Kiezen lussen loonzakje
en sociale uitkeringen
Pastoor P. Matthijssen uit
Zierikzee deken van Gilze
Salaris past niet
bij verantwoording
Onrendabele elektrificatie
eist meer gemeente-geld
UËl
Begroting provincie Zeeland
sluitmaar met pijn
Kritische notities van
r.-k. werkgevers op
Veldkamps plannen
Hondsdolheid
in Huijbergen?
PIEDERIET-
v. TILBURG
Vogelwaarde gaf het voorbeeld
glasblad jlfem
Nehroe in
moeilijkheden
Compromis
Antwerpen
niet bang
Kap. van Deursen
uit Etten naar
Zeeland
Voor IJpelaai
CONGRES KLEUTERLEIDSTERS
Ook Prinsenbeek
krijgt vrouwelijke
ambtenaar van de
burgerlijke stand
Meer woningen
Slechte rijksweg
Dodelijk ongeval
te Nuenen
DAGBLAD DE STEM VAN WOENSDAG 31 OKTOBER 1962
Mr. F. J. F. M. VAN THIEL
.(Van onze verslaggever)
„De zaak is duidelijk: er moet een keuze gemaakt worden tussen
de inhoud van het loonzakje en het recht op latere uitkeringen, want
de verbeteringen in de sociale voorzieningen moeten worden ingepast
in hetgeen jaarlijks voor loonsverhoging beschikbaar is". Aldus gister
middag mr. F. J. F. M. van Thiel, algemeen voorzitter van het Ne
derlands Katholiek Werkgevers Verbond, in zijn feestrede op Bou-
vigne te Breda, waar de Katholieke Werkgeversvereniging in het bis
dom Breda het negende lustrum vierde.
Die keuze-kwestie is
actueel, nu de minister
van Sociale Zaken Veld
kamp het sociale ver
zekeringsrecht in ons
land weer in beweging
heeft gebracht met zijn
adviesaanvraag aan de
S.E.R. Mr. Van Thiel
gaf gistermiddag enkele
kritische kanttekeningen
bij de plannen van de
minister de A.O.W.-uit
keringen op te trekken
tot 3.000,— per jaar, de
arbeidsongeschiktheids
verzekering ook voor
zelfstandigen te verplich
ten, en een volksverzeke
ring op te zetten die
moet voorzien in de
medische zorg bij zware
geneeskundige risico's.
Ervan uitgaande dat
sociale rechtvaardigheid
een norm is die voort
durende aanpassing en
bezinning vraagt op de
concrete situatie, maak
te hij ook enkele belang
wekkende opmerkingen
over de medezeggen
schap van de arbeiders
in de bedrijven, en over
de internationale dimen
sie van het sociale vraag
stuk, namelijk de ver
houding ten aanzien van
de ontwikkelingslanden.
Over de volksverzekering tegen zware
medische risico's zei hij „Het risico
komt betrekkelijk weinig vqor, doch
wanneer het treft, is het vrijwel voor
iedereen te zwaar om zelf te dragen.
Mede omdat in de particuliere sfeer
geen dekking te vinden is, acht ik hier
een voor ieder geldende volksverzeke
ring op zijn plaats."
Wat het idee betreft de arbeidsonge
schiktheidsverzekering ook voor zelf
standigen verplicht te stellen een ge
dachte die geboren is uit de wens om
ook materiële voorzieningen te kunnen
treffen voor de gehandicapten mr.
Van Thiel vroeg zich af of deze wel te
rijmen was met de gedachte van de
Algemene Bijstandswet.
Het kader
Als de A.O.W.-uitkeringen worden op
getrokken tot het „sociaal minimum"
3.000,—), blijft er dan nog een taak
voor de bedrijfsvoorzieningen, vroeg mr.
Van Thiel. Akkoord, dat een dergelijke
regeling vrij grote groepen werknemers
van een pensioen voorziet dat circa 70
procent bedraagt van hun netto inkomen
uit de tijd dat zij nog werkten. Wat
echter ten aanzien van de beter ge-
salarieerden, de gespecialiseerde werk
nemers en het kader De bedrijfs-
pensioenen hebben dan alleen voor hen
nog zin, ofschoon zij er nooit in zullen
slagen hun pensioen in een blijvende
verhouding te brengen tot hun laatst
genoten inkomen. Mr. Van Thiel stelde
hier de vraag: „Wordt de solidariteit
niet sterk overtrokken ten nadele van
specialisten en kader
Belasting
Wanneer bij het optrekken var de
A.O.W.-uitkering een verhoogd uniform
premiepercentage wordt vastgesteld en
tegelijkertijd de premiegrens belangrijk
wordt verhoogd, zouden de werkgevers
eerder met een soort bestemmingsbelas
ting dan met een solidariteitspremie te
maken krijgen en de bestemmings
belasting zou dan bepaald niet volgens
billijke principes van draagkracht zijn
vastgesteld. Mr. Van Thiel maande in
dit opzicht tot grote bezinning en hij
voorzag in de bedrijven moeilijkheden
bij de inrichting en uitvoering var een
pensioenregeling voor de middengroepen,
wanneer de basisregeling een te zware
last op de bedrijven zou gaar leggen.
