Fred Bredschneyder: altijd attent op goede films J De cirkel wordt steeds nauwer Zwart o Wit OudeMggjll OLYMPISCHE SPELEN '68 IN MEXICOSTAD Mi'nter en Hi'nter en t geheim van de ruïne item-feuilleton Grote verrassing Mies gastvrouw in nieu w tv-program Kijk naar Door Julian Symons U proeft de moutwijn Bezwaar Rotatiezuiger- motor van bodem eigen „Kosmos 205 in baan om aarde DAGBLAD DE STEM VAN ZATERDAG 19 OKTOBER 1963 {Van onze radio- en tv-redacteur) „"VTEER dan een half uur kan ik echt niet vrijmaken, want ik moet nog uren werken aan de ondertiteling van de opera „Macbeth" van Verdi, welke de KRO rechtstreeks van de Westduitse tv overneemt. Het is de eer ste maal dat wij tijdens een directe ope ra-uitzending ten gerieve van de kijkers af en toe enige teksten op het beeld scherm projecteren, zodat ook zij die moeite hebben met het Duits en de in houd van dit werk niet kennen een hou vast aan de summiere toelichting heb ben. Voor zo'n ondertiteling gaan wü natuurlijk niet tewerk als bij de speel films, waarvoor de meeste dialogen worden vertaald. Hier volstaan wij met een heldere inleiding en tijdens de uit zending volgt er in sobere en vooral niet storende teksten een korte ver klaring van de inhoud'. Dit vertelde ons vorige week de 36-jarige chef van de afdeling filmzaken bij de KRO-televisie de heer Fred. Bredschneyder, bij vele kijkers al welbekend. Minder bekend is dat de KRO-tv zijn reputatie door een verantwoorde keuze van populaire tv- filmseries als „Ivanhoe", de „Flintsto- nes", de Hitchcock-thrillers en de zo juist begonnen series als „Bonanza" en „Christobal voor een groot deel aan de nimmer aflatende speurderstalenten van Fred. Bredschneyder dankt. T^VENALS vele andere tv-medewerkers is Fred. Bredschneyder zijn carriè re begonnen in de dagbladjournalis tiek. Hij werkte van 1945 tot 1954 bij het dagblad „De Tijd" in Amsterdam, waar hij op praktisch alle redactieafde lingen werkzaam is geweest. Vooral aan de film journalistiek had hij zijn hart verpand en toen hij op de kunstredactie te werk werd gesteld, kreeg hij in de toenmalige chef, de heer A van Dom burg, een van onze oudste filmcritici in ons land, een bekwaam leidsman. La ter werd hij ihedewerker van „Film forum", in welk periodiek hij nog re gelmatig schrijft. De vele contacten en relaties, welke hij in die functie kon verwerven, komen hem- ook nu nog steeds goed van pas. Toen Fred. Bred schneyder in 1954 door de KRO-tv werd aangetrokken, bevond de vaderlandse tv zich nog in de kinderschoenen. De KRO-sectie telde toen nog slechts zes personen, bestaande uit het hoofd van de afdeling de heer Jan Castelijns, Ben Mettrop, Jan Delfgaauw, Wim Bary. Jos van de Velk en Tineke Roeffen. Aan vankelijk werd de heer Bredschneyder producer voor het tv-amusement en rechterhand van de heren Delfgaauw en Van der Valk. Ongeveer vijf jaren geleden toen ook bij de televisie de specialisatie werd doorgevoerd benoem de de KRO hem tot hoofd van de film afdeling. In deze functie houdt hij niet alleen contact met alle afdelingen en zorgt voor de goede coördinatie waar het betreft de faciliteiten welke nodig zijn om tv-reportage of -documentaires op film te laten vastleggen, maar hij heeft tevens de supervisie over de film- programmatie. In de werkgroep film zaken van de NTS, bestaande uit vijf vertegenwoordigers van de respectieve lijke omroepen, ziet hij tweemaal per week de films en tv-series welke wor den aangeboden. Tevens blijft hij in zijn KRO-functie steeds attent op de series, welke op de markt verschijnen. Hij wacht daarbij niet of een verte genwoordiger van een filmmaatschappij hem een zichtcopie komt aanbieden, maar trekt er