5 voor
rug
!x
Piet van der Zande was dit
jaar iedereen te glad af
invoer
Zeeland
„Wat zegt U": 1, 2 of 3?
r i kv
j H
J
Lb»
Wie/renners-sne//ieic/
Met 4 meter holglasheng (en
naar de honderd meter-worp (en méér)
i
l
PROCES
PROBLEEM
PROTEST
MARJO
Amerika
Enorme vlucht
J C
1
1
I E
1
1
1
1 r
i
1
lL
1
Duivenkroniek
van „Den Bruinen"
GESTE
FAMILIE
SUCCES
KAMPIOEN
Casting-lessen
Experimentele dag
S
.rc
i
B F
1 G
1 1
B
1 K
i
Rj
Groot
man
Selectie
13
DAGBLAD DE STEM VAN ZATERDAG 13 OKTOBER 1962
t
-
X
Ivrouw Puck Goekoop-
let vier leden van haar
larjo van Schiphol ver-
I een tournee van een
■e Verenigde Staten van
je leden zijn Sylvia Spel-
Kchalkwyk, Tineke Hout-
I de Groot.
Jtoop heeft namelijk van
In of American colleges''
Intvangen om met leden
let voorstellingen te ko-
bn een aantal universi-
pn de genoemde dansers
de universiteiten van
Raleigh Guilford Tam-
j, Gainesville, Columbia,
tastleton, Muncie, New
pale, New Wilmington,
I en Alliance. In Tair/ipa
liberty zullen twee v/oor-
Irden gegeven. In .-New
Janst worden in het Jn-
Ibilitation" waarvan piVof
Ir is. De dansers breiVt
leen instructief program!
Ie. dat de toeschouwer!
Tal geven van de dage-
fn. welke zij moeten ma-
volgen klassieke en mo-
J waarvan de choreogra-
livrouw Goekoop zelf zijn
I weer kandidaat
csidentschap
B-Zvi van Israël heeft er
|ich bij de komende ver-
oktober voor de derde
te laten stellen voor
JiaP-
In partij, de Mapai, de
l^eft in het parlement,
lezing vast.
lm worden. Voor het ge-
|derlandse appeloogst is
lijk. want de goudreinet-
fcrijkste ras. Hoewel m
tel niet meer zo belang-
jaren geleden, bestaat
d nog 20 pet. van de
■gst uit dit ras en elders
pat percentage nog veel
J fruitrassen zijn ook de
[at dit jaar. Het vorig
Invoer van dit ras op 2o
fct jaar daarvoor op 29
pudreinette is niet alleen
Is handapjpel op de bin-
fidse markten, maar de-
li ch bijzonder goed voor
lel moes van goudreinette
en gevraagd. Er wordt
Jr>ok gerekend op stevige
|e appel.
Ruim 30 jaar geleden liep een
ambitieus jongmens langs de Oos-
terscheldeboorden met een soort
werphengel, die nu de lachlust van
elke sportvisser van Cadzand tot
Den Helder zou opwekken. Het
was een eenvoudig bamboestokje,
waarop een soort bus gemonteerd
was, dat van een aangelast zwen-
<*eltje was voorzien om te kun
nen draaien. Met deze geïmprovi
seerde werpmolen ving de eerste
Westbrabantse zeehengelaar Sjaak
Jurgers vis! Dat was in een tijd
dat nog bijna niemand verpozing
aan het zoute water zocht. Op de
pier van IJmuiden en in Hoek van
Holland stonden de zeevissers nog
met enorme palen van bamboe en
handlijnen de gul en schar op de
blokken te sleuren. Maar de inven
tieve Sjaak Jurgers maakte al
worpen van vele tientallen meters
en bij sloeg aan de dijk bij Goris-
hoek op de punt van Tholen met
de vaste hengelstok, geep na geep
op de wal- Zijn initiatief vond nau
welijks navolging want het aantal
sportvissers was in die dagen nog
niet zo dik gezaaid. En aan de
Oosterschelde waren het meestal
stomverbaasde boeren, vissers of
landarbeiders, die zich afvroegen
of die knaap niets beters te doen
had. Vandaag de dag is Sjaak
Jurgers als een pionier van de
Zeeuwse en Westbrabantse zee-
hengelarij te beschouwen. En het
is leuk te weten, dat deze sportie
ve Bergenaar nu een van de beste
werphengelbouwers voor de zee
is die er in Nederland te vinden
zijn.
