12,95
7.95
Radio- en televisie-programma's
op oude- en nieuwjaarsdag
füSB
Verkoud
heid
ASPRO
SAMEN MET DE ANDEREN
CHRISTENDOM BELEVEN
DE SCHADUW
VAN DE TIJD
Mgr. G. de Vet in Nieuwjaarsbrief:
Polen produceert weinig
personenwagens, maar.
TELEVISIE
iOSRAM
I .?Ir wi BROST
Directe reportage
oud-internationals - HFC
op t.v.
Minter en Hinter en de dolende Zozer
FANT
PRESBURG
RADIO
Terugblik
Christopher
Landon
Slem-feuilleton
Ireda
5
GEMAKSSCHOENEN
Oudjaar
Nieuwjaar
Godsdienst
3.450,-
4.150,-
5.700,-
7.600,-
9.850,-
11.850,-
Muziekwerken
Amusement
Voorkom
Rillerig? Onprettig?
Vlug:
Klankbeelden
Lichte muziek
Drs. M. van Buur en
hoofd religieuze
afdelingen bij KRO
10
Breda
O
ag Uw OLIFANTje,
die U „pakt"
SIMONS' Emballage
fabrieken en Hout
handel N.V.
Gevestigd te Oosterhout.
Jaarlijkse Algemene
Vergadering van Aandeel
houders te houden op vrij
dag, 11 januari 1963 te 11
uur v.m. in Hotel „De
Kroon" te Breda.
Deponering der aandelen in
gevolge artikel 23 van de
Statuten kan geschieden
tot en met vrijdag, 4 janu
ari 1963. bij Van Mierlo en
Zoon N.V., Tolbrugstr. 7 te
Breda, of bij de heren Hel
dring en van Marken, He
rengracht 214 te Amster
dam.
Exemplaren van het jaar
verslag en van de agenda
zullen ter inzage liggen op
bovengenoemde adressen,
alsmede ten kantore van de
Vennootschap en zijn aldaar
verkrijgbaar.
Oosterhout, 28 december '62.
De raad van commissarissen
Draag
de zo ELEGANTE
van
en het. leed is geleden!
EINDSTRAAT 21 - BREDA
Ir W VAN DER STEEN
DAGBLAD DE STEM VAN MAANDAG 31 DECEMBER 1962
Het radio- en televisieprogramma op oudejaars- en nieuwjaarsdag biedt de luis
teraars en kijkers naast de traditionele jaaroverzichten en overpeinzingen een at
tractief programma, dat grotendeels uit lichte kost is samengesteld. Hoogtepunten
op oudejaarsavond zijn een kluchtige film van Oliver Hardy en Stan Laurel, een
cabaretprogramma met tal van Nederlandse artiesten eri een herhaling van de
Wim Sonneveld-show. Op het Vlaamse scherm ziet u Johnny Kraaykamp in zijn
bekende „Boulevard".
Op nieuwjaarsdag word* de Catherina
Valente-show herhaald en kunt u getuige
zijn van het optreden van het dynami
sche Georgisch Staatsballet. Op het
Waalse scherm is het befaamde Billy
Smart-circus te zien. De radio blijft deze
dagen iets meer in het serieuze vlak. Op
oudejaarsavond biedt Hilversum II een
uitvoering van ,,Die Fledermaus". Hil
versum I zendt, evenals de televisie, een
oudejaars-gastenavondprogramma uit.
Volledigheidshalve laten we hier een
chronologisch overzicht volgen.
Om 15.30 uur een reportage van de
ijshockeywedstrijden om de Spenglercup
in Davos (Zwits.) Om 19.30 uur komt
de NTS met een overzicht van het bui
tenlands nieuws van 1962. Om 20.00 uur
journaal en weeroverzicht. en om 20.20
uur een programma dat op geen feest
dag mag ontbreken: de politieke zend
tijd. Om 20.30 uur is alle leed weer
vergeten en draait de NTS een oudje
uit de filmkast: Stan Laurel en Oliver
Hardy in ,als de tros wordt losgesme-
ten'. Om 21.25 uur een cabaretprogram
ma ,Waar blijft de tijd' waarin tien
tallen sterren van de Nederlandse lich
te muze hun opwachting bij u maken.
Het programma wordt deels rechtstreeks
deels via film en ampex op uw scherm
gebracht, want zoveel medewerkers kan
zelfs de nieuwe studio te Hilversum niet
tegelijk bergen. De algehele regie heeft
Henk Barnard, het programma wordt
bij u ingeleid door Mies Bouwman,
Wim lbo. Teddy Scholten en Theo Eerd-
mans. Om 22.30 uur een filmprogram
ma, te 22.55 uur dan een blik op 'het
nieuws van het binnenland. Om 23.25
uur een programma van de BBC: het
Amadeus kwartet speelt het kwartet in
e kl. van Mozart. Om 23.50 uur de tra
ditionele toespraak, vanavond door prof.
dr. E.L. Smelik. Om 24.00 uur blijft
het scherm dan 15 minuten blank, om
u gelegenheid te geven tot viering en
overpeinzing binnenskamers. Om 00.15
uur wordt de Wim Sonneveld-show her
haald, zoals de KRO die op 5 december
uitzond.
