Aantal Indianen
in VS neemt toe
Ook zij ondervinden
wat rassenhaat is....
NHM
VERBANNEN LEIDERS
besluipen thans Ben Bella
Modern radiopaleis in Parijs
wordt a.s. herfst geopend
In Oost-Duitsland: schietbanen
bij de scholen
Verf ili
met
In Zeeland in '62 voor
54,6 miljoen gebouwd
Toen de blanken kwamen
Reservaten beste middel
„UITSTERVENDE AMERIKAAN" niet uitgestorven
Een half miljoen
Boumedienne voorlopig verdwenen
ANTIPODEN
ENORM ARCHIEF IN HOGE TOREN
Grondwater zorgt voor
kosteloze verwarming
longens en meisjes moeten scherpschutter worden
8
BANK
Thermische centrale
In teken van structuurveranderingen:
Meer industriële
activiteit
Zestig studio's
Technische snufjes
BEN KHIDER VERLOOR
BOUMEDIENNE'S
PLANNEN
Orthodoxe kerken
uit Oost-Europa
ook op concilie
Vanavond o
IN STIERMAK
90miljoen aa
Engels ge
WILM/tóA'A
WAAI? KM J!
DAGBLAD DE STEM VAN DINSDAG 9 JULI 1963
(Eigen buitenlandse dienst)
Het is een jaar of veertig geleden, dat een boek van de
toen zeer populaire schrijfster Zane Grey, wier werken in de
tijd van de stomme film veelvuldig verfilmd zijn, in Amerika
grote opwinding veroorzaakte. Het boek heette „De uit
stervende Amerikaan" en behandelde op realistische en
spannende wijze het ogenschijnlijke uitsterven van de oud
ste bewoners van Amerika, de Navajo-Indianen. Het leek er
toen op dat deze stam, geteisterd door ziekten en aanpas
singsmoeilijkheden, weldra van de aardbodem verdwenen
zou zijn. Maar de sombere voorspelling van Zane Grev is
niet bewaarheid. Niet alleen de Navajo's, maar ook andere
Indianenstammen hebben de beschavingscrisis overwonnen,
hun aantal is zeer regelmatig toegenomen en ze hebben
veelal zelfs een bepaalde welstand veroverd.
Volgens de laatste cijfers, stonden de
Indianen rond de eeuwwisseling op
een dieptepunt. Sinds ongeveer 1930 ge
ven de bevolkingscijfers een toename
van ongeveer 60 procent aan. Noord-
Amerika telt op dit ogenblik weer een
half miljoen Indianen. Daarvar leven
er ongeveer 300.000 in Indianenreser
vaten met een oppervlakte van meer
dan 20 miljoen hectaren, die voor twee
derde deel verzorgd worden door het
Bureau voor Indiaanse aangelegenheden
van de regering der Verenigde Sta
ten.
De niet meer in de reservaten levende
Indianen hebben zich met de gewone
bevolking van de Ver. Staten vermengd.
Zij hebben zich volkomen aan het bur-
gelijk leven ingepast en ze zijr in alle
beroepen en vakken vertegenwoordigd.
Zelen van hen hebben hoge posities
veroverd, zoals Charles Curtis, een
nakomeling van Osage- en Kawstam-
hoofden, die van 1929 tot 1933 Ameri
kaans vice-president was.
Gedurende de tweede wereldoorlog
hebben 25.000 Indianen in het leger ge
diend en het aantal juristen, leraren,
beambten, artsen e.d. wordt steeds gro
ter. Een aantal Amerikaanse staten
heeft Indiaanse namen zoals Massa
chusetts. Illinois, Missouri, Dakota. In
het Engels der Amerikanen treft inen
zeer vele Indiaanse woorden aan.
De komst van de blanken in de In
diaanse gebieden is voor de Indianen
min of meer catastrofaal geweest. Zij
werden in hun traditionele levenswijze
gestoord en men stond hen naar
het leven. In het oosten van de
States stierven zij geheel uit, gedeelte
lijk door verdelging, deels door de ziek
ten welke de blanken hun gebracht had
den. Wat over bleef werd geleidelijk
door de blanken geassimileerd. Bij hun
trek naar het westen hebben de blanken
vele stammen eenvoudig onder de voet
gelopen of hen van hun voorvader
lijke grond verdreven. Enkele krachtige
stammen hielden stand. Men vindt hen
op de dag van heden nog voornamelijk
in het westen en zuidwesten, de zoge
naamde reservaten. Deze reservaten zijn
uitsluitend voor Indianenstammen be
stemd en alles wat daar groeit en
bloeit is uitsluitend voor hen. De bo
dem en zijn opbrengst worden niet be
last. Het bestuur en de administratieve
Indianen... niet alleen objecten voor
prachtige plaatjes, maar mensen, die
recht hebben op een eerlijke plaats
in de Amerikaanse maatschappij.
en materiële verzorging komen geheel
voor rekening van het Bureau voor In
diaanse aangelegenheden.
