JO
..Ik wil wereldkampioen worden. Niet om de
„Zo heel veel tijd
heb ik niet meer!
trui en niet
om het geld!"
EEN GELUKKIG GEZIN
Registratie van boten
en van sportvissers
KLARE TAAL
Wielermeeting
Antwerpen
DAGBLAD DE STEM VAN MAANDAG 13 JANUARI 1964
1964
Groene dijken, linten in het landschap, omarmen de
polder van Kruiningen. De zon is geel en de hemel blauw.
Rechts van de brede, grijze verkeersweg, slagader van Zee
land, ligt een klein station. Op 'n handbreedte daarvan be
vindt zich een huis, geheel wit. Daarin woont Jo de Roo, de
minst spraakzame, maar sterkste Nederlandse wielrenner.
Zijn naam is voor Frankrijk een begrip. Kinderen in
Bretagne, die nooit veel meer dan de zee hebben gezien,
kennen zijn gestalte, zijn roestbruine ogen, zijn zwarte haar
dos. Boeren in de Vallei van Chevreuse, die zich alleen ple
gen bezig te houden met koeien en kippen, spreken over de
sierlijkheid van zijn pedaalslag. Burgers uit de Haute Savoie,
die hevige debatten voeren over de kwaliteit van de laatste
gewonnen wijn, praten met ontzag over zijn sterke eind-
schot.
En zo is dat niet alleen in Frankrijk,
maar ook in Italië. Winkeliers, die
langs het Como-meer wonen, weten
de leeftijd van Jo de Roo. Herbergiers
in Vlaanderen, die in seconden liters
bier tappen, plukken de erelijst van
de Kruiningse jongen uit hun gedach
ten. Spaanse ezeldrijvers, die nau
welijks begrijpen, dat zij in Europa
leven, hebben aan Jo voldoende om
er de Roo achter te denken.
De vermaardheid van Jo de Roo is het
resultaat van vijf opzienbarende over
winningen. Zijn naam verscheen voor de
eerste maal op de frontpagina's van de
kranten op de laatste zondag van mei
1962. Toen loste de Zeeuwse renner op
de gemene helling van Dourdans de
oude, uitgeputte Willem van Est en ijlde
hij zegevierend in de richting van het
Pare des Princes te Parijs. De zege
de marathon-van-de-weg, Bordeaux-Pa
rijs, sprak tot de verbeelding, maar be
wees nog weinig. Zij werd echter ii
hetzelfde jaar onderstreept in de daar
opvolgende Parijs-Tours. Ook in de Ron
de van Lombardije. Een gouden glans
kwam over die overwinningen door de
verovering van de internationale wieier-
beker, die nog nimmer buiten Frankrijk
was geweest.
Het seizoen 1963 moest de bevestiging
brengen van de klasse van de renner.
Hij begon aarzelend. Zó zelfs, dat zijn
meest fervente fans hem afschreven. Zó,
dat de selectieheren, die beslissen over
de uitzending naar de wereldkampioen
schappen, hem vergaten. Vooral het laat
ste hinderde de wereldbekerwinnaar. Hij
zou laten zien wie hij was en hij kwam
terug met een nieuwe triomf in Pa
rijs-Tours. Met een tweede overwinning
in de Giro di Lombardia. De wielerwe
reld lag verbaasd aan zijn voeten.
KARAKTER
Is Jo de Roo wel de zo vaak beschre
ven stille, zwijgende sfinx? Wie een vol
le dag bij hem als gast is, ervaart niet
tegenover een groot causeur te staan.
Maar toch: zijn blik is even vriendelijk
als het landschap. Zijn karakter even
open als de polder. Zijn visie even mild
als de zon. Zijn geladenheid even sterk
als de wind, die door de takken van de
bomen zwiept.
Jo de Roo heeft een wisselende natuur,
Hij kan een kwartier lang spreken
het tempo van het traag voorbij zijn
huis rijdende treintje. Maar hij kan ook
kort en krachtig zijn als een bliksem
schicht, die door de polder knettert.
Die wisselvalligheid uit zich ook in de
titels van de werken, die in zijn boeken
kast staan.... en culmineren in „Oorlog
en Vrede".
