N FRANKRIJK (LA DOUCE) IS ONGEZELLIG DUUR kerk in de wereld PRIMAATCURIE EN BISSCHOPPENCOLLEGE DE LAATSTE PLAATJES Parijzenaars hebben stof genoeg om gezellig te kankeren, want South Jazz Band naar festival in ZÜRICH XOUNTANT Sluipende inflatie jaagt de prijzen omhoog Beraad buiten concilie OMGEKEERDE INTEGRATIE Allemaal die atoombommen Politie-auto beschoten bij Merano legendienst) oudei ft ft E B m ft ft ft ft ft ;de verzekering rTEUR WINKELTJESLAND KOOPGEWOONTE WIJN IN HET MOERAS Poppencollectie v. Tussenbroek Nu ook in Nederland BON Der Stellvertreter ml niet worden opgevoerd Groeiend inzicht in juiste verhoudingen 16 17 DAGBLAD DE STEM VAN ZATERDAG 7 SEPTEMBER 1963 17 I Wl| n loeding. „Centraal", 00 tot 9.00 Ie La Paix", /an 7.30 tot 9-Restaurant raat M 50, riendschap" 7.30 uur tot sstaurant De 3, 's avonds mbassadeur' .15 tot 9.00 •nminsvliet", avonds van v.d. Assche 9.00 uur. nze Afdeling ft E K 1 ft E ft ft K E I I E I ft E i ft ft E I I ft I I APPIJEN (V.V.M.) veczeketUi# itbreiding - In verschillende SATIE [ZEKERING de functie van >narissen zullen - indien zij aciteiten - kunnen rekenen ■icts-inspecteur. innen in aanmerking komen van het levensverzekering- ig hebben opgedaan en be- jreide vakkennis; are schoolopleiding hebben :s en een prettige werkkring d ingevoerde buitendienst- in een eigenhandig geschreven olledige gegevens omtrent op- e wenden tot de V.V.M., afd- iwelijk worden behandeld. VOOR VERIFICATIE SN der VERENIGING E GEMEENTEN Terneuzen of naaste AANKOMEND EN teling, voor categorie het praktijkdiploma x. 25 jaar); udie voor het diploma •varing in de accoun- 30 jaar). en ervaring aangepast d goede vooruitzichten; even te richten aan de au, Paleisstraat 5, Den De toeristen vertrekken, de Parij zenaars komen terug. En beiden klagen over de prijzen (Van onze Parijse correspondent) Over een paar weken, zo tegen half september, zijn de meeste Pa rijzenaars terug van vakantie. Dan zijn wij in de miljoenenstad weer onder elkaar, want de meeste bui tenlanders zijn dan wel weer huis toe. Afgelopen zal het zijn met het gemakkelijk parkeren, want de tien miljoen automobielen, die heel Frankrijk en de meer dan een mil joen auto's, die alleen al het Seine- departement (Parijs) telt, zullen toch ergens moeten blijven. Zeker, allemaal toegegeven: de stad Parijs is bezig voor de automobielen ga rages te bouwen. Er is er zo pas een geopend bij het Hotel de Ville, maar vraag niet wat het daar kost: één frank per half uur. De garage voor de miljonairs, zo heeft de volksmond die nieuwe parkeergele genheid dadelijk gedoopt. En terecht, Wat gaan we dus voortaan alle maal doen? Of het mag of niet: we zetten de wagen maar ergens neer en riskeren de boete van tien frank. Altijd nog voordeliger dan bij het Ho tel de Ville. En dan speculeren we er maar op, dat de prefectuur en de ma gistratuur al die bekeuringen toch niet kunnen verwerken. Weet u hoeveel? Van 1 januari tot 30 juni 1962, om precies te zijn, 768.623 verbalen, maar dat getal is al lang weer achterhaald: 1.193.735 van 1 januari tot 30 juni 1963. De bru talen geven openlijk de raad: zet de wa gen maar ergens neer, verscheur de be keuring, verscheur ook de postwissel, die de prefectuur u thuis stuurt om te be talen en riskeer doodgewoon, dat een diender u komt halen voor een paar dagen gevangenisstraf, want zoveel dien ders zijn er toch niet. Wij hebben ons, en niet door de eerste de beste, laten vertellen dat dit systeem voortreffelijk werkt. We zijn dus weer thuis van vakantie Niet helemaal bruin gestoofd zoals wij ons dat in juni hadden voorgesteld. Als we