Theodorushaven begin van Oosterscheldeplan STILBÉPAN Eerste paal brandweer kazerne te Middelburg Rijk hecht goedkeuring aan woningbouw SLOE-PLAN VERONTRUST ANTWERPEN NIET het behoud van uw haar... Melkfabriek Walcheren scheidde van S. Simonse Tuinders lopen vooruit op toekomstige winsten Dr. Albert van de Poel over het Feest van nationale betekenis..... Drs. Dusarduyn in hoofdbestuur van Zonnebloem Contra Verdijk Contra ir. Delmer Stamboek V.L.N. in het zilver Gent dupe Voor Vlissingen en Middelburg Balans Sprangers verlaagt prijs opnieuw Geïmproviseerde plechtigheid Erkenning Oprichting van bestuursschool BIOLOGISCHE T"V tfA6BLAB DE STEM VAN WOENSDAG 29 JANUARI 1964 (Van onze verslaggever) Biedt een zeehaven in de Oosterschelde niet groter voordelen dan de zeehaven die Brabant wilde aanleggen ten zuiden van de Kreekrak- dam? Die vraag stelt de Bredase journalist en waterstaatkundig expert dr. J. E. Albert van de Poel in een indrukwekkende brochure over het Schelde-Rijnakkoord van 13 mei 1963. Deze overeenkomst, die nog moet worden goedgekeurd door de parlementen van Nederland en Bel gië, heeft bij onze zuiderburen de pennen in beweging gebracht. In zijn brochure, die is toegezonden aan de parlementsleden van beide lan den, kiest dr. van de Poel de zijde van de voorstanders van het akkoord. In de publikatie komt ook het Bra bantse zeehavenplan ter sprake, dat zo nauw verbonden was met de Schelde- Rijnverbinding. De overeenkomst die op 13 mei ondertekend werd, noopte Bra bant van zijn Kreekrakplan af te zien. De toenmalige minister van Verkeer en Waterstaat drs. Korthals beloofde ech ter een zeehaven in de Oosterschelde. Weliswaar, aldus dr. van de Poel, dient de aanleg van dit zeehavencomplex af gestemd te worden op de afsluiting van de Oosterschelde, maar het lijkt mo gelijk om de Theodorushaven van Ber gen op Zoom nu een plaats in het ge heel te doen innemen. Bij het oorspron kelijke Kreekrakplan was dat niet mo gelijk. „Zo dat het geval is", vervolgt dr. van de Poel, die aldus een door ons al eerder gegeven idee ondersteunt, „zal de Theodorushaven de plaats kunnen innemen van de oorspronke lijke eerste fase van het Kreekrakplan, dat ook volstond met het maken van een industrieterrein aan ondiep vaar water, bereikbaar voor coasters. In dien dat gebeurt, kan men stellen dat met de uitvoering van het Ooster- schelde-plan reeds een begin is ge maakt", Op de begroting van de stad Bergen op Zoom prijkt een aanzienlijk bedrag voor de feestelijkheden waar mee men de nieuwe haven in gebruik wil nemen. Als men de Theodorushaven wil be schouwen als de aanzet tot de Ooster- scheldehaven, wordt het een feest van nationale betekenis Ondanks deze optimistische visie moet dr. van de Poel toch vaststellen dat men thans de volledige afsluiting van de Oosterschelde zal moeten afwachten, al- vorens Bergen op Zoom een zeehaven kan bekomen met een toegang tot de Westerschelde bij Waarde. Dit betekent overigens niet dat men met de uitwer king van de plannen tot 1978 behoeft te wachten. Een onmiddellijke aanleg van de Oos- terschelde-haven is in ieder geval niet mogelijk en door de regering trouwens ook aigewezen. Het Tweede-Kamerlid drs. A. Verdijk noemde dit op een KVP- bijeenkomst te Breda een „schot in de rug van Westbrabant". Hij bepleitte een directe aanpak. Tussen de mond van de Eendracht en Waarde op Zuid-Beveland zou een dam moeten worden aangelegd een dam die na 1978 toch opgeworpen moet worden om de Kreekrakweg te ontlasten. Volgens drs. Verdijk moet men aan het werk, omdat nu nog de arbeidskrachten voorhanden zijn. Dr. van de Poel tekent in een naschrift echter aan dat bij het plan-Verdijk be dacht moet worden, dat, afgezien van extra kosten, voortijdig schade kan wor den berokkend aan de nog resterende schaaldierencultuur op de bank van Yerseke en het Verdronken Land van Zuid-geveland. Bovendien zou een dam het