SLECHT ORANJETEAM GING ROEMLOOS TEN ONDER 2-0 Belgen op halve kracht zijn nog.....superieur I helftU 'tiül Dreun blijft uit, want de Rode Duivels... MIJN DEBUUT IN DE HEL VAN DEURNE Elek Schwartz is teleurgesteld En nuhelemaal niets SP A ART INTERLAND-.!ES One-man-show van Vincente door PETER VAN DER MERWE Slechts twee Waarom, zo Tex Met ere Indrukken kleedkamer (Van onze sportredacteur) ANTWERPEN, zondagavond. Met ere verliezen is geen schande. Met 2-0 het onderspit moeten delven kan eveneens eervol zijn, zelfs bij een grotere nederlaag kan dat het geval zijn. Maar te verliezen zoals dit Nederlands Elftal deze middag het deed, was beslist oneervol, omdat de Oranjemannen uitgesproken slecht hebben gevoet bald. Velen onder ons waren er reeds tevoren van overtuigd, dat dit team een povere indruk zou maken. Dal het echter zó pover voor de dag zou komen, neen dat had beslist niemand gedacht. Waar is de tijd gebleven, dat men boordevol indrukken uit Ant werpen terugkeerde? Dagenlang kon men er over van gedachten wisselen. Toen was het een evene ment van het zuiverste water. Spanning van begin tot eind. Voet bal vaak van de bovenste plank, met tal van uitblinkers. Spelers FONS VAN WISSEN liep 2 voor de aanvang van de wed- strijd even naar de Belgische 2 spil Lucien Spronck. De Z Standard-voetballer is een neef J van de P.S.V.'er. Lucien is Nederlander van origine, maar werd enkele jaren geleden Belg. Gelukkig", heeft hij (misschien) na afloop van de wedstrijd ge zegd. PETER VAN DER MERWE bemachtigde in de 25e minuut van de eerste helft met een magnifieke zweefduik de bal. Hij voorkwam een treffer. Radio reporter Dik van Rijn zei Fantastisch Peter, in Breda kunnen ze trots op je zijn". ELEK SCHWARTS was na de match bijzonder zwijgzaam. Vorig jaar had hij bij een trainers-cursus in Zwitserland nog gezegd „Wij mogen dan geen goede tegenstanders meer zijn voor het grootste aantal Europese landen, in elk geval zijn wij ieder jaar zeker van twee overwinningen, namelijk tegen de Belgen RENE MARIEN van de „Gazet van Antwerpen" was goed geïnformeerd toen hij zaterdagmorgen schreef „Er zijn nog volop kaartjes voor de derby te koop". Aan de loketten werden een half uur voor de wedstrijd nog kaartjes verkocht van vijftig en dertig franks. ROGER DEPESTELLE, een Belgische journalist, smaakte het genoegen een voorwoord te mogen schrijven in het officiële programma. Hij opende zijn artikel met te zeggen „Het Nederlands elftal, dat vandaag in Antwerpen en meer bepaald in Deurne te gast is, kennen wij niet". BELGIë en Nederland hebben gisteren hun 33e na-oorlogse interland ten beste gegeven. België won 15 maal, Nederland 12 maal. Zesmaal eindigde de strijd gelijk. werden in de annalen der historie opgetekend en nooit meer verge ten. Vandaag niets van dat alles. Een wedstrijd, zo dood als een pier, zonder hoogtepunten. Een armza lige vertoning waarin het spelpeil geen enkele keer boven simpel competitievoetbal uitsteeg. Een wedstrijd om onmiddellijk te ver geten. Al vaker hebben wij betoogd, dat voet- I bal voor het grootste deel een aanval lend spel is. Wat het eivolle Antwerp- de, maar praktisch nooit ergens op tijd kon zijn om gevaar te veroorzaken. Het is vervelend om het neer te schrijven nog meer te betreuren maar daar stond deze zondagmiddag inderdaad een waardeloze aanvalslinie in het veld: vroeger terecht de „Hel van Deurne" ge heten, nu een toonbeeld van slappe din gen. Geen wonder, dat de doelman der Rode Duivels (duivels?, kom nou.) de in het zwart gestoken Jean Nicolay dood gewoon voor Jan Klaassen onder de lat heeft gestaan. Elders op deze pagina is te lezen hoe vaak hij de handen uit de mouwen heeft moeten steken. Kinder werk was het, wat hij te doen kreeg. Dat de Belgen slechts twee doelpun ten hebben kunnen scoren is niet