Sprekend over de hulp aan de ont
wikkelingsgebieden, zag mr. Van Thiel de,
een specifieke taak voor de onder
nemers, mits de overheid een aantal
mensen, zonder tijd voor bezinning,
staan ernstig bloot aan de kans te ver
schralen". En: „de verleiding van het
materiële in het ondernemersleven is
groot en het evenwicht vraagt ook iets
anders
De werkgeversvereniging, die zich juist
hierop toelegt, kan haar leden behoeden
om te gaan „freewheelen" in deze
radicaal veranderende wereld. Heeft de
werkgever nog wel een juist beeld van
de arbeider, vroeg hij zich af. „Het
arbeiderstype is totaal anders geworden.
Hij luistert naar dezelfde radio, kijkt
naar dezelfde televisie en film, leest de
zelfde kranten als wij. Ik ben er zeker
van dat onze kijk op hem nog niet is
aangepast, dat wij hem onbewust nog
verwarren met de arbeider van gisteren,
die al lang is gestorven." Zoals ook de
vriendelijke negertjes van de missie
kalenders gestorven zijn, en zoals zo
veel in het Europa van nu en de wereld
van nu gestorven is. „In een ver.eniging
als de onze", zei hij, „doen wij. ons best
een antwoord te formuleren op de wereld
van vandaag".
De jubilerende vereniging, een van de
actiefste in het land, telt thans 275 leden
in vijf kringen, namelijk Zeeuwsch
Vlaanderen, Bergen op Zoom, Roosen
daal, Oosterhout en Dongen.
De bisschop van Breda, mgr. G. de
Vet, heeft pastoor P.C.F. Matthijssen
van Zierikzee benoemd tot pastoor van
de parochie van de H. Maria Magdalena
te Rijen en tot deken van het dekenaat
Gilze. Hij zal in Zierikzee als pastoor
worden opgevolgd door kapelaan H. van
Deursen van de parochie van de H. Lam-
bertus te Etten. De conrector van het in
stituut St. Marie te Huybergen, J.A.A.
Michielscn, zal als kapelaan naar Etten
gaan in de plaats van de vertrekkende
kapelaan van Deursen. Zijn plaats op
St. Marie wordt nu ingenomen door ka
pelaan C.J. van Haastert, die tot voor
kort kapelaan was te Middelburg. Deze
blijft daarbij tevens zijn functie van
godsdienstleraar op O.L. Vrouw ter
Duinen te Ossendrecht vervullen.
De nieuw benoemde deken P.C.F. Mat
thijssen verklaarde zeer blij te zijn met
zijn benoeming, al was hij graag nog een
jaar of drie, vier, in Zierikzee gebleven.
Hij stond daar na zijn langdurige Ber
gen op Zpomse periode namelijk nog geen
anderhalf jaar. Hij had zijn nieuwe pa
rochianen net leren kennen.
Deken Matthijssen kent Rijen en om
geving helemaal niet. Daarom gaat hij
vandaag eens poolshoogte nemen, als
weer en' wind het hem tenminste toe
staan de pont over het Zijpe te nemen.
Pastoor Matthijssen heeft in Zierikzee
met zijn gemengde parochie (nog geen
duizend katholieken op 7000 zielen) zijn
draai goed kunnen vinden. Naar onze
correspondent in Zierikzee ons meldde,
was pastoor Matthijssen doortastend en
voortvarend op allerlei gebied. Zo heeft
hij in minder dan geen tijd de financiën
van de parochie gesaneerd.
Een uitvloeisel van zijn financieel be
heer is o.m., dat met ingang van morgen
alle plaatsen in de kerk vrij zullen zijn.
Pastoor Matthijssen had ook regelmatig
contact met de dominees van de verschil
lende protestantse groeperingen op
Schouwen-Duiveland.
De bijeenkomsten van deze verschillen
de protestantse gezindten worden bij
toerbeurt voorgezeten door de aanwezige
dominees. Ook pastoor Matthijssen ech
ter heeft een dergelijke vergadering al
eens op uitnodiging geleid.
De strandzlelzorg op Schouwen-Duive
land heeft de bijzondere belangstelling
van pastoor Matthijssen ondervonden.
Hij heeft hard gewerkt aan de verbete
ring van de outillige in en rondom de
strandkerk in Haamstede. Deken Mat
thijssen zal volgende week vrijdag door
vicaris-generaal mgr. dr. W. Koenraadt
te Rijen worden geïnstalleerd.
