JAN CORDUWENER geeft
zijn orkesten „eigen sound5'
j
Saxofonist Kirk:
bezeten door jazz
De verdwenen
Da Vinei
JKEN
WTEN en
(ERWTEN
Een hobby
TV-comedy vervangt
Kraaykamp-show
.LENHUIS
Luister naa
Terugblik
INGEWIKKELD
enrfeulllefon
Ie
E N
HULST
PACIS"
Porgy
In de tabak
Zilveren koker
Jeugdschaken in
Groningen
Morgenavond op
televisiescherm
Blue Diamonds
gaan op toernee
Franse soldaat krijgt
het gemakkelijker
door
Uit opa's krant
DAGBLAD DE STEM VAN ZATERDAG 11 JANUARI 1964
edig mogelijk
'S
trkzaamheden
CITO N.V.
Tel. 651
Speciaalzaak
MEINHARDT
v.h. Standaert
oordstraat 32
TERNEUZEN
01150-2215
TEL. (01150) 2150
TRONAAT
JANUARI A.S.
Niet-leden 1,50
9.30 uur
.OTERIJ
'867.
.15 uur.
ordwaarts ga, mij volgen.
uilen in ieder geval een
;nner sturen. Die doen
ïatuurlijk niets. Deze zal
ioren der paarden zien
ordelijke richting lopend,
hij dit meldt komen ze
zeker. Santer, de moorde-
zal vandaag nog in mijn
ïn zijn!"
(Van onze radio- en tv-redacteur)
an Corduwener, wiens ballroommuziek wereldvermaardheid ver
wierf, is de zoon van een Amsterdamse kleermaker. Als jongen zat
hij vaak in de tuin achter het ouderlijk huis op een mongorgel te
spelen en hij deed dat zo verrassend muzikaal, dat een violist van het
Concertgebouworkest op een zekere dag naar zijn vader stapte en
hem voorstelde Jan muziekles te laten nemen. Op de muziek
school kreeg hij een paar jaar vioolonderricht van niet minder dan
Sepha Jansen, de echtgenote van wijlen Eduard van Beinum. Als
bijvak koos hij piano.
Op zijn twaalfde jaar slaagde hij voor het toelatingsexamen voor
het hoofdstedelijk Conservatorium en hij kreeg zelfs een kleine
studiebeurs. Maar toen vader Corduwener ziek kwam te liggen moest
Jan zelf de kost gaan verdienen en kwam hij in het amusementsvak
terecht.
Het waren moeilijke jaren, maar Jan
kreeg een all round opleiding in de
Orkestjes, die in bars, restaurants en
theaters speelden. De tv-kijkers zullen
zich misschien nog herinneren hoe hij
eens achter elkaar op de viool, piano,
orgel, hammondorgel, vibrafoon, accor
deon en hawaiian-gitaar voor de camera's
heeft gemusiceerd. Hij verstaat zijn ,vak'
dus wel, maar van het woord ,vak' wil
hp niets vve'ten.
„Als het voor mij een vak zou worden,
hield ik er mee on, het is voor mij onder
alle omstandigheden een hobby en daar
naast speel ik ook nog graag bridge."
Jan Corduwener, leider van vele
radio-orkesten, arrangeur en componist,
was amper 23 jaar toen hij als violist
werd aangenomen bij het befaamde or
kest van Max Tak in het Amsterdamse
Tuschinski theater. Zijn eerste avond
met deze musici zal hij nooit vergeten
Hij was precies op tijd en dirigent Tak
bleek in geen velden of wegen te be
kennen. Opeens werd hem door een der
orkestleden het dirigeerstokje in de hand
gedrukt met de opdracht in afwachting
van de „muzikantenbeul'', zoals Max Tak
wel eens gekscherend werd genoemd, de
leiding in handen te nemen.
Een hevig transpirerende Jan „haalde
eens stevig uit." zoals musici dat zeggen,
totdat plotseling een droge stem achter
hem opmerkte'. „Jongeman, beheers je.
Het was niet slecht voor een beginner,
maar je moet veel kalmer aan doen."
Zenuwachtig keek Jan achterom en zag handel te brengen waarop" Scott met
dc heer Tak staan, die hem al lang stil- begeleiding van het Theaterorkest twee
letjes achter in de langzaam vollopende nogro-spirituals en twee „evergreens"
zou zingen.
