Overslag was een rake slag U (EVEN BEGEERD ALS EERVOL) k t t t EEN TRADITIE VAN DRIEKWART EEUW Maar soms lukt het! Bij een nieuw jaar n n Geen formaliteiten Tempo! Ten koste van Rotterdam Bijblijven' De ka ns Veranderd Uitbreiding Cl 4/ e Ook industrie Rotterdam POTTER'S,g|g8 15 DAGBLAD DE STEM VAN ZATERDAG 4 JANUARI 1964 15 van nylon, werd op ianse staat Iowa ge ril 1937 in Wilming- ïit een familie van afkomstig waren uit afkomst en ook haar en ambachtslieden, een liefhebber van iheidde hij zich door i. Gereedschap was rootste gedeelte van :iddelbare studies te t van Illinois chemie n 1924 promoveerde 926 werd Carothers e aan de beroemde het begin voor het rdde de leiding van t terrein van de or- tmours Company. van Du Pont vond Ledewerkers, dr. Ju- stof, waaruit in ge- pele draden konden na afkoeling buig- n aantal eigenschap- ir de toepassing als an de stof voor dit lekking een gebeur- iche vezel zou inlui- vinden, die een lang rzijds het smeltpunt ctiel te kunnen ge- ■kers op 28 februari ■volmaken. Uit adi- zij een polymide van zijn moleculaire d. ildberoemd maakte, t mogen meemaken, jezondheidstoestand, Jechter was gewor- :n van deze geniale ft gehoord en even vezels heeft beleefd oktober 1938, werd ilang het straat- an Amerikaanse GEVECHT OM PREDIKAATT i Amsterdam betwist Rotter dam het predikaat „Poort van Europa". Ook de hoofd stad van Nederland met een havengebied, dat zich uit strekt van de pieren bij IJmuiden tot het eiland Pampus in het IJselmeer is van nature geschikt (ge maakt) om een belangrijke rol te spelen in de nationale en Westeuropese economie, waar het scheepvaart be treft. Amsterdam ontkent na tuurlijk niet, dat Rotterdam in de oude wereld een posi- tie bekleedt, die te vergelij ken is met de positie van New-York in de nieuwe wereld (beide havensteden verwerken per jaar zo'n 100 miljoen ton over zee aangevoerd goed), maar het bestrijdt wèl de in brede kring verspreide mening, dat met de Maasstad alle internationale scheepvaart ophoudt. En terecht, want in 1962 bijvoorbeeld ontving Amsterdam ruim 8100 zeeschepen, die samen 13.000.000 ton goederen aan- en afvoerden. Dit trotse record, waarbij de Amsterdammers onveranderlijk aantekenen dat er tien jaar geleden nauwelijks 5000 zee schepen de hoofdstedelijke haven aandeden met een goe derenvervoer van nog geen 6 miljoen ton, heeft zelfs geleid tot een Amsterdamse slagzin, die de Rotterdammers maar moeilijk kunnen verkroppen: is de snelst groeiende haven van de wereld." Overslag van stukgoed, in Am sterdam vanouds bekend. Alleen gebruikt men; nu het nieuwste havengerei. POORT VAN PA" Nu kan het de Rotterdammers niet eens zoveel schelen, dat de Amster damse haven zich werkelijk met grote voortvarendheid en in een adembe nemend tempo ontwikkelt, maar wel doet het hen pijn dat dit een beetje ten koste van de Rotterdamse haven gaat. Wat is er namelijk gebeurd De Amsterdamse plannen tot verbetering van de „Rijnmond" en het Noordzee kanaal hebben voorrang gekregen boven de Rotterdamse plannen tot ver betering van de „Rijnmond" en de aan leg van een groot havenetablissement op de Maasvlakte. (Hierbij is het grappig op te merken, dat beide steden van een „Rijnmond" spreken, waarmee dan in Noordholland de gegraven monding van het Noord zeekanaal met het sluizencomplex be doeld wordt en in Zuid-Holland de monding van de gegraven Nieuwe Waterweg en een nog te graven spe ciale toegang tot de Europoort). Nu is het inderdaad waar. dat Rot terdam in zijn geweldige expansie enigermate gehinderd wordt door Am sterdam. Hoewel het in feite niet meer is dan een kwestie van geld, onnoeme lijk veel geld Nu Amsterdam 150 mil joen gulden ter beschikking heeft ge kregen om de havenmond bij IJmuiden te verbeteren, waarmee men inmid dels druk bezig is, kan het rijk niet ook nog eens de 