Bij de wet van 1924 hebben alle In
dianen, in de V.S. geboren het Ameri
kaanse staatsburgerschap verkregen. Zo
heeft ook de in een reservaat levende
Indiaan dezelfde rechten en plichten als
elke Amerikaanse burger. Hij heeft
kiesrecht en kan een openbaar ambt
bekleden.
Helaas is ook de Indiaan, die buiten
het reservaat, in de gewone Ameri
kaanse burgermaatschappij leeft, her
haaldelijk slachtoffer van de rassendis
criminatie. Zo ondervinden Indianen in
enige delen van de V.S. nog steeds
moeilijkheden wanneer het om de keuze
van een woning, het betreden van een
restaurant of andere publieke inrich
tingen gaat, wanneer zij niet onder
het bestuur van de regering van Was
hington maar van de afzonderlijke Sta
ten staan.
De scholen in de reservaten, 260 in
getal, worden door 39.000 kinderen be
zocht, terwijl 70.000 kinderen de gewo
ne Amerikaanse scholen bezoeken.
De grootste zorg van de regering is
de economische positie van de Indianen
te verbeteren. Men streeft ernaar de
stammen door verschillende hulpmaat
regelen ertoe te brengen de natuurlijke
schatten van hun land te exploiteren.
Akkerbouw, veeteelt en handwerk zijn
niet genoeg om hun een goed be
staan te verzekeren, er moet meer en
lonende werkgelegenheid worden ver
schaft. Men heeft b.v. in een Cherokee-
reservaat in Noord-Carolina een textiel
fabriek gebouwd, terwijl in een reser
vaat in Zuid-Dakota een visconserven-
fabriek werkt, die aan 400 Sioux-India-
nen werk verschaft.
Er wordt wei eens de vraag gesteld,
of de Ver. Staten deze reservaten moe
ten handhaven en of de Indianen die
feitelijk niet als discriminatie ervaren.
Op een in 1961 in Chicago gehouden
congres van 70 Indianenstammen beves
tigden de zevenhonderd Tndiaanse afge
vaardigden dat de instandhouding van
de reservaten het beste middel was om
de belangen der stammen t~ dienen.
Een groot deel der Indianen wil zich
met de blanken niet assimileren, een
ander deel acht zich op grond van hun
beschavingspeil daartoe nog niet rijp.
De trek naar de steden betekent een
radicale breuk met de stam en de
stammenzeden. Indien de Indiaan niet
op verstandige wijze bij deze stap wordt
„opgevangen", kan het snel mislopen en
zou hij slechts het stedelijke proleta
riaat vermeerderen. Ook hier treedt het
Staatsbureau voor Indiaanse aangele
genheden op, dat door middel van ad
viesbureaus zorgt voor raad, beroeps
opleiding en financiële hulp. De India
nen zelf trachten elkaar te steunen
door blijvende contacten +e organiseren.
Er is een Pan-Indiaanse Beweging
groeiend, die reeds tamelijk veel in
vloed heeft.
(Advertentie)
Gaat u op reis? Wendt u
dan tot de N.H.M. voor uw
retsdevlezen
in bankbiljetten of reis-
cheques. krijgt er een
handig gidsje bljmetenkele
nuttige wenken voor de
reis.
NEDERLANDSCHE
HANDEL-MAATSCHAPPIJ
(Eigen buitenlandse dienst)
De revolutie verslindt haar eigen kinderen. Dit oude spreekwoord
wordt weer eens bewaarheid in het lot, dat verscheidene aanvoerders
van de Algerijnse onafhankelijkheidsbeweging hebben ondergaan. Zij
zijn bereids van het toneel verdwenen, naar de achtergrond gedrongen
of voor goed uitgeschakeld. Wie zal het zeggen In een dictatorische
éénpartij staat als Algerië nu geworden is met de ambitieuze, koud-be-
rekende Ben Bella aan het hoofd is het lastig achter de waarheid te
komen. De wijze, waarop hij thans zijn grootste rivaal Rouari Boume-
dicne en enige van diens medestanders heeft geëlimineerd en de ach
terbakse wijze, waarop hij over de gang van zaken met betrekking tot
deze aanhoudingen aan het parlement inlichtingen verstrekte, geeft wel
enig perspectief op de richting welke het nieuwe Algerije uitgaat.
soonlijke strevingen de voet dwars te
zetten.
