K.R.0.-ploeg in Rome:
moeilijkheden genoeg
J
BRIDGE
Winst van P.T.T. daalt
met f22,- miljoen
POIROT
speelt
Mi'nter en Hi'nter en het fluwelen ventje
BEN BRANS C.S. TERUG VAN CONCILIE
Zelf uitsmijters
klaarmaken
ogezecj
VOLLEYBALREPORTAGE
Terugblik
INTERTEST -label:
item-feuilleton
Personeel:
het grote probleem
DAGBLAD DE STEM VAN ZATERDAG 20 OKTOBER 1962
(Van onze radio- en tv-redacteur)
Het is de katholieke luisteraars
de laatste dagen wel duide
lijk geworden welk een bevoor
rechte positie zij, internationaal
gezien, innemen, voor wat be
treft de voorlichting over het
concilie, dank zij de niet afla
tende ijver van het KRO-radio-
en televisieteam in de Eeuwige
stad. Welke moeilijkheden men,
ondanks de uiterst gedegen
voorbereiding van equipe-leider
Leon Povel, alsnog moest over
winnen om deze uitzonderlijke
gebeurtenis in de geschiedenis
van onze kerk te verslaan, ver
telde ons dezer dagen Ben Brans,
hoofd van de KRO-pers- en pu-
bliciteitsdienst, die zojuist was
teruggekeerd uit Rome, waar hij
met Dick de Vree de plechtige
opening van het concilie voor de
microfoon had verslagen.
TJet werken in den vreemde vergt een
groot aanpassingsvermogen van de
Nederlanders. Vooral komt dit tot ui
ting in allerlei kleine dingen, waar
voor wij hier in het vaderland binnen
de kortste keren een oplossing bij de
hand zouden hebben. Maar daar werkt
men met Italianen en die kun je niet
bozer maken, dan hen te wijzen op
het niet nakomen van schriftelijke en
mondelinge afspraken. De ervarjng
leert dat je beter tegen, hen kunt zeg
gen dat ze hun zaakjes goed hebben
„Zeer vele kinderartsen en kleuter
leidsters hebben waargenomen dat
reeds in november de kinderen die
aan Sint-Nicolaas geloven nerveus en
gespannen zijn," staat er in een adres
van de Nederlandse Jeugdgemeenschap
en de Maatschappij tot Nut van het
Algemeen aan de gemeentebesturen,
Men moet de opmerkingsgave van
deze kinderartsen en kleuterleidsters
diep bewonderen. Als leek staat men
er versteld van dat een dergelijke
waarneming, die schier aan het boven
menselijke grenst, door mensen ge
maakt kan worden, al zijn die mensen
dan ook kinderartsen en kleuter
leidsters.
Niemand wist tot nog toe waarom
in Sint-Nicolaas gelovende kinderen
reeds in november zo nerveus en
gespannen waren. Het kon natuurlijk
overal aan liggen. Aan Sint-Nicolaas
had evenwel niemand gedacht. Als
leek kom je daar niet op.
Door dit adres is de zaak nu op
geklaard. En wat mo.et er nu gebeuren,
zeggen de gemeenschap en het nut?
De gemeenten moeten een eind aan
die verwarring maken. De gelovige
jeugd ziet al vanaf begin november
Klazen in velerlei maat en uitmon
stering rondspoken. Dat wordt te gek.
Het kind weet niet meer waar het
aan toe is. En daarom willen de twee
genoemde instanties bindende voor
schriften die hierop neerkomen: één
officiële Sint-Nicolaas, die niet vóór
half november mag verschijnen, en
een streng verbod op winkelklazen.
Het adres zegt dit niet, maar een
geroutineerd Nederlander weet dan
meteen welke kant het uit moet: een
stelsel van officiële vergunningen,
bwterklaasexamens,machtigingen tot
et dragen van de kromstaf en een
overkoepelend Rijksbureau voor het
sinter klaaswezen. Op die manier kun
nen we de zaak gaan regelen. Gron
dig, bedoel ik. Nederlands.