300 miljoen, die nodig zijn voor de aanleg van de Europoort- monding en het havencomplex op de Maasvlakte, op zeer korte termijn op tafel brengen tot 85.000 ton in de vaart. (Nu houdt men al rekening met schepen, die in één keer 100.000 ton massagoed over zee brengen). En opnieuw werd Amsterdam be vangen door een koortsachtige ijver. II II De Amsterdammers hebben het ove rigens wel slim gespeeld. Toen het er om ging of Amsterdam ook een kans moest krijgen, heeft men in de hoofd stad duidelijk gesteld, dat er alleen dan van een kans zou gesproken kun nen worden wanneer Amsterdam naast Rotterdam zou kunnen opwerken en niet behoefde te wachten totdat men in Rotterdam alles verwezenlijkt had, wat, in een haven maar enigszins denk baar is Nu gebiedt de eerlijkheid te zeggen dat het succesje, dat Amster dam op Rotterdam heeft geboekt niet helemaal onverdiend is. Natuurlijk heeft men in de hoofdstad, direct na de oorlog toen men in Rot- slechts bezield was van een gedachte„hoe bouwen wij onze ven weer op", grandioos de boot ge- tippr ï^aar ln het beS'n van de vijf- dfnfv Schrok men dan toch ein delijk wakker de aan de scheepvaart nlan h schade opgenomen er een slnnt nf»tC?mpa.gne gcmrakt. Men be- f* (f redden wat te redden viel. Varen A? nieuwe koers te gaan lrelen rt,?i ln'tiatieven t' ontwik- weer t °mi Amsterdamse haven scheepvaartcentrum!01 bcIa"«rijk W?«?we^.clen g°ed uitgespeeld, de aan s,ver allp "adruk gevallen op goed hp';of fr en opslag var stuk" het ha i ?8in tl(?uwen* voortvloeide uit AmsterHa^if o-8wter van de stad. het *eliikJS^\*ïnk2naal schieP de mo" loert nu a oorv°er van massa- cpt tra J°0Tu ^msterdam nieuwe fa- nnu h?? hav*=nbedrijf veranderde ook het vertrouwde havenbeeld nii0r ^arnen overslagterreinen voor erts. steenkool en graan D$ navenaccommodatie werd aangepast. riet ging Amsterdam dan ook steeds Deter Mocht mer in 1961 4354 schepen begroeten in 1956 waren het er al 6837. terwijl m die vijf jaar het goederen- n5^ner ?vei 'ee van 18 miljoen ton °P O'J miljoen ton werd gebracht Vorig jaar kwamen, zoals bekend zelfs al meer dan 8000 schepen binnen Maar op het moment, dat de Amsterdam mers al handen wrijvend wilden con stateren. dat het liep, ging het mis. Was tot 1960 een zeeschip van 16000 ton een uitzonderlijk grote boot, plotse ling kwamen bulkcarriers van 65.000 Ditmaal niet om een achterstand in te lopen, maar om „by te blijven". En zo kan men dan nu in het Amsterdamse havengebied op vier fronten buitengewone activiteiten waarnemen. Allereerst in de buitenhaven van IJmuiden, waar men begonnen is met de bouw van 3 kilometer in zee reikende havenhoofden. Deze zullen de oude pieren, die in 1876 gebouwd zijn en slechts 1400 meter in zee steken, vervangen. Dit werk is zeer spectaculair. Uit België heeft men miljoenen tonnen grote natuurstenen aangevoerd voor de fundamenten van' beide pieren. De stenen werden op hun plaats gebracht door speciaal daarvoor gebouwde on- derlossers. De fundamenten liggen er. Dezer dagen zullen enorme kraan eilanden beginnen met de bovenbouw van de havenhoofden. In 1965 moet het gehele werk klaar zijn Overigens zit het de Amsterdammers niet mee, want in de monding van het kanaal, dat nu verbreed wordt, werd een groot aantal wrakken ontdekt, die de Nederlanders, de Engelsen en de Duitsers daar hebben laten zinken. Na de oorlog heeft men met dynamiet een vaargeul gemaakt. Wil nu de ver breding van de mond zin h'bben dan moet men alle wrakken terzijde van de huidige vaargeul opruimen. Op het werk in de buitenhaven sluit de verbreding van het Noordzeekanaal, waar men al even druk bezig is, aan. In de loop van volgend jaar hoopt men het kanaal overal op een diepte van 15,50 meter te hebben gebracht. In 1968 zal het kanaal ook overal minstens 170 meter breed moeten zijn om tankers van 80.000 