Boumedienne bezocht als jongeman
de El-Azar-Universiteit van Kairo. Daar
maakte hij zich een wereldbeschouwing
eigen, welke zijn intieme vrienden be
schrijven als een mengsel van oosters
collectivisme, gereformeerd Islamitis-
me en Pruisische militaire ascese. Met
deze eigenschappen nam hij dra in de
Algerijnse onafhankelijkheidsbewe
ging een leidende plaats in. Zijn mager
en hoekig gelaat, met de Mongools aan
doende wangen, het borstelige haar en
de stekende, altijd wantrouwig kijkende
blik uit zijn samengeknepen ogen, wa
ren geheel overeenkomstig zijn manier
van doen. Toen hij chef van de gene
rale staf van het leger der Algerijnse
vrijheidsbeweging was, lag zijn hoofd
kwartier dicht bij West-Algerië in de
Marokkaanse grensstad Oujda. Daar
voerde hij met zijn officieren en sol-
Boumedienne en Ben Bella waren en
zijn antipoden. Dat het tussen hen tot
een openlijke botsing moest komen,
stond voor de kenners der verhoudingen
in Algerië wel vast. Ben Bella heeft
het zover niet laten komen en min of
meer verrassend toegeslagen. Hij wordt
nu voorgesteld als de leider van een
voorgenomen staatsgroep en zijn arres
tatie is niet door de gewone politie ge
schied, maar door een speciale brigade,
welke Ben Bella er voor zijn speciale
doeleinden op na houdt.
Met Boumedienne verdwijnt nu een
der oudste en voornaamste leiders der
revolutie, de laatste die van het for
maat was om Ben Bella in zijn per-
(Van een bijzondere medewerker)
Er zyn mensen, die zeggen, dat de
opmars van de televisie de genadeslag
betekent voor de radio en dat elke
nieuwe investering daarin even weinig
winstkansen oplevert als een aandeel in
een failliete onderneming. Ze vinden
echter felle tegenstanders in de direc
teuren van de Franse Radio-omroep,
die zeggen, dat radio als actualitei
tenmedium op de eerste plaats zal blij
ven tronen en dat zy daarnaast als de
meest ideale verspreidster van muzika
le gebeurtenissen het opdringerige beeld
scherm ver achter zich Tal laten. En
om dit vertrouwen in de toekomst va i
de radio te demonstreren besloten zij
een tiental jaren geleden tot de bouw
van een radiopaleis in Parys, het mo
dernste in de wereld en voorzien van
de laatste technische snufjes op vrywel
elk gebied. Komende herfst zal dit pa
leis, dat »La malson de la Radio'* gaat
heten en dal al gedeeltelijk in gebruik
is genomen, officieel worden geopend.
,,La maison de la Radio", dat cir
kelvormig is gebouwd en 22 verdiepin
gen telt, krijgt een temperatuurrege
lingssysteem, dat uniek is. Het is na
melijk het meest betrouwbaar, het meest
afdoende en toch: het goedkoopste. Het
kost namelijk in gebruik helemaal niets.
Lit hebben technici mogelijk gemaakt
door de aanleg van een thermische cen
trale. een bijzonder ingewikkelde appa
ratuur, waarvan de werking berust op
de constante temperatuur van het grond
water op 550 meter beneden de aard
kost. Vanaf die diepte pompen krach-
Het jaar 1962, aldus een over
zicht van de bouwactiviteit in Zee
land, samengesteld door her minis
terie van volkshuisvesting en we
deropbouw, stond voor de provin
cie Zeeland in belangrijke mate
Het opperbevel van de strijd
krachten in Oost-Duitsland en
het ministerie voor volksonder
wijs zijn het onlangs eens ge
worden over versterking van de
para-militaire opleiding. Als ar
gument voor de nieuwe maatre
gelen wordt aangevoerd, dat tot
dusver de opleiding te laks en te
zeer „met de linkerhand" ge
schiedde en dat de militaire pa
raatheid met het oog op de bui
tenlandse politieke situatie in
tensiever moet worden.
