Aantal Indianen in VS neemt toe Ook zij ondervinden wat rassenhaat is.... NHM VERBANNEN LEIDERS besluipen thans Ben Bella Modern radiopaleis in Parijs wordt a.s. herfst geopend In Oost-Duitsland: schietbanen bij de scholen Verf ili met In Zeeland in '62 voor 54,6 miljoen gebouwd Toen de blanken kwamen Reservaten beste middel „UITSTERVENDE AMERIKAAN" niet uitgestorven Een half miljoen Boumedienne voorlopig verdwenen ANTIPODEN ENORM ARCHIEF IN HOGE TOREN Grondwater zorgt voor kosteloze verwarming longens en meisjes moeten scherpschutter worden 8 BANK Thermische centrale In teken van structuurveranderingen: Meer industriële activiteit Zestig studio's Technische snufjes BEN KHIDER VERLOOR BOUMEDIENNE'S PLANNEN Orthodoxe kerken uit Oost-Europa ook op concilie Vanavond o IN STIERMAK 90miljoen aa Engels ge WILM/tóA'A WAAI? KM J! DAGBLAD DE STEM VAN DINSDAG 9 JULI 1963 (Eigen buitenlandse dienst) Het is een jaar of veertig geleden, dat een boek van de toen zeer populaire schrijfster Zane Grey, wier werken in de tijd van de stomme film veelvuldig verfilmd zijn, in Amerika grote opwinding veroorzaakte. Het boek heette „De uit stervende Amerikaan" en behandelde op realistische en spannende wijze het ogenschijnlijke uitsterven van de oud ste bewoners van Amerika, de Navajo-Indianen. Het leek er toen op dat deze stam, geteisterd door ziekten en aanpas singsmoeilijkheden, weldra van de aardbodem verdwenen zou zijn. Maar de sombere voorspelling van Zane Grev is niet bewaarheid. Niet alleen de Navajo's, maar ook andere Indianenstammen hebben de beschavingscrisis overwonnen, hun aantal is zeer regelmatig toegenomen en ze hebben veelal zelfs een bepaalde welstand veroverd. Volgens de laatste cijfers, stonden de Indianen rond de eeuwwisseling op een dieptepunt. Sinds ongeveer 1930 ge ven de bevolkingscijfers een toename van ongeveer 60 procent aan. Noord- Amerika telt op dit ogenblik weer een half miljoen Indianen. Daarvar leven er ongeveer 300.000 in Indianenreser vaten met een oppervlakte van meer dan 20 miljoen hectaren, die voor twee derde deel verzorgd worden door het Bureau voor Indiaanse aangelegenheden van de regering der Verenigde Sta ten. De niet meer in de reservaten levende Indianen hebben zich met de gewone bevolking van de Ver. Staten vermengd. Zij hebben zich volkomen aan het bur- gelijk leven ingepast en ze zijr in alle beroepen en vakken vertegenwoordigd. Zelen van hen hebben hoge posities veroverd, zoals Charles Curtis, een nakomeling van Osage- en Kawstam- hoofden, die van 1929 tot 1933 Ameri kaans vice-president was. Gedurende de tweede wereldoorlog hebben 25.000 Indianen in het leger ge diend en het aantal juristen, leraren, beambten, artsen e.d. wordt steeds gro ter. Een aantal Amerikaanse staten heeft Indiaanse namen zoals Massa chusetts. Illinois, Missouri, Dakota. In het Engels der Amerikanen treft inen zeer vele Indiaanse woorden aan. De komst van de blanken in de In diaanse gebieden is voor de Indianen min of meer catastrofaal geweest. Zij werden in hun traditionele levenswijze gestoord en men stond hen naar het leven. In het oosten van de States stierven zij geheel uit, gedeelte lijk door verdelging, deels door de ziek ten welke de blanken hun gebracht had den. Wat over bleef werd geleidelijk door de blanken geassimileerd. Bij hun trek naar het westen hebben de blanken vele stammen eenvoudig onder de voet gelopen of hen van hun voorvader lijke grond verdreven. Enkele krachtige stammen hielden stand. Men vindt hen op de dag van heden nog voornamelijk in het westen en zuidwesten, de zoge naamde reservaten. Deze reservaten zijn uitsluitend voor Indianenstammen be stemd en alles wat daar groeit en bloeit is uitsluitend voor hen. De bo dem en zijn opbrengst worden niet be last. Het bestuur en de administratieve Indianen... niet alleen objecten