KEN Papier voor UW pen SKODA AAM, IMER ONZE PUZZEL heetman ETERFABRIEK [RNEUZEN fl fi INDUSTRIEWEG De Faam. lar niemand i naam. Ha, irt! Er wacht rriendschap- in een weke- 'lijk nog een goed loon, premievrij MIS MET: dat u lijkt. - bel onze afspraak. 4990 Oplossing 8 DAGBLAD DE STEM VAN ZATERDAG 21 MAART 1964 van >nze Terneuzen rs Nop- en verschil- oor het ale col tafels de ver- NIVELLERING (II) Ongetwijfeld zal de heer L. H. te Oos terhout met bijzondere belangstelling hebben uitgezien naar de aflevering van Dagblad De Stem van zaterdag jl. om te zien of „zijn stuk" inderdaad was opgenomen, hetgeen natuurlijk het ge val was. Want als de redactie van dit blad ei'gens objectief is, dan is het wel ten aanzien van de ingezonden stukken. Gelukkig voor de lezers overigens, die hierdoor op de hoogte blijven van de denkbeelden, die overal en bij eenieder zoal leven. Dus ook, die van de heer L. H. te Oosterhout. En omdat er zeer zeker met mij velen zullen zijn, die graag zijn idee willen weerleggen, moet mij toch een en ander van het hart. Op de eerste plaats zijn „kleine ta- brikantjes" lang niet altijd halfbakken technici, doch in de meeste gevallen all-round deskundige personen, zowel technisch als administratief bij de tijd. Daar komt nog bij, dat zij alle verant woording dragen, zowel ten aanzien van de kwaliteit van het produkt, als van de financiële en sociale aangelegenhe den. En hier is toch zeer zeker meer moed voor nodig dan om „het spook van op een ander te gaan werken" te aanvaarden. Steeds weer opnieuw, en ook in uw relaas komt slechts de kwestie van de financiën om de hoek kijken, en wordt al het andere, wat toch dikwijls in veel sterkere mate te maken heeft met menswaardigheid vergeten. Juist daar om is het gelukkig, dat er nog vele kleine ondernemers zijn die „hun men sen" kennen zowel op het werk als thuis bij moeder de vrouw en de kin deren, en die zo mogelijk bijspringen, als er zich eens moeilijkheden zouden voordoen. Dit alles in tegenstelling tot de gang van zaken bij de door u zo toegejuichte grote bedrijven. Daar is immers een ieder een nummer voor de directie en uw naam komt hoogstens voor in de aantekeningen van de afdelingsbaas, die u echter op zijn beurt bij de „grote baas" ook weer voordraagt als nummer zo en zo. En als nummer zo en zo langdurig ziek wordt, krijgt hij met Pasen een prachtige fruitmand aangebo den, verzorgd door de „Sociale Dienst" maar betaald uit een „personeelsspaar- pot voor de zieke collega's". Nee, geef mij dan maar een „klein baasje", al zijn die ook niet altijd van alle fouten vrij. Maar daar zijn ze dan ook mensen voor. Al zijn het vaak dan ook bijzondere mensen. Tot slot nog een opmerking betreffen de de degradatie van kinderbijslag, AOW e.d. tot verkapte armenzorg. Zo lang er van de meeste kinderbijslag nog brommers en luxe televisietoestellen worden gekocht, lijkt me die armen zorg nogal meevallen. Vergist u zich niet, geachte heer L. H. Inzender dezes is geen ondernemer, maar vond het toch noodzakelijk u er even op te wijzen, dat uw denkbeelden het algemeen belang niet dienen. Laat ons liever een voorbeeld nemen aan de (Advertentie) een veilige keuze heer Corn. Weemaes te St.-Jansteen, die in z'n ingezonden stukje grote te vredenheid aan de dag legt en ons allen er op wijst, dat het beter is blind, dan ziende blind te zijn. En niemand beter dan hij, kan ons dat leren. Leven en la ten leven. Ook de kleine ondernemer, al past dat misschien niet altijd precies in ons economisch raderwerk. Hulst H.E. NIVELLERING (III) Volgens de heer L. H. in zijn stukje van zaterdag jl., zijn het de kleinere werkgevers waarop de loonsverhogin gen steeds stuiten. Dit is volgens mijn mening wel zeer onjuist geredeneerd. Het is in ons bureaucratisch Neder- landje nog wel zo dat je voor alles wat je wilt beginnen zakken papieren nodig hebt. Ik kan dergelijke mensen nog al tijd respecteren, omdat ze trachten iets van hun leven te maken, iets op te bouwen en ook al struikelen er ve len, het is heus het proberen waard. AOW en kinderbijslag noemt de heer L. H. armenzorg. „Hoe durft U?" Kinderbijslag is iets wat grote gezin nen nog een beetje op de been houdt, dat we hier samen voor betalen is niets meer dan morele plicht. Ik ben blij dat er in de grote volksgroep, waarover U schrijft, maar weinig mensen zijn, met een dergelijk egoistisch karakter, want zij passen niet meer in onze moderne samenleving en misschien komt er een tijd dat egoisme, de duivel in het men selijke karakter, helemaal verdwijnt en plaats maakt voor het begrip „naasten liefde". Dan kan er een periode in de geschiedenis komen, zonder oorlog, hon