Theodorushaven begin
van Oosterscheldeplan
STILBÉPAN
Eerste paal brandweer
kazerne te Middelburg
Rijk hecht goedkeuring
aan woningbouw
SLOE-PLAN VERONTRUST
ANTWERPEN NIET
het behoud van uw haar...
Melkfabriek Walcheren
scheidde van S. Simonse
Tuinders lopen vooruit
op toekomstige winsten
Dr. Albert van de Poel over het
Feest van nationale
betekenis.....
Drs. Dusarduyn
in hoofdbestuur
van Zonnebloem
Contra Verdijk
Contra ir. Delmer
Stamboek V.L.N.
in het zilver
Gent dupe
Voor Vlissingen en Middelburg
Balans
Sprangers
verlaagt prijs
opnieuw
Geïmproviseerde
plechtigheid
Erkenning
Oprichting van
bestuursschool
BIOLOGISCHE
T"V
tfA6BLAB DE STEM VAN WOENSDAG 29 JANUARI 1964
(Van onze verslaggever)
Biedt een zeehaven in de Oosterschelde niet groter voordelen dan de
zeehaven die Brabant wilde aanleggen ten zuiden van de Kreekrak-
dam? Die vraag stelt de Bredase journalist en waterstaatkundig expert
dr. J. E. Albert van de Poel in een indrukwekkende brochure over het
Schelde-Rijnakkoord van 13 mei 1963. Deze overeenkomst, die nog
moet worden goedgekeurd door de parlementen van Nederland en Bel
gië, heeft bij onze zuiderburen de pennen in beweging gebracht. In zijn
brochure, die is toegezonden aan de parlementsleden van beide lan
den, kiest dr. van de Poel de zijde van de voorstanders van het akkoord.
In de publikatie komt ook het Bra
bantse zeehavenplan ter sprake, dat zo
nauw verbonden was met de Schelde-
Rijnverbinding. De overeenkomst die op
13 mei ondertekend werd, noopte Bra
bant van zijn Kreekrakplan af te zien.
De toenmalige minister van Verkeer en
Waterstaat drs. Korthals beloofde ech
ter een zeehaven in de Oosterschelde.
Weliswaar, aldus dr. van de Poel, dient
de aanleg van dit zeehavencomplex af
gestemd te worden op de afsluiting van
de Oosterschelde, maar het lijkt mo
gelijk om de Theodorushaven van Ber
gen op Zoom nu een plaats in het ge
heel te doen innemen. Bij het oorspron
kelijke Kreekrakplan was dat niet mo
gelijk.
„Zo dat het geval is", vervolgt dr.
van de Poel, die aldus een door ons
al eerder gegeven idee ondersteunt,
„zal de Theodorushaven de plaats
kunnen innemen van de oorspronke
lijke eerste fase van het Kreekrakplan,
dat ook volstond met het maken van
een industrieterrein aan ondiep vaar
water, bereikbaar voor coasters. In
dien dat gebeurt, kan men stellen dat
met de uitvoering van het Ooster-
schelde-plan reeds een begin is ge
maakt", Op de begroting van de stad
Bergen op Zoom prijkt een aanzienlijk
bedrag voor de feestelijkheden waar
mee men de nieuwe haven in gebruik
wil nemen.
Als men de Theodorushaven wil be
schouwen als de aanzet tot de Ooster-
scheldehaven, wordt het een feest van
nationale betekenis
Ondanks deze optimistische visie moet
dr. van de Poel toch vaststellen dat men
thans de volledige afsluiting van de
Oosterschelde zal moeten afwachten, al-
vorens Bergen op Zoom een zeehaven
kan bekomen met een toegang tot de
Westerschelde bij Waarde. Dit betekent
overigens niet dat men met de uitwer
king van de plannen tot 1978 behoeft te
wachten.
