Ziekten bedreigen
haas en konijn
TRAITAL
MARLEENTJE
JACHT OP KLEIN WILD GEOPEND
Amerikaanse ambtenaar
Cuba-kwestie
faalde
in
(O
- BRIEVENBUS -
De luie kleermaker
DE POPPEN
Bacteriën-
verdelger
Vuistgevecht
met een beer
LATE JONGEN
KWETSBAAR
Onmiddellijke verlichting van
RHEUMATIEK EN SPIERPIJNEN
Voorname feiten
bleven onbekend
DUIDELIJK
MERKBAAR?
TRAITAL 0
Kabinetscrisis in
Chili afgewend
TRAITAL
SHAMPOO
Ida Wasserman
onderscheiden
Monsterproces
in Koblenz
KERMIS
TOEN IK MIJN
verjaardag had
Beste allemaal Lieve Oom Jan.
en Tante Thea
9
Herfst
Grapje over
kat en muis
LIED VAN DE
eenzame cowboy
van
DAGBLAD DE STEM VAN WOENSDAG 17 OKTOBER 1962
(Van een medewerker)
Nog trokken de fazanten en hazen zich bitter weinig van onze aan
wezigheid aan, toen wij door de velden dwaalden. Wat hadden zij op
dat moment trouwens van ons te duchten; immers niets. Toch is het
voor hen te hopen, dat ze vanaf maandag 15 oktober geheel anders
zullen reageren. Vanaf die datum kan een dergelijke ontmoeting een
dodelijk gevaar voor hen iphouden. Dan zullen zij zich niet meer op
onze oerdegelijke wet kunnen beroepen, want zij heeft de beschermen-
de hand boven hen teruggetrokken. Dit geldt eveneens voor de moei-
lijk op te sporen houtsnip. De ruigte waarin deze leeft, biedt een
betere bescherming dan de open vlakte waarin fazant en haas hun
heil zoeken.
durende de aandoening besmetten zij het
veld en daarmee dus indirect ook hun
soortgenoten. De jager doet er daarom
goed aan in het veld waar hij nu dodê
hazen aantreft, speciaal de jonge hazen
af te schieten. Juist deze zijn zeer voor
de besmetting bevattelijk. Een belangrij
ke ziekte welke thans vrij veel voorkomt
is de pseudotuberculose. Deze heeft ech
ter niets met tuberculose te maken al lij-
Alhoewel de wet reeds ruim een maand
de vrijheid van de patrijs heeft prijs
gegeven, beschouwt de jager 15 oktober
als de openingsdag van de grote jacht.
Natuurlijk zal de echte weidman met di
rect met grote drijfjachten en het daar
mee gepaard gaande rumoer beginnen.
Vele jonge fazanten zijn immers nog
niet volledig uitgekleurd zgn,. flodder
fazanten en geheel weerbaar- Diezelf
de vogels verschaffen hem in november
meer jachtgenot wanneer zij op volle
kracht zijn. De fazanten hebben trou
wens een kwaad seizoen achter de rug.
De vele slagregens, snelle afkoeling van
de temperatuur gedurende het voorjaar
en zomer" hebben het broed geen goed
gedaan. Dat geldt eveneens voor de
haas, die zich nu nog in de bietenvelden
kan terugtrekken. Een schot op een in
volle gang spurtende haas in het open
veld is voor de jager heel wat aantrek
kelijker. Hiermede bewijst hij de haas
trouwens ook die eer die hem toekomt,
want op de vlakte voelt hij zich in zijn
element.
P seudotuberciilose
Wanneer men de jachtverhalen hoort
en de op de gevoelige plaat vastgelegde
tableaus ziet, is onze hazenstand er niet
beter op geworden. Men mag al blij zijn
enkele hazen in de jacht te hebben. Aan
deze achteruitgang in de hazenstand zijn
niet de jagers maar verschillende haze-
ziekten schuldig. Vooral het najaar be
tekent voor Cuwaert een gevaarlijke tijd.
