JAN CORDUWENER geeft zijn orkesten „eigen sound5' j Saxofonist Kirk: bezeten door jazz De verdwenen Da Vinei JKEN WTEN en (ERWTEN Een hobby TV-comedy vervangt Kraaykamp-show .LENHUIS Luister naa Terugblik INGEWIKKELD enrfeulllefon Ie E N HULST PACIS" Porgy In de tabak Zilveren koker Jeugdschaken in Groningen Morgenavond op televisiescherm Blue Diamonds gaan op toernee Franse soldaat krijgt het gemakkelijker door Uit opa's krant DAGBLAD DE STEM VAN ZATERDAG 11 JANUARI 1964 edig mogelijk 'S trkzaamheden CITO N.V. Tel. 651 Speciaalzaak MEINHARDT v.h. Standaert oordstraat 32 TERNEUZEN 01150-2215 TEL. (01150) 2150 TRONAAT JANUARI A.S. Niet-leden 1,50 9.30 uur .OTERIJ '867. .15 uur. ordwaarts ga, mij volgen. uilen in ieder geval een ;nner sturen. Die doen ïatuurlijk niets. Deze zal ioren der paarden zien ordelijke richting lopend, hij dit meldt komen ze zeker. Santer, de moorde- zal vandaag nog in mijn ïn zijn!" (Van onze radio- en tv-redacteur) an Corduwener, wiens ballroommuziek wereldvermaardheid ver wierf, is de zoon van een Amsterdamse kleermaker. Als jongen zat hij vaak in de tuin achter het ouderlijk huis op een mongorgel te spelen en hij deed dat zo verrassend muzikaal, dat een violist van het Concertgebouworkest op een zekere dag naar zijn vader stapte en hem voorstelde Jan muziekles te laten nemen. Op de muziek school kreeg hij een paar jaar vioolonderricht van niet minder dan Sepha Jansen, de echtgenote van wijlen Eduard van Beinum. Als bijvak koos hij piano. Op zijn twaalfde jaar slaagde hij voor het toelatingsexamen voor het hoofdstedelijk Conservatorium en hij kreeg zelfs een kleine studiebeurs. Maar toen vader Corduwener ziek kwam te liggen moest Jan zelf de kost gaan verdienen en kwam hij in het amusementsvak terecht. Het waren moeilijke jaren, maar Jan kreeg een all round opleiding in de Orkestjes, die in bars, restaurants en theaters speelden. De tv-kijkers zullen zich misschien nog herinneren hoe hij eens achter elkaar op de viool, piano, orgel, hammondorgel, vibrafoon, accor deon en hawaiian-gitaar voor de camera's heeft gemusiceerd. Hij verstaat zijn ,vak' dus wel, maar van het woord ,vak' wil hp niets vve'ten. „Als het voor mij een vak zou worden, hield ik er mee on, het is voor mij onder alle omstandigheden een hobby en daar naast speel ik ook nog graag bridge." Jan Corduwener, leider van vele radio-orkesten, arrangeur en componist, was amper 23 jaar toen hij als violist werd aangenomen bij het befaamde or kest van Max Tak in het Amsterdamse Tuschinski theater. Zijn eerste avond met deze musici zal hij nooit vergeten Hij was precies op tijd en dirigent Tak bleek in geen velden of wegen te be kennen. Opeens werd hem door een der orkestleden het dirigeerstokje in de hand gedrukt met de opdracht in afwachting van de „muzikantenbeul'', zoals Max Tak wel eens gekscherend werd genoemd, de leiding in handen te nemen. Een hevig transpirerende Jan „haalde eens stevig uit." zoals musici dat zeggen, totdat plotseling een droge stem achter hem opmerkte'. „Jongeman, beheers je. Het was niet slecht voor een beginner, maar je moet veel kalmer aan doen." Zenuwachtig keek Jan achterom en zag handel te brengen waarop" Scott met dc heer Tak staan, die hem al lang stil- begeleiding van het Theaterorkest twee letjes achter in de langzaam vollopende nogro-spirituals en twee „evergreens" zou zingen. Aangezien het gezelschap van Scott zich alweer opmaakte voor een verdere tournee door Europa, kreeg Jan Cordu wener slechts twee dagen de tijd om te arrangeren en te repeteren. Op beide dagen werd van 's morgens vroeg tot - avonds laat in de oude schouwburg Vü Holland te Hilversum ge- SL ua] vonken er af vlogen. Zelfs Scott had er plezier in gekregen Het 7nSUnraehUB .magneto£"™band 'klonk zo piachtig, dat iedereen het jammer vond, dat er maar vier nummers op- genomen waren. y Jan Corduwener bereidt