ton elkaar in het kanaal te kunnen laten passeren. Het derde grote werk, waaraan de Amsterdammers hun krachten geven is de verbetering van het Amsterdam- Rijnkanaal. In grote lijnen komen de plannen, gemaakt tot 1971, neer op het ver hogen van bruggen, het rechttrekken van hinderlijke bochten, maar bovenal het geschikt maken voor de duwvaart van de gehele vaarweg. Wil men met duwbakken in het ka naal kunnen varen dan zal de bodem breedte overal minstens negentig me ter moeten bedragen. Bovendien moe ten de sluizen aangepast worden. Zo zal de schutsluis bij Ravenswaay zelfs plaats maken voor een keersluis, die alleen bij zeer hoog water gesloten be hoeft te worden. En mocht dit voor komen, dan kan de binnenvaart altijd nog gebruik maken van de Neder- Rijn, waar dan genoeg water staat. De verbreding van het kanaal zal in de Betuwe, waar de dijken niet be rekend zijn op afgravingen aan weers zijden van het kanaal, de meeste moei lijkheden geven. Van de 26° miljoen gulden, die het hele plan vergt, zal het belangrijkste deel besteed worden aan het zogenaam Ie Betuweplan. Liggen de tot nu toe genoemde activiteiten buiten de stadsgrenzen, in het Amsterdamse havenareaaJ is men begonnen met de aanleg van een nieuw haven- en industrieter rein. dat 1200 ha beslaat. Overigens dekt deze uitbreiding slechts de be hoefte tot 1075, in welk jaar Am sterdam vier maal zovetl ovei zee aangevoerd goed verwacht dan dit jaar het geval zal zijn. In het jaar 2000, uitgaande van het :jn de t monden huidige groeitempo van de Amster- J ueze iwei monaen damse haven, zal men alle beschik- eindelijk eens dezelfde taal gin- bare grond langs het Noordzeekanaal n nodig hebben voor havens en industrie- &en spreKen. Ter gelegenheid, van de f jongste jaarwisseling wil len enkele dingen gezegd worden. Daar is vooreerst het feit, dat een man die nu en dan over een kran- tekttlom mag beschik ken, één voorrecht heeft boven andere mannen uit zijn straat, stad en streek. Moeten deze andere man nen betalen om hun re laties nieuwjaarswensen toe te roepen, de schrijf- man mag dit gratis. Ik wil van dit prerogatief bij dezen zeer nadrukke lijk gebruik maken en ik wens mijn lezers (beiden of alle drie?) een welge meend zalig nieuwjaar, in het strelende besef, dat ik voor deze wens nog enkele kwartjes ontvang ook; gelijk de kinderen die op nieuwjaarsdag zo mooi aan onze deuren komen zingen. De jaar wisseling mag dan al even voorbij zijn, de wensen zijn er niet minder om. Wanneer wij vervolgens een kleine nabeschou wing mogen wijden aan de nieuwjaarsgebruiken, moet ik constateren, dat ik in dit opzicht in een zéér lawaaierige toekomst staar. Toen ik een kind was en sprak als een kind (om te variëren op een motief van St.-Paulus) hoorden wij in de nieuw jaarsdag twee soorten geluid. Het eerste kwam van de dorpsklok die twaalf slagen liet vallen. Het tweede mengde zich daar sonoor doorheen; de veldwachter was naast zijn schuurtje gaan staan en schoot bedachtzaam zijn Dit is een van de voltooide nieu we opslagterreinen van Amster dam, hef grootste particuliere oiieveem van West-Europa in de Jan van Riebeekhaven. en, die voor aan- en afvoer van mate rialen en produkten zijn aangewezen op diep water. Het principe van de havenuitbreiding in Amsterdam is eenvoudig. Men graaft dwars op het Noordzeekanaal grote insteekhavens, die aansluiting geven op verder in de polder gelegen havenbasins. (Het is natuurlijk wel wat triest te zien hoe het land, dat honderd jaar geleden met veel moeite werd ge wonnen nu weer aan het water wordt prijsgegeven). De nieuwe havenbasins zijn via speciale ringwegen en binnen- vaartkanalen aangesloten op het be staande net van verkeers. en water wegen. Om het nationaal vervoer nog te bevorderen heeft Amsterdam in dit nieuwe gebied, dat van de spoorlijn naar