Paus tot Patriarch Athenagoras van Constantinopel
Geloofsbelijdenis van
paus te Bethlehem
West-Berlijn bleek bestand
tegen O.-Duitse verlokkinger
0
55
Oproep tof
christelijke
eenheid
OPNIEUW OP SLOT, VOOR HOE LANG?
Wurger van
Boston slaat
weer toe
Brand
55
Groot is onze ontroering
diep is onze vreugde
Mentaliteit aan beide zijden
van de muur is veranderd
Samenwerking
Groet aan de wereld
Opdat allen één zijn
Geest van liefde
Dankbaar gebed
Mening van patriarch
Drie Wesi
keerden
De broederlijke
liefde moet
thans voortgaan.
Waarom
een
Akkertje
geen tablet
mag zijn
Onbekende
Wigbold op.
Ik kom
knokpl
je afre
Overwegenc
DAGBLAD DE STEM VAN DINSDAG 7 JANUARI 1964
TOT WEERZIENS, GEEN VAARWEL!
104e JAARGA
„Op dit feest van de Verschijning des
Heren betuigen wij gedachtig de grote
dubbele betekenis ervan: de Verschijning
van God aan de volkeren en de oproep aan
hen tot liet geloof deemoedig en bevend
maar uit het diepst van ons hart en in
vreugde, Christus ons geloof, onze hoop
en onze liefde".
Aldus Paus Paulus in zijn toespraak
in Bethlehem op het feest van Driekonin
gen. De paus vierde de H. Mis in de basi
liek van Christus' geboorte in Bethlehem
en richtte daar zoals hij zei drie
eenvoudige woorden: lot Christus, tot de
Kerk en tot de wereld. Deze toespraak
van de Paus is een geloofsbelijdenis in
Christus namens de gehele Kerk, een op
roep tot „allen die nog niet in volkomen
eenheid niet de Kerk van Christus" leven
en tenslotte een „menselijk woord" aan de
wereld.
Paus Paulus citeerde in zijn geloofsbelijdenis de
woorden van de apostel Petrus „Gij zijt Christus, de
Zoon van de levende Gol",,Heer, tot wie zullen wij
gaan? Gij alleen hebt woorden van het eeuwige le
ven"..., Met Petrus zeggen wij met diepbedroefd hart,
maar vol vertrouwen: ,,Heer„ Gij weet alles, Gij weet
ook, dat wij U liefhebben". Zoals eens de wijzen uit
het Oosten, aldus de Paus, brengen ook wij hier de
symbolische geschenken om in Christus het Mens ge
worden woord van God te belijden, om in Hem te be
lijden de mens en de zoon van de Allerzaligste Maagd
Maria, onze broeder en de eerstgeborene der mensheid,
de Messias, de gezalfde, de enige en onontbeerlijke
middelaar tussen God en de mens, de priester, de leraar
en koning, Hem, die was, is en zijn zal".
Deze belijdenis, o Heer, is de belijdenis van de Kerk
van Rome, de Kerk van Petrus, die op Petrus de rots
gegrondvest werd en daarom Uw
Kerk is, die in een ononderbroken
opeenvolging zich aan dezelfde bron
voedtNamensde gehele Kerk zo
zei de Paus dan:..... „Wij allen be
loven U als christen te leven, er
steeds naar te streven Uw genade
te beantwoorden en onze innerlijke,
zedelijke vernieuwing tot stand te
brengen. Wij allen proberen in de
wereld de boodschap der heils en
der liefde te verbreiden".
De Paus sprak daarna als zijn
hoop uit, dat de gehele Kerk van
Christus met hem moge zijn en
zich aansluiten bij het Offer, dat
hij in naam van Christus
opdraagt. ,,In deze gemeenschap ligt haar kracht, haar
waardigheid, haar overeenstemming met de kenteke
nen van de ware Kerk van Christus. Dit is het histeo-
rische uur, waarin de Kerk van Christus haar diepe
en zichtbare werkelijkheid beleven moet. Het is het uur
waarin wij overeenkomstig de wens van Christus moe
ten bidden:
,,Laat haar volkomen een zijn, opdat de wereld erkent,
dat Gij, Vader, Mij gezonden hebt".
