hedenavond
prinses Beatrix om 19.35 uur n.a.v. de
nationale herdenking 1813-1963, terwijl
over Hilversum II om 20.05 uur een re
vue te beluisteren is met André Carrell
als gastheer, Bert Dijkstra houdt voor
deze zender om 23 uur een lezing over
modern toneel.
De televisie heeft, er dit paasweekeinde
voor gezorgd, dat iedereen wel iets kreeg
dat van zijn gading was. Het Grand Gala
de l'Union des Artistes, zaterdagavond,
zal niemand verveeld hebben, al was het
alleen maar, omdat wereldbekende ster
ren plotseling in heel andere creaties op-
(Advertentie)
traden dan wc van hen gewend zijn. Het
tv-spel „Om zeven uur thuis" had een
knappe intrige. Julien Schoenaerts be
wees ook nu weer een toneelspeler van
klasse te zijn.
Op eerste paasdag was. zoals elk jaar,
Rome in beeld. Paus Paulus VI hield
zijn eerste paastoespraak. Beter dan ve
len op het St. Pietersplein kon televisie
kijkend Nederland de H. Vader zien en
beluisteren
De zondagmiddag was voor de kinde
ren. Drie kwartier feest met Donald
Duck.
Erik Sikkes luidde de avond in. We
geloven, dat de serie het blijft doen door
het talent van Willy Walden, die een
grapje weet op te poetsen. Charmant en
filmisch knap was „Stilte a.u.b.". En nóg
beter dan gewoonlijk hebben we ons met
mr. Kiekeboe geamuseerd, wat ten dele
zijn verklaring vond in het feit, dat de
„parkeerzondaar" in Den Bosch een van
onze eigen verslaggevers was. We ko
men er rond voor uit: het vermaak was
puur leedvermaak. Een bekentenis die
hem waarschijnlijk weel wéér op de
kast zal jagen.
J. V.
Guy Maupassant schreef raak gety
peerde verhalen. Boule de Suif, bewerkte
Beatrice van Lennep tot een toneelstuk
van één akte. Gisteravond bracht de
VPRO het op de beeldbuis met een uit
gebreide cast. Het werd een vrij rumoe
rig geval, dat onwezenlijke kenmerken
droeg. De alles overheersende vraag is,
of dit soort spel op de beeldbuis en
dat nog wel met Pasen had moeten
worden gebracht. Daarop kan alleen maar
met een nadrukkelijk néén worden ge
antwoord.
W. v. B.
elke woensdag
Zuiver wol. Het model
zit „lekker ruim". Kom
bij p c deze prachtige
pullovers maar eens be
wonderen en kies uit
talrijke nieuwe mode
kleuren.
Speciaal verlaagde
J.M.prIJs
leeftijd 3 jaar
jÜjs met kleine stijging per maat
b.v. f jaar 9.95
tig, zijn hart klopte wild, zijn oren wa
ren gespannen, hij had de motor afge
zet.
Hij wist waar hij op wachtte en toch
schrok hij, toen drie, vier korte scherpe
knallen voor een moment het heelal het
zwijgen oplegden, alsof elk levend wezen
an ontsteltenis de adem inhield. De
aart van de auto liep dood onder de
hoge bomen, alsof een dier zijn hol in-
glipte. Heintje keek werktuiglijk op zijn
horloge, maar de betekenis van de aan
gewezen tijd zei hem mets: vijf minu
ten over vijf. Heintje wist alleen, dat
de wijzer op tien over vijf moest staan
voor hij dit plotseling luguber geworden
oord weer kon verlaten. Het leek hem.
dat de secondewijzer stilstond eh hij
bracht zijn pols naar zijn oor om te
luisteren of het horloge wel tikte.
Op de grote weg knarsten en krijsten
de remmen van auto's, die te snel tot
stilstand gedrongen werden; er gilde een
schelle vrouwenstem. Heintje kreeg het
gevoel, dat er daarginder iets misge
gaan was. Hij zat onrustig te draaien,
tot stikkens toe vol zenuwen en angst.
Hij overwoog of hij niet over de muur
zou klimmen om Rik te hulp te ko
men. maar een blik op zijn horloge
leerde hem, dat er nog geen twee mi
nuten verstreken waren. Alles was nu
ook weer beangstigend stil. alleen zat
er een vogel in een struik achter de
muur een eentonig deuntje te piepen
Nee, niet schieten, met schieten, al ging
zijn hand wel twintig keer naar de re
volver, die even gloeiend was als het
vel, waar hij op rustte. Hij ging uit
de wagen om te proberen of hij de
weg in het oog kon krijgen, maar de
takken benamen alle uitzicht en nu be
gon hij de tergend langzame gang van
de secondewijzer langs de cijfer^ te vol
gen en juist toen het naar 'de vier
minuten neigde en hij besloot de mo
tor weer te starten, hoorde hij licht
hijgen en ritselen. De wagen wiegde
en veerde, doordat er telkens iets
zwaars met een plof op de achterklep
terechtkwam, die doorboog aan de slap
pe kettingen. De auto kwam nagenoeg
geruisloos in beweging op hetzelfde mo
ment, dat de knokkels de drie afgespro
ken tekens op het beschot gaven.
Heintje was opeens niet bang en niet
zenuwachtig meer: hij had zich zelf
en de wagen vast 111 de hand. Hij hoor
de er weer bij. hij stond niet langer
naast het gevaar, hij zat er middenin.
Hij had geen moeite met kronkels en
brugjes, hij reed niet gejaagd: in een
weinig opzienbarend vaartje nam hij de
bocht naar de grote weg. Er was niets
wat hem tegenhield, niets wat achterop
kwam en even later stuurde hij de au
to tussen twee smalle gebouwen de bin
nenplaats van de wasserij op.
Daar stond tegen de opengeslagen ga
ragedeuren Toos. Hij kon zo naar bin
nen rijden en achter hem klapten de
deuren dicht. Zijn ogen moesten even
aan het schemerlicht wennen, maar
toen hij het contact afgedraaid had en
het sleuteltje eruit nam, voelde hij zich
eensklaps zo futloos als een te vaak
uitgerekt stuk elastiek. Hij liep naar
de achterkant van de auto. Daar zat
Rik doodgemoedereerd een sigaret te
draaien en achter hem stonden een
beetje gebukt om hun hoofd niet te
stoten, drie mannen van onmiskenbaar
joods uiterlijk. Rik reikte hun om de
beurt een van zijn kunstig gerolde pro-
dukten toe en daarna bood hij er Hein
tje ook een aan. Hij zei alleen: ..Well
done." Buiten zag Heintje pas. dat Rik
zijn overall uitgedaan had en er weer
even slungelachtig uitzag als toen de
tocht begon.
Toos wachtte hem op en hij vroeg:
„Hoe heb je het zo gauw gelapt om
weer hier te zijn? Geen direct gevaar
dus." constateerde hij, „anders wu le
hier nog niet."
(wordt vervolgd)
