„Mevrouw Saffier''
vocht om het recht
op haar uitv
Burgemeester Brandt wil in
de grote politiek van Bonn
Gemeenten achter
Bogaers bouwnota
BEROOIDE WEDUWE VERBETERDE GRAMMOFOON
R.-k. schilderspatroons
zijn onderling verdeeld
DRIE „SUPER-KRAKERS
WEER ACHTER SLOT
Toch zijn er
nog wensen
LEERPLICHTVERLENGING
EN ARBEIDSVERBOD
DIENEN GEKOPPELD
Een Franse
v. Meegeren
Omstreden Senator Arndt
zou zijn opvolger worden
Houthandel ALBERTS
De geesten
verdwenen
BRIEVEN
KELDER
Ruimere faciliteiten
voor toeristen in
T s j echoslo wa kij e
AANBOD
VIJFJAAR
Koerdenleider gaf
zich
over
Liefde voor de natuur
dreigt Rotterdam
noodlottig te worden
Groot-patroons
wilden meer
dan erin zat
Schooltelevisie
begint op
22 oktober
DAGBLAD DE STEM VAN ZATERDAG 12 OKTOBER 1963
6
In 1948 echter was ze de strijd om
haar recht begonnen. Ze begon met
brieven te schrijven aan de firma's,
die haar saffiemaald op de markt brach
ten, dreigde hen eiste schadevergoeding,
maar de directies dezer fabrieken ga
ven haar geen antwoord, of overdonder
den haar met juridisch gefriseerde ant
woorden. Zonder rechtskundige bijstand
kwam ze geen streep verder. Ze ver
kocht alles wat ze nog aan sieraden had,
spaarde op alles wat maar even te
missen was en begon eindeloze, geld
verslindende piocessen.
De aangesproken firma's verdedigden
zich met het verweer, dat het patent
een veel te algemeen gesteld stuk was,
dat niet precies inhield wat beschermd
was terwijl de over de gehele aarde
verkochte saffiernaalden slechts in de
verte op die van mevrouw Killick zou
den gelijken. Advocaten der gedaagden
werkten dit in den brede uit. Ze sme
ten er kapitaal tegenaan om contra-ex
pertises te verkrijgen, trokken de pro
cessen op de lange baan in de over
tuiging dat bij zo'n ongelijke strijd
..mevrouw Saffier" zoals zij reeds in de
pers en de volksmond genoemd werd,
aan het kortste einde zou trekken.
Spoedig bezat mevrouw Keilick
niets meer. ie moest haar huis in
Londen opgeven en huurde in de
badplaats Brighton een kelderruim
te die ze tot woning inrichtte en
waar ze met haar vier kinderen
woonde. Op grond van het Armen-
recht mocht ze verder pro Deo pro
cederen. Regelmatig verschenen ver
slagen over de stand der processen
in de dagbladen Men begon .me
vrouw Saffier" als een querulante
of als een beklagenswaardige vrouw
Met ingang van heden zullen op een
bezoek aan de grensplaats Bratislava be
luste Oostenrijkse toeristen „binnen drie
uur na hun aanvrage' een visum voor een
weekeinde in deze stad kunnen krij
gen.
Normaliter duurt het minstens 10 da
gen om een visum voor Tsjechoslowakije
te bemachtigen.
Tsjechoslowakije is het tweede com
munistische land dat op deze wijze pro
beert het toerisme te stimuleren.
Ten tijde van het festival te Sopron
verleenden de Hongaarse autoriteiten
toeristenfaciliteiten van deze aard. Na
afloop van het van 28 juni tot 22 juli 1963
durende festival werden de faciliteiten
weer ingetrokken.
De door de Tsjechoslowaakse autori
teiten verleende faciliteiten zullen voor
onbepaalde tijd gelden.
(Eigen buitenlandse dienst)
In het jaar 1946 verscheen op een goede dag op het Patentbureau
een dame die een kleine saffiersplinter deponeerde en daarop patent
aanvroeg. In het begeleidend rekest schreef zij, dat deze naalddunne
saffier zich uitstekend leende voor het spelen van grammofoonplaten.