Persoonlijk heb ik altijd gedacht dat
er juist bijhoorde, dat kinderen
0TLr m^de december gespannen
en zelfs een beetje zenuwachtig wer-
tnn' ,,/fi lS ]U}st die spanning, waar
van volgens het Sinterklaasliederen
repertoire ook ieders hart (vol ver-
%eirZ9 n°n' idïe de Sinterklaas
sfeer bepaalt. Dacht ik altijd. Hoe dom
dit geweest moet zijn, toont dit ernstige
adres aan.
Ook meende ik dat de veelheid aan
Sintel klazen juist de omstandigheden
schiepen die de nog wel gelovige, maar
langzamei hand tot grotere verstan
delijke wasdom komende kinderen de
mogelijkheid verschafte het licht van
de waarheid over zich te doen opgaan
Tegen een kind dat ouder wordt dacht
ik, zég je niet dat Sinterklaas niet
bestaat. Het ontdekt dat zelf. Onder
andere tengevolge van de overdaad
aan heilige bisschoppen. Dat was juist
de aardigheid ervan, meende ik.
Doch opnieuw blijkt welk een suf
ferd ik ben. De gemeenschap en het
nut weten dat veel beter. Die willen
géén spanning. En een bestendig ge
loof in de goedheilig man, een geloof
dat niet door drie winkelklazen in één
straat doorkruist kan worden.
Waarschijnlijk zal, als deze instan-
ties hun zin gekregen hebben, het
Rijksbureau voor het Sinterklaaswezen
aan de Nederlandse kinderenj zodra
klI de van 25 jaar bereikt
hebben, een aangetekende brief stu
ren. Met de officiële mededeling: Sint-
Nicolaas bestaat niet.
PRAET-MAECKER
georganiseerd, maar toch nog een paar
„kleine dingen" over het hoofd hebben
gezien.. zo moest de Nederlandse
radio-apparatuur aan de Italiaanse
grens officieel worden ingeklaard en
de RAI stelde zich garant, dat deze
kostbare instrumenten precies volgens
lijst weer naar Nederland zouden wor
den teruggevoerd en niet ondershands
verkocht op de „zwarte markt".
Toen de reportagewagen op de Bren-
nerpas arriveerde wist de douane niets
van deze garantie. Het betekende het
begin van een hoop ellende. Er werd
getelefoneerd met equipeleider Povel
in hotel Olympia te Rome, waar de
KRO-mensen zijn gehuisvest. Povel
belde de RAI op. maar kon onder de
5000 employe's niet dadelijk de man
vinden, die deze douane-formaliteit
geregeld zou hebben.
Na vele omwegen en onophoudelijke
telefonades kon drie dagen later de
douane aan de Brennerpas er van
worden overtuigd, dat alles in orde
was. De technici daar, die hun koffers
per trein naar Rome hadden gezonden,
zaten in hun zomerse kleren te ver
nikkelen op de Brennerpas wat
dit oponthoud allemaal aan logies en
telefoon kostte, laat zich begrijpen.
Beslag gelegd
pnkele dagen later arriveerde de KRO-
filmplofg op de Romeinse luchthaven
Tiumicino. En opnieuw ontstonden er
moeilijkheden, want de gehele film
apparatuur van de KRO werd onver
biddelijk in beslag genomen.
Het bloed van de perfectionist Leon
Povel werd bijna karnemelk door de
wijze, waarop de Italiaanse ambtenaren
reageerden. Hij moest vaak drie uren
heen en terug rijden naar de luchtha
ven met zijn auto, om dan tot de
ontdekking te komen, dat de gezochte
functionaris niet te spreken was de
man genoot van zijn siësta en Povel
moest na een paar uur maar weer
eens terugkomen. En zo werden alle
misverstanden op typisch Italiaanse
manier uit de weg geruimd. Tenminste
als je je niet openlijk kwaad maakte,
want dan haalden ze hun schouders
op en lieten je zitten.
Dagen later kwam men tot de ont
dekking, dat in de eeuwige stad geen
filmstatief op de openbare weg mag
worden geplaatst zonder een drievou
dige vergunning van de politie, de
RAI en de gemeentelijke autoriteiten.