„Jo de Roo is een raadsel", luidt de
kop van een verhaal, dat een plaats
kreeg in zijn plakboek, maar is het
waar?
Wat zijn je plannen voor dit
seizoen, Jo?
Ik heb tot nu toe alleen maar najaars-
klassiekers gewonnen. Ik moet, ik wil
het bewijs leveren, ook vroeg in het sei
zoen een zege te kunnen behalen. De
prestaties, die ik het vorige jaar boekte,
spraken niet tot de massa. Slechts een
overwinning telt.
Ik schoot in de eerste klassiekers
precies te kort. Ik kwam als tiende uit
de Ronde van Vlaanderen, als vijfde uit
Parijs-Brussel, als vierde uit Luik-Bas
tenaken-Luik, als zevende uit Bordeaux-
Parijs. Het zegt de supporters niets. En
eerlijk gezegd mijzelf weinig. Ik wil het
dit jaar anders doen. Er is maar een he
le kleine kans. dat ik de Antwerpse Zes
daagse ga rijden. Ik voel mij op de baan
niet best thuis. En bovendien moet ik
aanspannen met jongens die al evenmin
specialisten zijn. Ik voel er meer voor
in het begin van februari naar de Ronde
van Andalusië te gaan. Daarna naar de
Ronde van Sardinië. Ik ben dan klaar
voor Parijs-Nice en toch zeker voor Mi-
laan-San Remo, een wedstrijd, die ik
wil winnen. Lukt het niet, dan moet het
gebeuren in Parijs-Roubaix, Parijs-Brus
sel of de Ronde van Vlaanderen Het is
intussen mei en op het einde daarvan
komt Bordeaux-Parijs. Ik heb iets goed
te maken.
Na Bordeaux-Parijs zal ik mij volledig
concentreren op de Ronde van Frankrijk.
Ik ben van oordeel, dat een ren
ner, die de Ronde van Frankrijk
niet rijdt, zichzelf op een tweede
plan plaatst. Ik ben nog maar zes
entwintig jaar. Zo heel veel tijd
heb ik niet meer. Een Ronde van
Frankrijk winnen is moeilijk,
maar in die wedstrijd goede uit
slagen behalen, zich in de belang
stelling werken, moet mij lukken.
Na de Tour de France het wereldkam
pioenschap
(Van onze speciale verslaggever) Stapleford, die onlangs de nationale j
HET WAS ZONDAGMIDDAG al titel won voor Diana,
erg druk in het spiksplinternieuwe 'S MORGENS HADDEN wij Helly
schaatspaleis van Grenoble. Zowel Sengschmidg en Regine Heitzer op
op als om de glanzende ijsvloer. dezelfde baan aan het werk ge-
De training voor de Europese kam- zien. Vooral de blonde Helly bleek
pioenschappen kunstrijden, die er al goed in vorm te zijn, getuige
morgen in alle vroegte zullen be- haar sterke sprongen. Maar toen
ginnen, was in volle gang. En Gre- wij Sjoukje weer eenmaal bezig
noble verstoken van top-voetbal en zagen, werd het opnieuw duidelijk,
andere grote zondagse evenemen- dat ook in Grenoble, ook in 1964,
ten, was met hele families uitge- maar één rijdster aan de Europese
lopen om de keien van het Euro- top sta at. In deze eerste titelstrijd
pese schaatstheater aan het werk van dit uiterst belangrijke seizoen
te zien. met de Olympische Spelen tussen
Het is ook aangenaam toeven in Europese en wereldkampioenschap
deze prachtige hal n „/li- w II I Al Pen in, moet er al
met zijn prach- M I f JI I If- |\l I I j heel iets bijzon-
tige koepelvor- J *- - 1 ders gebeuren wil
mige dak, van rs/—v k irTj rk I P\ kampioene
natuurlijk getint |/V\r WlN LKt[N U vrijdagavond met
hout. De tribunes
KRACHT
Denk je nu al aan
kampioenschap?