voor prachtige plaatjes, maar mensen, die recht hebben op een eerlijke plaats in de Amerikaanse maatschappij. en materiële verzorging komen geheel voor rekening van het Bureau voor In diaanse aangelegenheden. Bij de wet van 1924 hebben alle In dianen, in de V.S. geboren het Ameri kaanse staatsburgerschap verkregen. Zo heeft ook de in een reservaat levende Indiaan dezelfde rechten en plichten als elke Amerikaanse burger. Hij heeft kiesrecht en kan een openbaar ambt bekleden. Helaas is ook de Indiaan, die buiten het reservaat, in de gewone Ameri kaanse burgermaatschappij leeft, her haaldelijk slachtoffer van de rassendis criminatie. Zo ondervinden Indianen in enige delen van de V.S. nog steeds moeilijkheden wanneer het om de keuze van een woning, het betreden van een restaurant of andere publieke inrich tingen gaat, wanneer zij niet onder het bestuur van de regering van Was hington maar van de afzonderlijke Sta ten staan. De scholen in de reservaten, 260 in getal, worden door 39.000 kinderen be zocht, terwijl 70.000 kinderen de gewo ne Amerikaanse scholen bezoeken. De grootste zorg van de regering is de economische positie van de Indianen te verbeteren. Men streeft ernaar de stammen door verschillende hulpmaat regelen ertoe te brengen de natuurlijke schatten van hun land te exploiteren. Akkerbouw, veeteelt en handwerk zijn niet genoeg om hun een goed be staan te verzekeren, er moet meer en lonende werkgelegenheid worden ver schaft. Men heeft b.v. in een Cherokee- reservaat in Noord-Carolina een textiel fabriek gebouwd, terwijl in een reser vaat in Zuid-Dakota een visconserven- fabriek werkt, die aan 400 Sioux-India- nen werk verschaft. Er wordt wei eens de vraag gesteld, of de Ver. Staten deze reservaten moe ten handhaven en of de Indianen die feitelijk niet als discriminatie ervaren. Op een in 1961 in Chicago gehouden congres van 70 Indianenstammen beves tigden de zevenhonderd Tndiaanse afge vaardigden dat de instandhouding van de reservaten het beste middel was om de belangen der stammen t~ dienen. Een groot deel der Indianen wil zich met de blanken niet assimileren, een ander deel acht zich op grond van hun beschavingspeil daartoe nog niet rijp. De trek naar de steden betekent een radicale breuk met de stam en de stammenzeden. Indien de Indiaan niet op verstandige wijze bij deze stap wordt „opgevangen", kan het snel mislopen en zou hij slechts het stedelijke proleta riaat vermeerderen. Ook hier treedt het Staatsbureau voor Indiaanse aangele genheden op, dat door middel van ad viesbureaus zorgt voor raad, beroeps opleiding en financiële hulp. De India nen zelf trachten elkaar te steunen door blijvende contacten +e organiseren. Er is een Pan-Indiaanse Beweging groeiend, die reeds tamelijk veel in vloed heeft. (Advertentie) Gaat u op reis? Wendt u dan tot de N.H.M. voor uw retsdevlezen in bankbiljetten of reis- cheques. krijgt er een handig gidsje bljmetenkele nuttige wenken voor de reis. NEDERLANDSCHE HANDEL-MAATSCHAPPIJ (Eigen buitenlandse dienst) De revolutie verslindt haar eigen kinderen. Dit oude spreekwoord wordt weer eens bewaarheid in het lot, dat verscheidene aanvoerders van de Algerijnse onafhankelijkheidsbeweging hebben ondergaan. Zij zijn bereids van het toneel verdwenen, naar de achtergrond gedrongen of voor goed uitgeschakeld. Wie zal het zeggen In een dictatorische éénpartij staat als Algerië nu geworden is met de ambitieuze, koud-be- rekende Ben Bella aan het hoofd is het lastig achter de waarheid te komen. De wijze, waarop hij thans zijn grootste rivaal Rouari Boume- dicne en enige van diens medestanders heeft geëlimineerd en de ach terbakse wijze, waarop hij over de gang van zaken met betrekking tot deze aanhoudingen aan het parlement inlichtingen verstrekte, geeft wel enig perspectief op de richting welke het nieuwe Algerije