Middeleeuws handwerk nog
levend bij de „Clothworkers'5
Voorkom angstpsychose
over de hondsdolheid
Britse troonrede: steun
aan Indiase regering
Gevreesd weekblad
toch verschijnen
Nieuwe modellen in Japan
zal
Naar het
bronsgroen
eikenhout
LONDEN IS ER TROTS OP:
Ervaring... en
traditie
Autonozems
gearresteerd
Generale repetitie van de
Opera dAranvan Beeaud
Kroonprinses
zag stad van
vluchtelingen
a
n
n
De christenen, in
de wereld
Machine rekent
beter dan mens
Grondstof voor
wondermiddel
verduisterd
DIERENBESCHERMING PLEIT:
De Spiegel-affaire
Directiewisseling
Staatsmijnen
DAGBLAD DE STEM VAN WOENSDAG 31 OKTOBER 1962
(Van een medewerker)
De oude economische geschiede
nis van Londens kern, van de„City
of London" dus, is de geschiedenis
van de „City Livery Companies",
van de „Stadsgilden". Zij zyn in
de loop van de laatste vijfhonderd
jaar ontstaan. Stuk voor stuk dan
ken zij hun bestaan aan een
„Royal Charter", een „Koninklijk
Octrooi". Sommige gilden zijn
voortgekomen uit de middeleeuwse
gilden. Andere niet. Maar alle te
zamen geven zij ons een beeld van
de opbouw van Londens handel
en bedrijfsleven in vroeger tijden.
De goudsmeden, de manufacturers, de
wevers en tal van andere bedrijfsgroe
pen hadden alle hun „Gilden".
Die „Gilden" maakten dwingende voor
schriften met betrekking tot de uitoefe
ning der bedrijven. Zij kwamen op voor
de bedrijfsbelangen en beschermden de
bedrijfsgenoten zowel tegen de overheid
als tegen particulieren. Uit hun voor
mannen werd het stadsbestuur van de
„City" samengesteld met de Lord Ma
yor aan het hoofd. Nog heden ten dage
is de Lord Mayor (die een ambtster
mijn heeft van een jaar) in de regel
een „Liveryman", dus een „Gildebroe-
der."
Vooral in de loop der laatste ander
halve eeuw zijn er veel bedrijven uit
de „City" en ruimer uit Londen
verdwenen, die er lange tijd thuis wa
ren geweest. De „City" beslaat slechts
een gebied ter grootte van 2,58 km2, zo
dat er na de industriële revolutie vrij
wel geen plaats was voor fabrieken. Tal
van bedrijven moesten derhalve naar
elders verplaatst worden. Aan deze eva
cuatie is het toe te schrijven, dat tegen
woordig de connectie tussen een aantal
Livery Companies" en de bedrijfstak,
waaraan zij hun naam ontlenen, tame
lijk vaag is- Er zijn echter ook nog „Gil
den", die wel degelijk echt bij Londen
behoren. Wij denken inzonderheid aan
de „Clothworkers Company," opgericht
krachtens een koninklijk octrooi van|
1528 en ontstaan door samensmelting vanj
het in 1480 gestichte „Guild of Fullers";
en het uit 1507 daterende Guild of!1161
Shearmen."
Een kleinigheid te veel van dit, een
kleinigheid te weinig van dat kan ruineus
zijn voor de af te werken stof.
De „Clothworkers" zijn de mannen, die
tot op de huidige dag zorgen voor de
afwerking van geweven wollen stoffen.
Zij hadden en hebben tot taak om die
stoffen te „scheren," te „krimpen" te
controleren op weeffouten, te „stabilise
ren", en zo meer. j
Vroeger, toen de weverij nog vrijwel
geheel huisindustrie was, kochten de tex
tielhandelaren 't weefsel in laat ons zeg
gen „ruwe staat" op. Vervolgens gaven
zij het aan de Londense „afwerkers."
Deze vaklieden ontvingen bij iedere zen
ding nauwkeurige aanwijzingen, hoe zij
de stof moesten afwerken. Dit kon zeer
variëren naar gelang van de gebruiks-
bestemming der stdf (mannenkleding,
vrouwenkleding, meubelkleding, en zo
meer). De „afwerkers" moesten dus be
schikken over een grote kennis van wol
len stoffen. Bovendien moesten zij op de
hoogte zijn van alle in de loop der eeu
wen opgedane ervaringen met de gedra
gingen van die stoffen.