Een onmiddellijke aanleg van de Oos-
terschelde-haven is in ieder geval niet
mogelijk en door de regering trouwens
ook aigewezen. Het Tweede-Kamerlid
drs. A. Verdijk noemde dit op een KVP-
bijeenkomst te Breda een „schot in de
rug van Westbrabant". Hij bepleitte een
directe aanpak. Tussen de mond van de
Eendracht en Waarde op Zuid-Beveland
zou een dam moeten worden aangelegd
een dam die na 1978 toch opgeworpen
moet worden om de Kreekrakweg te
ontlasten. Volgens drs. Verdijk moet
men aan het werk, omdat nu nog de
arbeidskrachten voorhanden zijn.
Dr. van de Poel tekent in een naschrift
echter aan dat bij het plan-Verdijk be
dacht moet worden, dat, afgezien van
extra kosten, voortijdig schade kan wor
den berokkend aan de nog resterende
schaaldierencultuur op de bank van
Yerseke en het Verdronken Land van
Zuid-geveland. Bovendien zou een dam
het Bergse Diep blokkeren, terwijl deze
vaargeul nog jaren lang de verbinding
door de Tussenwateren en de toegang
tot de Theodorushaven blijft.
Deze opmerkingen over de zeehaven
plannen aan Brabants westrand zijn in
de brochure slechts terloops notities.
De 54 pagina's van het boekje heeft dr.
van de Poel geheel nodig voor zijn za
kelijk filmbeeld van hetgeen er na de
ondertekening van het akkoord is ge
beurd. Hij heeft echter niet alleen de
meningen van de voor- en tegenstanders
samengevat, maar deze ook van het no
dige commentaar voorzien.
Het debat over het akkoord werd op
16 juli 1963 geopend door de voorzitter
van de Belgische onderhandelingsdele
gatie baron de Gruben, die in een rede
tot de Antwerpse Kamer van Koophan
del de overeenkomst het hoogst haalba
re noemde. Zijn zakelijk betoog kon de
Belgische ere-secretaris-generaal van
Openbare Werken ir. Alexandre Delmer,
die zelf jarenlang bij de onderhandelin
gen betrokken was geweest, niet van een
uiterst scherpe veroordeling weerhou
den. Zijn filippica, die eveneens in
brochure-vorm werd uitgegeven, wordt
scherp en uiterst deskundig weerlegd
door dr. van de Poel. De kritieken van
„Le Bulletin du Grand Liège" en de
„Revue du Conseil Economique Wallon7,
die de afgelopen zomer ir. Delmer bij
vielen, worden eveneens ontzenuwd.
En hoe!
Bijzonder interessant is de weerleg
ging van de rechtspretenties, die de
oude garde in België meent te kunnen
ontlenen aan het Scheidingstractaat van
1839. Met een beroep op de geschriften
van mr. A. J. van Vessem en de roem
ruchte prof. dr. C. Gerretson toont dr.
vande Poel aan, dat België aan dit
tractaat geen zeggenschap over de op
Nederlands gebied gelegen Tussenwate
ren kan ontlenen.
Drs. W. Dusarduyn, directeur van de
Katholieke Raad voor Zeeland, is be
noemd tot lid van het hoofdbestuur van
de katholieke nationale vereniging tot
bevordering van het welzijn der zieken
(De Zonnebloem). De heer Dusarduyn
vertegenwoordigt het bisdom Breda in
net hoofdbestuur.
DR. ALBERT v. d. POEL
nimum herleid, en zal nog verder wor
den teruggebracht naar gelang België
thans de normalisatie van de Wester
schelde zal weten door te zetten.
Rotterdam en Amsterdam zijn gedeel
telijk verslagen. Zij verliezen immers
het Geuzenvoorrecht van de afsluiting
der Westerschelde, en moeten Antwer
pen als gelijkberechtigde haven in de
Nederlandse delta erkennen. Dat is dan
het morele herstel van historisch poli
tieke rampen en domheden. Voor Luik
bestaat er, nuchter bezien, slechts aan
leiding om nog eens extra subsidies te
vragen voor zich zelf. Hetzelfde geldt
voor heel Wallonië.