met Henk Scholten een programma voor. en een kwartet, waaraan hij nog met weemoed terugdenkt. Toen kwamen al spoedig zijn muzikale leiderscapaciteiten tot uiting en met beide handen accep teerde hij het aanbod van de VARA om in vaste dienst te treden. Zijn grootste populariteit verwierf hij in die jaren met het Ballroomorkest, een ensemble met een geheel eigen „sound". Het verrassende van dit radio orkest was, dat Jan Corduwener er zowel voor ouderen als jongeren accep tabele muziek mee ten gehore bracht. Op een straf volgehouden teenagers- ritme speelde hij gewone muziek, voor iedereen verstaanbaar. Dit nieuwe ge luid en de aparte klankkleur verkreeg hij door pittige arrangementen te schrijven voor de drie saxen, trompet, trombone, piano, bas, drie gitaren en twee drums. Zijn platen Parties at home met num mers als You're sixteen, you're beautiful, Wooden heart, Are you lonesome to night. Mack the knife en Ramona, waren voltreffers over de gehele wereld. Trou wens, talloos zijn de zwarte schijven die van het Ballroomorkest en het Theater orkest werden gemaakt. Over een van die platen vertelde Cor duwener nog een leuk verhaaltje. In de zomer van 1956 werd de musical Porgy and Bess een kasstuk in Nederland. Vooral de neger-bariton Leslie Scott als Porgy vierde grote triomfen. Plotseling besloot een van de grote platenmaat schappijen een grammofoonplaat in de zaal had gadegeslagen. Tak was een uitstekende, maar harde leermeester en Jan is nog dankbaar voor de vele raadgevingen, die hij aan deze oude musicus te danken heeft. Hij werkte drie jaren in Tuschinski totdat kort voor de oorlog het orkest werd opgeheven en Jan weer in de bars en restaurants moest gaan spelen om het brood te verdienen voor zijn gezin, dat nu uit drie zoons en een dochter bestaat. Aangezien dat free lance musiceren destijds weinig houvast bood, ging hij hij zijn schoonvader werken in de tabakshandel. Het beviel hem maar ma tig en het duurde ook niet erg lang. Niet omdat Jan er tabak van kreeg, maar omdat de tabak steeds schaarser werd in die donkere oorlogsjaren. Na de bezetting werd hij aangesteld als violist bij het door Dolf van der Linden opgerichte Metropole Orkest. Dit radio-ensemble had een bezetting, die de luisteraars en ook de omroepen nog nim mer in de studio's hadden gehoord. Niet minder dan zes jaar bleef hij aan dit oikest verbonden, niet alleen als violist, maar ook als arrangeur. Daarnaast kreeg J blJ oe VARA zijn eigen theaterorkest Zoals wij dezer dagen reeds konden berichten heeft de televisieleiding van de KRO in overleg met Johnny Kraaykamp besloten om de tv-show voor zaterdagavond niet uit te zen den. Men was van beide zijden niet tevreden over de teksten van de Brit Ashton, In plaats hiervan en op het zelfde uur wordt héden, zaterdag avond om negen uur een Amerikaan se tv-comedy vertoond van Phil Sil vers en Jack Benny. De titel luidt: «The slowest gun in the west" en de inhoud is een persiflage op de Ame rikaanse wildwestfilms. De sherriff in een van de meest woeste plaatsen van Amerika durft zijn geweer niet a' te schieten. Toch weet hij op zijn eigen wijze de geschillen en vetes bij te leggen. Maar het gezelschap had de koffers al gepakt en de coxihssen waren in grote verhuiswagens verzonden. Toch wilde de platenfirma nog enkele num mers door Scott voor de discofielen laten zingen. Leslie besloot zijn vertrek even uit te stellen en in allerijl zocht Zaterdagmiddag zendt de KRO om 15 uur de Avonturen van Christobal uit, om 15.30 uur gevolgd door een documentaire over de redding van witte neushoorns. Daarna speelt om 15.50 uur The Dutch Swing College Band. Om 16.15 uur kunt u kijken naar de rubriek Huis, thuis, wonen, en om 17 uur is er voor de jeugd een nieuwe aflevering van Flip. de tove naarsleerling. Zaterdagavond om half acht biedt de KRO de Avonturen van Ivanhoe. Na het journaal