toe te schrijven aan gemis van capaciteiten, De Nederlandse defensie, met Piet Ouder- land als knap spelende linksachter, de middenlinie met een uitblinkende Fons van Wissen (adem en energie tot de al lerlaatste seconden!) heeft namelijk uit stekend van zich afgebeten en zij waren het niet zelden, die met de bal tot in het hart der Belgische verdediging doordron gen en scoringskansen aan de volko men schotloze voorhoede boden. Men is geneigd linksbinnen Charly Bosveld als zondebok te kijk te stellen. Maar dat zou onjuist zijn. In de eerste plaats had deze stijlloze speler niet opgesteld mogen worden, maar dat had men dan evenmin rechtbuiten Frits Soetekouw mogen doen en van Piet van der Kuil weten wij allang, dat hij niet bekwaam is voor een plaats in het Nederlands Elf tal. Ko Prins was nog de minst tekort schietende in de aanvalslinie, maar groot se dingen hebben we hem ook niet zien doen. De twee doelpunten, die de Belgen hebben gescoord zijn in feite een zwakke afspiegeling geweest van het werkelijk kunnen in hun gelederen. Wie zal be weren, dat zij zich werkelijk hebben in gespannen? Toen de 2-0 voorsprong was bereikt is het aan hun kant voor een belangrijk deel tot gallery-play geko men. Toen kwam pas goed naar voren, hoe armzalig het voetbal was, dat Oran je op de grasmat legde. Lachwekkend is het geweest. Als de Belgen werkelijk als Rode Duivels hadden gevoetbald en soms lieten zij zien dat zij er wat van kenden zouden wij een smadelijke nederlaag te incasseren hebben gekregen. Tegen dit schamelijke Nederlands Elf tal voelden zij er kennelijk bitter weinig voor zich bijzonder in te spannen. Waarom, hebben wij ons afgevraagd heeft Schwartz opdracht gegeven zo uit gesproken defensief te opereren? Waar om niet van begin af de spelers het veld in gezonden met het consigne: ga er on middellijk met volle zeilen op af. Geef wat je kunt, wek de indruk dat er geen vrees voor de (terecht) sterker geachte tegenstander bestaat en laat dan des noods een fikse nederlaag over je hoof den komen. Ongetwijfeld zou dan de wedstrijd een veel aantrekkelijker beeld hebben gekregen. Nu werd er van begin af de rem op gezet, met als gevolg een saaie vertoning, die desondanks tot een nederlaag heeft geleid moest leiden en bepaald geen eervollere, dan wanneer met dat offensieve spel een grotere was veroorzaakt. Voor betere sportprestaties Dextrose tabl. Imp. ELMA Breda. Tel. 30183 Overigens verdient nog een speler van ons nationale elftal te worden genoemd. Evenals Ouderland en Van Wissen met ere. Peter van de Merwe heeft zyn eerste wedstrijd tegen de Belgen opvallend goed er afgebracht. De twee door de Belgen gescoorde doelpunten heeft hij naar onze mening beslist niet kunnen voorkomen. Bij het eerste: in de 40ste minuut van de eerste helft door Stockman met een neerwaartse kopbal volkomen buiten be reik van Peter gemaakt, ging de NAC'er De tweede Belgische goal. Van Himst (8) is vrij voor doel gekomen en heeft geen moeite Peter van der Merwe te verslaan. stadion deze middag te zien kreeg, al thans van Nederlandse zijde was uitge sproken defensief. Daardoor kon het al leen maar een eenzijdige wedstrijd wor den. Eenzijdig in het voordeel der Rode Duivels dan, want de elf Oranjehemden opereerden van de aanvang af natuur lijk op bevel van Elek Schwartz ver dedigend. Men weet onderhand wel, wat het dan voor een wedstrijd wordt. Een paar spelers in de voorhoede, die aan vankelijk geen toegespeelde bal konden bemachtigen en als zij het leder onder controle kregen strijk en zet op de Bel gische middenlinie en achterhoede te pletter liepen, omdat zij tot geen uitzon derlijke individuele prestaties in staat warevi. Een droevige vertoning. Maar hoe kon cVt anders, met zo'n allegaartje van spelers uitgesproken halfsepelers zijn, zoals Bennie