ger en ellende. Breda J. L. A. SMULDERS HET DONKERE ZUIDEN (II Onlangsen dat zult U allen wel we ten, is in verschillende steden van ons land de film „Kabouter Bloempot bij de apen" in première gegaan. Via pers, radio en tv bent U ongetwijfeld al vol doende geïnformeerd omtrent een en ander van deze kostelijke vertoning en daarom zal ik, bescheiden als altijd, slechts een enkel woord aan deze kri tieken toevoegen. Geheel per ongeluk was ik vorige week getuige van een even hartver scheurend als komisch tafereel. Bij een van de vier juweeltjes van bioscopen, waar bovenvermelde film gedraaid werd, stond naar schatting een twintig tal jongens en meisjes van een jaar of vijftien enorm zielig te schreien. Ik moest er uiteraard het mijne van weten en vroeg aan een kletsnat meisje, waar om zij hun tranen op zo'n verkwistende wijze de vrije loop lieten. Met omfloers te stem antwoordde ze: „We mogen er niet in." „Waar niet in?" vroeg ik. „In de bios natuurlijk." „Waarom niet?" „Boven de achttien." „Achttien", riep ik verontwaardigd uit. „Maar dat is onmogelijk. Ik heb 'm in Zwijndrecht gezien en daar was ie voor alle leef tijden". ,,'t Is toch zo meneer". En we nend stortte ze zich in een, door haar lotgenoten opnieuw ingezette huilbui. Zo goed en zo kwaad als dat ging pro- geheel compleet H. ENGLEBERT N.V. - VOORSCHOTEN - TEL. (01717-2010) DEALERS: Fa. A. A. v. d. ZWAARD, Koninginnestraat 63, Breda, tel. 36084 Garage LIGTVOET ZN., Bredaseweg 23, Oosterhout, tel. 3880 Garage I. J. ADRIAANSEN, Oude Stad 16, Oostburg, tel. 2679 Fa. W J. v. KAAM, Antwerpsestraat 373, Bergen op Zoom, tel 4775 Autobedrijf IJ. T. WANDEL, Zuidstraat 10, Nieuwerkerk, tel 482 KANTERS' Automobielbedrijf, Bredaseweg 36, Etten, tel. 2254 KANTERS' Automobielbedrijf, Markt 26-28, Sfanddaarbuiten, tel. 2145 Garage C. M. G. CAPPENDIJK, Axelsestraat 174, Terneuzen, tel. 2030 Horizontaal: 1 zangstuk, 3 zoogdier 5 eer, bekendheid, 7 insekt. 9 groet, li waterstand. 13 stuk steen, 15 soort vaar tuig, 16 pers. voornaamw., 17 kachel gerei. 19 naar beneden. 21 kleinood. 23 werpstrik, 27 deel v. d. hals. 28 glad 32 Chinese maat. 33 zijrivier v d Donau 35 op de wijze van, 36 lidwoord. 37 bez. voornaamw., 38 liefkozing, 39 soort schip, 41 geneesmiddel, 43 bevel. 45 be vel, 47 teken van verdriet, 49 huid, 51 keukengerei 53 boom, 54 niet breed, 57 beschaafde vrouw, 60 landbouwwerk tuig, 61 jongensnaam, 63 kleur, 65 in sekt, 67 enzovoort (afk.), 68 vreemde munt, 69 vogel, 70 vorm van slavernij, 71 toespraak. Verticaal: 1 vogel, 2 omroepvereni ging, 3 keukengerei, 4 vallei, 5 hennep- braak, 6 tam, 8 haarkrul, 10 Spaanse mei, 12 muziekterm (afk.) 14 tweetal, 15 smet. lc titel (afk.), 18 gewicht. 20 fafü^o'j 22 elasticiteit. °3 laatstleden tandeloos zoogdier, 25 zang- noot, 26 dwaasheid. 28 keurtroep, 29 S5£W°t. 30 jongensnaam, 31 deel v.e. o* iSe .Pfenning 34 rivier in Afrika, rï ?«SP\8* A88 heilige (afk.), 40 de oude- a? j i 1 41 familielid, 42 rustplaats, V J' d.a* <afk.), 45 pers. voor naamw., 46 wintervoertuig, 48 behoef tig, 49 grondsoort. 50 gelooide huid, 52 masker, 54 natuurkundeterm (afk.), 55 godheid, 56 Europeaan, 57 onvruchtbaar, 58 bloedhuis, 59 getij, 60 nauw, 62 Duits pers voornaamw 64 deel v. h. hoofd, 66 dunne. Horizontaal: 1 skelter, gastrol, 13 aorta, 14 oor, 15 lokte, 16 ur, 17 slot, 19 emoe. 21 tt. 22 set, 24 kroniek, 26 nel, 27 kaag, 29 drent, 30 vara, 31 cape, 33 aker, 35 metro, 37 les, 39 arend, 41 nederlaag, 42 kraam, 44 ala, 45 riant, 48 raap, 50 item, 51 kaal, 53 langs 56 tolk, 58 elk, 59 vandaal, 61 roe. 62 tl, 63 toko, 64 prul, 66 in', 67 oehoe, 69 die, 70 serre, 72 energie, 73 noteren. Verticaal: 1 sauskom, 2 korea, 3 er, 4 lts, 5 talk, 6 rotor, 7 grein, 8 slok, 9 toe. 10 rk, 11 otter, 12 letland, 18 orde, 20 meta, 23 tact, 25 nederland, 26 nare, 28 garnaal, 30 vergiet, 32 poema, 34 kaart, 36 eer, 37 lea, 38 sla, 40 non, 42 kaketoe, 43 arak, 46 amor, 47 tekenen, 49 plak, 50 isar, 52 allen, 54 anode, 55 gapen, 57 loire. 