„Mevrouw Saffier'' vocht om het recht op haar uitv Burgemeester Brandt wil in de grote politiek van Bonn Gemeenten achter Bogaers bouwnota BEROOIDE WEDUWE VERBETERDE GRAMMOFOON R.-k. schilderspatroons zijn onderling verdeeld DRIE „SUPER-KRAKERS WEER ACHTER SLOT Toch zijn er nog wensen LEERPLICHTVERLENGING EN ARBEIDSVERBOD DIENEN GEKOPPELD Een Franse v. Meegeren Omstreden Senator Arndt zou zijn opvolger worden Houthandel ALBERTS De geesten verdwenen BRIEVEN KELDER Ruimere faciliteiten voor toeristen in T s j echoslo wa kij e AANBOD VIJFJAAR Koerdenleider gaf zich over Liefde voor de natuur dreigt Rotterdam noodlottig te worden Groot-patroons wilden meer dan erin zat Schooltelevisie begint op 22 oktober DAGBLAD DE STEM VAN ZATERDAG 12 OKTOBER 1963 6 In 1948 echter was ze de strijd om haar recht begonnen. Ze begon met brieven te schrijven aan de firma's, die haar saffiemaald op de markt brach ten, dreigde hen eiste schadevergoeding, maar de directies dezer fabrieken ga ven haar geen antwoord, of overdonder den haar met juridisch gefriseerde ant woorden. Zonder rechtskundige bijstand kwam ze geen streep verder. Ze ver kocht alles wat ze nog aan sieraden had, spaarde op alles wat maar even te missen was en begon eindeloze, geld verslindende piocessen. De aangesproken firma's verdedigden zich met het verweer, dat het patent een veel te algemeen gesteld stuk was, dat niet precies inhield wat beschermd was terwijl de over de gehele aarde verkochte saffiernaalden slechts in de verte op die van mevrouw Killick zou den gelijken. Advocaten der gedaagden werkten dit in den brede uit. Ze sme ten er kapitaal tegenaan om contra-ex pertises te verkrijgen, trokken de pro cessen op de lange baan in de over tuiging dat bij zo'n ongelijke strijd ..mevrouw Saffier" zoals zij reeds in de pers en de volksmond genoemd werd, aan het kortste einde zou trekken. Spoedig bezat mevrouw Keilick niets meer. ie moest haar huis in Londen opgeven en huurde in de badplaats Brighton een kelderruim te die ze tot woning inrichtte en waar ze met haar vier kinderen woonde. Op grond van het Armen- recht mocht ze verder pro Deo pro cederen. Regelmatig verschenen ver slagen over de stand der processen in de dagbladen Men begon .me vrouw Saffier" als een querulante of als een beklagenswaardige vrouw Met ingang van heden zullen op een bezoek aan de grensplaats Bratislava be luste Oostenrijkse toeristen „binnen drie uur na hun aanvrage' een visum voor een weekeinde in deze stad kunnen krij gen. Normaliter duurt het minstens 10 da gen om een visum voor Tsjechoslowakije te bemachtigen. Tsjechoslowakije is het tweede com munistische land dat op deze wijze pro beert het toerisme te stimuleren. Ten tijde van het festival te Sopron verleenden de Hongaarse autoriteiten toeristenfaciliteiten van deze aard. Na afloop van het van 28 juni tot 22 juli 1963 durende festival werden de faciliteiten weer ingetrokken. De door de Tsjechoslowaakse autori teiten verleende faciliteiten zullen voor onbepaalde tijd gelden. (Eigen buitenlandse dienst) In het jaar 1946 verscheen op een goede dag op het Patentbureau een dame die een kleine saffiersplinter deponeerde en daarop patent aanvroeg. In het begeleidend rekest schreef zij, dat deze naalddunne saffier zich uitstekend leende voor het spelen van grammofoonplaten. Niet alleen spaarde deze naald de grammofoonplaten, die van de ge bruikelijke stalen naald veel te lijden hadden, maar de klankweergave was onvergelijkelijk beter. Mevrouw Killick, dochter van een niet onvermogende vader, had aan de Technische Hogeschool het vak „Toonopname en Weergave" bestudeerd. Zij huwde maar ver loor spoedig haar man en bleef met vier kinderen achter. In het bezit van een diploma als meester handwerker had zij een klein be drijfje opgebouwd, dat echter bij een Duitse bomaanval op Londen vernield werd. Toen werkte ze haar hobby, het zoe