zelf op uit, om zo snel mogelijk een goede keuze te kunnen doen uit vele produkties, welke in het buitenland bij de kijkers bijzondere successen oogsten. Buitenland DAT de buitenlandse tv-organisaties vaak reeds rolprenten op het beeld venster hebben vertoond, welke de Nederlanders pas veel later te zien krijgen, komt omdat de Nederlandse Bioscoopbond bij de NTS als voorwaar de heeft gesteld, dat men speelfilms, die niet ouder dan vier jaar zijn, of momenteel nog in ons land rouleren, niet op de beeldbuis mag vertonen. Uiteraard geschiedt dit door de bios coopexploitanten, om te voorkomen dat ze door de tv niet op eigen terrein worden beconcurreerd. In het buiten land ligt dit wat vrijer en zo kan het voorkomen dat films als „Kermis in de regen" en „Fanfare" reeds vrij kort na de première in Nederland al via de Belgische tv kon worden vertoond. Ove rigens is de heer Bredschneyder met ons een voorstander van deze zelfbe schermingsmaatregelen van de Bioscoop bond, temeer omdat de cinema's het overal toch al zo moeilijk hebben na de komst van de televisie. Fred. Bredschneyder (met bril), hoofd van de afdeling filmzaken bij de KRO-televisie. In deze functie verwierf hij grote faam door de in troductie van populaire filmseries als „Ivanhoe", de „Flintstones" „Christobal" en de Hitchcock-thril lers. Een belangrijk onderdeel van de arbeid van de heer Bredschneyder is het sti muleren van goede opera- en operette uil voeringen voor de tv. Vroeger heeft hij zelf in een Amsterdams operette groepje gespeeld. Met de bekende Duit se tv-regisseur op dit gebied Kurt Wil helm onderhoudt hij bijzonder vriend- lukte het hem om voor de opvoering schappelijke relaties en menigmaal ge- van zo'n klassiek zangspel bepaalde so listen. regisseurs of tekstschrijvers bij de kijkers te introduceren. Presenlatie T>IJNA ongemerkt sloop in dit genoeg- L* lijke gesprek het woordje presen tatie binnen, hetgeen ons de gele genheid gaf eens te informeren naar 'n totaal ander facet van de werkkring van de heer Bredschneyder. Hij staat namelijk bekend als de coach van de nieuwe of toekomstige televisie-om- roepsters bij de KRO. Tot nu toe heeft hij alle meisjes, die als presentatrices van de KRO-uitzendingen verschenen, met uitzondering van Hannie Lips, be geleid op de moeilijke weg naar de tv- camera's Vooral de voorselectie uit de talrijke kandidaten is geen sinecure en de laat ste tijd wordt er nogal veel kritiek ge spuid op het zogenaamde „afval-sys- teem", dat in Bussum wordt toegepast. Als zo'n aspirant-omroepster namelijk aan vele voorwaarden voldoet als een goede middelbare schoolopleiding, foto geniek gezicht, beschaafde en accent loze uitspraak, goede talenkennis en wat al niet meer, dan komt het grote ogenblik dat ze een echte uitzending moeten aankondigen. Dit gebeurt meest al bij de jeugdprogramma's in de mid daguren. Na vele uren grauwe theorie blijken sommige meisjes plotseling, door welke vreemde oorzaak'dan ook te bemerken dat ze hun metier beheersen en de ge ladenheid valt weg. Hannie Lips toonde pas haar grootste kwaiteiten als om- roepstër, toen ze gezellig in een stoel gezeten #het kinderprogramma mocht aankondigen. De glamour is in Bussum gelukkig van het omroepstersvak af al blijven de kijkers de presentatrices altijd nog als speciale gasten in de huiskamer zien. Dit maakt het werk van een televisie omroepster nu gelukkig normaler dan in de eerste jaren, toen de dames aan de lopende band uitnodigingen kregen om linten door te knippen, winkels te openen of tentoonstellingen en mode shows met hun aanwezigheid op te luisteren. DAT verscheidene omroepsters klagen omdat ze niet worden opgenomen in de