is er om 20.20 ur een aflevering van Brandpunt. De aangekondigde John- nj' Kraaykampshow komt. zoals wij reeds meldden, te vervallen en wordt vervangen door de Amerikaanse comedy- film van Phil Silvers en Jack Benny, getiteld The slowest gun in the west. Om 21.45 uur is er een nieuwe aflevering van Stadhuis op stelten en om 22.15 uur spreekt dr. Trimbos in de serie Gehuwd en ongehuwd. Tot besluit is er om 22.45 uur het tweede journaal. Zondagavond om half acht vertoont de NTS het weekoverzicht van het jour naal en om 20 uur de rubriek Sport in beeld. Daarna verzorgt om 20.30 uui Pierre Janssen voor de AVRO de rubriek Kunstgrepen. Vervolgens is er om 21 uur een aflevering van De verdedigers met E. Marshall en Robert Reed in de hoofdrollen. Ko van Dijk draagt om 21.50 uur het verhaal De dokter van Tsjechow voor. Tenslotte is er om 22.10 uur een jazzprogramma met de befaamde jazz saxofonist-fluitist Roland Kirk. Het laatste nieuws wordt om 22.35 uur uit gezonden. Corduwener met Leslie nieuwe mu ziek uit, waarvoor Jan de arrange menten moest maken. Ook nu werden vier nummers opgenomen en de plaat ioaarop alle acht nummers waren op genomen, bleek in korte tijd te zijn uitverkocht. Aan deze periode bewaart Jan Corduwener nog een prachtige zilveren sigarettenkoker, waar Leslie Scott in had laten graveren „To a great musician". Die spanningen van het snel klaar sto men van goede opnamen, zijn een kolfje naar zijn hand, want Jan houdt er niet van om op lange termijn te werken. Toch moet u niet denken dat Corduwener snel tevreden is over een opname. Bij hem krijgt een bandje, waar het reper toire niet tot in de perfectie op is vastgelegd, geen kans. Liever de prulle- mand in, dan de kans lopen dat zijn naam op het etiket van een slechte weer gave wordt vastgeplakt. Dagelijks kruipt hij achter de witte vleugel in zijn riante huiskamer en hij zit tot diep in de nacht te ploeteren aan de arrangementen voor het Grand Gala orkest of het programma Pennies from heaven. Vooral de Pennies is zijn lievelingsprogramma, omdat hij daarin een overeenkomst met zijn eigen persoon heeft gezocht. Namelijk de intimiteit van de huiselijke kring, waar hij al een kwart eeuw de rust vindt na het op treden voor de microfoon. In de zomermaanden heeft hij maar één liefhebberij. Er met de caravan op uit trekken met vrouw en kinderen. „Maar dan niet naar de azuren kusten van de Middellandse Zee, want daar kom je de halve radio- en tv-gemeenschap tegen." Zaterdagavond musiceert om 19.30 uur op Hilversum I (402 m) het omroep orkest voor de KRO. Daarna volgt om 20.30 uur Rieleksen en om 21.50 uur Bric a brac. De discussierubriek Kruispunt wordt om 22.40 uur uitgezonden en ten slotte om 23.10 uur klassieke grammo foonplaten in Nouveautés. De Radioraad zit om 19.10 uur weer klaar op Hilversum II (298 m). Bob Spaak leidt om 20.05 uur de bekercom petitie en om 21.15 uur is er het cabaret programma Ka-priolen. De serie Langs vergeten wegen wordt om 22 uur uitge zonden. Kees, Brusse gaat om 22.50 uur Babysitten en om 23.20 uur speelt het Trio Pim Jacobs. Het programma Tot besluit wordt om 23.40 uur uitgezonden. Zondagochtend om 10 uur zendt de KRO uit de St.-Vituskerk te Bussum een hoogmis uit volgens de Slavisch By zantijnse ritus. Om 11.30 uur volgt het programma Medaillon en om 13.10 uur het programma Jaar in-jaar uit. In de middag om 14.15 uur musiceert het Con certgebouworkest o.l.v. Willem van Otterloo. Het avondprogramma van de KRO bevat om 20.15 uur Wij zingen de wereld rond en om 20.45 uur het luisterspel De andere richting richting. Om 22 uur volgt het programma Wissewassen en om 23.05 uur De vrije muziektribune. Op Hilversum II zendt om 8.18 uur de VARA het programma Weer of geen weer uit. De AVRO presenteert om 12.30 uur Let's face the music. Voorts is er om 13.20 uur het strijdkrachtenprogram ma Op de plaat rust. De