„Wij moeten ons oecumenisch concilie afmaken",
aldus de H. Vader, „voor de vernieuwing der Kerk.
Daarvoor is' eensgezinde samenwerking nodig, waar
voor iedere groep zijn medewerking moet geven. Moge
eenieder de uitnodiging horen, die Christus door onze
stem tot hem richt". Dit zeggen wij, zo vervolgde
Paulus VI, niet alleen tot de katholieken, „die reeds
tot de veilige kudde van Christus behoren, maar een
zelfde uitnodiging richten wij ook tot de christelijke
broeders, die niet in volkomen eenheid met ons le
ven.
Het is intussen allen duidelijk geworden, dat
men het probleem der eenheid niet uit de weg
kan gaan; vandaag aan de dag dringt zich deze
wens van Christus aan ons op en verplicht ons
in wijsheid en liefde alles te doen wat in ons
vermogen ligt om alle christenen deelgenoot te
maken van het hoogste goed en de hoogste eer
der eenheid van de kerk.
Maar, zo voegde de paus eraan toe: „Deze
eenheid mag niet tot stand komen ten koste
van de geloofswaarheid. Wij mogen de erfenis
van Christus niet ontrouw» worden. Deze erfe
nis behoort niet ons, maar Hem. Wij zijn slechts
de hoeders, zijn leraren, zijn uitleggers. Maar wij
herhalen, dat wij bereid zijn alle redelijke mo
gelijkheden te overwegen om de weg te effenen
voor begrip, eerbied en liefde voor een toe
komstige en God geve een spoedige ont
moeting met de christelijke broeders, die nog
van ons gescheiden zijn. De deur der' schaap
stal staat open. De verwachting is oprecht en
hartelijk. De uitnodiging geschiedt vol eerbied
en geduld. De beschikbare plaats is geriefelijk
en groot".
Met genegenheid, aldus de Paus, komen wij
deze stap tegemoet; hij kan gezet worden in alle
eerbied en wederzijdse vreugde. Wij zullen er
ons van onthouden „iets te eisen, dat niet uit
vrijheid en overtuiging geschiedt, d.w.z. niet in
gegeven is door de geest van de Heer, die waait
wanneer en wdar hij wil. Wij zullen op dit ge
lukkige uur wachten".
Thans, zo vervolgde de Paus, vragen wij de in
nigst geliefde gescheiden broeders slechts datgene, dat
wij ons zelf voornemen: moge het steeds de liefde tot
Christus en Zijn Kerk zijn, die ieder mogelijk gebaar
tot toenadering en gesprek inspireert. Wij zullen er
voor zorgdragen, dat de wens naar eensgezindheid en
eenheid wakkere n rusteloos blijftDe Paus be
sloot, met een groet tot „de Hem omringende Ker
ken" en dankte de hoogwaardigheidsbekleders voor
hun deelneming aan de pauselijke bedevaart.
In het derde en laatste deel van zijn toespraak
richtte de Paus zich tot de wereld. Hij zei hier mee
te bedoelen „al degenen, die van buiten af het chris
tendom bezien, bijna alsof zij tegenover een vreemde
staan of die zichzelf als buitenstaanders beschou
wen".
Tegenover hen wilde hij nog eenmaal zeggen wie hij
is, namelijk' de vertegenwoordiger en strijder van de
christelijke godsdienst. Wij hebben de zekerheid, aldus
de Paus, een zaak te vertegenwoordigen, die van Chris
tus komt. Wij zetten Christus' zen
ding voort. Wij zijn de verkondiger
van Diens boodschap, de dienaar
van Zijn godsdienst, welke zo
als wij weten alle garanties
der waarheid bezit.
Wij hebben geen andere wens
dan dit ons geloof te verkondigen.