De nieuwbenoem
de pastoor H. van
Deursen te Zierikzee
werd geboren te
Dordrecht en pries
ter gewijd op 6 juni
1936. Op 12 augustus
1936 volgde zijn be
noeming tot sub-re
gent van het klein
seminarie IJpelaar.
In augustus 1941
werd hij benoemd
tot kapelaan in de
parochie van Chris
tus Koning te Breda
en in 1943 tot ka-
kelaan in de parochie van O.L. Vrouw
Hemelvaart, eveneens in Breda.
Op 29 januari 1947 werd hij vrijgestel
de voor werkzaamheden in verband met
de wederopbouw van de nieuwe IJpelaar.
In die periode heeft hij vele acties op
touw gezet om gelden voor dit doel te
verzamelen o.a. de oud-papieractie, tour
nees met koren en verjaardagskalenders.
Dit werk deed hij tot 10 oktober 1949,
toen hij werd benoemd tot kapelaan van
de St. Lambertusparochie te Etten. De
laatste jaren heeft pastoor Van Deursen
als aalmoezenier ook de oefeningen te
La Courtine bijgewoond.
DEKEN P. MATTHIJSSEN
Mr. P. M. II. VAN BOVEN
acties van „Uniapac" en het aandeel
daarin van het N.K.W.V. noemde mr.
Van Thiel het verlengstuk van de
sociale activiteiten in het eigen land
en daarom moet de actie een ge
integreerd onderdeel zijn van de ver-
bondswerkzaamheden.
Medezeggenschap
Over de medezeggenschap in de onder
neming, de P.B.O., zei hij het te be
treuren, als de gedachte die eraan ten
grondslag ligt zou worden verworpen.
Zoals bekend, heeft de organisatie
commissie van de S.E.R. geconcludeerd
dat met name van werkgeverszijde nog
al negatief gereageerd was op de vor
deringen op de weg naar publiekrech
telijke bedrijfsorganen. „Wij moeten hier
geen vooringenomen standpunten in
nemen", zei hij. P.B.O., medezeggen
schap en winstdeling zijn niet bij uit
stek een katholieke zaak, maar als
christelijke werkgevers moeten ook de
katholieke zich bezinnen op de christe
lijke visie op mens en maatschappij.
„Wij moeten ons klaar voor ogen stellen
waar het om gaat, dan zal het misschien
mogelijk zijn de P.B.O. te ontdoen van
wat haar nu belast". Het is onverstan
dig het kind met het badwater weg te
gooien.
Bezinning nodig
De rede van mr. Van Thiel, die het
hele sociale vraagstuk ,,im Frage" stel
kreeg een uitstekend voorspel van
de voorzitter van de diocesane ver
eniging mr. P. van Boven. Hij hield een
noodzakelijke voorwaarden vervult. De pleidooi voor studie, want „handelende
(Van onze verslaggever)
De aanstelling van hulpen in de kleu
terschool, meer bouwvolume, opheffing
van de ziekenbriefjes, grotere waarde
ring voor het werk van de hoofdleidsters
en een herziening van artikel 20 van de
katholieke onderwijswet; dit zijn enkeïe
wensen die de nieuwe voorzitster van de
sectie kleuterleidsters van de katholieke
onderwijsbond in dit bisdom, mejuffrouw
Th. C. A. Oomens uit Breda, uitsprak op
het diocesaan congres dat gisteren in Con
cordia in Breda is gehouden. „Onze leid
sters staan haast voor een onmogelijke
opdracht: de lage salariëring is een be
zwaar om het hoofdschap te aanvaarden.
In vergelijking met het lager onderwijs
constateren wij gelijke verhoudingen wat
betreft werk en verantwoording, maar
ongelijke wat betreft de waardering", zei
de voorzitster.
De maidenspeech van mejuffrouw Oomens
stond niet alleen in het teken van wensen
en klachten; zij kon ook mededeling
doen van enkele verbeteringen in het
kleuteronderwijs.
Het aantal leerlingen, dat boven het
jaargemiddelde ligt en bepaalt of een
school al of niet in aanmerking komt
voor een door het rijk bezoldigde leid
ster is verlaagd van 15-12 en 10 tot 10-8
en 6. Verscneidene instituten zijn door de
minister aangewezen om de A-opleiding
van één jaar in drie jaar te veranderen,
hetgeen volgens de diocesaan voorzitster
vooral ten gunste komt van de prakti
sche vorming van de leerling-kleuter
leidsters. Een belangrijke verbetering
was verder de salarisherziening van ja
nuari 1962.