konden gaven we ook van dat slechte weer de schuld aan de regering, maar dat gaat heihaas niet. De onbereikbare schuldigen zijn voor de gewone man in de straat de bonderden atoomexplosies boven Siberië of Nevada. De baas van het café, waar ik iedere morgen kran ten en een kop koffie koop, overigens een verstandig man, houdt er de rede nering op na, dat het Moskouse akkoord over het staken van de kernproeven alleen maar tot stand gekomen is om gezamenlijk een eind te maken aan de slechte weersomstandigheden. Het is hem niet uit het hoofd te praten! Maar we zijn hier in Parijs niet al leen boos over het miserabele weer. Ook over de duurte die dag aan dag toe neemt. Naar de bioscoop in de binnen stad durven we haast niet meer gaan, want voor één plaats vraagt de naissière vijf of zes frank. En wat hebben we de laatste weken al niet voor prijsver hogingen achter de rug. De elektriciteit werd duurder. De rookartikelen gingen omhoog. De verzekeringsmaatschappijen voor de automobielen stuurden ons een briefje thuis, dat we volgend jaar een kwart méér moeten betalen. De prijs van de auto zelf is gestegen. De kran ten kosten niet meer 0.25, maar 0.30 en ,,le Monde" zelfs 0.40 frank. De wasse rijen hebben de prijzen verhoogd. Wijn en melk - goed voor elk - zijn duurder geworden. De laatste verrassingen waren een be lastingverhoging met vyf procent en een verhoging van de broodprys met vier procent. Wat is nu vier procent, zeggen de bakkers. Inderdaad, vier procent is maar een habbekrats vergeleken met de stijging van de rest, maar op de keper beschouwd zijn die vier procent er in werkelijkheid elf, want het zogenaamde luxebrood valt onder de patisserie en voor patisserie gelden geen maximum prijzen. Daar kunnen de bakkers mee knoeien zoveel ze maar willen. En dan praten we nog niet eens over de ergernis dat fruit-perziken bij voor beeld - aan de bron bij Avignon worden gekocht voor 0.40 frank per kilo, in de Parijse Hallen worden verkocht voor 1.80 en bij de kleinhandel voor 2.20 frank per kilo. Dat is, althans in Frankrijk een probleem op zichzelf. Bijna onop losbaar. De fruitboeren geven de tussen handel de schuld en inderdaad blijft daar heel wat aan de maat- en strijk stok hangen. De val van de Bastille da teert van 1789, maar er staan helaas nog heel wat andere bastilles overeind. Geen enkele regering van de vierde of van de vijfde republiek heeft tegen de oppermachtige syndicaten van de Hallen een vinger durven uitsteken. Nu ligt het, om objectief te blijven, waarlijk niet alleen aan de tussenhandel of aan het transport naar Parijs. In Avignon is het fruit bij de kleinhandel net zo duur als in de étalages van Parijs. Hoe komt dat? Een van de on gelukkige dingen in het overigens zo mooie Frankrijk is het kleinbedrijf. Een Fransman, in het algemeen gesproken, interesseert zich niet voor een grootbe drijf met massaverkoop en een kleinere winstmarge, die gecompenseerd wordt door verkoop op grote schaal. Dat doet alleen de heer Leclerq, die overal in Frankryk volkszaken heeft ge opend, waar zelfs merkartikelen 10 of 20 procent lager geprysd staan dan in het winkeltje in de buurt. Maar daarvoor is Leclercq dan ook dodelyk gehaat bij groot- en kleinhandel, die geen gelegen heid voorby laten gaan om hem te nek ken. Het wemelt in Frankrijk van klei ne winkeltjes. De eigenaars moeter wel hard werken, maar ze staan op het standpunt: een kleine omzet met een hoge winst. Het Inno-concern heeft naast zijn be staande warenhuizen bij het Louvre en op Montparnasse zo pas een supermarkt geopend in Passy, in het zestiende ar rondissement. Het