Zon papiertje met vele handtekenin
gen kost niet alleen duur, maar vergt
veel tijd voor men het heeft.. Mettrop
kreeg toen de lumineuze inval om de
camera op zijn auto te plaatsen, want
dat mocht wel. Er werd een vlonder
tje op de Opel Rekord gelegd en daarop
kwamen het loodzware statief en de
cameraman te staan. Dat het dak van
de Opel onder de zware last ging
indeuken, zag men maar over het
hoofd. De Hollanders staan bekend om
hun trek in heerlijke stevige kost. Alle
dagen spaghetti en sardientjes gaat
spoedig tegenstaan.
j^nige leden van de equipe wilden wel
eens een heerlijke uitsmijter. Tech
nicus Jan Matthijssen heeft toen door
BEN BRANS
met handen en voeten te gesticuleren
geprobeerd dit aan de hotelkok duide
lijk te maken. Tevergeefs. Hij kreeg
tenslotte toestemming het zelf maar
te doendat de jongens zich de
uitsmijters van Matthijssen goed heb
ben laten smaken, kunt u zich inden
ken.
Overigens had Ben Brans niets dan
lof voor de wijze waarop de Italiaanse
radio en tv hen bediende bij het re
portages. Ze deden dit met een zwier
en een improvisatietalent, dat je er
als gedegen en goed beslagen ten ijs
komende Nederlander toch stil van
werd. Voor het eerst werkte men b.v.
met een draagbare zender in de St.
Pieter. Een medewerker droeg dit ap
paraat zorgvuldig verborgen onder een
soutane en superplie, terwijl hij met
de microfoonpook, waarin tevens een
antenne was gemonteerd, zich gere
geld opstelde bij de hoogwaardigheids
bekleders, die in deze grootse liturgi
sche openingsplechtigheid waren be
trokken. Ben Brans raakte niet uit
gesproken over zijn belevenissen en
wij meenden er goed aan te doen u
even te confronteren met de realiteit.
Wolgende week vrijdagavond, 26 okto-
ber, neemt de NTS van 18 tot 19.30
uur een directe reportage over van
de finales in het toernooi om het we
reldkampioenschap volleybal, dat in
Moskou wordt gehouden en waaraan
ook een Nederlands team zal deel
nemen. Voor het commentaar bjj deze
uitzending zorgt Frans van Dusschoten.
Zaterdagavond is er om 20 uur op Hilver
sum I (402 m) de I£RO-serie „populaire
klassieken". Vervolgens wordt om 21 uur
„Tierelantijnen" uitgezonden met o.a. Gait-
Jan Kruutmoes, Lubbert van Gortel en vele
oude bekenden. The Melachrino strings spe
len om 22 uur en tot slot volgen om 23 uur
nieuwe klassieke grammofoonplaten.
Op Hilversum II (298 m) is er om 20.05
uur het programma „Al is het niet met de
bruid" en om 20.40 uur het specialiteiten
theater. Het luisterspel „IJdelheid, meneer
IJdelheid" wordt om 22.10 uur ten gehore
gebracht en om 23.10 uur volgt de Ram
blers bandshow.
Zondagochtend om 10 uur zendt de KRO
op Hilversum I de hoogmis uit, welke wordt
opgedragen in de parochiekerk van Horst.
Om 12.15 uur is er de Melodieën-cascade en
om 14.30 uur musiceert het radio-filharmo
nisch sextet. De avond wordt om 20 uur
ingezet ipet het luisterspel „De zwarte stip".
Om 21.30 uur is er het programma „Wisse-
wassen" en om 21.50 uur kunt u luisteren
naar „We zingen de wereld rond". Tenslotte
volgt er om 23.20 uur „De spiegel der heden
daagse muziek" van Paul Hupperts.
Op Hilversum II is er om 8.18 uur „Weer
of geen weer" en om 12 uur de AVRO-
rubriek „Kleurrijke klanken". Het program
ma ,,Op de plaat... rust" wordt om 13.20
uur uitgezonden. Vervolgens speelt om
14.15 uur het concertgebouworkest o.l.v.
Bernard Haitink o.a. de compositie
.Mascherata" van H. Andriessen. Het jour
nalistenforum „Bij nader inzien" valt om
19 uur te beluisteren. De avond begint om
20.05 uur met „Zing niet ons mee". De lief
hebbers van spanning kunnen om 21 uur ge
nieten van het spel „Paul Vlaanderen en het
Margo-mysterie". Louis van Tulder is om
21.40 uur te beluisteren op platen van om
streeks 1930. De avond wordt om 23.25 uur
besloten met een concert van Dick Wille-
brandts en zijn orkest.