In onze tijd - nu de fabrieken de stof
fen aan de „afwerkers" zenden - is de
afwerking van wollen weefsels nog steeds
een groot deel handwerk. Ook thans nog
moet een „afwerker" over veel vakken
nis beschikken en moet hij vertrouwd
zijn met in vroeger tijd opgedane er
varing. Dit is in veel gevallen minder
moeilijk dan het schijnt, omdat er tal
van .afwerkersgeslachten' zijn, die reeds
vele generaties van vader op zoon het
afwerkersberoep" hebben uitgeoefend.
Ieder stuk wollen stof, ieder stuk kam-
garen heeft speciale eigenschappen, bij
na zouden wij schrijven „individuële"
eigenschappen, die een „eigen" een „in
dividuële" behandeling noodzakelijk ma
ken. Hoe die behandeling moet zijn van
geval tot geval kan alleen een ervaren
„afwerker" weten. Hij beschikt in de
regel over „wol-instinct" en natuurlijk
ook over een grote vakkennis.
In de achttiende eeuw nog liet men
.shrinken" over aan de natuur. Men
spreidde de wollen stoffen uit op de gras
landen buiten de „City" en niet de dauw
het werk doen. ^Geleidelijk aan nam de
mens de taak van de dauw zelf in han
den. De Londense „wol-afwerkers" ont
wikkelden een procédé, dat als „London
Shrunk" en later, als „Shrunk in Lon
don" in textiel- en kleermakerskringen
alom ter wereld een zeer goede naam
kreeg. Tegenwoordig wordt het procédé
(dat natuurlijk gepatenteerd is) buiten
Engeland hier en daar in licentie toe
gepast.
Dat dit gebeurt - zei een Londense tex
tielmakelaar is in feite een internatio
nale erkenning van de deskundigheid,
ervaring en grote vakbekwaamheid der
leden, van Londens reeds meer dan vier
eeuwen oude „Clothworkers' Company."
De Londense „clothworkers" beoefenen
ondanks de industriële revolutie, ondanks
alle streven naar automatie nog steeds
een handwerk, dat tot de mooiste en
interessantste Engelse beroepen behoort
Die Londense koopman had inderdaad
gelijk Hij had ook gelijk, toen hij bij
het afscheid zei: „Ja, er komt heel wat
kijken voor een coupon stof werkelijk
geschikt is om er een pak, jas of rok
van te maken!
Een oude prent die schematisch
aanduidt wat er allemaal komt
kijken voordat de stof gereed is
om er een kledingstuk, of wat dan
ook, van te gaan maken.
Ondanks alle mechanisatie gaat
het er in enkele Londense ateliers
van „clothworkers" nog precies
zo naar toe als eeuwen geleden.
Prinses Beatrix heeft dinsdag de pas
gebouwde stad Korangi, die op 16 km
van Karatsji ligt en de raffinaderij van
de Pakistan Refinery Ltd., die onder
Nederlandse leiding staat, bezichtigd. De
prinses en haar gevolg gingen eerst naar
Korangi, de stad die gebouwd is voor
de vluchtelingen die in 1947 vanuit India
naar Pakistan kwamen. Met de bouw
hiervan is men eind 1958 begonnen en
wel direct nadat president Ajoeb Chan
aan de macht was gekomen. In de stad
wonen nu zo'n 200.000 mohammedaanse
vluchtelingen. Uiteindelijk moeten er
500.000 mensen onderdak vinden.
Toen de prinses in Korangi aankwam,
bood een verlegen kijkend meisje van
eeq. jaar of vier haar een bos rozen aan.
De prinses bezichtigde onder meer het
medisch centrum van Korangi, waar
tientallen vrouwen en kinderen gratis
behandeld worden. De prinses besteeg
ook de trap naar het dak van het cen
trum, vanwaar men een prachtig uitzicht
heeft op de stad.