Wij verlangen niets behalve de vrij
heid deze - godsdienst te belijden en
aan diegenen aan te bieden, die
hem vrijwillig aanvaarden: deze
door Jezus Christus, Onze Heer
gestichte band tussen de mensen
en God. De Paus verzekert hier, dat
de Kerk slechts voor het heil der
wereld wil werken, overeenkomstig
hetgeen Christus zei, dat Hij namelijk gekomen is om
de wereld ter edden, niet om haar te verdoemen.
De zending van het christendom is, aldus de Paus
„een zending van* vriendschap onder de volkeren, een
zending van begrip, van aanmoediging, van bevorde
ring, van opbouw. En wij voegen daar nog aan toe: van
het heil".
De Paus vervolgde: Wij weten, dat de mens er te
genwoordig prat op gaat alles alleen te doen en hij
presteert inderdaad nieuwe en verbazingwekkende din
gen. Maar dat alles maakt hem niet beter, niet geluk
kig. Het lost niet de menselijke problemen in hun
diepte, hun duur en algemeenheid op. Wij weten dat de
mens 'aan een verterende twijfel lijdt. Wij weten, dat
in zijn ziel grote duisternis en smart heersen. Wij
willen hier een woord spreken, een verlossend woord,
het woord namelijk van de Goede Herder, die als God
mens tot de mens heeft gesproken. Aan de Godmens
is geen enkele angst en twijfel vreemd. Hij spreekt ook
nu nog door Zijn Kerk, aldus de Paus. En moge de
wereld onze eerbiedige en liefdevolle groet, die wij van
hieruit en in naam van Jezus Christus hun bieden, aan
vaarden. Op bijzondere wijze groette de Paus hier al
le volkeren, die in ene God genoven. Onze groet, aldus
de Paus, wendt zich verder tot alle volkeren, waar onze
katholieke missies de blijde boodschap brengen. En
wij verbinden aan deze groet de wens, dat deze bood
schap overal moge worden gehoord en als zuurdesem
voor de culturen in die landen mogen werken.
Onze groet, zo besloot de Paus, mag geen gren
zen kennen. Onze groet passeert alle scheidslijnen- en
wil ook alle mensen van goede wil bereiken, ook hen,
die niet welwillend staan tegenover het katholicisme,
zijn werken tot stilstand willen brengen of de gelovigen
hinderen, ook de vervolgers van het katholieke leven
en de God- en Christus loochenaars en wij stellen.
hun de oprechte vraag: waarom, waarom?
Tot besluit van zijn toespraak smeekte Paus Paulus
van God de zegen af over de gehele mensheid.
De letterlijke tekst van de toespraak, waarmee Paus
Paulus Patriarch Athenagoras van Constantinopel heeft be
groet, luidt als volgt:
Groot is onze ontroering, diep is onze vreugde, nu, in
dit waarlijk historische uur, na eeuwen van stilzwijgen en
afwachting, de Katholieke Kerk en het Patriarchaat van Con
stantinopel elkaar opnieuw vinden in de personen van hun
hoogste vertegenwoordigers. Groot en diep is ook onze er
kentelijkheid jegens u, die zo goed zijt geweest een ogenblik
uw patriarchale zetel te verlaten voor een ontmoeting hier
met ons.
Maar het is vooral naar God, de
Heer der Kerk, naar wie onze nede
rige dankbaarheid uitgaat. Een oude
christelijke traditie ziet gaarne het
centrum der wereld op de plaats,
waar het glorierijke kruis van onze
Verlosser werd opgericht en waar hij
„verheven boven de aarde, allen tot
zich trekt". (Vgl. Joh. 12,32).
Het was passend en de Voor
zienigheid heeft het goedgevonden
dat het was op deze plaats, in dit
altijd gezegende en heilige centrum,
dat als pelgrims van Rome en Con
stantinopel, wij elkander konden tref
fen en ons verenigen in gezamenlijk
gebed. Naar deze ontmoeting hebt u
verlangd sedert de tijd van onze on
vergetelijke Paus Joannes XXIII. Uw
achting en sympathie voor hem hebt
gij niet verborgen. Op hem hebt gij
met een treffende intuitie de woorden
van de evangelist toegepast: „Er was
een man, door God gezonden, en zijn
naam is Joannes". (Joh. 1,6).