Zaterdagmiddag om 15 uur is er een tele-
recording van een bel cantoconcert door
Mario del Monaco. Om 15.45 uur volgt de
rubriek „Anno 1937" en om 16.05 uur de
Jack Bennij-show. In plaats van de film „De
laatste der Mohikanen" vertoont de KRO
om 16.30 uur een filmreportage van de be
devaart van de h. vader naar Loreto en
Assisië. Om 17 uur begint het jeugdpro-
(Advertenties)
gramma met „Flipje de tovenaarsleerling."
Zaterdagavond om half acht begint de
KRO het programma met ,,De avonturen
van Ivanhoe". Na het journaal volgt er om
20.20 uur de KRO-actualiteitenrubriek
„Brandpunt". Jos v. d. Valk presenteert om
21 uur de Boyd Bachman-show met mede
werking van Jean Marc, Shani Wallis en
„The Douglas squires dancers". De quiz
„Dat geeft te denken" komt om 21.45 uur te
vervallen en wordt vervangen door een te
kenfilm van de Flintstones. Om 22.10 uur is
er een nieuwe filmaflevering in de serie
„Inspecteur Bollinger en Scotland yard". Na
de epiloog van pater Leopold Verhagen o.e.s.a.
biedt de NTS om 22.55 uur een directe re
portage uit de Deutschlandhalle te Berlijn
van de wereldkampioenschappen ballroom-
dancing voor amateurs.
Zondagmiddag is er om 17 uur zoals ge
woonlijk om half acht het weekoverzicht
van het NTS-journaal en om 20 uur „Sport
in beeld". Daarna kunt u om 20.30 uur kij
ken naar de tweede aflevering uit de film
serie „De verdedigers", onder de titel ,,De
lege parachute". Om 21.20 uur presenteert
Pierre Janssen de rubriek „Kunstgrepen" en
om 21.50 uur volgt er nog een oude opname
van de club des vedettes „Domino", waar
in de F]
is
directe
in Berlijn. Abert van
Lingen geeft het
Het zou ons niet verbazen indien de
„Top-of-flop"-uitzending van gisteravond
óntsteltenis teweeg heeft gebracht bij
de teenagers, want de juryleden (w.o.
ook de 18-jarige Harry Serpenti uit
Maastricht) lieten nogal een zwaar cri-
tisch geluid horen over his majesty Elvis
Presley. Als daar maar geen teenager
revolutie uit groeit
Na wat interessante opnamen van een
testvlucht van een Starfighter in de
naaste toekomst Nederla/ids snelste
straaljager, liet een medewerker van
de Var.a-rubriek „Espresso" horen, dat
hij nog altijd niets heeft begrepen van
de katholieke filmkeuring. Is men in
Brabant en Limburg nog achter, vroeg
hij. Een zeer domme vraag, waarmee hij
bewees zelf volkomen achter te zijn.
Overigens is die bezorgdheid van de
VARA een bezorgdheid met een luchtje.
Dat Rudi Carrell op de goede weg
blijft voortgaan, toonde hij andermaal
in zijn nieuwste show. Hij trok met ons
de markt op en dat bleek een heel ple
zierige ervaring, want er was op deze
„markt" nogal wat te beleven. Daar
maakten wij ook kennis met de Spaanse
Conny, namelijk Marisol, bekend uit eni
ge Spaanse films. Dit 13-jarige meisje,
dat vanavond in de KRO-tierelantijnen
eveneens valt te horen, deed het lief.
Het interview met haar via vier tolken
was een buitengewoon grappige vondst.
Na de ontspanning volgde nog een
brokje spanning bij de ontrafeling van
een moordgeschiedenis door de onfeil
bare Perry Mason. W. v. B.
Intertest-label aan tapijt?
Oké! Dan is het duurzaam.
En fleurig. En „ingeënt"
tegen kevers en motten.