59 voeg, 60 lust, 63 'tor, 65 lee, 68 he, 71 rr. beerde ik een paar woorden van troost te vinden, maar wat vermochten die. Ze lieten zich zo ontzettend gaan! Maar hoe was dat in hemelsnaam mo gelijk? „Kabouter Bloempot" in Breda op achttien gesteld. Waren wij dan wer kelijk zo achterlijk? Diezelfde avond nog legde ik deze nijpende vraag voor aan de voorzitter van de nakeuringscommissie. „Hoor eens hier meneer", antwoordde hij» »>wij durven de verantwoording echt niet op ons te nemen. De enkele passages, die aan onze schaar zijn ont snapt, achten wij niettemin toch nog ongeschikt voor jeugdige kijkers. De rolprent is al met een half uur ingekort en U zult wel begrijpen „Ja, maar beste voorzitter, wie be paalt nou wat wél en wat niet door de beugel kan en door welke leeftijdsgroep de film gezien mag worden?" „Ik kan U alleen maar dit zeggen, meneer, dat wij met de beste bedoelin gen bezield Jaja, en waar blijven de gecoupeerde gedeelten?" „Die nemen we mee naar de soos, meneer. Daar hebben we dan een ge zellige avond en. Ik hoef U nauwelijks te zeggen hoe ik walgde van die hele instelling. Bah, wat een huichelaars!; Thuis ben ik voor de spiegel gaan staan in een matrozenpakje en met kniekousjes aan en heb wel duizend keer gevraagd, waarin dan toch wel het verschil ligt tussen ons, zuiderlin, gen, en onze landgenoten twintig kilo meter noordelijker. En steeds kreeg ik hetzelfde antwoord: „U bent achterlijk meneer, en dat willen wij nog een tijdje zo houden, al u voelt wat ik bedoel". Nou ik voelde er niets van, maar dat komt natuurlijk omdat ik zo achter lijk ben Breda M.v.Z. HET DONKERE ZUIDEN (III) „Kijker" vindt dat de film „Tokio in de i acht" grandioos is verknoeid door de drastische manier waarop „men" de schaar er in heeft gezet. En dan trekt hij de conclusie, dat de schuld zit bij de katholieke nakeuring. Een en ander brengt hem tot uitvallen, waarmee hij eigenlijk zichzelf heeft gecompromi- teerd. Wat is namelijk het geval? Niet de zuidelijke nakeuring zet de schaar in welke film dan ook, (daar heeft ze het recht niet toe) maar dat doet de rijkskeuring, die keurt voor het ganse land en voor alle gezindten. Als nu die rijkskeuring oordeelt, dat in de film „Tokio in de nacht" iets moet wor den verzacht, dan schrijft ze coupures voor of bepaald ze een hogere leeftijds grens en dan denkt ze niet alleen aan Brabant of Limburg, maar zelfs aan Amsterdam en aan alle bioscopen, die boven de grote rivieren liggen. Die rijkskeuring verricht haar taak zelfs zo ernstig, dat de zuidelijke na keuring zich grotendeels bij haar kan aansluiten. En als er in enkele gevallen een uitzondering bestaat, dan kan de bioscoopbezoeker er van op aan, dat er bij de K.F.C. heus aanleiding tot ver hoging van leeftijd bestond, op grond van de katholieke levensopvastting. Dan is haar beslissing rechtsgeldig voor de aangesloten gemeenten (die niet alle in het zuiden zijn gelegen), maar is ze bovendien leidinggevend o.a. voor de filmredacties van de katho lieke dagbladen, van zuid tot noord. Als „kijker" tenslotte insinueert, dat katholieke filmkeurders „dingen afkeu ren en laten couperen" na „zelf eerst met ongetwijfeld genoegen uitgebreid te hebben gekeken", dan make hij deze suggestie waar, maar alleen dan, als hij voor zijn naam durft uitkomen. Breda VAN OORSCHOT HET DONKERE ZUIDEN (IV) Wat jammer dat „Kijker" niet z'n naam en adres bekend heeft gemaakt. Er zouden allicht mensen te vinden zijn, die hem wilden voordragen als kandidaat voor de filmkeuringscom missie. Zulke mensen moeten we daar voor hebben, mensen die ver over de grenzen van Balscheuten hun ontwik keling hebben vervolmaakt. Als „Kijker" zou klagen, dat er m ons zuiden te weinig hoge- en middel bare scholen zijn, te weinig musea, con certzalen, te weinig goede leeszalen en bibliotheken, of te weinig recreatie mogelijkheden, dan zou ik kunnen ge loven, dat hij het (naar zijn zeggen donkere zuiden) wat licht wilde bren gen. Wat het knippen van overvloedige sex uit een film te maken heeft met achterlijk, dom en arm houden is mij niet erg duidelijk. Als hij schrijft, dat die commissieleden zo op hun gemak en uitvoerig met een schijnheilig ge zicht kunnen kijken, dan schijnt daar een zekere afgunst achter te zitten. Zou op hem van toepassing zijn „Zo als de waard is, vertrouwt hij zijn gasten"? Als kijker weet, dat er zoveel geknipt is uit die film, dan heeft hij haar zeker elders al eens gezien. Hij heeft dan zeker nog niet uitvoerig genoeg kunnen kijken? Ach ja, zo'n film draait ook altijd zo vlug. Als hij nou eens in die commissie zat, dan kon hij hem op de spannende momenten nog eens even terug laten draaien Want hij kan kijken, de andere kunnen alleen maar gluren. Kijker moet ook bedenken, dat hij met zijn ironische opmerking van „Be minde gelovigen" alleen maar zichzelf naar beneden haalt. Kijker is blijkbaar zowel binnen als buiten Balscheuten nog niet tot de ontdekking gekomen, dat ontwikkeling, cultuur, beschaving en welvaart niet in bordelen geboren worden. Als kijker stelt, dat die zuidelijke nakeuring drastisch in de grond ge stampt moet worden, dan zou ik een oproep willen doen, tot de gehele chris. telijke wereld, een internationale com missie in het leven te roepen, die alle films, welke overvloeien van sex, cor ruptie, moord en verdere