„VOORTREFFELIJKE ZOON VAN WEST-IRIAN" Hitlers lijk werd door de Russen gevonden Dongen 's brandweer ontvoert bruidegom Twee schepen vol kameraden varen BENFICA tegemoet miu BIJ RAMP OP DE NUL 113 DODEN KLM-machine landde op Kemajoran NEDERLAND HERDACHT ZIJN DODEN Vele doden bij twee vliegrampen 1090 Maleise federatie kwam toch ook aan de orde Je vroeg gehuldigd Herdoopt De KLM En de bruid wachtte met kloppend hart DAGBLAD VOOR ZEELAND AUTEUR CORNEUIUS RYAN: Testament in een geheim archief Ook aardgas in Friesland Wisselende bewolking Griezel-giller V ij f tienhonderd Feijenoorders hoopvol naar het zuiden Onheil tijdens Nassers bezoek C.P.N. ARTISTIEK ONAFHANKELIJK HEREN-SPORTHEMDEN BOSSA NOVA SHIRTS 103e JAARGANG No. 24275 Uitgave: N. V. Uitg. Mij. Neerlandia Directeur: E. H B. Brader. Hoofdredacteur: J. J. H. A. Bruna. Redactieraad: J. M. A. C. v. Dongen, C. J. V. Hootegem, mr. dr. A. J. J. M. Mes, mr. H. M. L. de Rechter, P. V. M. Vercauteren, L, J. v. 't Westende. Bureaus: Breda - Reigerstraat 1# - Tel. 22341 (4 lijnen) - Postgiro 1114111 Voor God, Koningin en Vaderland MAANDAG 6 MEI 1963 Abonnementsprijs t 8,05 per kwartaal, excl. I 0,20 incasso; 1 9,25 per post excl. 0,35 incasso f 0,62 per week Prijs van buitenlandse abonnementen op aanvraag. Losse nummers 15 cent. Advertentieprijs voor de gehele oplage f 0,42 per mm (Ing. Med. f 1,05). Bij contract aanzienlijke reductie. Volledi ge tarieven en Algemene Voorwaarden worden op aanvraag gaarne verstrekt. Bureau voor de Zeeuwse Eilanden: GOES. Klokstraat 1 telefoon 6252 Bureau voor Zeeuwsch-Vlaanderen: HULST, Steenstraat 14 - telefoon 2377 (Bijbureaus: Terneuzen: IJsbaanstraat 24 - telefoon 2601 OOSTBURG. Nieuw straat SOEK \K NO S TRIOMFDAG De Egyptische plaats Maghagha is zaterdag in rouw gedompeld door het vergaan van een motor boot met 123 mensen aan boord op de rivier de Nijl. Slechts tien mensen slaagden erin zwemmend de oever te bereiken. Zondagmiddag waren er 83 lijken ge borgen. Men vreest dat veel andere ver dronkenen al ver stroomafwaarts ge dreven zijn Het ongeluk gebeurde op de eerste dag van de vastentijd Bairam. Het is do gewoonte, dat de bewoners van Maghagha dan een bezoek brengen aan de begraafplaats, die aan de overkant van de Nijl ligt. De verongelukte boot, die slechts plaats bood aan 80 mensen maar er 123 aan boord nam, kapseisde op twintig meter van de oever voor de ogen van een grote groep mensen die stonden te wachten op hun beurt om overgezet te worden. Met een kraanboot van het leger werd het gezonken vaartuig snel gelicht, waarop duikers begonnen met het ber gen der slachtoffers. Volgens een te Cairo verschijnend blad zijn de eigenaars en enkele be manningsleden van de veerpont gearres teerd. In mei 1959 kwamen bij het vergaan van een stoomschip op de Nijl op on geveer 22 km van Cairo meer dan 90 mensen om het leven. In oktober 1961 verdronken bij het omslaan van een veerboot in het Ismailiakanaal. enkele tientallen mensen President Soekarno heeft sedert het moment van de soevereini teitsoverdracht aan Indonesië niet meer zo'n glorieus moment mee gemaakt als zaterdagavond. Staande voor de voormalige gouver neurswoning in Kota Baroe (tot voor kort: Hollandia) riep hij een grote menigte Papoea's toe: „Zeg mij broeders, is het waar dat gij van de Nederlanders houdt en dat gij de Indonesiërs haat?" Als uit één mond brulde de menigte: „Nee!" Hierop wendde Soekarno zich tot de perstribune, waarop veel buitenlandse journalisten zaten. Nu, mijne heren", zei hij, „ge hebt het gehoord". En tot de Papoea's riep hij: „De buitenlandse pers heeft bericht dat gij niet bij Indonesië wilt horen. Nu zien de persmensen zelf dat het volk van West-Irian blij is, dat het zich bij Indonesië kan aansluiten. Indonesië is nu geografisch één