Intertest-étiket:
zekerheids-teken!
tapijt-
zekerheid
door Jlcfa til a (dhriótie
20)
Nee, dat bedoel ik niet. U riskeert
niets, als er goed wordt geboden. Maar
jammer genoeg wordt dat bijna nooit
gedaan. De mensen weten dat wel, wat
een opening is en daar houden ze zich
aan. maar daarna raken ze hun hoofd
kwijt. Ze weten niet het verschil tussen
een spel met .winnende" kaarten en
een spel zonder ..verliezende".. Maar
tenslotte bent u niet hier gekomen, om
me een verhandeling over bridge en
correct bieden te horen houden, mon
sieur Poirot."
„Mijn spel kan er niet anders dan
beter van worden, madame."
Mrs Lorrimer was al weer met haar
volle aandacht bij het scoreblaadje.
„Na die opwinding waren de volgende
spelen bepaald tam."
„Dat gebeurt meer, als het wat laat
wordt."
„Ja. Je begint tam en de kaarten
werken niet mee."
Poirot streek de vier blaadjes bijeen
en maakte een lichte buiging. ,,Mijn
compliment, madame. U heeft een ge
heugen voor kaarten. épatant! U her
innert zich. geloof ik, elke kaart die
uitgespeeld is.
„Jaik geloof van wel!"
„Een goed geheugen is een kostbaar
bezit. Met behulp daarvan is het verle
den niet meer het verleden..voor ie
mand als u, madame, moet als u 't wilt,
het verleden zich als een film kunnen
afrollen..met alle gebeurtenissen even
duidelijk, alsof ze gisteren waren ge
beurd. Is dat niet zo?"
Ze keek hem aan- Haar ogen waren
groot en donker.
Die toestand duurde maar even; het
volgende ogenblik was ze weer de vrouw
van de wereld. Maar Hercule Poirot
wist. dat hij goed gezien had. Het schot
had doel getroffen.
Mrs Lorrimer stond op. ,,Ik moet nu
heus weg.... 't Spijt me zeer ..maar
anders kom ik te laat. en dat doe ik niet
graag."
..Natuurlijk nietnatuurlijk niet.
Ik vraag excuus dat ik beslag gelegd
heb op uw tijd."
"'t Spijt me, dat ik u niet beter heb
kunnen helpen."
„U heeft me uitstekend geholpen."
..Ik ben bang van niet."
Haar toon was beslist..of ze hem
dwingen wilde, met haar in te stemmen.
„Toch! U heeft me iets verteld, wat
ik graag wilde weten."
Ze vroeg niet, wat dat „iets" was.
Poirot stak haar de hand toe-
Goedendag, madame. en wel be
dankt voor uw bereidwillighëid."
Toen hij haar de hand drukte, zei ze:
„U bent een merkwaardig man, mon
sieur Poirot!"
„Ik ben, zoals de goede God me ge
maakt .heeft, madame."
„Dat is op ons allemaal van toepas
sing."
,Niet op allemaal. Sommigen van ons
proberen Hem te verbeteren. Mr Shai-
tana bijvoorbeeld."
„Hoe bedoelt u dat?"
„Hij had veel liefhebberij in het ver
zamelen van antiek., daarbij had hij
zich moeten bepalen. Maar in plaats
daarvan is hij andere dingen gaan ver
zamelen."
„Wat voor dingen?"
„Wellaten we het voor het ogen
blik sensaties noemen."
„En u bent van mening, dat het niet
in zijn karakter lag?"
Poirot schudde ernstig het hoofd.
„Hij heeft de rol van de duivel te
goed gespeeld. Maar hij was geen dui
vel. Au fond was hij een gewoon, dom
manneke. En daarom heeft hij moeten
sterven."
„Omdat hij dom was?"
„Dat is een zonde, die nooit wordt
vergeven en altijd wordt gestraft, ma
dame."
Een paar ogenblikken stilte- Toen zei
Poirot: „Nu ga ik weg. Duizendmaal
dank voor uw vriendelijkheid, madame.
Ik kom niet meer terugtenzij u me
laat roepen."
Haar wenkbrauwen gingen iets de
hoogte in. „Lieve help, monsieur Poi
rot. waarom zou ik u laten roepen?"
,,'t Is een mogelijkheid. Een idee,
zoals ik er wel meer heb. Als u me
roept, kom ik. Onthoudt u dat maar.'
Hij boog en ging weg.