Niet alleen spaarde deze naald de grammofoonplaten, die van de ge
bruikelijke stalen naald veel te lijden hadden, maar de klankweergave
was onvergelijkelijk beter.
Mevrouw Killick, dochter van
een niet onvermogende vader, had
aan de Technische Hogeschool het
vak „Toonopname en Weergave"
bestudeerd. Zij huwde maar ver
loor spoedig haar man en bleef
met vier kinderen achter. In het
bezit van een diploma als meester
handwerker had zij een klein be
drijfje opgebouwd, dat echter bij
een Duitse bomaanval op Londen
vernield werd.
Toen werkte ze haar hobby, het zoe
ken naar een permanent bruikbare
grammofoonnaald uit en vond de saf
fier. Ze verzocht en kreeg daarop pa
tent, richtte een fabriekje op en spoe
dig was de saffier op de markt geïn
troduceerd. Langzaam kwamen grote
opdrachten binnen en spoedig had zy
het zo druk dat ze een grotere fabriek
moest bouwen. Haar toekomst leek ver
zekerd.
Plotseling echter bleven de opdrach
ten uit. Vaste Klanten schreven dat ze
tot hun spijt geen bestellingen meer
konden doen want ze konden de saffieren
bij andere faorieken veel goedkoper
krijgen. Inderdaad ervoer mevrouw Kil
lick uit annonces in de dagbladen, dat
de saffiernaalclan door grote bedrijven
werden vervaardigd, die haar patent ne
geerden en dezelfde naalden op de
markt brachten.
Spoedig kon ze haar fabriek sluiten
en zij kwam in zulke behoeftige omstan
digheden te verkeren, dat ze in het jaar
1949 niet eens meer geld genoeg had
om de jaarlijkse patentbelasting te be
talen. Bij besluit van de overheid werd
ze wegens financiële onmacht daarvan
vrijgesteld.
af te schilderen, die zichzelf en
haar gezin aan een utopie opoffer
de.
Foto's bij de rechtbankverslagen toon
den een vrouw die voor haar jaren
verwelkt was en armoedig, gekleed. Ze
was het prototype geworden van een
vrouw met een waandenkbeeld. Hoe
durfde zij het aan aanspraken in te
brengen tegen machtige wereldfirma's,
zelfs concerns.
De advocaten der gedaagde firma's
droegen niet weinig ertoe bij, om haar
als een zonderlinge, misschien zelfs niet
toerekenbare vrouw voor te stellen en
zelfs gingen stemmen op, die kwasi-mee.
lijdend vroegen of men „mevrouw Saf
fier" niet tegen zichzelf moest bescher
men, of de kinderen tegen de moeder.
Maar mevrouw Killick vocht door.
Begaafd met een uitzonderlijke intelli
gentie en een ijzeren wil vocht ze van
rechtbank tot rechtbank voor haar
recht.
Temidden van de hoogste nood deed
een der gedaagde firma's, om van het
geprocedeer af te zyn, een bod. Tegen
een bepaalde uitkering ineens moest
mevrouw Killick haar patent no. 603.306
aan deze firma afstaan. Het ging nota-
bene om 750.000 pond sterling. De ver
leiding om dit maar aan te nemen,
was groot, maar kordaat zei mevrouw
Killick: neen. Ze begreep best, dat het
feit van het aanbod eigenlijk betekende,
dat de betrokken firma toch niet zo ze
ker van haar stuk was. Nu gold het
nog meer dan ooit vol te houden.
Eindelijk kwam een eerste uitspraak.
In november 1958 vonniste de president
van een Londens Hof van Appèl
naam der Koningin", dat de firma Pye
Ltd. Radio Works het patent no. 603.306
geschonden had Hij veroordeelde de
firma tot een grote schadevergoeding,
verdere patentrechten en de proceskos
ten.
Nu sloegen de rechtbankreportages en
de publieke opinie plotseling om. Men
jubelde de onverzettelijke mevrouw Kil
lick bij deze uitspraak toe, haar por
tret verscheen in de dagbladen en toon
de een door ontbering getekende vrouw,
die gelukkig lachte.