stens 25 procent van alle vakantiegasten
in de badplaatsen van Zeeland, is zee-
nengelaar. En komt vanwege de vis
rijke gronden voor strand en strekdam
met het gezin op vakantie, dat strand-
genoegen met de hengelsport (van Pa)
Kan combineren. De snelle groei van het
aantal zeehengelaars in het Zeeuws-
Vlaamse (met verschillende zeer goede
clubs en organisaties) het West-Brabantse
en de Zeeuwse eilanden, leidde 7 jaar ge
leden tot een internationaal treffen Bel
giëNederland. Een zeehengelinterland,
die op het strand bij Knokke werd ver-
vist. Er traden 15 Nederlandse- en 15
Belgische zeehengelaars aan, die als de
besten van het zoute water konden wor
den beschouwd. Het werd een debacle
voor de Belgen, die geen schijn van kans
hadden. De Nederlandse ploeg, «too?
Sjaak Jurgens geselecteerd, bestond uit
15 man, die allen over een zeehengel van
rond de 4 meter beschikten, waarmee ze
lood en aas zeker 100 meter ver in zee,
ver over de de-rde breker, konden wer
pen. De Nederlanders, die tevoren het
wedstrijdterrein aan de „Belse" kust
verkend hadden, wierpen met 0.26 tot
0.35 nylon. Een korte voorslag van dik
ker nylon werd alleen gebruikt om hat
lood van 60 tot 100 gram ver weg te
gooien in een daverende klap op de ste
vige holglas-stokken.
De arme Belgen waren reddeloos ver
loren. Zy kwamen gemiddeld met veel
kortere stokken en vry zwaar materiaal
aan het strand, dat vol van het vreugde-
gehuil van de „Ollanders" was. De Ne
derlandse zeehengelaars met een grote
kern van Zeeuwen en Brabanders hadden
de zege zuiver aan het betere materiaal
te danken. Namen als Wout van Leeu
wen, en Westerhuis in Vlaardingen, Scia-
rone en van Zonneveld uit Rotterdam,
Ronald Fenger, van Rooy (Eindhoven)
en Sjaak Jurgers uit Bergen op Zoom
mogen met ere genoemd worden.
Zij hebben als zuivere hengel-amateurs
of hengelsporthandelaren, nog voor de
grote hengelsport-industrie van wanten
wist, de eerste grote zeehengels gebouwd
Hun ervaring heeft de laatste tien tot
vijftien jaar tot de nieuwste technische
snufjes geleid, die telkens weer een iets
grotere worp mogelijk maakten. Die dag
in Knokke hebben de Belgische zeehen
gelaars veel geleerd. Vergist u niet in
de Belgen. Drie dagen na hun grote les
op deze zeehengel-interland, verschenen
de eerste lange stokken met aangepaste
zeemolens en dunnere nylon al aan de
Belgische zee-waterkant. Wie vandaag
de dag de Zeeuwse stranden bezoekt,
weet, dat de Belgen hun technische ach
terstand in de materialen ruimschoots
hebben ingehaald. Hun langste zeehen
gels met worpen tot 120 meter (slechts
enkele sportvissers) zijn al tot 4.60 me
ter uitgegroeid. De laatste ontwikkeling
is dat de Belgische topvissers denken het
ideaal in een zware zeehengel van 4.50
meter te vinden, die 125 tot 150 gram
lood kan werpen, terwijl de Nederlandse
werpspecialisten het rond of even boven
de 4 meter zoeken met werpgewichten
van 80 tot 110 gram. Allemaal met 0,55
tot 0.60 voorslag om de enorme klap over
de schouder of het „schot" van de hen
gel recht over het hoofd, mogelijk te ma
ken.