uitgaat. soonlijke strevingen de voet dwars te zetten. Boumedienne bezocht als jongeman de El-Azar-Universiteit van Kairo. Daar maakte hij zich een wereldbeschouwing eigen, welke zijn intieme vrienden be schrijven als een mengsel van oosters collectivisme, gereformeerd Islamitis- me en Pruisische militaire ascese. Met deze eigenschappen nam hij dra in de Algerijnse onafhankelijkheidsbewe ging een leidende plaats in. Zijn mager en hoekig gelaat, met de Mongools aan doende wangen, het borstelige haar en de stekende, altijd wantrouwig kijkende blik uit zijn samengeknepen ogen, wa ren geheel overeenkomstig zijn manier van doen. Toen hij chef van de gene rale staf van het leger der Algerijnse vrijheidsbeweging was, lag zijn hoofd kwartier dicht bij West-Algerië in de Marokkaanse grensstad Oujda. Daar voerde hij met zijn officieren en sol- Boumedienne en Ben Bella waren en zijn antipoden. Dat het tussen hen tot een openlijke botsing moest komen, stond voor de kenners der verhoudingen in Algerië wel vast. Ben Bella heeft het zover niet laten komen en min of meer verrassend toegeslagen. Hij wordt nu voorgesteld als de leider van een voorgenomen staatsgroep en zijn arres tatie is niet door de gewone politie ge schied, maar door een speciale brigade, welke Ben Bella er voor zijn speciale doeleinden op na houdt. Met Boumedienne verdwijnt nu een der oudste en voornaamste leiders der revolutie, de laatste die van het for maat was om Ben Bella in zijn per- (Van een bijzondere medewerker) Er zyn mensen, die zeggen, dat de opmars van de televisie de genadeslag betekent voor de radio en dat elke nieuwe investering daarin even weinig winstkansen oplevert als een aandeel in een failliete onderneming. Ze vinden echter felle tegenstanders in de direc teuren van de Franse Radio-omroep, die zeggen, dat radio als actualitei tenmedium op de eerste plaats zal blij ven tronen en dat zy daarnaast als de meest ideale verspreidster van muzika le gebeurtenissen het opdringerige beeld scherm ver achter zich Tal laten. En om dit vertrouwen in de toekomst va i de radio te demonstreren besloten zij een tiental jaren geleden tot de bouw van een radiopaleis in Parys, het mo dernste in de wereld en voorzien van de laatste technische snufjes op vrywel elk gebied. Komende herfst zal dit pa leis, dat »La malson de la Radio'* gaat heten en dal al gedeeltelijk in gebruik is genomen, officieel worden geopend. ,,La maison de la Radio", dat cir kelvormig is gebouwd en 22 verdiepin gen telt, krijgt een temperatuurrege lingssysteem, dat uniek is. Het is na melijk het meest betrouwbaar, het meest afdoende en toch: het goedkoopste. Het kost namelijk in gebruik helemaal niets. Lit hebben technici mogelijk gemaakt door de aanleg van een thermische cen trale. een bijzonder ingewikkelde appa ratuur, waarvan de werking berust op de constante temperatuur van het grond water op 550 meter beneden de aard kost. Vanaf die diepte pompen krach- Het jaar 1962, aldus een over zicht van de bouwactiviteit in Zee land, samengesteld door her minis terie van volkshuisvesting en we deropbouw, stond voor de provin cie Zeeland in belangrijke mate Het opperbevel van de strijd krachten in Oost-Duitsland en het ministerie voor volksonder wijs zijn het onlangs eens ge worden over versterking van de para-militaire opleiding. Als ar gument voor de nieuwe maatre gelen wordt aangevoerd, dat tot dusver de opleiding te laks en te zeer „met de linkerhand" ge schiedde en dat de militaire pa raatheid met het oog op de bui tenlandse politieke situatie in tensiever moet worden. Leger en ministerie werden het eens, nadat de ervaringen me* nieuwe para militaire opleidingsmetnoden in 16 middelbare scholen. 