Niet alleen vanwege de jagers maar
vooral door de aan optredende hazeziek-
te. Speciaal wanneer de zomer nat is ge
weest, zoals die van dit jaar, is de weer
stand van een groot aantal hazen jam
mer genoeg zeer gering. Dit geldt op
de eerste plaats voor de wat late jongen.
Vandaar dat men onder deze groep dan
ook de meeste slachtoffers moet zoeken.
Zij kunnen de ziekte niet overwinnen en
gaan er jammerlijk aan ten gronde. Ge-
ken de verschijnselen er enigszins op.
Daar deze ziekte zeer besmettelijk is.
vindt men meestal dan ook meer dan
één kadaver in eenzelfde terrein.
Onnatuurlijke ingreep
Van haas naar konijn is maar een
kleine stap. Zij hebben niet alleen hun
uiterlijk gemeen, maar ook de strijd om
hun bestaan. Evenals de haas, kampt
ook het konijn tegen een gevreesde ziek
te n.l. de myxomatosis. Een ogenschijn
lijk hopeloze strijd, duizenden en nog
eens duizenden konijnen worden het
slachtoffer van deze ziekte. Plaatselijk
was en is het konijn zelfs historie ge
worden en dan te bedenken dat een
Fransman dit op zijn geweten heeft. In
West-Europa was myxomatosis vroeger
geheel onbekend. In 1952 kwam een
Franse arts op het onzalige idee het vr
rus naar Frankrijk in te voeren. Hij wil
de er de konijnen op zijn landgoed mee
verdelgen- In deze opzet is hij beslist
uitstekend geslaagd. Had hij maar ge
weten waarmee hij was begonnen Zo
als steeds wanneer men het natuurlijk
evenwicht door een „onnatuurlijke" in
greep wil verstoren, zijn de gevolgen
vaak niet te overzien. Het kwaadaardige
myxomatosisvirus maakte op deze regel
helaas géén uitzondering. De ziekte
greep snel om zich heen en spoedig ge
raakte geheel Frankrijk en daarna vele
andere landen, waaronder ook ons land,
besmet. Moest men vroeger bij het be
strijden van een konijnenplaag vaak ten
einde raad naar de lichtbak grijpen, de
myxomatosis maakte hieraan een wel
haast onherroepelijk einde. De naam van
deze ziekte betekent letterlijk slijmge
zwelziekte. Zij die weieens een niet
aantrekkelijk kadaver van een aan my
xomatosis gestorven konijn hebben ge
vonden, zullen de betekenis hiervan be
ter aanvoelen. Gelukkig schijnt het ko
nijn zich plaatselijk van deze ziekte te
herstellen. Het zou trouwens meer dan
jammer zijn, wanneer deze springers
voorgoed uit onze natuur moesten ver
dwijnen.
(Advertentie)
Werkt uitermate actief in op de haard van de pijn
ter verlichting van rheumatiek, zenuwpijnen, spit, ischias en stijfheid
Niets werkt sneller, niets werkt aan
genamer, ter verlichting van pijn,
dan een behandeling met Algesal-bal-
sem. Het enige middel, dat het diaethyl-
amino-salicylaat in een speciale emulsie
met hoog doordringingsvermogen bevat
(U.S. Patent n° 2596674) dringt Algesal
direct door in het weefsel, de ge
wrichtsbanden en de spieren tot aan de
haard van de pijn, waar een onmid
dellijke verlichting ontstaat. Overtuigt
Uzelf van dit buitengewone doordrin
gingsvermogen wanneer U Algesal
uitwrijft, zult U merken, dat deze aan
vankelijk kleurloze wonderbalsem meer
en meer melkwit wordt en volledig in de
poriën verdwijnt (in plaats van een
oppervlakkige warmtesensatie op de huid
te veroorzaken), teneinde diep in te
werken op de pijnlijke weefsels.
Nog beter de pijnstillende werking
van Algesal "doorstraalt" weefsel en
spieren tot in de gewrichten, zodanig
dat een duurzaam gevoel van ver
lichting en welzijn in de plaats komt
van pijn of stijfheid. Maar, vergeet
niet Pijn slaat altijd onverwacht
toe 1 Zorgt er dus voor thuis altijd
een tube Algesal bij de hand te
hebben.