ken naar een permanent bruikbare grammofoonnaald uit en vond de saf fier. Ze verzocht en kreeg daarop pa tent, richtte een fabriekje op en spoe dig was de saffier op de markt geïn troduceerd. Langzaam kwamen grote opdrachten binnen en spoedig had zy het zo druk dat ze een grotere fabriek moest bouwen. Haar toekomst leek ver zekerd. Plotseling echter bleven de opdrach ten uit. Vaste Klanten schreven dat ze tot hun spijt geen bestellingen meer konden doen want ze konden de saffieren bij andere faorieken veel goedkoper krijgen. Inderdaad ervoer mevrouw Kil lick uit annonces in de dagbladen, dat de saffiernaalclan door grote bedrijven werden vervaardigd, die haar patent ne geerden en dezelfde naalden op de markt brachten. Spoedig kon ze haar fabriek sluiten en zij kwam in zulke behoeftige omstan digheden te verkeren, dat ze in het jaar 1949 niet eens meer geld genoeg had om de jaarlijkse patentbelasting te be talen. Bij besluit van de overheid werd ze wegens financiële onmacht daarvan vrijgesteld. af te schilderen, die zichzelf en haar gezin aan een utopie opoffer de. Foto's bij de rechtbankverslagen toon den een vrouw die voor haar jaren verwelkt was en armoedig, gekleed. Ze was het prototype geworden van een vrouw met een waandenkbeeld. Hoe durfde zij het aan aanspraken in te brengen tegen machtige wereldfirma's, zelfs concerns. De advocaten der gedaagde firma's droegen niet weinig ertoe bij, om haar als een zonderlinge, misschien zelfs niet toerekenbare vrouw voor te stellen en zelfs gingen stemmen op, die kwasi-mee. lijdend vroegen of men „mevrouw Saf fier" niet tegen zichzelf moest bescher men, of de kinderen tegen de moeder. Maar mevrouw Killick vocht door. Begaafd met een uitzonderlijke intelli gentie en een ijzeren wil vocht ze van rechtbank tot rechtbank voor haar recht. Temidden van de hoogste nood deed een der gedaagde firma's, om van het geprocedeer af te zyn, een bod. Tegen een bepaalde uitkering ineens moest mevrouw Killick haar patent no. 603.306 aan deze firma afstaan. Het ging nota- bene om 750.000 pond sterling. De ver leiding om dit maar aan te nemen, was groot, maar kordaat zei mevrouw Killick: neen. Ze begreep best, dat het feit van het aanbod eigenlijk betekende, dat de betrokken firma toch niet zo ze ker van haar stuk was. Nu gold het nog meer dan ooit vol te houden. Eindelijk kwam een eerste uitspraak. In november 1958 vonniste de president van een Londens Hof van Appèl naam der Koningin", dat de firma Pye Ltd. Radio Works het patent no. 603.306 geschonden had Hij veroordeelde de firma tot een grote schadevergoeding, verdere patentrechten en de proceskos ten. Nu sloegen de rechtbankreportages en de publieke opinie plotseling om. Men jubelde de onverzettelijke mevrouw Kil lick bij deze uitspraak toe, haar por tret verscheen in de dagbladen en toon de een door ontbering getekende vrouw, die gelukkig lachte. Maar de veroordeelde firma legde zich bij de uitspraak niet neer en zocht naarstig naar verdere rechtsmiddelen tot verweer. Maar nu behoefde me vrouw Killick niet meer „van de ar me" te procederen. De beste advoca ten boden haar hun hulp aan. Haar toorn over de vroegere houding der advocaten slikte ze weg en gaarne nam ze die hulp aan. want ook in Ca nada en de Verenigde Staten moeten diverse saffiernaaldenproducenten aan gepakt worden. Die kregen zozeer de schrik te pakken, dat diverse grammo foonplatenfirma's in de Verenigde Sta ten een belangengemeenschap sloten om zich gezamenlijk tegen mevrouw Kil lick te weren. Nog vijf jaar duurden de processen. Er werd met grof geschut en met ver fijnde methoden gewerkt, maar mevrouw Killick bleef onverzettelijk. Dezer dagen heeft zij over de hele lijn gezegevierd. In allerhoogste instantie is de belang- gengemeenschap der Amerikaanse fir ma's generaal en elk afzonderlijk ver oordeeld. Eén Amerikaans concern al leen moet haar ongeveer 15 miljoen gulden betalen. De andere firma's kun nen nu al wel berekenen, dat ze alle maal bedragen met zeven cijfers zul len hebben uit te keren. Bovendien kan mevrouw Killick nu rustig op haar lauweren rusten, want in de vonnissen is tevens een dwangsom vastgesteld, met het oog op eventuele toekomstige ongeoorloofde produkties van saffier naalden. Waar ter wereld ook een saffier wordt verkocht mevrouw Killick toucheert er haar rechten van. Men kan gerust aan nemen, dat mevrouw Killick thans tot de rijkste mensen van Engeland behoort. Toen ze het afkoop-aanbod van 750. 