zou gemakkelijk kar- revrachten vol fruit uit Avignon kunnen laten overkomen maar jammer genoeg is Inno daar niet voor geïnteresseerd. Inno betekent zelfbediening. Vers fruit, ook al is het ver beneden de 2.20 frank ge prijsd, moet worden gewogen en vereist personeel, terwijl een blik conserven voor het grijpen ligt zonder dat er een serveuse aan te pas komt. Maar ook al is Inno door massaverkoop van an dere artikelen goedkoper -, het helpt toch niet. De Fransman en ook de Fran se huisvrouw, de klant in Frankrijk in het algemeen, zijn door en door conser vatief. De grote warenhuizen of de een heidsprijsmagazijnen zijn weliswaar goed kopen - ofschoon men daar nog moet uitkijken maar ze liggen een eind uit de buurt. De Franse huisvrouw - wij zien het dagelijks voor onze ogen - gaat veel lie ver naar het oude, vertrouwde kruide nierswinkeltje, waar iedereen iedereen kent. Bonjour, Monsieur Georges, ga va? Et toi, Jeannette, tout va bien? Ze ken nen elkaar, aan deze en gene kant van de oude toonbank, allemaal. Het zal geen huisvrouw in haar hoofd opkomen om de vier gekochte appelen thuis nog eens na te wegen en uit te rekenen of ze niet teveel heeft betaalt. Ze zou, èls ez het deed, nog voor rare verrassingen komen te staan. De kranten hebben ver scheidene malen de raad gegeven: kijk mee op de automatische weegschaal, maar wie doet dat en wie durft dat? In het winkeltje bestaat tussen patron en klant een persoonlijke verhouding en daarom blijft men er kopen. In het gro te warenhuis schuifelt men onpersoonlijk langs elkaar heen en daarom doet de huisvrouw er niet haar dagelijkse bood schappen. Neem een ander voorbeeld van dat on gelukkige kleinbedrijf, dat juist dezer da gen in het middelpunt van de belangstel ling staat: de wijnboeren in het Zuiden. De grote merken als Champagne, Bor deaux of Bourgogne komen altijd wel aan hun trek. Goede wijn, immers behoeft geen krans. Maar in de Bouches- du-Rhone, in de Vaucluse, in de Hérault liggen uitgestrekte terreinen, waar de boer met zijn twee of drie hectaren grond koppig wijn blijft verbouwen, wijn, die de naam van wijn in het geheel niet verdient. Een groot deel van de oogst van 1962 is onverkocht en ligt nog in de vaten. 25 miljoen hectoliter. Excusez de peu! Al die kleine wijn boertjes zitten met de handen in het haar, want medio september-begin-okto- ber begint de nieuwe oogst en waar moet die wijn van 1963 worden opgeslagen? De handelaren kopen niet en van hun zakenstandpunt hebben ze schoon gelijk. Want hoe langer ze wachten, hoe groter het aanbod en hoe meer de prijzen kel deren. Wie moet dus maar weer bijsprin gen? Vadertje staat, die vervloekt wordt als er belasting moet worden betaald, maar die onder de kin gestreken wordt zodra het om subsidies gaat. De wijn boeren zijn dus te hoop gelopen en heb ben na mislukte onderhandelingen met de regering hard met de vuist op tafel geslagen en op hoge toon verlangd, dat minstens twee miljoen hectoliter in de vaten tot alcohol moeten worden gedis tilleerd. Maar dat is slechte wijn, zegt de regering en daar betalen we niet veel voor! Weineen, zeggen de boeren, het is zelfs hele beste wijn van negen of tien graden en betaal dus maar wat wij ervoor vragen. Die ruzie zou hooglopend zijn gewor den als de natuur zelf niet bijtyds had ingegrepen. Toen het eind juli nog dra gelijk weer was, werd de nieuwe wijn oogst geraamd op 63 miljoen hectoliter, maar sedert er geen zon meer is en de wijnranken verregenen, is de raming ge daald tot beneden de zestig miljoen. En iedereen is uit de brand. De wijnhandelaren gaan weer kopen, de