Op de drukbezochte algemene verga
dering van het warmbloedpaardenstam
boek de V.L.N.» dinsdag te Utrecht ge
houden, deelde de met algemene stem
men herkozen voorzitter, mr. C. Th. E.
graaf van Lynden van Sandenburg, o.a.
mede dat het in het voornemen ligt om
in de tweede helft van september het
25-jarig bestaan van het stamboek te
vieren met een grote demonstratie. Mo
gelijk in Utrecht, als daar tenminste een
geschikt terrein gevonden kan worden.
Eén der belangrijke punten van de
vergadering was het voorstel van het
hoofdbestuur om de stamboekreglemen
ten te wijzigen in dier voege dat de
hengstenkeuringscommissiën voortaan
zullen bestaan uit één vaste kern van 3
personen (voorzitter T. B. v. Binsbergen
plus een lid voor het Gelders en één voor
het Gronings type) aangevuld voor het
Gelders type met twee Gelderse" ju
ryleden en voor het Gronings type met
twee Groningse" leden, van welke laat-
sten één uit het N.W.P.-gebied.
Noordbrabant drong aan op het ver
plichtend stellen der remwagenproef
voor merriën die een hoger predikaat
voorlopig kregen toegekend. Voor deze
suggestie voelden meerdere afdelingen,
zodat hiertoe besloten werd voor de
kroonmerriën vanwege het hoofdbestuur.
In de hengstenkeuringscommissie zul
len fungeren de heren A. C. Vermeulen
te Kedichem en^C. P. Wiersema te Em-
meloord, resp. Geld. en Gron. type (vaste
kern) plus voor het Gelders type H. den
Hartog te Opheusden en W. H. v. Wou
denberg Rz. te Houten en voor het Gro
nings type H. T. R. v. Oppenraay te
Bemmel en ir. Oosterbaan (Friesland,
N.W.P.)
Uit het jaarverslag van secretaris A,
J. Vermond bleek o.a. dat het ledental
dér V.L.N. nog bijna 10.000 bedraagt; bo
ven de grote rivieren is er een kleine
vermindering, in Noordbrabant echter
een toename van het aantal leden in
1963. De fokkerij met hengsten die ,,ho
ger in het bloed" staan, is wel binnen
de perken gebleven (355 merriën gedekt
tegen 265 in 1962).
Gent is enigszins het slachtoffer, om
dat het voorshands blijft aangewezen op
de oude Rijnvaartweg via het kanaal
door Zuid-Beveland, dat niet geschikt
is voor duwvaart. Dit kanaal wordt
overigens niet buiten gebruik gesteld
en de mogelijkheid op een nieuwe vaar
weg via het kanaal AntwerpenOoster
schelde blijft open.
Het enige gebied van de vroegere Ze
ventien Provinciën uit de Bourgondische
Kreis van Karei de Vijfde dat ho
pelijk slechts tijdelijk is opgeofferd
aan het gemeenschappelijk geacht belang
van het Deltaland in zijn geheel, is het
eenmaal bloeiende Markiezaat van Ber
gen op Zoom met het aangrenzende deel
van westelijk Noordbrabant. Met deze
volzin besluit dr. van de Poel zijn in
teressante brochure.
T"~
(Van onze verslaggever)
„Het is een gelukkig bericht na span
nende dagen", zei ons gisteravond de
Vlissingse wethouder van Volkshuisves
ting F. Smit. Met dat bericht bedoelde
hij de mededeling van de Minister van
Volkshuisvesting en Bouwnijverheid aan
de gemeentebesturen van Vlissingen en
Middelburg, dat de rijksgoedkeuring voor
de grote woningbouwprojecten volgens
het besparende systeem zijn afgezonden.
Na maanden van afwachten, zal, mo
gelijk reeds begin maart, de eerste
paal in de grond kunnen gaan, in Vlis
singen in plan Paauwenburg en in Mid
delburg in plan Zuid, waarna in de loop
De balans opmakend zegt dr v.d. Poel dat
ir. Delmer niets nieuws verkondigt met
zijn stelling dat de Belgische diplomatie
een nederlaag heeft geleden. Ir. Delmer
heeft zelf bijgedragen tot die nederlaag.
„Hij was en is nu eenmaal te bejaard
geworden om oude en verouderde inter
pretaties van de Nederlands-Belgische
rechtsposities te kunnen herzien", aldus
dr. van de Poel.