het wereld-
Ik zou bijzonder graag wereldkam
pioen willen worden. Niet eens om die
trui. Ook niet om dat vele geld, maar
om de Nederlandse wielerleiders nu ein
delijk eens duidelijk te maken wie ik
et ls voor mij volkomen onbegrij
pelijk, dat ik noch in 1962 noch in 1963
ben uitgezonden. Welke renner kon op
overwinningen bogen zoals ik? Waar
om kozen zij mij als sportman van het
v?,? een sterveling in Frankrijk heeft
begrepen waarom ik er niet bij was Ie
dereen nam aan, dat ik in Salo en Ronse
zou zijn. Het was niet zo, maar ik zal
nLy00f if rgeT7' d?t ik in Saint Gervais
present ben. Ik rijd graag in Frankrijk
Jh?u.Jvan dat land- Ik hou van de
wedstrijden. Het publiek kent mij. Ik
zal er alles voor doen en er alles voor
laten om er dit jaar bij te z.ijn. Een
wereldkampioenschap is niet veel an
ders dan een ééndags-kiassieker. Moet ik
nog meer zeggen?
Na het wereldkampioenschap komen
opnieuw Parijs-Tours en de Ronde van
Lombardije. Als dubbele winnaar kan
ik die wedstrijden niet passeren Ik zal
er heen moeten.
Is het niet een zwaar, overladen
programma?
Een moderne renner moet een seizoen
kunnen maken van februari tot oktober.
Maar natuurlijk: hij moet niet bij de
start van iedere wedstrijd gaan staan
met de bedoeling te winnen. Veel ren
ners hebben die instelling. Zij kunnen
zich niet sparen, zij kunnen niet naar
een werkelijk belangrijke wedstrijd toe
leven. Ik geloof dat wel te kunnen.
Toen ik het vorige jaar aan Bordeaux-
Parys begon, wist ik, dat ik niet als
eerste het Pare des Princes zou binnen
lopen. Ik was er echter maanden later
wel van overtuigd, dat ik Parys-Tours
opnieuw zou winnen. Ik ging ook naar
Een moment uit het leven van
Jo de Roo. Het werd vastgelegd
op de laatste zondag van mei
1962, toen hij op de helling van
Dourdans aan zijn triomfantelijke
opmars begon in Bordeaux-Parijs.
Daarna volgden vier andere klas
sieker overwinningen. Zij vergden
alles van de mens...
de Ronde van Lombardije met de weten
schap, dat ik de te kloppen man zou zyn.
Merkwaardig? Ach kom! Op een ge
geven moment ben je overtuigd van je
kracht. Die zet je in wanneer het er
werkelijk om gaat. De eerste ronden,
die ik dit jaar ga rijden, zijn voor mij
een voorspel. Een training. Ik ben te
vreden als de eerste uitslag in Milaan-
San Remo zal komen.
KLASSE
Zie je nieuwe, belangrijke
tegenstanders?
Ik heb in de laatste maanden van het
vorige seizoen, want daarop moet ik mij
baseren, één renner gezien, waarvan ik
haast zeker weet, dat hij er zal komen.
Het is Pierre Zimmermann, de winnaar
van de Ronde van de Toekomst. Hij
heeft werkelijk klasse. Voor het overige
dienen er zich geen nieuwe gezichten
aan Zeker, héél Italië heeft de mond vol
over Italo Zilioli, die reeds 'n nieuwe
campionissimo wordt genoemd. Ik heb
de jongen in de Ronde van Lombardije
eens goed bekeken. Hij doet het niet
slecht, maar een grote coureur zie ik
er toch niet in. Bij gebrek aan waarach
tige kampioenen, produceren de Italia
nen er maar een rijtje. Waar zijn zij ge
bleven? De onoverwinnelijke Ercole Bal-
dini, Gastone Nencini en zoveel anderen?
Zilioli is eenzelfde type. Hij zal tekort
schieten en snel vergeten zijn, hetgeen
niet wegneemt, dat hij voor verrassin
gen kan zorgen. Een renner heeft soms
een begenadigde dag. Dan kan hij alles.
Het is een kwestie daar altijd rekening
mee te houden.