Maar de veroordeelde firma legde
zich bij de uitspraak niet neer en zocht
naarstig naar verdere rechtsmiddelen
tot verweer. Maar nu behoefde me
vrouw Killick niet meer „van de ar
me" te procederen. De beste advoca
ten boden haar hun hulp aan.
Haar toorn over de vroegere houding
der advocaten slikte ze weg en gaarne
nam ze die hulp aan. want ook in Ca
nada en de Verenigde Staten moeten
diverse saffiernaaldenproducenten aan
gepakt worden. Die kregen zozeer de
schrik te pakken, dat diverse grammo
foonplatenfirma's in de Verenigde Sta
ten een belangengemeenschap sloten om
zich gezamenlijk tegen mevrouw Kil
lick te weren.
Nog vijf jaar duurden de processen.
Er werd met grof geschut en met ver
fijnde methoden gewerkt, maar mevrouw
Killick bleef onverzettelijk. Dezer dagen
heeft zij over de hele lijn gezegevierd.
In allerhoogste instantie is de belang-
gengemeenschap der Amerikaanse fir
ma's generaal en elk afzonderlijk ver
oordeeld. Eén Amerikaans concern al
leen moet haar ongeveer 15 miljoen
gulden betalen. De andere firma's kun
nen nu al wel berekenen, dat ze alle
maal bedragen met zeven cijfers zul
len hebben uit te keren. Bovendien
kan mevrouw Killick nu rustig op haar
lauweren rusten, want in de vonnissen
is tevens een dwangsom vastgesteld,
met het oog op eventuele toekomstige
ongeoorloofde produkties van saffier
naalden.
Waar ter wereld ook een saffier wordt
verkocht mevrouw Killick toucheert er
haar rechten van. Men kan gerust aan
nemen, dat mevrouw Killick thans tot
de rijkste mensen van Engeland behoort.
Toen ze het afkoop-aanbod van 750.
000 pond sterling afwees zei ze: ,,De
verleiding is groot, want ik ben volle
dig bankroet en zo zou ik met één
slag van al mijn zorgen verlost zijn.
Met een saffiernaald een beter
geluid
Maar geld is niet alles en daarom kan
ik het niet aannemen."
Nu na haar totale overwinning zei
ze: .Dagelijks twaalf uur werkte ik
vijftien jaren lang met grote verbeten
heid om mijn kinderen te kunnen voe
den. Ondanks onze rijkdom zullen zij
een beroepsopleiding tot het einde moe
ten doormaken."
Sjeik Ahmed Al Barzani, de oudste
broer en rechterhand van de leider der
opstandige Koerden in Irak, Moella
Moestafa Al Barzani, heeft zich aan de
Iraakse autoriteiten overgegeven en de
regering trouw gezworen. Dit is giste
ren bekendgemaakt in een communiqué
van het Iraakse leger.
De sjeik die ruim 70 jaar oud is, wordt
beschouwd als de onofficiële religieuze
leider van de Koerden in noord-Irak. De
regering heeft de opstandelingen toege
zegd, dat zij niet zullen worden ver
volgd als zij de wapens neerleggen.
Volgens het communiqué had de
sjeik contact gezocht met de legerlei
ding toen het gebied van Sjerwan Ma
zin, waar hij woont, was gezuiverd van
opstandelingen. Hij zou ook de andere
Koerden hebben opgeroepen de wapens
neer te leggen.
De sjeik en zijn broer waren in 1945
wegens opstandige activiteit ter dood
veroordeeld. Zij bevonden zich toen in
Perzië. Enige jaren later keerde de
sjeik naar zijn land terug. Sindsdien
gaf hij geen steun meer aan de op
standelingen.
In 1961 betuigde hij zijn steun aan ge
neraal Kassem die in 1958 een einde
aan de monarchie had gemaakt. Toen
Kassem in het begin van dit jaar bij een
staatsgreep om het leven was gekomen
drong de sjeik er bij de Koerden op aan,
het aanbod van bet nieuwe bewind voor
een amnestie te aanvaarden.