18 vakscholen en zes leerlingentehuizen onderzocht wa ren. Hier had men sedert het begin van het jaar methoden uit de verschil lende landen van het Oostblok, die van communistisch China inbegrepen, toe gepast. In het bijzonder werd de uit Tsjechoslowakije afkomstige methode tot opleiding van „groepen jonge scherpschutters van 15 tot 17 jaar over genomen. Militaire deskundigen bewe ren te hebben ontdekt, dat op deze leeftijd opgeleide scherpschutters tot veel meer in staat zijn dan pas tijdens de militaire dienst ontdekte goede scherpschutters. Teneinde uit de jeugd van beiderlei kunne de beste schutters te selecteren, zal de selectie aan alle scholen voor voortgezet onderwijs geschieden. Wan neer er geen schietbanen in de buurt zijn, dan moeten leraren en scholieren zelf tijdens liet polytechnische onder wijs deze scihetbanen en -hallen bou wen. Een eerste schietbaan kwam zo juist gereed in een middelbare school bij Schwerin. Het werk daaraan had invloed op de cijfers voor polytechnische vakken. Te gelijkertijd begon een schietcursus, die tot dusver zes mannelijke en twee vrouwelijke scherpschutters oplever den. Om in vorm te blijven moeten de meisjes en jongens drie keer per week aan schietoefeningen deelnemen. In Krössnitz liggen tengevolge van deze intensieve opleiding de tref-resultaten procentueel hoger dan die van de on- derofficierenschool in Eggesin/Ucker- münde. De jonge scherpschutters mo gen nu al op aardewerken schijven schieten en krijgen van nu af aan op leiding in het schieten tijdens de nacht met opgezet vizier. De instructie ge schiedt door een infanterie-officier, die door een leraar, die in militaire dienst is geweest, geassisteerd wordt. Men heeft de jeugdige scherpschutters ook al op legerplaatsen laten optreden en aan de soldaten ten voorbeeld gesteld. Vandaar, dat de school in Krössnitz in de richtlijnen van het ministerie in Oost-Berlijn aan alle scholen voor voortgezet onderwijs een navolgens waardig voorbeeld genoemd- Tot dusver hebben 280 middelbare en vakscholen zich verplicht zelf schietba nen te bouwen. De plaatselijke afde lingen van het para-militaire „Genoot schap voor Sport en Techniek" helpen daarbij, evenals de plaatselijke afde lingen van de communistische jeugd organisatie. Terwijl de overige scholie ren schietles met luchtgeweren krijgen, kunnen de jeugdige scherpschutters met gewone infanteriegeweren en scherpe munitie oefenen. Het oppercommando van het leger wil niet alleen schietopleiding op grote schaal, maar ook actieve samenwer king met de bestaande strijdgroepen in de bedrijven. Jonge scherpschutters met voltooide opleiding worden voor zogenaamde noodgevallen ingedeeld bij de Plaatsel. bedrijfsstrijdgroepen. De leerlingen moeten 1 keer per week aan een oefening van zo'n strijdgroep ter plaatse deelnemen. Zij zullen in speciale eenheden ingedeeld worden, die tot taak krijgen belangrijke punten en objecten te beschermen. De overige reeds opgeleide leerlingen moeten een „eenheid ter bescherming van de school" vormen. Teneinde de leerlingen van die scho len en onderwijsinstellingen, die tot aan de grote vakantie nog geen schiet banen e.d. hebben gebouwd, toch bij de opleiding te betrekken, moeten alle scholieren boven de 13 jaar, voorzover zij hun vakantie doorbrengen in zo merkampen, regelmatig schietles krij gen. Na de vakantie moeten zij dan gaan aandringen op oefenmogelijkhe den op school. Tijdens de vakantie zul len de 13 - 15-jarige meisjes en jongens les in het schieten met een luchtge- weer krijgen. Ouderen krijgen leger geweren met losse flodders. Bijzonder goede schutters krijgen dan in de laat ste fase van de opleiding scherpe mu nitie. Aangezien deze zomer in Oost- Duitsland 2,46 miljoen jongeren en scholieren in vakantiekampen jnderge- bracht worden, rekent men op de op leiding van 310.000 jonge scherpschut ters. Het leger zal in al die kampen instructeurs en wapens ter beschikking stellen. De jonge kinderen krijgen wa pens van