Akte verplicht
Met ingang van 1 januari 1963 mogen
de leidsters die niet in het bezit van een
akte zijn niet langer bij het kleuter
onderwijs werkzaam blijven, uitgezon-
jaar of langer werkzaam waren in di
onderwijs en toen minstens vyfendertij
jaar oud waren. Mejuffrouw Oomen
merkte bij dezenieuwe regeling op dai
er ruimschoots gelegenheid is gegever
om de akte te behalen. Geen enkel schooi
ijf-d
[litlk
tiglb
nsl
latln
enjH
>ollH
bestuur kan verandering in de regeling
treffen.
Bijblijven
Na de opening door de voorzitster werd
het congres, waaraan o.m .werd deelge
nomen door vertegenwoordigsters van de
landelijke sectie en van de rijks- en
bisschoppelijke inspectie ,bij monde van
drs. W. de Hey geconfronteerd met de
problematiek van de kleuterleidster in
de veranderde maatschappij. Ogen
schijnlijk gaat de veranderde maatscnap-
pij aan de kleuterleidster en het kind
voorbij, zei hij, maar bij nader inzien
drukt elke vorm van maatschappij haar
stempel op het kleuteronderwijs; door
zijn scherp opmerkingsvermogen ervaart
het kind de verschillen en tegenstellin
gen o.m. in de gezinnen waarmee het in
aanraking komt". Om te kunnen voldoen
aan de eisen van het hedendaagse kleu
teronderwijs, dat niet alleen bestaat uit
het bewaren van de kleuters maar voor
al uit de begeleiding en ontwikkeling
van hen, zal de leidster zich niet na de
opleiding mogen terugtrekken in de be
slotenheid van haar klas, maar zij zal
haar blik ten opzichte van de maatschap
pij moeten verruimen en haar taak daar
in moeten ontdekken", aldus drs. De Hey.
Pionierster
De zitting van het congres werd be
sloten met de huldiging van zuster Mar
tina uit Dongen, die vanaf de oprichting
van de bond voorzitster is geweest. Op
haar initiatief werden in 1947 met diver
se congregatie-oversten voorbereidingen
getroffen voor de oprichting van een
katholieke bond van kleuterleidsters in
het zuiden van Nederland. Zij toonde
bovendien grote activiteiten in verband
met het opstellen van de kleuteronder-
wijswet. Voorzitster Oomens dankte haar
voor de bewezen diensten en overhan
-• -,VV un-liaicil CU uveniaii-
rterd zij die op 31 december 1955 vijf-digde haar een envelop met inhoud de
19ür n( 11-1.luHl.l.i
kleuterklas van de Belcrum uit Breda
bracht haar een zanghulde.
Tot besluit van de dag voerde het to
neelgezelschap ..Het Masker" uit Den
Haag het klassieke stuk „Freuleken" van
IH. Roelvink op.
(Van onze correspondent)
Een ingekomen stuk van de PZEM in
zake de aansluiting van de onrendabe
le percelen was voor de heer Pcrdaen
in de raad van Vogelwaarde aanleiding
om scherp stelling te nemen tegen de
geplande kostenverdeling van dit elek-
trificatieplan. De heer Perdaen had be
rekend, dat deze onrendabele gebieden
ongeveer 5 procent uitmaken van de op
pervlakte van Vogelwaardé en derhalve
vloeit er aan rijksuitkeringen van deze
gronden jaarlijks een belioorlyke som in
het gemeentelaatje.
Hij kon het daarom niet billijken, dat ae
gemeente in de kosten van de elektrifica
tie slechts 20 procent zal moeten bijdra
gen.
Een gevolg van de onjuiste kostenverde
ling is dat slechts ongeveer de helft van
de belanghebbenden op de voorwaarden
zal ingaan en de vrees is dus gewettigd
dat in dat geval het plan niet zal wor
den uitgevoerd.
De heer Perdaen zou dit zeer betreu
ren. De enige mogelijkheid om de be
langstelling van de belanghebbenden
meer positief te richten, bestond naar
zijn mening hierin, dat de gemeente haar
aandeel in de kosten verhoogt tot 30 pro
cent, zulks ter ontlasting van de be
langhebbenden. Wethouder Serrarens
was het volledig eens met het stand
punt van de heer Perdaen en hij zou
het een mooie geste van de raad vinden
als Vogelwaarde in dezen een lichtend
voorbeeld zou stellen.
In deze kwestie, die al meerdere ma
len in de raad ter sprake is gekomen
werd nu de knoop meteen doorgehakt.
Met algemene stemmen werd besloten
de bijdrage van de gemeente te ver
hogen tot 30 procent en hierbij werd
de hoop uitgesproken, dat alle bij dit
plan betrokken gemeenten eenzelfde
gedragslijn zullen volgen.