Pas in de eerste jaren vóór de oor
log, maar vooral in de na-oorlogse ja
ren heeft het gebruik van de werphen
gel een enorme vlucht genomen. Dat
was een kwestie van techniek, die tot
de fabricage van goede hengels, bet&re
werpmolens en tenslotte het nylon als
vissnoer kwam. De fiberglas-stokken ver
overden de wereld, al zal het splitcane
altijd een ereplaatsje behouden. Wie
echter een stevige en goedkope werp
hengel wil hebben voor de zee-visserij,
komt in het hol-glas terecht. Het vol-
glas wordt meer toegepast voor de klei
nere werphengels, die op het binnen
water worden gebruikt, Vooral bij de
sportvissers, die op de Maas of in de
Biesbosch zwerven. Maar met de komst
van de bot en schar en gul in zicht, is
het goed die revolutie van de verre worp
en de lange holglas-hengels eens uit de
doeken te doen.
Ruim tien jaar geleden maakte diezelf
de Sjaak Jurgers met enkele visvrien-
den een kleine brochure voor de V.V.V.
Bergen op Zoom, die in tekening en ge
schrift de beste zeehengel-stekken van
mt mooie deltagebied aangaf. Deze stunt
•ttrSÏ een ware zeehengelinvasie in
west-Brabant en Zeeland geleid. Min-
Bij de laatste wereldkampioenschappen
tweehandig werpen, gooide de Rotter
damse casting-specialist Ronald Fenger
130 meter met een werpgewicht van 30
gram lood. Hij had een nieuwe conolon-
glasstok uit één stuk. Een zgn. „blenk";
het ruwe glas dus in een lengte van 4.60
meter, meegenomen op de imperial van
zijn wagen. Op die naakte holglasstok
had hij een grote zeemolen geplakt en
enkele ogen en een topoog opgezet. De
„conolon" is het laatste woord op het
gebied van glasstokken. Het is lichter
dan alle bestaande glasstokken. En dat
is bijzonder belangrijk, omdat bij deze
grote hengellengten voor zeevissen, het
gewicht van de hengel steeds groter
wordt. Inclusief de zware zeemolen,
krijgt een zeevisser, die een stok van
ruim 4 meter mee naar de waterkant
neemt, al een kilo tot anderhalve kilo
te sjouwen. Er zijn hengels in lengten
en gewichten ontstaan, die haast niet
meer te „mannen" zijn. Zeker niet voor
tenger gebouwde of weinig gespierde
vissers, voor wie dit vissen met deze
zware stokken geen ontspanning, maar
inspanning wordt. Eerste voorwaarde
voor de lange zeehengels, die onderhand
aan lanceer-inrichtingen voor geleide
projectielen doen denken, is een goed
evenwicht achter de molen. Bij een twee
handige worp met de vinger aan de
molen, moet de gehele hengel dus ge
makkelijk zonder tegenwicht over het
hoofd kunnen pendelen. Bij de worp
maakt de hengel bijna een halve slag
rond met de plaats, waar de vinger het
nylon voor de worp klemt, als draai
punt. Weinig zeehengelaars beheersende
techniek volkomen.
Zeker negen van de tien zouden hun
worp belangrijk kunnen verbeteren als
ze een aantal goede castinglessen zouden,
nemen, het zuivere werpen van vak
bekwame wedstrijdwerpers.
In Nederland worden door enkele hon
derden zeehengelaars al afstanden van
100 meter gegooid met deze lange zee
hengels. Er zijn er zelfs enkele tientallen
te vinden, die afstanden van 110 tot 130
meter gooien. Dat is geen hengellatijn.