Muller, die nu als zogenaamde verbindingsspeler fungeer- Het eerste doelpunt is een feit. Stock- *mans juicht. België heeft de leiding. geheel vrijuit en wat de tweede tref fer aangaat: als rechtsachter Petterson niet voor de neus van v.d. Merwe had gestaan, zou onze nationale keeper waar schijnlijk niet zoals nu is gebeurd, over de bal heen zyn gedoken, waardoor rechtsbinnen Van Himst (de ster by de Rode Duivels) vrij gemakkelyk over het hoofd van spil Pronk, die nog trachtte onheil te voorkomen, in het Nederlandse net kon schieten. Nu Oranje er zo bitter weinig van te recht heeft gebracht is het werkelijk overbodig nog een verslag van de wed strijd te laten volgen. Wij vrezen name lijk onze lezers daar dan mede te zullen, vervelen. Nog wel deze constatering: het ziet er nu toch zeer bedroevend uit met ons ver tegenwoordigend voetbal. Waarschijnlijk zullen wij een paar jaar moeten wachten op verbetering. Op de nu in volle ont plooiing zijnde jeugd (we denken hier vooral aan de landelijke jeugdcompeti- tie betaald voetbal) moet onverminderd het oog worden gericht. Uit dat reser voir zal straks met goed gevolg geput kunnen worden. En wat er verder dan nog links en rechts gedokterd zal moeten worden. Dat is vandaag teveel om op te noemen. 1 3 3 TtnlfJê-SfiNjeriaiKl 0 tA*eu\v*ra.-Hitvers. R» i~H e e rrnv re n Zwarierncer-HV C agoyy-noad Bartmie-Vllessc BYV-Ztt'olse Boys Tobaelist-OUlrtwaai m EDO-Grtmfschsp SVY-KFC 'i AffcniaajvXerxes JOS-RCH i t.onra-ZFC \m REO-Sturmvoy. res, j i VSY-WUhelmtna res. j Voor de extra prijs van de gelijke spe len komen de volgende wedstrijden in aanmerking: 8 Tubantia-Oldenzaal 1-1 na verlenging 1-2 Edo-De Graafschap 1-1, na verlen ging 1-2 JOS-RCH 0-0, na verlenging 0-0, RCH wint na strafschoppen Arsenal-Westham United 1-1 Everton-Aston Villa 1-1 Fulham-Ipswich Town 1-1 Sheffield Wednesday-Nottingham Fo rest 2-2 De sporttoto van dit weekeinde heeft de 703.982 deelnemers kennelijk veel moei- lijkheden bezorgd. Zondagavond om negen uur waren er pas zes meldingen van 12 goede uitslagen, terwijl zich nog geen „poolers" met foutloos ingevulde kolom men hadden gemeld. Er waren ook be> trekkelijk weinig (16) kandidaten voor de extra-prijs der 5 gelyke spelen. De totale inzet bedroeg ditmaal 858.053 gulden, de eerste, tweede en extra-prijs beliepen resp. 155.736, 84,948 en 42.474 gulden. (Van onze sportredactie) ANTWERPEN, zondagavond. „Ze willen geen vuist meer maken" zei Pol Jacquemijns, de grijze Vlaamse televisiereporter, na af loop van de zoveelste „derby-van- de-lage-landen". En daarmee te kende hij de sfeer van de kleurlo ze interland volledig, want er ston den géén Rode Duivels in het veld, die er naar streefden de oranje mannen de ontzettende dreun te verkopen, die zonder eni ge twijfel door hen kon worden geproduceerd. De Ander- lecht-spelers (over een paar dagen geïnteresseerd in de financieel veel belangrijkere wedstrijd om de Europacup tegen Sofia) vonden het, nadat Peter van der Merwe tweemaal was gepasseerd, meer dan voldoende. Zy voelden er niets voor om het pu bliek te trakteren op doelpunten. Zij had den er geen zin in de Belgen in 'n soort „tien-tien"-stemming te brengen, die in het verleden de Nederlanders zo by zon der sterk aansprak. Neen, de Rode Dui vels vonden 2-0 echt voldoende. Zij ble ven (goed) voetballen en zy hadden er kennelijk plezier in de oranjehemden bij tijd en wylen van het bekende kastje naar de nog meer bekende muur te stu ren, maar daar bleef het en daar om.... Het begin was sfeervol. Een half uur vóór de aanvang van de match betrad de band van de „Vrije Technische Scho len" uit Kortrijk het veld. De mannen, gekleed in donkergroene kostuums, blie zen een aardig deuntje. Zij ontlokten en kele malen een daverend applaus. Op de vollopende tribunes werd zeer