tv-werkgemeenschap en na verloop van tijd meer verantwoordelij- ker werk mogen doen als gastvrouw zijn in een show of interviewster in een tv- programma. vindt de heer Bredschney der onredelijk. Een Terry van Ginderen Denise Maas en Denise de Weerdt uit België konden zover opklimmen, omdat ze of actrice zijn geweest of aan de toneelschool werden opgeleid. De hon derden Nederlandse sollicitanten be staan voor een groot deel uit receptio nistes. informa trices, mannequins of fotomodellen. Dat omroepsters als Ineke Klaarhamer en Jeerie Heerdink na ver loop van tijd zijn afgevoerd komt om dat zowel de KRO als de andere omroe pen aan drie reprecentatrices voldoende hebben voor de 12 uitzendingen per maand. Bovendien beslist niet alleen de heer Bredschneyder over wie wel of wie niet mag aanblijven, maar de lei dinggevende figuren in het bedrijf. Ook zij laten zich overigens niet alleen maar door eigen smaak leiden. De opmerking van een tv-medewerker, dat er tienduizenden meisjes staan te dringen voor deze moeilijke functie, beantwoordde de heer Bredschneyder ontkennend. En misschien is het maar gelukkig, want anders kon hij van het coachen van aspirant-omroepsters wel dagwerk maken en kwam hij in het ge heel niet aan zijn eigen werk toe, waarmee hij in de kring der kijkers zo goede naam heeft verworveh. (Advertentie) inzien" en om 19.40 uur het radiocabaret „Vrij entree". De avond wordt om 20.05 uur ingezet met het optreden van het Metropole-orkest. Voorts is er om 20.50 uur een cabaret-uitzending uit Haarlem van „Adam en Eva". De rubriek „Rijk dom der welluidendheid" begint om 21.20 uur. Tot slot is er om 23 uur een pro gramma van Tsjechische romantische muziek. De KRO zendt zondagochtend om 10 uur op Hilversum II de hoogmis uit, wel ke wordt opgedragen in de H.-Hartkerk te Eindhoven. Daarna volgt om 11.15 uur f een uitzending van „Medaillon". In het middaguur concerteert om 14.15 uur het Concertgebouworkest o.l v. Bernard Hai- j tink m.m.v. de violiste Erica Morini. Het avondprogramma wordt om 20.15 uur gc- opend met „Wij zingen de wereld rond", om 20.40 uur gevolgd door een uitzending van het luisterspel „De tijd en de plaat". Het programma „Wissewassen" begint om 22 uur en tot besluit van de avond pre senteert Hans Kox de „Vrije muziektri- bune". DEKENS EN PLAIDS [n televisiekringen in Hilversum wordt verteld dat mevrouw Mies Timp- Bouwman, die enkele weken geleden het leven schonk aan een welgescha pen dochter, die zij Janneke noemde, door de VARA-televisie is benaderd met de vraag of zij presentatrice zou willen worden voor een nieuw actua liteitencabaret, dat geïnspireerd zou zijn op het Britse tv-programma „That was the week that. was". Een woord voerder van de VARA wilde dit gerucht niet ontkennen al wees hij erop, dat de opzet van dit programma nog veel te vaag is en eerst door het hoofdbe stuur moet worden goedgekeurd, alvo rens hij nadere mededelingen kan ver strekken. Van bevriende zijde verna men wij dat er al een team zou zijn samengesteld bestaande uit Rinus Fer- dinandusse van het cabaret (k)_war- taal, Jan Blokker, Dimitri Frenkel Frank en Leen Timp, die de tv-regie voor zijn rekening zou nemen. Mochten de samenstellers het Britse voorbeeld volgen dan kunnen de kijkers een sa tirisch cabaret verwachten, waarin met vele hebbelijk- en onhebbelijkheden in ons dagelijkse bestaan de draak zal worden gestoken. Dat daarbij menig maal op puriteinse of kleinburgerlijke teentjes zal worden getrapt, ligt voor de hand. En gezien de ervaring met Wim Sonnevelds parodie op de „zin gende frater" in zijn liedje „zeg ja tegen het leven", lijkt het de vraag of de VARA-tv de keiharde Engelse