Leger en ministerie werden het eens,
nadat de ervaringen me* nieuwe para
militaire opleidingsmetnoden in 16
middelbare scholen. 18 vakscholen en
zes leerlingentehuizen onderzocht wa
ren. Hier had men sedert het begin
van het jaar methoden uit de verschil
lende landen van het Oostblok, die van
communistisch China inbegrepen, toe
gepast. In het bijzonder werd de uit
Tsjechoslowakije afkomstige methode
tot opleiding van „groepen jonge
scherpschutters van 15 tot 17 jaar over
genomen. Militaire deskundigen bewe
ren te hebben ontdekt, dat op deze
leeftijd opgeleide scherpschutters tot
veel meer in staat zijn dan pas tijdens
de militaire dienst ontdekte goede
scherpschutters.
Teneinde uit de jeugd van beiderlei
kunne de beste schutters te selecteren,
zal de selectie aan alle scholen voor
voortgezet onderwijs geschieden. Wan
neer er geen schietbanen in de buurt
zijn, dan moeten leraren en scholieren
zelf tijdens liet polytechnische onder
wijs deze scihetbanen en -hallen bou
wen. Een eerste schietbaan kwam zo
juist gereed in een middelbare school
bij Schwerin.
Het werk daaraan had invloed op de
cijfers voor polytechnische vakken. Te
gelijkertijd begon een schietcursus, die
tot dusver zes mannelijke en twee
vrouwelijke scherpschutters oplever
den. Om in vorm te blijven moeten de
meisjes en jongens drie keer per week
aan schietoefeningen deelnemen. In
Krössnitz liggen tengevolge van deze
intensieve opleiding de tref-resultaten
procentueel hoger dan die van de on-
derofficierenschool in Eggesin/Ucker-
münde. De jonge scherpschutters mo
gen nu al op aardewerken schijven
schieten en krijgen van nu af aan op
leiding in het schieten tijdens de nacht
met opgezet vizier. De instructie ge
schiedt door een infanterie-officier, die
door een leraar, die in militaire dienst
is geweest, geassisteerd wordt. Men
heeft de jeugdige scherpschutters ook
al op legerplaatsen laten optreden en
aan de soldaten ten voorbeeld gesteld.
Vandaar, dat de school in Krössnitz in
de richtlijnen van het ministerie in
Oost-Berlijn aan alle scholen voor
voortgezet onderwijs een navolgens
waardig voorbeeld genoemd-
Tot dusver hebben 280 middelbare en
vakscholen zich verplicht zelf schietba
nen te bouwen. De plaatselijke afde
lingen van het para-militaire „Genoot
schap voor Sport en Techniek" helpen
daarbij, evenals de plaatselijke afde
lingen van de communistische jeugd
organisatie. Terwijl de overige scholie
ren schietles met luchtgeweren krijgen,
kunnen de jeugdige scherpschutters
met gewone infanteriegeweren en
scherpe munitie oefenen.
Het oppercommando van het leger
wil niet alleen schietopleiding op grote
schaal, maar ook actieve samenwer
king met de bestaande strijdgroepen in
de bedrijven. Jonge scherpschutters
met voltooide opleiding worden voor
zogenaamde noodgevallen ingedeeld
bij de Plaatsel. bedrijfsstrijdgroepen.
De leerlingen moeten 1 keer per week
aan een oefening van zo'n strijdgroep
ter plaatse deelnemen. Zij zullen in
speciale eenheden ingedeeld worden,
die tot taak krijgen belangrijke punten
en objecten te beschermen. De overige
reeds opgeleide leerlingen moeten een
„eenheid ter bescherming van de
school" vormen.