000 pond sterling afwees zei ze: ,,De verleiding is groot, want ik ben volle dig bankroet en zo zou ik met één slag van al mijn zorgen verlost zijn. Met een saffiernaald een beter geluid Maar geld is niet alles en daarom kan ik het niet aannemen." Nu na haar totale overwinning zei ze: .Dagelijks twaalf uur werkte ik vijftien jaren lang met grote verbeten heid om mijn kinderen te kunnen voe den. Ondanks onze rijkdom zullen zij een beroepsopleiding tot het einde moe ten doormaken." Sjeik Ahmed Al Barzani, de oudste broer en rechterhand van de leider der opstandige Koerden in Irak, Moella Moestafa Al Barzani, heeft zich aan de Iraakse autoriteiten overgegeven en de regering trouw gezworen. Dit is giste ren bekendgemaakt in een communiqué van het Iraakse leger. De sjeik die ruim 70 jaar oud is, wordt beschouwd als de onofficiële religieuze leider van de Koerden in noord-Irak. De regering heeft de opstandelingen toege zegd, dat zij niet zullen worden ver volgd als zij de wapens neerleggen. Volgens het communiqué had de sjeik contact gezocht met de legerlei ding toen het gebied van Sjerwan Ma zin, waar hij woont, was gezuiverd van opstandelingen. Hij zou ook de andere Koerden hebben opgeroepen de wapens neer te leggen. De sjeik en zijn broer waren in 1945 wegens opstandige activiteit ter dood veroordeeld. Zij bevonden zich toen in Perzië. Enige jaren later keerde de sjeik naar zijn land terug. Sindsdien gaf hij geen steun meer aan de op standelingen. In 1961 betuigde hij zijn steun aan ge neraal Kassem die in 1958 een einde aan de monarchie had gemaakt. Toen Kassem in het begin van dit jaar bij een staatsgreep om het leven was gekomen drong de sjeik er bij de Koerden op aan, het aanbod van bet nieuwe bewind voor een amnestie te aanvaarden. Een bedrag van ruim f 20.000,- ver duisterde de 41-jarige boekhouder J. Z uit Utrecht. De officier van justitie bij de Rechtbank in Utrecht eiste daar een gevangenisstraf van één jaar voor met aftrek van voorarrest en twee maanden voorwaardelijk met de proeftijd van drie jaar. Uitspraak over 2 weken. De plantsoenendienst in Rotterdam heeft zich moeten keren tegen volijverige onderwijzers en onderwijzeressen, die, om bij hun pupillen de liefde voor de natuur aan te kweken „herfsttentoonstel- lingen" e.d. organiseren. Wat is namelijk het resultaat? De kin deren moeten takken, paddestoelen, mos enz. meenemen naar school. Takken worden van bomen in plantsoenen ge rukt: de paddestoelengroei in het Kra- lingse bos van Rotterdam dreigt geheel uitgeroeid te worden. Het zal met 1.8 vierkante meter groen per inwoner in Rotterdam niet eenvoudig zijn een com promis te vinden tussen onderwijzers en plantsoenendienst. (Eigen buitenlandse dienst) Zal Willy Brandt nog lang op perburgemeester van West-Berlijn zijn of zal hij verhuizen naar de Bondsrepubliek om daar dichter bij het vuur een grote politieke rol te gaan spelen, ja mogelijk zelfs voorzitter van de Socialisti sche Partij te worden? De geruchten nemen toe dat de SP.D.