Een bedrag van ruim f 20.000,- ver
duisterde de 41-jarige boekhouder J. Z
uit Utrecht. De officier van justitie bij
de Rechtbank in Utrecht eiste daar een
gevangenisstraf van één jaar voor met
aftrek van voorarrest en twee maanden
voorwaardelijk met de proeftijd van drie
jaar. Uitspraak over 2 weken.
De plantsoenendienst in Rotterdam
heeft zich moeten keren tegen volijverige
onderwijzers en onderwijzeressen, die,
om bij hun pupillen de liefde voor de
natuur aan te kweken „herfsttentoonstel-
lingen" e.d. organiseren.
Wat is namelijk het resultaat? De kin
deren moeten takken, paddestoelen, mos
enz. meenemen naar school. Takken
worden van bomen in plantsoenen ge
rukt: de paddestoelengroei in het Kra-
lingse bos van Rotterdam dreigt geheel
uitgeroeid te worden. Het zal met 1.8
vierkante meter groen per inwoner in
Rotterdam niet eenvoudig zijn een com
promis te vinden tussen onderwijzers en
plantsoenendienst.
(Eigen buitenlandse dienst)
Zal Willy Brandt nog lang op
perburgemeester van West-Berlijn
zijn of zal hij verhuizen naar de
Bondsrepubliek om daar dichter
bij het vuur een grote politieke
rol te gaan spelen, ja mogelijk
zelfs voorzitter van de Socialisti
sche Partij te worden?
De geruchten nemen toe dat de SP.D.-
voorzitter Erich Ollenhauer binnen af
zienbare tijd om gezondheidsredenen zijn
partijfunctie zal neerleggen. Dat is oor
zaak geworden van een gissen naar zijn
opvolger. Het zou logisch zijn, wanneer
de tweede voorzitter, die feitelijk toch
reeds de lakens uitdeelt, Herbert Wehner,
nu eerste voorzitter zou worden, maar
deze heeft bereids laten blijken, daar
niets voor te voelen. Wehners eerzucht
gaat waarschijnlijk in de richting van
het winnen van de komende parlemen
taire verkiezingsstrijd en naar de moge
lijkheden, welke daaruit voortvloeien.
Binnen de S.F.D. bestaan ten aanzien
van de leiding van de partij en van de
eventuele opvolging van de bondskanse
lier bij een geslaagde verkiezingsactie
twee stromingen. De ene, tot welke de
Berlijnse S.P.D. behoort, staat volledig
achter Brandt, maar de andere richting,
waarin Wehner aan de touwtjes trekt,
ziet meer heil in de ongetwijfeld kun
dige Fritz Erler, de socialistische specia
list op gebied van kwesties, welke met
landsverdediging e.d. samenhangen.
Deze laatste is bijzonder op het onlangs
in Amsterdam gehouden internationale
socialistische Congres opgevallen, waar
hij op zeer knappe wyze de nieuwe
Britse labourleider Wilson aan het ver
stand bracht, dat de Duitse socialisten
zijn extravagante ideeën over de pro.
blemen Duitsland en Berlijn in het ge
heel niet kunnen delen. Brandt had aan
gekondigd dat hij met Wilson wel eens
een degelijk woordje zou spreken, maar
het was Erler die ingreep en dat niet
zonder succes.
Brandt wordt verweten, dat hij in
diverse kwesties zo'n beetje een zig-zag
koers volgt, zonder met de opvattingen
van de partij rekening te houden. Des
ondanks koestert Brandt plannen op een
goede dag, in de grote politiek in Bonn
te stappen. Brandt schijnt zijn partij
vrienden te hebben meegedeeld, dat hij
wel genegen zou zijn partijvoorzitter te
diens afscheidsbezoek op 9 en 10 ok
tober.