Ook hij verlangde naar deze ont
moeting. Dat weet gij zoals wij dat
weten. Maar zijn te spoedige dood
verhinderde hem aan het verlangen
van zijn hart gevolg te geven.
De woorden van Christus: „Opdat
zij één zijn", die zo vaak van de "lip
pen van de stervende Paus -gleden,
laten geen twijfel bestaan over zijn
dierbaarste bedoelingen, waarvoor hij
zijn lange doodsstrijd en zijn kostbare
leven heeft geofferd aan God. De
wegen, die naar de eenheid leiden,
kunnen zowel van de ene als van
(Advertentie)
't Zou minder snel en minder veilig
helpen! Onze 4 geneeskrachtige
micropoeders zijn zo fijn verdeeld
dat ze de maagwand ontzien. Zo
fijn dat ze metéén opgenomen
worden, metéén beginnen te wer
ken. En ze kunnen alleen in
een cachet zo microscopisch fijn
bij u komen. Daarom mag een
AKKERTJE nooit een tablet zijn,
Daarom helpt een AKKER instant-
cachet zo "instant" onmiddel
lijk) bij pijn, kou en griep. Slik
daarom uw pijn weg met een
AKKERTJE. Veilig, vliegensvlug!
de andere kant lang zijn en volge-
zaaid met moeilijkheden.
Maar de twee wegen komen ge
leidelijk dichter bij elkaar en monden
uit in de bronnen van het Envangelie.
Is het geen goed voorteken, dat deze
ontmoeting vandaag zich afspeelt op
de plaats, waar. Christus Zijn kerk
heeft gesticht en Zijn bloed voor haar
vergoot? In ieder geval is het een
sprekende manifestatie van de diepe
wil, die dank zij God steeds meer
alle christenen, die die naam waard
zijn, bezielt, de wil om te werken
aan de slechting der onenigheden,
aan het neerhalen der barrières, de
wil vastbesloten de weg te gaan, die
leidt naar de verzoening.
De verschillen op leerstellig terrein,
op het gebied der liturgie en tucht
moeten worden onderzocht, in tijd en
plaats, in een geest van trouw aan
de waarheid en van begrip in de
liefde. Dat wat thans voort moet gaan,
dat is de broederlijke liefde, die vin
dingrijk is in het vinden van nieuwe
manieren om zich te uiten. Een liefde,
die lerend uit de lessen van het ver
leden, bereid is te vergeven en ge
neigd is liever het goede te geloven
dan het kwade, de liefde, die voor
alles zorg draagt zich te conformeren
aan de Goddelijke 'meester en zich
door hem laat aantrekken en veran
deren.
In deze liefde, symbool en voor
beeld, heeft de Heer ons toegestaan
de vredeskus uit te wisselen op deze
gezegende grond, en het gebed, dat
Jezys Christus ons heeft geleerd, zo
dadelijk gezamenlijk uit te spreken.
Wij zouden niet weten hoe te zeg
gen hoe wij getroffen zijn door uw
initiatief. Maar wij niet alleen: geheel
de Kerk van Rome en het gehele
oecumenische Concilie hebben met
vreugde van deze historische gebeur
tenis kennis genomen.
Wat ons betreft, wij richten tot God
een dankbaar gebed en vragen Hem
ons te helpen de weg te vervolgen
en over u en ons, die in geloof en
vertrouwen op weg zijn gegaan. Zijn
zegen uit te storten, Zijn zegen, die
de gelukkige uitslag zal verzekeren.
In deze gevoelens is het geen „vaar
wel", dat wij u zeggen, maar, indien
gij het toestaat: een „tot weerziens",
steunend op de verwachting van nieu
we en vruchtbare ontmoetingen, in
nomine Domini, in naam des Heren.