De commmissie voor binnenlandse veilig
heid van de Amerikaanse senaat heeft
een rapport gepubliceerd waarin gesteld
wordt, dat de Amerikaanse ambtenaar
van Buitenlandse Zaken, William Wie-
land, mede verantwoordelijk is voor de
communistische machtsoverneming in
Cuba.
In het rapport wordt het geval Wie-
land een voorbeeld genoemd van aller
lei verkeerde toestanden die heersen bij
het ministerie van Buitenlandse Zaken.
Wieland heeft in verscheidene Zuid-
amerikaanse landen dienst gedaan. Hij
is een van de twee ambtenaren van bui-
Advpr*pp1jr
Réken maar! Met één oog
opslag ontdekt uw omgeving
of u door uw haar heen raakt
of dat „flintertjes" uw kraag
ontsieren.
Volg dit doeltreffend,
deskundig advies:
tegen roos
(Advertentie)
ROBIJN;
een verfijnde combinatie van ananas
parfait met amandel, f. 1.20 p. 100 gr.
BONBONS
In Chili is een kabinetscrisis afge
wend door het besluit van de regering
om door middel van een algemene loons
verhoging het verlies te compenseren
dat zal ontstaan door de devaluatie van
de escudo. De radicale partij had ge
dreigd haar ministers uit het kabinet
terug te trekken als niet een dergelijke
maatregel zou worden getroffen.
tegen vet haar
en haaruitval
Naenkele behandelingen met
Traital shampoo ziet u al
resultaat en verdwijnt uw
zorgelijke trek voor een op
gewekte lach
't Is duidelijk merkbaar!
Probeer het maar!
EEN PRODUKT VAN L'OREAL DE PARIS
tenlandse zaken naar wier politieke be
trouwbaarheid werd geïnformeerd door
een vrouwelijke journalist tijdens een
nieuwsconferentie van president Kenne
dy. Kennedy was toen zichtbaar boos en
gaf de vragenstelster een scherp ant
woord. Wieland is nog steeds bij het
ministerie in dienst.
Volgens het rapport is Wieland niet
de enige die verantwoordelijk is voor de
machtsoverneming op Cuba. Maar hij
draagt wel degelijk een deel van de ver
antwoordelijkheid.
Volgens het rapport had Wieland docu
menten onder ogen gehad waaruit bleek
dat Castro pro-communistisch was. Ook
zou er uit gebleken zijn dat Castro com
munistische medewerkers had.
In het rapport werd er op gewezen dat
Wieland reeds in 1958, en waarschynlyk
al eerder, aan vrienden had verteld, dat
Castro e<jn communist was, omgeven
door communisten en dat hij door het
communisme beïnvloed was. Niettemin
heeft Wieland zijn superieuren nooit van
deze wetenschap in kennis gesteld. Nooit
heeft hij er een letter over op papier
gezet.
Naderhand heeft Wieland Fidel Castro
herhaaldelijk verontschuldigd, zo zeer
zelfs, dat hij het openlijk oneens was met
veiligheidsambtenaren van het ministerie
die trachtten dr. Milton Eisenhower in
te lichten over de toestand op Cuba. Dr.
Milton Eisenhower was destijds op dienst
reis naar Mexico als officieel vertegen
woordiger van zijn broer de president.
In het rapport wordt ook gemeld dat
Wieland bij een sollicitatie voor een be
trekking bij 5t State Department onvol
ledige gegevens had verstrekt. Later had
hij vervalsingen aangebracht in zijn staat
van dienst.
Volgens het rapport heeft het geval-
Wieland niet met diens loyaliteit van
doen maar wel met zijn integriteit en zijn
algemene geschiktheid voor een betrek
king bij het State Department.
Door dr. T. P. Pirone, hoogleraar in
de planteziektenkunde aan de universi
teit van Louisiana, en dr. F. Malekzadeh
uit Iran is uit bloemkoolzaad een stof
afgescheiden, die de ontwikkeling van
bacteriën tegengaat. Deze ontdekking
kan misschien een nieuw middel aan de
hand doen bij de bestrijding van bacte
riën bij plant en mens.