Bij de Vlaamse sectie om 20.25 uur
een oudejaarsavond-bal met veel mu
ziek, te 21.55 uur .Jij hebt geluk bij de
vrouwen', een tv-show-programma. Om
22.45 uur Johnny Kraaykamp's .boule
vard', om 23.30 uur een ,oud naar
nieuw'-programma. Bij de Waalse sectie
om 22.25 uur revue, om 23.30 uur hit
parade 1963.
Om 12.15 uur opent de NTS de nieuw
jaars-televisiedag en hef traditionele
Eurovisie-concert door de Wiener Phil-
harmoniker, onder leiding van Willy
Boskovsky. Medewerking verleent het
ballet van de Weense staatsopera. Om
13.30 uur een reportage van de ski
wedstrijden in Garmisch Partenkirchen,
om, 15.30 uur nog meer sport: de sport
van het Jaar 1962 namelijk, zoals die
bijeen werd gehaald door Aad van den
Heuvel, Arie Kleywegt en Jean Smits.
Om 16.15 uur rust de NTS dan even
uit, want om 19.30 uur begint het AVRO-
programma met de actuele camera'
een beschouwing over de Nederlandse
speelfilm door B.J. Bertina. Om 20.10
uur .televizier', en te 20.30 uur wordt
de Catherina Valente show herhaald, zo
als die enkele maanden geleden door
de AVRO voor de eerste maal op het
scherm werd gebracht. Om 21.35 uur
een optreden van het Georgisch staats
ballet, waarvan enkele weken geleden
het eerste deel werd uitgezonden. Leen
Timp heeft de cameraregie.
In het Vlaamse programma om 20.20
uur een avonturenfilm ,de gebroken
pijl', te 21.50 uur een muziekfilm ,the
swinging years'. In het Waalse pro
gramma om 19 uur het Billy Smart-
circus. Te 20.30 uur een Canadese to-
neelproduktie .duizend francs beloning'.
Het is ondoenlijk in dit bestek een
chronologisch overzicht van de radio
programma's te geven. Wij doen slechts
een greep en geven u de hoogtepunten,
gerangschikt naar de aard der program
ma's.
Op oudejaarsavond zendt de NCRV
om 19.00 uur over Hilversum I een dienst
uit van de Zuiderkerk te Aalsmeer. Om
de zaak eenvoudig te maken is de VPRO
op dezelfde tijd over Hilversum II (298
meter) aan het woord met een dienst
uit de Doopsgezinde kerk te Zaandam.
JP nieuwjaarsdag hoort u van de
KRO, over Hilversum II (298 meter) een
(Advertentie)
Fiat.500 D
sunroof
Flat 600 D
Fiat 1100
Export
Flat 1300
Fiat 1800
Flat 2300
Geheel compleet, Incl. verwarming,
defrosters, ruitensproelers e.d.
Importrice: J. Leonard Lang's
Automobielbedrijven N.V..Amsterdam
hoogmis om 8.30 uur uit de kerk van het
Minderbroederklooster te Alverna. Om
10.00 uur over dezelfde zender een dienst
van het CVK uit de Gereformeerde kerk
te Oude en Nieuwe Wetering. In het mid
dagprogramma zendt de KRO om 16.30
uur een avondoefening uit vanuit de ka
pel van het Canisiuscollege te Nijmegen.
Op oudejaarsavond voor de liefhebbers
van klassieke muziek: te 20.00 uur over
Hilversum I (402 meter) een concert
door het Amsterdams Kamerorkest o.l.v.
Marinus Voorberg m.m.v. Louis Stuurop,
viool. Op nieuwjaarsdag bij de AVRO
over Hilversum I (402 meter) om 19.00
uur Zwerftocht door operaland", om
22.00 uur bij deze omroep een concert
door het Israëlitisch kamerorkest Ra-
mat gan", te 23.00 uur concerteert hier
het Concertgebouw-orkest o.l.v. Willem
Mengelberg.
Over Hilversum II (298 meter) biedt
de KRO om 20.00 uur een uitvoering van
de operette ,,Die Fledermaus". in drie
muzikale bedrijven van Johann Strauss.
Het is een galavoorstelling door solisten,
koor en orkest van de Weense staats
opera, het geheel o.l.v. Herbert von Ka-
rajan. De Nederlandse verbindende teks
ten zijn van Dick van der Meer. Het, Pro
gramma duurt tot ongeveer 23.30 uur en
wordt omstreeks 22.30 uur onderbroken
voor het nieuws. Troost u, het is in de
pauze dat de nieuwslezer het woord
krijgt.