De Grieks-Orthodoxe Patriarch
Athenagoras heeft na zijn gesprek
Het historische moment van ie
ontmoeting tussen Paus Paiilts
VI en Patriarch Athenagoras, de
kerkelijk leider van de Grieks
katholieke kerk.
met Paus Paulus verklaard, dat de
Grieks-Orthodoxe en de R.-K. Kerk
„verenigd zijn in geest, doelstelling
en verwachting".
Hij zei dit in een vraaggesprek voor
de televisie. De Patriarch antwoordde
bevestigend, toen men hem vroeg of
zijn gesprek met de Paus beide ker
ken dichter tot elkaar had gebracht.
Maar beide kerken moesten „van
zelfsprekend" nog een lange weg af
leggen voordat de volkomen eenheid
een feit zou zijn.
De Patriarch zei vóór zijn ontmoe
ting met de Paus tegen een verslag
gever van AFP, dat men nu nog niet
kon spreken van een oecumenisch
initiatief. Wei was het zijn diepste
verlangen dat dit eerste contact het
begin van een nieuw tijdperk zou
zijn, waarin het gesprek tussen beide
kerken geopend zal worden.
ln Megiddo ,het bijbelse Armaged
don, bood de Israëlische presi
dent Sjazat\ de Heilige Vader een
gouden herinneringsmedaille aan.
In het midden de Israëlische
chej-protocol Gilboa.
In Boston heeft men het lijk gevonden
.vn een 19-jarig meisje. Ze was gewurgd
niet haar nyloukousen.
liet meisje woonde in een flat in de
Bostonse wijk Beacon Hill, waar vele
ongehuwde vrouwen kamers hebben. Na
dat het bericht van de moord bekend
was geworden, drongen vele ouders van
meisjes die in de wijk wonen er bij hun
dochters op aan naar huis terug te keren.
Het vermoorde meisje, Mary Ellen Sulli
van, is de dertiende vrouw die in de
afgelopen 19 maanden in het gebied van
Boston gewurgd is. Verscheidene van deze
moorden worden toegeschreven aan de
„wurger van Boston". Evenals diverse
andere slachtoffers is ook Mary Sullivan
door de moordenaar onteerd. De politie
heeft nog geen sporen kunnen vinden
wat de jongste moord betreft.
(Eigen buitenlandse dienst)
Het feest is uit, het is als een
nachtkaars uitgegaan. Kort voor
twaalf uur verlieten de laatste
Westberlijnse bezoekers de ooste
lijke sector van de stad. Reeds in
de vroege morgen begon op de
laatste dag de storm op O.-Berlijn.
Duizenden Westberlijnse automo
bilisten trachtten vóór de grote run
begon, de plaats van bestemming
te bereiken. Maar omdat iedereen
zo erover dacht, zat al om acht uur
bet verkeer aan weerszijden van
de muur maar voofal in Oost-Ber-
lijn stevig in de knoop. De vijf
openingen in de muur werden
weer gesloten. Daarmee was dan
meteen een einde gekomen aan
speculaties op een voortzetting van
het onderlinge bestand.
Met de rond vijfhonderdduizend West-
berlijners, die in de beide laatste dagen
over de sectorgrens waren gegaan, heeft
naar officieuze Westberlijnse schatting
één miljoen driehonderdduizend mensen
geprofiteerd v^m de „daad van mense
lijkheid", zoals de communistische lei
ders in de Sovjetzone hun onverwachte
concessies doopten. Wat ook hun bedoe
lingen geweest mogen zijn, in de harten
van de miljoenen, van elkaar gescheiden
mensen dezer immense stad, is in deze
weken de dauw gedaald van de vreugde
van het weerzien en van het persoonlijke
directe contact. Men heeft deze kortston
dige situatie zó intens beleefd, dat te
recht de vraag gesteld mag worden of de
mentale instelling van de Berlijnse be
volking aan weerszijden van de muur
tegenover de politiek der scheiding niet
een accentverschuiving heeft ondergaan
in de richting van een niet zo maar lijd
zaam aannemen, wat de politiek heeft
opgeleverd. Waarmee het* Westberlijnse
stadsbestuur in een zeer moeilijke situatie
dreigt verzeild te raken.