het „Genootschap voor Sport en Techniek". De jongeren op vak- en ambachtsscholen, die een schietoplei ding kregen moeten de bedrijfsgroepen verjongen. Meisjes en jongens van de ze scholen zullen na een politieke scho lingscursus te hebben doorlopen een verdere praktische opleiding in die strijdgroepen krijgen. Teneinde hen daarop voor te bereiden, wil men op de vakscholen de schietopleiding ver plicht stellen en verbinden met politie ke scholingscursussen. Bovendien staan op de vakscholen als leervak „burger- oorlogkunde", „partizanenstrijd" en „bewakingsoefeningen" oP 't lesrooster Er bestaan natuurlijk mogelijkheden om aan de schietopleiding te kunnen ontkomen. Op vele scholen gaat 't pa~ rooi rond „Wie slecht schiet, behoeft gauw niet meer mee te doen." Zelfs meisjes en jongens met zeer goede ogen schieten daarom vaak mis. Hier op heeft de regering en ook het leger kennelijk gerekend, want de scholen kregen opdracht om cijfers tijdens de schietopleiding te geven, die op het rapport komen. Of men de ontbrekende technische „intelligentsia" kan opleiden, door jongeren naar de universiteiten te stu ren, die voor wiskunde slechte maar voor schieten goede cijfers hebben, mag betwijfeld worden. in het teken van de structuurver anderingen in de provincie. De aanwijzing als prolbeemgebid, die in 1959 plaats vond, begon vruchten af te werpen in een dui delijk toegenomen industriële ac tiviteit, die vooral in Terneuzen een spectaculair beeld vertoonde. Ook de her-oriëntatie op agrarisch gebied bracht een vergrote vraag naar bouwwerken met zich. In 1962 is in de provincie Zeelandvoor een bedrag van 54,6 miljoen in de gebouwensector (inclusief de woning bouw) geproduceerd. Hierbij zijn de werken met een bouwsom van 2000. en minder niet meegerekend. Er kwamen in de provincie 1617 wo ningen gereed, waarvan 260 in de onge subsidieerde sector. Van de in 1962 gereed gekomen woningen werden er 27 uitge voerd volgens een goedgekeurd bouwsyS' teem. Aan het einde van het jaar waren 1654 woningen in uitvoering tegen 1540 op 31 december 1961. In het tijdvak van 5 mei 1945 tot 31 december 1962 werden in totaal 28.270 nieuwe woningen opge leverd. Machtiging tot gunning werd verleend voor de bouw van 983 woningwetwonin gen. In dit aantal zijn 68 woningen voor bejaarden begrepen, 242 woningen te bouwen volgens zogenaamde keuzeplan nen, 100 woningen ter vervanging van krotten en 223 woningen ter vervanging van noodwoningen. Volgens de premieregeling voor de par ticuliere bouw werd subsidie toegekend voor 457 woningen. Van dit aantal waren er 311 bestemd voor eigen bewoning, waarvan 30 ter vervanging van krotten, Bovendien werd premie toegekend voor drie tehuizen voor bejaarden. Voor de bouw in de ongesubsidieerde sector werden vergunningen afgegeven voor 414 woningen. Voor toekenning van een subsidie vol gens de premieregeling woningverbete ring en -splitsing werden plannen goed gekeurd voor verbetering van in totaal 145 woningen, vervanging van 580 ton- privaten en splitsing van vijf panden. Voor 75 woningen werd in beginsel een premie toegezegd op grond van de in januari 1962 van kracht geworden „be schikking krotopruimingspremie". Toestemming werd gegeven voor het slopen van 106 noodwoningen. Op 1 janu ari 1963 stonden in Zeeland in totaal nog 1170 noodwoningen. In 1962 werd begonnen met de verbe tering van het woongerief en de uitvoe ring van achterstallig onderhoud van 241 woningwetwoningen. Ingevolge de daarvoor geldende rege ling werd definitieve toestemming gege ven voor overdracht aan de bewoners van 114 woningwetwoningen. tige machines grondwater van 27 gra den en hete perslucht door een buizen systeem, dat door het gehele gebouw voert en dat in de winter verwarmt tot die temperatuur en in de zomer af koelt. Natuurlijk, de aanleg van de in stallatie op zich heeft