De kans tot slagen van dit plan zou
hierdoor aanmerkelijk worden ver
groot en Vogelwaarde wacht met be
langstelling af of deze positieve stap
het begin zal betekenen van de vic
torie voor de onrendabele gebieden.
Straatverlichting
De raad vatte zijn taak deze keer bij
zonder serieus op, want een agenda
zonder hoogtepunten bood meer dan 2
uur stof tot gesprek. Zelfs de subsidie
aanvragen, die meestal overeenkomstig
de wens van B. en W. en zonder slag
of stoot worden behandeld, gaver nu
aanleiding tot eindeloos wikken en we
gen Dat uit deze slag het Zeeuws Con
sultatiebureau voor alcoholisme zegevie
rend te voorschijn trad. (de raad legde
royaal ƒ65.- op tafel) en de Katholieke
Reclassenngsvereniging afdeling Zee
land de kous op de kop kreeg, zou er
op kunnen wijzen, dat Vogelwaarde al
les behalve droog ligt, maar in ieder- ge
val het inbrekersgilde niet onder de in
gezetenen is vertegenwoordigd.
Nog meer geïnspireerd werd de raad
toen de feilen in de openbare straat
verlichting aan de orde werden gesteld
B. en W. hadden op een donkere avond
de zaak eens bekeken en zo hier en daar
zal meer licht gaan schijnen in de duis
ternis Toch nog te weinig, vond de raad,
hoewel men er toch wel van overtuigd
was, dat niet iedere verspreide woning
zijn eigen lichtmastje kan hebben. Wet
houder de Bakker, die nog steeds met
de waarneming van de enxenxenxenxen
de waarneming van het burgemeesters
ambt is belast, duelleerde met de heer
Peersman, die de verlichting van de
Sasdijk als onvoldoende betitelde. Bijna
was de gehele raad op staande voet uit
gerukt om te zien wie nu wel gelijk had,
maar een fikse regenbui zorgde er voor
dat de raadszetels bezet bleven. B. en
W. zullen nu hun taak op de Sasdijk nog
eens overdoen en zij zullen daarbij niet
alleen letten op de verlichting van de
kruin, maar ook op die aan de voet van
de dijk. Want juist aan die voet zou de
schoen hem wringen.
De periodiek aftredende leden van het
Burgerlijk Armbestuur, de heren F. A.
de Bakker, J. A. Collet, R. van Kampen
«en P. van den Bosch, werden herbe
noemd.
Origineel en van meer liefde tot de
betrokken kandidaten getuigend dan een
blanco stem, was het stembriefje waarop
de aanduiding „neutraal" stond vermeld.
Als leden van de commissie, die belast1
wordt met het onderzoek van de ge
meente-begroting 1963, werden door de
voorzitter aangewezen de heren E.
Schelfhout, W. Lambert en J. Burggrave
Inzage stukken
De heer Peersman was van mening,
dat de meeste raadsleden onvoldoende
voorbereid zijn op hun taak in de raads
vergaderingen. Wel liggen de stukken
ter inzage, maar niet iedereen kan zich
vrij maken om tijdens de kantoor-uren
de nodige inlichtingen te verkrijgen. Hij
zou graag het voorbeeld van vele andere
gemeenten willen volgen en de stukken
in gestencilde vorm aan de leden toe
sturen.
De voorzitter wees er op, dat dit met
de huidige personeelsbezetting niet te
verwezenlijken is. Het aantrekken van
een extra kracht vond de raad een te
hoge prijs voor het toch wel met in
stemming begroete idee van de heer
Peersman. Gezocht zal worden naar een
andere oplossing bijv. door enkele dagen
vóór de raadsvergadering ook 's avonds
gelegenheid te bieden tot inzage vaii de
stukken.
De heer Peersman kreeg verder de
gevraagde inlichtingen inzake de aan
besteding van de verbetering van de
weg in de kom van Stoppeldijk. Voor
dit werk kon geen aannemer gevonden
worden en een volgende poging is uit
gesteld tot het voorjaar van 1963. Wel
zullen nog vóór de winter de ergste
putten werden gedicht.
De heer de Schepper toonde zich te
genstander van de versnippering van het
toegewezen woningcontingent over de
verschillende kerkdorpen. Hij gaf b. en
w. in overweging de woningbouwcom
plexen zoveel mogelijk te centraliseren
en wel daar, waar de meeste behoefte
aan woonruimte bestaat.
Hiermee verband houdend merkte de
heer Lambert op, dat de grondprijzen
wel erg hoog zijn. Dit stimuleert de par
ticuliere bouw zeker niet. De voorzitter
maakte duidelijk, dat alle kosten van
bouwrijp maken moeten worden doorbe
rekend en de gemeente ligt, wat dit
betreft aan banden van het hogere toe
zicht.