Teneinde de leerlingen van die scho
len en onderwijsinstellingen, die tot
aan de grote vakantie nog geen schiet
banen e.d. hebben gebouwd, toch bij
de opleiding te betrekken, moeten alle
scholieren boven de 13 jaar, voorzover
zij hun vakantie doorbrengen in zo
merkampen, regelmatig schietles krij
gen. Na de vakantie moeten zij dan
gaan aandringen op oefenmogelijkhe
den op school. Tijdens de vakantie zul
len de 13 - 15-jarige meisjes en jongens
les in het schieten met een luchtge-
weer krijgen. Ouderen krijgen leger
geweren met losse flodders. Bijzonder
goede schutters krijgen dan in de laat
ste fase van de opleiding scherpe mu
nitie. Aangezien deze zomer in Oost-
Duitsland 2,46 miljoen jongeren en
scholieren in vakantiekampen jnderge-
bracht worden, rekent men op de op
leiding van 310.000 jonge scherpschut
ters. Het leger zal in al die kampen
instructeurs en wapens ter beschikking
stellen. De jonge kinderen krijgen wa
pens van het „Genootschap voor Sport
en Techniek". De jongeren op vak- en
ambachtsscholen, die een schietoplei
ding kregen moeten de bedrijfsgroepen
verjongen. Meisjes en jongens van de
ze scholen zullen na een politieke scho
lingscursus te hebben doorlopen een
verdere praktische opleiding in die
strijdgroepen krijgen. Teneinde hen
daarop voor te bereiden, wil men op
de vakscholen de schietopleiding ver
plicht stellen en verbinden met politie
ke scholingscursussen. Bovendien staan
op de vakscholen als leervak „burger-
oorlogkunde", „partizanenstrijd" en
„bewakingsoefeningen" oP 't lesrooster
Er bestaan natuurlijk mogelijkheden
om aan de schietopleiding te kunnen
ontkomen. Op vele scholen gaat 't pa~
rooi rond „Wie slecht schiet, behoeft
gauw niet meer mee te doen." Zelfs
meisjes en jongens met zeer goede
ogen schieten daarom vaak mis. Hier
op heeft de regering en ook het leger
kennelijk gerekend, want de scholen
kregen opdracht om cijfers tijdens de
schietopleiding te geven, die op het
rapport komen.
Of men de ontbrekende technische
„intelligentsia" kan opleiden, door
jongeren naar de universiteiten te stu
ren, die voor wiskunde slechte maar
voor schieten goede cijfers hebben,
mag betwijfeld worden.
in het teken van de structuurver
anderingen in de provincie. De
aanwijzing als prolbeemgebid,
die in 1959 plaats vond, begon
vruchten af te werpen in een dui
delijk toegenomen industriële ac
tiviteit, die vooral in Terneuzen
een spectaculair beeld vertoonde.
Ook de her-oriëntatie op agrarisch
gebied bracht een vergrote vraag
naar bouwwerken met zich.
In 1962 is in de provincie Zeelandvoor
een bedrag van 54,6 miljoen in de
gebouwensector (inclusief de woning
bouw) geproduceerd. Hierbij zijn de
werken met een bouwsom van 2000.
en minder niet meegerekend.
Er kwamen in de provincie 1617 wo
ningen gereed, waarvan 260 in de onge
subsidieerde sector. Van de in 1962 gereed
gekomen woningen werden er 27 uitge
voerd volgens een goedgekeurd bouwsyS'
teem. Aan het einde van het jaar waren
1654 woningen in uitvoering tegen 1540
op 31 december 1961. In het tijdvak van
5 mei 1945 tot 31 december 1962 werden
in totaal 28.270 nieuwe woningen opge
leverd.
Machtiging tot gunning werd verleend
voor de bouw van 983 woningwetwonin
gen. In dit aantal zijn 68 woningen voor
bejaarden begrepen, 242 woningen te
bouwen volgens zogenaamde keuzeplan
nen, 100 woningen ter vervanging van
krotten en 223 woningen ter vervanging
van noodwoningen.
Volgens de premieregeling voor de par
ticuliere bouw werd subsidie toegekend
voor 457 woningen. Van dit aantal waren
er 311 bestemd voor eigen bewoning,
waarvan 30 ter vervanging van krotten,
Bovendien werd premie toegekend voor
drie tehuizen voor bejaarden.
Voor de bouw in de ongesubsidieerde
sector werden vergunningen afgegeven
voor 414 woningen.
Voor toekenning van een subsidie vol
gens de premieregeling woningverbete
ring en -splitsing werden plannen goed
gekeurd voor verbetering van in totaal
145 woningen, vervanging van 580 ton-
privaten en splitsing van vijf panden.
Voor 75 woningen werd in beginsel
een premie toegezegd op grond van de
in januari 1962 van kracht geworden „be
schikking krotopruimingspremie".
Toestemming werd gegeven voor het
slopen van 106 noodwoningen. Op 1 janu
ari 1963 stonden in Zeeland in totaal nog
1170 noodwoningen.
In 1962 werd begonnen met de verbe
tering van het woongerief en de uitvoe
ring van achterstallig onderhoud van 241
woningwetwoningen.
Ingevolge de daarvoor geldende rege
ling werd definitieve toestemming gege
ven voor overdracht aan de bewoners
van 114 woningwetwoningen.
tige machines grondwater van 27 gra
den en hete perslucht door een buizen
systeem, dat door het gehele gebouw
voert en dat in de winter verwarmt tot
die temperatuur en in de zomer af
koelt. Natuurlijk, de aanleg van de in
stallatie op zich heeft veel geld gekost,
maar die kosten worden gecompenseerd
door besparingen aan brandstof, aan
schoorsteenonderhoud en door het tota
le gemis aan afvalmateriaal en rook.