Op oudejaarsavond kunt u om 20.15
uur even omkijken met Conny Stuart.
Het is een programma van de VPRO dat
wordt uitgezonden over Hilversum II
(293 meter). Wim lbo stelde het pro
gramma samen. Over dezelfde zender,
als deze weer onder AVRO-beheer staat,
kunt u met Henri Knap de draaideur van
1962 naar 1963 door. Om 22.30 uur, even
eens bij de AVRO. een oudejaars-gasten-
avond met artiesten van grote en kleine
kunne.
Ook de klankomrankte levens (AVRO,
(Advertentie)
Hilversum I) mogen we op nieuwjaar
wel een amusementsprogramma noe
men. Ditmaal is het programma gewijd
aan de uitvoerenden, en Alex de Haas
stelde het voor u samen. Onder de solis
ten: Lia Dorana, Mizzi van der Lans,
Hea Ruys, Sonja Oosterman, e.v.a.
De NCRV biedt om 21.15 uur over Hil
versum I „De schaduw van gisteren",
een historisch overzicht van 1962. Bij de
VPRO bekijkt dr. L. J. van Houte om
20.45 uur over Hilversum II het afgelo
pen jaar. De AVRO heeft dit de afgelo
pen zondag al gedaan.
Na oud. nieuw. Op nieuwjaarsdag gaat
de AVRO om 14.05 over Hilversum I eens
peilen wat Nederland in het nieuwe jaar
voornemens is te gaan doen. Het pro
gramma duurt tot 14.45 uur en als u dan
pijlsnel naar Hilversum II snelt, kunt
u luisteren waf voor de KRO-microfoon
van het nieuwe jaar wordt verwacht. Ja,
we hebben een coördinatiecommissie in
Hilversum, al zal deze wellicht een oog
je dicht hebben gedaan met al die vrije
dagen.
Lichte muziek is er in overvloed op de
ze uren. Op oudejaarsavond is het echter
bij de NCRV mondjesmaat: om 22.15 uur
over Hilversum I een ensemble-parade,
samengesteld door Lex Karsemeyer.
Over Hilversum II krijgt u om 21.00 uur
het (AVRO) verzoek „Zing met ons
mee". Om 00.01 uur van de AVRO suc
cessen van Nederlandse artiesten. Om
12.30 over Hilversum I van de KRO een
muzikale echo van 1962, de VARA over
de andere zender laat u luisteren wat
VAR A-medewerkers in de Hilversumse
Karseboom koepelzaal van het nieuwe
jaar denken. Natuurlijk is er veel mu
ziek in dif programma.
De nieuwjaarsdag wordt in gepaste
muzikale vreugde doorgebracht, vandaar
dat men in Hilversum vindt, dat de
avonduren wel iets stemmiger kunnen
zijn. Over Hilversum I, zoals gemeld,
een klankomrankt leven, over Hilversum
II (KRO) „Die Fledermaus".
Advertentie"!
Met ingang van 1 januari 1963 neemt
drs. M. J. J. van Buuren, leraar aan het
klein-seminarie Hageveld te Heemstede,
de leiding op zich van de religieuze af-
delngen bij radio en televisie.
Bij de radio volgt hij Dom Brockbernd
OSB op, die enige maanden geleden dit
werk heeft neergelegd; bij de televisie is
hij de opvolger van drs. F. de Grijs, die
een jaar terug ontslag nam. In beide
functies fungeerde drs. van Buuren
reeds als platsvervangend hoofd re af
deling.
Drs. van Buuren zal ook de roomska-
tholieke uitzendingen voor de Wereld
omroep verzorgen en daarnaast werk
zaam zijn bij de radio-vertegenwoordi
ging van het Rooms-Katholiek Kerkge
nootschap en de UNDA.
(Advertentie)
luchtige chocolade in melk en puur 20 ct.
Tom „Dorus" Manders heeft ons een
bijzonder genoeglijke zondagavond be
zorgd met de operette „De koningin van
Montmartre". Dat was vakwerk van de
bovenste plank wat hij met zijn mede
werkers Berry Kievits, Gerard Walden,
Coby v.d. Linden, Jan Henderson, Ma
rijke Franssen, Gerard Mür en vele an
deren, voor de camera bracht. De ope
rette is van Vada Enem en Dan Sprank-
lin. Zij werd door Tom Manders opnieuw
bewerkt en van zangteksten voorzien
door Hans v.d. Bergh. De bewerking was
precies pasklaar voor de televisie. Het
was geen verfilmde Bühne-voorstelling,
en dat maakte deze opvoering zo aan
trekkelijk en genoeglijk.