druk ge sproken. De een verklaarde, dat Elek Schwartz vandaag zou ervaren, dat er ook aan zijn loopbaan een einde kan ko men. De ander gaf krediet aan de Ne derlandse verdediging, die in staat werd geacht stand te houden. Slechts een en keling (waaronder het Tweede-Kamerlid M. Broos uit Bergen op Zoom) toonde vertrouwen in oranje. „Ik ben er van overtuigd, dat onze jon gens met veel elan gullen vechten. Zij willen revanche nemen op het publiek, dat hen bij voorbaat „verloren" geeft", oordeelde het Bergse Kamerlid, die, zo als zovele duizenden, met aandacht de bewegingen volgde van een volledige Rode-Kruis-ploeg, die met een brancard oprukte naar een hoek van het veld. Dat gebeurde nu reeds voor de derde maal en het scheen ditmaal de moeite meer dan waard te zijn, want de patiënt, die nu werd opgehaald, klauterde eerst over de vrij hoge afrastering alvorens op de bewuste brancard plaats te nemen. Er steeg een gelach op voor de pres tatie van deze man, die echter veel meer in zyn mars bleek te hebben, want... nadat hij zich parmantig over de volle breedte van het veld had laten dragen, kwam hij in de buurt van de tribune. Daar wilde hy blijkbaar zijn. Hy stapte tenminste van de brancard af en ging op een bank zitten Intussen nam de speaker het woord om de opstelling van de beide elftallen bekend te maken. Hij begon, zoals het een gastheer betaamt, met de namen van de Nederlanders. Zij waren ditmaal niet al te moeilijk. De dames-en-heren van het legioen lieten zich niet onbe tuigd. Zij riepen en juichten voor iedere speler. Ook de Belgen kregen van hun publiek een goed onthaal. Paul van Himst bleek favoriet te zijn. Enkele minuten voor drie waren de teams op het terrein. Zij stelden zich op en even later verscheen scheidsrechter signor Vincente Caballero: een mannetje, dat in de volgende anderhalf uur voor een verrassende one-man-show zou gaan zorgenL want. Het was voor iedereen na de eerste se conden reeds duidelijk, dat met dit man netje (zo mager als een sigaret) niet viel te spotten. Zeer kordaat blies Vincente als door de een of ander een overtre ding werd begaan. Enkele spelers sche nen niet altijd goed te willen begrijpen wat de signor wenste dat er zou gebeu ren. Als dat dreigde huppelde Caballero naar de speler of spelers toe en zwaaide hij net zo lang met armen (en benen) dat de zaak werd uitgevoerd, zoals hij zich dat had gedacht. Onbegrijpelijk bleef één ding. In de zevenentwintigste minuut van de eerste helft mochten de Nederlanders op de rand van het straf schopgebied een vrije trap nemen. Er was dus een redelijke kans aanwezig, dat Jean Nicolai, de Grote Werkloze, einde lijk eens iets te doen zou krijgen. Twee oranjehemden bemoeiden zich met de vrije trap. De een liep over de bal, de ander schoot, maar Vincente nam zijn fluit en blies. Het moest nog een keertje gebeuren. Hij stelde de Belgen netjes op negen meter afstand van de bal op (dat moest steeds gebeuren en dat kostte wel eens wat tijd) en.... de vrije trap kwam nergens terecht. Vincente had twee bijzonder wakkere grensrechters meegebracht. Hun na men? Gaspar Pintado en Diego Moriila. Een van deze twee (de zwartste en daar om vermoedelijk Gaspar) controleerde vóór de match de netten. Voor het ove rige onderscheidde hij zich door te lopen als een hinde De Belgen maakten een eerste doel punt. Dat was kort voor de rust. In een sombere stemming togen de Nederlan ders naar de diverse koffiekamers. De Belgen waren ook niet geweldig enthou siast, maar zij waren wel zelfzeker. Ver liezen konden zij niet meer, want Oom Elek Schwartz had geen aanvalslinie meegebracht. Die Belgen werden ook niet wild in de tweede helft, want nadat het tweede doel punt was gevallen (en dat gebeurde al vlug)... wensten de Rode Duivels geen vuist meer te maken. En de Nederlanders