twee miljoen behoeven niet meer tot alcohol te worden gestookt en de regering kan veel minder scheutig zijn met sub sidiëring. Pisani, landbouw en Giscard d'Estaing, financiën, hebben elkaar aan gekeken en in hun vuistje gelachen. Doch dat is maar het lachen van de boer, die kiespijn heeft. Geleidelijk zak ken wij hoe langer hoe verder het moe ras van de inflatie in. De kosten van levensonnderhoud zijn de laatste twee jaar met dertien procent gestegen. Van prijsbeheersing is geen sprake. Op de fabrikanten zal een pathetisch beroep worden gedaan de prijzen niet te ver hogen. De slagers zal het lokaas van belastingverlaging worden voorgehouden als zij de prijs van de biefstuk niet verhogen. En het publiek zal voor de zoveelste maal worden aangemaand meer gehakt en minder biefstuk te eten. Ge hakt in Nederland is een lekkernij, maar in Frankrijk wordt net niet gekocht, om dat men de slager niet vertrouwt. De vakantie is voorbij en we zijn weer bijna allemaal thuis. Ook de vak bonden zijn weer thuis en maken de ba lans op. Aan actie in het najaar, bij het traditionele rendez-vous van oktober, zullen zij het niet laten ontbreken. Met of zonder de Gaulle's antistakingswet. Van 9 tot en met 16 september, zal in Zurich, het jaarlijks internationaal Jazz Festival voor amateurorkesten Plaatsvinden. Alle Westeuropese landen sullen hier worden vertegenwoordigd door één van hun beste amateurorkesten °P jazzgebied. Dit jaar heeft de Zwitserse „Organi sation André Berner" de Tilburgse South Jazz Band uitgenodigd om de Neder landse eer te verdedigen. Het succes yan de Tilburgse band op het concours van Loosdrecht in 1962 is hier min of "leer aanleiding toe geweest. W'estival geniet een enorme popu- ariteit; zo zullen BBC, Duitse en Zwit- gerf6 rac^° en ^zendingen verzor- ..The South" heeft nog meer trips op p fg*:nda staan. Zaterdag 2 november gaat de band naar Hannover, eind no- ember doet men Engeland aan. Inmid- eis is de derde grammofoonplaat van «enk van Belkoms' South uitgekomen. r«i,.KP van de Tilburgse studenten- 2? U u N°ch", werd ,,'t Hermenieke SSL £ergeyk" ep ..Waht shall we do kÜGi drunken sailor" opgenomen. De Dana kwam op het originele idee de drunken sailor" in Schotse stijl te bren gen en daarvoor werd een beroep ge daan op doedelzakspeler Gerard Mut- saers. van de „Schotjes". Het resultaat was dermate goed, dat C.N.R. besloten heeft de plaat niet al leen voor „studenten" te bewaren, doch ook in de handel te brengen. TTET adres van kunstenaars en kunst- minnenden om de mogelijkheid tot behoud van de collectie poppen van wij len Harry van Tussenbroek te bevorde ren, en gericht aan de ministers van O. K. en W. en Justitie en aan de Rotter damse gemeenteraad, is alsnog onderte kend door de schrijver Simon Carmig- gelt en de directrice van de volksuniver siteit in Rotterdam, mej. A. C. A. Drost. Deze laatste onder het voorbehoud dat alsnog een onderzoek dient uit te maken of de collectie in haar tegenwoordige staat behouden kan blijven. Een patrouillewagen van de Italiaanse politie is even buiten Merano met ma chinepistolen beschoten. Een van de twee inzittenden werd licht gewond. De politie neemt aan dat de beschieting het werk was van Zuidtirolers, die de laatste tijd hun terreurcampagne voor autonomie van het vroeger Oostenrijkse Zuid-Tirol hebben verscherpt. De laatste weken zijn de terroristen ook begonnen met aanvallen op de politie. Vorige maand werd een agent ernstig gewond door een schot. Daar naast gaan de bomaanslagen tegen spoor lijnen en dergelijke voort. Donderdag werden bij Brunico twee draagmasten van het elektrische net door bommen vernield. (Advertentie) Het internationaal j beproefde tabaks- ontwenningsmiddel J r De meest verstokte roker binnen 30 dagen „rokeraf"; moeiteloos, afdoende, zon der risico. Spaar uw gezondheid en uw geld, NICOCURE helpt U binnen enkele weken van uw rook gewoonte af. Gegarandeerd, want NICOCURE betaalt U de volledige prijs van de kuur- verpakking terug als U er geen baat bij zoudtvinden. Vraag vandaag nog vrijblij vend inlichtingen. 