Bergse Diep blokkeren, terwijl deze vaargeul nog jaren lang de verbinding door de Tussenwateren en de toegang tot de Theodorushaven blijft. Deze opmerkingen over de zeehaven plannen aan Brabants westrand zijn in de brochure slechts terloops notities. De 54 pagina's van het boekje heeft dr. van de Poel geheel nodig voor zijn za kelijk filmbeeld van hetgeen er na de ondertekening van het akkoord is ge beurd. Hij heeft echter niet alleen de meningen van de voor- en tegenstanders samengevat, maar deze ook van het no dige commentaar voorzien. Het debat over het akkoord werd op 16 juli 1963 geopend door de voorzitter van de Belgische onderhandelingsdele gatie baron de Gruben, die in een rede tot de Antwerpse Kamer van Koophan del de overeenkomst het hoogst haalba re noemde. Zijn zakelijk betoog kon de Belgische ere-secretaris-generaal van Openbare Werken ir. Alexandre Delmer, die zelf jarenlang bij de onderhandelin gen betrokken was geweest, niet van een uiterst scherpe veroordeling weerhou den. Zijn filippica, die eveneens in brochure-vorm werd uitgegeven, wordt scherp en uiterst deskundig weerlegd door dr. van de Poel. De kritieken van „Le Bulletin du Grand Liège" en de „Revue du Conseil Economique Wallon7, die de afgelopen zomer ir. Delmer bij vielen, worden eveneens ontzenuwd. En hoe! Bijzonder interessant is de weerleg ging van de rechtspretenties, die de oude garde in België meent te kunnen ontlenen aan het Scheidingstractaat van 1839. Met een beroep op de geschriften van mr. A. J. van Vessem en de roem ruchte prof. dr. C. Gerretson toont dr. vande Poel aan, dat België aan dit tractaat geen zeggenschap over de op Nederlands gebied gelegen Tussenwate ren kan ontlenen. Drs. W. Dusarduyn, directeur van de Katholieke Raad voor Zeeland, is be noemd tot lid van het hoofdbestuur van de katholieke nationale vereniging tot bevordering van het welzijn der zieken (De Zonnebloem). De heer Dusarduyn vertegenwoordigt het bisdom Breda in net hoofdbestuur. DR. ALBERT v. d. POEL nimum herleid, en zal nog verder wor den teruggebracht naar gelang België thans de normalisatie van de Wester schelde zal weten door te zetten. Rotterdam en Amsterdam zijn gedeel telijk verslagen. Zij verliezen immers het Geuzenvoorrecht van de afsluiting der Westerschelde, en moeten Antwer pen als gelijkberechtigde haven in de Nederlandse delta erkennen. Dat is dan het morele herstel van historisch poli tieke rampen en domheden. Voor Luik bestaat er, nuchter bezien, slechts aan leiding om nog eens extra subsidies te vragen voor zich zelf. Hetzelfde geldt voor heel Wallonië. Op de drukbezochte algemene verga dering van het warmbloedpaardenstam boek de V.L.N.» dinsdag te Utrecht ge houden, deelde de met algemene stem men herkozen voorzitter, mr. C. Th. E. graaf van Lynden van Sandenburg, o.a. mede dat het in het voornemen ligt om in de tweede helft van september het 25-jarig bestaan van het stamboek te vieren met een grote demonstratie. Mo gelijk in Utrecht, als daar tenminste een geschikt terrein gevonden kan worden. Eén der belangrijke punten van de vergadering was het voorstel van het hoofdbestuur om de stamboekreglemen ten te wijzigen in dier voege dat de hengstenkeuringscommissiën voortaan zullen bestaan uit één vaste kern van 3 personen (voorzitter T. B. v. Binsbergen plus een lid voor het Gelders en één voor het Gronings type) aangevuld voor het Gelders type met twee Gelderse" ju ryleden en voor het Gronings type met twee Groningse" leden, van welke laat- sten één uit het N.W.P.