Toen prinses Beatrix het postkantoor
en de lagere school bezocht, stond er
een grote groep meisjes op het dak
van een der klaslokalen. Zij juichten de
prinses toe.
De Nederlandse Vereniging tot Be
scherming van Dieren heeft een brief
gericht tot de directeur van de vee-
artsenijkundige dienst, waarin onder
meer wordt gezegd, dat de vereniging
zich met een schrijven tot de (ruim
70.000) leden van de vereniging zal wen
den om een beroep op hen te doen, de
regeringsmaatregelen ter bestrijding van
de hondsdolheid nauwlettend op te
volgen.
Verder zal men op korte termijn met
de afdelingen in overleg treden om te
beraadslagen op welke wijze de afdelin
gen die daartoe geschikte asiels in be
heer hebben hun medewerking kunnen
verlenen, indien het afmaken van dieren
nodig is.
Omdat voor vele eigenaren van dieren
de kosten van enting een bezwaar vor
men, zou de vereniging het zeer op prijs
stellen indien de overheden verklaringen
van on- of minvermogendheid afgeven
opdat op deze verklaring enting via de
dienst van Sociale Zaken kan geschieden.
Verder vraagt het hoofdbestuur dat
politie-instanties die loslopende dieren
opvangen, deze dieren gedurende twee
etmalen beschikbaar houden om eigena
ren in de gelegenheid te stellen hun
dieren af te halen.
Tenslotte wordt gewaarschuwd tegen
Koningin Elizabeth van Engeland heeft
in haar toespraak tot het parlement, dat
in nieuwe zitting bijeenkwam uitdruk
king gegeven aan de Britse bezorgdheid
over de Chinese aanval op de grens
gebieden van India en de voldoening over
het Russische besluit de raketbasissen op
Cuba te ontmantelen.
De koningin zei in haar toespraak tot
de gezamenlijke zitting van het Hoger-
en Lagerhuis:
„Mijn regering is geschokt over de
invasie die Chinese legers hebben uit
gevoerd op Indiaas grondgebied. Zij
staat geheel achter het besluit van India
zijn rechtmatige grenzen te verdedigen."
Over de kwestie Cuba zei de vorstin,
dat Engeland „ernstig bezorgd was over
de gevaren die de recente installatie van
offensieve raketten op Cuba met zich
meebrengt," en dat haar regering een
volledig aandeel had gehad in het over
leg met de Britse bondgenoten betref
fende de crisis.
„Mijn regering," aldus koningin Eli
zabeth, „nam met vreugde kennis van
het feit dat deze raketten onder super
visie van de Verenigde Naties ontman
teld zullen worden. Zij zal samenwerken
met mijn bondgenoten om te trachten
verstrekkender afspraken te verkrijgen
op het gebied van ontwapening onder
toezicht".
De vorstin zegde voorts toe, dat Enge
land de V.N. zou blijven steunen, even
als een kernstopverdrag en de Westerse
inspanningen „om door middel van on
derhandelingen een regeling te vinden
Mooi beroep
Neemt u hef procédé, de behandelings
wijze, die men veelal in het ene woord
je „shrinking" samenvat. Het klink sim
pel, maar dit „shrinking" is een uiterst
ingewikkeld procédé, dat wil het re
sultaat goed zijn steeds moet worden
afgestemd op de eigenschappen van de
te „shrinken" stoffen. De tijdsduur, de
hoeveelheid vocht, de hittegraad en de
mate van druk (om dan slechts enige
factoren te noemen) zijn uiterst belang
rijk en verschillen van geval tot geval.
De rijkspolitie in Hardinxveld-Giessen-
dam heeft in Lithoyen de achttienjarige
H. G. T. aangehouden. Deze jongeman
heeft bekend, dat hij met twee vrien
den en een meisje in de nacht van zon
dag op maandag bewust is doorgereden
nadat hij met zijn auto een 32-jarige
man had aangereden. Het ongeluk ge
beurde op de Rivierdijk in Boven-
Hardinxveld.
Het slachtoffer is een 32-jarige zuigers
baas. Hij werd door de auto gegrepen
en over een afstand van meer dan een
kilometer meegesleurd. Daarbij liep hij
zware verwondingen op. Hij is in het
ziekenhuis in Gorinchem opgenomen.