Aangezien het gezelschap van Scott
zich alweer opmaakte voor een verdere
tournee door Europa, kreeg Jan Cordu
wener slechts twee dagen de tijd om
te arrangeren en te repeteren. Op beide
dagen werd van 's morgens vroeg tot
- avonds laat in de oude schouwburg
Vü Holland te Hilversum ge-
SL ua] vonken er af vlogen. Zelfs
Scott had er plezier in gekregen Het
7nSUnraehUB .magneto£"™band 'klonk
zo piachtig, dat iedereen het jammer
vond, dat er maar vier nummers op-
genomen waren. y
Jan Corduwener bereidt met Henk
Scholten een programma voor.
en een kwartet, waaraan hij nog met
weemoed terugdenkt. Toen kwamen al
spoedig zijn muzikale leiderscapaciteiten
tot uiting en met beide handen accep
teerde hij het aanbod van de VARA
om in vaste dienst te treden.
Zijn grootste populariteit verwierf hij
in die jaren met het Ballroomorkest,
een ensemble met een geheel eigen
„sound". Het verrassende van dit radio
orkest was, dat Jan Corduwener er
zowel voor ouderen als jongeren accep
tabele muziek mee ten gehore bracht.
Op een straf volgehouden teenagers-
ritme speelde hij gewone muziek, voor
iedereen verstaanbaar. Dit nieuwe ge
luid en de aparte klankkleur verkreeg
hij door pittige arrangementen te
schrijven voor de drie saxen, trompet,
trombone, piano, bas, drie gitaren en
twee drums.
Zijn platen Parties at home met num
mers als You're sixteen, you're beautiful,
Wooden heart, Are you lonesome to
night. Mack the knife en Ramona, waren
voltreffers over de gehele wereld. Trou
wens, talloos zijn de zwarte schijven die
van het Ballroomorkest en het Theater
orkest werden gemaakt.
Over een van die platen vertelde Cor
duwener nog een leuk verhaaltje. In de
zomer van 1956 werd de musical Porgy
and Bess een kasstuk in Nederland.
Vooral de neger-bariton Leslie Scott als
Porgy vierde grote triomfen. Plotseling
besloot een van de grote platenmaat
schappijen een grammofoonplaat in de
zaal had gadegeslagen.
Tak was een uitstekende, maar harde
leermeester en Jan is nog dankbaar voor
de vele raadgevingen, die hij aan deze
oude musicus te danken heeft. Hij werkte
drie jaren in Tuschinski totdat kort voor
de oorlog het orkest werd opgeheven en
Jan weer in de bars en restaurants moest
gaan spelen om het brood te verdienen
voor zijn gezin, dat nu uit drie zoons en
een dochter bestaat.
Aangezien dat free lance musiceren
destijds weinig houvast bood, ging hij
hij zijn schoonvader werken in de
tabakshandel. Het beviel hem maar ma
tig en het duurde ook niet erg lang.
Niet omdat Jan er tabak van kreeg,
maar omdat de tabak steeds schaarser
werd in die donkere oorlogsjaren.
Na de bezetting werd hij aangesteld
als violist bij het door Dolf van der
Linden opgerichte Metropole Orkest. Dit
radio-ensemble had een bezetting, die de
luisteraars en ook de omroepen nog nim
mer in de studio's hadden gehoord. Niet
minder dan zes jaar bleef hij aan dit
oikest verbonden, niet alleen als violist,
maar ook als arrangeur. Daarnaast kreeg
J blJ oe VARA zijn eigen theaterorkest
Zoals wij dezer dagen reeds konden
berichten heeft de televisieleiding van
de KRO in overleg met Johnny
Kraaykamp besloten om de tv-show
voor zaterdagavond niet uit te zen
den. Men was van beide zijden niet
tevreden over de teksten van de Brit
Ashton, In plaats hiervan en op het
zelfde uur wordt héden, zaterdag
avond om negen uur een Amerikaan
se tv-comedy vertoond van Phil Sil
vers en Jack Benny. De titel luidt:
«The slowest gun in the west" en de
inhoud is een persiflage op de Ame
rikaanse wildwestfilms. De sherriff
in een van de meest woeste plaatsen
van Amerika durft zijn geweer niet
a' te schieten. Toch weet hij op zijn
eigen wijze de geschillen en vetes bij
te leggen.
Maar het gezelschap had de koffers
al gepakt en de coxihssen waren in
grote verhuiswagens verzonden. Toch
wilde de platenfirma nog enkele num
mers door Scott voor de discofielen
laten zingen. Leslie besloot zijn vertrek
even uit te stellen en in allerijl zocht
Zaterdagmiddag zendt de KRO om 15
uur de Avonturen van Christobal uit, om
15.30 uur gevolgd door een documentaire
over de redding van witte neushoorns.
Daarna speelt om 15.50 uur The Dutch
Swing College Band. Om 16.15 uur kunt
u kijken naar de rubriek Huis, thuis,
wonen, en om 17 uur is er voor de jeugd
een nieuwe aflevering van Flip. de tove
naarsleerling.