verdwazing, zonder pardon in het vuur zou gooien. Geertruidenberg C. P. DE VOOGHT SLECHTE WEG (II Volgens schrijver d.d. 14 maart is de Wouwerbeekseweg te Bavel er beroerd aan toe. Volgens mij is het de modernste weg, de zogenaamde driebaansweg. Als je er ten noorden inrijdt krijg je klin kers, als er ten zuiden inrijdt krijg je een stuk van allerlei afval (gruis, drai- neerbuizen, steenpuin, enz. Middenin een stuk modder en huisafval. Nu, heren van Openbare Werken, als u dit niet gelooft, dan komt u in de winter of als het veel geregend heeft, uw wagen maar eens proberen op deze driebaansweg. BAVEL H. B NAC BOVENAAN?! (IV) Zo, de storm die door de prestaties van NAC is opgestoken, schijnt af genomen te zijn. Na al die ingezon den stukken zou ik als niet-Breda- naar graag iets opmerken. Over de inhoud van de brieven die in deze rubriek met betrekking tot NAC zijn opgenomen, wil ik het niet hebben, want dan kun je blijven „pennen". Zoals ik al schreef, 'ben ik geen Bre- danaar; ik woon er pas enkele jaren en ben vanaf de eerste zondag gere geld naar het NAC-terrein gegaan. En in die tijd heb ik één ding bij zonder scherp vastgesteld: NAC heeft weinig supporters en akelig veel stuur lui. Laten we de laatste wedstrijden eens bekijken, de duels toen NAC in de top speelde. Ik geloof dat er zo'n achttienduizend mensen langs het ter rein „geborgen" kunnen worden. Maar veel meer dan twaalfduizend kwamen er nooit. Bij wedstrijden met belangen notabene. Ik ben voor de aardigheid eens naar Amsterdam gegaan, toen NAC daar enkele maanden geleden te gen Ajax speelde. Een wedstrijd die tot de „thrillers" van het seizoen ge rekend kon worden, omdat een van de bovenste plaatsen op het spel stond. Ik heb niet geteld, maar als er vijftig Bredanaars waren (opgemaakt uit reacties toen NAC zo schitterend te rugsloeg), is het veel. Ik wil hier maar mee zeggen, dat de inzinking van NAC niet te wijten is aan slechte training, verkeerd beleid in het bestuur, of wat ook, maar doodgewoon de schuld is van het „thuisfront". Het is toch o zo makkelijk om vanuit de krant de NAC-verrichtingen te volgen, om als het minder best gaat, met een fors ge baar papier en pen te pakken. En maar tekeer gaan. Tegen alles en ieder een. Niet naar het veld komen om de club te steunen. Dat kost enkele kilo meters rijden, entreegeld, het kan koud zijn of regenen. Neen, beste Bre danaars, jullie moeten bij de kachel blijven. En als de tijd rijp is, zoals nu, ingezonden stukken sturen. Heerlijk. Wat zal NAC daar blij mee zijn. (G)EEN BRED AN AAR. KLEIN EN GROOT Bij tussenpozen kan men in de rubriek „Papier voor uw pen" epistels tegenko men, waarbij men zich afvraagt, met welke bedoeling de schrijver wel be zield is. Zaterdag 14 maart jl. kon men weer zo'n gortig stukje tegenkomen onder de gewichtige titel „Nivellage" wat evengoed b.v. „Loempia met kip" of iets dergelijks had kunnen zijn, dat slaat ook nergens op. Het is toch geen stijl om de kleine fabrikant op zo'n stuntelige wijze in de rug aan te val len. Het lijkt er op of H. aandeelhou der van een of ander wereldconcern is. Of zijn misschien minder prettige ervaringen met een klein-fabrikant oor zaak van die snode uitlatingen. Het is maar een veronderstelling, maar de mogelijkheid bestaat natuurlijk. Want ook in het klein-bedrijf moet men vaak hersens gebruiken, wat misschien niet altijd meevalt, en heeft men ook niet enkel rechten, maar tevens enkele plichten. Zeker, een groot bedrijf heeft ook zijn voordelen. De mogelijkheden zijn er wat bevor dering betreft aanmerkelijk groter, ze ker voor de technisch minder begaaf den. Bij diverse grote bedrijven bestaat de mogelijkheid het te brengen tot WC- baas met als minimumvereiste de klok kennen, en de bekwaamheid om de tijd te noteren dat een nummer (grote bedrijven werken met nummers zoals u bekend zal zijn) van een zeker ge nummerd appartement heeft gebruik gemaakt. Misschien ook een reden om groot boven klein te verkiezen. Ten slotte wil ik er nog aan toevoegen, dat zowel in groot als klein bedrijf, be loning naar prestatie gegeven wordt, wat ik rustig uit ervaring kan zeggen gezien ik al zo'n 35 jaar zowel in groot als klein mee tippel, waarvan de laatste tien jaar op een klein bedrijf, en ik mag wel zeggen zeer tot genoegen on der een verre van halfbakken techni sche leiding, zoals er heus nog wel meer kleine bedrijven zullen zijn. Zo is het ook nog eens een keer. TETERINGEN M. V. WIE IS DE PROFITEUR? Als men zo de stukjes leest van „Pa pier voor uw pen", of men georgani seerd is of niet en wie dan de profi teur is, zou ik de vraag willen stellen, wie de profiteur is van de