4/ ANTI TOBACCO INTERNATIONAL POSTBUS 506 BREDA (HOLLAND) Zend mij geheel vrijblijvend in lichtingen over uw tabaksont wenningskuur NICOCURE. Ik verplicht mij hiermee tot niets. DS NAAM ADRES WOONPLAATS De Haagsche Comedie heeft besloten af te zien van een opvoering van Hoch- huths toneelstuk „Der Stellvertreter". Tot dit besluit hebben, aldus de directie, noch religieuze, noch politieke overwe gingen geleid en nog minder is van offi ciële of katholieke zijde op de directie druk uitgeoefend. „Der Stellvertreter" integraal spelen zo werd gezegd is een onmogelijk heid. De duur van de voorstelling zou meer dan zes uur bedragen. De door Erwin Piscator voor de Berlijnse opvoe ringen gecoupeerde tekst, en de zojuist verschenen bewerking van Hochhuth zelf die bij ook voor opvoeringen in het buitenland bestemde zijn voor de di rectie onaanvaardbaar, omdat hierin juist die scènes geschrapt zijn, die de gruwe lijke mentaliteit van wetenschap, indu strie en Junkerdom tegenover de joden in de nazitijd duidelijk weergeven. (Van een bijzondere medewerker) Vaststelling van taak en bevoegd heden der bisschoppenconferenties eist niet alleen een bezinning op de juiste verhouding tussen paus en bisschoppencollege, maar ook op de relatie: paus - episcopaat-Ro meinse curie. Reeds vroeger heb ben we gewezen op de groote weer standen om niet te spreken van verzet welke het optreden van de Curie, met name van de Con gregatie van het H. Officie, bijna overal oproept. Het gaat er abso luut niet om de Curie in diskrediet te brengen en nog veel minder er een rel tegen te ontketenen. Het sterven van de grote meerderheid is er op gericht de taak en de be voegdheden van de bisschoppen, van het bisschopsambt in de oor spronkelijke (d.w.z. schriftuurlij' ke) vorm te herstellen. Terecht schrijft hierover prof. dr. Bern hard Haring e.ss.r. in „Das Konzil im Zeichen der Einheit" (Herder-Bücherei, Band 144): „De onfeilbaarheid en het jurisdictieprimaat van de paus als opvol ger van de heilige Petrus is een persoon lijk voorrecht (voorrecht te begrijpen in de betekenis van ,,diakonia"=dienstver lening), dat alleen aan de paus en niet aan de curie toekomt". Zonder twijfel staat dogmatisch vast, zo vervolgt Haring, dat de bisschoppen de aangewezen raadgevers zijn van de paus in vraagstukken, die de gehele wereld aangaan. Deze stelling heeft niets wmmm Het zit erop. De laatste ronde van onze fotowedstrijd „Vakantie met de kinderen" is achter de rug. Voor de vierde en laaste maal hebben we uit de vele inzendingen viermaal drie prijzen gekozen en de plaatjes die de eerste prijzen verdienden, vindt u hier op deze pagina. We zijn alle deelnemers van harte dankbaar voor het enthousiasme waar mee zij de camera hanteerden en zij kunnen ervan verzekerd zijn dat ook al die foto's die niet voor een prijs in aanmerking kwamen, ons veel plezier bezorgd hebben. Vaak getuigden zij van een oorspronkelijke visie op het probleem: hoe kom ik een verregende vakantie door? Hieronder laten we de namen van de prijswinnaars volgen. BREDA EN OMGEVING: Een enorme luchtsprong, van pure vakantievreugde, bezorgde J. v. d. Werf, Laan