De beide onderzoekers kwamen tot
hun ontdekking toen zij proeven namen
met bactericiden voor de behandeling
van plantezaden. Bij bloemkoolzaden
bleek hun, dat in de agar-agar cultures
de vermeerdering der bacterieën sterk
geremd werd. Het best kwam dit tot
uiting bij zaad dat zijn kiemkracht ver
loren had en dan een lichtgele substan
tie afscheidt.
Bij latere proeven bleek dat deze stof
werkzaam is bij een aantal bacteriën die
ziekten bij planten en mensen veroor
zaken.
Mevrouw Ida Diels-Wasserman, actrice
bij de Haagse Comedie, is door koning
Boudewijn onderscheiden met de benoe-
rningtot ridder in de Kroonorde van
Belgie. De eretekenen verbonden aan
aeze orde werden haar maandagavond
overhandigd door de Belgische ambas
sadeur in Den Haag.
In Koblenz is maandag het proces be
gonnen tegen veertien voormalige leden
van de Gestapo, wie ten laste wordt
gelegd dat zij in de tweede wereldoor
log in het gebied van Minsk ongeveer
70.000 joden, geestelijk onvolwaardigen
en tegenstanders van het nationaal-so-
cialisme hebben vermoord.
De voornaamste beklaagde is de 49-
jarige Georg Heuser, die tot zijn arre-
tatie hoofd van de recherche in de Rijn
Palts was. Hem worden 30.356 moorden
ten laste gelegd. Eigenhandig zou hij
ervoor gezorgd hebben, dat tien mensen
levend verbrandden. In een antwoord
op een vraag van de president van de
rechtbank verklaarde Heuser met een
asgrauw gezicht aarzelend, dat hij zich
„gedeeltelijk" verantwoordelijk voor het
gebeurde achtte, maar niet geheel.
Er zullen in totaal 197 getuigen worden
gehoord. Men verwacht dat het proces
drie maanden zal duren.
Het zal de 61-jarige Zweedse boer
Rudolf Sandqvist nog lang heugen dat
hij maandag bij Dorotea een vuistgevecht
niet een beer heeft gevoerd. Sandqvist
won op punten, maar moest in een
ziekenhuis worden opgenomen om won
den op een arm en in zijn gezicht te
laten behandelen.
Sandqvist stootte op de beer tijdens
een jacht op elanden. Hij probeerde het
grote dier neer te schieten. „Ik vuurde
mijn laatste kogel op minder dan een
meter afstand af," zo vertelde de boer
nog zichtbaar ontdaan, „toen zette ik
het op een lopen.
Ik voelde een zware klap op mijn
schouder, maar wist me staande te hou
den," aldus Sandqvist, „toen beet het
dier zich échter vast in mijn broekspijp
en ik viel.
Ik schreeuwde en sloeg uit alle macht,
maar voelde me reeds verloren. Het
beest beet me in de arm en haalde mijn
gezicht open. Toen opeens richtte het
zich op en ging er van door."
Sandqvists jagervrienden hebben de
beer later geschoten.
En 's avonds heel laat dacht ik:
wat is het toch een heel fijne dag
geweest.
Gerard Leenders
Bergen op Zoom
Elly Willemen
St. Jozefstraat 55, Dongen
Het was 2 oktober. Om zeven uur
's morgens stond ik op om naar de
H. Mis te gaan. Want er was een
noveen voor het concilie.
Vóór de H Mis nog kreeg ik alles.
Vader en moeder feliciteerden me
hartelijk en gaven mijn cadeaus. Ik
maakte het open en toen zag ik
het: een pyjama, een boek van Bo
nanza, een balpen en ook nog een
inkt- en potloodgum.