Zoals we gisteren hebben gemeld zal
de gemeente Nieuw-Ginneken voortaan
een vrouwelijke ambtenaar van de bur
gerlijke stand hebben. Ook Prinsenbeek
zal echter zo'n vrouwelijke functionaris
krijgen.
Want als de raad het voorstel van b.
en w. goedkeurt en waarom zouden de
vroede vaderen er bezwaar tegen maken
zal mej. J. P. Karremans als zodanig
worden benoemd. Zij wordt dan benoemd
in plaats van de gemeente-secretaris, die
deze functie niet meer mag waarnemen
sinds het inwonertal van vijfduizend is
overschreden.
Mej.. Karremans krijgt dus ook o.m.
bevoegdheid om Prinsenbeekse jonge
lieden in „den huwelijken staat te ver
enen"; maar dat vindt ze nog wat grie
zelig. Ze wil in deze nieuwe functie eerst
nog een jaartje „acclimatiseren" alvo
rens zich hieraan te wagen.
De burgerlijke stand zelf is voor mej.
Karremans geen nieuwtje. Al zo'n vijf
tien jaar is zij in deze afdeling van het
gemeentelijke apparaat werkzaam, „en
tot volle tevredenheid", zo werd ons
verteld.
De veterinaire rijksinspectie te
Boxtel heeft een grote herders
hond van de fam. S. aan de Gin-
nekenstraat te Huybergen in ob
servatie genomen. Het dier is
waarschijnlijk aangetast door
hondsdolheid. Een definitief oor
deel kon de veterinaire inspectie
nog niet laten horen, maar een
veearts te Huybergen, die het
dier in eerste instantie heeft on
derzocht, heeft verklaard, dat er
bijna geen twijfel aan kan be
staan, dat het hier een nieuw ge
val van hondsdolheid betreft.
Het gerucht gaat, dat de fam. S. te
Huybergen de hond heeft overgenomen
van een kennis of handelaar te
Roosendaal, die het dier weer schijnt
te hebben gekocht oP een hondenmarkt
te Antwerpen. Toen de fam. S. merkte,
dat de hond eigenaardige verschijnse
len vertoonde, warschuwde zij, veront
rust door de veelheid van berichten
over hondsdolheid, onmiddellijk de po
litie, die het dier naar eerder genoem
de veearts bracht.
Naar aanleiding van dit verschijnlijk
nieuwe geval van hondsdolheid heeft
burgemeester van Agtmaal van Huy
bergen huis aan huis een schrijven la
ten bezorgen, waarin hij er op aan
dringt de momenteel bestaande bepa
lingen, de honden aan de lijn te hou
den en de katten binnenshuis te laten,
nauwkeurig op te volgen. Hij wijst
erop, dat alle loslopende honden op last
van hem gedood kunnen worden.
(Advertentie)
GINNEKENWEG 34
Tel. 41273
Breda
®^derietC)
"•T/LBURfc
-fe Exclusieve
gouden Sieraden
Brillant - Diamant
•fe Zilverwerken
(Van onze redacteur)
Gedeputeerde Staten van Zee
land hebben Provinciale Staten
hun begroting voor 1963 aangebo
den. Omdat de regering de provin
cie geen compensatie heeft gege
ven voor de gestegen loonkosten
heeft wel enige zorgen gegeven
een sluitende begroting te ontwer
pen. Het is toch gelukt, zelfs zon
der het provinciale voorzieningen-
peil te verminderen De ontwikke
lingsfase, waarin Zeeland zich be
vindt, zal aan het budget der pro
vincie zware eisen stellen. Het fi
nancieel beleid zal er daarom op
gericht moeten zijn, dat aan deze
eisen kan worden voldaan, aldus
de toelichting op de begroting.
In een algemene inleiding op de begro
ting bezint het provinciaal bestuur zich
op zijn komende taak nu Zeeland zich
in de aanvang van een ontwikkeling be
vindt die de structuur der provincie in
vele opzichten belangrijk zal wijzigen.
Het provinciaal bestuur heeft heel in
het algemeen zich blijkens de toelich
ting op de begroting de volgende taak ge
steld: „de versnelde ontwikkelingsgang
opvangen door met betrekking tot <ie
eigen taak te doen wat daartoe in eco
nomisch opzicht wordt vereist en, voor
zover anderen te dien aanzien een taak
hebben, daartoe stimulerend werkzaam
te zijn. Daarnevens zal deze ontwikke
ling moeten worden begeleid door het
geen daartoe in sociaal, cultureel en hy
giënisch opzicht is vereist.
Het provinciaal bestuur wil voorts ko
men tot een „harmonisatie van leven en
werken onder de best mogelijke omstan
digheden". Daarbij wordt gesteld dat
het achterblijven van de economische
ontwikkeling van Zeeland ten gevolge
van het missen van de aansluitingen op
de grote stromen van verkeer en ver
voer slechts overwonnen kan worden
door rechtstreekse verbindingen met zo
wel noordelijk als zuidelijk gelegen in
dustriebekkens en door een optimaal ge
bruik van het Westerscheldebekken als
woon- en werkgebied.