Het Haags studentencabaret zorgde
laat op de zondagavond voor een terug
blik op 1962. Het was een „life"-uitzen-
ding uit „Diligentia" in Den Haag, met
weinig publiek in de zaal. De door
sneeuw onbegaanbaar geworden wegen
hadden daarvoor gezorgd. De wegblijvers
zullen aan hun toestel thuis met ons wel
tot de conclusie zijn gekomen, dat zij zeer
weinig gemist hebben. De teksten waren
weinig puntig, de zangstemmen deden
ons vaak aan schuurpapier denken.
Aan de zaterdagavond hebben we geen
prettige herinneringen. Het amusements
programma dat de NCRV de kijkers voor
zette, heeft ons niet kunnen boeie
Het weinige genot in dit programma
kwam van Peter van Hattum. Ook niet
overweldigend vonden we het program
ma, waarin Coen Flink de hoofdrol ver
tolkte, Dit is minder te wijten aan deze
jonge acteur dan aan het nogal langdra
dige verhaal van de radio-amateur An
ton Holfath.
De Nederlandse Televisie Stich
ting heeft te elfder ure nog toe
stemming gekregen voor een di
recte reportage van de voetbalwed
strijd oud-internationals—HFC, die
op nieuwjaarsdag te Haarlem
wordt gespeeld. In verband hier
mee is het televisie-programma
van nieuwjaarsdag als volgt ge
wijzigd:
13.30 uur reportage skiwedstrij
den Garmisch Partenkirchen; 14.15
uur reportage oud-internationals-
HFC; 16.00 uur jaaroverzicht sport
in beeld.
„Bij het begin van dit nieuwe jaar wilde ik u
allen graag danken voor de goedheid, die ik het
afgelopen jaar van u, gelovigen» priesters en leken
heb mogen ondervinden. Graag wil ik u allen een
gelukkig en zalig nieuwjaar toewensen; voor u
persoonlijk, voor uw gezinnen, voor de mensen,
hier of in de vreemde, waar ge van houdt; voor
u in uw betrekkingen, zorgen en bemoeiingen met
de wereld van vandaag» voor uw arbeid dus van
elke dag, elk op uw eigen terrein. Ik wens u in
dat alles de zegen van de goedheid Gods, die wij
met Kerstmis vieren en die leiden kan tot de
goedheid van alle mensen".
Aldus het begin van de brief, die mgr. G. de Vet
gisteren aan de gelovigen in zijn bisdom heeft la
ten voorlezen.
„Door de vele werkzaamheden van het begin, aldus
monseigneur, heb ik noodgedwongen moeten wachten mij
tot u te richten. Van de andere kant meende ik ook goed
te doen om uit te stellen, omdat ik mij wilde bezinnen over
de weg, die wij samen moeten gaan. Wij moeten immers
samen de Kerk zijn in deze tijd. Dit gezamenlijk Kerk-zijn
heeft een wereldwijd aspect. Niets hebben wij op het Con
cilie sterker ervaren, dan dat wij leden zijn van een
wereldkerk. Deze breedheid van blik zullen wij allen
moeten leren. Maar wij moeten ook samen, gelovigen van
dit bisdom, de Kerk zijn en zichtbaar maken dat wij door
de blijde Boodschap samengebracht zijn in de Heer.
Daarover wilde ik u in deze brief iets zeggen. Ik
wilde u bovendien iets meedelen over de manier waarop,
met Gods genade, dat christelijk samenleven in eerste
aanzet verwezenlijkt zou kunnen worden. En ik doe dat
graag in het begin van dit nieuwe jaar, met de Kerstvie
ring nog in gedachten.
Wij staan samen voor een opgave om christen te zijn
in deze tijd. De plicht, die elk van ons heeft om God zo
goed mogelijk te dienen door Christus, onze Heer, kunnen
wij alleen los en geïsoleerd van anderen, van de Kerk
nooit hervullen. Slechts met anderen, met wie wij in liefde
verbonden zijn, samen werken en samen gemeenschap zijn:
met hen dus met wie wij Kerk zijn in eigen omgeving en
in wereldverband zullen wij die opgave kunnen vervullen.
Kerk-zijn wil juist zeggen, dat wij in gemeenschap met
elkaar Christus in ons midden hebben, die ons leidt naar
ons doel. In dat samen Kerk-zijn ligt voor ons een drie
voudige opgave:
1. Wij moeten ons van-Christus-zijn beleven samen met
anderen. Daarom moeten wij gezamenlijk een teken van
Christus zijn, voor elkaar en voor anderen. Wij ontdekken
Christus aan elkaar. Ons leven moet een uitnodiging zijn
tot Christus. Wij geven samen en elk van ons, in ons samen
zijn, in onze omgang en liefde, in ons gezin en arbeid en
wonen een beeld van Christus. Een onvolkomen beeld na
tuurlijk. Dat is vanzelfsprekend; nodig is echter dat wij
samen de goedheid van Christus, de eerbied van Christus
voor elke mens, de verbondenheid van Christus met de
Vader, de liefde van Christus voor de Kerk zichtbaar
maken. Zó zichtbaar maken, dat wij tezamen een uitnodi
ging zijn (en worden) voor elkaar en voor iedere andere
mens.