formule gaat navolgen. Voor de AVRO is het in ieder geval een gevoelige slag, dat ze haar bekendste televisie medewerkster zal moeten afstaan aan een andere omroepvereniging. Zaterdagavond wordt om 20.05 uur op Hilversum I (402 m) de teenagershow „Vijf seconden van woef" uitgezonden. Om 21.15 uur volgt het programma „Het chansonnetje in huis" en om 22 uur kunt u luisteren naar de hoorspelserie „Als de klok dertien slaat". Kees Brusse gaat om 22.50 uur weer „Babysitten" en om 23.40 uur is er nog het programma „Tot be sluit". De KRO presenteert om 19.30 uur op Hilversum II (298 m) een Wagnerconcert, dat om 20.30 uur wordt gevolgd door een luchtig programma onder de titel „Rie- leksen". Emile Lopez, Alexander Pola en Jan de Cler verzorgen om 21.50 uur de rubriek „Bric a brac" en om 22.40 uur is er het discussieprogramma „Kruis punt". Tenslotte volgt om 23.10 uur een platenprogramma. Zondagochtend is er op Hilversum I om 8.18 uur „Weer of geen weer" en om 12.30 uur zingt Mieke Telkamp met „De Zaaiers" in het programma „Let's face the music". Om 14.25 uur geeft Dick van Rijn een ooggetuigeverslag van de voet balinterland Nederland-België. Om 19 uur volgt het journalistenforum „Bij nader Zaterdagmiddag opent de KRO om 15 uur het programma met de tweede afle vering van de Franse t.v.-filmserie „De avonturen van Christobal". Vervolgens is er om 15.30 uur een Engelse natuurfilm en om 16.15 uur het programma „Huis, thuis, wonen", met enige „blikopeners" op de huishouding. Voor de jeugd volgt om 17 uur het t.v.-verhaal van „Flip, de tovenaarsleerling". Zaterdagavond om half acht vertoont de KRÖ „De avonturen van Ivanhoe". Na het NTS-journaal is er het concilie- nieuws en om 20.25 uur het actualiteiten programma „Brandpunt". Om 20.50 uur kunt u kijken naar „Midavondserenade", een showprogramma met de George Mit chell Singers. Om 21.35 uur wordt de eer ste aflevering van het vierdelige detec- tivespel „Het huis" van Peter Goodman en S. de Vries jr. vertoond onder regie van Luc van Gent. Om 22.15 uur geeft de KRO de eerste van een reeks repor tages van bijeenkomsten o.l-v. dr. C. Trim bos onder de titel „Gehuwd en onge huwd". Tenslotte is er om 22.45 uur het tweede journaal. Zondagochtend zendt de KRO om 11 uur de hoogmis uit, welke wordt opge dragen in de kapel van het centrtum „Kontakt der Kontinenten" te Soester- berg. Zondagmiddag om 17 uur is er een filmverslag van de Japanse t.v. over de zogenaamde voor-Olympische spelen wel ke de vorige week te Tokio werden ge houden. Zondagavond volgt om half acht het weekoverzicht van het NTS-journaal en om 20 uur de rubriek „Sport in beeld". De AVRO opent om 20.30 uur het avond programma met de eerste aflevering van de komische strip „Met 24 pk door Euro pa", met Ko van Dijk in de hoofdrol. Henri Segers en zijn orkest concerteren om 21.05 uur in een co-productie van de AVRO en de BRT. Voorts is er om 21.20 uur een aflevering van de filmserie „De verdedigers", waarna om 22.10 uur Pierre Janssen over mensen en kunst spreekt in de rubriek „Kunstgrepen". Tenslotte is er om 22.40 uur het tweede NTS-journaal. Het vrijdagavondprogramma stond in hoofdzaak in het teken van ontspanning. Het begon met stijlvolle dansen uit In dia. Weer hebben wij met genoegen het tweede programma in „Voorstelling" ge volgd. De Vlaamse Denise de Weerdt zorgde daarbij andermaal voor een ple zierige introductie. Indien het op dit peil blijft, geloven wij in een succes. Niet minder dan Georgette Hagedoorn, Son ja Oosterman, Theo Baylé en Bill Coleman hadden de taak op zich genomen om op aangename wijze jongeren op uitstekende wijze te presenteren. "„Dokter Kildare" beleefde zijn tweede