landbouw- produkten, die beneden de kostprijs ge leverd worden. Als er loonexplosies plaatsvinden zoals we die kennen, dan kunnen de landbouwprijzen daar geen gelijke tred mee houden zoals dat bij de industrie met zijn doorberekening; de aardappelprijzen b.v. zullen niet stij gen wanneer de lonen met 20 30% omhooggaan. De vraag is wie is de profiteur: de georganiseerde, die door zijn loonbe- leid na O.L. Heer aan de boer zijn leven te danken heeft, of de boer, die door dat loonbeleid zijn aardappels met ver liesgevende prijzen moet leveren? Wanneer blijkt dat de georganiseerde de profiteur is, dan mag hij wel beden ken dat sociale wetgeving geen sociale zekerheid garandeert, maar volgens een oude preek rechtvaardigheid en naas tenliefde sociale zekerheid verschaffen. OBSERVER ONSPORTIEF Ik ben nu drie keer naar de v.v. W.V.O., uit Oosterhaut, gaan kijken en wat mij hier opvalt is dat achter de goal van de tegenpartij steeds zo'n 20 a 25 jongens, tussen 12 en 16 jaar, staan. Dit is op zich niet zo erg. Maar als ze het dan de doelman van de tegenpartij lastig gaan maken is dat erg onsportief. Waarom doet het bestuur Van deze ver eniging hier niets tegen? Oosterhout M. W. C. DONKER DORP „De verlichting op Kuitaart en Hoef- kensdijk is iets verbeterd, als het lich te maan is Op de Hoefkensdijk is de verlichting zeer gering. Daar staat wel een lantaarn (twee te weinig), maar daar komt geen licht uit. Een maand geleden brandden ze dag en nacht. Er wordt veel over gepraat, maar bijna niks gezegd. Over een sportveld te Lamswaarde is ook al wat stof opgewaaid. Maar thans is het zover dat SDO een veld ter beschikking heeft. Dank zij mede werking van mensen buiten de paro chie. Het was de hoogste tijd. want de jeugd werd van straat naar straat ge stuurd. waarbij menige ruit sneuvelde. KUITAART. W. DE S. GEEN BEHOEFTE AAN REPUBLIEK Het begin is gemaakt, (zie Monarchie past in deze tijd niet meer in De Stem van 17-3 '64)), het PvdA-kamerlid de heer Scheps heeft de klok 30 jaar terug gezet. Via zijn partijblad „Het Vrije Volk" heeft hij wereldkundig gemaakt, dat hij er geen traan om zou laten als Nederland het koningsschap zou kwijt raken, op een nette manier dan! Hier ontkent hij dus het bestaans recht van ons geliefde Vorstenhuis. De betoogtrant over Koningin, Prins en Prinses Irene zijn meer laatdunkend dan gezond steekhoudend. Ik ben eerder bereid aan te nemen, dat de vóór-oor- logse SDAP-geest om de hoek is ko men kijken en dat zijn zogenaamd be toog de bekende knuppel in het hoen derhok is. De heer Scheps kan zich in één op zicht gelukkig prijzen dat hij de PSP aan zijn zijde vindt, desgevraagd zullei zij er wel een Schep(s>je bovenop doen De heer Scheps zegt verder, dat éér. der prinsessen zou gezegd hebben (ken nelijk doelende op de zeereis met de „Agemenon") dat het zo prettig was om onder ons te zijn Hier gaat volgens de heer Scheps in Nederland de liefde tot Oranje kapot. Ik ben er echter van overtuigd, dat ik met een groot deel van de Neder landers mag verklaren, dat er geen ge- Advertentie) UW VERLOVINGSRING LIEFDESVERKLARING ZONDER WOORDEN Een verlovingsring is meer dan zomaar een sieraad: een romantisch symbool van liefde en tederheid.Van jong geluk tussen twee mensen. Is er iets dat deze gevoelens betervertolkt dan een ring met een vurig fonkelende brillant? Zo'n ring is bovendien blijvend modieus en een trots waardevast familiebezit. Ons Certificaat geeft u volkomen zekerheid over die waarde. Hebt overlevingsplannen? Komt u dan samen eensaan.U zult verrast zijn door de bijzonder grote keuze. En door de prij- zen.die rekening houden met het budget van jonge mensen! "Lovely" met 1 brillant 130.- "Whisper"mett1brillantjes416,- edelsteenkundige f.g.a. diamantexpert g.i-a. LIJNBAAN 92 oostzeedijk155-157 rotte'rdam motiveerde redenen bestaan om zich ook maar één moment in de gedachte van de heer Scheps te verplaatsen en vanaf deze plaats zou ik willen zeggen, dat nu een begin gemaakt moet worden voor een nationale actie tot behoud van ons vorstenhuis. Er zou een mooie start kunnen plaats hebben op de eerstkomende verjaardag van koningin Juliana. Nederland, laat zien, dat we geen behoefte hebben aan een publiek. BREDA C. v. d. SI. KUNSTIJSBAAN BREDA Na de grote successen van onze schaatsers in de laatste jaren zien we dat er op verschillende plaatsen in ons land kunstijsbanen komen. Maar deze komen in de streken waar reeds elk jaar het meeste natuurlijs komt, en waar men toch reeds het meest kan schaatsen. Wij vragen ons wel af waarom er in het zuiden ook geen baan kan komen. Wanneer gemeente, provincie, toto en fabrieken de handen in elkaar slaan