Men heeft ons, katholieken, die geloven in de blijde
Boodschap van Christus, wel eens verweten, dat onze
christelijke vreugde zo weinig zichtbaar en dus zo weinig
uitnodigend is. Een werkelijk evangelische levenshouding
zal een heel duidelijke gestalte moeten krijgen.
Zij krijgt dat o.m. door ons geloven in de Kerk en in
de ontmoeting met de Heer in de Sacramenten. Wij zullen
samen de Eucharistie, zeker op zondag, moeten meevieren,
er werkelijk aan deelnemen, want de Eucharistie is het
Sacrament van de eenheid.
Zij krijgt dat verder door onze werkelijk en consequent
beleefde mede-menselijkheid, die door Christus voortdurend
in ons wordt gewekt. Medemens-zijn wil zeggen, dat wij
zonder voorafgaande eisen aan de ander, het
geluk van die ander dienen. Die evangelische
levenshouding zal ook moeten blijken doordat wij ons leed
aanvaarden: het leed dat anderen ons aandoen, maar zeker
ook het verdriet dat wij ondervinden van onze eigen zwak
heid,van ons herhaald niet-beantwoorden aan het ideaal,
van onze eigen onvolmaaktheid, omdat we minder goed zijn
dan we zouden willen.
We moeten dat moeilijke verdriet aanvaarden; we moe
ten er niet teleurgesteld en moedeloos om zijn, want aan
vaarden wil zeggen dat we de werkelijkheid willen nemen
zoals zij is; maar in het geloof dat Christus de ruimte
daartoe geeft, willen we tegelijkertijd actief, scheppend aan
het betere werken.
Naast ons leed moeten we evengoed en even werkelijk
het goede aanvaarden, ook de welvaart van vandaag. We
moeten er dankbaar om zijn en alle aardse goed zo waar
deren, dat we er echt gelukkiger door worden, hier al op
deze wereld. Maar dat zal van ons vragen, dat we die
welvaart ook betrekkelijk durven maken, dat we die wel
vaart of tenminste die ruimere beschikking over aardse
goederen dienstbaar maken aan ons, aan ons gezin; van
de andere kant moeten we er afstand van kunnen doen,
ons innerlijk los er van maken en ze in christelijke ge
meenschapszin dienstbaar maken aan de noden en behoef-
ten van anderen.
2. Een tweede opgave van ons christen-zijn van van
daag is, dat we een voortdurende zorg moeten hebben om
christen te zijn in ons dagelijks leven, in ons gewone leven
van iedere dag, in ons gezin, in onze arbeid of beroep, in
ons omgaan met elkaar, in vriendschap, liefde en ontspan
ning. Wij hebben in het verleden ons christen-zijn zó sterk
beperkt tot een apart stukje in ons leven, tot de zondags
mis en nog enkele verplichtingen, dat ons geloven in de
Heer voor een groot deel ons gewone leven amper raakt.
Het is daarom moeilijk voor ons te zeggen hoe wij Chris
tus en de Kerk, met hun vreugdebrengende Boodschap,
in ons gewone leven moeten plaatsen. Toch is dit een
levenskwestie voor ons christen-zijn. Een levenskwestie,
die we alleen zullen realiseren, als wij bereid zijn samen
te zoeken. Om dat samenzoeken op gang te brengen, stel
ik mij voor om mij enkele keren per jaar in een schrijven
tot bepaalde groepen te richten, die in soortgelijke situaties
verkeren en voor een gelijke, concrete opgave staan. Op
deze wijze hoop ik, in Gratia Dei, en met uw onmisbare
en altijd graag aanvaarde medewerking een bijdrage te
leveren tot dat samenzoeken naar het geven van de eer
aan God door Christus, in ons dagelijks leven.
3. Een derde opgave zal zijn, dat wij geraken tot een
verder samen-zoeken en samen-werken van leek en pries
ter. Wij zullen daarvoor een gezamenlijke zielzorg moeten
vinden: daarmee bedoel ik een gezamenlijk gedragen ver
antwoordelijkheid van leek en priester, ook in vragen van
zielzorg, zeker in vragen van apostolaat. De strikte zielzorg
in het diocees is een taak van bisschop en priesters, maar
om tot een effectief gerichte zielzorg te geraken en om tot
een werkelijk gezamenlijke zielzorg te komen, is de hulp en
de medewerking van de leken strikt noodzakelijk. Want u
kent uit eigen beleving en ervaring bepaalde mogelijkheden
van christelijk leven, noden en behoeften beter dan wij. En
de zielzorg moet zich toch richten tot de werkelijke mens
met zijn concrete mogelijkheden, noden en behoeften in de
concrete situaties. De zielzorg kan en mag niet zo maar
van vooropgezette meningen uitgaan, op straffe van kort
sluiting met het werkelijke leven.