De vier jongelui in de auto, die in
Gorinchem een café hadden bezocht,
reden door met de beschadigde auto,
waarvan onder meer de voorruit was
gebroken. Maandag zijn de drie jonge
mannen in Lithoyen aan een verhoor
onderworpen.
De juridische adviseur van het West-
duitse weekblad „Der Spiegel' heeft bü
het federale gerechtshof te Karlsruhe 'n
verzoek tot opheffing van het beslag op
de gebouwen van het weekblad te Ham
burg ingediend.
Het verzoek is gebaseerd op de stelling
dat het beslag in strijd is met de grond
wet, aangezien het indruist tegen de
persvrijheid en tegen de onschendbaar
heid van de particuliere eigendom.
De redactie van „Der Spiegel"
werkt momenteel koortsachtig om
dit weekeinde toch een nummer
te kunnen uitgeven ondanks het feit dat
de archieven in beslag zijn genomen.
Aan het opperste gerechtshof is ver
zocht een bevel tot onmiddellijke ophef
fing van de inbeslagname te geven. Van
de zijde van de Westduitse kranten wordt
veel steun geboden in de vorm van do
cumentatiemateriaal en foto s. Uitgever
Rudolf Augstein en zijn twee hoofdre-
dacteuren bevinden zich nog in hechte
nis.
Hun raadsleden hebben nog geen stap
pen ondernomen om hun onmiddellijke
invrijheidstelling te eisen. „De Spiegel"
is zich ervan bewust dat dit het politie
onderzoek alleen maar zou vertragen.
Volgens regeringswoordvoerders wordt
de leiding van het omstreden weekblad
verdacht van omkoping en hoogverraad.
Naar verluidt heeft het onderzoek zich
zelfs uitgebreid tot het parlement en het
ministerie van Defensie. Hier zouden
zich de bronnen bevinden waaruit het
blad de geheime documenten zou hebben
verkregen welke vrijdag volgens de be
weringen werden gevonden.
Kranten en volksvertegenwoordigers
hebben scherpe kritiek geuit op de han
delwijze van de regering. De sectie Ham
burg van de vrije democratische partij
veroordeelde de actie tegen de „Spiegel"
als een schending van de persvrijheid.
Leden van de socialistische oppositie
dringen aan op een parlementair onder
zoek.
voor het Berlijnse vraagstuk dat de
veiligheid en vrijheid van de inwoners
van West-Berlijn zeker zal stellen."
Over het Britse verzoek betreffende
lidmaatschap in de EEG zei zij, dat de
regering „zich alle inspanningen zal
getroosten om de huidige onderhandelin
gen tot een voor het parlement aan
vaardbaar einde te brengen."
het kweken van een soort angstpsychose,
waarbij het gevaar zou bestaan dat men
zich op grote schaal en geheel onnodig
van dieren gaat ontdoen.
Uit een onderzoek blijkt dat sinds het
optreden van hondsdolheid in Amster
dam veel mensen hun hond of kat naar
het dierenasiel brengen om ze te laten
afmaken, vooral als de dieren agressief
worden.
De opzichter van het dierenasiel in
Amsterdam, noemt de stijging echter zeer
gering. Normaal worden er 25 dieren
per maand naar het asiel gebracht. De
afgelopen maand waren dit er ongeveer
35.
Het afscheid van de heer H. A. Wem-
mers als president-directeur van de
staatsmijnen en de benoeming van drs.
A. C. J. Rottier tot zijn opvolger, was
voor de minister van Economische Za
ken drs. J. W. de Pous aanleiding een
plechtige samenkomst in het hoofdge
bouw van het bedrijf in Heerlen bij te
wonen.
De minister sprak daarbij de scheiden
de en de nieuwe presidenten alsmede de
zojuist benoemde hoofddirecteur ir. W.
E. van Os in hartelijke bewoordingen
toe.
„De regering", zo zei drs. de Pous met
klem heeft zich in de afgelopen jaren
gelukkig geprezen een man van de capa
citeiten en de ervaring als de heer
Wemmers aan het hoofd van de onder
neming ter behartiging van de commer
ciële zaken te zien".