Het akkoord is evenwel geen neder
laag van de laatste Belgische regerin
gen en ook niet van het huidig stads
bestuur van Antwerpen. De Belgische
regering heeft het gedeeltelijk van het
tweespan RotterdamAmsterdam ge
wonnen. Het geografische voordeel van
deze „Hollandse" haven is tot een mi-
(Van onze Belgische correspondent)
Wat de haven van Antwerpen
morgen zal zijn, wordt in hoofd
zaak bepaald door de mate, waarin
de Schelde bevaarbaar zal worden
gemaakt voor de zeer grote zee
schepen. Tien jaar geleden was de
haven slechts toegankelijk voor
schepen van 35.000 ton, in 1965
zal ze open liggen voor schepen tot
65.000 ton.
Dit was het concrete besluit van een
boeiende causerie, die de Antwerpse
schepen der haven mr. L, Delwaide hield
over de groei-problemen van Antwer
pen in de St.-Ignatius Handelshoge
school der Scheldestad.
Mr. Delwaide herhaalde, wat hij on
langs in een rede te Middelburg al be
kend had gemaakt, nl. dat binnen af
zienbare tijd een reeks nieuwe werken
zullen worden ondernomen om de be
vaarbaarheid der Schelde te verbeteren
017 veiliger te maken. Zinspelend op het
Sloeplan. zei de Antwerpse bewindsman
U kunt niet meer (en niet
jninder) doen voor uw haar
dan het dagelijks verzorgen
met Stilbépan. Het tonicum
dat haaruitval effectief stopt.
De haarcream die heslist geen
kalkroos veroorzaakt. De
shampoo (4 soortenvoor elk
haartype. Stilbépan èn uw
goede zorgen zijn het behoud
van uw haar.
PAGRA y.V. BtEJJTEN
dat dit project Antwerpen noch ergert,
noch verontrust: Antwerpen heeft noch
in Nederland, noch in eigen land, be
hoefte aan voorhavens. Het bouwt de
infrastructuur van zijn haven zodanig
uit, dat alles wat nodig is, voorhanden
is.
Scherp reageerde mr. Delwaide
daarentegen tegen het „Bulletin du
Grand Liège", uitgegeven door
Luikse nijverheids- en handelskrin
gen, waarin de nationale betekenis
der Antwerpse haven in twijfel werd
getrokken. Hiertegenover stelde spre
ker, dat Antwerpen altijd de belan
gen van Luik, met name de bevaar-
baarmaking van de Maas voor sche
pen tot 1.350 ton, en het opheffen
van de stop van Ternaaien had ver
dedigd. In februari 1955 had Luik
te Antwerpen nochtans alle mede
werking beloofd voor de oplossing
van de Schelde-Rijnverbinding, waar
tegen Luik zich thans kant.
Moest Antwerpen met gelijke munt
willen betalen, dan kon het bv. de Route
de Wallonië betwisten, die de Duitse
industrie via de Luikse en Henegouwse
gaat verbinden met Rijsel en de concur
rerende haven Duinkerke. Antwerpen
kon dan ook opwerpen, dat een grote
Luikse bouwfirma in een periode van 10
jaar te Antwerpen voor meer dan 2.6
miljard BF (ruim 180 miljoen gulden)
werken uit te voeren kreeg, aldus de
bittere Antwerpse schepen der haven.
van dit en het komende jaar honderden,
broodnodige, woningwetwoningen aan het
areaal van beide steden kunnen worden
toegevoegd.
Burgemeester mr. J. Drijber van Mid
delburg sprak bij het begin van de
grondwerken in plan Zuid de hoop uit,
dat de Commissaris der Koningin in
Zeeland in oktober 1963 de eerste paal
voor de woningen zou kunnen slaan. Bij
na een half jaar vertraging dus volgens
deze prognose. Het lange wachten is
voor e engoed deel te wijten aan het
feit dat men niet tot overeenstemming
kon komen, over de aanneemsom. Men,
dat waren de minister van Volkshuis
vesting en de aannemer, de firma Van
Vliet en Van Duist in Rotterdam.