Zaterdagavond om half acht biedt de
KRO de Avonturen van Ivanhoe. Na het
journaal is er om 20.20 ur een aflevering
van Brandpunt. De aangekondigde John-
nj' Kraaykampshow komt. zoals wij
reeds meldden, te vervallen en wordt
vervangen door de Amerikaanse comedy-
film van Phil Silvers en Jack Benny,
getiteld The slowest gun in the west.
Om 21.45 uur is er een nieuwe aflevering
van Stadhuis op stelten en om 22.15 uur
spreekt dr. Trimbos in de serie Gehuwd
en ongehuwd. Tot besluit is er om 22.45
uur het tweede journaal.
Zondagavond om half acht vertoont
de NTS het weekoverzicht van het jour
naal en om 20 uur de rubriek Sport
in beeld. Daarna verzorgt om 20.30 uui
Pierre Janssen voor de AVRO de rubriek
Kunstgrepen. Vervolgens is er om 21
uur een aflevering van De verdedigers
met E. Marshall en Robert Reed in de
hoofdrollen. Ko van Dijk draagt om 21.50
uur het verhaal De dokter van Tsjechow
voor. Tenslotte is er om 22.10 uur een
jazzprogramma met de befaamde jazz
saxofonist-fluitist Roland Kirk. Het
laatste nieuws wordt om 22.35 uur uit
gezonden.
Corduwener met Leslie nieuwe mu
ziek uit, waarvoor Jan de arrange
menten moest maken. Ook nu werden
vier nummers opgenomen en de plaat
ioaarop alle acht nummers waren op
genomen, bleek in korte tijd te zijn
uitverkocht. Aan deze periode bewaart
Jan Corduwener nog een prachtige
zilveren sigarettenkoker, waar Leslie
Scott in had laten graveren „To a great
musician".
Die spanningen van het snel klaar sto
men van goede opnamen, zijn een kolfje
naar zijn hand, want Jan houdt er niet
van om op lange termijn te werken.
Toch moet u niet denken dat Corduwener
snel tevreden is over een opname. Bij
hem krijgt een bandje, waar het reper
toire niet tot in de perfectie op is
vastgelegd, geen kans. Liever de prulle-
mand in, dan de kans lopen dat zijn
naam op het etiket van een slechte weer
gave wordt vastgeplakt.
Dagelijks kruipt hij achter de witte
vleugel in zijn riante huiskamer en hij
zit tot diep in de nacht te ploeteren
aan de arrangementen voor het Grand
Gala orkest of het programma Pennies
from heaven. Vooral de Pennies is zijn
lievelingsprogramma, omdat hij daarin
een overeenkomst met zijn eigen persoon
heeft gezocht. Namelijk de intimiteit van
de huiselijke kring, waar hij al een
kwart eeuw de rust vindt na het op
treden voor de microfoon.
In de zomermaanden heeft hij maar
één liefhebberij. Er met de caravan op
uit trekken met vrouw en kinderen.
„Maar dan niet naar de azuren kusten
van de Middellandse Zee, want daar kom
je de halve radio- en tv-gemeenschap
tegen."
Zaterdagavond musiceert om 19.30 uur
op Hilversum I (402 m) het omroep
orkest voor de KRO. Daarna volgt om
20.30 uur Rieleksen en om 21.50 uur Bric
a brac. De discussierubriek Kruispunt
wordt om 22.40 uur uitgezonden en ten
slotte om 23.10 uur klassieke grammo
foonplaten in Nouveautés.
De Radioraad zit om 19.10 uur weer
klaar op Hilversum II (298 m). Bob
Spaak leidt om 20.05 uur de bekercom
petitie en om 21.15 uur is er het cabaret
programma Ka-priolen. De serie Langs
vergeten wegen wordt om 22 uur uitge
zonden. Kees, Brusse gaat om 22.50 uur
Babysitten en om 23.20 uur speelt het
Trio Pim Jacobs. Het programma Tot
besluit wordt om 23.40 uur uitgezonden.
Zondagochtend om 10 uur zendt de
KRO uit de St.-Vituskerk te Bussum
een hoogmis uit volgens de Slavisch By
zantijnse ritus. Om 11.30 uur volgt het
programma Medaillon en om 13.10 uur
het programma Jaar in-jaar uit. In de
middag om 14.15 uur musiceert het Con
certgebouworkest o.l.v. Willem van
Otterloo.
Het avondprogramma van de KRO
bevat om 20.15 uur Wij zingen de wereld
rond en om 20.45 uur het luisterspel De
andere richting richting. Om 22 uur volgt
het programma Wissewassen en om 23.05
uur De vrije muziektribune.