-gebied. Noordbrabant drong aan op het ver plichtend stellen der remwagenproef voor merriën die een hoger predikaat voorlopig kregen toegekend. Voor deze suggestie voelden meerdere afdelingen, zodat hiertoe besloten werd voor de kroonmerriën vanwege het hoofdbestuur. In de hengstenkeuringscommissie zul len fungeren de heren A. C. Vermeulen te Kedichem en^C. P. Wiersema te Em- meloord, resp. Geld. en Gron. type (vaste kern) plus voor het Gelders type H. den Hartog te Opheusden en W. H. v. Wou denberg Rz. te Houten en voor het Gro nings type H. T. R. v. Oppenraay te Bemmel en ir. Oosterbaan (Friesland, N.W.P.) Uit het jaarverslag van secretaris A, J. Vermond bleek o.a. dat het ledental dér V.L.N. nog bijna 10.000 bedraagt; bo ven de grote rivieren is er een kleine vermindering, in Noordbrabant echter een toename van het aantal leden in 1963. De fokkerij met hengsten die ,,ho ger in het bloed" staan, is wel binnen de perken gebleven (355 merriën gedekt tegen 265 in 1962). Gent is enigszins het slachtoffer, om dat het voorshands blijft aangewezen op de oude Rijnvaartweg via het kanaal door Zuid-Beveland, dat niet geschikt is voor duwvaart. Dit kanaal wordt overigens niet buiten gebruik gesteld en de mogelijkheid op een nieuwe vaar weg via het kanaal AntwerpenOoster schelde blijft open. Het enige gebied van de vroegere Ze ventien Provinciën uit de Bourgondische Kreis van Karei de Vijfde dat ho pelijk slechts tijdelijk is opgeofferd aan het gemeenschappelijk geacht belang van het Deltaland in zijn geheel, is het eenmaal bloeiende Markiezaat van Ber gen op Zoom met het aangrenzende deel van westelijk Noordbrabant. Met deze volzin besluit dr. van de Poel zijn in teressante brochure. T"~ (Van onze verslaggever) „Het is een gelukkig bericht na span nende dagen", zei ons gisteravond de Vlissingse wethouder van Volkshuisves ting F. Smit. Met dat bericht bedoelde hij de mededeling van de Minister van Volkshuisvesting en Bouwnijverheid aan de gemeentebesturen van Vlissingen en Middelburg, dat de rijksgoedkeuring voor de grote woningbouwprojecten volgens het besparende systeem zijn afgezonden. Na maanden van afwachten, zal, mo gelijk reeds begin maart, de eerste paal in de grond kunnen gaan, in Vlis singen in plan Paauwenburg en in Mid delburg in plan Zuid, waarna in de loop De balans opmakend zegt dr v.d. Poel dat ir. Delmer niets nieuws verkondigt met zijn stelling dat de Belgische diplomatie een nederlaag heeft geleden. Ir. Delmer heeft zelf bijgedragen tot die nederlaag. „Hij was en is nu eenmaal te bejaard geworden om oude en verouderde inter pretaties van de Nederlands-Belgische rechtsposities te kunnen herzien", aldus dr. van de Poel. Het akkoord is evenwel geen neder laag van de laatste Belgische regerin gen en ook niet van het huidig stads bestuur van Antwerpen. De Belgische regering heeft het gedeeltelijk van het tweespan RotterdamAmsterdam ge wonnen. Het geografische voordeel van deze „Hollandse" haven is tot een mi- (Van onze Belgische correspondent) Wat de haven van Antwerpen morgen zal zijn, wordt in hoofd zaak bepaald door de mate, waarin de Schelde bevaarbaar zal worden gemaakt voor de zeer grote zee schepen. Tien jaar geleden was de haven slechts toegankelijk voor schepen van 35.000 ton, in 1965 zal ze open liggen voor schepen tot 65.000 ton. Dit was het concrete besluit van een boeiende causerie, die de Antwerpse schepen der haven mr. L, Delwaide hield over de groei-problemen van Antwer pen in de St.-Ignatius Handelshoge school der Scheldestad. Mr. Delwaide herhaalde, wat hij on langs in een rede te Middelburg al be kend had gemaakt, nl. dat binnen af zienbare tijd een reeks nieuwe werken zullen worden ondernomen om de be vaarbaarheid der Schelde te verbeteren 017 veiliger te maken. Zinspelend op het Sloeplan. zei de Antwerpse bewindsman U kunt niet meer (en niet jninder) doen voor uw haar dan het dagelijks verzorgen met Stilbépan. Het tonicum dat haaruitval effectief stopt. De haarcream die heslist geen kalkroos veroorzaakt. De shampoo (4 soortenvoor elk haartype. Stilbépan èn uw goede zorgen zijn het behoud van uw haar. PAGRA y.V. BtEJJTEN dat dit project Antwerpen noch ergert, noch verontrust: Antwerpen heeft noch in Nederland, noch in eigen land, be hoefte aan