van Rasseghem 33, Breda, de eerste prijs, ook al valt er dan op de strikt technische hoedanigheden van de foto wel wat aan te merken. De tweede prijs is voor J. Meulen- dijks, Van Boischotlaan 4, Oosterhout en de derde kenden we toe aan W. A. Stoopendaal, Karbouwstraat 27, Breda. MIDDEN-BRABANT: Een boerenwagen, een kip en een I klein meisje, drie eenvoudige gege- VenS/ rnaar een knappe compositie. De eerste prijs voor Peter de Greef, fjpfc Chaamseweg 5, Baarle-Nassau. De tweede werd verdiend door W. N. Rollé, Hertog Janstraat 7, Dongen en de derde door de heer Smolders Grotestraat 83, Waalwijk. WEST-BRABANT: Je moet er iets van maken, van zo'n vakantie, ook al lacht het zwakke geslacht je daarbij uit, denkt de jongeman die met een tak en voor zien van een enorme broodtrommel aan het vissen ging. Broeder Odo, van St.-Marie in Huybergen, kreeg er de eerste prijs voor. P. F. A. Landa. Acacialaan 10, Bergen op Zoom, ver diende de tweede prijs en de derde ging naar P. de Mooij, Blauwehand- straat 9, Bergen op Zoom. ZEELAND: De zee doet het altijd en twee vro lijke kinderen in een plens zout wa ter vormen een dankbaar onderwerp voor een vakantieplaatje. De eerste prijs is voor J. van Stee, Westsingel 148, Goes. De tweede gaat naar F. du Puy, Rapenburg 45, Stoppeldijk en de derde is voor A. de Bakker, Helsinki- straat 3, Costburg. te maken met een reeds lang overwon nen „conciliarisme" en evenmin met een onjuiste toepassing van democratische denknormen in het bestuur van de Kerk. Zij is eenvoudig de uitdrukking van het collegiaal karakter van het episcopaat on der de opvolger van Petrus. De vraag, of en hoe deze taak, deze functie van het bisschoppencollege ook buiten Conci- lietijd blijvend sterker tot uitdrukking kan of moet worden gebracht, kan alleen door de paus op beslissende wijze wor den beantwoord. Het Concilie zal zich zeker hieromtrent met hem bezinnen. De huidige verkeersmiddelen zouden het b.v. de voorzitters van de bisschop penconferenties of hun gedelegeerden ge makkelijk maken om op geregelde tyden naar Rome te reizen om daar gemeen schappelijk de paus als adviseurs van dienst te zijn. Dit zou de solidariteit van het gehele episcopaat en van de wereld kerk met de opvolger van Petrus als hoofd beter tot uitdrukking brengen en verdiepen. Het in de laatste tientallen jaren steeds meer geinternationaliseerde college van kardinalen en oefent al een soortgelijke functie uit. Het kardinalaat evenwel, in tegenstelling tot het bisschoppencollege, is niet van goddelijke oorsprong en kan derhalve sterk worden ingekrompen en zelfs worden opgeheven. Dit laatste wordt evenwel allerminst in overweging ge nomen. Het recht van de paus op de vrije keuze van zijn naaste medewerkers en zijn recht de beslissingen zelfstandig en in hoogste instantie te nemen, komt door deze vra gen uiteraard niet in het geding. H^t primaat van de paus is een onwrikbaar geloofspunt. Maar een ontplooiing door de grotere rijkdom en duidelijker soli dariteit van het bisschoppencollege is natuurlijk mogelijk. Door een sterker op de voorgrond treden van de medewer kende functie van het wereldepiscopaat bij het bestuur van de gehele Kerk zou de Romeinse curie in zekere mate aan macht verliezen. Maar de onmiddellijke invloed van de paus, zijn algemeen aan zien en daardoor de van de katholieke Kerk uitgaande aantrekkingskracht op de gescheiden broeders zouden er sterk bij winnen. Tenslotte is dat ook in het be lang van de curie zelf, die terecht wenst, dat zij door de gehele Kerk wordt ge waardeerd en terwille van haar belange loze diensten wil