De voetballers probeerden te voetballen en het publiek vermaakte zich met een voetballer. Het rieo om.,., Abe „Alvorens mijn indrukken weer te geven van BelgiëNe derland meen ik verplicht te zijn een hartelijke gelukwens uit te spreken aan het adres van de Belgen. Zij hebben verdiend en naar mijn gevoel met de juiste cijfers gewonnen. Zij hebben en dat is duidelijk geworden een aantal klassespelers tot hun beschikking, die wij op het ogenblik missen. Voor de eerste maal dus moest ik het doel van oranje verdedigen in de „Hel van Deurne". Wij reden zondagmiddag vanuit het Excelsior- hotel naar het stadion en ik moet toegeven, dat ik bijzonder zenuw achtig was. Door mijn hoofd speelden veel gedachten. Ja, in je jongensja ren, als je voetballer wil worden, dan hoor je praten over de Holland-Bel- gië. En dan opeens moet je er naar toe. Je bent immers gekozen. Het is merkwaardig, maar eenmaal in het stadion aangekomen was ik niet ze nuwachtig meer. Het is alsof de aan wezigheid van zoveel mensen je de moed geeft om je werk goed te doen. Bij het balletje-trappen voelde ik het het zou wel gaan. De eerste bal len die ik kreeg, waren niet de moei-, lijkste. Ik had dus even tijd om in te draaien, maar ja, er moest natuurlijk ooit een doelpunt vallen. Doelpunten zijn altijd het gevolg van fouten die door iemand worden gemaakt. De ene keer mag je een fout zwaar aan rekenen, de andere keer niet. Ik zou de fouten, die bij het scoren van het eerste doelpunt werden gemaakt, niet graag zwaar willen aanrekenen aan iemand. Naar mijn gevoel zat de scheidsrechter er glad naast door aan de Belgen een vrije trap toe te ken nen. Bennie Muller had namelijk niets gedaan. Enfin, de trap werd ge nomen en vrij hoog voor het doel ge plaatst. Tonnie Pronk stond in het centrum en drie meter verderop stond Ferry Petterson. De bal ging juist over het hoofd van Pronk heen. Stockmans zag dat, wierp zich in de baan van de voorzet en kopte in. Op deze wijze kwamen de Belgen vrij goedkoop aan een goal, die ik niet kon voorkomen. Ik raakte de bal nog even met de toppen van mijin vin gers aan. Het was echter onvoldoen de. Het tweede doelpunt ontstond door meerdere oorzaken. Ik zou niet graag zeggen dat ik helemaal vrij uit ga. Stockmans was op de linkervleugel. Hij speelde daar veel. Plotseling schoof hij de bal laag voor het doel. Ik zag de bal komen. Ik dacht Petterson schiet hem weg, maar een fractie van een seconde later zag ik de bal komen. Ik viel er naar, maar door de gladheid van het terrein slip te de bal weg en kwam zij voor de Peter van der Merwe tikt op onze X redactie zijn indrukken neer van België - Nederland. Z voeten van Van Himst, die toen ge- 2 makkelijk kon scoren. Daarmee stond de nederlaag wel vast. Misschien mag ik. nog enkele losse indrukken geven. Ik heb zelden J een wedstrijd gespeeld met een slech- tere bal. Het ding was bijzonder zwaar. Ik geef de voorkeur aan een Nederlandse bal. Het klinkt mis- schien gek, maar het is zo. Ik geef ook de voorkeur aan een betere arbiter. Ik wil niet zeggen dat de Spanjaard Caballero helemaal 2 heeft gefaald, maar hij heeft toch 2 rare beslissingen genomen. Ik ben 2 het helemaal niet met hem eens dat J hij Fons van Wissen een penalty ont- hield nadat hij was doorgebroken en het met een Belg aan de stok kreeg. Zo deed de arbiter wel meer, wat minder erg, maar het mag toch wel gezegd zijn dat hij zelfs reageerde op appelleren. Nog een paar opmerkingen. Ik vind, Z dat het Nederlands elftal als ge- Z heel niet slecht heeft gespeeld. Ja, Z de voorhoede kon er niet doorkomen, Z maar de halflinie en de backs hebben Z naar mijn gevoel uitstekend voldaan. Ik heb bewondering gehad voor de wijze waarop Piet Ouderland heeft gewerkt. Hij was met Fons van Wis- sen onze beste man. Jan Villorius deed het ook