geheel!" lende straaljagers van de Indonesische Soekarno, die zaterdagmorgen als een kind van de zon, gekleed in blinkend wit kostuum, aan boord van de gepavoiseerde kruiser van Russische makelij „Irian", in Kota Baroe arriveerde, was nog maar nauwelijks aan wal of hij werd storm achtig toegejuicht. De nieuwe gouverneur Bonay, sprak hem in sierlijke volzinnen toe en vereerde hem met de titel: „Voor treffelijkste zoon van West-Irian". De Javaan Soekarno ambieert wellicht liever het vaderschap, maar hij wilde daar nu niet over vallen. „lk heb nooit om een huldiging gevraagd. Desnoods ben ik bereid de medaille terug te geven," zo verklaarde zaterdag het lid van de gemeenteraad van Alkmaar, de heer P. van der Borden (CHU), die op 23 april in de gemeente raad werd gehuldigd in verband met een 25-jarig raadslidmaat schap. Hij kreeg uit handen van de burgemeester de zilveren leg penning van de gemeente Alk maar, maar het is nu bekend ge worden, dat de huldiging ietwat voorbarig is geweest. De „jubilaris" deed wel in 1938 zijn entree in de gemeenteraad, doch werd in 1939 niet herkozen. Eerst in 1946 kwam hij weer in de raad -terug. Zelfs als de vijf bezettingsjaren worden meegere kend komt de heer Van der Bor den nog twee jaar tekort om de 25 vol te maken. Aan de interne voorlichting ten stadhuize moet dus wel iets ge mankeerd hebben. Het werd een triomfdag voor hem. Overal Indonesische vlaggen; overal span doeken waarop vleiende dingen over Soekarno en Indonesië werden gezegd, en boven de hoofden van de Papoea's brui luchtmacht. In de Humboldtbaai lag de kruiser „Irian". Toen de avond viel gloei den er duizenden lampjes aan. zodat de contouren van het schip zichtbaar wer den. Verder lagen er nog twee duikboten en enkele escortevaartuigen in de baai. Vandaag is Soekarno in Biak. Gisteren heeft hij Merauke bezocht, waarbij hij ook een massabyeenkomst heeft toege sproken. In zijn vliegtuig verrichtte hij een formele plechtigheid. De namen van de twee hoogste bergen in West-Irian, Wilhelminatop en Julianatop, werden daarbij herdoopt in „Soekarnotop" en „Trikoratop". Hoewel dit zijn triomfdag was, heeft Soekarno toch niet kunnen zwijgen over de federatie Maleisië. Zowel in Kota Ba roe als in Merauke verklaarde hij, dat Indonesië de rebellen in Noord-Borneo steunt. Niet omdat Indonesië aanspraak op dat gebied maakt, maar omdat het te gen het kolonialisme is. In zijn rede op perde Soekarno o.a. de suggestie om de naam van de Indische Oceaan te veran deren in „Indonesische Oceaan". (In dit geval kunnen wij de Noordzee wellicht herdopen in „Noordhollandse Zee" Ook sprak hij over de godsdienstvrij heid in Indonesië. „Wij maken geen on derscheid tussen de godsdiensten", zei hij naar waarheid. Prompt daarop verweet hij de Nederlanders, dat zij in 350 jaar tijds niets voor Indonesië op onderwijsge bied hebben gedaan. (Zijn Nederlandse ingenieurstitel voerde hij uiteraard niet als bewijs voor deze bewering op. Men moet hopen en verwachten dat de tijd de scherpe kantjes wel van de pro paganda, welke Indonesië in West-Irian maakt, zal afslijpen. Een positief feit is alvast, dat de eer ste KLM-machine na vijf jaar weer op Kemajoran, het vliegveld van Djakarta, is geland. Zoals bekend wordt er een maal per week gevlogen. Op de eerste vlucht reisden zestien passagiers mee, hoofdzakelijk journalisten. De andere stoelen in het grote vliegtuig, de „Sir Frank Whittle", waren bij het vertrek wel bezet, maar hier gold het passagiers die op andere plaatsen langs de route moesten zijn. Cornelius Ryan, de auteur van het be kende boek over de geallieerde invasie „De langste dag" (ook verfilmd), heeft in de militaire archieven van de Sovjets het bewys gevonden dat Hitiers lyk praktisch ongeschonden door de Russen in Berlijn is