journalisten discussie Bij nader inzien wordt om 19 uur uitgezonden en om 19.40 uur gevolgd door het cabaret van Henk Elsink Vrij entree. Vervolgens speelt om 20.05 uur het Metropole-orkest. Om 20.50 uur kunt u luisteren naar het café-chantant Adam en Eva. Het programma Rijkdom der welluidendheid begint om 21.20 uur en wordt om 21.50 uur gevolgd door het hoorspel Gevaarlijke thee. Tenslotte wordt om 23 uur Franse muziek uit de tweede helft van de 19e eeuw ten gehore gebracht. Op muzikaal gebied vier er bijzonder veel te genieten in de vierde aflevering van „Voorstelling", waarin bekende kun_ stenaars niet zo algemeen bekende col lega's heten voor te stellen aan de te levisiekijkende schare Wij hebben er meer op gewezen dat de titel van deze rubriek niet klopt, hetgeen overigens niets afdoet aan de kwaliteit van diver se „kennismakingen". Hoog was de kwa liteit zelfs toen wij gisteravond een ex cellente Herman Krebbers virtuoos een virtuoos werkje van Blériot hoorden uit voeren. Tezamen met Jarin.g Walter van het Concertgebouworkest. Hun zingende violen schonken ons iets waarachtig no bels. Van uitstekend gehalte waren ook de tedere aria's uit Don Giovanni, die de bas Plinio Clabassi en de Maastrichtse sopraan Marijke Franssen in een passen de omlijsting ten gehore brachten. De opvallend produktieve en door zeer velen graag gehoorde Jules de Corte stelde ons de Belgische troubadour Miel Cools voor met een sprookjesachtige muzikale vertel ling. Het was een aangename kennisma king Minder enthousiast konden wij echter zijn over Hetty Blok cn Maria de Booy, tot wier verontschuldiging evenwel moet worden gezegd, dat de begeleidende mUZ1-vT n tekst „Mad about the boy" V8r\ y06^ Coward vaak overstemde. (Jok nu was de aflevering over de be- evenissen van dr. Kildare een vlot lo- a enugoed v?rfilmd verhaal. i„i«an- begin van de avond werd _nnf mgegaan op het probleem Cyprus dpn 1 %,nog nieuwc dingen wer- aan nnS' Vlndcn het een gebrek ^LC00rdin8tlf ln de tv.-wereld als zelfde °SCPCn k°+rt achter elkaar een- Ultv°enge wijze uit de W.v.B. doeken gaan doen. Dc Belg van Ilerck met een half punt rkkesluiter dreigde in de achtste run ic van het internationale jcugdschaak- sensatïe1 Groni»E<-" voor een grote ïe verslaan.Raa" e" ,eider Sloth Lange tijd had van Herck het beste van het spel. maar toen hij de juiste voortzetting miste, kreeg dc Deen toch nog de kans een vol punt te veroveren. Na de achtste ronde luidt de stand: u L Tfn Sloth beiden 6.5 p.. 3. Hubner 6, 4. Harris 5, 5. Noorda en An- tunac 4, 7. Scholl 3.5, 8. Cederquist 2.5, 9. Eichhorn 1.5, 10. Van Herck 0.5 p. ^ondagavond zullen de liefhebbers van jazz kunnen genieten van een onder regie van Theo Ordeman voor de AVRO in de Amersfoortse Poortwal op genomen telerecording van een con cert, gegeven door Roland Kirk. Begin november hebben we kennis met hem kunnen maken toen hü enige concerten gaf in Sclieveningen en Amsterdam. Kirk is een wereldvreemde en intro verte figuur, maar voor de kenners behoeft het geen betoog, dat deze scha mel geklede blinde een duivelskunste naar op zijn drie instrumenten is. Hij speelt namelijk minstens zo goed saxo foon als fluit en de stritch. De achtentwintigjarige is bezeten van de jazz. Vóór zijn concerten in ons land bad hij zijn fervente toehoorders in Venetië, Milaan, Marseille, Luik, Pa rijs en Hamburg in extase gebracht met zijn solo's. Poen hij na wat wankele passen tegen- over ons was gaan zitten voor een kort interview, vertelde hij met een echt Amerikaans understatement", dat die tournees hem eigenlijk niet zoveel deden. Wel het spelen, dat is zijn lust en zijn leven. Vaak speelt hij Op de nieuwjaarsinstuif van de platenmaatschappij Phonogram in Hilversum waren ook Ruud en Riem de Wolff, de Blue Diamonds, aanwezig. In burger, want de beide broers hebben inmiddels afscheid genomen van de wapenrok. Dat