- voorzitter Erich Ollenhauer binnen af zienbare tijd om gezondheidsredenen zijn partijfunctie zal neerleggen. Dat is oor zaak geworden van een gissen naar zijn opvolger. Het zou logisch zijn, wanneer de tweede voorzitter, die feitelijk toch reeds de lakens uitdeelt, Herbert Wehner, nu eerste voorzitter zou worden, maar deze heeft bereids laten blijken, daar niets voor te voelen. Wehners eerzucht gaat waarschijnlijk in de richting van het winnen van de komende parlemen taire verkiezingsstrijd en naar de moge lijkheden, welke daaruit voortvloeien. Binnen de S.F.D. bestaan ten aanzien van de leiding van de partij en van de eventuele opvolging van de bondskanse lier bij een geslaagde verkiezingsactie twee stromingen. De ene, tot welke de Berlijnse S.P.D. behoort, staat volledig achter Brandt, maar de andere richting, waarin Wehner aan de touwtjes trekt, ziet meer heil in de ongetwijfeld kun dige Fritz Erler, de socialistische specia list op gebied van kwesties, welke met landsverdediging e.d. samenhangen. Deze laatste is bijzonder op het onlangs in Amsterdam gehouden internationale socialistische Congres opgevallen, waar hij op zeer knappe wyze de nieuwe Britse labourleider Wilson aan het ver stand bracht, dat de Duitse socialisten zijn extravagante ideeën over de pro. blemen Duitsland en Berlijn in het ge heel niet kunnen delen. Brandt had aan gekondigd dat hij met Wilson wel eens een degelijk woordje zou spreken, maar het was Erler die ingreep en dat niet zonder succes. Brandt wordt verweten, dat hij in diverse kwesties zo'n beetje een zig-zag koers volgt, zonder met de opvattingen van de partij rekening te houden. Des ondanks koestert Brandt plannen op een goede dag, in de grote politiek in Bonn te stappen. Brandt schijnt zijn partij vrienden te hebben meegedeeld, dat hij wel genegen zou zijn partijvoorzitter te diens afscheidsbezoek op 9 en 10 ok tober. Brandt heeft daar zeer scherp stelling tegen genomen en deze socialistische afgevaardigden duidelijk gemaakt dat rond dit eerbetoon aan Adenauer geen partijpolitiek bedreven moet worden. Te meer daar men naar de wens van de organisatie van de Duitse stedenbond deze hulde namens alle Duitse steden door de stad Berlijn gebracht zou worden. (Advertentie) Zonder TEXON is uw gebouw niet af. is HET middel tegen doorslaan de muren van woningen, bun galows, silo's transformator- huisjes, pakhuizen, etc. etc. Inlichtingen worden gaarne vertstrekt door MIDDELBURG Telefoon (01180) 2841. STEENBERGEN (01670) 3450 (Van onze Haagse redacteur) De Nederlandse katholieke bond van schilderspatroons, „St.-Lucas", betreurt de oprichting, onlangs, van een katho lieke groot-werkgeversvereniging schil dersbedrijven. Doordat de grootonderne mers zich nu in een afzonderlijke bond hebben verenigd, zou de eenheid van een katholieke schilderspatroonsorgani satie geschaad kunnen worden, meent St.-Lucas'. Aan deze kwestie zal aan dacht worden besteed op het najaarscon gres van „St.-Lucas', dat op 15 en 16 ok tober a.s. te Bergen (N.H.) wordt gehou den. Op dit congres zal ook de loonpolitieke situatie worden besproken. In het schil dersbedrijf voorziet men, dat er bij aan zienlijke loonsverhogingen moeilijkheden zullen ontstaan. Het schildersbedrijf is zeer loonintensief. Doorberekening van verhoogde loonkosten in de prijzen is echter een verre van gemakkelijke zaak. Wat de splitsing onder de schilderspa troons betreft, stelt „St.-Lucas" zich op het volgende standpunt': Het hoofdbestuur van „St.-Lucas" heeft het initiatief genomen om tot de oprichting te komen van een sectie groot-ondernemers schildersbedrijf bin nen het kader van de bond. In een tweetal vergaderingen is het echter niet mogelijk gebleken om met een aantal grootondernemers tot overeenstemming te geraken met betrekking tot de taken en bevoegdheden van een in het leven te roepen sectie grootondernemers schilders bedrijf binnen het raam van de statuten en reglementen van deze bond. Het hoofdbestuur had machtiging van haar algemene vergadering verkregen om een sectie groot-ondernemers schildersbe drijf in het leven te roepen met advise rende bevoegdheid. De verlangens van bedoelde groep gingen evenwel veel en veel verder. Met voorbij-zien van statu taire bepalingen werd een vertegenwoor diging in het bestuur van de bond op geëist, die in geen enkele verhouding meer stond tot de in een democratische staat gangbare normen. Het hoofdbestuur van „St.