Wat het laatste betreft wordt gepleit
voor de toewijzing van meer woningen
voor Zeeland in 1963. Zou daartoe niet
worden besloten dan dreigt volgens het
provinciaal bestuur het gevaar dat een
redelijk economisch rendement van rijks
investeringen als het Deltaplan, de Sloe-
haven-aanleg en de kanaalverbetering in
Zeeuwsch-Vlaanderen niét wordt ver
kregen.
In het kader van de in gang gebrachte
ontwikkeling is het een feit dat de uit
voering van openbare werken en de
realisering van planologische plannen
meer en meer leidt tot het verwerven
van landbouwgronden voor niet-agrari-
sche doeleinden. Om compensatie van het
verlies van landbouwgronden te verkrij
gen gaan de gedachten van het provin
ciaal bestuur o.a. in de richting van in
poldering van het Land van Saeftinghe.
Dit probleem is ernstig in studie.
Met het oog op de steeds verdergaande
industrialisatie wordt o.m. vrij uitvoe
rig ingegaan op de verschillende haven
plannen. Ten behoeve van de Sloehaven
zullen rijk, provincie en gemeente op
publiekrechtelijke basis gaan samenwer
ken in een havenschap. In afwachting
van het ontstaan van het havenschap
zal de voorbereidingscommissie, die in
dezen werkzaam is, of het dagelijks be
stuur daarvan, naar wordt verwacht als
interim-bestuur voor het havenschap
gaan fungeren.
Intussen dient de Sloehaven te wor
den ontsloten. De westelijke en oostelijke
ontsluitingsweg zullen door de provincie
worden aangelegd. De spoorlijn naar de
haven is een zaak voor het havenschap.
Teneinde stagnatie te voorkomen zijn
G.S. bereid de staten een voorstel tot
vóórfinanciering van de aanleg van de
spoorlijn te doen.
Volgens de toelichting op de begroting
zullen de werken voor de nieuwe haven
van Walsoorden in het vroege voorjaar
van 1963 kunnen aanvangen. Omstreeks
dezelfde tijd zal met de werken voor
de nieuwe haven van Yerseke begonnen
kunnen worden. Wat de haven van Bres-
kens betreft is, naast het verwerven van
een derde havenbassin de vraag van het
overdragen van het beheer aan de streek
aan de orde. Ook het beheerschap van de
havens in de kanaalzone van Zeeuwsch-
Vlaanderen is in studie.
In het licht van de ontsluiting van Zee
land wijst het provinciaal bestuur in de
toelichting op de begroting o.m. nog op
de steeds moeilijker wordende situatie
bij vooral de veerdienst Kruiningen—
Perkpolder en op de al lang niet meer
voor zijn taak berekende rijksweg 58
door Zuid-Beveland en Walcheren.
De werkzaamheden voor de voorberei
ding van de bouw van de Oosterschelde-
brug verlopen volgens plan. De finan
ciering is tot en met 1963 reeds ver
zekerd.
Vermoedelijk in 1968 zal Zeeland van
aardgas worden voorzien.
Op enkele van de laatste punten zullen
wij deze week nog nader terugkomen.
]\/{en moet werkelijk medelijden heb
ben met premier Nehroe van
India. Hij heeft openlijk bekend, dat
hij met zijn neutralisme, zijn schip
peren tussen Oost en West, in een
droomwereld heeft geleefd en dat hem
nu de schellen van de ogen zijn ge
vallen. Hij roept nu het Westen
en het Westen alleen te hulp, om
zich te wapenen tegen het agressieve
communisme aan zijn noordergrens.
De economie van zijn land, die toch
al veel buitenlandse hulp nodig had,
wordt nu extra zwaar belast door een
geweldige opvoering van de al te zeer
verwaarloosde bewapening. De prin
cipes van zachtmoedige vergoelijking,
welke hij tot nu toe toepaste bij zijn
beoordeling van het communisme,
moeten plaats maken voor harde ver
betenheid in de strijd tegen een on
scrupuleuze vijand. Nehroe wordt nu
ook gehinderd door het slepende con
flict met Pakistan over Kashmir. Daar
door kan hij nu niet vertrouwen op
de solidariteit van het hele Indiase
subcontinent. In Karatsji hoort men
nu zelfs misprijzende woorden over
de Amerikaanse hulp aan India. Van
daar dat president Kennedy nu een
beroep op Nehroe heeft gedaan, zich
zo spoedig mogelijk te verstaan met
Pakistan over een kwestie, die reeds
zo lang aan het doorzieken is. In het
gezicht van de Chinese vloedgolf in
het noorden wordt het onderling ge
krakeel over zo'n betrekkelijk geringe
kwestie onvergeeflijk. Het is te hopen,
dat Nehroe ook hierbij zich van oude
vooroordelen kan ontdoen. Dan heeft
do levensgevaarlijke situatie voor zijn
land tenminste al iets goeds opge
leverd.