Zwolsman's EMS wenste hierop niet
te wachten en liet haar vrije sector wo
ningbouwprojecten in Vlissingen en Mid
delburg, die eveneens volgens het ar
beidsbesparende systeem Pronto", die
eigenlijk een geheel vormen met de wo
ningwetwoningen, vorig jaar starten. De
vrees dat de contingenten 1963 zouden
vervallen doordat met de bouw niet was
aangevangen, bleek gelukkig ongegrond.
Alle plannen zullen dus „ongeschonden"
kunnen worden uitgevoerd.
Gelukkig met het bericht was niet min
der het bestuur van de r.-k. woning
bouwvereniging ,,Sint-Willibrord" te Vlis
singen. Zij kreeg 196 van deze woningen
toegewezen. De vereniging „Goed Wo
nen" krijgt er 139.
In Middelburg fungeert de gemeente
als principaal. Vlissingen heeft de klei
ne voorsprong op Middelburg doordat
de raad het contact tussen de gemeenten
en de aannemer reeds heeft goedge
keurd, hetgeen in de provinciehoofdstad
nog moet geschieden.
De bouw- en grondvoorschotten zijn in
beide steden reeds verkregen. De huur
prijs van de woningen zal volgens de
huidige berekening rond de honderd
guldon bedragen. Zonder al te grote te
genvallers zullen de eerste woningen in
oktober a.s. reeds kunnen worden op
geleverd.
(Van onze verslaggever)
De Dongcnse grossier Wim Sprangers
die samen met anderen maandag de
prijzen van zijn ingevroren vis verlaag
de, heeft met ingang van vandaag op
nieuw een prijsverlaging toegepast. Een
Engels pond schol (453 gram), dat
maandag al in pr(js verlaagd werd, kost
van vandaag af weer 20 cent minder.
Oorzaak daarvan is, aldus de heer
Strangers, dat vissersmaatschappijen in
Urk en IJmuiden na het nieuws van zijn
..visoorlog" interessante aanbiedingen
hebben gedaan. Voor de afzet van hun
diepvriesvis willen deze maatschappijen
gebruik maken van de distributiekana
len van de Diepvries-uniegrossiers.
Hoewel Sprangers en zijn collega's hun
omzet sinds maandag aanzienlijk heb
ben zien groeien naar hun zeggen, heb
ben concurrerende merken tot dusver
niet met prijsverlagingen gereageerd. De
president-directeur van Igloe, mr. J.
van der Meer. zei ons gisteravond de
prijsverlaging van schol niet belangrijk
te vinden. Volgens hem wordt er in
Nederland per jaar maximaal slechts
150 ton van dat soort ingevroren vis
omgezet. Veel belangrijker is de omzet
van schelvis en kabeljauw die ongeveer
3500 ton bedraagt en jaarlijks met 20
procent toeneemt.
Ook deze vissoorten zijn in de prijzen
oorlog" betrokken. De prijs hangt vol
gens mr. van der Meer af van de kwali
teit. die onder meer bepaald wordt door
graatloosheid, kleur en geur. Hij ver
klaarde nadrukkelijk niet op de hoogte
te zijn van de kwaliteit van de in prijs
verlaagde vis. De winstmarges op deze
diepvriesartikelen zijn in ieder geval niet
aan de hoge kant. zei hij. Hij verwachtte
met dat de prijsverlaging "door andere
merken gevolgd zal worden.
(Van onze verslaggever)
Aan de Achter de Houttuinen te Mid
delburg heeft burgemeester Mr. J. Drij
ber gistermiddag de eerste paal geslagen
voor de nieuwe brandweerkazerne, waar
voor de raad onlangs de aanvullende
kredieten beschikbaar stelde.
Doordat alles veel spoediger was ge
gaan dan voorzien was, moest de plech
tigheid in grote haast worden geïmprovi
seerd.