Zaandam tot Halfweg reikt een beurtvaartcentrum gesticht, van waar uit 200 lijndiensten op geheel Neder land zullen worden onderhouden. De uitbreidingen zijn niet alleen op de scheepvaart gericht. Aan de nieuwe havens worden terreinen geschikt ge maakt voor zware industrieën, die zoals in Rotterdam maar al te duide lijk is gebleken toch weer d scheep vaart bevorderen. Amsterdam behartigt met deze uit breidingen ook de belangen van de Zaanstreek, Noordhollands Noorder Kwartier, West-Friesland, Zuid-Flevo land en de Markerwaard, die meer en meer de kans aangrijpen een eigen industrie op te bouwen, die vanuit Am sterdam bediend kan worden. Bovendien gaat Amsterdam ook lang zamerhand fungeren als groot ver- voerscentrum voor alle noordelijke provincies. Behoren al deze streken tot de na tuurlijke „verkeerssfeer" van Amster dam, de grenzen van Amsterdams ach terland strekken zich al verder naar het zuiden en oosten uit en gaan dat van Rotterdam overlappen. De Bel gische E Westduitse produktiecentra zijn inderdaad al lang niet meer al leen op Rotterdam aangewezen. En met dit feit nu voor ogen zeggen de Amsterdammers: „Poort van Europe?" ja, die wordt ge vormd door de Rijnmonden bij Rotterdam én Amsterdam. Hierbij wordt dan wei eens het grapje gemaakt dat het wel wenselijk Vrijliaven van Hamburg geen smokkeldorado (Bijzondere correspondentie) In Hamburg is onlangs het feit her dacht dat de Hanzestad aan de Elbe 75 jaar geleden zijn vrijhaven kreeg en hiermee aan een nieuw hoofdstuk van zijn geschiedenis begon. In vergelijking met de haven zelf, die het volgend jaar al 775 jaar bestaat, is de vrijhaven nog uitermate jong. De Hamburgers be schouwen het verlenen van bijzondere privileges door keizer Frederik Barba- rossa in het jaar 1189 namelijk als de geboortedag van hun haven. De op richting van de vrijhaven, die bijna 700 jaar later plaats vond, was eigenlijk een elegant compromis. In ruil voor het feit dat de Hanzestad van zijn oude tolprivileges afzag en zich op aandrang van rijkskanselier Otto von Bismarck op 15 oktober 1888 bij het Duitse tolgebied aansloot, garandeerde het rijk de stad in de haven een tolvrij district als vrijhaven en nam zelfs met veertig miljoen mark deel aan de bouw kosten Dit vrijhavengebied, dat een op pervlakte heeft van 1578 ha, is tegen woordig het grootste in zijn soort. Er zijn 35 havenbekkens, massa's pakhuizen, grote werven en een veelzijdige industrie, waardoor het het grootste deel van de haven in beslag neemt en het economi sche hart van Hamburg is gaan vormen. Over land is het gebied omgeven door een hek van 23 kilometer lang en drie meter hoog. terwijl het te water afge sloten is door drijvende palissaden en hoge pontons. Bij de poorten zorgen 24 douanekantoren voor het afwikkelen van de accijnsrechten. In de vrijhaven kunnen de schepen bin nenlopen zonder dat zij ook maar iets met de douane te maken hebben, terwijl er ook geen enkele controle is als de ladingen gelost worden. Een voordeel is het ook dat de buitenlandse produkten hier accijnsvrij opgeslagen, gesorteerd en verder behandeld kunnen worden. Wanneer het transitogo deren betreft kunnen deze op dezelfde wijze naar het buitenland getransporteerd worden. Pas wanneer de diverse artikelen het vrij havengebied verlaten om in het Duitse binnenland gebruikt te worden, moeten de invoerrechten betaald worden. Het systeem van vrijhavens heeft in verge lijking met de doorgaans gebruikelijke procedure van douane-pakhuizen diverse voordelen, omdat het het meest eenvou dige en efficiënte is. De oprichting van de vrijhavens maak te enorme veranderingen noodzakelijk. Binnen het district, dat tot vrijhaven bestemd was, moest een hele woonwijk afgebroken worden om plaats te maken voor pakhuizen. Er waren heel wat moei lijkheden en protesten toen de