-Lucas" meent tenslotte dat het alles heeft gedaan om binnen het raam van de statuten aan de wensen van de groot-ondernemers tegemoet te komen Dat dit uiteindelijk niet is gelukt, wordt betreurd. „St.-Lucas" acht het eigen voortbestaan hierdoor intussen niet in gevaar gebracht. Het eerste programma verzorgd door de Nederlandse Onderwijs Televisie (NOT) en de Nederlandse Televisie Stich ting (NTS) wordt op dinsdag 22 oktober van 14.00 tot 14,25 uur uitgezonden. Hier aan zal op vrijdag 18 oktober van 19.00 tot 19.30 uur een programma van de NTS voorafgaan, waarin de heer Jaap Buys de Nederlandse leerkrachten en overige belangstellenden zal inlichten over het wie, hoe en wat van dp schooltelevisie. De eerste uitzending gaat over de Zwitserse ankerplaats Bazel en is be stemd voor het u.l.o. en het v.h.m.o. (klassen 1, 2 en 3) en is tevens geschikt voor het v.g.l.o. en het lager beroeps onderwijs (AVO). De geesten die wekenlang het kasteel van Fulda hebben bezocht, zijn bezworen. Drie jongens, nan 13 tot 17 jaar, vonden bij toeval een toegang tot de oude stadsriolering. Via die rio lering kwamen zij in de kelders van het kasteel terecht. Met beddelakens omgeslagen, bezorgden de jongens bezoekers soms panische schrik, tot de politie hen te pakken kreeg. Het was machtig leuk, zeiden de jongens, wier namen niet door de politie onthuld werden omdat het om minderjarigen gaat. De Voorburgse politie heeft drie leden van het gilde der werkelyk zware jon gens gegrepen: de 35-jarige L.C.V. W. uit Haarlem, de 37-jarige L.A. H. uit Den Haag en de 35-jarige Amsterdammer J.H. H. Zij zouden zich hebben schuldig (Van onze parlementaire redacteur) De voorzitter van de vereniging van Nederlandse gemeenten, mr. Kolfschoten, burgemeester van Den Haag, heeft in het weekblad der vereniging een dringend be roep gedaan op alle gemeentebe sturen om „met de grootst moge lijke krachtsinspanning de grootst mogelijke medewerking" te ver lenen aan het expansieve bouw beleid, dat minister Bogaers, blij kens zijn bouwnota, wil voeren. Aan de regering vraagt mr. Kolfscho ten bij de verdeling van de bouwcon- tingenten zo intensief mogelijk te over leggen met de gemeenten. Dit overleg noemt hij een essentiële voorwaarde voor het welslagen van het nieuwe bouw beleid. In zijn oproep tot medewerking her innert mr. Kolfschoten aan het adres dat het bestuur van de vereniging 16 juli j.l. tot de regering richtte, betref fende de heilzame werking, die zou kun nen uitgaan van een zekere mate van decentralisatie van het goedkeuringsbe- WILLY BRANDT zig-zag-koers? worden, wanneer hem ook de functie van fractievoorzitter in het parlement zou worden toevertrouwd en als kandidaat van de S P.D. voor het bondskanselier schap zou worden genomineerd. In Berlijnse socialistische kringen ziet men in de senator voor culturele aan gelegenheden Arndt de opvolger van Brandt als opperburgemeester. De zeer omstreden Arndt, die sinds geruime tijd het mikpunt is van de oppositionele kri tiek van de C.D.U. in Berlijn, heeft on getwijfeld het plan gekoesterd, zijn ont slag als senator te nemen en zich weer aan de grote politiek te wijden. Niet alleen zijn Berlijnse partijvrienden maar ook de partijleiding in Bonn hebben hem aangezegd, dat zijn verdere aanwezigheid in Bonn om tactische redenen noodza kelijk is. Arndt heeft daarop meegedeeld dat hij zijn mandaat als lid van de Bonds dag nog tot december wil uitoefenen. Dit alles duidt erop dat Brandt wel zijn langste tijd als opperburgemeester van West-Berlijn zal gehad hebben. Brandt heeft intussen weer eens de zoveelste botsing gehad met een aantal socialistische leden van het Berlijnse huis