Toen kwam mijn broertje aan de
beurt, hij feliciteerde mij ook har
telijk en gaf mij een pakje waar
snoepjes in zaten om in de klas uit
te delen. Toen kwam mijn zusje
aan de beurt- En die feliciteerde
mij ook hartelijk en gaf mij een
pakje dat goed vast zat geplakt,
maar ik kreeg het toch los. Ik zag
een boek van Wipneus en Pim bij
de Knuppelmannetjes. Toen moest
ik mij haasten om naar de H. Mis
te gaan. Met een blij hart ging ik
naar school. Alles ging goed en om
vijf minuten voor elf moest nog
een jongen en ik op een bankje gaan
staan. Die jongen was eigenlijk op
31 september jarig geweest, dat was
's zondags en 's maandags had hij
het vergeten. Het was een zingen tot
je het beneden op de speelplaats kon
horen.
Om twaalf uur wachtte ik op mijn
vriendje, die was even blij als ik
zelf. En om vier uur kwam mijn
vriendje op de koffie, die al klaar
was. Mijn moeder had vla gebak
ken,' en die smaakte heerlijk. Toen
we klaar waren met eten, gingen we
spelen Ik hoefde niet te werken.
Anders moest ik water in de melk-
bak pompen en meehelpen de var
kens te voeren en de kippen water
geven en konijnenvoer zoeken. En
nu hoefde ik helemaal niets te doen.
We gingen op de zolder dobbelen
en ondertussen was mijn zusje haar
verloofde gekomen en die had ook
een cadeau bij zich. Toen ik het
opengemaakt zag ik dat 't 'n boek van
Wipneus en Pim bij de Rovers was-
Maar ondertussen was mijn vriendje
weggegaan en even later kwam hij
terug met een doos bonbons. Voor
mij, zei hij. Ik zei: „dank je wel
hoor".
Wat hadden wij een pret de hele mid
dag door tot en met 's avonds. En
's avonds onder het eten vroeg ik
aan moeder of ik nu ook 's zondags
centjes mocht hebben. En moeder
zei: „Ja jongen."
Op de kermis hadden wij plezier
We gingen reusachtig aan de zwier.
Wij zweefden in een vliegtuig rond
Hoog in de lucht ver hoven de
(grond.
Wij hotsten in een botsauto
Als je dat niet kunt, dan leer je
(het zo.
In de schiettent schoten we raak
En sloegen de prijzen aan de haak.
Wij stapten in de rups, die voerde
(ons mee
door een grot en over de zee!!!
Wij draaien in de carrousel
zo zie je me niet, zo zie je me wel.
Wij keken in de judo-tent
Maar kregen het henauwd van die
(reuzen vent.
Dan was er nog de pok-automaat,
Verlies je dan sta je arm op straat.
Wij gooiden met ringen om een pop
Maar wonnen niets, dat was een
(strop.
Wij liepen voorhij de kop van Jut
Want daarvoor hehhen we niet
(genoeg fut.
Ten slotte moesten wij naar huis
En brachten noga mee voor thuis.
Jan van de Wetering
Breda
Een poosje geleden heeft een
van onze lezeresjes het voor
stel gedaan om een plaatsje
in te ruimen voor zieke kin
deren. Zy wilde dan dat wij
de namen en adressen zouden
plaatsen van kinderen die lang
ziek zijn.
De bedoeling zou zijn dat wij
allemaal nu en dan die kinde
ren opvrolijken met een brief
je; en ook dat wij ze zouden
helpen iets voor ze te verzame
len. Nu, je ziet, dat de eerste
zieke zich al heeft gemeld.
Wij hopen dat er een paar
meisjes zijn die nu in de pen
klimmen- Je schrijft dan bij
voorbeeld, hoe oud je bent, in
welke klas je zit en wat je
liefhebberijen zijn. Zo krijg je
al gauw een briefje vol. Ver
geet niet beterschap te wen
sen, waht daar hopen alle zie
ken op. Voor de moeite die
jullie wilt doen in elk geval
heel hartelijk bedankt door
Oom Jan en Tante Thea.
Ik ben erg blij dat er in de
kleine Stem ook een ziekenlijst-
je komt te staan.
Ik hoop dat mijn schoolvrien
dinnetje er ook in mag komen
te staan.