Om reeds een aanzet te maken voor een gezamenlijke
zielzorg, allereerst onder de priesters, heb ik aan hen mjjn
eerste brief geschreven. Omdat voor een gezamenlijke ziel
zorg en effectief apostolaat ongetwijfeld de hulp van reli
gieuzen nodig is, heb ik mij in de afgelopen maanden ook
in een brief gericht tot de religieuzen in het Bisdom. Om
dat voor het slagen van onze gezamenlijke opgave een
grote mate van edelmoedigheid nodig is, heb ik aan mijn
seminaristen op de eerste plaats om deze edelmoedige inzet
gevraagd. Ik herhaal deze vraag om edelmoedigheid aan u.
Slechts samen zullen wij onze opgave verwezenlijken.
Daarvoor is uw persoonlijke inzet, overeenkomstig uw
eigen plaats met eigen mogelijkheden vereist.
Ook uw financiële steun is nodig; ik vraag daarbij
geen bijzondere dingen: ik blijf u vragen om onze weke
lijkse collecte „Bijzondere Noden" daadwerkelijk, mild en
zelfs royaal te blijven steunen. U neemt het mij, naar ik
hoop, niet kwalijk, dat ik ook dit beroep op u doe. Voor
de verwezenlijking van onze plannen hebben wij deze
voor ieder van u toch eigenlijk geringe steun zeer hard
nodig.
Beminde gelovigen, door een in ons werkelijke leven
geplaatst sacramenteel leven, door onze medemenselijkheid,
door ons zoeken naar de plaats van ons christen-zijn in
ons gewone leven, door onze gezamenlijk gedragen verant
woordelijkheid voor het christendom in onze gewesten en
in de wereld, zoveel mogelijk samen met onze niet-
katholieke mede-christenen in onze gewesten zullen
wij onze opgave verwezenlijken. Mogen wij, Bisschop,
priesters, religieuzen, leken, allen gelovigen in de Heer,
ons voortdurend zo dicht bij elkaar weten, zozeer open
staan voor elkaar, zozeer samenwerken met elkaar, dat wij
in onze taak slagen.
Moge God u allen heel bijzonder zegenen, opdat gij
werkelijk gelukkig moogt zijn, nu al. Laten wij beginnen
elkaar daarin te helpen; laten wij samen daarvoor bidden,
als het kan elke dag".
22)
„Niet kwaad. Maar onze slager, de
dirigent, is de ziel ervan ik zou
niet weten wat ze zonder hem zouden
moeten beginnen."
Ik heb boven naar hen staan kij
ken Wat een type is die oude man
die de tuba bespeelt."
De waard lachte. „Ouwe Ben
Zou u zeggen dat die al aehtenzeven-
tig is? Hij speelt al meer dan vijftig
jaar mee." j-
..En hij ziet er uit alsof hij m die
tijd al zijn adem heeft verbruikt.
Hij keek grinnikend van de gootsteen
op Heeft u gemerkt dat hij telkens
even uitrust? Ja. ziet u zijn longen
zijn niet al te best meer. Hij denkt dat
niemana het merkt en dat ze hejn uit
het korps zouden zetten als ze het wis
ten; natuurlijk zouden ze dat niet doen.
ze zouden hem erin houden als een
soort mascotte, ook al zou hij geen
noot meer kunnen blazen. Maar Ben is
erg lichtgeraakt en daarom vonden ze
het maar het beste er een tweede tu
baspeler bij te nemen zijn klem-
zoon en die valt nu in als ouwe
Ben buiten adem is."
„Ik zou weieens kennis met die Ben
willen maken."
„Dat kan. Hij komt hier s zondags
voor het eten altijd een spelletje poke
ren."
Het leek de moeite waard tot zolang
te bliiven je kon nooit weten. ..Ik
zal hem uitdagen voor een spelletje, ze
zeggen dat ik het goed kan.
Maar hij zal het van u winnen!
Het orkest speelde de slotmars, de
glazen waren leeg en het was nu pik
donker. Het betekende het einde van
het concert, ik moest dus nu mijn kans
waarnemen.
Apropos." zei ik als terloops toen
ifc' vandaaa in Rye was vertelde ie
mand me dat dat verschrikkelijke ge-
van dat ontvoerde kleine meisje
hier is gebeurd ik dat nooit
eerder gehoord.'
Hii keek een andere kant uit. -We
Draten er hier niet graag over
Dat kan ik me begrijpen. Maar er
is "iets dat ik nooit gesnapt heb -- ik
hpdoel afgaande op de krantebenchten.