voorhavens. Het bouwt de infrastructuur van zijn haven zodanig uit, dat alles wat nodig is, voorhanden is. Scherp reageerde mr. Delwaide daarentegen tegen het „Bulletin du Grand Liège", uitgegeven door Luikse nijverheids- en handelskrin gen, waarin de nationale betekenis der Antwerpse haven in twijfel werd getrokken. Hiertegenover stelde spre ker, dat Antwerpen altijd de belan gen van Luik, met name de bevaar- baarmaking van de Maas voor sche pen tot 1.350 ton, en het opheffen van de stop van Ternaaien had ver dedigd. In februari 1955 had Luik te Antwerpen nochtans alle mede werking beloofd voor de oplossing van de Schelde-Rijnverbinding, waar tegen Luik zich thans kant. Moest Antwerpen met gelijke munt willen betalen, dan kon het bv. de Route de Wallonië betwisten, die de Duitse industrie via de Luikse en Henegouwse gaat verbinden met Rijsel en de concur rerende haven Duinkerke. Antwerpen kon dan ook opwerpen, dat een grote Luikse bouwfirma in een periode van 10 jaar te Antwerpen voor meer dan 2.6 miljard BF (ruim 180 miljoen gulden) werken uit te voeren kreeg, aldus de bittere Antwerpse schepen der haven. van dit en het komende jaar honderden, broodnodige, woningwetwoningen aan het areaal van beide steden kunnen worden toegevoegd. Burgemeester mr. J. Drijber van Mid delburg sprak bij het begin van de grondwerken in plan Zuid de hoop uit, dat de Commissaris der Koningin in Zeeland in oktober 1963 de eerste paal voor de woningen zou kunnen slaan. Bij na een half jaar vertraging dus volgens deze prognose. Het lange wachten is voor e engoed deel te wijten aan het feit dat men niet tot overeenstemming kon komen, over de aanneemsom. Men, dat waren de minister van Volkshuis vesting en de aannemer, de firma Van Vliet en Van Duist in Rotterdam. Zwolsman's EMS wenste hierop niet te wachten en liet haar vrije sector wo ningbouwprojecten in Vlissingen en Mid delburg, die eveneens volgens het ar beidsbesparende systeem Pronto", die eigenlijk een geheel vormen met de wo ningwetwoningen, vorig jaar starten. De vrees dat de contingenten 1963 zouden vervallen doordat met de bouw niet was aangevangen, bleek gelukkig ongegrond. Alle plannen zullen dus „ongeschonden" kunnen worden uitgevoerd. Gelukkig met het bericht was niet min der het bestuur van de r.-k. woning bouwvereniging ,,Sint-Willibrord" te Vlis singen. Zij kreeg 196 van deze woningen toegewezen. De vereniging „Goed Wo nen" krijgt er 139. In Middelburg fungeert de gemeente als principaal. Vlissingen heeft de klei ne voorsprong op Middelburg doordat de raad het contact tussen de gemeenten en de aannemer reeds heeft goedge keurd, hetgeen in de provinciehoofdstad nog moet geschieden. De bouw- en grondvoorschotten zijn in beide steden reeds verkregen. De huur prijs van de woningen zal volgens de huidige berekening rond de honderd guldon bedragen. Zonder al te grote te genvallers zullen de eerste woningen in oktober a.s. reeds kunnen worden op geleverd. (Van onze verslaggever) De Dongcnse grossier Wim Sprangers die samen met anderen maandag de prijzen van zijn ingevroren vis verlaag de, heeft met ingang van vandaag op nieuw een prijsverlaging toegepast. Een Engels pond schol (453 gram), dat maandag al in pr(js verlaagd werd, kost van vandaag af weer 20 cent minder. Oorzaak daarvan is, aldus de heer Strangers, dat vissersmaatschappijen in Urk en IJmuiden na het nieuws van zijn ..visoorlog" interessante aanbiedingen hebben gedaan. Voor de afzet van hun diepvriesvis willen deze maatschappijen gebruik maken van de distributiekana len van de Diepvries-uniegrossiers. Hoewel Sprangers en zijn collega's hun omzet sinds maandag aanzienlijk heb ben zien groeien naar hun zeggen, heb ben concurrerende merken tot dusver niet met prijsverlagingen gereageerd. De president-directeur van Igloe, mr. J. van der Meer. zei ons gisteravond de prijsverlaging van schol niet belangrijk te