druk
Vanuit de ruim twee miljoen West-
berlijners zal in de komende tijd onge
twijfeld druk worden uitgeoefend op het
stadsbestuur om op het niveau, waarop
de onderhandelingen met de Oostber-
lijnse autoriteiten over de kerstpassen
gevoerd werden, verder te onderhande
len over een blijvende regeling. Maar
een voortzetting van de contacten met
dit doel betekent slechts een in de hand
werken van de thesis der communisten,
dat door instemming met de regeling der
passeerbiljetten en door de inrichting van
Oostberlijnse passenbureaus op Westber-
lijns territoir toe te laten, praktisch reeds
de z.g. Duitse demokratische republiek
is erkend. Wanneer burgemeester Brandt
dit ook al met alle beslistheid heeft
tegengesproken, al het water van de zee
wast niet af, dat het Westberlijnse
stadsbestuur niet alleen de communisti
sche kopstukken achter de muur, maar
ook degenen in het Westen die voor
standers zijn van een oplossing der Ber-
lijn-kwestie door o.a. erkenning van het
bestaan van een Duitse Democratische
Republiek, niet ongevaarlijke wapens in
de hand gegeven heeft.
Het Westberlijnse stadsbestuur heeft
tot rechtvaardiging van haar houding
naast sentimentele overwegingen ook
aangevoerd, dat de Bondsregering en de
geallieerde bezettingsautoriteiten hun
stappen hebben goedgekeurd.
Maar dat was een goedkeuring achteraf,
min of meer gegeven in de daardoor
geschapen dwangpositie. Zou het geen
koren op de molen van de rode propa
ganda zijn geweest wanneer Bonn of de
westelijke bezettingsmachten zich tegen
de passenregeling, tegen de „menselijk
heid" dus, hadden uitgesproken?
doorbraak politiek
Maar nu Kroest jev deze passen regeling
reeds openlijk gebruikt heeft als motief
voor een doorbraak-politiek in de Ber
lijnse kwestie in communistische zin -
zie o.a. de verklaringen voor de Hon
gaarse staatsradio en nu de propa
ganda-molen van de DDR op volle toerr
draait, is er op het Schoneberger Eat
haus toch een rood lichtje opgegaane:
is het daar iedereen duidelijk geworden
dat men de nuchtere, koel-zakelijketf
politieke belangen niet van seniimentek
gevoelens kan laten afhangen.
Vice-kanselier Mende is bovendien in
opdracht van bondskanselier Erhard de
heer Brandt nog eens de ernstige beden'
kin gen tegen verdere onderhandelingen
met de kopstukken in Pankow komen
duidelijk maken. De DDR wilde wel.Pan
kow zond zaterdag zijn onderhandelaars
om over een mogelijke verlenging van
de passenregeling te komen spreken.^
alle genoegen wilde men wel weer een
verdrag sluiten, dat opnieuw door de
DDR-staatsraad Wendt en de "Westber
lijnse senator Korber ondertekend z°u
worden. Maar de heren verlangden per
manente bureaus der DDR in de derde
Duitse staat West-Berlijn, met diplt
tieke status. De consequentie daarvan
zou rechtstreeks naar een overwinning
van dc Sovjet-Russische „oplossing" van
de Duitse kwestie hebben geleid-
Kroestjevs „salami"-politiek zou me!
succes bekroond zijn en alle offers, door
de westelijke geallieerden en Bonn voor
de handhaving van het vrije West-Ber
lijn gebracht, zouden tevergeefs geweest
zijn. Om van de morele weerslag *n<*e
vrije wereld, vooral onder de door bet
communisme onmiddellijk bedreigde vol
keren, maar te zwijgen.