veel geld gekost, maar die kosten worden gecompenseerd door besparingen aan brandstof, aan schoorsteenonderhoud en door het tota le gemis aan afvalmateriaal en rook. Het radiopaleis, dat gelegen is aan de Quai de Passy, bevat ruim zestig stu dio's waarvan er drie bijzonder groot zijn. De eerste, die bestemd is voor de uitzending van muzikale evenementen, kan duizend toeschouwers bevatten, de tweede zal speciaal worden gebruikt voor grote ontspanningsprogramma's en telt eveneens duizend zitplaatsen, de der de is gereserveerd voor opnamen van bijvoorbeeld oratoria en opera's. Enkele van de ruim zestig opnameruimten kun nen worden gebruikt door de televisie. Er is er zelfs één, die is ingericht voor journaalopnamen, terwijl in de grote ontspanningsstudio ten behoeve van de beeldschermcollega's speciale verlich- tingsapparaturen zijn aangebracht en draaitonelen, die wisseling van decors in enkele seconden mogelijk maken. Niet alleen de studio's en de bijna twaalfhonderd kantoren, noch de slechts vijftig liften en de atoom vrije schuilkel der voor zeshonderd personen hebben het radiopaleis tot een stadje op zich gemaakt De bouwers hebben er name lijk degelijk rekening mee gehouden, dat dit gebouw plaats zal moeten bie den aan vele artiesten, technici, admi nistrateurs, decorbouwers enz. Daarom hebben zij' een belangrijk deel van de ruimte bestemd voor zogenaamde onder afdelingen, afdelingen, die met de ra dio- of t.v.-produktie op zich helemaal niets te maken hebben, maar die het leven en werken vergemakkelijken van de mensen, die een groot deel van de dag in het gebouw gehuisvest zijn. Zo vindt men in „La maison de la Radio" niet alleen een bank, maar ook een bar, tabakswinkel, boekenhandelaren, een klein ziekenhuisje kappers, platenwin kels, impresariokantoren, enzovoorts, terwijl er ten behoeve van de gasten men verwacht er elke avond zo'n 2500 belangstellenden, die getuigen wil len zijn van de uitzendingen van grote programma's ondergrondse parkeer plaatsen zijn aangelegd, al zullen die nog lang niet aan iedereen een plaatsje kunnen bieden. Een opsomming te geven van alle nouveautés, die in dit grootse centrum te vinden zijn, zou kolommen vergen. Maar enkele ervan, die toch wel bijzon der tot de verbeelding spreken, mogen wij hier niet onvermeld laten. Zo be schikt het radiopaleis over een in de cirkelvormige bouw opgenomen toren van 65 meter, waarvan de verdiepingen elk bijzonder hoog zijn. Dit hebben de architecten speciaal zo gedaan om de moderne geluidsarchivarissen gemakke lijk de gelegenheid te bieden hun ,,ge- heugen"-systeem een plaats te geven. In de toren bevinden zich namelijk en bijgeluiden, die ooit in een Franse straks alle banden, platen, films, boeken radio-uitzending gebruikt werden en wellicht nog eens toegepast kunnen wor den. Natuurlijk is de archivering van aan enkele magazijnmeester kan worden deze miljoenen stukken geen zaak, die opgedragen. Zij zouden niet alleen handen, maar ook herinneringsvermogen tekort komen om alles te ordenen, res pectievelijk terug te vinden. Daarom zijn er in de toren enkele elektronische ge heugens, een klein soort computers, op gesteld met behulp waarvan benodigde archiefstukken binnen enkele seconden kunnen worden gelokaliseerd. Andere nieuwigheden zijn de volautomatische telefooncentrale, die twee- tot vierdui zend gesprekken tegelijk kan verwer ken, de elektronische oproep-appara- tuur, waarmede intern bezoekers en me dewerkenden kunnen worden gewaar schuwd, een buizenpostinstallatie van vele kilometers lengte en een volauto matische machinerie, die ervoor zorgt, dat de buitenmuren en ramen regel matig ontdaan worden van vuil en stof. Een belangrijk winstpunt van de gehele bouw is, dat het dermate groot en omvangrijk is, dat het mo gelijk zal blijken alle diensten van de Franse radio, die nu verspreid