Brandt heeft daar zeer scherp stelling
tegen genomen en deze socialistische
afgevaardigden duidelijk gemaakt dat
rond dit eerbetoon aan Adenauer geen
partijpolitiek bedreven moet worden. Te
meer daar men naar de wens van de
organisatie van de Duitse stedenbond deze
hulde namens alle Duitse steden door
de stad Berlijn gebracht zou worden.
(Advertentie)
Zonder TEXON is uw gebouw niet af.
is HET middel tegen doorslaan
de muren van woningen, bun
galows, silo's transformator-
huisjes, pakhuizen, etc. etc.
Inlichtingen worden gaarne vertstrekt door
MIDDELBURG
Telefoon (01180) 2841.
STEENBERGEN
(01670) 3450
(Van onze Haagse redacteur)
De Nederlandse katholieke bond van
schilderspatroons, „St.-Lucas", betreurt
de oprichting, onlangs, van een katho
lieke groot-werkgeversvereniging schil
dersbedrijven. Doordat de grootonderne
mers zich nu in een afzonderlijke bond
hebben verenigd, zou de eenheid van
een katholieke schilderspatroonsorgani
satie geschaad kunnen worden, meent
St.-Lucas'. Aan deze kwestie zal aan
dacht worden besteed op het najaarscon
gres van „St.-Lucas', dat op 15 en 16 ok
tober a.s. te Bergen (N.H.) wordt gehou
den.
Op dit congres zal ook de loonpolitieke
situatie worden besproken. In het schil
dersbedrijf voorziet men, dat er bij aan
zienlijke loonsverhogingen moeilijkheden
zullen ontstaan. Het schildersbedrijf is
zeer loonintensief. Doorberekening van
verhoogde loonkosten in de prijzen is
echter een verre van gemakkelijke zaak.
Wat de splitsing onder de schilderspa
troons betreft, stelt „St.-Lucas" zich op
het volgende standpunt':
Het hoofdbestuur van „St.-Lucas"
heeft het initiatief genomen om tot de
oprichting te komen van een sectie
groot-ondernemers schildersbedrijf bin
nen het kader van de bond. In een
tweetal vergaderingen is het echter niet
mogelijk gebleken om met een aantal
grootondernemers tot overeenstemming
te geraken met betrekking tot de taken
en bevoegdheden van een in het leven te
roepen sectie grootondernemers schilders
bedrijf binnen het raam van de statuten
en reglementen van deze bond. Het
hoofdbestuur had machtiging van haar
algemene vergadering verkregen om een
sectie groot-ondernemers schildersbe
drijf in het leven te roepen met advise
rende bevoegdheid. De verlangens van
bedoelde groep gingen evenwel veel en
veel verder. Met voorbij-zien van statu
taire bepalingen werd een vertegenwoor
diging in het bestuur van de bond op
geëist, die in geen enkele verhouding
meer stond tot de in een democratische
staat gangbare normen. Het hoofdbestuur
van „St.-Lucas" meent tenslotte dat het
alles heeft gedaan om binnen het raam
van de statuten aan de wensen van de
groot-ondernemers tegemoet te komen
Dat dit uiteindelijk niet is gelukt, wordt
betreurd. „St.-Lucas" acht het eigen
voortbestaan hierdoor intussen niet in
gevaar gebracht.
Het eerste programma verzorgd door
de Nederlandse Onderwijs Televisie
(NOT) en de Nederlandse Televisie Stich
ting (NTS) wordt op dinsdag 22 oktober
van 14.00 tot 14,25 uur uitgezonden. Hier
aan zal op vrijdag 18 oktober van 19.00
tot 19.30 uur een programma van de NTS
voorafgaan, waarin de heer Jaap Buys
de Nederlandse leerkrachten en overige
belangstellenden zal inlichten over het
wie, hoe en wat van dp schooltelevisie.
De eerste uitzending gaat over de
Zwitserse ankerplaats Bazel en is be
stemd voor het u.l.o. en het v.h.m.o.
(klassen 1, 2 en 3) en is tevens geschikt
voor het v.g.l.o. en het lager beroeps
onderwijs (AVO).
De geesten die wekenlang het
kasteel van Fulda hebben bezocht,
zijn bezworen.