Nadat de eerste paal voorspoedig de
grond was ingegaan had in de wethou
derskamer in het stadhuis nog een bij
eenkomst plaats. De heer Drijber sprak
hierbij zijn tevredenheid uit over het
feit, dat Middelburg nu eindelijk een
nieuwe kazerne gaat krijgen nadat hier
naar al sinds 1945 is gestreefd.
De bouw zal twee jaar vergen. De bij
de kazerne behorende toren zal voors
hands nog niet worden gebouwd. ,.In
verband met de spanning op de arbeids
markt zullen wij ons in 1964 tot het
meest noodzakelijke moeten beperken",
aldus burgemeester Drijber.
De commandant van de brandweer, de
heer A. Matthijisen dankte de heer Drij
ber voor zijn inspanningen die deze spoe
dige start ten gevolge hebben gehad.
Op de foto
Burgemeester mr. Drijber wordt ge
holpen door een arbeider bij het
heien van de eerste paal.
ttt
r)e erkenning van communistiscl
China door Frankrijk is op zichzelf
niet onlogisch. Het regime van Mao-
Tse Toeng beheerst nu eenmaal het
vasteland en Tsjang Kai Tsjeks kansen
om daar ooit weer heer en meester te
worden, zijn nihil. Toch was het inder
tijd Frankrijk, dat zich heftig verzette
tegen de erkenning van Peking door
andere landen In de dagen namelijk
dat communistisch China meehielp de
Franse posities in Indo-China op te
ruimen. Om die reden heeft bijvoor
beeld Beleië terwille van zijn zuider
buur nooit een diplomatieke post bi;
Mao gehad.
"Nu is het Washington, dat op derge
lijke gronden de Franse stap veroor
deelt. De Amerikaanse politiek is tot-
dusverre steeds uitgegaan van dc
wetenschan. dat men inzake China nie'
alleen te doen heeft met de in China
wonende Chinezen, maar evenzeer (er
zelfs in nog sterkere mate") met de tal
rijke milioenen Chinezen die buiten he4
land hunner vaderen wonen. Voor deze
Chinezen, versnreid over alle wereld
delen, is het Chinese vasteland welis
waar het land van herkomst, maar hel
stond hun tevens vrij om in nationa
listisch China (Formosa) hun ideolo
gisch vaderland te zien.
Chinezen zijn praktisch. Het is hur
nimmer ontgaan, dat communistisch
China onder de naties in de wereld eer
illegaal bestaan leidde. Dat het in dc
internationale organen en bij de rege
ring enin de landen die geïmmigreerde
Chinezen gastvrijheid verlenen, geen
voet aan de grond had. Dat de machtig
ste vloot ter wereld het China var
Tsiang Kai Tsjek beschermde en dat
miljarden Amerikaanse dollars het
laatste stuk van het oude China op de
been houden.
Versterking van het aanzien van
Peking betekent verzwakking van de
reputatie welke Formosa tot nog toe
bezat. De Gaulle heeft een weliswaar
kunstmatig, maar niettemin labiel
evenwicht, uit balans gebracht en dat
de VS hem dat kwalijk nemen is niet
zo verwonderlijk. Het legaliseren van
Peking kan betekenen, dat de talloze
Chinezen in den vreemde hun visie
wijzigen en communistisch China als
de enige werkelijkheid waarmee zij
hebben te rekenen, aanvaarden. Zonder
daardoor direct politiek onbetrouwbaar
te worden, betekenen zij in dat geval
indirect toch een ongewisse factor,
vooral in vele Aziatische landen waar
zij ten dele de economie beheersen.
De Gaulle moge dan een op zich
logische stap gezet hebben, we moeten
betreuren dat het initiatief zo'n nega
tief effect on de politieke werkelijk
heid kan hebben.
In ons verslag van de jaarvergadering
van de Vereniging van Nederlandse
Gemeenten afdeling Zeeland, maandag
in De Korenbeurs te Goes gehouden,
is een storende fout geslopen. In de
aanhef wordt melding gemaakt van het
in principe akkoord verklaren met de
„oprichting en instandhouding van deze
provincie". Dit moet zijn: „oprichting
en instandhouding van een Bestuurs
school in deze provincie".