Op Hilversum II zendt om 8.18 uur
de VARA het programma Weer of geen
weer uit. De AVRO presenteert om 12.30
uur Let's face the music. Voorts is er
om 13.20 uur het strijdkrachtenprogram
ma Op de plaat rust. De journalisten
discussie Bij nader inzien wordt om 19
uur uitgezonden en om 19.40 uur gevolgd
door het cabaret van Henk Elsink Vrij
entree. Vervolgens speelt om 20.05 uur
het Metropole-orkest. Om 20.50 uur kunt
u luisteren naar het café-chantant Adam
en Eva. Het programma Rijkdom der
welluidendheid begint om 21.20 uur en
wordt om 21.50 uur gevolgd door het
hoorspel Gevaarlijke thee. Tenslotte
wordt om 23 uur Franse muziek uit
de tweede helft van de 19e eeuw ten
gehore gebracht.
Op muzikaal gebied vier er bijzonder
veel te genieten in de vierde aflevering
van „Voorstelling", waarin bekende kun_
stenaars niet zo algemeen bekende col
lega's heten voor te stellen aan de te
levisiekijkende schare Wij hebben er
meer op gewezen dat de titel van deze
rubriek niet klopt, hetgeen overigens
niets afdoet aan de kwaliteit van diver
se „kennismakingen". Hoog was de kwa
liteit zelfs toen wij gisteravond een ex
cellente Herman Krebbers virtuoos een
virtuoos werkje van Blériot hoorden uit
voeren. Tezamen met Jarin.g Walter van
het Concertgebouworkest. Hun zingende
violen schonken ons iets waarachtig no
bels. Van uitstekend gehalte waren ook
de tedere aria's uit Don Giovanni, die de
bas Plinio Clabassi en de Maastrichtse
sopraan Marijke Franssen in een passen
de omlijsting ten gehore brachten. De
opvallend produktieve en door zeer velen
graag gehoorde Jules de Corte stelde ons
de Belgische troubadour Miel Cools voor
met een sprookjesachtige muzikale vertel
ling. Het was een aangename kennisma
king Minder enthousiast konden wij
echter zijn over Hetty Blok cn Maria de
Booy, tot wier verontschuldiging evenwel
moet worden gezegd, dat de begeleidende
mUZ1-vT n tekst „Mad about the boy"
V8r\ y06^ Coward vaak overstemde.
(Jok nu was de aflevering over de be-
evenissen van dr. Kildare een vlot lo-
a enugoed v?rfilmd verhaal.
i„i«an- begin van de avond werd
_nnf mgegaan op het probleem Cyprus
dpn 1 %,nog nieuwc dingen wer-
aan nnS' Vlndcn het een gebrek
^LC00rdin8tlf ln de tv.-wereld als
zelfde °SCPCn k°+rt achter elkaar een-
Ultv°enge wijze uit de
W.v.B.
doeken gaan doen.
Dc Belg van Ilerck met een half punt
rkkesluiter dreigde in de achtste run
ic van het internationale jcugdschaak-
sensatïe1 Groni»E<-" voor een grote
ïe verslaan.Raa" e" ,eider Sloth
Lange tijd had van Herck het beste
van het spel. maar toen hij de juiste
voortzetting miste, kreeg dc Deen toch
nog de kans een vol punt te veroveren.
Na de achtste ronde luidt de stand:
u L Tfn Sloth beiden 6.5 p.. 3.
Hubner 6, 4. Harris 5, 5. Noorda en An-
tunac 4, 7. Scholl 3.5, 8. Cederquist 2.5,
9. Eichhorn 1.5, 10. Van Herck 0.5 p.
^ondagavond zullen de liefhebbers van
jazz kunnen genieten van een onder
regie van Theo Ordeman voor de
AVRO in de Amersfoortse Poortwal op
genomen telerecording van een con
cert, gegeven door Roland Kirk. Begin
november hebben we kennis met hem
kunnen maken toen hü enige concerten
gaf in Sclieveningen en Amsterdam.
Kirk is een wereldvreemde en intro
verte figuur, maar voor de kenners
behoeft het geen betoog, dat deze scha
mel geklede blinde een duivelskunste
naar op zijn drie instrumenten is. Hij
speelt namelijk minstens zo goed saxo
foon als fluit en de stritch.
De achtentwintigjarige is bezeten van
de jazz. Vóór zijn concerten in ons land
bad hij zijn fervente toehoorders in
Venetië, Milaan, Marseille, Luik, Pa
rijs en Hamburg in extase gebracht
met zijn solo's.
Poen hij na wat wankele passen tegen-
over ons was gaan zitten voor een
kort interview, vertelde hij met een
echt Amerikaans understatement",
dat die tournees hem eigenlijk niet
zoveel deden. Wel het spelen, dat is
zijn lust en zijn leven. Vaak speelt hij
Op de nieuwjaarsinstuif van de
platenmaatschappij Phonogram in
Hilversum waren ook Ruud en
Riem de Wolff, de Blue Diamonds,
aanwezig. In burger, want de beide
broers hebben inmiddels afscheid
genomen van de wapenrok. Dat
betekent niet, dat ze nu kunnen
gaan stil zitten. Integendeel, er
staat hen een druk programma te
wachten. Deze maand werken ze
voornamelijk in Nederland en
België, met op 12 januari een tv-
show in Engeland en van 13 tot 15
januari een Spaanse televisieshow
in Madrid. Op 6 februari vliegen
de diamanten naar Argentinië,
vandaar gaan ze naar Mexico en
de V.S.