ontdekt. Rusland heeft altijd de mogelijkheid opengehouden dat Hitier naar Spanje of Argentinië zou zijn uitgeweken, maar thans na 18 jaar hebben zij Ryan ervan op de hoogte gebracht dat het lijk van de tiran door Russische troe pen in de „Führerbunker", gelegen in de tuin van de rijkskanselarij, was ge vonden. Het lijk was in een deken gewikkeld en de rechterslaap vertoonde een schot wond, waardoor een paar tanden uit het gebit van de dode waren weggeslagen. Hitiers tandarts werd opgespoord en deze identificeerde het gehavende gebit als dat van Hitier. Een Duitse generaal, Krebs had de Russische bevelhebber documente'n toe gezonden waaruit bleek dat Hitier dood was. Eén dezer documenten was een beëdigde verklaring van Hitiers naaste medewerker, Martin Bormann. Verder was er een testament" van Hitier bij waarvan de Russen tegenover Ryan al leen de eerste zin wilden onthullen. Deze luidde ,,Ik ben getrouwd met mijn vriendin Eva Braun". Cornelius Ryan heeft ook het bewijs gevonden, dat Stalin de laatste militaire operaties in Berlijn persoonlijk heeft ge leid een feit dat de huidige macht hebbers in Moskou officieel betwisten. Westerse diplomaten waren er ver baasd over dat Ryan toegang heeft ge kregen tot de geheime archieven van de Russen. DE ALGERIJNSE minister van Buiten landse Zaken, Khemisti, is gisteren aan de gevolgen van een pistoolaanslag over leden. Het feit dat hij was besloten was aanvankelijk door Algerië ontkend. PER JACOBSSON, de directeur van het internationaal monetair fonds, is in Londen aan een hartaanval overleden 69 jaar oud. Jacobsson bezat de Zweedse nationaliteit. IN AMSTERDAM is een sjofel uitziende man ingesloten, die verklaarde een Poolse deserteur te zijn. Hij kwam op de fiets aanrijden. Hij wil asiel in Nederland aanvragen, maar zijn verhaal is nogal duister, EEN FELLE brand heeft zaterdag een grote jachtwerf bij Amsterdam totaal verwoest. De schade loopt in de vele tonnen. De oorzaak is onbekend. VOLGENS EEN nieuwe landmachtorder zullen bepaalde verwanten van zieke, gewonde of overleden militairen van land- en luchtmacht, op rijkskosten die militairen kunnen bezoeken. EEN BRIT en een Nederlander zijn uit Tanganijka gewezen, nadat zij in e enhotel ruzie hadden gemaakt met een Afrikaanse autoriteit. ZOALS ZATERDAG in een deel van onze oplage werd bericht, is mr. Eduard Star ETismann. ambassadeur in Cairo, benoemd tot ambassadeur in Moskou. Op talloze plaatsen in ons land zijn! zaterdagavond de doden uit de be-| zettingstijd herdacht. Op de Dam in de hoofdstad hebben duizenden Am sterdammers, die in een zeer lange zwijgende stoet vanaf de Nassaukade daarheen getrokken waren, bloemen gelegd bij het nationaal monument. Daar werden tevoren reeds door koningin en prins en door talrijke autoriteiten kransen gelegd De duizenden bosjes bloemen die de deelnemers aan de stoet, waaronder opmerkelijk veel jonge mensen, neer legden herschiepen de trappen van het monument in een geweldig bloemen- tapijt. Burgemeester Van Hall hield een herdenkingstoespraak en de Amster damse politiekapel speelde koraal- muziek In Baarri hebben zaterdagavond konin gin Julinana en prinses Margriet een krans geplaatst bij het monument voor de gevallenen op het stationsplein in Baarn. Behalve in Amsterdam zijn ook in Den Haag stille tochten gemaakt naar de begraafplaatsen waar gevallen ver zetsstrijders zijn bijgezet. Een der indrukwekkendste herdenkingsplechtig heden in de residentie werd gehouden op de Waalsdorpervlakte, waar 225 verzetsmensen zijn gefusilleerd. Ook daar waren veel jonge mensen en kinderen onder de deelnemers die bloemen aandroegen. In West-Berlijn heeft kardinaal Döpfner, aartsbisschop van München, gisteren de kerk van Maria koningin der martelaren ingewijd, die gebouwd is ter nagedachtenis