Hoe is het mogelijk dat niemand ge
zien heeft dat ze werd meegenomen?
Ze speelde in de tuin en ik heb daar
vanavond eens rondgekeken. Om haar
weg te halen moet iemand met haar
het hek zijn uitgekomen, vlak tegen
over de herberg, de band en iedereen
die zat te luisteren, de ouders inbegre-
P6Hij trok de stop uit de gootsteen en
keek strak naar het wegvloeiende wa
ter ..Ih geloof niet dat het zo gegaan
is mr. Kent. Het is anders gebeurd.
Er is een opening in de heg. aan de
wegkant, mijn hond heeft dat gat ge
maakt en ik gebruikte het als ik daar
langs op straat wilde komen. Ik trok
er me nooit iets van aan als daar kin
deren speelden, want er loopt een bre
de greppel achter en ik dacht niet dat
ze daaroverheen zouden kunnen komen.
Iemand anders moet op de hoogte zijn
geweest van dat gat ze was daar
alleen aan het spelen en gedurende een
van de pauz.es heeft haar vader haar
nog een zakje lekkers gebracht; bij de
volgende pauze was ze verdwenen."
„Bedoelt u dat ze toch over de grep
pel is gegaan en op de weg is opge
pikt, of dat iemand die van dat gat
wist
„Ja." Dat ene woord maakte een
eind aan het gesprek. Buiten eindigde
trombone juist met een diepe, lang
aangehouden noot.
,,'t Is afgelopen," zei de waard. ,,A1-
WXJxS
leen nog het volkslied. Ik moet me nu
schrap zetten voor de toeloop hier."
Ik liep weer naar de andere kant
van de tapkast. ,,Ik wou u graag nog
één ding vragen. Het heeft niets te
maken met dat waarover we zojuist
spraken, hoor maar komt hier wei
eens een man. die ik vroeger gekend
heb. een zekere Jacques? Hij is kap
per in Rye."
Hij keek me een beetje verwonderd
aan. „Hij kwam hier vroeger wel,
maar nu niet meer."
We bleven staande het volkslied aan
horen, toen nam ik nog een laatste
borrel om me te sterken voor ik de
Rover op gang ging brengen en Joan
halen. De accu was, zoals ik gevreesd
had, uitgeput en ik moest een hele tijd
zwengelen voor ik de wagen op gang
kreeg. Ik nam me vast voor dat ik
dat niet nog eens zou doen, reed daar
om naar ,,De Meermin" en parkeerde
de auto boven aan de steile heuvel, zo
dat we naar beneden zouden kunnen,
freewheelen en pas inschakelen als we
wegreden. Daarna ging ik de bar bin-1
nen en keek in alle boxen, doch ner
gens was een spoor van Joan te be
kennen. Ik treuzelde tot het sluitings
uur met een borrel en vroeg toen aan
de ober of ik in een van de kamers
nog een poosje zou kunnen wachten.
Ik zat daar in die stille kamer te
wachten, staarde naar de betimmering,
vroeg me af wat er met Joan gebeurd
kon zijn en verwenste mezelf dat ik
haar had laten gaan. Ik hoorde een
portier dichtslaan en ging naar buiten
om te zien of zij het was, maar ik
zag alleen de Rover in de schaduw
van de muur aan de overkant, de
lampen flauw brandend en hoorde de
voetstappen van een late wandelaar.
Tien voor elfik beet op mijn na
gels en haalde me allerlei nare moge
lijkheden in het hoofd. Hoe wist Joan
dat die man werkelijk reporter was?
Wie weet of het geen komplot was.
of ze ons niet ai veel langer in de ga
ten hadden gehad dan wij vermoed
den.... of ze niet bezig waren Joan
te ontvoeren zoals ze met Margaret
hadden gedaan? Nee, dat kon niet
niet in Engeland, in het veilige Enge
land. Ik kon niets anders doen dan
wachten, en om mijn gedachten af te
leiden haalde ik Josh' rapport uit mijn
zak en begon dat door te nemen. Hij
had het in drie delen verdeeld: astro
nomisch, botanisch en architectonisch,
en elke afdeling nauwkeurig uitgewerkt,
uitvoeriger dan ik had durven hopen.