vinden. Volgens hem wordt er in Nederland per jaar maximaal slechts 150 ton van dat soort ingevroren vis omgezet. Veel belangrijker is de omzet van schelvis en kabeljauw die ongeveer 3500 ton bedraagt en jaarlijks met 20 procent toeneemt. Ook deze vissoorten zijn in de prijzen oorlog" betrokken. De prijs hangt vol gens mr. van der Meer af van de kwali teit. die onder meer bepaald wordt door graatloosheid, kleur en geur. Hij ver klaarde nadrukkelijk niet op de hoogte te zijn van de kwaliteit van de in prijs verlaagde vis. De winstmarges op deze diepvriesartikelen zijn in ieder geval niet aan de hoge kant. zei hij. Hij verwachtte met dat de prijsverlaging "door andere merken gevolgd zal worden. (Van onze verslaggever) Aan de Achter de Houttuinen te Mid delburg heeft burgemeester Mr. J. Drij ber gistermiddag de eerste paal geslagen voor de nieuwe brandweerkazerne, waar voor de raad onlangs de aanvullende kredieten beschikbaar stelde. Doordat alles veel spoediger was ge gaan dan voorzien was, moest de plech tigheid in grote haast worden geïmprovi seerd. Nadat de eerste paal voorspoedig de grond was ingegaan had in de wethou derskamer in het stadhuis nog een bij eenkomst plaats. De heer Drijber sprak hierbij zijn tevredenheid uit over het feit, dat Middelburg nu eindelijk een nieuwe kazerne gaat krijgen nadat hier naar al sinds 1945 is gestreefd. De bouw zal twee jaar vergen. De bij de kazerne behorende toren zal voors hands nog niet worden gebouwd. ,.In verband met de spanning op de arbeids markt zullen wij ons in 1964 tot het meest noodzakelijke moeten beperken", aldus burgemeester Drijber. De commandant van de brandweer, de heer A. Matthijisen dankte de heer Drij ber voor zijn inspanningen die deze spoe dige start ten gevolge hebben gehad. Op de foto Burgemeester mr. Drijber wordt ge holpen door een arbeider bij het heien van de eerste paal. ttt r)e erkenning van communistiscl China door Frankrijk is op zichzelf niet onlogisch. Het regime van Mao- Tse Toeng beheerst nu eenmaal het vasteland en Tsjang Kai Tsjeks kansen om daar ooit weer heer en meester te worden, zijn nihil. Toch was het inder tijd Frankrijk, dat zich heftig verzette tegen de erkenning van Peking door andere landen In de dagen namelijk dat communistisch China meehielp de Franse posities in Indo-China op te ruimen. Om die reden heeft bijvoor beeld Beleië terwille van zijn zuider buur nooit een diplomatieke post bi; Mao gehad. "Nu is het Washington, dat op derge lijke gronden de Franse stap veroor deelt. De Amerikaanse politiek is tot- dusverre steeds uitgegaan van dc wetenschan. dat men inzake China nie' alleen te doen heeft met de in China wonende Chinezen, maar evenzeer (er zelfs in nog sterkere mate") met de tal rijke milioenen Chinezen die buiten he4 land hunner vaderen wonen. Voor deze Chinezen, versnreid over alle wereld delen, is het Chinese vasteland welis waar het land van herkomst, maar hel stond hun tevens vrij om in nationa listisch China (Formosa) hun ideolo gisch vaderland te zien. Chinezen zijn praktisch. Het is hur nimmer ontgaan, dat communistisch China onder de naties in de wereld eer illegaal bestaan leidde. Dat het in dc internationale organen en bij de rege ring enin de landen die geïmmigreerde Chinezen gastvrijheid verlenen, geen voet aan de grond had. Dat de machtig ste vloot ter wereld het China var Tsiang Kai Tsjek beschermde en dat miljarden Amerikaanse dollars het laatste stuk van het oude China op de been houden. Versterking van het aanzien van Peking betekent verzwakking van de reputatie welke Formosa tot nog toe bezat. De Gaulle heeft een weliswaar kunstmatig, maar niettemin labiel evenwicht, uit balans gebracht en dat de VS hem dat kwalijk nemen is niet zo verwonderlijk. Het legaliseren van Peking kan betekenen, dat de talloze Chinezen in den vreemde hun visie wijzigen en communistisch China als de enige werkelijkheid