moet dit mogelijk zijn. Breda krijgt er dan een goede attrac tie bij, de jeugd blijft van de straat cn de grote massa heeft een gezonde en goede ontspanning. En wanneer er nauw samengewerkt wordt met „Ijsvermaak" kan de be langstelling zeer groot worden. Met de grote steden Roosendaal, Tilburg en Antwerpen in de buurt en het West brabantse achterland, moet een baan te exploiteren zijn. Ook zal het zuiden dan zeker grote schaatsers gaan leveren, zoals nu wiel renners. Wie gaat het initiatief nemen; wij zien er verlangend naar uit. Een schaatsliefhebber DE ZWANEN VAN DE THEEMS Niet zelden is het ons een behoefte, na het ondergaan van een tv-spel de daarop betrokken recensies in de dag bladen te raadplegen. In het bijzonder, wanneer we eens met het geestespro- dukt van een jong, modern en veelbe lovend auteur te doen hebben; gelijk inzake Cees Nooteboom's „Zwanen van de Theems" toch ongetwijfeld het ge val mag heten. Helaas hield de Stem-recensent zich in deze nogal op de vlakte, gewagend van een .afschuwelijk navrante inhoud', nochtans .helder gecomponeerd, met goed geschreven dialogen en scherp getekende karakters'. Mocht de heer Nooteboom nauwelijks beter gewenst hebben, van de Volks krant werden wij ditmaal toch iets wijzer, waar deze onzes inziens niet ten onrechte de vinger legde op de ,vaak luidruchtige overladenheid van de tekst', een hinderlijk .gebrek aan ruimte' en een wat .onrustige regie' tengevolge hebbend; hetgeen alzo aan de levensechtheid der respectieve per sonages bepaald afbreuk deed. Zulks gold dan in mindere mate het optreden van de jubilaris Jan Lemaire, een oude rot in het vak, wie immers ettelijke delirerende en snorkend? Heyermansgedrochten als op het lijf geschreven staan. En die ook aan deze qua conceptie en opzet zowaar ver dienstelijke tragedie een licht domine rend accent van wrange boertigheid wist te verlenen, alsook dat ietwat vals bouderende sentiment van een sociaal overspannen zeemansdraak uit de ja ren twintig. Derhalve kunnen wij niet geloven in deze verslagen „kolonel", die toevallig in het uur zijner morele ontluistering het tijdschrift ,Door de eeuwen Trouw' gaat zitten lezen; noch in een bekwaam en gevoelig auteur die tot dergelijke wansmakelijke propagandistische kunst greepjes zijn toevlucht zou nemen. Laten we dus niet over het hoofd zien, dat dit programma door de VARA werd verzorgd. Wat de overige figuren, c.q. min of meer bezielde figuranten betreft: Voor zover ze niet volkomen overheerst werden door de geijkte, en naar onze smaak lichtelijk verschaalde karika tuur van de aftandse kazerneleeuw, vermochten zij ons toch nog nauwelijks te boeien. In genen dele als de zgn. vertegenwoordigers van het .tempo doeloe'. Het element van bekrompen farizeïsme lag er daartoe beslist te dik bovenop. BREDA L. PISON HULDE AAN JAN VAN DE KRANT Een kort berichtje in de krant kan soms rare dingen doen. Wij worden er opeens mee voor een feit geplaatst. Onze Jan van de krant gaat afscheid nemen van zijn abonnees. Dat zal raar aandoen dat wij hem niet meer aan de deur zien. Ruim 33 jaar hebben wij deze man aan de deur gehad en hoe? Altijd even opgeruimd, correct in alles voor iedereen, in alles steeds behulp zaam. Jan was voor zijn mensen meer dan een krantenman. Velen hebben hier alleen Dagblad De Stem dat waren allen lezers(essen) van Jan. Ook op het gebied van de advertenties was onze man alles toevertrouwd. Neen, wij hebben dit bericht niet goed kunnen verwerken, die verandering is te groot. Doch aan alles komt een eind. Jan gaat het wat rustiger doen. Het neemt niet weg, dat wij als abon nee er zo maar een punt achter zetten. Alle abonnees van Jan zullen hun dank baarheid voor zijn diensten wel eens willen tonen. Welnu, je hebt nu de kans. Laat ons die trouwe 33 jaar eens niet vergeten. Jan verlangt zeker geen openbare hulde. Maar laat ieder vooi rich zijn dankbaarheid eens oprechl onen. PHILIPPINE J. VAN GESTE! Op de eerste plaats een antwoord aan een onbekende, die zo flink was mij een soort anonieme dreigbrief te schrijven. Slechts dit: „Bedankt geach te onbekende. U liet precies lezen wat u bent". Op de tweede plaats de niet-georga- niseerde uit Dongen. Deze heeft naar ik meen al genoeg te overdenken over hetgeen hem door de redactie is ge zegd in haar naschrift. Dan nog de heer J. H. A. V. uit Putte, Als deze heer zo goed wil zijn mij zijn adres toe te sturen, zal ik graag iemand naar hem toesturen, die genegen zal zijn met hem zijn probleem te bespreken. Op de laat ste plaats dan nog een mevrouw uit Etten. Mevrouw, ik heb geprobeerd mijzelf als profiteur te zien, maar ik ben alleen tot de conclusie kunnen