Ik ben natuurlijk zeer benieuwd naai
de prestaties van de andere Nederlan
ders. Vooral naar die van Jan Janssen,
die nu door moet gaan breken. Wat zul
len Piet Rentmeester en Michel Stolker
in Spanje doen? Hoe zal het Bas Malie
paard gaan? En al die anderen?
KUNDE
Denk je veel in Nederland
te rijden?
Neen! Ik zou het overigens graag ge
noeg doen. Zoals de zaken nu staan lig
gen mijn belangen op de eerste en voor
naamste plaats in Frankrijk. Ach, welke
Nederlandse wedstrijden zijn er en wel
ke hebben iets te betekenen? Ik vond
het leuk de ,.Acht van Chaam" te win
nen. Het is aardig een Ronde van Ne
derland mee te maken. Er is altijd wat
in te koop. En het is natuurlijk goed je
eens te laten zien in enkele criteria,
want je hebt verplichtingen aan je sup
porters. maar het is allemaal zo weinig,
dat het haast kan worden verwaarloosd.
Een ander moment uit het leven
van Jo de Roo. Er is een groot
verschil tussen de zwijgzame, fiet
sende sportman en de levendige,
aardige Kruiningse echtgenoot. Jo
de Roo in gezelschap van zijn
charmante vrouw Corrie en... het
pittige dochtertje Nicole, die haar
dagen doorbrengt door te spelen
met Sheba., de hond.
Jo de Roo zwijgt. Zijn ogen glijden
over het landschap, dat voor hem ligt.
Hij zal het spoedig voor weken, maanden
niet meer zien. In alle stilte bereidt hij
zich voor op het wegseizoen. Alleen op
de weg wil hij een groot man zijn. Kop
pig heeft hij de aanbiedingen afgesla
gen, die baandirecties hem gaven. Hij
denkt geen twee heren te kunnen,diénen.
Zijn kracht, klasse en kunde wendt hij
aan voor de mooiste wedstrijden, die de
wielersport kent. Werk schuwt hij niet.
PIET HACK.
zijn verwarmd, het restaurant is
voortreffelijk en aangezien ook de
deelnemers enthousiasme over de
perfecte ijsvlakte, en de goed in
gerichte kleedkamers niet onder
stoelen of banken steken, ligt het
voor de hand dat Jean Paul Guhel,
de voormalige Europese titelhouder
in het ijsdansen, er als een bij
zonder trotse directeur rondloopt.
DE TOESCHOUWERS ACCOM -
MODATIE beperkt zich echter tot
maximaal 2500 personen en de vele
Fransendie met overtuiging be
weren dat over enkele weken Gre
noble zal worden aangewezen voor
de Olympische winterspelen van
1968 vooral nu Lyon voor de
zomerspelen is gepasseerd, zegt men
moeten wel grote optimisten zijn.
En dat nog afgezien van het feit
dat de ski-pistes te ver van de
stad zijn gelegen. Maar ja de Fran
sen overdrijven eenmaal graag...
Nog niet alle deelnemers waren
zondagavond in de stad met het
machtige decor van de Franse Al
pen op de achtergrond aangeko
men. De Russen, Hongaren en Tsje-
chen ontbraken nog en het was een
teleurstelling voor het publiek dat
het paar Ludmilla BelussovaOleg
Protopopov niet op het ijs ver
scheen. De kijkers moesten het
trouwens ook stellen zonder Sjoukje
Dijkstra, want Sjoukje oefende deze
dag op de tweede baan, op korte
afstand van de hoofd-arena gelegen.
Zaterdagavond laat was Sjoukje, die
haar titel voor de vierde maal komt
verdedigen met trainer Arnold
Gerschwiler uit Davos aangekomen.
Na een lange nachtrust en een
rustig doorgebrachte ochtend, train
de zij 's middags een uur lang op
de bij-baan tezamen met het En
gelse drietal Diana Clifton-Peach,
het nieuwe Britse sterretje Carol
Warner en de pittige Shelley Ann
tersdochter uit Amstelveen zijn. Wij
de blonde dok-
schrijven dit al jaren, het wordt
eigenlijk eentonig...