Het verheugde spreker, dat de heer
Wemmers zijn krachten aan de Neder
landse gemeenschap blijft wijden. Hij
zal het verbond van protestants-christe
lijke werkgevers presideren alsmede de
voorlopige industriële raad voor de
i Kernenergie.
In het Theatre des Champs Ely-
sées' in Parijs heeft de generale
repetitie plaatsgevonden van „L'
Opera cl'Aran" van Gilbert Becaud
Op de foto kust Gilbert Becaud de
hand van de voornaamste vertolk
ster, de zangeres R. Carteri.
Op de grote autotentoonstelling, die op
het ogenblik in het internationale han
delscentrum in Tokio wordt gehouden,
exposeren 280 Japanse fabrikanten meer
dan 450 nieuwe modellen.
Een kleine wagen „Subur Standard
360" van de Fuji-zware industrie. De
dame in badpak is geen nieuw model.
Deze kaart toont de spreiding van de
christenen in de wereld. Het christen
dom is veruit de belangrijkste gods
dienst: z(jn aanhangers vertegenwoordi
gen niet minder dan 30 pet. van de we
reldbevolking. De islam daarentegen
vertegenwoordigt slechts 15 pet. het
confucianisme 14 pet., het hindoeisme
11,5 pet. en het boedhisme 7 pet.
De ruim 902 miljoen christenen zijn
als volgt verdeeld: rooms-katholieken
529 miljoen (57.5 pet. van de christenen)
protestanten 218 miljoen (24.5 pet.) or
thodoxen en andere christenen 155 mil
joen (18 pet.).
De overgrote meerderheid van de
rooms-katholieken en van de protestan
ten is aan beide kanten van de Atlan
tische Oceaan te vinden. Europa (zonder
de Sovjet-Unie) telt 239 miljoen rooms-
katholieken en 119 miljoen protestanten;
N.Amerika 48 milj. katholieken en 70 mil
joen protestanten, Latijns-Amerika 182
miljoen katholieken en bijna 4 miljoen
protestanten, Afrika tenslotte 22 miljoen
katholieken en 7 miljoen protestanten.
Merken wij op, dat in Oceanië 75 pet. van
de christenen protestanten zijn en dat
Azië (Sovjet-Unie niet inbegrepen) 31
miljoen katholieken telt, tegen 9 miljoen
protestanten en meer dan 6 miljoen or
thodoxen of andere christenen.
Wat de orthodoxen en andere christe
nen betreft, de meesten bevinden zich
in de Sovjet-Unie, Men schat hun aantal
op 100 miljoen, maar deze schatting blijft
uiterst vaag omdat geen statistisch ma
teriaal meer is verschenen over dit on
derwerp sinds de oktoberrevolutie 1917.
Voor de eerste wereldoorlog telde het
Rusland van de tsaren 98 miljoen ortho
doxen, maar, rekening houdend met de
aanwas van de bevolking en met de
stijgende geloofsafval, lijkt 100 miljoen
een redelijk cijfer. Tevens leven er in
Europa nog een 36 miljoen orthodoxen,
in Noord-Amerika 3 miljoen.
Merken wij tenslotte op, dat de cijfers
werden berekend door, per land, het
aantal rooms-katholieken, protestanten,
orthodoxen en andere christenen, bij el
kaar op te tellen.
Deelnemers aan de conferentie, die de
IATA, de Internationale Organisatie voor
de Burgerluchtvaart op het ogenblik in
Chandler, in de Amerikaanse staat Ari
zona belegt hebben moeten bekennen dat
een machine beter rekent dan de mens.
Op deze conferentie maakt men ge
bruik van elektronische rekenmachines
en een poskaartensysteem om de gege
vens te verkrijgen die nodig zijn bij de
onderhandelingen over de tarieven. Aan
deze besprekingen nemen 92 luchtvaart
maatschappijen uit vele landen deel.
Het eerste, dat de rekenmachines aan
het licht hebben gebracht, is dat des
kundigen van de diverse luchtvaart
maatschappijen niet 60.000 maar 100.000
tarief soorten te behandelen zullen krij
gen.