van de slachtoffers van het naziregime. In zijn toespraak zei aartsbisschop Bengsch van Berlijn dat „slechts een naïeve optimist of opportunist kan denken dat deze duis ternis over de mensheid al voor altijd is verdreven en dat het gevaar voor dictatuur, rechteloosheid en brutaal geweld voor altijd is bezworen". (Voor de dodenherdenkingen in eigen gewest zie elders in ons blad). (Van onze verslaggever) De mannen van de Dongense brandweer hebben zaterdag morgen gezorgd voor een „praktical joke", die zijn weerga in de brandweerhistorie niet vindt. Zij ontvoerden op klaarlichte dag en zonder dat hij er erg in had een bruidegom, die op weg was naar zijn bruid in Teteringen. Slachtoffer van hun humor was de laatste vrij gezel van het korps, Ad Emmen. Of hij wilde of niet, hij moest zijn .bruid, Adrie van Stokkom laten wachten, totdat zijn mede spuitgasten de dorstige kelen hadden gelaafd in de camping 't Haasje. Begeleid door tientallen sleepboten en andere vaartuigen, en onder geloei van sirenes en toeters, zak ten de schepen met supporters de Waterweg af. De N.V. Nederlandse Aardoliemaat schappij in Oldenzaal, heeft met een ex ploratieboring in Verwerderadeel (Fries land) het bestaan van een aardgasbel aangetoond. De aardgasbel is niet omvangrijker dan de kleinere tot nu toe in Drente en Overijssel gevonden gasvelden. Weersverwachting, meegedeeld door het K.N.M.I., geldig tot vanavond Wisselende bewolking met plaatse lijk enkele buien. Overwegend matige wind tussen zuidwest en west, Iets lagere middagtemperaluren. Vandaag zon onder 20.00 uur maan op 17.41 uur. Morgen zon op 5.01 uur maan onder 5.04 uur (Van onze verslaggever) In de directe >mgeving van de Bredase Valkenierslaan en in het nieuwe stads deel Ypelaar is dit weekeinde gegriezeld om een lugubere vondst, die het stede lijke politieapparaat ijlings in beweging heeft gezet. Spelende kinderen troffen bij een vuilnisbak enkele kartonnen dozen met de resten van een menselijk ge beente aan. Ze vonden het skelet aardig speeltuig en zeulden met de knoken niets vermoedend de buurt door, totdat een door ontzetting bewogen volwassene de politie verwittigde. Resultaat van het onderzoek schaterlachende recher cheurs, die al spoedig hadden vastge steld dat het skelet een voormalige „giller" uit een kermis-spokenbaan was, De Bredase mevrouw R. Janvier had het ding aan de vuilnisman willen mee geven, omdat het geen dienst meer deed (Van onze sportredactie) Scheepssirenes loeiden angst aanjagend, ratels en claxons verscheurden de zomerse lucht, serpentine vloog over en weer, de „Waterman" en „Groote Beer" joegen indrukwekkende tonen de hoogte in, en boven alles uit klonk, massaler en indrukwek kender dan ooit het „Hand in hand kameraden". Het was een moment om nooit te vergeten, die uittocht van Feijenoord- supporters naar Lissabon. Alles was naar wens van de Konink lijke Rotterdamse Lloyd gegaan. Tot tegen twee uur, had men de zaak in toom kunnen houden, maar toen barst te de hel los. Hekken werden omver gelopen, het legioen dat opgekomen was om de ambassadeurs uitgeleide te doen, raakte in extase. In Feijenoord-tenue gestoken haven arbeiders gooiden de trossen los, een dertigtal zeeslepers en andere ver zamelde schuiten lieten hun scheeps toeters op volle kracht werken, en lang zaam, deftig en zich volkomen bewust van de belangrijke last, voeren de twee schepen met Feijenoorders het zeegat uit. Dat was het daverende sluitstuk, van een overigens kalm en rustig verlopen inscheping. Want degenen die 's mor gens dolle en uitgelaten taferelen had den verwacht, kwamen bedrogen uit. Goed, er werd gezongen, getoeterd en lawaai gemaakt aan boord, maar dat mocht geen naam hebben Iedereen was zich bewust van het grote moment en daar werd men even stil van. Er