Haar naam en adres zal ik
hieronder opgeven.
Annemarie heeft kinderver
lamming en heeft nog nooit
kunnen lopen. Ze is nu 11 jaar
en zit nog steeds in een in-
validenwagen. Ze ligt vaak in
het ziekenhuis, maar nu is ze
pas weer thuis.
Ze zou heel erg graag post ont
vangen. Wilt u ze er alstublieft
inzetten?
Ze heet:
ANNE-MARIE OOMEN
Loopschansstraat 81, Breda
Ik hoop dat kinderen die een
ogenblikje tijd hebben, aan
Anne-Marie willen denken en
haar wat willen schrijven.
Afzender Annemarie v. d. Berg
Breda
Clarientje van Dongen
Teteringen.
Een klein, dom jongetje logeerde
eens by zyn oom op de boerderij.
Zyn oom, die niet tot de rijksten be
hoorde, maakte nog kaas en boter
met de hand, de jongen had het er
wel naar zijn zin. Met oom naast
hem had hij al eens paardje gereden
op Bles, het grote trekpaard van
oom.
Op zekere dag, toen oom even
naast de kachel zat zijn handen te
verwarmen, kwam Wim - zo heet
te het ventje - naar binnen gehold
en riep: „Er is een muis in een karn
met melk gevallen!!"
Oom sprong op en vroeg: „En heb
je ze er uit genomen?"
De jongen trok een verongelijkt
gezicht en zei: „Natuurlijk niet, ik
heb de kat erin gedaan!!"
't Is herfst.
wat is het buiten mooi!!
Kijk eens naai de bomen,
Wat een bladertooi!
Je ziet- de mooiste kleuren
bruin, rood, goud en geel.
Mia Starren
Waalwijk
De herfst is in het land
Buiten zijn de bladeren
rood, bruin, geel.
Er staan paddestoelen
van klein tot groot.
De bladeren vallen af.
De herfst is er!!
Frans Starren
Waalwijk.
VERKEER OVER DE BRUG
Connie van der Velden, Terheyden.
Rudy Poppe
Gravenstraat 93 Clinge.
Ik ben een eenzame cowboy
Verweerd door regen en wind,
Ik rijd steeds over de vlakten
Op Jack mijn enige vrind.
Ik hoed de grote kudde
En drijf het vee bijeen.
Ik kan de lasso werpen,
Beter kan het er geen-
Als de avond gaat dalen
Maak ik een blokkenvuur
Dan kook ik er mijn potje
En wacht op avontuur.
Want als er veedieven komen,
wachten zij op de nacht.
Jack en ik slapen om beurten,
en houden om beurten de wacht.
Zo zijn wij onafscheidelijk
en altijd bij elkaar.
Vaak zing ik 's nachts mijn lied
en speel op mijn gitaar.
Maar het pistool in de holster
Is altijd vlak bij de hand.
Wee de dief die binnen durft sluipen
In mijn omheinde land.
„Eenzame cowboy"
Jan den Biggelaar
Klundertseweg 21, Zevenbergen
Ergens in een vreemd land
woonde lang geleden eens
een kleermaker. Hij was erg
lui, vandaar de armoede. De
mensen brachten hun goed
maar liever bij iemand an
ders. Op een dag zat Jan
weer op zijn kleermakersta
fel en tuurde lui voor zich
uit. Opeens zag hij een stok
oud mannetje recht op zijn
winkeltje afkomen.
Dag kleermaker", zei de
ze, toen hij binnen kwam.
„Ik wens dat u een mooi pak
voor mij maakt in de korst
mogelijke tijd". Hij legde een
pak op tafel en verdween.
Ons kleermakertje was te
verbaasd om een woord te
zeggen. Hij maakte het pak
open. Er kwam een mooie
rode stof uit en een lijstje
met de maten.