ongeveer 20.000 bewoners van deze wijk op korte termijn elders ondergebracht moesten worden. Men schold op de senaat en op Bismarck, maar hierin kwam al gauw verandering toen men zag hoe snel Ham burg opbloeide. In vijf jaar tijds nam het aantal inwoners met 100.000 toe en de omslag van goederen steeg van 3,7 mil joen ton in 1880 tot bijna 15 miljoen ton in het jaar 1900. De pakhuizen in de vrijhaven hebben tegenwoordig een oppervlakte voor het opbergen van zakken en stukgoederen van meer dan 500.000 vierkante meter De vemen, die meerdere verdiepingen hoog zijn, kunnen bijvoorbeeld 300.000 ton koffie in zakken opnemen. In speciale pakhuizen zijn grote heveelhedeu tabak, die bijzonder gevoelig zijn voor de voch tige havenlucht, opgeslagen. Voor de di verse wijnsoorten zijn er 19 depots. Van het totale verbruik van de Duit sers aan koffie, cacao en thee wordt ongeveer driekwart via de vrijhaven van Hamburg geïmporteerd; voor kruiden, honig, rubber, huiden en vellen bedraagt dit percentage ongeveer 70; bij gedroog de vruchten en groenten, en fruitconser- ven gemiddeld 60 procent, terwijl tabak voor 55 procent en zuidvruchten voor ongeveer de helft via de vrijhaven naar de Bondsrepubliek komen. In de vrijha ven werken ongeveer 50.000 mensen. In de havenbekkens hiervan kunnen 300 zee schepen tegelijk afgewerkt worden en de haven wordt gemiddeld per dag door zestig zeeschepen aangelopen. Het is begrijpelijk dat de vrijhaven steeds weer de smokkelaars aantrekt en voorat na de beide wereldoorlogen tierde de smokkelhandel hier welig. Na de eerste wereldoorlog bloeide vooral de alcoholsmokkel, omdat in Hamburg een liter alcohol vijf mark kostte, terwijl deze voor vijftig pfennig vanuit het buiten land in de vrijhaven werd gebracht. Hele benden smokkelden indertijd alcohol uit de vrijhaven tot in de Oostzee toe en naar het „drooggelegde" Zweden, In deze smokkelavonturen speelde het schip „Fata Morgana" d- hoofdrol. Toen de waterpolitie uiteindelijk voor het wad deneiland Neuwerk 'egenover Cuxhafen op het schip beslag kon leggen, vond men weliswaar 4000 liter a.cohol. maar van de kapitein was er geen spoor. Men wilde alweer van boord gaan toen er een man door de ondiepe waddenzee kwam aangewandeld. Het bleek dc gezochte smokkel-kapitein te zijn. Na de tweede wereldoorlog werden er vooral sigaretten en koffie gesmokkeld. Eenmaal snapte de politie drie smokke laars, die 36,000 Lucky Strikes en Players in een waterdichte boei, die zij onder de kiel van een barkas hadden bevestigd, uit de vrijhaven wilden smokkelen. De dossiers van de douane in Hamburg zitten vol geraffineerde smokkeltrucs, die men echter toch op het spoor kon komen. Op een keer had een Spanjaard van het Argentijnse stoomschip „Rio Teuco" samen met een steward in het holst van de nacht 400.000 sigaretten van boord gesmokkeld en in de vrijhaven verstopt. De volgende dag werd een douane-kantoor door een onbekende op gebeld, die een verdachte auto had ge zien en er meteen bij vertelde hoe laatl deze de douane-post zou passeren. Toen de wagen dan ook precies op tijd aan kwam en door de douaniers zonder re sultaat onderste boven werd gekeerd, stormde er een vrachtwagen met de be wuste sigaretten langs de onthutste mannen naar buiten revolver leeg. Het was de enige keer per jaar dat hij het wapen gebruikte en hij maakte van de gelegenheid ge bruik om echt eens feestelijk te schie ten, want in zijn hart was hij een mi litant man. Het was bovendien nuttig en doelmatig, want anders gaat zo'n ding roesten. Weliswaar lag ons dorp vrij eenzaam temidden van de polders, maar je kon nooit weten of er toch niet eens een misdadiger zou terecht komen en het zou dan een blunder zijn, te moeten roepen: ..Sta of ik schiet" en vervolgens niet te kunnen schie ten, omdat de kogel vastzat in de re