bleef op dat moment weinig over van de zo beruchte en fanatieke Feijenoord- supporters. Ze zochten rustig hun hut op en keken wat wazig over de railing. De twee schepen hadden ieder hun eigen bevolking de „Waterman" het uitgelaten en fanatieke gezelschap, een meer bezadigde, maar toch herrie- producerende „Groote Beer". Vijftien honderd voetballiefhebbers en -hebsters. Tientallen dames gesigna- leerden wij aan boord van de schepen. De oudsten twee dames van... in de tachtig jaar. „Niet dat we ze weg zijn van Feijenoord. maar we vinden meneer Cor Steyn zo'n aardige kerel" luidde hun nuchtere commentaar. On der de vele opvarenden zijn al twintig artiesten en één van hen is de popu laire organist. Ook de grootvader van Coen Moulijn bevond zich onder de menigte. Op papier tenminste Nog na de inschrijftermijn was hij voor de reis opgegeven omdat het zo triest voor hem zou zijn als hij Coentje niet in Lissabon zou kunnen zien spelen. Uit medelijden accepteerde men deze in schrijving alsnog. Achteraf bleek, dat Moulijn's grootvader tien jaar geieden gestorven is Ook Piet van de Pol was van de partij. Hij gaat en passant een partijtje biljart spelen tegen de kampioen van Portugal. Aan boord bevinden zich elf post duiven, die tijdens de reis micro-films zullen overvliegen. De vogels zijn vei lig opgeborgen, omdat zowel de kapi tein als zijn vrouw, die deze reis ook meemaakt, een kat hebben. Het beest van mevrouw is, tot grote schrik van de duiven, in verwachting en naar alle waarschijnlijkheid zal de blijde gebeur tenis zich aan boord voltrekken. De poesjes krijgen dan de namen van Feijenoord-spelers, zolang de voorraad strekt. Inmiddels heeft Jaap Valkhoff een „Watermanlied" gecomponeerd, dat vooral Coen Moulijn in het zonlicht zet. Onder het oorverdovend lawaai dan, van allerlei attributen, kozen de beide schepen, twee minuten na elkaar, het ruime sop. Zondag zullen ze terug komen, om misschien over enkele weken naar Londen te koersen. Dat gaat zeker gebeuren als Feijenoord in Lissabon wint. „En ook" om maar met Jaap Valkhoff te spreken „dan is het altijd wat je hoort, het li'ed van Feijenoord. Dat hij het haasje zou worden, bevroedde hij niet in het minst, toen hij omstreeks negen uur in de witte bruidsauto stapte, die hem van Dongen naar Teteringen zou brengen. Zijn colle ga's van de brandweer hadden de val op dat ogenblik al opengezet, maar hij moet het, vol ontroering, een stel fan tastische kameraden ge vonden hebben. Want in hun smette loze zwarte uniformen met blinkende knopen, vormden zij een erehaag van zijn huisdeur naai de wachtende auto. Zelfs als hij het gevaar ge roken zou hebberi, had hij al niet meer kunnen terugtreden. Terwijl hij naar de auto liep, slo ten achter zijn rug de brandweerlieden het ge lid. Hij merkte echter niets ongewoons. zelfs niet toan de chauffeur van de bruidswagen, Jos Piek, de weg naar Rijen opreed in plaats van naar Teteringen Wel vroeg nij, terwijl de wagen stopte voor de open brug over het Wilhelmina- kanaal, waarom Jos over Rijen reed. „Langs de Vijf Eiken is toch het kortst, joh!", zei Jos, bang dat de ge kidnapte bruidegom het spelletje nu wel door zou hebben. Maar deze had het waarschijnlijk te druk met zijn hoge hoed, de handschoenen en het bruidsboeket dat hij torstte, om argwaan te krijgen. Inmiddels waren de brandweerlieden op een knalrode spuitauto ge sprongen. Chauffeur Frans Verharen bracht hen langs een kortere route naar de camping t Haasje, ongeveer hal verwege de provinciale weg van Rijen naar Oosterhout. Even later kwam daar ook met gierende rem men de witte bruidsauto met de ontvoerde brui degom tot stilstand. Ver bouwereerd liet hij zich door de schaterlachende brandweerlieden uit de auto helpen. Even wist hij niet of hij mee moest lachen of