Volgens de secretaris van de conferen
tie, E. S. Pefanis, was het aantal van
60.000 een schatting. De machine wees
de aanwezigen er echter op dat dit aan
tal met 4,0.000 verhoogd zou moeten wor
den.
Buiten de diverse tariefkwesties zullen
ook problemen van verkeerstechnische
aard onder de loep worden genomen.
Een federaal gerechtshof te New-York
heeft acht mannen, onder wie een Ita
liaanse graaf, beschuldigd van diefstal
en vervoer van grondstoffen waarvan de
vervaardiging tien miljoen dollar had
gekost en die waren bestemd om er
„wondermiddeltjes" van te maken.
De acht mannen zijn gewezen werk
nemers geweest van het Lederle-labora-
torium van Pearl River, New York. dat
acht jaar heeft besteed aan het ontwik
kelen van anti-biotica en organismen
voor de produktie van het wondermiddel
,,Mia Cin".
De Italiaanse graaf is de 43-jarige Ni-
cela di Modrone, directeur van een far
maceutische industrie in Milaan.
De leidende figuur in het komplot is
de 41-jarige chemicus Sidney Martin
Fox uit Spring Valley, New York.
De Amerikaanse cyanam-ide-industrie in
Wayne, New Yersey, die eigenares is
van de Lederle-laboratoria, heeft in ver
hand met de diefstal van farmaceutische
geheimen de stap van de federale recht
bank toegejuicht.
Het besluit van het Amerikaanse hof
is van heiang voor het farmaceutisch
onderzoek over de hele wereld, aldus
wordt in de verklaring gezegd.
Terwijl ik bij wijze van
spreken kind aan huis
0 ben bij Sofia horen te
1 Napels en bij de sjah van
lp Perzië (om dan koning
Saoed nog maar niet te
noemen), had ik nog
nóóit in mijn prille le
ven ons eigen vakantie
oord Valkenburg bezocht.
Dit gemis heb ik verle-
den week als een
E tandarts een holte snel
/opgevuldWij begaven
ons, mijn vrouw en ik,
met onze snelle wagen
erheen over de snelweg
die dwars door het Bel
gische land naar Maas-
m tricht leiden zou als hij
niet ergens ter hoogte
r van Hasselt zou doodlo
pen in de akkers. Men
kan dan natuurlijk dóór-
rijden, maar op bepaal-
de momenten (men den-
r ke aan slotenkomt men
onherroepelijk voor
moeilijkheden te staan.
/We hebben ons verbaasd
over de grillen van de
Belgische waterstaat die
zo'n mooie weg daar zo
onafgewerkt laat liggen.
Ik zou daarover graag
eens een gemeen vraagje
gesteld willen zien in het
Belgische parlement.
Zelfs kilometers in de omtrek waren
geen tekenen waar te nemen die we
zen op een spoedige hervatting van
de bezigheden. Nergens lagen staken
de arbeiders in het gras. Nergens ont
moetten wij een groep ingenieurs die,
gebogen over een tekening, stonden te
bekvechten over de vraag, in welke
richting zij de weg moesten afwerken.
Geen betonmolen of dragline was
onder de blauwe hemel te zien. Ner
gens een bord met „wij zijn schoften".
De weg lag er maar, als de onvol
tooide simfonie van Schubert of de
thema van een schooljongen die is
gaan voetballen met zijn vriendjes. En
alle auto's wenden zich verdrietig af
en kruipen langs pijnlijke binnen-
paadjes naar hun bestemming. Het
deed ons verdriet en wij dachten: als
Boudewijn dit wist, zou hij boos zijn,
want de onvolbrachte taak is erger
dan de taak, waaraan men niet be
gonnen is. Een scheiding is erger dan
een huwelijk dat niet doorgaat. Ten
slotte zijn wij dan toch in Maastricht
beland, waar wij constateerden dat de
mens er een vreemde, onverstaanbare
taal zingen en elkaar tóch begrijpen.