goed. Hij had in Stock- man een zeer moeilijke tegenstander. Z Wat mij bijzonder is opgevallen is het volgende. De Belgen kunnen de 5 bal spelen en juist plaatsen wanneer zij in volle draf zijn. Dat kunnen wij blijkbaar niet. De Belgen hebben het spel ook bevroren. In vond Jurion en Hanon hun beste spelers. Van Himst moet ik ook noemen. Hij is een knap speler. Hij trekt soms twee, drie man 2 naar zich toe. Hij plaatst alle ballen 2 met de buitenkant van zijn rechter- Z been naar zijn maats. En goed. Het 2 Belgisch elftal zat goed in elkaar. De Z Anderlecht-Standardploeg doet het, Z zoals bij ons de Feijenoord-Ajaxploeg het enkele jaren deed. Ik geloof dat er een gevaar schuilt in de samen- stelling van een elftal uit een twee- tal clubs. Dat ervaren wij nu en dat 2 kunnen de Belgen in de toekomst er- 2 varen. Z Tenslotte nog dit: Na de wedstrijd 2 werd ik met Paul van Himst door Gert Fonteijne voor de Vlaam- se televisie geïnterviewd. Fonteijne 2 zei, dat wij zeer verdedigend hadden 2 gespeeld en dat wij kennelijk de op- J dracht van Elek Schwartz hadden om verdedigend te voetballen. Ik moet zeggen, dat w|j die op- 2 dracht niet hadden. Schwartz heeft ons gewoon gezegd zie, dat je er I wat van maakt, jongens. Dat zei 5 mijnheer Coler vóór de wedstrijd 2 ook. Het is niet gelukt. Een volgende J keer beter. Som** „Wij hebben niet alleen verdedigend gespeeld. Wy hebben zo gespeeld als de Belgen. In de aanval als dat mogelijk was en verdedigend als het moest. Dat is nu eenmaal modern voetbal. De aan vallers moeten ook in de verdediging ko men." Elek Schwartz z.ocht in de o zo stille Nederlandse kleedkamer naar nog meer woorden om zijn tactiek tegen de Belgi sche en Nederlandse journalisten te rechtvaardigen. De door zorgen geplaag de bondscoach, die volgende week zijn 54e verjaardag viert, had grote moeite om zijn diepe teleurstelling te verbergen. „De Belgen waren juist iets beter", wa ren zijn eerste woorden- „Wij hebben lang niet slecht gespeeld". Het klonk nauwelijks overtuigend. De grote belangstelling trok ditmaal K. Prins. In eerste instantie om zijn moeilijkheden met scheidsrechter Vincen te Caballero, die in de eerste helft niet toestond dat Ko Prins en Piet van der Kuil gezamenlijk een vrije trap namen. „Hij stond maar te beweren dat die bal in tweeën genomen moest worden. Dat is gewoon onzin en bovendien moeten we dat toch zelf weten", was het lang niet malse commentaar van de Ajacied. Of, het debat tussen Prins en de Spaanse ar biter werkelijk op die wijze is gevoerd is overigens, gezien de waarschijnlijk ge ringe Spaanse taalkennis van de Neder landse aanvalsleider, nog de vraag. Piet van der Kuil had inmiddels on der de douche enige moeilijkheden met de Belgische persvertegenwoordigers. „Alles goed en wel", zei de Eindhove- naar fel. „de Belgen mogen hier van het publiek alles doen en als wij maar een voet uitsteken is het gebeurd. Ze kunnen me wat Temidden van deze redetwisten op bescheiden schaal, hield de heer Mar tens. de oud-voorzitter van het betaalde voetbal en thans „sociale verzorger" van het oranje-team, in een rustig hoekje, ter voorbereiding van de uitbetaling, zijn boekhouding bij. „In vergelijking met de wedstrijd tegen de Denen", zei hij na bedachtzaam naar woorden te hebben gezocht, „is er een winstpunt. De spelers hebben zich voor 100 procent gegeven. Ik weet wel dat is het minste wat we mo gen verwachten, maar ze hebben dat in het verleden vaak minder gedaan". KLAAS DE RUYTER uit Apeldoorn zegevierde in de zogenaamde Amers- foortse Kei-loop, een wedstrijd over o 100 meter. D.O.S., DE Rotterdamse atletiek vereniging, heeft de dualmeet tegen Ae% Muelheimer turn- en atletiek- met 86 tegen 84 punten de vereniging gewonnen.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1962 | | pagina 5