huilen, maar de humor van de situatie toverde al gauw een glimlach te voorschijn op zijn ern stige, wat witte bruide gomsgezicht Rust had hij evenwel niet. Terwijl zijn colle ga's op hun dooie gemak een pilsje dronken, stond hij geregeld met de hand aan de deurknop. Om kwart over negen nad hij volgens afspraak bij het huis van de familie Van Stokkom (zelf oud-Dongenaren en sedert enige tijd wonen de in café De Nieuwe Uitspanning tussen Oos terhout en Teteringen) moeten arriveren. De wijzers van de klok wezen een paar minuten voor tienen, toen de brandweerlieden hem lieten gaan. Het huwelijk en de bruiloft zijn er niet door in de war gestuurd, al is het hart van de bruid die gekapt en kant en klaar op haar aanstaan de man zat te wachten, wel wat sneller gaan kloppen, toen haar brui degom maar niet kwam opdagen. De Dongense brand weermannen hadden hun maatregelen echter ge nomen om alle ongenoe gen te voorkomen. Com mandant Han Beijers- bergen reed bliksemsnel naar de pastoor en de ambtenaar van de bur gerlijke stand, terwijl zijn mannen de bruide gom ontvoerden. Hij stelde hen op de hoogte van de toestand en verzocht hen een paar kwartier geduld te oefe nen. Men bleek in Tete ringen een goede grap best te kunnen waarde ren. Dat bleek ook later tijdens de bruiloft waar debruid. de bruidegom, de bruilofsgasten en de brandweerlieden de rui ten hebben laten rinke len van het lachen. Wel was bruidegom Ad Em men na zijn avontuur van 's morgens zo voor zichtig om zijn auto, waarmee hij en zijn vrouw 's avonds op huwelijksreis moesten een hele dag achter slot en grendel veilig te stel len. Een gewaarschuwd man telt voor twee, moet hij hebben gedacht. Achttien mensen zijn om het leven gekomen en dertig werden er gewond, toen zaterdag een Braziliaans verkeers vliegtuig met 49 inzittenden neerstortte in een buitenwijk van Sao Paulo. In de enorme chaos welke werd aan gericht leek de ramp nog veel groter dan zij reeds was en men sprak al van vijftig a zestig doden. Een DC-6 van de Afrikaanse lucht vaartmaatschappij „Air Afrique" is zaterdag tegen de berg Kameroen gevlogen en direct in brand geraakt. Slechts één van de 55 inzittenden heeft naar verluidt deze ramp overleefd. Een DC-8 van de K.L.M., de „Albert Plesman" heeft zaterdag bij een landing op Prestwick lichte schade opgelopen, doordat een motorgondel de grond raak te als gevolg van een sterke zijwind. Gevaar was er niet bij. Een reeks ongelukken vergezelde zaterdag het bezoek van V A R - president Nasser aan Algiers, Een boot die Nassers jacht tegemoet moest varen brak in tweeën en een Franse helikopter die het schip te hulp wilde snellen viel in zee De verongelukte boot was een cadeautje van.... Nasser geweest Bij betogingen ter ere van Nasser vielen 34 gewonden, terwijl in west- Algerië tien doden te betreuren waren door een wervelstorm. Ondanks deze boze voortekens heeft Algerië het lidmaatschap van de nieuwe Arabische federatie aangevraagd. De C.P.N, handhaaft nog steeds het standpunt, dat rij in 1956 t.a.v. de kunst heeft ingenomen. ..Wij willen alle kunst richtingen kritisch beoordelen, zonder ons van te voren vast te leggen op het standpunt van de communistische partij in de Sovjet-Unie, aldus zei de voorzitter van de C.P.N., de heer Paul de Groot, tijdens een bijeenkomst te Amsterdam. Paul de Groot zei dat de C.P.N. soli dair is met alle communististen in de gehele wereld als het gaat om de „strijd voor het behoud van de vrede". „Maar op het punt van de kunstrichtingen kunnen wij gerust van mening verschil len", aldus Paul de Groot. (Advertentie) In een uitgebreide collectie Van 995 ,ot 1975 Tophit uit deze collectie: In rose, bleu en grijs méMUI BREDA Eindstraat hoek Houtmarkt

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1963 | | pagina 1