ko men, dat wanneer ik niet georganiseerd zou willen zijn, ik ook niets zou willen aannemen van wat anderen voor elkaar gebracht hadden. U schreef dat op de zaak waar U werkte veel georganiseer- den na verloop van jaren de bond vaar wel hadden gezegd omdat ze niet door de bond werden geholpen, op één na maar die zat dan ook in het bestuur. Hieruit zou ik moeten opmaken dat u wilt zeggen dat alleen bestuursleden worden geholpen. Zou dit uw man als oud-bestuurslid niet het beste weten? Dan is er nog iets, geachte mevrouw, wat ik niet goed begrijp, n.l. de thuis werkers, die voor eigen machines, werktuigen en werkruimte moeten zor gen. Als U hiermee bedoelt, dat deze mensen een soort eigen zaak hebben dan horen zij natuurlijk niet thuis in een werknemersbond, maar veel eerder een werkgevers-organisatie. Wat betreft de mensen, die om ge zondheidsredenen niet in een bedrijf kunnen werken, daarvoor zijn toch ook talrijke voorzieningen. Ik weet natuur lijk niet precies of die wel toereikend genoeg zijn, maar wel weet ik, dat wij wanneer we georganiseerd zijn er beter toe mee kunnen werken deze tot een bevredigend peil op te trekken dan wanneer wij maar bij de pakken neer blijven zitten. DONGEN H. J. OERLEMANS „LEVEN EN LATEN LEVEN" Voor de bekendmaking van amateur toneel en cabaretavonden wordt steeds de hulp ingeroepen van een plaatselijk blad, waar wij allen op geabonneerd zijn. We hebben de redactie van uw blad ook verzocht om medewerking, die ook vlot een verslaggever stuurde van 16—17 jaar en die „het stuk" zou schrijven. Twee dagen nadien ver scheen een artikeltje in uw blad, dat gewoonweg belachelijk was, nee nog erger, het berustte in geen enkel op zicht op de waarheid. Een stukje van 60 cm2 vond men blijkbaar genoeg voor een vereniging, die maandenlang van huis was voor repetitieavonden. Maar goed, het programma ging door. en het publiek was zeer tevreden. Ook de spelers: men voelde dat men succes had! Ook onze jeugdige vriend was wederom in de zaal, en 's maandags werd in een artikel van 40 cm2 al het werk van deze mensen de grond in ge slagen, daar er weer zulk 'n afbreken de kritiek werd geleverd, dat er mij werd gevraagd: „Heeft „De Stem" iets tegen U of tegen uw vereniging?" Wat ik zou willen vragen is dit: Stuur andere, ervaren mensen de straat op om copy te vinden. Denk niet dat u ons kunt „kraken". Nee wij gaan toch wel door ook zonder uw afbrekende of opbouwende kritiek. Ik schrijf niet namens of in het belang van onze vereniging. Onze aanhang is groot ge noeg, maar ik protesteer met klem in het belang van de verenigingen die nog slechts een stootje nodig hebben om in elkaar te storten. Wij lezen gaarne uw blad en een druk fout wordt door ons ook sportief over het hoofd gezien, doch neem één goede raad van mij aan „Laat voortaan leven, wat leeft". OOSTERHOUT W. J. v. d. Kaa Wat 't zwaarts is, moet het zwaarst wegen. Maandag is nu eenmaal de dag van de sport, waar (als het moet) ander nieuws voor wijken moet of sterk ingekort. De door u aangevallen bespreking van 40 cm2 bevat voldoende positieve gegevens om haar aanvaardbaar te maken en een indruk te geven van het gepresteerde werk. Als geschre ven wordt: „alle medespelenden komt beslist grote lof toe voor het gebodene", is hier geen sprake van kraken, maar van waardering, die echter in verband met de grote hoe veelheid sportcopy gecomprimeerd moest worden. Red. GEORGANISEERD ZIJN Na de vele reacties van wel en niet georganiseerden en het door mij inge zonden stuk van 22-2-1964, wil ik nog graag even antwoord geven aan enke len van hen. MONUMENTENZORG Het artikel van archivaris J. H. van Mosselveld in uw blad van 10 dezer gaat mank aan een typische deskundi ge foutnl eenzijdigheid. De vraag is in het geheel niet, ot Monumentenzorg deskundiger is dan het gemeentebsetuur: aan de orde is wel de afweging van het „monumenten- belang" tegenover andere (door schrij ver ten onrechte „door economie en planologie ingegeven leuzen" genoemd) belangen der gemeenschap; deze afwe ging is bij uitstek een taak voor een politiek college. Ik wens b. en w. en raad de wijs heid van het moeilijke juiste midden toe: het zinvolle oude behouden zonder de levende ontwikkeling van de stad te belemmeren. Cultuur wordt overigens niet gemeten naar het aantal monumenten, maar is in de eerste plaats een kwestie van levenssfeer. Ik persoonlijk denk nog steeds met genoegen terug aan de vele moeilijk wordt en er daarom maar wat in de Bredase schouwburg doorgebrach- omheen gedraaid wordt om met een KATTENHANDEL De laatste maanden lopen opkopers de boerderijen in Noord-Brabant en Limburg af om volwassen katten op te kopen, teneinde deze dieren te expor teren naar Frankrijk en Duitsland. Een zo massale actie om katten te verkrijg gen, kan welhaast geen ander doel heb" ben dan om deze dieren de marteling van de vivisectie te doen ondergaan of hen op andere wijze te kwellen. St.