betekent niet, dat ze nu kunnen gaan stil zitten. Integendeel, er staat hen een druk programma te wachten. Deze maand werken ze voornamelijk in Nederland en België, met op 12 januari een tv- show in Engeland en van 13 tot 15 januari een Spaanse televisieshow in Madrid. Op 6 februari vliegen de diamanten naar Argentinië, vandaar gaan ze naar Mexico en de V.S. Op 17 maart komen ze terug in Nederland, om meteen door te rei zen naar Duitslandwaar ze tot half mei blijven. Tussen de be drijven door zullen Ruud en Riem dan nog platen maken ook. In een pittiger stijl dan voorheen, waar mee ze willen proberen hun vroe gere populariteit vooral in het buitenland te herwinnen. Bas- gitarist Chris van de Plaats en drummer Diek Messchaert zijn hun vaste begeleiders. Roland Kirk in actie op verschil lende instrumenten tegelijk. acht uren per dag en niet alleen op het podium, maar soms tot diep in de nacht op zijn hotelkamer. (Als de gas ten niet klagen, anders zetten ze me maar in de verwarmingskelder Zijn pianist, de Zwitser Granz, ver telde, dat Kirk zijn musici steeds weer voor verrassingen plaatst. Het zonne- brildragende jazzfenomeen is een vir tuoos op deneusfluit. Trouwens zijn grootste stunt (gebruik dit woord niet in zijn nabijheid, want dan breekt Kirk het gesprek af) is het bespelen van drie instrumenten tegelijk. Daar voor gebruikt hij twee saxen en een ..manzello". Dit. instrument kunt u met wat goede wil met een midwinter hoorn vergelijken. De ene saxofoon heet de „stritch". Voorts bespeelt hij vaak diverse andere fluiten, waarvan hij er een zelf de „whistle" noemt, welke een typisch lyrisch geluid voortbrengt. Niemand van zijn begeleiders kijkt vreemd op als Kirk met een onbewo gen gezicht plotseling zonder het riet te gebruiken op de sax staat te blazen. Jazzmusicus Kirk is niet alleen een introverte musicus, maar nog meer een experimentator. In eenvoudige, klare taal vertelt hij ons, hoe hij aan het idee was gekomen, om op meer dan een instrument tegelijk te spelen. Ik had eens een droom, waarin ik mezelf plotseling op twee saxen zag spelen. Toen ik goed wakker was geworden twijfelde ik niet meer aan die moge lijkheid en ik heb net zo lang geoefend tot ik eruit kreeg wat ik graag wilde horen en zeggen". De Duitser Joachim Ernst Behrendt heeft hem in de Ver enigde Staten ontdekt en hem overge haald voor een tournee door Europa, Toen had hij al acht zware jaren vol teleurstellingen achter de rug. Hij is al vanaf zijn tweede jaar blind. Al het geluid klinkt hem als muziek in de oren. Toen wij hem vroegen naar zijn lievelingscomponisten in het meer klassieke vlak, noemde hij namen als Schönberg en Bartok. „Die kerels heb ben net zo goed als ik met de muziek moeten vechten, dat door je aan de klanken." Het zal u duidelijk zijn, dat de tv- uitzending van zondagavond meer spe ciaal bedoeld is voor de jazzkenners. Zij zullen genieten van de manier waar op de blinde musicus zijn eigen stem probeert te laten doorklinken in zijn soms vreemdsoortige instrumenten. Het, is waarschijnlijk dat Franse mi litairen binnenkort op straat mogen ver schijnen met een pijp in de mond en een meisje aan de arm, en dat acht dagen celstraf zullen worden geschrapt en al leen voorbehouden zijn aan soldaten die zich aan een vergrijp in de zin der wet hebben schuldig gemaakt. De aanbevelingen in deze richting zul len worden gedaan door een commissie, die momenteel bezig is aan een herzie ning van de disciplinaire bepalingen in het Franse leger. Die zijn sinds 1907 on veranderd gebleven. Franse militairen zullen waarschijnlijk ook niet meer officieren behoeven te groeten, die niet behoren tot hetzelfde legeronderdeel, en ze zullen zich in burger mogen kleden wanneer hun ver lof langer duurt dan 24 uur. 25) ,Ik geloof, dat de arme duvel ons heeft gezegd, wat hij wist. Hij heeft de Da Vinei verkocht aan een opkoper, die