Wel mooie stof, dacht Jan,
enfin ik zal er nog wel eens
aan beginnen. Nu ga ik eerst
slapen. Doch net ging hij
liggen of een stem riep: „Be
gin aan mijn pak!" Jan
dacht dat hij al droomde en
draaide zich nog eens om,
maar nu begon het in zijn
rug te prikken. Hoe langer
hoe erger. Op 't laatst huil
de hij van pijn. Toen was
daar de stem weer. Jan
sprong uit zijn bed en in zijn
nachthemd begon hij te
passen, te meten en te naai
en. Pas laat in de avond
hield hij op. Aan een kap-
stokje hing het pak, keurig
genaaid en gestreken. Maar
na die dag was hij nooit
meer lui.
Ans Holthuis.
Goes
Op een heerlijke woensdagmiddag gaat Marleen
tje fijn met de poppen spelen. Het is zulk mooi
weer dat ze haar poppekinderen op het plaatsje
achter het huis brengt. Jaja, er is van de zomer
weinig zon geweest. Dat is heel jammer, want
zonis zo nodig om sterk en gezond te blijven, dat
weet Marleentje ook al heel goed. Haar poppen
zijn dan ook een beetje te kort gekomen, maar
nu het zq|n prachtige oktoberdag is brengt ze
Liesje, Vera en Erna naar buiten.
Het duurt wel een half uur voor Marleentje
alles heeft neergezet zoals ze het hebben wil. Er
moeten voor de poppen een paar stoeltjes zijn.
Hun kleertjes moeten natuurlijk ook naar buiten.
En dan de wieg niet te vergeten. Tenslotte wil
Marleentje zelf ook wel eens even zitten en
daarom haalt ze ook nog haar eigen stoeltje en
tafeltje. Ziezo, de poppemoeder heeft nu haar
hele huishouden op het plaatsje.
Eerst worden de drie kinderen uitgekleed. „Wat
zijn jullie vuil" zegt Marleentje tegen Vera en
Erna. „Foei, je hebt zeker in het zand gespeeld
en je niet gewassen". Liesje is niet vuil, dat is
een heel net meisje! Daarom krijgt Liesje nu de
mooiste kleertjes aan. Liesje kijkt daarbij heel
braaf en laat zich zoet aankleden. „Wat zal ik
met die twee smeerpoezen doen?" denkt Marleen
tje. „Wel, ze zullen in het bad moeten. Anders
maken ze hun schone kleren al dadelijk weer
vuil". Nu krijgt de poppemoeder het nóg druk
ker. Ze moet aan haar eigen mammie vragen of
ze een teiltje met water mag hebben. Dat mag;
en heel voorzichtig zonder morsen, zet Marleen
tje een teiltje halfvol water op haar tafeltje.
Nu gaan Vera en Erna in het bad. Marleentje
bromt intussen een beetje: „Stoute kinderen, om
je zo vies te maken en dan stilletjes in bed te
kruipen. Dat mogen jullie nooit meer doen hoor!"
De twee stoute kinderen zeggen niets. Maar ze
vinden het helemaal geen straf om zo lekker in
een teil met water te spelen. Ze glijden uit moe
ders hand en duikelen in het water. Ze patsen
met hun handjes en voetjes dat het kletst en
spat. Moedertje heeft er de handen vol aan. Maar
ze krijgt haar kinderen goed schoon. Want ze
gebruikt een spons en lekkere zeep; nou, daar
moet je wel fris en helder van worden.
Juist als Marleentje haar kinderen uit het bad
heeft getild en bezig is ze droog te wrijven, komt
oma het plaatsje opgewandeld. „Dag Marleentje",
zegt oma, „heb je het zo druk?" „Dag oma", roept
Marleentje blij, want ze houdt veel van oma.
„Erna en Vera waren zó zwart", vertelt Mar
leentje, „maar ik heb ze goed gewassen hoor".
„Dat is fijn", vindt oma, „Ik wou vragen of je
met me mee gaat boodschappen doen", zegt oma
dan. „Boodschappen doen?" Marleentje lacht. Ja,
boodschappen doen met oma is altijd zo leuk. Ze
blijven overai kijken waar Marleentje dat graag
wil. Oma heeft veel tijd en veel geduld; boven
dien wordt er dan bijna altijd een kleinigheidje
gekocht, een boekje, of een spelletje, of iets voor
de poppen.