Op straat zei hij tegen zichzelf: „Ik
heb goed gezien....ik weet zeker, dat
ik goed gezien hebhet kan niet an
ders."
HOOFDSTUK XII
ANNE MEREDITH
Niet zonder moeite wrong Mrs Oliver
zich uit haar twoseater. Om te beginen
wordt door de bouwers van moderne
auto's als vaststaand aangenomen, dat
alleen een paar slanke knieën als van
feeën zich onder het stuur zullen wa
gen. En bovendien is het mode, laag te
zitten. Geen wonder dus, dat een vrouw
van middelbare leeftijd en een respec
tabele omvang zich moet wringen als
een slangemens, om onder het stuur
uit te komen. En ten tweede was de
plaats naast het stuur volkomen ingeno
men door een stapeltje kaarten, een
handtas, drie boeken en een grote zak
appels. Mrs Oliver had een zwak voor
appel; er werd zelfs van haar verteld
een verhaal, dat bij uitzondering op
waarheid berustte dat ze tijdens het in
elkaar zetten van de gecompliceerde in
trige van ,,De Dood in de Riolering"
vijf pond appels achter elkaar had op
gegeten met het gevolg, dat ze met een
schok van schrik en een venijnige maag
pijn tot de werkelijkheid was terugge
keerd op het moment dat ze al een
uur en tien minuten aanwezig had moe
ten zijn bij een lunch te harer ere!-
Met een laatste, vastbesloten ruk en een
nijdige duw met haar knie tegen het
weerspannige portier, schoot ze het trot
toir op en kwam te midden van een la
wine klokhuizen op de stenen terecht.
Ze haalde diep adem, duwde haar
hoed onmodieus achter op haar hoofd,
keek goedkeurend naar het sportpak
van ruig tweed, dat ze opzettelijk voor
deze gelegenheid had aangetrokken,
fronste de wenkbrauwen, toen haar blik
viel op haar hooggehakte lakschoenen,
die ze vergeten had voor schoenen met
platte hakken te verwisselen, duwde het
dek van Wendon Cottage open en liep
het pad van tegels naar de voordeur
af. Ze drukte op de bel en sloeg een
ritmische roffel met de klopper, een
eigenaardig koperen geval in de vorm
van een kikkerkop.
Toen er niets gebeurde, herhaalde ze
die bewerking.
Na een poos geduldig wachten, liep
ze om het huis heen en ging op onder
zoek uit.
Achter het huisje bevond zich een
ouderwetse tuin vol herfstasters en ra
felige chrysanten en verderop een groot
grasveld, aan één kant begrend door
de rivier. Voor oktober was het heel
warm.
Twee meisjes kwamen het grasveld
over in de richting van het huis. Toen
ze het tuinhek doorgingen, bleef de
eerste van de twee doodstil staan.
Mrs Oliver ging naar haar toe,
„Hoe gaat 't u, Miss Meredith? U
herinnert zich me nog wel, niet?"
„O., natuurlijk." Anne Meredith stak
haar bezoekster haastig de hand toe.
Haar ogen waren groot en verschrikt.
Toen beheerste ze zich opeens weer.
„Dit is mijn vriendin.. Miss Dawis.
Rhoda, Mrs Oliver-"
De vriendin was groot en donker en
zag er resoluut en sterk uit. Opgewon
den begon ze:
,,0.. bent u misschien de Mrs Oliver?
Ariadne Oliver?"
(wordt vervolgd)
STERK
De 20-jarige John Silence (Jan
Stilte) werd veroordeeld tot
een boete van 3 pond wegens
het maken van te veel lawaai.
DAT BELOOFT WAT
De actrice Jennifer Jayne heeft
haar verloving bekendgemaakt met
de pianist Art Fairbank.
„We zijn als goede vrienden be
gonnen, maar dat is nu afgelopen.
Nu gaan we trouwen," aldus Jayne.
PROFIJT
Uit de gevangenis van Winchester
ontsnapten gisteren Paul Weiman, 24
jaar, en Reginald Oliver, 22 jaar.
Hun ontsnapping kwam tot stand
via een aantal lakens, 10 meter in
totaal, die ze aan elkaar hadden ge
naaid toen ze in de kleermakerij van
de gevangenis te werk gesteld waren.