(Van onze verslaggever)
Na vierendertig jaar voorzitter ge
weest te zijn heeft de heer S. Simonse
afscheid genomen van de Coöp. Melkin
richting en Zuivelfabriek „Walcheren".
In de Concert- en Gehoorzaal te Middel
burg had hiervoor een buitengewone le
denvergadering plaats, waarbij veel ge
nodigden aanwezig waren.
De nieuwe voorzitter, de heer A. Pop-
pe, releveerde de werkzaamheid en de
verdiensten van de heer Simonse voor
de coöperatie en de zuivel in het alge
meen. De tijd van oprichting was een
tijd van strijd en zorg.
De heer Simonse, in 1927 tot commis
saris benoemd en in 1930 tot voorzitter,
legde de kiem voor een hecht bouwwerk.
Ondanks de economische moeilijkheden
ging het bedrijf vooruit.
Sprekend over de vele nieuwe plannen
die onder leiding van de heer Simonse
zijn verwezenlijkt of waaraan momen
teel wordt gewerkt zei de heer Poppe
„Wat gelukkig dat u het zó hebt aange
pakt". Als aandenken bood hij namens
de coöperatie een televisietoestel aan.
Investering
In zijn afscheidswoord herinnerde de
heer Simonse eraan, dat nu hij uit het
ledenregister wordt geschrapt, het laat
ste lid dat sinds de oprichting in 1916
bij de coöperatie was aangesloten is
verdwenen. De nu 76-jarige heer Simon
se wees met trots op het huidige bedrijf,
dat naar zijn mening een der best inge
richte en meest economische melk- en
zuivelinrichtingen in Nederland is. De
onder zijn leiding ontworpen en begon
nen nieuwbouw, die eerstdaags gereed
zal komen, heeft een investering vereist
van drie miljoen gulden.
De heer Simonse sprak zijn dank uit
voor zijn benoeming tot qre-voorzitter
van „Walcheren".
Hoeksteen"
Burgemeester W. Baas van St.-Lau-
rens zei er trots op te zijn, dat de schei
dende voorzitter ingezetene is van zijn
gemeente De voorzitter van de Brabant
se Zuivelbond, de heer C. J. van de
Hurk, wees op de grote verdiensten van
de heer Simonse voor deze bond. Sinds
1930 is de heer Simonse voorzitter van
de commissie van aankoop van de bond
terwfjl hij nog verschillende andere func
ties heeft vervuld. ..Ik zal ons bestuur
voorstellen u tot ere-lid te benoemen",
aldus de heer v. d. Hurk.
Drs. L. Oomens. directeur van de Zui
vel Export Vereniging te Breda, noemde
de Walcherse fabriek, waaraan, naar
zijn mening, de heer Simonse gestalte
had gegeven, ook een hoeksteen van de
Brabantse organisatie en van betekenis
voor de gehele Brabantse zuivelbond.
Een groot aantal sprekers voerde
hierna nog het woord.
Later schaarden allen zich in Hotel
..De Burg" aan een diner waarbij nog
vele vriendelijke woorden aan het adres
van de heer Simonse werden gericht.
Drinses Irene, op reis in Spanje, is het
middelpunt van romantische ge
ruchten. Wie zal het verwonderen? De
begrippen „charmante jonge vrouw"
en „huwelijk" liggen dicht bij elkaar.
Dat dan vermoedens wel eens tot feiten
worden geproclameerd, is nu eenmaal
onvermijdelijk als het algemeen beken
de personen betreft. Voor de betrok
kenen zal het niet altijd prettig zijn,
doch als ze met begrip voor humor
gezegend zijn, is dat wel te overkomen.
Onze tweede prinses heeft er haar
goed humeur ook bij bewaard, al heeft
ze zich de moeite genomen de geruch
ten nog eens als „volkomen ongegrond"
te bestempelen.
Ze heeft tevens de gelegenheid aan
gegrepen om iets over haar indrukken
weer te geven, „omdat er zo vee! mis
verstanden over Spanje bestaan". En
ze vertelt dan van het hard werken
in dat land, van het vele dat op sociaal
gebied wordt gedaan, over de vooruit
gang op het gebied van de landbouw.