waarmee zij hebben te rekenen, aanvaarden. Zonder daardoor direct politiek onbetrouwbaar te worden, betekenen zij in dat geval indirect toch een ongewisse factor, vooral in vele Aziatische landen waar zij ten dele de economie beheersen. De Gaulle moge dan een op zich logische stap gezet hebben, we moeten betreuren dat het initiatief zo'n nega tief effect on de politieke werkelijk heid kan hebben. In ons verslag van de jaarvergadering van de Vereniging van Nederlandse Gemeenten afdeling Zeeland, maandag in De Korenbeurs te Goes gehouden, is een storende fout geslopen. In de aanhef wordt melding gemaakt van het in principe akkoord verklaren met de „oprichting en instandhouding van deze provincie". Dit moet zijn: „oprichting en instandhouding van een Bestuurs school in deze provincie". (Van onze verslaggever) Na vierendertig jaar voorzitter ge weest te zijn heeft de heer S. Simonse afscheid genomen van de Coöp. Melkin richting en Zuivelfabriek „Walcheren". In de Concert- en Gehoorzaal te Middel burg had hiervoor een buitengewone le denvergadering plaats, waarbij veel ge nodigden aanwezig waren. De nieuwe voorzitter, de heer A. Pop- pe, releveerde de werkzaamheid en de verdiensten van de heer Simonse voor de coöperatie en de zuivel in het alge meen. De tijd van oprichting was een tijd van strijd en zorg. De heer Simonse, in 1927 tot commis saris benoemd en in 1930 tot voorzitter, legde de kiem voor een hecht bouwwerk. Ondanks de economische moeilijkheden ging het bedrijf vooruit. Sprekend over de vele nieuwe plannen die onder leiding van de heer Simonse zijn verwezenlijkt of waaraan momen teel wordt gewerkt zei de heer Poppe „Wat gelukkig dat u het zó hebt aange pakt". Als aandenken bood hij namens de coöperatie een televisietoestel aan. Investering In zijn afscheidswoord herinnerde de heer Simonse eraan, dat nu hij uit het ledenregister wordt geschrapt, het laat ste lid dat sinds de oprichting in 1916 bij de coöperatie was aangesloten is verdwenen. De nu 76-jarige heer Simon se wees met trots op het huidige bedrijf, dat naar zijn mening een der best inge richte en meest economische melk- en zuivelinrichtingen in Nederland is. De onder zijn leiding ontworpen en begon nen nieuwbouw, die eerstdaags gereed zal komen, heeft een investering vereist van drie miljoen gulden. De heer Simonse sprak zijn dank uit voor zijn benoeming tot qre-voorzitter van „Walcheren". Hoeksteen" Burgemeester W. Baas van St.-Lau- rens zei er trots op te zijn, dat de schei dende voorzitter ingezetene is van zijn gemeente De voorzitter van de Brabant se Zuivelbond, de heer C. J. van de Hurk, wees op de grote verdiensten van de heer Simonse voor deze bond. Sinds 1930 is de heer Simonse voorzitter van de commissie van aankoop van de bond terwfjl hij nog verschillende andere func ties heeft vervuld. ..Ik zal ons bestuur voorstellen u tot ere-lid te benoemen", aldus de heer v. d. Hurk. Drs. L. Oomens. directeur van de Zui vel Export Vereniging te Breda, noemde de Walcherse fabriek, waaraan, naar zijn mening, de heer Simonse gestalte had gegeven, ook een hoeksteen van de Brabantse organisatie en van betekenis voor de gehele Brabantse zuivelbond. Een groot aantal sprekers voerde hierna nog het woord. Later schaarden allen zich in Hotel ..De Burg" aan een diner waarbij nog vele vriendelijke woorden aan het adres van de heer Simonse werden gericht. Drinses Irene, op reis in Spanje, is het middelpunt van romantische ge ruchten. Wie zal het verwonderen? De begrippen „charmante jonge vrouw" en „huwelijk" liggen dicht bij elkaar. Dat dan vermoedens wel eens tot feiten worden geproclameerd, is nu eenmaal onvermijdelijk als het algemeen beken de personen betreft. Voor de betrok kenen zal het niet altijd prettig zijn, doch als ze met begrip voor humor gezegend zijn, is dat wel te overkomen. Onze tweede prinses heeft er haar goed humeur ook bij