Het radiopaleis, dat gelegen is aan de
Quai de Passy, bevat ruim zestig stu
dio's waarvan er drie bijzonder groot
zijn. De eerste, die bestemd is voor de
uitzending van muzikale evenementen,
kan duizend toeschouwers bevatten, de
tweede zal speciaal worden gebruikt
voor grote ontspanningsprogramma's en
telt eveneens duizend zitplaatsen, de der
de is gereserveerd voor opnamen van
bijvoorbeeld oratoria en opera's. Enkele
van de ruim zestig opnameruimten kun
nen worden gebruikt door de televisie.
Er is er zelfs één, die is ingericht voor
journaalopnamen, terwijl in de grote
ontspanningsstudio ten behoeve van de
beeldschermcollega's speciale verlich-
tingsapparaturen zijn aangebracht en
draaitonelen, die wisseling van decors
in enkele seconden mogelijk maken.
Niet alleen de studio's en de bijna
twaalfhonderd kantoren, noch de slechts
vijftig liften en de atoom vrije schuilkel
der voor zeshonderd personen hebben
het radiopaleis tot een stadje op zich
gemaakt De bouwers hebben er name
lijk degelijk rekening mee gehouden,
dat dit gebouw plaats zal moeten bie
den aan vele artiesten, technici, admi
nistrateurs, decorbouwers enz. Daarom
hebben zij' een belangrijk deel van de
ruimte bestemd voor zogenaamde onder
afdelingen, afdelingen, die met de ra
dio- of t.v.-produktie op zich helemaal
niets te maken hebben, maar die het
leven en werken vergemakkelijken van
de mensen, die een groot deel van de
dag in het gebouw gehuisvest zijn. Zo
vindt men in „La maison de la Radio"
niet alleen een bank, maar ook een bar,
tabakswinkel, boekenhandelaren, een
klein ziekenhuisje kappers, platenwin
kels, impresariokantoren, enzovoorts,
terwijl er ten behoeve van de gasten
men verwacht er elke avond zo'n
2500 belangstellenden, die getuigen wil
len zijn van de uitzendingen van grote
programma's ondergrondse parkeer
plaatsen zijn aangelegd, al zullen die
nog lang niet aan iedereen een plaatsje
kunnen bieden.
Een opsomming te geven van alle
nouveautés, die in dit grootse centrum
te vinden zijn, zou kolommen vergen.
Maar enkele ervan, die toch wel bijzon
der tot de verbeelding spreken, mogen
wij hier niet onvermeld laten. Zo be
schikt het radiopaleis over een in de
cirkelvormige bouw opgenomen toren
van 65 meter, waarvan de verdiepingen
elk bijzonder hoog zijn. Dit hebben de
architecten speciaal zo gedaan om de
moderne geluidsarchivarissen gemakke
lijk de gelegenheid te bieden hun ,,ge-
heugen"-systeem een plaats te geven.
In de toren bevinden zich namelijk
en bijgeluiden, die ooit in een Franse
straks alle banden, platen, films, boeken
radio-uitzending gebruikt werden en
wellicht nog eens toegepast kunnen wor
den. Natuurlijk is de archivering van
aan enkele magazijnmeester kan worden
deze miljoenen stukken geen zaak, die
opgedragen. Zij zouden niet alleen
handen, maar ook herinneringsvermogen
tekort komen om alles te ordenen, res
pectievelijk terug te vinden. Daarom zijn
er in de toren enkele elektronische ge
heugens, een klein soort computers, op
gesteld met behulp waarvan benodigde
archiefstukken binnen enkele seconden
kunnen worden gelokaliseerd. Andere
nieuwigheden zijn de volautomatische
telefooncentrale, die twee- tot vierdui
zend gesprekken tegelijk kan verwer
ken, de elektronische oproep-appara-
tuur, waarmede intern bezoekers en me
dewerkenden kunnen worden gewaar
schuwd, een buizenpostinstallatie van
vele kilometers lengte en een volauto
matische machinerie, die ervoor zorgt,
dat de buitenmuren en ramen regel
matig ontdaan worden van vuil en stof.