Drie jongens, nan 13 tot 17 jaar,
vonden bij toeval een toegang tot
de oude stadsriolering. Via die rio
lering kwamen zij in de kelders
van het kasteel terecht.
Met beddelakens omgeslagen,
bezorgden de jongens bezoekers
soms panische schrik, tot de politie
hen te pakken kreeg. Het was
machtig leuk, zeiden de jongens,
wier namen niet door de politie
onthuld werden omdat het om
minderjarigen gaat.
De Voorburgse politie heeft drie leden
van het gilde der werkelyk zware jon
gens gegrepen: de 35-jarige L.C.V. W.
uit Haarlem, de 37-jarige L.A. H. uit
Den Haag en de 35-jarige Amsterdammer
J.H. H. Zij zouden zich hebben schuldig
(Van onze parlementaire redacteur)
De voorzitter van de vereniging
van Nederlandse gemeenten, mr.
Kolfschoten, burgemeester van
Den Haag, heeft in het weekblad
der vereniging een dringend be
roep gedaan op alle gemeentebe
sturen om „met de grootst moge
lijke krachtsinspanning de grootst
mogelijke medewerking" te ver
lenen aan het expansieve bouw
beleid, dat minister Bogaers, blij
kens zijn bouwnota, wil voeren.
Aan de regering vraagt mr. Kolfscho
ten bij de verdeling van de bouwcon-
tingenten zo intensief mogelijk te over
leggen met de gemeenten. Dit overleg
noemt hij een essentiële voorwaarde
voor het welslagen van het nieuwe bouw
beleid.
In zijn oproep tot medewerking her
innert mr. Kolfschoten aan het adres
dat het bestuur van de vereniging 16
juli j.l. tot de regering richtte, betref
fende de heilzame werking, die zou kun
nen uitgaan van een zekere mate van
decentralisatie van het goedkeuringsbe-
WILLY BRANDT
zig-zag-koers?
worden, wanneer hem ook de functie van
fractievoorzitter in het parlement zou
worden toevertrouwd en als kandidaat
van de S P.D. voor het bondskanselier
schap zou worden genomineerd.
In Berlijnse socialistische kringen ziet
men in de senator voor culturele aan
gelegenheden Arndt de opvolger van
Brandt als opperburgemeester. De zeer
omstreden Arndt, die sinds geruime tijd
het mikpunt is van de oppositionele kri
tiek van de C.D.U. in Berlijn, heeft on
getwijfeld het plan gekoesterd, zijn ont
slag als senator te nemen en zich weer
aan de grote politiek te wijden. Niet
alleen zijn Berlijnse partijvrienden maar
ook de partijleiding in Bonn hebben hem
aangezegd, dat zijn verdere aanwezigheid
in Bonn om tactische redenen noodza
kelijk is. Arndt heeft daarop meegedeeld
dat hij zijn mandaat als lid van de Bonds
dag nog tot december wil uitoefenen.
Dit alles duidt erop dat Brandt wel
zijn langste tijd als opperburgemeester
van West-Berlijn zal gehad hebben.
Brandt heeft intussen weer eens de
zoveelste botsing gehad met een aantal
socialistische leden van het Berlijnse
huis van afgevaardigden met wie hp
voortdurend overhoop ligt. Deze afge
vaardigden hadden de unfairheid be
gaan, zich nogal heftig teweer te stel
len tegen het verlenen van het ere
burgerschap der stad Berlijn aan de
aftredende bondskanselier Adenauer bij
(Van onze Haagse redactie)
Indien een arbeidsverbod voor 14-jari-
gen wordt ingevoerd, dient deze maat
regel gepaard te gaan met een verlen
ging van de leerplicht met één jaar. Tot
deze conclusie is de Sociaal Economische
Raad gekomen in zyn advies aan de
staatssecretaris van sociale zaken en
volksgezondheid. Op het arbeidsverbod
zou volgens de raad slechts een uitzon
dering mogelijk moeten z(jn voor zwak-
begaafden en anderszins gehandicapten.