Op 17 maart komen ze terug in
Nederland, om meteen door te rei
zen naar Duitslandwaar ze tot
half mei blijven. Tussen de be
drijven door zullen Ruud en Riem
dan nog platen maken ook. In een
pittiger stijl dan voorheen, waar
mee ze willen proberen hun vroe
gere populariteit vooral in het
buitenland te herwinnen. Bas-
gitarist Chris van de Plaats en
drummer Diek Messchaert zijn hun
vaste begeleiders.
Roland Kirk in actie op verschil
lende instrumenten tegelijk.
acht uren per dag en niet alleen op het
podium, maar soms tot diep in de
nacht op zijn hotelkamer. (Als de gas
ten niet klagen, anders zetten ze me
maar in de verwarmingskelder
Zijn pianist, de Zwitser Granz, ver
telde, dat Kirk zijn musici steeds weer
voor verrassingen plaatst. Het zonne-
brildragende jazzfenomeen is een vir
tuoos op deneusfluit. Trouwens
zijn grootste stunt (gebruik dit woord
niet in zijn nabijheid, want dan breekt
Kirk het gesprek af) is het bespelen
van drie instrumenten tegelijk. Daar
voor gebruikt hij twee saxen en een
..manzello". Dit. instrument kunt u
met wat goede wil met een midwinter
hoorn vergelijken. De ene saxofoon heet
de „stritch". Voorts bespeelt hij vaak
diverse andere fluiten, waarvan hij er
een zelf de „whistle" noemt, welke een
typisch lyrisch geluid voortbrengt.
Niemand van zijn begeleiders kijkt
vreemd op als Kirk met een onbewo
gen gezicht plotseling zonder het riet
te gebruiken op de sax staat te blazen.
Jazzmusicus Kirk is niet alleen een
introverte musicus, maar nog meer
een experimentator. In eenvoudige,
klare taal vertelt hij ons, hoe hij aan
het idee was gekomen, om op meer dan
een instrument tegelijk te spelen. Ik
had eens een droom, waarin ik mezelf
plotseling op twee saxen zag spelen.
Toen ik goed wakker was geworden
twijfelde ik niet meer aan die moge
lijkheid en ik heb net zo lang geoefend
tot ik eruit kreeg wat ik graag wilde
horen en zeggen". De Duitser Joachim
Ernst Behrendt heeft hem in de Ver
enigde Staten ontdekt en hem overge
haald voor een tournee door Europa,
Toen had hij al acht zware jaren vol
teleurstellingen achter de rug.
Hij is al vanaf zijn tweede jaar blind.
Al het geluid klinkt hem als muziek
in de oren. Toen wij hem vroegen naar
zijn lievelingscomponisten in het meer
klassieke vlak, noemde hij namen als
Schönberg en Bartok. „Die kerels heb
ben net zo goed als ik met de muziek
moeten vechten, dat door je aan de
klanken."
Het zal u duidelijk zijn, dat de tv-
uitzending van zondagavond meer spe
ciaal bedoeld is voor de jazzkenners.
Zij zullen genieten van de manier waar
op de blinde musicus zijn eigen stem
probeert te laten doorklinken in zijn
soms vreemdsoortige instrumenten.
Het, is waarschijnlijk dat Franse mi
litairen binnenkort op straat mogen ver
schijnen met een pijp in de mond en een
meisje aan de arm, en dat acht dagen
celstraf zullen worden geschrapt en al
leen voorbehouden zijn aan soldaten die
zich aan een vergrijp in de zin der wet
hebben schuldig gemaakt.
De aanbevelingen in deze richting zul
len worden gedaan door een commissie,
die momenteel bezig is aan een herzie
ning van de disciplinaire bepalingen in
het Franse leger. Die zijn sinds 1907 on
veranderd gebleven.
Franse militairen zullen waarschijnlijk
ook niet meer officieren behoeven te
groeten, die niet behoren tot hetzelfde
legeronderdeel, en ze zullen zich in
burger mogen kleden wanneer hun ver
lof langer duurt dan 24 uur.
25)
,Ik geloof, dat de arme duvel ons
heeft gezegd, wat hij wist. Hij heeft de
Da Vinei verkocht aan een opkoper, die
hem nam om de lijst. Wie weet ligt
het doek zelf wel ergens onder een hoop
lorren. Of is het al door de papiermo
len gedraaid," meende Harry Altring-
ham somber en zocht zijn troost bij de
whiskyfles.