worden geëerd. Een krachtdadiger op de voorgrond treden van het grondbeginsel der katho lieke sociale leer, n.l. dat van de subsi diariteit in de organisatie van de Kerk is ongetwijfeld aller wens. Vele functies die sinds verschillende eeuwen door de centrale Romeinse instanties zijn uitge oefend, zouden op die wijze aan de bis schoppen en patriarchen of een bisschop penconferentie worden overgedragen. Dat zou, organisch gezien, een teruggrijpen op oudere tradities en een dienovereenkom stige aanpassing aan de behoeften van onze tijd betekenen. In dezelfde richting van een meer zicht bare, een rijker gelede eenheid gaan de wensen van vele Concilievaders ten aan zien van een meer internationale samen stelling van de Romeinse curie. De mede werkers en de uitvoerende organen van de paus moeten zoveel mogelijk de er varingen, de eigen aard en de wensen van geheel de katholieke Kerk aanwezig doen zijn en vertegenwoordigen. Dat ver eist wederkerig van het episcopaat van alle landen een grotere bereidheid om geschikte priesters voor die diensten bij de curie ter beschikking te stellen. Dat zouden voor alles priesters moeten zijn, die zich ware zielzorgers hebben getoond en die het zielzorgelijke denken in het bestuur zouden vertegenwoordigen. De katholieke Kerk van het tweede Vaticaanse Concilie heeft een uitermate gunstige weerklank in de wereldpers ge vonden. Het oordeel over de Romeinse curie was evenwel vaak te zeer veral gemeend en gedeeltelijk onrechtvaardig. De ,,boze geest" werd door de wereld pers vooral bij het H. Officie gesigna leerd. De weerldopinie schjjnt van mening, dat deze Congregatie nog altyd is belast met de niet geheel afgeloste hypotheek van de „inquisitie". Dat is tenminste de mening van de niet meer met Rome ver enigde christenheid. Dit psychologische feit moet op de een of andere wijze met liefde uit de wereld worden geholpen, teneinde aan de Romeinse curie het on beperkte vertrouwen en de dankbare waardering voor haar diensten te ver zekeren en dat niet alleen "binnen de katholieke wereld, maar ook daar buiten bij alle christenen, die met vriendelijke gevoelens de katholieke Kerk beschou wen. Bedriegen de voortekenen niet, dan mogen we van het Conicilie een duide lijke uiteenzetting verwachten van het collegiaal karakter van het episcopaat met aan het hoofd de paus. Vooral moet deze waarheid in de tegenwoordige en toekomstige structuren van de Kerk duidelijker en krachtdadiger tot uitdruk king komen. Als op die wijze haar inner lijke eenheid wordt bevorderd, haar ware gedaante duidelijker in het licht wordt gesteld en ook voor buitenstaanders op enigerlei wijze duidelijker worden ge maakt, dan is dat een duidelijker uitno diging aan de van Rome gescheiden chris tenheid, vooral aan die Kerken, die aan de oorspronkelijke vorm van het bis schopsambt hebben vastgehouden of die de betekenis van het bisschopsambt en zijn collegiaal karakter opnieuw hebben ontdekt. De Amerikaanse vlieger Kenneth Jay Fitts, die op Anchorage in Alaska is gestationeerd, heeft op zijn eigen wijze een steentje bijgedragen aan de opheffing van de rassenscheiding in de Verenigde Staten. Hij heeft namelijk zijn zevenjarig zoontje Steven als leerling doen inschrij ven op een school voor negerkinderen. „God heeft de mensen gelijk geschapen en ik geloof dat wij ons daaraan moeten houden," aldus Fitts. De dichtstbijzijnde school voor blanke kinderen ligt op vijf kilometer van het huis van de vlieger. De school voor negerkinderen ligt drie kilometer dich terbij.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1963 | | pagina 11