aflevering. Ook nu stelde ons Richard Chamberlain allerminst teleur. Wij gelo ven dat met deze serie eindelijk Ame rikaanse import van gehalte op de va derlandse beeldbuis is gekomen. Er wordt goed spel geleverd en de inhoud is interessant. W.v.B. KOMEND VOORJAAR begint de moto- renfabriek Pluvier (,,Berini") te Rot terdam met de produktie van Neder landse bromfietsen, waarin Japanse mo toren van het merk Suziki zijn gemon teerd. ocjczecj Ik heb het nooit hardop dur ven zeggen, om niet voor een bet weter te worden aangezien, maar de zelfbedieningswinkel is natuur lijk hopeloos ouderwets. Goed, hij bestaat nog maar pas en we doen het ermee, maar er mankeert iets aan. Daaraan worden we nu eigen lijk eens goed aan herinnerd. In Boxtel komt namelijk een geheel automatische winkel. Daar heb je alleen te maken met een tableau waarop alle artikelen aangegeven staan en met nummerknoppen, een geldgleuf en een opening waar de gekochte spullen uitrollen. Alles gaat volkomen elektronisch. Je hoeft er geen woord te zeggen, je drukt maar op de knop en de boodschappen rollen in je tas. Dat is een mooi systeem, dat de aandacht vestigt op de grote fout van de zelfbedieningswinkel daar zijn nog mensen tegen wie je iets kunt zeggen. En al het menselijke moet er immers uit, uit onze samen leving. De elektronische winkel heb ben we al, nu nog een volledig elektronisch gezin een knop voor de koffie, een druktoets voor de zoutjes bij de borrel, liftjes en transportbandjes door het hele huis en we behoeven ook thuis geen woord meer met elkaar te tvisselen. En zo wordt de wereld steeds maar gezelliger. PRAET-MAECKER 22) „Dank u. Dat hebt u ook vlug ge hoord." „Goed nieuws verplaatst zich snel." Hij uitte deze afgezaagde uitdrukking eveneens met een glimlach. Ik dacht dat ik nu maar eens wat plechtigs moest zeggen. „Het is niet zozeer een promotie als het zoeken van iemand om Willies plaats in te nemen. Ze zijn nu eenmaal met deze grote, nieuwe onderneming begonnen en ie mand moet erachter gaan staan. Ik ken de routine en dus ben ik het haas je." „Ja, dat begrijp ik." Hij ging zitten, trok de knieën van zijn broek op en scheen me verwachtingsvol aan te kij ken. Wederom voelde ik me gedwongen iets te zeggen. „Is er nog iets nieuws over Willies dood?" „Iets nieuws?" Hij scheen dit te overwegen, van alle kanten te beschou wen zou men kunnen zeggen, alvorens hij antwoordde. ,Tot op zekere hoogte, ja. Meest negatief echter. We hebben niémand kunnen vinden die iemand Straytes flat heeft zien binnengaan of verlaten tussen de belangrijke tijdstip pen. We hebben geen taxichauffeur ge, vonden die daar een vrachtje heen bracht of vandaan haalde, niemand ii de straat herinnert zich dat er een au to geparkeerd zou hebben gestaan of iets dergelijks. Negatief, ziet u wel, maar op zijn manier toch ook nuttig. Politiewerk is verschrikkelijk saai, men krijgt tien negatieve tegen één positief resultaat. Het is helemaal niet zoals de gevallen waarover u schrijft in uw detectivever halen. O. maar dat is waar ook, die worden niet geschreven maar gedic teerd, is het niet, en u bent het boven dien ook niet die dat doet." Ik liet dit alles zonder commentaar langs me heen gaan, maar hij verwachtte kenne lijk een antwoord. „Of wel?" „Nee. Dat heb ik u gisteren al uit eengezet." „Da's waar ook. Maar zo nu en dan schrijft u toch wel wat, laten we zeg gen voortbordurend op het werk van de auteur. Dat klopt toch, niet?" „Ja." „Zoals dit bijvoorbeeld." Hij bracht twee of drie bladzijden op tafel van Donovans Thorby Larsen schepping, met het gedeelte waarop George Pacey kritiek had uitgeoefend, als zijnde te fors, in rode inkt aangegeven. „Dat