„Gezellige kwibus ben jij", zei de
honorable Bobby geërgerd. „Je hoor
de gister die vent die afschuwelijke
croütes toch aanprijzen: met de hand
geschilderd in een vergulde lijst Die
opkoper probeert natuurlijk het doek
met de lijst mee van de hand te doen.
Wie weet, misschien hangt het wel bij
een of andere kleine burgertante aan de
muur. Op een mooi, fris bloemetjesbe-
hang. Hoe je ook zo potvergeefmese
stom hebt kunnen zijn.
„Net of ik het kon weten. Hoe wil
je nou dat ik.." jammerde Harry Al-
tringham, die langzamerhand dubbel be
gon te zien en een droeve dronk had.
„W.w.waar g.g.ga je h.heen? J.j.ij
g.g.g.gaat m.maar uit en., en., ikke.,
ikke z..zit m..maar.."
„Och, stik vent," zei de honorable
Bobby en sloeg de deur achter zich
dicht.
„Nu moet je eens goed nadenken,
slingeraap," vermaande Perquin.
„Zekers as dank. dat uws me heb
opgesloten," meende zijn gevangene bit
ter.
,,Dat is allemaal voor je bestwil."
Martm Mons
„Wel zeker. Dat zegt het befgajes ook
azze je een douw geven."
„Stommeling. Heb je dan zin ook een
mes door je keel te krijgen?"
„Ikke? Ik zou nie weten, wie of
dat.
Zijn apesnoetje trok rimpels van in
gespannen denken.
„Verrek," fluisterde hij dan. „Bedoel
u asdat die vrijer, die de luis heb..
Nee toch?"
„Je kon wel eens een beetje te veel
weten, vadertje."
„Ikk?" zei de slingeraap weer, maar
nu was zijn toon onzeker.
„Vertel me nu nog eens precies, wat
Zebedeus Roelfs je heeft gezegd."
„Nou. dat heb ik uws toch al gezeid.
Asdat ie naar de prinsemerij wou om
zijn eiges an te geve, omdat ie bang
was. Ie was z'n leven niet zeker, zee ie.
En ie wou asdat ie met z'n tengels van
dat zakie mee dat schilderstuk was af
gebleven. Want nou zat die vrijer, die
hem daarvoor gehuurd had achter 'em
an en wou dat ding hebbe En eerst
had ie gezeid asdat het hem niks kon
schelen wat of de luis ermee dee. As
ie maar zorgde, dat het niet meer bo
ven water kwam."
Hoofdinspecteur Perquin boog zich
voorover en zag de man scherp aan.
De slingeraap beantwoordde zijn blik ge
heel onbevangen. Wat had rechercheur
Rochussen ook weer gezegd. De slinger
aap had geen greintje fantasie.
Het was u waarschijnlijk nog
niet opgevallen, maar ik was tot
gisteren de enige Nederlander die
nog niets had gezegd over „Zo is
het toevallig ook nog eens een keer".
Ik had er graag blijvend het zwij
gen toegedaan, omdat er al meteen
na de uitzending zoveel verstandigs
werd opgemerkt dat mijn gedaas
de kwestie alleen zou kunnen ver
troebelen. Dit gevaar is thans echter
geweken. Alles is al vertroebeld.
Het is verschrikkelijk moeilijk nu
nog vast te stellen wat er sinds
vorige week zaterdag is gebeurd.
Maar laten we het proberen:
1. De Vara had al jaren zoveel
verdriet om het jeit dat het Neder
landse volk zijn geloof verzaakte
en de beeldbuis ging aanbidden.
2. In apostolische ijver liet de
Vara daarom een groepje jonge
lieden een programma maken dat
de afvalligen uit zijn teevee-roes
zou wekken, even hardhandig als
Mozes, die destijds immers ook de
stenen tafelen in stukken smeet.
3. Het Nederlandse volk las in
de krant dat de samenstellers van
dat programma ver buiten hun
boekje waren gegaan.
4. Ha!, zeiden de edelsten uit
dat volk, we hebben een zondebok,
sla d'r op, jongens, en ze schreven
dreigbrieven naar de vijf van „Zo
is het" en riepen door de telefoon
vieze woorden. Om die vijf duidelijk
te maken dat ze geen vieze woor
den mogen zeggen.
5. De vijf zijn nu martelaren
voor een goede zaak, ze hebben
Nederland op zijn ontkerstening
willen wijzen en kijk, Nederland
reageert op de meest ontkerstende
wijze, dus zie je wel dat het eens
nódig was. Ach ja, de boeteprediker
is niet geliefd.