volver. Na zijn zes nieuwjaarsschoten zag de veldwachter de toekomst weer vol vertrouwen tegemoet; het wapen deed het nog en was garant voor de veiligheid van een hele gemeenschap, die dan weliswaar maar enkele hon derden personen omvatte, wanneer men althans zoals soms werd ge daan het rundvee niet meetelde. Toen de veldwachter een jonge en vu rige assistent kreeg, wilde ook deze meeschieten. Aanvankelijk werd daar bezwaar tegen gemaakt, maar je kunt het élan van de jeugd nu eenmaal niet indammen en de jongen mócht, mits hij aan de andere kant van het dorp ging staan. Toen wij een tboning be trokken in een groter centrum, was er in de nieuwjaarsnacht iets meer lawaai, maar men kon toch niet van kabaal spreken. Er ivas een kazerne en daar liet men wel enkele knallen de lucht inspringen. Ook zette een dar tele machinist van de spoorwegen de stoomfluit van zijn locomotief wel eens open, maar daar bleef het bij en ieder een ging weer stilletjes zijn huisje binnen. In de oorlog werd er voldoen de lawaai gemaakt, maar omdat dit ook buiten de nieuwjaarsnacht gebeurde, konden vooral oude mensen de loop der jaren niet meer bijhouden. Toen er een Amerikaanse bommenwerper in een aardappelveld viel waarbij zijn volledige lading explodeerde, moet een tachtigjarige landbouwer hebben ge zegd: ..Alwéér nieuwjaar: dat kan niet. Het zijn allemaal aprilgrappen van kwajongens. Mij krijgen ze de deur niet uit". Het is echter de periode na dc oorlog die zorgen baart. In de eer ste jaren schaften sommigen zich al rotjes en voetzoekers aan. Toen de welvaart verder om zich heen begon te grijpen en de zakgelden stegen met de hoogconjunctuur, werd het bezit van vuurwerken onder de teenagers een vrij algemeen verschijnsel. Sindsdien zijn wij langzaam naar een pseudo- oorlogstoestand toegegroeid. De stad baadt in het licht der bommen en gra naten en men weet zeer definitief dat het nieuwe jaar aangebroken is. Mijn buurman stak om 12 uur een in zijn tuin liggende lont aan, waarna hij haastig naar binnen rende. Het gou den vlammetje liep snel over het ga zon naar een lanceerbasis, waar een licht model raket ivas gemonteerd en toen het deze had bereikt, hoorden wij hoe de raket met een afgrijselijk ge brul het luchtruim koos. Ik veronder stel dat het wapen nabij Parijs is neer gekomen. Berichten over grote ver woestingen heb ik niet vernomen, maar ik lees ook niet alle Franse kranten. Ook andere helse machines zagen wij de lucht doorklieven en het is zeker niet uitgesloten, dat het rokende stuk oud ijzer dat ik de volgende ochtend in mijn tuintje aantrof, afkomstig is van een Scandinavische nozem. Maar hoe wij er ook over denken, hier is een gebruik groeiende dat de ophanden zijnde vreedzame coëxistentie althans voor één nacht per jaar tot een fictie dreigt te maken. Het wordt tijd, dat een commissie dit vraagstuk gaat be studeren. want al lijkt het voorname lijk in de recreatieve sfeer te liggen, men dient ook te bedenken, dat aller lei ernstige consequenties eruit kun nen voortvloeien. Naburige mogend heden zouden het als een échte oor logsverklaring kunnen beschouwen, enzovoort. Een orgaan als de Binnen landse Veiligheidsdienst lijkt mij hier een taak te hebben: zij kan altijd nog de telefoongesprekken van leveran ciers en afnemers aftappen als dat nodig zou blijken. In de persoonlijke sfeer zou ik de regering willen ver zoeken. wat minder reclame te ma ken tegen het roken. Er is namelijk aangetoond, dat deze campagne tot ge volg heeft, dat zware rokers nog zivaarder gaan roken. Het is over heidstaak, de volksgezondheid te be vorderen. Zij late daarom maatregelen achterwege, welke die gezondheid aan tasten. YORICK (Advertentie) MiNTMOi.peii.eTS Teóen hoest en Keelpij Uitwerking frappant'

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1964 | | pagina 9