"UT/e willen het als een gunstig teken
opvatten,' dat er weer van ver
schillende kanten aandacht wordt ge
vraagd voor de Schelde-Rijnkwestie.
Die mag immers niet inslapen, want
het geldt hier een levensbelang voor
West-Brabant, Antwerpen en de Bene
lux. In Rotterdam blijft men pleiten
voor de minimum-oplossing, vervat in
het befaamde convenu. Dat houdt, naar
men weet, in een doorsteek van de
Kreekrakdam, waarna de schepen ver
der hun weg moeten vinden door
bestaande wateren. De Handels- en
Transportcourant heeft dezer dagen
nog eens betoogd, dat dit een com
promis is, waarbij beide partijen ele
menten van hun oude standpunten
lieten vallen. Over zulk een compromis
kan dan nog wel verder gesproken
worden, doch slechts op detailpunten.
Een voortgezette vaarweg door de
Eendracht, zoals Antwerpen verlangt,
ziet het blad als een te verre gaande
afwijking van het convenu.
We kunnen deze redenering werke
lijk niet volgen. Tussen de twee uiter
ste standpunten is immers meer dan
één vorm van compromis denkbaar.
Wij zijn hieraan ook al toe bij het
standpuVit van de gemeente Antwer
pen, waarachter de Belgische regering
staat. Dit houdt in, dat er een defini
tieve regeling voor de Schelde-Rijn-
verbinding dient te komen volgens de
kortste weg door de Tussenwateren,
terwijl dan de Rijnvaartpremies wor
den afgeschaft naargelang de verwe
zenlijking daarvan. Dat is ten opzichte
van de oorspronkelijke Belgische eis
van een Moerdijkkanaal kennelijk ook
een compromis en, naar het ons voor
komt, een verder gaande toenadering
tot het Nederlandse standpunt dan het
convenu laat zien ten opzichte van
het Belgische. Het staat nu overigens
aan de onderhandelaars en de regerin
gen het wederzijds aanvaardbaar com
promis te vinden.
verklaring van commissaris dr.
Kortmann in de Noordbrabantse
Staten over het Kreekrakplan en een
vraag aan mr. Lichtenauer over het
Sloeplan hebben blijkbaar in België
ongerustheid verwekt met betrekking
tot de invloed, welke Antwerpen van
de verwezenlijking van deze plannen
zou kunnen ondervinden. Het gerucht
ontstond, dat Antwerpen er schade
door zou kunnen lijden, en men ver
baasde zich, dat Antwerpen niets van
zich liet horen.
Een en ander is aanleiding geworden
voor de Antwerpse schepen voor de
haven mr. L. Delwaide zijnerzijds te
verklaren, dat België Nederland niet
kan verhinderen zijn haveninstallaties
te Terneuzen of aan het Sloe te mo
derniseren en dat deze werken evenals
ook de mogelijke uitvoering van het
Kreekrakplan op geen manier de
haven van Antwerpen zouden kunnen
benadelen.
Met name zouden zij dit niet, wan
neer de vaargeul van de Schelde zo
danig wordt verbeterd, dat schepen
van grote tonnage de Antwerpse olie
raffinaderijen zullen kunnen bereiken.
Mr. Delwaide preciseerde, dat het
bij het Sloeplan slechts over een
haven- en industrieterrein gaat van
600 hectare, terwij] Antwerpen zijn
bedrijfsterreinen thans uitbreidt tot
10.000 hectare. Antwerpen heeft bo
vendien de beschikking over een uit
gebreid verkeersnet en een sterk ge
ïndustrialiseerd achterland. De Ant
werpse schepen gaf met deze en andere
vergelijkingspunten duidelijk te ken
nen, dat er geen vrees behoeft te
bestaan voor schade te Antwerpen
tengevolge van de Nederlandse plan
nen.
Het is goed, dat hij dit heeft gedaan,
niet enkel om zijn stad- en landgenoten
gerust te stellen, maar ook omdat hier
mee een mogelijke beduchtheid in
Nederland voor Antwerpse bezwaren
tegen de uitvoering der Nederlandse
plannen de grond wordt ontnomen.
Op de Lieshoutseweg te Nuenen Is gis
terenavond omstreeks zeven uur de 68-
jarige T. Teunisse uit Gerwen door een
personenauto aangereden en op slag ge
dood. De bestuurder van de personenauto
werd door een tegenligger verblind.