Zodoende werd er op het Schoneberger
Rathaus zaterdagmorgen al spoedig hard
en beslist neen gezegd. De onderhande
laars van de DDR pakten hun biezen en
des middags sloten de Oostduitse post"
beambten hun passenbureaus. Zondaf
nacht klokke twaalf werd de muur we"
gesloten. Voor hoe lang? vragen de West*
berlijners zich grimmig af. Niet voer
lang, menen vele Westelijke waarnemer1
hier. De Oostduitse menselijkheid w
politieke berekening is een IweesnU^
zwaard. Ook aan gene zijde van de muur
keert de psychologische situatie van vóor
Kerstmis niet meer terug. Tenslotte trekt
Kroest jev nog altijd aan de touwtjes eu
ontspanning met het Westen is voor hem.
gezien de troubles in het rode deel der
wereld, broodnoodzakeljjk.
Uitgave: N. V.
Directeur: Drs.
Hoofdredacteur:
Redactieraad: J.
C. J. v. Hootege
Mes, mr. H. M.
Vercauteren, L.
Bureau: Breda
Tel. 22341 (5 lijn
iureau voor de
Drie inwoners v
gedurende Kerstmis
Berlijn bezochten, z:
Een van hen zou do
tie zijn gearresteer
was niet bekend.
De tweede werd d
wachten gevangen g
beerde zijn broer
smokkelen. Het is
de derde Westber
woonplaats is terug
55'
Herman Wigbold,
het veelomstreden t.v
het toevallig ook n<
heeft een telefonische
gen. Een tot dusven
die zich aandiende al:
die als adres opgaf De
hoven, vertelde hem
ploeg had geformeerc
Wigbold en de zijnei
komen rekenen.
Onmiddellijk na h<
Eindhovense politie i
zorgsmaatregelen te
politie ontkent dit la<
op het aangegeven
een Van der Plas kui
De heer Wigbold is
dreigd sinds de gev
van afgelopen zaterdaj
Gisterochtend heeft
matieve brief van mi
gen. Vrijdag zal ven
woord worden beken
gisterochtend kwame"
derd schriftelijke re
binnen. Voorts berei
ruim honderd protest-
Ook de unie van
lieke vrouwen verenig'
rale synode der ger
hebben bij de VARA
teerd tegen de laatste
t.v.-rubriek.
Ir. C. N. van Dis
Tweede Kamer over
gesteld aan minister
tie. Hij vroeg de be
bereid en voornemen
ministerie te instrue
strafvervolging tegen d
len.
Mr. Bot, minister va
sten en Wetenschappe
gen van de K.V.P.'er
over een vorige uitze
het meegedeeld,
is op grond van artike
siebesluit 1956 zijn
over dat programma
artikel bepaalt dat
mogen bevatten dat g
ren voor de veilighei
openbare orde of de g
van volgens de bewin
ke is. De minister mer
met te zijner beoorde
programma van goede
WEST-DUITSLAND h<
nota gereageerd op de
de voormalige O.A.S -
te leveren. In verband
trekkingen tussen Dui
rijk schijnt men echte
de zaak verder te laten
EEN 22-JARIGE Oost.
er gisteren in geslaagd
land te vluchten. Dit
wigsstadt. Het afgelopt
half miljoen Westduitse
ten in de nabijheid van
seerd voor familie-on
Oostduitsers hebben eei
aan de Bondsrepubliel
duitse gegevens.
12.000 REKRUTEN kw
W.-Duitsland onder d<
van hen zullen in Bud<
ding ontvangen.
NAAR DE RAAD van
n.v. Kon. Zwanenberg-*
participeert zij thans
eau de colognefabriek
PRINS BERNHARD us
van Pavia in Italië aan
doel in de streek op js
gevolg bestaat uit vijf
CIRCUS BOLTIN1, dat
Israël zou maken, is va
voorlopig afgestapt. M<
een gunstiger tijdstip.
Weersverwachting me.
het K.N.M.I., geldig to
J Veranderlijke bewolki
mcr?.sle plaatsen droog
mist. Zwakke tc
J u,t westelijke richtir
temperaturen als gistei
gere.
Vandaag: zon onder 1(
J onder 13.O8 uur.
Morgen: zon op 8.46
J.26 uur.