heeft u geschreven." George,' dacht ik. ,Mijn vriend.' Als- of hij mijn gedachten geraden had, sprak de inspecteur opnieuw. ,,U moet Pacey niets verwijten, hij liet u niet in de steek. Hij vertelde me dat hij de laatste tijd wat bezorgd over u was ge weest, dat u nogal eh erg stoer van stapel lfep de laatste tijd bij die veranderingen en toen vroeg ik hem mij een voorbeeld te laten zien. Ik gaf het standaard-antwoord op een standaard-kritiek. „Maak ons geen verwijten. Wij schep pen de publieke vraag niet, wij voldoen eraan." „Ik begrijp wat u bedoelt. Maar toch zou ik dit geval hier liever niet aan een psychiater tonen." Hij schonk me een van zijn tandenreclame-glimlachen. „Niet dat ik er enig benul van heb wat die kerels eigenlijk willen. Maar zou u nu zelf ook niet zeggen dat hier wel een zeer sterk sentiment achter zit?" De manier waarop hij me voortdu rend bleef aanstaren gaf me een eigen aardig gevoel. Ik zag kans te lachen. „Och, alleen maar een goed uitgevoer de taak, of misschien wel slecht uitge voerd. Ik zou u wel een vijftigtal zul ke stukjes kunnen laten zien die ik in het afgelopen jaar gedaan heb en ik neem aan dat Willie Strayte er mins tens even veel geschreven heeft. Is dat alles inspecteur? Ik heb nog werk te doen." „Er is nog één andere kleinigheid." Ik vleide mijzelf met de gedachte dat ik nu zijn methode wel kende en zette me schrap voor wat er ging komen, „wij hebben ook uw verklaring inzake uw bewegingen gecontroleerd. Dat resul taat was ook negatief." Ik kon hem gewoonweg niet begrijpen. „Negatief?" Hij staarde me strak aan terwijl hij de rits losmaakte van zijn aktentas. „Hier is het rapport van een onder houd met James Joldin, barbediende in de Selct Wine Bar. Gongora Straat. Had dienst dinsdagavond van 6 uur tot 9 uur 30. Kan zich niet herinneren dat iemand die aan uw beschrijving beant woordde in de door u genoemde periode gesproken zou hebben met iemand be antwoordende aan de beschrijving van de persoon, Christy genaamd. Was er niet helemaal zeker van, want het was tamelijk druk aan de bar." „Hij zal het zich wel herinneren als hij me ziet." „Daarna probeerden we het Gongora Residential Hotel. Onzindelijk klein ho telletje, vies klein mannetje had dienst. Naam is Frederick Morgan. Die avond werden in het register ingeschreven, vijf paren. Vier van hen bleken bij controle adressen opgegeven te hebben. U had het register niet getekend." „Neen, dat deed Christy". „Christy, ja. Morgan zegt dat hij geen Christy kent, de naam nooit gehoord heeft. Ik voelde de band om mijn voorhoofd weer. „Maar hij heeft met haar gespro ken, hij zei Hallo, Christy'." „Hij vertelt het anders". Hij sloeg nu het laatste vel op. „Die Christy nu, u weet haar achternaam niet en u weet ook niet waar ze woont. We proberen haar te vinden, maar hebben tot nog toe geen geluk gehad. Er zijn twee of drie vrouwen van die naam die in die buurt opereren, maar wanneer wij daar rond gaan om vragen te stellen sluiten ze zich als oesters. Zij willen niet in moei lijkheden komen. Kan het ze nog niet eens kwalijk nemen." Inspecteur Cram bo borg zijn papieren weer op in zijn ak tentas, ritste deze dicht en zei veront schuldigend: „Ziet u, wat ik bedoel, het is controleren en nog eens controleren en aan het eind is het resultaat negatief. Er is niets oninteressants aan." 17 Gedurende lunchtijd ging ik de controle van de inspecteur controleren. Ik twij felde er niet aan wanneer ik sprak met de barbediende in de Select Wine Bar en met de kleine man in het hotel, zij zich mij zouden herinneren of, als zij zich mij niet herinnerden, zich toch zeker Christy wel zouden herinneren. De Select was aardig bezet