DIEFSTAL
De politie zoekt dieven, die gisteren
3 kilometer telefoondraad gestolen
hebben. Daartoe moesten ze in 175
telefoonpalen klimmen.
PTT heeft in 1961 een winst behaald
van 73,1 miljoen gulden, dat is 22 mil
joen minder dan in 1960. Deze ontwik
keling valt geheel toe te schrijven aan
de daling in de uitkomsten van de eigen
lijke bedrijfsvoering, waarbij de verho
ging met 12 miljoen gulden van de pen
sioenbijdrage van het bedrijf aan het
Algemeen Burgerlijk Pensioenfonds een
belangrijke factor is geweest.
De invoering van de vijfdaagse werk
week bij de overheid op 1 juli 1961, ge
paard gaande met een verkorting van
de wekelijkse arbeidstijd voor het over
grote deel van het personeel heeft, ge
geven de reeds overspannen arbeids
markt met name bij de Posterijen ingrij
pende wijzigingen in de dienstverlening
nodig gemaakt. Een afdoende oplossing
voor het personeelsvraagstuk in West-
Nederland ligt niet binnen de ter be
schikking staande mogelijkheden. Op
enkele plaatsen in het land is een zelf
bedieningspostkantoor ingericht.
De vertraging in de economische ex
pansie als gevolg van de schaarste aan
arbeidskrachten en de invoering van de
vijfdaagse werkweek weerspiegelde zich
in het verloop van het aantal opdrachten
dat de Postcheque- en Girodienst ont
ving. Beliep de toeneming van het aan
tal opdrachten ten opzichte van 1960 in
het eerste halfjaar 9 pet, dit percentage
bleek gerekend over het tweede half
jaar tot 3 te zijn gedaald. De invoe-
voering van de vijfdaagse werkweek had
tot gevolg dat de opdrachten gelijkma
tiger over de werkdagen verdeeld bin
nenkwamen dan voorheen het geval was.
De krappe personeelsbezetting leidde
er toe dat de opening van postrekeningen
t.b.v. particulieren opniouw moest wor
den geschorst. Dit besluit had tot gevolg
dat de toeneming van het aantal post
rekeningen niet meer dan 3,3 pet (in
1960 6,2 pet) bedroeg. Eind 1961 waren
er in totaal ruim 813.000 postrekeningen
in administratie, tegen bijna 788.000 in
1960.
De geldelijke omzet steeg van 164
miljard gulden tot 177 miljard, derhalve
een vermeerdering van 7,9 pet (in 1960
10,3 pet). Het totaal saldotegoed van de
rekeninghouders overschreed op verschil
lende tijdstippen de twee miljard gul
den, een overschrijding, die zich in vo
rige jaren nog niet heeft voorgedaan.
Het gemiddelde saldotegoed steeg met
ruim 12 pet.
Onder invloed van de gunstige con
junctuur en het streven naar verhoging
van de produktiviteit in de Nederlandse
samenleving is de vraag naar telefoon
aansluitingen met ongeveer 14 pet geste
gen. De aanleg van nieuwe aansluitingen
kon slechts met 10 pet worden verhoogd.
Tegenover een vraag van 164.000 stond
een produktie van 151.000 aansluitingen.
De wachtlijst steeg in 1961 van 36.000
tot 49.000. Het ziet er niet naar uit, dat
in de komende jaren aan de wassende
vloed van aanvragen het hoofd kan wor
den geboden of de achterstand kan wor
den ingelopen. Integendeel, bij voortdu
ring van de huidige economische omstan
digheden moet worden verwacht dat de
wachtlijst nog aanzienlijk zal groeien.
De vraag naar mobilofoons is met on
geveer 20 pet toegenomen. Door vertra
ging in de aflevering van apparatuur
was het niet mogelijk aan alle aanvra
gen, die in de tweede helft van 1961
binnenkwamen, te voldoen, zodat ook
hier een wachtlijst werd aangelegd. Ook
in de vraag naar huistelefooninstallaties
viel een sterke stijging te bespeuren.