Ongetwijfeld leeft hier en daar wel de
gedachte, dat Spanje in alle opzichten
achterlijk is. Wat men de prinses nu
heeft laten zien en waarvan ze geest
driftig getuigt, weerspreekt deze voor
stelling van zaken. Een aantal bladen
Vrije Volk, Nieuwe Rotterdamse
Courant. Algemeen Dagblad is ech
ter beducht, dat dit alleen-maar-
goede-dingen-vertellen over Spanje
de aandacht zou afleiden van hetgeen
óók tot de trekken van het Spaanse
beeld 1964 behoort: het ontbreken van
de echte democratie en van persvrij
heid, onvrijheid voor de protestanten,
een groot aantal politieke gevangenen
er. ballingen, een door de staat geleide
vakbeweging. De orinsesselijke woor
den zouden kunnen worden uitgelegd
als propaganda voor het Spanje van
Franco.
Zonder nu te zwaar te tillen aan dit
alles, menen wij ook, dat het ver
standiger zou zijn geweest, als prinses
Irene niet zoveel prijs had gesteld op
het openbaar maken van deze indruk-
gen en daarvoor zelfs het A.N.P, in de
arm nam. Ook als toeriste blijft ze
toch altijd prinses, waardoor haar
woorden zwaarder accent krijgen. Het
zou ons ook niet verwonderen, als het
Spaanse regime daarvan gebruik zou
maken om zich te rechtvaardigen in het
oog van de wereld. Dit gevaar ware
beter vermeden.
Het financieringsgedrag: van de mo- verre te boven. Dit leidde tot een sterke
derne tuinder wordt gekenmerkt door
een vooruitlopen op toekomstige winsten.
Hfj neemt voor uitbreidingsinvesteringen
voorschotten op en betaalt de aflossing
daarvan voor een groter of kleiner deel
uit de winst. Ir. J. S. Keyser, directeur
van de Coöperatieve Centrale Raiffeisen-
bank te Utrecht, zei dit in Scheveningen
op de voorlichtingsdag over financiering
in de tuinbouw van de Nederlandse
Tuinbouwraad.
De grote uitbreiding in de tuinbouw,
zo vertelde hij, manifesteert zich vooral
in de glascultuur. Sinds 1950 is de op
pervlakte staand glas in de groenteteelt
verdrievoudigd. In de bloemisterij was
er een verdubbeling van het areaal. Door
de grote investeringen kon de produktie
en export sterk worden verhoogd. De
waarde van de export vermeerderde tot
het drievoudige van 1950.
De overwegend gunstige rentabiliteit
gat aan de tuinders in de afgelopen ja
ren een prikkel de bedrijven uit te brei
den en te intensiveren. De daarmee sa-
menhangende kapitaalbehoeften gingen
echter de eigen beschikbare middelen
vraag naar voorschotten en kredieten bij
de Raiffeisenbanken en Boerenleenban
ken.
De gunstige bedrijfsresultaten droegen
ertoe bij, dat het voldoen aan de schuld
verplichtingen in het algemeen gespro
ken geen problemen heeft opgeleverd.
Het zou echter verkeerd zijn te denken,
dat de bedrijven met het op de winsten
vooruitlopen geen risico lopen. Het teelt
en marktrisico mag men niet wegcijfe
ren.
Ondanks de gunstige resultaten en de
regelmatige aflossing vermindert bij de
meeste bedrijven de bankschuld niet. Het
blijkt, dat vele tuinders de kredietruim
te, die ontstaat door aflossing en even
tueel waardestijging van de onderpanden
weer snel benutten om nieuwe lemngen
te sluiten om daarmee hun bedrijven
verder tot ontwikkeling te brengen.
Door dit systeem van kredietvernieu
wing houdt de tuinder vrijwel blijvende
de beschikking over een bedrag aan
vreemd vermogen ter dekking van ver
mogensbehoeften, die volgens orthodoxe
financieringsregels voor een deel als per
manent moeten worden aangeduid en
waarvoor een eigen vermogen de aange
wezen financieringsvorm is.