die dag, met mannen die sandwiches aten en sherry dronken. De bediende met de konijneneus was er ook met de Franse klok onder glas achter hem. Ik bestelde een hamsandwich en een glas gitte wijn en hij bediende me zonder enig teken van herkenning. „Dank je, Jack". „Ik heet Jimmy". „Dat zei je een paar avonden geleden ook tegen me, herinner je je?" „Ik zeg dat de hele tijd tegen de klan ten, meneer". „Maar herinner je je dat ik binnen was?" „Als u het zegt. Neemt u me niet kwa lijk". Hij verwijderde zich langs de bar en ik at mijn sandwich. (wordt vervolgd) IVACHTEN In Australië zijn een negentig jarige man en een tachtigjarige vrouw in het huwelijk getreden, nadat de vader van de vrouw 62 jaar geleden had geweigerd toe stemming te verlenen omdat hij haar toen te jong vond. Beiden zijn reeds eerder getrouwd, veer tien dagen geleden ontmoetten zij elkaar bij toeval. GESLAAGDE VLUCHT Een jonge Oostduitse grenswacht is met behulp van een tractor door de prikkeldraadversperring naar West-Berlijn gevlucht. De tractor kwam bij de derde versperring tot stilstand, maar de soldaat wist veilig en wel West- Berlijn te bereiken. Hij vluchtte via de Klemke Strasse aan de grens van het district Reinickendorf in de Franse sector. PALEIS JE KOOP De Spaanse multi-miljonair Carlos de Beisteguy gaat het paleis Labia in Venetië, een ba rok bouwwerk aan het Canal Grande met fresco's van de 18e- eeuwse schilder Tiepolo, te koop aanbieden. Hij wil er een mil jard lire (zes miljoen gulden) voor hebben. Mocht dit niet ge lukken, dan zal het paleis in maart aanstaande worden ge veild. 92 L „Oh, neemt u me niet kwalijk, juffrouw Janssen." (Advertentie) Het Internationaal Olympisch Comité heeft in Baden-Baden, volkomen tegen de verwachting in, Mexico City aangewe zen als plaats waar in 1968 de Olympi sche zomerspelen zullen worden gehou den. Er waren vier kandidaten, t.w. Lyon, Detroit, Mexico City en Buenos Aires. De eerste twee plaatsen schenen sterk favoriet. In de stemming kreeg Mexjco 30 stemmen, Detroit 14, Lyon 12 en Bue nos Aires 2. Hoewel nog lang niet vaststaat wan neer de spelen precies worden gehouden, is toch zeer waarschijnlijk dat de periode van 12 tot 17 oktober zal worden geko zen, omdat dan volgens de statistieken de meteorologische omstandigheden het gunstigst zijn. Het was een grote dag voor Marte Gomez, de bejaarde woordvoerder van de Mexicaanse afvaardiging. De man die jn het nieuws kwam omdat hij bij een auto-ongeluk werd gewond, dat hem overkwam in de wagen van het Bulgaar se lid van het I.O.C., generaal Vladimir Stoitchev, legde, ondanks de fysieke han dicap, in een gloedvol betoog al zijn argumenten op tafel. De Mexicaan, die al sedert 1934 deel uitmaakt van het I.O.C., overtuigde zijn medeleden volko men. Het Internationaal Olympisch Co mité had dan ook maar twintig minuten nodig om tot een keuze te komen. Het rapport van 200 pagina's, waarin de I.O.C.-leden van de mogelijkheden van Mexico City op de hoogte werden ge bracht, had zijn werk voortreffelijk ge daan. Het voornaamste bezwaar tegen het voortreffelijk geoutilleerde Mexico City was de hoge ligging. Volgens het rapport zouden atleten in enkele dagen tijds ech ter volkomen kunnen acclimatiseren. De Mexicaanse hoofdstad zou, zo' zei generaal José de Jesus Clark Flores, chef d'équipe van de 15 man die Mexico af vaardigde, bij wijze van spreken de Olympische Spelen van 1964 nog kun nen organiseren. De stad heeft 29 sta dions, sporthallen en andere belangrijke sportterreinen. Op 1100 plaatsen kunnen volleybalwedstrijden worden gespeeld, er zijn voorts 830 voetbalvelden, 610 honk- balvelden, 190 tennisbanen, 115 zwem baden en 150 