MET MEER DAN NORMALE
interesse hebben wij de training
uan Wouter Toledo gevolgd. Wouter
is, zoals bekend, voorlopig inge
schreven voor de Olympische Spe
len. Het voorbehoud is daarbij ge
maakt, dat de opgaande lijn in zijn
prestaties blijft gehandhaafd.
Die opgaande lijn is er ongetwijfeld.
De training onder Gerschwiler heeft
hem meer zekerheid gegeven. Hij
is lichamelijk sterker geworden,
hetgeen zijn sprongkracht ten goede
is gekomen. Een plaats bij de eerste
acht is zeer waarschijnlijk te veel
gevraagd, maar in de staart behoeft
de Hagenaar bepaald niet te ein
digen.
Flartverkwikkend was het optre
den van Jopie en Nico Wolff, het
eerste Nederlandse danspaar, dat
sedert vele jaren weer voor een
internationaal toernooi is inge
schreven. Het was verrassend te
zien, hoe sterk het tweetal is voor
uitgegaan en hoe goed de vrije dans
ten uitvoer werd gebracht.
(Van onze hengelsport-medewerker)
n Artikel over de gevaren die sport
vissers in hun visbootjes bedreigen,
heeft verschillende verheugende
reacties opgeleverd. Het komende
voorjaar gaat een van de grootste
visboten-verhuurders in 't Zeeuw
se sportvis-dorado: Charles Beeke
in Kamperland aan het Veerse
Meer, zwemvesten en ander red
dingsmateriaal aan zijn vissende
klanten meegeven. Hij wil de sug
gestie van de burgemeester van de
Waddengem. Wieringen volgen om
'n verhuurregister aan te leggen
van alle mensen, die met zijn bo
ten de komende zomer het Veerse
Meer optrekken. Alle bootjes zul
len genummerd worden om betere
controle mogelijk te maken. Alle
sportvissers krijgen ook instruc
ties mee met de gedragsregels op
deze vistochten.
Hoewel het Veerse Meer onder nor
male weersomstandigheden vrij onge
vaarlijk is, zijn voor vele toeristen, die
het water nauwelijks kennen, de nódige
voorzorgen geen overbodige luxe. Het
valt te hopen, dat vele botenverhuur
ders in de Zeeuwse en Westbrabantse
kustplaatsen, de Biesbosch en de grote
rivieren de nodige veiligheidsmaatrege
len zullen nemen Een bootjesverhuur-
der, die bij flinke wind of mistig weer
nog bootjes verhuurt, speelt met het
leven van mensen, die de groe gevaren
van het soms verraderlijke water vaak
niet kennen
Mag ik u burgemeester C Schellin-
ger van Wieringen in het Noórdholland-
se Waddengebied even voorstellen. Eind
oktober was deze vissende burgemeester
betrokken bij de opsporingsacties van
twee hengelaars uit Obdam, die 's mor
gens met mist op het Wad waren gaan
vissen. Zij zijn jammerlijk verdronken,
omdat ze in de mist hun boot verlaten
hebben om elders op het drooggevallen
wad hun geluk te beproeven. In de
cüchie mist zijn ze aan het dwalen
geraakt, zodat ze hun boot, die later
leeg en drijvend werd aangetroffen,
niet konden terugvinden. De politie van
Wieringen heeft de namen van de beide
mannen uit Obdam alleen kunnen ach
terhalen door het .kentekennummer van
een eenzame motor na te gaan, die bij
het café van een botenverhuurder was
achtergebleven. Bij de reddingsactie
heeft de burgemeester veel last gehad
met de identificatie van de vermiste
boot en- de opsporing van de familie
van de slachtoffers. Om al deze redenen
heeft deze burgemeester, die zelf een
enthousiast waddenvisser is, een verzoek
aan alle •botenverhuurders in zijn ge
meente gericht. Hij verwacht, dat de
meeste botenverhuurders aan zijn drin
gend verzoek om registratie van sport
vissers en nummering van boten door
te voeren, gehoor zullen geven. Zo niet
dan willen b. en w. van deze gemeente
zelfs een politieverordening maken, die
de nodige veiligheidseisen zal stellen.