De zaak is nu tamelijk ingewik
keld. We komen er waarschijnlijk
alleen nog maar uit door een geheel
nieuwe zuil te stichten. Dat is over
zichtelijk. Dan kun je er voor of
er tegen wezen. Dan weet je waar
je aan toe bent. Nu niet. Als je
nu nog zegt dat je de lui van „Zo
is het" èn hun programma misselijk
vindt, dan loop je de kans gerang
schikt te worden onder degenen die
Mies een ongeluk en Herman een
flink pak op zijn... neen, neen, dit
is een nétte rubriek, op zijn falie
toewensen, liefst met z'n tienen
tegen hem alleen. En wil je je van
de dreigers en de scheldwoorden
roepers afzijdig houden, dan val je
wellicht door de mand als óók zo'n
lomperd die met spijkerlaarzen over
de diepste gevoelens zijner mede
mensen marcheert.
Ik vrees dat we er nu nooit meer
uit komen.
En dat allemaal door vier jon
getjes en een meisje, die samen af
spraken: en nou gaan we bij elkaar
zitten en dan roepen we tegen
iedereen die voorbijkomt vieze
woorden. En dan gaan we gillen
van het lachen...
PRAET-MAECKER
Horizontaal:
1. bijbelse hoofdstad van Israël
2. onmeetbaar getal uitroep
soort onderwijs
3. lawaai
4. onheilsgodin deel van het ge
zicht
5. ongaarne heilige stier
6. meisjesnaam deel van een wet
(afk.)
7. vlaskam
8. tegenover jongensnaam voeg
woord
9. magnetisch gemaakt ijzer
Verticaal:
1. plankenvloer
2. muzieknoot gesloten voor
zetsel
3. gelooide huid
4. afgemat nauw
5. strenge hertog toegankelijk
6. soort hert plaats in Gelderland
7. fakkeldistel
8. reeds nakomelingschap voor
de vuist
9. verzamelen
uajsSoo '6
ia jio je 8 jedou apa a9J -9
uado RAje 'g Sua aoui Japaj g
uio 3o; is 'z l^uejd i :MH3A
laau
~3üui 6 us pau oi '8 jadai ijr
'9 side apou c Soo a;e f
uaxaj -g ajo td z fcijëures T "HOH
:Stnssofdo
„Ben je er absoluut zeker van, dat
Roelfs dat gezegd heeft?"
„Zeker heb ie -dat."
„En geloof je dat hij de waarheid zei.
Dat hij met die man niet had afge
sproken. dat schilderij ergens af te le
veren en er toen stiekem mee is van
door gegaan?"
„De luis? Net of de luis daar het
lef toe zou hebbe. De luis! Laat u
mij nou nie lache, inspecteur. Nee. as
die gast had gezeid. je brengt het net
jes bij de Munt en daar zet je het
neer, dan had ie dat gedaan".
1105
De ervaren minnaar
RECORD
Een student in de journalistiek (17
jaar oud en wonend in San Diego,
VS) heeft het wereldrecord wakker
blijven op zijn naam gebracht. Hij
hield 264 uur zijn ogen open. Wij
zelf zijn bezig het slaaprecord op
onze naam te brengen. De ellende
is alleen dat je overdag op de krant
geen oog kunt dichtdoen.
EXPERIMENTEEL
Londen beleeft een leuke première.
In het Lamda-theater gaan ze een
gruwel-toneelstuk opvoeren, dat ver
schrikkelijk experimenteel is. Je
hoort schoten in het duister, angst-
geloei en het lawaai van botsende
auto's. Na de voorstelling, als de zaal
lichten weer aangloeien, kan men zien
hoe de regisseur van het stuk leven
loos van het podium wordt gedragen.
SOLIDAIR
Een man in Tucson (Arizona, VS)
heeft aan de rechter gevraagd of hij
asjeblieft zijn vrouw, die tot een
gevangenisstraf veroordeeld is, in haar
cel gezelschap mag gaan houden. „Ik
lijd kou." schreef hij aan de rechter,
„ik voel me miserabel, nat en ik
drink meer dan goed voor me is."
De rechter liet de man in een tehuis
plaatsen. Zijn vrouw was ingerekend
omdat zij dronken over de openbare
weg had gezwalkt.
AAP
Een orang-oetan van het mannelijk
geslacht in de dierentuin van Chicago
is deze week vader geworden van een
aapachtige baby. De nieuwe pa was
zo trots op het kleintje, dat hij niet
toeliet dat de moeder-orang zich met
het borelingske bezighield. Hij sprong
met zijn zoon door de kooi, veegde
de vloer met hem aan en gebruikte
hem als werpbal. De dierenarts van
de onderneming moest de enthousiaste
vader met slaappillen uit zijn roes
halen. Vader orang ligt nu te snorken
en het kleintje krijgt ale zorgen die
een aap nodig heeft.