hem nam om de lijst. Wie weet ligt het doek zelf wel ergens onder een hoop lorren. Of is het al door de papiermo len gedraaid," meende Harry Altring- ham somber en zocht zijn troost bij de whiskyfles. „Gezellige kwibus ben jij", zei de honorable Bobby geërgerd. „Je hoor de gister die vent die afschuwelijke croütes toch aanprijzen: met de hand geschilderd in een vergulde lijst Die opkoper probeert natuurlijk het doek met de lijst mee van de hand te doen. Wie weet, misschien hangt het wel bij een of andere kleine burgertante aan de muur. Op een mooi, fris bloemetjesbe- hang. Hoe je ook zo potvergeefmese stom hebt kunnen zijn. „Net of ik het kon weten. Hoe wil je nou dat ik.." jammerde Harry Al- tringham, die langzamerhand dubbel be gon te zien en een droeve dronk had. „W.w.waar g.g.ga je h.heen? J.j.ij g.g.g.gaat m.maar uit en., en., ikke., ikke z..zit m..maar.." „Och, stik vent," zei de honorable Bobby en sloeg de deur achter zich dicht. „Nu moet je eens goed nadenken, slingeraap," vermaande Perquin. „Zekers as dank. dat uws me heb opgesloten," meende zijn gevangene bit ter. ,,Dat is allemaal voor je bestwil." Martm Mons „Wel zeker. Dat zegt het befgajes ook azze je een douw geven." „Stommeling. Heb je dan zin ook een mes door je keel te krijgen?" „Ikke? Ik zou nie weten, wie of dat. Zijn apesnoetje trok rimpels van in gespannen denken. „Verrek," fluisterde hij dan. „Bedoel u asdat die vrijer, die de luis heb.. Nee toch?" „Je kon wel eens een beetje te veel weten, vadertje." „Ikk?" zei de slingeraap weer, maar nu was zijn toon onzeker. „Vertel me nu nog eens precies, wat Zebedeus Roelfs je heeft gezegd." „Nou. dat heb ik uws toch al gezeid. Asdat ie naar de prinsemerij wou om zijn eiges an te geve, omdat ie bang was. Ie was z'n leven niet zeker, zee ie. En ie wou asdat ie met z'n tengels van dat zakie mee dat schilderstuk was af gebleven. Want nou zat die vrijer, die hem daarvoor gehuurd had achter 'em an en wou dat ding hebbe En eerst had ie gezeid asdat het hem niks kon schelen wat of de luis ermee dee. As ie maar zorgde, dat het niet meer bo ven water kwam." Hoofdinspecteur Perquin boog zich voorover en zag de man scherp aan. De slingeraap beantwoordde zijn blik ge heel onbevangen. Wat had rechercheur Rochussen ook weer gezegd. De slinger aap had geen greintje fantasie. Het was u waarschijnlijk nog niet opgevallen, maar ik was tot gisteren de enige Nederlander die nog niets had gezegd over „Zo is het toevallig ook nog eens een keer". Ik had er graag blijvend het zwij gen toegedaan, omdat er al meteen na de uitzending zoveel verstandigs werd opgemerkt dat mijn gedaas de kwestie alleen zou kunnen ver troebelen. Dit gevaar is thans echter geweken. Alles is al vertroebeld. Het is verschrikkelijk moeilijk nu nog vast te stellen wat er sinds vorige week zaterdag is gebeurd. Maar laten we het proberen: 1. De Vara had al jaren zoveel verdriet om het jeit dat het Neder landse volk zijn geloof verzaakte en de beeldbuis ging aanbidden. 2. In apostolische ijver liet de Vara daarom een groepje jonge lieden een programma maken dat de afvalligen uit zijn teevee-roes zou wekken, even hardhandig als Mozes, die destijds immers ook de stenen tafelen in stukken smeet. 3. Het Nederlandse volk las in de krant dat de samenstellers van dat programma ver buiten hun boekje waren gegaan. 4. Ha!, zeiden de edelsten uit dat volk, we hebben een zondebok, sla d'r op, jongens, en ze schreven dreigbrieven naar de vijf van „Zo is het" en riepen door de telefoon vieze woorden. Om die vijf duidelijk te maken dat ze geen vieze woor den mogen zeggen. 