-» Franciscus, de grote dierenvriend, zou dit nimmer hebben toegestaan. De zorg voor het dier is ons, mensen, door God toevertrouwd, niet om er naar willekeur mee om te springen, maar om er goed voor te zijn. De Schepper heeft de kat het leven gegeven om op de boerderij en in huis muizen en ander klein ongedierte te vangen en zo een nuttige functie te vervullen. Wie de katten meegeeft aan lieden, die minderwaardige 'bedoelingen met hen hebben, schaadt zichzelf en handelt tegen de wil van Onze Vader. Daarom doet de Vereniging „Kattenzorg" te Den Haag een dringend beroep op allen om de katten in vrede te laten leven. Hebt u te veel katten, laat ze dan in het dierenasyl pijnloos afmaken, maar lever hen niet over aan diegenen die hen kwellen en pijnigen. Een kat heeft evengoed gevoel, maar hij kan niet, zoals de mens, spreken en zich daar door tegen mishandeling verzetten. Laten wij „boven de grote rivieren" die zo graag in het zuiden vertoeven en die in velerlei opzicht trots zijn op onze landgenoten in deze provincies, óók trots op u kunnen zijn, omdat u ELKE medewerking weigert om aan opkopers katten kwijt te rak en. Wij zijn broeders van één volk. Laten wij dan in onze zorg voor de kat, juist nu het dier het zo nodig heeft, ook één zijn. Den Haag Ver. Kattenzorg POLDERCONCENTRATIE (II) In De Stem van 10 maart word ik als overtuigd voorstander van concen tratie bestempeld. Dit is niet het geval, hoewel ik niet blind ben voor mogelijkheden die er in schuilen; evenmin als voor de fouten die aan de tegenwoordige toestand kle ven. Opinie-peilingen ten westen van het Kanaal brachten mij geen 5% voorstan ders en men moet lang zoeken eer men een voorstander vindt. De landbouwer vreest de hoge kosten die dit zal medebrengen, maar ook de overige burgers zullen van een koude kermis thuiskomen. De toekomstige polderlasten zullen bij concentratie ongeveer 60 gulden per ha worden en dat brengt mede dat elke woning zal belast worden met ongev. 60 x 0,2% is 12% van de belast bare huurwaarde. De reeds door duur onderhoud niet op rozen zittende eigenaren van huizen woningbouwverenigingen zal dit niet meevallen. Dat niet de verhoging alleen, maar ook het onderhoud van de Scheldedij- ken staatstaak moest wezen, conclu deer ik uit de volgende feiten: Het water is van het Rijk, die ver pacht visserij. Aanwas polders is voor de staat, terwijl vaarrechten interna tionaal zijn in tegenstelling met de polders in Brabant die voorrechten hef fen. Leger, justitie, grensbewaking enz. zijn staatszaken; de door eb en vloed beheerste wateren vragen uit recht vaardigheidsoogpunt om staatsbeheer. In plaats van concentratie was een diepgaande verandering nodig voor onze wetten ook op het punt van onder houd wegen. De bijdragen betaald uit het wegenfonds zijn gewoonweg be lachelijk. Couponknippende effectenbezitters dragen in deze niet mede in de zware lasten van Z.-Vlaanderen. De stemming is voor de statenleden geen gemakkelijke taak. Ook zij staan in deze zaak evenals de boeren door de Deltawet met de rug tegen de muur, zoals een dijkgraaf het kernachtig uit drukte. Sluiskil P. DAVID OVERAL HEEN MET D.O.S. Wie is die persoon die zich zo belang rijk vindt om zich „Opmerker" te noe men? De naam „Opmerker" is alleen hij waard die inderdaad iets op te merken heeft, maar hoe haalt iemand het in zijn hoofd, om onder zo'n stel nonsens de naam „Opmerker" te zetten? Zou hij wel weten wat wij met adspi- ranten bedoelen? Adspiranten zijn zij die pas enige weken bij de drumband DOS zijn. Vorig jaar werd aan deze concoursen deelgenomen: a. Hoensbroek. Ie prijs mars wedstrijd. Ie prijs concertwedstrijd. b. Nieuwendijk, 2e prijs, hoogste aantal punten op concours (er werden geen eerste prijzen toegekend door de jury) c. Geertruidenberg. Doordat er marsen verkeerd waren ingestudeerd kwam hier een derde prijs uit de bus. (Hier zal de persoon op doelen). Waarom DOS niet naar de Carnavals optocht in Raamsdonksveer is gegaan. Wil de persoon die „onbekend wenst te blijven" zelf soms als leider voor een groepje van negen tamboers gaan lo pen? Zou het niet zo zijn dat voor de meeste nieuwelingen de muziek te te verrijkende avonden, om maar één voorbeeld te noemen. Den Haag Mr. H. J. THEULINGS mooi smoesje stillekens te verdwijnen. Dussen Het bestuur drumband D.O.S.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1964 | | pagina 17