van afgevaardigden met wie hp voortdurend overhoop ligt. Deze afge vaardigden hadden de unfairheid be gaan, zich nogal heftig teweer te stel len tegen het verlenen van het ere burgerschap der stad Berlijn aan de aftredende bondskanselier Adenauer bij (Van onze Haagse redactie) Indien een arbeidsverbod voor 14-jari- gen wordt ingevoerd, dient deze maat regel gepaard te gaan met een verlen ging van de leerplicht met één jaar. Tot deze conclusie is de Sociaal Economische Raad gekomen in zyn advies aan de staatssecretaris van sociale zaken en volksgezondheid. Op het arbeidsverbod zou volgens de raad slechts een uitzon dering mogelijk moeten z(jn voor zwak- begaafden en anderszins gehandicapten. Het advies van de SER zal geen grote veranderingen teweeg brengen. In 1956 volgde namelijk reeds 77.1 procent van de veertienjarige jongens volledig dag onderwijs, welk percentage in 1959 steeg tot 82,5 en onlangs tot 85 procent. De raad heeft daarbij overwogen, dat de gedachte van een leerplicht tot de 16- jarige leeftijd met een daarop aanslui tende partiële leerplicht tot 18 jaar, slechts trapsgewijze is te verwezenlijken, waarbij elke stap de voorbereiding kan zijn van een volgende. In een dergelijke constructie zou volgens de raad een verlenging op korte termijn van de hui dige leerplicht met één jaar bijdragen aan de in velerlei kring gewenste betere uitrusting en grotere rijpheid van de betrokken jeugdigen, alvorens zij hun intrede doen in het beroepsleven. De SER acht de verlenging van de leerplicht urgenter dan de invoering van een vormingsplicht, waarbij de raad ook thans in overeenstemming met een eerder uitgebracht advies van 13 decem ber 1957 aan volledig dagonderwijs de voorkeur geeft boven partieel onderwijs. Uit pedagogische en algemeen maat schappelijke overwegingen zou de raad het ongewenst achten, dat voor 14-jari- gen een absoluut arbeidsverbod zou wor den ingevoerd, zolang voor de betreffen de jeugdigen geen voldoende doelmatige onderwijsmogelijkheden aanwezig zijn. In aansluiting op reeds eerder uitge brachte adviezen over deze aangelegen heid sprak de raad als zijn oordeel uit het niet verantwoord te achten de reali sering van deze maatregelen langer uit te stellen. In dit verband wijst de raad op de voor de betrokken jeugdigen on overzichtelijke en ongewenste situatie. Voor het geval onverhoopt de gewenste koppeling van deze twee maatregelen niet zou worden gerealiseerd, sprak de raad als zijn mening uit, dat nog in 1963 een arbeidsverbod voor alle 14-ja- rigen zou moeten worden ingevoerd. leid, zowel met betrekking tot de WO' ningbouw als op het gebied van andere gebouwen in de zgn. welzijnssector. Hij acht het verheugend, dat van dit adres thans weerklank is te vinden in de bouw nota van de minister. Met name in de gedeelten, die zijn gewijd aan het goed- keuringsbeleid en aan de activering van potentieel aanwezige bouwcapaciteit kan men „hoopverwekkende regeringsvoor nemens" aantreffen. In het gedeelte van deze nota. dat han delt over het toekomstige verdelings systeem, wordt tevens vermeld, dat o.a. met de vereniging overleg is gepleegd en dat dit overleg heeft geleid tot over eenstemming over de grondslagen van die verdelingsmethode. Hoewel de heer Kolfschoten zich als woordvoerder van het bestuur van de vereniging van Nederlandse gemeen ten niet daarvan wil distantiëren, meent hij, dat ten aanzien van de be doelde overeenstemming toch een zekere nuancering op zijn plaats kan zijn. Het heeft de vereniging in dit verband teleurgesteld, dat in de stellingen van de minister omtrent het verdelingsbeleid het zo belangrijke aspect van de gemeen telijke invloed of gemeentelijke inspraak bij de plaatselijke tenuitvoerlegging van het bouwbeleid in diens nota minder dui delijk tot uitdrukking komt. Een ander belangrijk onderdeel uit het meerbedoelde adres van de vereniging betreffende de decentralisatie