5. De vijf zijn nu martelaren voor een goede zaak, ze hebben Nederland op zijn ontkerstening willen wijzen en kijk, Nederland reageert op de meest ontkerstende wijze, dus zie je wel dat het eens nódig was. Ach ja, de boeteprediker is niet geliefd. De zaak is nu tamelijk ingewik keld. We komen er waarschijnlijk alleen nog maar uit door een geheel nieuwe zuil te stichten. Dat is over zichtelijk. Dan kun je er voor of er tegen wezen. Dan weet je waar je aan toe bent. Nu niet. Als je nu nog zegt dat je de lui van „Zo is het" èn hun programma misselijk vindt, dan loop je de kans gerang schikt te worden onder degenen die Mies een ongeluk en Herman een flink pak op zijn... neen, neen, dit is een nétte rubriek, op zijn falie toewensen, liefst met z'n tienen tegen hem alleen. En wil je je van de dreigers en de scheldwoorden roepers afzijdig houden, dan val je wellicht door de mand als óók zo'n lomperd die met spijkerlaarzen over de diepste gevoelens zijner mede mensen marcheert. Ik vrees dat we er nu nooit meer uit komen. En dat allemaal door vier jon getjes en een meisje, die samen af spraken: en nou gaan we bij elkaar zitten en dan roepen we tegen iedereen die voorbijkomt vieze woorden. En dan gaan we gillen van het lachen... PRAET-MAECKER Horizontaal: 1. bijbelse hoofdstad van Israël 2. onmeetbaar getal uitroep soort onderwijs 3. lawaai 4. onheilsgodin deel van het ge zicht 5. ongaarne heilige stier 6. meisjesnaam deel van een wet (afk.) 7. vlaskam 8. tegenover jongensnaam voeg woord 9. magnetisch gemaakt ijzer Verticaal: 1. plankenvloer 2. muzieknoot gesloten voor zetsel 3. gelooide huid 4. afgemat nauw 5. strenge hertog toegankelijk 6. soort hert plaats in Gelderland 7. fakkeldistel 8. reeds nakomelingschap voor de vuist 9. verzamelen uajsSoo '6 ia jio je 8 jedou apa a9J -9 uado RAje 'g Sua aoui Japaj g uio 3o; is 'z l^uejd i :MH3A laau ~3üui 6 us pau oi '8 jadai ijr '9 side apou c Soo a;e f uaxaj -g ajo td z fcijëures T "HOH :Stnssofdo „Ben je er absoluut zeker van, dat Roelfs dat gezegd heeft?" „Zeker heb ie -dat." „En geloof je dat hij de waarheid zei. Dat hij met die man niet had afge sproken. dat schilderij ergens af te le veren en er toen stiekem mee is van door gegaan?" „De luis? Net of de luis daar het lef toe zou hebbe. De luis! Laat u mij nou nie lache, inspecteur. Nee. as die gast had gezeid. je brengt het net jes bij de Munt en daar zet je het neer, dan had ie dat gedaan". 1105 De ervaren minnaar RECORD Een student in de journalistiek (17 jaar oud en wonend in San Diego, VS) heeft het wereldrecord wakker blijven op zijn naam gebracht. Hij hield 264 uur zijn ogen open. Wij zelf zijn bezig het slaaprecord op onze naam te brengen. De ellende is alleen dat je overdag op de krant geen oog kunt dichtdoen. EXPERIMENTEEL Londen beleeft een leuke première. In het Lamda-theater gaan ze een gruwel-toneelstuk opvoeren, dat ver schrikkelijk experimenteel is. Je hoort schoten in het duister, angst- geloei en het lawaai van botsende auto's. Na de voorstelling, als de zaal lichten weer aangloeien, kan men zien hoe de regisseur van het stuk leven loos van het podium wordt gedragen. SOLIDAIR Een man in Tucson (Arizona, VS) heeft aan de rechter gevraagd of hij asjeblieft zijn vrouw, die tot een gevangenisstraf veroordeeld is, in haar cel gezelschap mag gaan houden. „Ik lijd kou." schreef hij aan de rechter, „ik voel me miserabel, nat en ik drink meer dan goed voor me is." De rechter liet de man in een tehuis plaatsen. Zijn vrouw was ingerekend omdat zij dronken over de openbare weg had gezwalkt. AAP Een orang-oetan van het mannelijk geslacht in de dierentuin van Chicago is deze week vader geworden van een aapachtige baby. De nieuwe pa was zo trots op het kleintje, dat hij niet toeliet dat de moeder-orang zich met het borelingske bezighield. Hij sprong met zijn zoon door de kooi, veegde de vloer met hem aan en gebruikte hem als werpbal. De dierenarts van de onderneming moest de enthousiaste vader met slaappillen uit zijn roes halen. Vader orang ligt nu te snorken en het kleintje krijgt ale zorgen die een aap nodig heeft. MAROLLEPUT (I) Onze correspondent te Marolleput