worstelarena's Een groot voordeel voor de Midden- amerikaanse woordvoerder was ook dat hij over het algemeen ultra-moderne ac commodaties kon aanbieden. Het stadion van de universiteit bijvoorbeeld, onge twijfeld hét centrum van de Olympische Spelen 1968, is van recente datum. Hoe wel het 105.000 toeschouwers kan bevat ten, is het mogelijk binnen een kwartier alle toeschouwers op straat te hebben. Mexico City, dat in 1968 volgens een (Advertentie) als vloerbedekking* natuurlijk PEGULAN HOLLAND NV - Amsterdam Staalkade 4-tel.020-2476G6 schatting 7,4 miljoen inwoners zal heb ben, telt 605 hotels en meer dan 200 pen sions. In totaal kunnen in 30.334 kamers ongeveer 50.000 gasten worden geher bergd. Het ligt in de bedoeling twee Olympische dorpen te bouwen, die op de meest moderne wijze zullen worden uit gerust en plaats zullen bieden aan ten minste 10.000 atleten. Financiële problemen zullen de orga nisatoren niet kennen, want zowel de regering van Mexico als het stadsbe stuur van de nieuwe Olympische stad hebben al toegezegd alle noodzakelijke fondsen te fourneren. Ing. C. Doyer, directeur van een machinefabriek in Assen, die al dertig patenten- op zijn naam heeft staan en de laatste tijd van zich deed spreken door enkele stunts en uitdagingen, heeft oc trooi aangevraagd op een door hem ont worpen rotatiezuigermotor, die diverse voordelen zou hebben boven de tot dus ver op die basis ontworpen motoren van het zgn. Wankel-type. Hoewel van de motor nog slechts een plastic model getoond kan worden, waaraan het principe is te toetsen, is een ontwikkelingsorganisatie in Bussum met behulp van toeleveringsindustrieën bezig de motor te bouwen. Men hoopt deze nog einde van dit jaar gereed te hebben. Reeds zou de Duitse Glas-auto mobielfabriek belangstelling getoond hebben. Tezamen met wedstrijdrijder Henk van Zalinge heeft de heer Doyer een N.V. opgericht voor de ontwikkeling en ex ploitatie van rotatiezuigermotoren. Aan de Doyermotor zou voornamelijk de wijze van „wentelen" nieuw zijn, waardoor diverse moeilijkheden, inhe rent aan de werking van de Wankelmo- to2% vermeden kunnen worden. Vooral op het moeilijke punt van de afdichtin gen is de motor een ei van Columbus. Rusland heeft gisteren de 20e van een reeks onbemande ruimtesatellieten, die ter voorbereiding voor toekomstige be mande vluchten worden gelanceerd, in een baan om de aarde gebracht. De satelliet „Kosmos 20" heeft volgens „Tass" een „radiosysteem voor liet meten van elementen in de ruimte en een telemetrisch radiosysteem om ge gevens over het functioneren van de ap paratuur naar de aarde te zenden, aan boord. Rusland lanceerde zijn laatste onbe mande ruimteschip, de „Kosmos 19", op 6 augustus. Volgens „Tass" werkten de instrumen ten aan boord van de „Kosmos 20" nor maal en werden de verzamelde gegevens verwerkt door een rekenmachine. 138. Terwijl Minter Swabbels in de ga ten hield, die nog steeds met Zeeg stond te praten, knoopte Hinter haas tig zijn das los en bevestigde hiermee de tas om zijn middel. „Klaar?" fluisterde Minter ongedul dig. „Opschieten, voordat die twee daar beneden uitgepraat zijn! Nu zul je toch langs de klimop naar beneden moe ten, Frobert.. dat is de enige uitweg!" Op Froberts voorhoofd verschenen zweetdruppeltjes en evenals de vorige keer bleef hij aarzelen voor het raam terwijl de broertjes al bijna de grond hadden bereikt. „Vlug nou toch, bange wezel!" siste Mmter omhoog. „Of heb je liever dat Swabbels ge te pakken krijgt?!" De naam Swabbels deed wonderen. Met klamme handen en knikkende knie- en begon ook Frobert eindelijk aan de afdaling

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1963 | | pagina 5