Vervolgens zijn wij langs verrukke
lijke binnenpaadjes en mergelgroeven
die wij ons nog uit het aardrijkskun-
deboekje herinnerden naar Valken
burg gekropen. Wij vonden het er bij
zonder mooi en er was niet het ge
ringste gebrek aan bronsgroen eike
hout. Ook dit klopte dus met de be
schikbare gegevens, want wij hadden
ons tevoren goed op de hoogte gesteld
en ook de muziekliteratuur erop nage
slagen. Nu zijn er bepaalde figuren die
omtrent zo'n Valkenburgs na-seizoen
de vreemdste ideeën koesteren. Zij
hadden ons voorgelicht en op basis van
hun informaties hadden wij gedacht,
dat wij rustig een of meer volledige
hotels te Valkenburg konden afhuren.
Dit nu is niet juist. In de herfst name
lijk is Valkenburg een ander Valken
burg dan in de zomer. In de zomer
draagt het een losse boord en een al
pinopetje. In de herfst is de vouw in
de broek keurig gestreken, de monocle
zit tussen de oogspieren geklemd
en kippesoep heet nu crème de volaille.
Het is de periode van de chic. Wie
enig inzicht heeft in de complexe sa
menstelling van mijn persoonlijkheid
zal begrijpen, dat het mij diep ver
heugde dit te mogen ervaren. Ik hoor
namelijk zelf tot de (kale) chic en ik
vind gesmolten kaas veul lekkerder
als hij fondue heet. Temidden van
douairières en landeigenaren begin ik
mij bijzonder fijn te voelen. Mijn ver
beeldingskracht vult dan mijn porte
feuille óók met briefjes van duizend
hoewel er maar één verfrommelde
rijksdaalder in zit. Ik vraag aan de
douairière, of mijn sigaret haar niet
hindert en ik ben zielsgelukkig als zij
„welzeker niet. mijn waarde" ant
woordt. Anderzijds verheug ik mij in
de overweging, dat deze hinder nau
welijks mogelijk is, want de douairière
ziet ernaar uit, dat zij 's avonds in bed
stiekum een sigaar ligt te roken. Mijn
vrouw heeft dat zo niet. Zij zal aan
een gepensioneerde manager nóóit vra
gen, of het kraken van haar snoepje
hem hindert. Zij gaat gewoon naar bed
in het zolderkamertje dat wij gekre
gen hebben omdat het scherpe oog
van zo'n dame de reception in ons
tóch nog twee gewone zwervers uit
La Bohème heeft gezien. Maar ik.
hang als een stille snoek in het aqua
rium vol goudvissen, beneden. En ik
neem evengoed mijn cognacjes, die een
kelner, zwevend als een zwart-witte
engel, telkens komt brengen. Nu ja
telkens. Twee keer, want anders moet
ik morgen mijn polshorloge gaan be
lenen. Een heerlijke, als fondant smel
tende sfeer hangt om mij heen. Géén
democratisch teevee-gedoe, maar
beursberichten. Geen gekaart in
hemdsmouwen, maar het nobele brid
gen. En nergens het populaire gepel
van olienootjes waarvan je al die rot
zooi op de vloer krijgt. Bonbons met
een likeursmaakje. Beneveld van illu
sies en cognac zweef ik per lift om
hoog en ga lekker duur slapen, nog
één nacht stinkend-rijk. 's Morgens
moeten wij souvenirs kopen, want je
komt tenslotte niet uit Valkenburg
thuis zonder souvenir. Het winkeltje
heeft alles. „Ik wilde graag twee
sneeuya-bollen"zegt mijn vrouw. Om
dat ik sneeuw-ballen verstaan heb,
verwacht ik, dat het winkelmeisje hik-
lachend zal wegrennen. Maar het moe
ten sneeuw-bóllen zijn, met zo'n
beeldje erin, dat je helemaal onder
kunt laten sneeuwen. Die zijn er wel,
maar we krijgen ze niet. Want na een
tijdje, zegt de juffrouw, sneeuwen ze
tóch niet meer en daarom verkoop ik
ze u liever niet. Nee. de sneeuw-bollen
gaan er helemaal uit. Wij gaan er ook
uit. Nu gaan we maar zitten wachten
op de sneeuw-ballen. Daar kun fe mee
gooien. Maar we kómen terug. Want
eikehout is eikehout.
Y ORICK