is het er niet mee eens, zo meldt hij, dat men in Utrecht proeven gaat ne men met telefoontoestellen die inplaats van een bel, een fluit hebben. „Ik zou nooit tegen mijn vrouw durven zeggen als de telefoon gaat," aldus onze correspondent, „liefje, er wordt voor jou opgefloten!" MAROLLEPUT (II) Onze correspondent aldaar weer legt ook de bewering dat alle prijzen zo schrikbarend aan het stijgen zijn. „Inderdaad worden sommige dingen duurder," berichtte hij ons, „maar daar staan prijsverlagingen tegenover. De bioscooporgels zijn bijvoorbeeld tien procent goedkoper geworden..." 11 jan. 1914. Antwerpen heeft weer zijn schoone plechtigheid beleefd der toewijding aan het H. Hart. Ja. Ant werpen is nog christen, is nog katho liek, ondanks „werken en pomperijen" van de machten der hel. Ziet toch, de O. L. Vrouwekerk is niet groot genoeg om de toestroomende menigte te bevatten en honderden moeten lang reeds voor het aangekondigde uur terugkeren, wanneer daar schouder aan schouder de opgepakte menigte zich rond den preekstoel, in de zij beuken over de geheele breedte van den wijden tempel verdringt. Ziet toch hoe die talrijke schaar pastoors, kloosteroversten en kanunniken, de laatsten met de Spaansche capa be kleed: die kerkmeesters en leden van het Concordaat, allen tot de deftigste standen der bevoiiking behoorende met den tabbaart bekleed; die leden van wetgeving en openbare besturen. Ziet toch verder in de middenbeuk en de zijbeuken dat toegestroomde volk! En hoort dan boven die menigte, uit duizenden mannen en vrouwen harten, begeleid door het groote orgel, plechtig dien schoonen groet aan Gods Moeder opstijgen: Ave Maria Stella. Neen, Antwerpen is nog niet verloren, nog niet vergeusd. Antwerpen is nog het oude, geloovige Maria's Antwer pen! Bovendien, wat had ie nou an zo'n schilderstukkie om zich daarvoor aller lei trammelant op de hals te hale' Nee, zeg u nou zelf. Hoe lang denk uws asdat ik hier mot blijve? Ken u me dat niet zeggen. Och nee. van zeilevers niet Eerst zei u die vrijer wel bij se klad^ de motte hebbe. Nou afijn, 't is nog altijd beter dan een mes in je keel Ik zei tege uws maar netjes dankie^ wel motte zegge." Hij grinnikte. „Schiet je al wat op?" vroeg Susan- ne die avond. Ze vond, dat Pieter Au guste er maar slecht uitzag. Tot het uiterste gespannen Dit was zeker weer een van die zaken, waarin elk ogen blik weer een ongeluk kon gebeuren Uei er ï-'et sIaa8de ze vlot af te v«i hlJ trok zich de dingen veel te sterk aan. Zijn collega's zei den: - Jammer, - als er onverhoopt nog een of meer slachtoffers vielen. En daar was de kous voor hen mee af. Maar die arme Pieter Auguste kon er maanden over tobben Al maar na kaarten. Als ik dit had gedaan of dat had nagelaten, of dat anders of vlug ger had aangepakt En juist hem knap. ten ze altijd met die onmogelijke zaakjes op. Maar, ja. ze moest toegeven, dat net zijn eigen schuld was. Hij vroeg er zelf om. Elke ingewikkelde zaak had voor hem een aantrekkingskracht, die het hem onmogelijk maakte er af te blijven. x schonk kem noS een kop hete zwar te koffie in. Dokter Van Maastrigt waar schuwde dat hij veel te veel van dat goedje dronk, maar hij kon er nu een maal niet zonder als hij iets moest uit- knobelen. Vanmorgen of liever vannacht heb ben we de tweede moord gehad in ver band met die verdwenen Da Vinei zei hij eindelijk. "9' antwoordde ze toonloos. Daar had je het weer. Natuurlijk was het weer zo n zaak. Ze had het wel kunnen we ten, toen ze zijn gezicht zag. 'it*' eJin onbeduidend klein meelo- F» df; ,er schi'nt- dat hij het opdracht ft gestolen- „En de opdrachtgever was bang. dat _zlJn m°nd niet zou houden*"' „Neen, volgens het verhaal van een van col'ega's _,ls de zaak nog veel scbnFuF opdrachtgever wou het schilderij terug hebben." (Wordt vervolgd)

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1964 | | pagina 5