van het rijksgoedkeuringsbeleid, waarvoor de mi nister blijkt open te staan, doch waar over de bouwnota nog weinig uitsluitsel geeft, is een betere plaatselijke afstem ming van de bouwproduktie op de be hoefte. Een laatste punt geldt tenslotte de aan gekondigde weigering van rijksgoedkeu ringen, indien blijkt dat er stedebouw- kundige belemmeringen bestaan of dat de eigendom van de grond niet is ge regeld. Op dit punt zullen niet alleen de meenten, maar ook de provinciale bestu ren en het rijk naar verbetering moeten streven. gemaakt aan verscheidene grote brand- kastkraken in Nederland. Elk lid van het trio was reeds ettelijke keren tot langdurige gevangenisstraffen veroordeeld wegens inbraken en dief stallen. Een oplettende inwoner van Voorburg bracht de politie op het spoor van de mannen. In de nacht van 4 op 5 oktober zag deze burger voor zijn woning een auto. Twee van de drie inzittenden zag hij rondscharrelen op het in aanbouw zijnde en bijna gereedgekomen waren huis van Vroom en Dreesmann aan het Koningin Julianaplein. Telefonisch meld de de inwoner wat hij zag aan de politie, die met hem in contact bleef. Via de mo bilofoon werd een surveillance-auto van de politie naar de verdachte auto „ge praat". De politieauto werd voor de andere auto neergezet, terwijl de drie inzitten den van deze wagen bij het zien van de politie het wijselijk achtten weg te dui ken. Voor de voorburgse politie was dit voldoende om nog een wagen te laten ko men, om de auto van het trio in te slui ten. Tussen twee politiewagens werd de andere vervolgens naar het bureau van politie overgebracht. Het bleek de Voorburgse recherche, d&i in de auto van de verdachten twee plankjes zaten, met in totaal dertig sleutels van woningen, die boven het warenhuis worden gebouwd. De zware jongens ontkenden de sleutels uit de keet by het bouwwerk te hebben ontvreemd. Deze vondst was voor de politie evenwel voldoende om de mannen te verdenken van diefstal en hen achter slot en gren del te zetten. Tegen de bestuurder van de auto kon nog worden opgetreden, omdat hij een vervalst rijbewys gebruikte. Bij het daarop volgend onderzoek, of schoon de beroepsinbrekers en brand- kastkrakers hardnekkig blijven ontken nen, vond de Voorburgse politie voldoen de bewijsmateriaal om de mannen ook te verdenken van een reeks brandkast- kraken. Daarbij was het hen om zeer grote bedragen te doen geweest. De man nen konden woensdag aan de officier van justitie worden voorgeleid, waarna zij zijn ingesloten in het huis van be waring in Den Haag. De staalfabriek van Krupp heeft be kendgemaakt dat op 15 oktober een in 15 maanden op de Weser gebouwd droog dok zal worden overgedragen aan de Indonesische minister van zeeverkeer Het dok zal naar Soerabaja worden ge sleept. Het is geschikt voor schepen tot 50.000 ton. (Advertentie) De Parijse politie heeft de 34-jarige kunstschilder Jean Pierre Schecroun ge arresteerd op beschuldiging van schil derijvervalsing. De kunstschilder heeft bekend dat hij ongeveer 60.000 dollar heeft verdiend door eigen doeken te sig neren met Leger. Picasso, Braque, Pol lock en anderen. Hij heeft totaal 46 „Pi- cassos" geproduceerd. ,,Over een Picasso deed Ik maar enkele minuten, een Baque kostte me meestal iets meer tijd. Zelf kon ik nooit iets bereiken maar toen de zakenlieden er eenmaal ingevlogen waren liep alles naar wens. Ik vond het heerlijk de kunst handelaren en musea, die nij nooit wil den kennen en mijn talenten nooit had den erkend, op deze manier bloot te stel len aan een wraakneming", verklaarde de kunstschilder. Hij is een leerling van Fernand Leger geweest. „Ik deed het niet om het geld, maar uit verbittering", zei hij ook. De politie neemt aan dat 80 schilderijen van Schecroun in musea te Parijs, Lon den, Genève, Lausanne en Keulen han gen Jr -V>*

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1963 | | pagina 6