In het eerste gedeelte had hij slechts
twee feiten om van uit te gaan: Mar
garets lengte en de tijd waarop ver
moedelijk de foto's genomen waren. Hij
had van die lengte gebruik gemaakt
om met behulp van trigonometrie de
juiste afmetingen te berekenen van de
tegel die op de foto schuin te zien was,
en daarna uit deze maten de ware
lengte van elk van Margarets schadu
wen en het verschil in brekingshoek;
met deze gegevens had hij twee gra
fieken gemaakt, die alleen maar be
hoefden te worden vergeleken met de
curven uit Davis' Altazimuth-tabellen
(deel A) wat dat mochten zijn
om de juiste lengtegraad te vinden. Hij
concludeerde dat die parallel liep met
zevenenveertig graden vijfenveertig mi
nuten, maar rekening houdend met klei
ne afwijkingen door de stand van de
camera nam hij een speling van vijf
tien minuten aan beide zijden en kwam
zo tot een oppervlakte van circa der
tig mijl over het midden van Frank
rijk, het zuidelijk deel van Duitsland
en het noorden van Oostenrijk. In het
westen lag de Atlantische Oceaan, daar
waren geen binnenplaatsen, in het oos
ten vormden het tijdverschil de grens.
De tweede afdeling was minder bruik
baar. De tak die men opzij van de fo
to zag was niet van een boom, maar
van een wijnstok, en het was gebruike
lijk in wijndistricten een dergelijke
plant zó te leiden dat hij schaduw gaf
en er een decoratief effect mee bereikt
werd. Zulke klimplanten bevonden zich
zowel in Frankrijk als in Zuid-Duits-
land.
(Wordt vervolgd)
Polen is een der weinige landen ter
wereld waar de produktie van vracht
wagens en autobussen nog de voor
keur geniet boven die van personen
wagens. De laatste categorie wordt nog
steeds als „luxe" beschouwd.
Voor de tweede wereldoorlog heeft Po
len op beperkte basis personenwagens
geproduceerd. De wagen die toendertijd
in Polen van de lopende band
kwam was de Polski Fiat, diè in licentie
voor de Italiaanse Fiat-fabrieken ge
bouwd werd.
Na de oorlog richtte het Poolse automo-
bielproduktieapparaat zich volledig op
de zo broodnodige vrachtwagens.
Met Sovjet-hulp werd een grote automo
bielfabriek, „FSO" gebouwd. Deze fa
briek hield zich tot 1951 alleen met de
bouw van vrachtwagens en autobussen
bezig. In 1951 werd begonnen met de
konstructie van de „Pobieda 20", die
sterk deed denken aan het Amerikaanse
Fordmodel 1940. De wagen heeft inmid
dels een moderner aanzicht gekregen
en heet nu „Warzawa". De „Warzawa
heeft een motor met een cilinderinhoud
van 2130 cc die 54 paardekrachten le
vert. „FSO" produceert ook de „Syre-
na, een wagentje met een 748 cc mo
tor van 27 pk.
De technici werken nog aan de kon
structie van een nieuw model „Syre-
na' (900 cc, 32 pk) en zullen de „Wars-
zawa" een sterkere motor geven
De produktie van een andere kleine
wagen, de „Mikrus", die veel op de
Duitse „Goggomobiel" leek, werd stop
gezet omdat de koopprijs te hoog lag.
De totale produktie van vrachtwagens
bedroeg verleden jaar 19500.
Een klein aantal van de in Polen ge
produceerde personenwagens wordt
naar Turkije. Noorwegen, Spanje, Cuba
en de landen van het communistisch
blok uitgevoerd.
Door de Verenigde Arabische Republiek
en Ghana worden Poolse bussen inge
voerd.
Behoudens bussen, vrachtwagens en
personenwagens produceert Polen een
groot aantal (150.000) motorfietsen per
jaar.
10-5. De volgende morgen gingen ze al
vroeg op weg om in de piramide te
gaan zoeken naar de geheime gang.
Oom Ferdinand had de jongens ieder
een zaklantaarn gegeven en hijzelf
droeg ook nok een touw. De piramide
leek angstig groot, toen ze er dichter
bij kwamen en Minter begon een beet
je langzamer te lopen.
„Ben je bang?" plaagde Hinter.
„O, nee hoor!" riep Minter, „maar
ik dacht. ik dacht, dat ik iets wits
zag."
Bij de ingang bleef oom Ferdinand
staan. Dicht bij elkaar blijven, anders
verdwaal je," waarschuwde hij. Toen
stapten ze de donkere gang in.
Hun voetstappen klonken hol "tegen de
muren en Minter gaf zijn broertje een
hand, terwijl hij het licht van zijn zak
lantaarn op ooms rug richtte, om
hem vooral niet kwijt te raken.
Ze liepen een heel eind door, tot
oom Ferdinand een zijgang insloeg.
„Hier moeten we beginnen," zei hij.
„Jullie nemen de rechtermuur en ik de
linkez*. Kijk of je ergens een spleet
ziet."
Voetje voor voetje schuifelden ze ver
der en lieten hun lichtbundels over de
muren glijden. Minter was zijn angst
vergeten en een eindje vooruit geraakt,
toen hij plotseling stokstijf bleef staan.
Van boven uit de wand staarde een
groot griezelig oog op hem neer