Het advies van de SER zal geen grote
veranderingen teweeg brengen. In 1956
volgde namelijk reeds 77.1 procent van
de veertienjarige jongens volledig dag
onderwijs, welk percentage in 1959 steeg
tot 82,5 en onlangs tot 85 procent.
De raad heeft daarbij overwogen, dat
de gedachte van een leerplicht tot de 16-
jarige leeftijd met een daarop aanslui
tende partiële leerplicht tot 18 jaar,
slechts trapsgewijze is te verwezenlijken,
waarbij elke stap de voorbereiding kan
zijn van een volgende. In een dergelijke
constructie zou volgens de raad een
verlenging op korte termijn van de hui
dige leerplicht met één jaar bijdragen
aan de in velerlei kring gewenste betere
uitrusting en grotere rijpheid van de
betrokken jeugdigen, alvorens zij hun
intrede doen in het beroepsleven.
De SER acht de verlenging van de
leerplicht urgenter dan de invoering van
een vormingsplicht, waarbij de raad ook
thans in overeenstemming met een
eerder uitgebracht advies van 13 decem
ber 1957 aan volledig dagonderwijs de
voorkeur geeft boven partieel onderwijs.
Uit pedagogische en algemeen maat
schappelijke overwegingen zou de raad
het ongewenst achten, dat voor 14-jari-
gen een absoluut arbeidsverbod zou wor
den ingevoerd, zolang voor de betreffen
de jeugdigen geen voldoende doelmatige
onderwijsmogelijkheden aanwezig zijn.
In aansluiting op reeds eerder uitge
brachte adviezen over deze aangelegen
heid sprak de raad als zijn oordeel uit
het niet verantwoord te achten de reali
sering van deze maatregelen langer uit
te stellen. In dit verband wijst de raad
op de voor de betrokken jeugdigen on
overzichtelijke en ongewenste situatie.
Voor het geval onverhoopt de gewenste
koppeling van deze twee maatregelen
niet zou worden gerealiseerd, sprak de
raad als zijn mening uit, dat nog in
1963 een arbeidsverbod voor alle 14-ja-
rigen zou moeten worden ingevoerd.
leid, zowel met betrekking tot de WO'
ningbouw als op het gebied van andere
gebouwen in de zgn. welzijnssector. Hij
acht het verheugend, dat van dit adres
thans weerklank is te vinden in de bouw
nota van de minister. Met name in de
gedeelten, die zijn gewijd aan het goed-
keuringsbeleid en aan de activering van
potentieel aanwezige bouwcapaciteit kan
men „hoopverwekkende regeringsvoor
nemens" aantreffen.
In het gedeelte van deze nota. dat han
delt over het toekomstige verdelings
systeem, wordt tevens vermeld, dat o.a.
met de vereniging overleg is gepleegd
en dat dit overleg heeft geleid tot over
eenstemming over de grondslagen van
die verdelingsmethode.
Hoewel de heer Kolfschoten zich
als woordvoerder van het bestuur van
de vereniging van Nederlandse gemeen
ten niet daarvan wil distantiëren,
meent hij, dat ten aanzien van de be
doelde overeenstemming toch een zekere
nuancering op zijn plaats kan zijn.
Het heeft de vereniging in dit verband
teleurgesteld, dat in de stellingen van
de minister omtrent het verdelingsbeleid
het zo belangrijke aspect van de gemeen
telijke invloed of gemeentelijke inspraak
bij de plaatselijke tenuitvoerlegging van
het bouwbeleid in diens nota minder dui
delijk tot uitdrukking komt.
Een ander belangrijk onderdeel uit het
meerbedoelde adres van de vereniging
betreffende de decentralisatie van het
rijksgoedkeuringsbeleid, waarvoor de mi
nister blijkt open te staan, doch waar
over de bouwnota nog weinig uitsluitsel
geeft, is een betere plaatselijke afstem
ming van de bouwproduktie op de be
hoefte.