„Als je mee mag van moeder, moesten we nu
maar meteen gaan", meent Oma. „Want nu is het
buiten nog zo lekker en tegen de avond wordt
het koud". „Maar Erna en Vera zijn nog
aangekleed", zegt Marleentje dan aarzelend.
doen we zo". Oma weet wel een oplossing
slaat het dekje van de wieg op en legt de twee
blote poppen naast elkaar er in. Dan stopt zij
het dekentje goed in aan de zijkanten. De twee
schone popjes kijken net met hun neuzen boven
het dekje uit. „Die zullen het nu heus niet koud
krijgen", zegt oma. „En nu zetten we Liesje aan
het voeteneind. Die moet nu goed opletten en
zorgen dat Erna en Vera, zoet blijven liggen. Wat
denk je Marleentje, zou Liesje al zo groot zijn
dat zij kan opletten?" „O, ja," zegt Marleentje,
„Liesje is heel slim en ook heel lief". „Goed, dan
gaan we nu naar moeder, want die zal je wel
een andere jurk willen aantrekken".
Dat deed moeder en even later stapte Mar
leentje blij aan Oma's hand weg. Het werd een
heerlijke middag. Ze keken bij de eendjes en ze
kwamen een jong hondje tegen. Ze zagen een
prachtige etalage vol speelgoed en Marleentje
keek in kinderwagens waarin lieve kleine kind
jes met rose wangen lagen te slapen of te kraaien.
Ze bleven staan bij een vogelkooi vol met vlugge,
kwetterende vogeltjes; en natuurlijk deed oma ook
haar boodschappen. En raad nou eens even wat
oma voor Marleentje kocht? Een poppenbad! Nu
hoeft ze een volgende keer het teiltje van moe
der niet meer te gebruiken maar ze heeft een eigen
bad van plastic. Het is prachtig. Gelukkig heeft
oma een groot net bij zich; daar gaat het bad in.
Het is niet zwaar en oma draagt het gemakkelijk
mee naar huis.
Marleentje zou bijna willen dat de poppekin
deren wéér stout geweest waren. Als ze onder de
dekens uitgekropen waren, en in het zand hadden
gespeeld, zou 't beslist nodig zijn om ze in 't bad
te stoppen. Maar Marleentje heeft zó gezegd dat
ze zoet moesten zijn, natuurlijk liggen de kin
deren nog braaf in de wieg.
Als oma en Marleentje weer thuis komen
wordt het bad uitgepakt. „Nou, die oma verwent
jou hoor!" lacht moeder. „Morgen mag je de
kinderen erin wassen". „Maar ik zet ze er nou
toeh eventjes in zonder water", zegt Marleentje
en dat vindt moeder goed. Marleentje loopt de
keuken door naar het plaatsje maar wat ze daar
ziet Bijna huilend stuift ze weer bij
moeder binnen. „Mammie!!! Bontje!!!" Bontje is
de poes. „Wat is er met Bontje?" vraagt moeder.
Maar ze is al opgestaan en loopt achter Mar
leentje aan. Oma komt ook mee, want er is iets
gebeurd, dat begrijpen ze allemaal.
En wat er gebeurd is!!! De wieg staat nog op
het plaatsje. Liesje zit nog braaf aan het voeten
eind. Maar Erna en Vera liggen niet meer onder
de deken. Ze liggen zo maar bloot er boven op!
Zijn ze er onder uit gekropen of zijn ze er uit
gehaald?? Want wie ligt daar lekkertjes op hun
plaats? Poes Bontje! Nu kan Marleentje toch niet
meer huilen; ze moet lachen, net als oma en
mammie. Want Bontje kijkt zo trots en lief uit de
wieg alsof zij zeggen wil: Ik lig hier heerlijk en
heb meteen op de kinderen gepast. We hebben
het heel gezellig gehad vanmiddag. En dan zegt
oma: „Ik geloof warempel Marleentje, dat wij
de volgende keer samen een poesemandje moe
ten gaan kopen".
niet
„Dan
Ze