MAROLLEPUT (I)
Onze correspondent te Marolleput
is het er niet mee eens, zo meldt hij,
dat men in Utrecht proeven gaat ne
men met telefoontoestellen die inplaats
van een bel, een fluit hebben. „Ik
zou nooit tegen mijn vrouw durven
zeggen als de telefoon gaat," aldus
onze correspondent, „liefje, er wordt
voor jou opgefloten!"
MAROLLEPUT (II)
Onze correspondent aldaar weer
legt ook de bewering dat alle prijzen
zo schrikbarend aan het stijgen zijn.
„Inderdaad worden sommige dingen
duurder," berichtte hij ons, „maar
daar staan prijsverlagingen tegenover.
De bioscooporgels zijn bijvoorbeeld
tien procent goedkoper geworden..."
11 jan. 1914. Antwerpen heeft weer
zijn schoone plechtigheid beleefd der
toewijding aan het H. Hart. Ja. Ant
werpen is nog christen, is nog katho
liek, ondanks „werken en pomperijen"
van de machten der hel. Ziet toch,
de O. L. Vrouwekerk is niet groot
genoeg om de toestroomende menigte
te bevatten en honderden moeten lang
reeds voor het aangekondigde uur
terugkeren, wanneer daar schouder
aan schouder de opgepakte menigte
zich rond den preekstoel, in de zij
beuken over de geheele breedte van
den wijden tempel verdringt. Ziet
toch hoe die talrijke schaar pastoors,
kloosteroversten en kanunniken, de
laatsten met de Spaansche capa be
kleed: die kerkmeesters en leden van
het Concordaat, allen tot de deftigste
standen der bevoiiking behoorende
met den tabbaart bekleed; die leden
van wetgeving en openbare besturen.
Ziet toch verder in de middenbeuk
en de zijbeuken dat toegestroomde
volk! En hoort dan boven die menigte,
uit duizenden mannen en vrouwen
harten, begeleid door het groote orgel,
plechtig dien schoonen groet aan Gods
Moeder opstijgen: Ave Maria Stella.
Neen, Antwerpen is nog niet verloren,
nog niet vergeusd. Antwerpen is nog
het oude, geloovige Maria's Antwer
pen!
Bovendien, wat had ie nou an zo'n
schilderstukkie om zich daarvoor aller
lei trammelant op de hals te hale'
Nee, zeg u nou zelf. Hoe lang denk uws
asdat ik hier mot blijve? Ken u me dat
niet zeggen. Och nee. van zeilevers niet
Eerst zei u die vrijer wel bij se klad^
de motte hebbe. Nou afijn, 't is nog
altijd beter dan een mes in je keel
Ik zei tege uws maar netjes dankie^
wel motte zegge." Hij grinnikte.
„Schiet je al wat op?" vroeg Susan-
ne die avond. Ze vond, dat Pieter Au
guste er maar slecht uitzag. Tot het
uiterste gespannen Dit was zeker weer
een van die zaken, waarin elk ogen
blik weer een ongeluk kon gebeuren
Uei er ï-'et sIaa8de ze vlot af te
v«i hlJ trok zich de dingen
veel te sterk aan. Zijn collega's zei
den: - Jammer, - als er onverhoopt
nog een of meer slachtoffers vielen.
En daar was de kous voor hen mee
af. Maar die arme Pieter Auguste kon
er maanden over tobben Al maar na
kaarten. Als ik dit had gedaan of dat
had nagelaten, of dat anders of vlug
ger had aangepakt En juist hem knap.
ten ze altijd met die onmogelijke zaakjes
op. Maar, ja. ze moest toegeven, dat
net zijn eigen schuld was. Hij vroeg
er zelf om. Elke ingewikkelde zaak had
voor hem een aantrekkingskracht, die
het hem onmogelijk maakte er af te
blijven.
x schonk kem noS een kop hete zwar
te koffie in. Dokter Van Maastrigt waar
schuwde dat hij veel te veel van dat
goedje dronk, maar hij kon er nu een
maal niet zonder als hij iets moest uit-
knobelen.
Vanmorgen of liever vannacht heb
ben we de tweede moord gehad in ver
band met die verdwenen Da Vinei
zei hij eindelijk.
"9' antwoordde ze toonloos. Daar had
je het weer. Natuurlijk was het weer
zo n zaak. Ze had het wel kunnen we
ten, toen ze zijn gezicht zag.
'it*' eJin onbeduidend klein meelo-
F» df; ,er schi'nt- dat hij het
opdracht ft gestolen-
„En de opdrachtgever was bang. dat
_zlJn m°nd niet zou houden*"'
„Neen, volgens het verhaal van een van
col'ega's _,ls de zaak nog veel
scbnFuF opdrachtgever wou het
schilderij terug hebben."
(Wordt vervolgd)