Een belangrijk winstpunt van de
gehele bouw is, dat het dermate
groot en omvangrijk is, dat het mo
gelijk zal blijken alle diensten van de
Franse radio, die nu verspreid over
een groot aantal Parijse boulevard-
panden gehuisvest zijn, te centralise
ren. Hierdoor zal zowel veel '-antoor-
als veel woonruimte vrijkomen in de
Franse hoofdstad. De autoriteiten in
het land van Marianne hebben echter
niet de illusie, dat met het vrijkomen
van deze panden nu ook meteen het
Parijse woningprobleem zal zijn opge
lost. Maar schelen doet het wel..!
daten een hard leven vol opofferingen.
Hij werkte er hard, verdween en dook
weer op in het grootste geheim en zat
hele nachten aan zijn schrijftafel om er
allerlei plannen uit te werken en in
structies voor de opleiding van de
troepen op te stellen. Ook toen hij de
hoogste militaire chef van de gehele
vrijheidsbeweging was geworden, toon-
de hij een grote afkeer van alle uiter
lijke vertoon, van banketten en rede
voeringen.
Overeenkomstig: zijn aard, bleef Bou
medienne ook als minister van Lands
verdediging en chef van het Nationale
Volksleger van Ben Bella's „demo
cratische Algerijnse Volksrepubliek" op
de achtergrond. HU trad alleen met
kracht op de voorgrond, wanneer het
erom ging de positie van dit Volksleger
in de nieuwe staat te handhaven.
In de controverse tussen Ben Bella
en Ben Khider, die daarover ging, dat
Khider als chef van de Nationale Par
tij deze tot staatdragende partij wilde
maken, om aldus controle over de re
gering te kunnen uitoefenen, stond Bou
medienne consequent aan de zijde van
Ben Bella. Ben Khider ging naar het
front van de meest in Frankrijk le
vende tegenstanders van het regime
over en begon van daaruit tesamen
met verscheiden andere onttroonde lei-
ders een campagne tegen Boumedien
ne, wie men de schuld voor de ver
deeldheid in de schoenen schoof. In de
plaats van Khider werd Boumedienne
eerste plaatsvervanger van staatschef
Ben Bella. Boumedienne was van oor
deel, dat het onafhankelijke Algerië
slecht gestart was, al spoedig in de
modder van halfheid, onkunde en -er-
deeldheid was blijven steken en dat
eigenlijk met een nieuw begin begonnen
zou moeten worden. Ben Bella was het
hierover met hem niet eens. De meen
de, dat men kalm moest afwachten en
toezien, hoe zich langzaam een Mgen
Algerijns socialisme zou ontwikkelen.
Daarbij zweefde hem Fidel Castro's
voorbeeld voor ogen, wiens optreden als
volkstribuun en lieveling der massa Ben
Bella wel waard vond na te doen. Bou
medienne was dit geïmproviseer en de
ze verdachte personencultus een doorn
in het oog. Hij meende, dat Algerië het
vastomlijnde Arabisch-socialistisch be
stel van Nasser diende te aanvaarden.
Waarschijnlijk is het wel, dat Boume
dienne naarstig werkte aan een plan
om met behulp van het Nationale Volks
leger dit Arabisch-socialistische bestel
aan de macht te brengen.
Bij de opening van een militaire
school voor de opleiding van verbin
dingstroepen hield hij dezer dagen
weliswaar nog steeds in zijn oude
functie van chef van het Nationale
Volksleger maar ook als tweede staats
chef een rede, waarin hij dingen zei,
die de notie tegen hem. die al lang
georganiseerd werd, heeft versneld.
De 38-jarige magere officier in zijn
verschoten regenmantel sprak even
onbeholpen en houterig als altijd,
maar hij sprak niettemin Jreigende
duidelijke taal tegen „de vijanden van
leger en volk" ze dus in een adem
noemend.
Ben Bella heeft geen risico genomen
en een aantal medestanders als ver
dacht van hoogverraad doen opsluiten.
Het is hoogst interessant hoe de toe
stand zich verder ontwikkelen zal. Ben
Bella moge naar buiten demonstreren
dat hij zich nog altijd voor de sterke
man houdt, in werkelijkheid is ook zijn
positie niet stevig. Het is algemeen be
kend, dat de naar Frankrijk uitgewe
ken Algerijnse kopstukken in betekenis
en aantal zijn toegenomen en zich op
een spoedige kans in Algerië voorbe
reiden. Er kan in weinig tijds in Al
gerië veel veranderen.
(Advertentie)
VOCHTDICHTE
TENT VOOR
SIGAREN
Ook in een dubbele dubbeldaks
tent worden sigaren vochtig.
Net als in een caravan. Alleen
in de goede sigarenwinkel wordt
de gevoelige sigarensmaak af
doende tegen vocht beschermd.