over een groot aantal Parijse boulevard- panden gehuisvest zijn, te centralise ren. Hierdoor zal zowel veel '-antoor- als veel woonruimte vrijkomen in de Franse hoofdstad. De autoriteiten in het land van Marianne hebben echter niet de illusie, dat met het vrijkomen van deze panden nu ook meteen het Parijse woningprobleem zal zijn opge lost. Maar schelen doet het wel..! daten een hard leven vol opofferingen. Hij werkte er hard, verdween en dook weer op in het grootste geheim en zat hele nachten aan zijn schrijftafel om er allerlei plannen uit te werken en in structies voor de opleiding van de troepen op te stellen. Ook toen hij de hoogste militaire chef van de gehele vrijheidsbeweging was geworden, toon- de hij een grote afkeer van alle uiter lijke vertoon, van banketten en rede voeringen. Overeenkomstig: zijn aard, bleef Bou medienne ook als minister van Lands verdediging en chef van het Nationale Volksleger van Ben Bella's „demo cratische Algerijnse Volksrepubliek" op de achtergrond. HU trad alleen met kracht op de voorgrond, wanneer het erom ging de positie van dit Volksleger in de nieuwe staat te handhaven. In de controverse tussen Ben Bella en Ben Khider, die daarover ging, dat Khider als chef van de Nationale Par tij deze tot staatdragende partij wilde maken, om aldus controle over de re gering te kunnen uitoefenen, stond Bou medienne consequent aan de zijde van Ben Bella. Ben Khider ging naar het front van de meest in Frankrijk le vende tegenstanders van het regime over en begon van daaruit tesamen met verscheiden andere onttroonde lei- ders een campagne tegen Boumedien ne, wie men de schuld voor de ver deeldheid in de schoenen schoof. In de plaats van Khider werd Boumedienne eerste plaatsvervanger van staatschef Ben Bella. Boumedienne was van oor deel, dat het onafhankelijke Algerië slecht gestart was, al spoedig in de modder van halfheid, onkunde en -er- deeldheid was blijven steken en dat eigenlijk met een nieuw begin begonnen zou moeten worden. Ben Bella was het hierover met hem niet eens. De meen de, dat men kalm moest afwachten en toezien, hoe zich langzaam een Mgen Algerijns socialisme zou ontwikkelen. Daarbij zweefde hem Fidel Castro's voorbeeld voor ogen, wiens optreden als volkstribuun en lieveling der massa Ben Bella wel waard vond na te doen. Bou medienne was dit geïmproviseer en de ze verdachte personencultus een doorn in het oog. Hij meende, dat Algerië het vastomlijnde Arabisch-socialistisch be stel van Nasser diende te aanvaarden. Waarschijnlijk is het wel, dat Boume dienne naarstig werkte aan een plan om met behulp van het Nationale Volks leger dit Arabisch-socialistische bestel aan de macht te brengen. Bij de opening van een militaire school voor de opleiding van verbin dingstroepen hield hij dezer dagen weliswaar nog steeds in zijn oude functie van chef van het Nationale Volksleger maar ook als tweede staats chef een rede, waarin hij dingen zei, die de notie tegen hem. die al lang georganiseerd werd, heeft versneld. De 38-jarige magere officier in zijn verschoten regenmantel sprak even onbeholpen en houterig als altijd, maar hij sprak niettemin Jreigende duidelijke taal tegen „de vijanden van leger en volk" ze dus in een adem noemend. Ben Bella heeft geen risico genomen en een aantal medestanders als ver dacht van hoogverraad doen opsluiten. Het is hoogst interessant hoe de toe stand zich verder ontwikkelen zal. Ben Bella moge naar buiten demonstreren dat hij zich nog altijd voor de sterke man houdt, in werkelijkheid is ook zijn positie niet stevig. Het is algemeen be kend, dat de naar Frankrijk uitgewe ken Algerijnse kopstukken in betekenis en aantal zijn toegenomen en zich op een spoedige kans in Algerië voorbe reiden. Er kan in weinig tijds in Al gerië veel veranderen. (Advertentie) VOCHTDICHTE TENT VOOR SIGAREN Ook