bewaard, al heeft ze zich de moeite genomen de geruch ten nog eens als „volkomen ongegrond" te bestempelen. Ze heeft tevens de gelegenheid aan gegrepen om iets over haar indrukken weer te geven, „omdat er zo vee! mis verstanden over Spanje bestaan". En ze vertelt dan van het hard werken in dat land, van het vele dat op sociaal gebied wordt gedaan, over de vooruit gang op het gebied van de landbouw. Ongetwijfeld leeft hier en daar wel de gedachte, dat Spanje in alle opzichten achterlijk is. Wat men de prinses nu heeft laten zien en waarvan ze geest driftig getuigt, weerspreekt deze voor stelling van zaken. Een aantal bladen Vrije Volk, Nieuwe Rotterdamse Courant. Algemeen Dagblad is ech ter beducht, dat dit alleen-maar- goede-dingen-vertellen over Spanje de aandacht zou afleiden van hetgeen óók tot de trekken van het Spaanse beeld 1964 behoort: het ontbreken van de echte democratie en van persvrij heid, onvrijheid voor de protestanten, een groot aantal politieke gevangenen er. ballingen, een door de staat geleide vakbeweging. De orinsesselijke woor den zouden kunnen worden uitgelegd als propaganda voor het Spanje van Franco. Zonder nu te zwaar te tillen aan dit alles, menen wij ook, dat het ver standiger zou zijn geweest, als prinses Irene niet zoveel prijs had gesteld op het openbaar maken van deze indruk- gen en daarvoor zelfs het A.N.P, in de arm nam. Ook als toeriste blijft ze toch altijd prinses, waardoor haar woorden zwaarder accent krijgen. Het zou ons ook niet verwonderen, als het Spaanse regime daarvan gebruik zou maken om zich te rechtvaardigen in het oog van de wereld. Dit gevaar ware beter vermeden. Het financieringsgedrag: van de mo- verre te boven. Dit leidde tot een sterke derne tuinder wordt gekenmerkt door een vooruitlopen op toekomstige winsten. Hfj neemt voor uitbreidingsinvesteringen voorschotten op en betaalt de aflossing daarvan voor een groter of kleiner deel uit de winst. Ir. J. S. Keyser, directeur van de Coöperatieve Centrale Raiffeisen- bank te Utrecht, zei dit in Scheveningen op de voorlichtingsdag over financiering in de tuinbouw van de Nederlandse Tuinbouwraad. De grote uitbreiding in de tuinbouw, zo vertelde hij, manifesteert zich vooral in de glascultuur. Sinds 1950 is de op pervlakte staand glas in de groenteteelt verdrievoudigd. In de bloemisterij was er een verdubbeling van het areaal. Door de grote investeringen kon de produktie en export sterk worden verhoogd. De waarde van de export vermeerderde tot het drievoudige van 1950. De overwegend gunstige rentabiliteit gat aan de tuinders in de afgelopen ja ren een prikkel de bedrijven uit te brei den en te intensiveren. De daarmee sa- menhangende kapitaalbehoeften gingen echter de eigen beschikbare middelen vraag naar voorschotten en kredieten bij de Raiffeisenbanken en Boerenleenban ken. De gunstige bedrijfsresultaten droegen ertoe bij, dat het voldoen aan de schuld verplichtingen in het algemeen gespro ken geen problemen heeft opgeleverd. Het zou echter verkeerd zijn te denken, dat de bedrijven met het op de winsten vooruitlopen geen risico lopen. Het teelt en marktrisico mag men niet wegcijfe ren. Ondanks de gunstige resultaten en de regelmatige aflossing vermindert bij de meeste bedrijven de bankschuld niet. Het blijkt, dat vele tuinders de kredietruim te, die ontstaat door aflossing en even tueel waardestijging van de onderpanden weer snel benutten om nieuwe lemngen te sluiten om daarmee hun bedrijven verder tot ontwikkeling te brengen. Door dit systeem van kredietvernieu wing houdt de tuinder vrijwel blijvende de beschikking over een bedrag aan vreemd vermogen ter dekking van ver mogensbehoeften, die volgens orthodoxe financieringsregels voor een deel als per manent moeten worden aangeduid en waarvoor een eigen vermogen de aange wezen financieringsvorm is.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1964 | | pagina 5