Toch kunnen kampeerders te
genwoordig rustig een paar
doosjes sigaren meenemen. Als.
het maar Senator Special seno-:
ritas zijn! Die milde, geurige;
sigaartjes hebben hun eigen
vochtvrije tentde unieke lucht
dichte Tropical-verpakking.
Gaat U er op uit in weekend en
vakantie? Wilt U toch lekker
droog roken? Neem dan de
doosjes-met-de-flappen mee.
Koop Senator Special senoritaf
van 14 ct.
De orthodoxe leiders van de landen
achter het ijzeren gordijn zijn tijdens
hun verblijf op Athos, ter viering van
het 1000-jarig bestaan van het klooster
,De grote Laura' overeengekomen waar
nemers naar de tweede zittingsperiode
van het concilie te sturen. Dit meldt
de Tablet, het katholieke Engelse week
blad. Op de eerste zittingsperiode van
het concilie waren, zoals men weet,
alleen de waarnemers van de Russisch-
orthodoxe kerk van Moskou aanwezig.
De Tablet meldt verder, dat er geen
reden bestaat aan te nemen, dat de
Grieks-orthodoxe kerk haar afwijzende
houding ten aanzien hiervan zal ver
anderen.
IN plaats van de re
aangekondigde opei
delta delusa" van Ha
de KRO-televisie hedi
verfilming uit van d«
opera „Fidelio" van I
Beethoven.
Zoals gemeld kon de
i van Haydns opera ni<
in verband met de ho
i rechten die erop biel
f ten. De opera „Fid<
symbool en een do
tegelijk van het sti
vrijheid. Uit de geh
spreekt een dramati
theose van redding ui
en nood, van verlossi:
nacht naar het licht.
Lloevelen hebben niet gep
opera op film over te
Meestal draaiden deze pog
'n fiasco. Een van de weinii
tn wel slaagde is de opi
Walter Felsenstein. Het i
hij en de bekende Parijse
Nicola Hayer bereikten, b
barend. Zij slaagden erin v;
niet slechts een mechanise!
te maken van een zaaluitvi
vonden een totaal nieuw
aardige uitdrukkingswijze
ware uit de geest van Beet]
werd geboren.
Voor de operaliefhebber in
en nu ook thuis voor h
werd een gesloten eenhei
muziek en zang bereikt c
is en daarmee de grondi
opera het best tot leven bi
Doordat bij de rolverdeli
band met de verfilming
niet alleen op stemkwaliteit
zeer op acteertalent werd
stond een ensemble van b
men met internationale
hierdoor en door de regie
Felsenstein werd dit muzi
Beethoven in filmvorm, eei
lijke gebeurtenis.
^/an de hoofdrolspelers noe
de Parijse actrice Claude
van de Comédie Franqaisi
van Eleonore. Richard H
stan), George Wieter (R<
Schoener (Marcelline),
(Heinz Rehfuss) als Pizarri
ger (Jaquino), Erwin Groi
fred Poell) als Fernando. 1
het koor van de Weense
en speelt het Weens symi
o.l.v. Fritz Lehmann. De ai
ding en regie berust bij Wa
stein.
Voor de kijkers geven wij
kort de inhoud van de Fid
Florestan, een politieke gei
opgesloten In een Spaanse
wel op last van de gouverr
provincie, Don Pizarro. H:
Er moet nog meer vervalst
geld uit de periode van het
op de bodem van het Top
Stiermarken rusten. Hiervan
sporingggroep, die naar men
steund zou worden door in Z
wonende Duitsers, overtuigd.
In een verklaring zeggen c
kers dat de S.S. in de laatste
oorlog tweeëntwintig kiste
bankbiljetten en bewijzen
misdaden bevattend, in het
gedeponeerd. Een van deze k
gm van dit jaar door iemand,
aan de groep bekend is,
Men heeft de autoriteiten vi
Ken toestemming gevraagd
gaa? zoeken, doch
niet verleend.
t25 de 5'Belopen jaren hebt
?nderzoekingsteams v
i0?1 een onderzoek
rimuf? 151?ten in te stellen, i
ppWm klstei? uit het meer
genaaid waarin voor een 1
ffü.- Joei1 P°nd sterling >u
gentig miljoen gulden) verv
se bankbiljetten bleken te
nazis waren van plan deze
ae loop van de oorlog boven
werpen en daardoor
cnaos te veroorzaken.
bec
(c
(Advertentie)
1UJ HiHM'lirltli f,
HcN«a|M Syndic*
f