Een laatste punt geldt tenslotte de aan
gekondigde weigering van rijksgoedkeu
ringen, indien blijkt dat er stedebouw-
kundige belemmeringen bestaan of dat
de eigendom van de grond niet is ge
regeld. Op dit punt zullen niet alleen de
meenten, maar ook de provinciale bestu
ren en het rijk naar verbetering moeten
streven.
gemaakt aan verscheidene grote brand-
kastkraken in Nederland.
Elk lid van het trio was reeds ettelijke
keren tot langdurige gevangenisstraffen
veroordeeld wegens inbraken en dief
stallen.
Een oplettende inwoner van Voorburg
bracht de politie op het spoor van de
mannen. In de nacht van 4 op 5 oktober
zag deze burger voor zijn woning een
auto. Twee van de drie inzittenden zag
hij rondscharrelen op het in aanbouw
zijnde en bijna gereedgekomen waren
huis van Vroom en Dreesmann aan het
Koningin Julianaplein. Telefonisch meld
de de inwoner wat hij zag aan de politie,
die met hem in contact bleef. Via de mo
bilofoon werd een surveillance-auto van
de politie naar de verdachte auto „ge
praat".
De politieauto werd voor de andere
auto neergezet, terwijl de drie inzitten
den van deze wagen bij het zien van de
politie het wijselijk achtten weg te dui
ken. Voor de voorburgse politie was dit
voldoende om nog een wagen te laten ko
men, om de auto van het trio in te slui
ten. Tussen twee politiewagens werd de
andere vervolgens naar het bureau van
politie overgebracht.
Het bleek de Voorburgse recherche, d&i
in de auto van de verdachten twee
plankjes zaten, met in totaal dertig
sleutels van woningen, die boven het
warenhuis worden gebouwd. De zware
jongens ontkenden de sleutels uit de keet
by het bouwwerk te hebben ontvreemd.
Deze vondst was voor de politie evenwel
voldoende om de mannen te verdenken
van diefstal en hen achter slot en gren
del te zetten. Tegen de bestuurder van de
auto kon nog worden opgetreden, omdat
hij een vervalst rijbewys gebruikte.
Bij het daarop volgend onderzoek, of
schoon de beroepsinbrekers en brand-
kastkrakers hardnekkig blijven ontken
nen, vond de Voorburgse politie voldoen
de bewijsmateriaal om de mannen ook
te verdenken van een reeks brandkast-
kraken. Daarbij was het hen om zeer
grote bedragen te doen geweest. De man
nen konden woensdag aan de officier
van justitie worden voorgeleid, waarna
zij zijn ingesloten in het huis van be
waring in Den Haag.
De staalfabriek van Krupp heeft be
kendgemaakt dat op 15 oktober een in
15 maanden op de Weser gebouwd droog
dok zal worden overgedragen aan de
Indonesische minister van zeeverkeer
Het dok zal naar Soerabaja worden ge
sleept. Het is geschikt voor schepen tot
50.000 ton.
(Advertentie)
De Parijse politie heeft de 34-jarige
kunstschilder Jean Pierre Schecroun ge
arresteerd op beschuldiging van schil
derijvervalsing. De kunstschilder heeft
bekend dat hij ongeveer 60.000 dollar
heeft verdiend door eigen doeken te sig
neren met Leger. Picasso, Braque, Pol
lock en anderen. Hij heeft totaal 46 „Pi-
cassos" geproduceerd.
,,Over een Picasso deed Ik maar enkele
minuten, een Baque kostte me meestal
iets meer tijd. Zelf kon ik nooit iets
bereiken maar toen de zakenlieden er
eenmaal ingevlogen waren liep alles
naar wens. Ik vond het heerlijk de kunst
handelaren en musea, die nij nooit wil
den kennen en mijn talenten nooit had
den erkend, op deze manier bloot te stel
len aan een wraakneming", verklaarde
de kunstschilder. Hij is een leerling van
Fernand Leger geweest. „Ik deed het
niet om het geld, maar uit verbittering",
zei hij ook.
De politie neemt aan dat 80 schilderijen
van Schecroun in musea te Parijs, Lon
den, Genève, Lausanne en Keulen han
gen
Jr
-V>*