De daling van het aantal hoofdaanslui
tingen op de draadomroep zette zich in
1961 voort. Wel is er enige vertraging
in de teruggang vast te stellen. Het
aantal nevenaansluitingen nam toe, maar
in totaal waren er eind 1961 3500 aan
sluitingen minder dan eind 1960. De be
langstelling voor bijzondere draadom
roepinrichtingen stygt geregeld. Het
aantal van deze inrichtingen, die eigen
dom van de PTT zijn, bedroeg eind 1961
2727 met ruim 53.000 luistermogelijkhe
den.
Het aantal klachten over storingen in
de televisie-ontvangst is na de indienst-
stelling van de nieuwe zender Lopik
op 9 mei 1961 aanzienlijk gedaald. Er
kwamen slechts 2100 klachten binnen
tegen 5300 in 1960. Het aantal klachten
over storingen in de radio-ontvangst was
met ongeveer 1400 iets geringer dan in
1960.
De betalingsdiscipline zowel van hou
ders van radio-ontvanginrichtingen als
van bezitters van televisietoestellen
blijft te wensen overlaten. In 1961 moes
ten resp. 530.000 en 140.000 waarschu
wingen en aanmaningen worden verzon
den wegens het niet op tijd betalen
van het luister- en kijkgeld. Wegens
overtredingen op de Luistergeldbeschik
king en de Wet op het Kijkgeld werden
respectievelijk 17.000 en 9000 processen-
verbaal opgemaakt. Vorig jaar bedroeg
dit aantal in totaal 22.000.
De opbrengst van het kijkgeld bedroeg
ruim 35 miljoen gulden, d.w.z. ruim 10
miljoen meer dan in 1960. Ten einde enig
inzicht te verkrijgen in de radio-techni
sche en theoretische problemen van het
radioverkeer over trans-oceanische af
standen via kunstmatige aardsatellieten
heeft het Dr. Neher Laboratorium aan
bestaande satellieten oriënterende waar
nemingen en metingen verricht.
Meer nog dan in vorige jaren gaf de
personeelsbezetting in 1961 reden tot
ongerustheid. Weliswaar nam de bezet
ting enigszins toe, doch deze toeneming
was beslist onvoldoende om de groeiende
vraag naar PTT-diensten en bovendien
nog de gevolgen van de werktijdverkor
ting op te vangen. Het gemiddelde te
kort bedroeg voor het gehele bedrijf on
geveer 5 pet. De afvloeiing bedroeg in
totaal bijna 9 pet van de totale bezetting,
maar bij sommige dienstonderdelen was
dit pèrcentage 20. Indienstneming van
nieuwe krachten om dit verloop op te
vangen kon overigens de kwalitatieve
achteruitgang niet voorkomen.
(Advertentie)
luchtige chocolade in melk en puui 20 ct.
44-3. De volgende ochtend namen Hin-
ter en Minter roerend afscheid van
hun vriendje Humpie. „We zullen nooit
meer fluwelen ventje tegen je zeggen,
hoor," zei Minter. Mevrouw Poenzui-
ger vroeg of ze eens wilden komen
logeren in de vakantie en de heer
Poenzuiger gaf hen een dikke beurs
met de beloning er in.
„Dank u wel, meneer," zei Hinter
en stopte het geld diep in zijn zak.
Gelukkig had Japik in de tussentijd
de limousine laten repareren. De spat
borden, die zo gekreukeld waren door
de botsing met de autobus, waren keu
rig recht gestreken en overgeverfd en
nu reed de auto nog harder dan tevo
ren.
Iii een ommezien hadden ze Pebbel
bereikt en reden even later de straat
in, waar het huisje van moeder Dor
lag. Maar o wee, ook Hendrikus Naald
hout naderde met zijn bus om even
bij weduwe Dor aan te gaan en naar
de tweeling te vragen.
Ook dit keer zagen beide chauffeurs
elkaar te laat en ook dit keer botsten
de auto's tegen elkaar.
„Me lantaarn weer uit het lood!"
schreeuwde Hendrikus.
„M'n spatborden weer gekreukt!"
riep Japik.
Maar Minter en Hinter letten er
niet op. Ze vlogen hun moeder om de
hals. „We hebben Humpie thuisge
bracht!" riep Minter.
„En honderd gulden verdiend!" voeg
de Hinter er trots aan toe.
Einde van dit verhaal.