Dat is klare en verstandelijke taal. die
ook voor het Brabantse Biesbosch-ge-
bied, het Oosterscheldeland en de
Zeeuwse delta van groot belang kan
zijn. Burgemeester Schellinger vraagt
zelfs een gebruiksaanwijzing in de boot
aan te brengen met enkele verstandige
tips voor sportvissers, die strikt ge
nomen ook over een kaart van het
gebied moeten beschikken, waar ze
gaan vissen.
Geen
nsieo
In de zomer varen uit vele Zeeuwse
kustplaatsen, maar ook uit Bergen op
Zoom en andere plaatsen aan de Bra
bantse wal, dagelijks honderden vis
bootjes uit, waarvan de eigenaar vaak
niet eens weet, waar de vissers wonen.
Ook identificatie van de boot, die meest
al geen registratienummer heeft, is vaak
zeer moeilijk.
In de gemeente Wieringen willen ze
de registratie zelfs in de gemeente
archieven (zonder enige leges) laten
vastleggen om bij eventuele hulp- en
reddingsacties snel geïnformeerd te zijn.
Op het adres van de botenverhuurders
dient bekend te zijn. wie met welke boot
weg is. Al deze maatregelen kunnen het
risico, tot het uiterste beperken
Elk jaar wordt het Veerse Meer door
enkele honderdduizenden sportvissers
bezocht. De komende jaren wordt een
groot aantal sportvissers verwacht dat
per boot de beste stekken gaat bezoe
ken. Vanaf de vaste wal lopen de vang
sten langzaam maaj* zeker terug. Al
wordt er langs de afsluitdijk van Kam
perland naar Vrouwenpolder altijd nog
vrij goed gevangen. Nu de haven van
Veere voor sportvissers taboe dreigt te
worden, zullen vele sportvissers vanuit
het beschutte haventje van Kamperland
het Veerse Meer op trekken. Zo nodig
wil de burgemeester van Wissekerke
in de toekomst zelfs de ligplaats-accom
modatie laten uitbreiden. De komende
zomer zullen enkele tientallen visboot
jes met buitenboordmotoren in de ha
ven van Kamperland te huur worden,
aangeboden. Het belooft een centrum
voor sportvissers te worden, dat ook
voor eigen bootjes in deze gemeente
lijke haven een veilige ligplaats kan
vinden. Er zijn ook al twee grote boten,
waarop enkele tientallen sportvissers
tegelijk voor dagtochten kunnen worden
meegenomen. Ook aan boord van deze
boten zullen luchtkasten zijn en het
nodige reddingsmateriaal, als de nood
aan de man komt. De heer Beeke is
enthousiast over de suggesties van de
Wieringse burgemeester, die zijn op
roep strikt genomen tot alle bootjes
verhuurders van Nederland zou moeten
richten. Ook goede controle op de kwa
liteit van de boten, die men bij Plecht
weer altijd binnen moet houden, is geen
overbodige luxe. Die wekroep geldt ook
voor Bergen op Zoom, Bruinisse, Stave-
nisse, Burgh, Vlissingen, Yerseke en
vele andere plaatsen, waar visboten
„zee" kiezen.
De Nederlanders Jo de Haan en Jan
Derksen zijn zaterdag derde geworden in
een omniumwedstrijd, die in het Ant
werpse sportpaleis werd gehouden. Jan
Derksen zorgde voor een persoonlijk suc
ces door de afvalwedstrijd te winnen voor
de Belgen van Steenbergen en Scrayen.
In de 1 km tegen het uurwerk werd de
Nederlandse combinatie tweede achter
van Steenbergen-Sterckx1.01.29 tegen
59.2.
Het eindklassement werd: 1 Sterckx-
van Steenbergen (Belg.) 6 ptn. 2 Seve-
reyns-Scrayen (Belg.) 8 ptn. 3 Derkaen-
De Haan (Ned.) 10 ptn.
In een achtervolgingswedstrijd voor ama
teurs werd de Nederlander Cor Schuuring
verslagen door de Belg Maenhout. De tij
den waren: 4.58.4 tegen 5.00.8.