in een dubbele dubbeldaks tent worden sigaren vochtig. Net als in een caravan. Alleen in de goede sigarenwinkel wordt de gevoelige sigarensmaak af doende tegen vocht beschermd. Toch kunnen kampeerders te genwoordig rustig een paar doosjes sigaren meenemen. Als. het maar Senator Special seno-: ritas zijn! Die milde, geurige; sigaartjes hebben hun eigen vochtvrije tentde unieke lucht dichte Tropical-verpakking. Gaat U er op uit in weekend en vakantie? Wilt U toch lekker droog roken? Neem dan de doosjes-met-de-flappen mee. Koop Senator Special senoritaf van 14 ct. De orthodoxe leiders van de landen achter het ijzeren gordijn zijn tijdens hun verblijf op Athos, ter viering van het 1000-jarig bestaan van het klooster ,De grote Laura' overeengekomen waar nemers naar de tweede zittingsperiode van het concilie te sturen. Dit meldt de Tablet, het katholieke Engelse week blad. Op de eerste zittingsperiode van het concilie waren, zoals men weet, alleen de waarnemers van de Russisch- orthodoxe kerk van Moskou aanwezig. De Tablet meldt verder, dat er geen reden bestaat aan te nemen, dat de Grieks-orthodoxe kerk haar afwijzende houding ten aanzien hiervan zal ver anderen. IN plaats van de re aangekondigde opei delta delusa" van Ha de KRO-televisie hedi verfilming uit van d« opera „Fidelio" van I Beethoven. Zoals gemeld kon de i van Haydns opera ni< in verband met de ho i rechten die erop biel f ten. De opera „Fid< symbool en een do tegelijk van het sti vrijheid. Uit de geh spreekt een dramati theose van redding ui en nood, van verlossi: nacht naar het licht. Lloevelen hebben niet gep opera op film over te Meestal draaiden deze pog 'n fiasco. Een van de weinii tn wel slaagde is de opi Walter Felsenstein. Het i hij en de bekende Parijse Nicola Hayer bereikten, b barend. Zij slaagden erin v; niet slechts een mechanise! te maken van een zaaluitvi vonden een totaal nieuw aardige uitdrukkingswijze ware uit de geest van Beet] werd geboren. Voor de operaliefhebber in en nu ook thuis voor h werd een gesloten eenhei muziek en zang bereikt c is en daarmee de grondi opera het best tot leven bi Doordat bij de rolverdeli band met de verfilming niet alleen op stemkwaliteit zeer op acteertalent werd stond een ensemble van b men met internationale hierdoor en door de regie Felsenstein werd dit muzi Beethoven in filmvorm, eei lijke gebeurtenis. ^/an de hoofdrolspelers noe de Parijse actrice Claude van de Comédie Franqaisi van Eleonore. Richard H stan), George Wieter (R< Schoener (Marcelline), (Heinz Rehfuss) als Pizarri ger (Jaquino), Erwin Groi fred Poell) als Fernando. 1 het koor van de Weense en speelt het Weens symi o.l.v. Fritz Lehmann. De ai ding en regie berust bij Wa stein. Voor de kijkers geven wij kort de inhoud van de Fid Florestan, een politieke gei opgesloten In een Spaanse wel op last van de gouverr provincie, Don Pizarro. H: Er moet nog meer vervalst geld uit de periode van het op de bodem van het Top Stiermarken rusten. Hiervan sporingggroep, die naar men steund zou worden door in Z wonende Duitsers, overtuigd. In een verklaring zeggen c kers dat de S.S. in de laatste oorlog tweeëntwintig kiste bankbiljetten en bewijzen misdaden bevattend, in het gedeponeerd. Een van deze k gm van dit jaar door iemand, aan de groep bekend is, Men heeft de autoriteiten vi Ken toestemming gevraagd gaa? zoeken, doch niet verleend. t25 de 5'Belopen jaren hebt ?nderzoekingsteams v i0?1 een onderzoek rimuf? 151?ten in te stellen, i ppWm klstei? uit het meer genaaid waarin voor een 1 ffü.- Joei1 P°nd sterling >u gentig miljoen gulden) verv se bankbiljetten bleken te nazis waren van plan deze ae loop van de oorlog boven werpen en daardoor cnaos te veroorzaken. bec (c (Advertentie) 1UJ HiHM'lirltli f, HcN«a|M Syndic* f

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1963 | | pagina 8