De pionier uit Het Krabbegat, Sjaak
Jurgers, is er een van. Hij heeft de laat
ste maanden enkele stevige conolon-glas-
hengels gebouwd in lengten tot 4.20 me
ter, die deze verre worp by een goede
slag mogelyk maken.
En dat is dan om in vaktermen te
spreken, een „visworp" me-t zwaar lood
en beaasde haken, die de worp door de
luchtweerstand nadelig beïnvloeden.
Zelfs de casters zijn het er over eens.
dat de beste zeehengelaars in Neder
land een beste beurt zouden maken op
een internationaal castingtoernooi.
Het laatste woord is de conolonstok
van het lichtste fiberglas, dat er maar te
krijgen is. Het komende seizoen komt
er nylon, dat zeker 15 tot 20 procent
sterker is dan de nylon, die tot nu tcx
in de handel was. Er is zelfs een voor
liefde aan het groeien de hengels aar
JACQUES JURGENS
pionier-zeehengelaar
één stuk te laten, dus niet meer met ec
bus in twee delen uitschaafbaar te m
ken. Een 4 meter hengel in twee stukken
kan meestal juist binnen in een wagen
gelegd worden. Met een hengel van 4 t
5 meter gaat dat niet meer. Nu is er eer
soort hengelklem uit Frankrijk gekome
die het mogelijk maakt de hengels in ór
„dakgoot-rand" van de auto, waarin twee
klemmen kunnen worden vastgezet, mee
te nemen. Dat gaat prima. En het voor
deel is, dat een glashengel uit één stuk
iets meer soepelheid, veerkracht en
ruggegraat bij de worp behoudt. Dat is
voor de conolon-stokken van belang, die
de neiging hebben wat veel topactie te
hebben.
Een van de actuele vragen in de zee
hengelsport, in Zeeland en West-Brabant
ongekend populair,
in de lengte van de zeehengels? Is dat
rond de 4 meter of tegen de 5 meter. Al
les afhankelijk naar postuur en kracht
van de man, die vist. Er dient ook re
kening te worden gehouden met het
sportieve genoegen, dat door het vissen
met de zwaardere lange hengels beslist
vergald kan worden, als niet scherp op
lichtgewicht glas, lichte reelhouder enz.
wordt gelet. Het woord op die vraag
van lengte van de holglas-stokken en
soort glas is nog niet gevonden. De ko
mende jaren staan nieuwe technische
ontwikkelingen ook in het glasfiber te
wachten. De Philips-ingenieurs in Eind
hoven spreken nu al van „glas zo sterk
als staal". Nylon, dat lood en haken
moet wegbrengen op de diepte der vis
gronden zal de komende jaren dunner
cn sterker worden.
Dit alles zal ook de komende jaren
de werpafstand nog belangrijk kunnen
verhogen. Om eens een Inzicht in de
werpcapaciteit van het beschikbare ma
teriaal te krijgen, zal de komende win
ter in het Kralingsche Bosch bij Rotter
dam een vergelijkend toernooi worden
gehouden, waarvoor castingkampioen
van Hurck, een hoofdinspecteur van po
litie uit Rotterdam, een wedstrijdbaan
gaat uitzetten.
Op die experimentele zeehengeldag op
het droge zullen ook enkele Zeeuwse en
West-Brabantse zeehengelaars en zelfs
enkele Belgen naar Rotterdam worden
genood om de laatste vorderingen van de
bouw van de lange „latten" te vergelij
ken. Dat wordt een sportieve strijd,
waarin het echt niet om namen en mer
ken gaat, maar om de harde feiten in
kwaliteit van materiaal en menselijke
techniek. Sjaak Jurgers van Bergen op
Zoom is een van de genodigden. Naast
Vlaardingen, Rotterdam en Den Haag.
staat Bergen op Zoom met grote gouden
letters in het boek der zeehengelkam-
pioenen. De laatste weken zijn er zelfs
werpgewichten van lood in bomvorm
gegoten om de luchtweerstand tot een
minimum te beperken. Aan dit bomvor-
mige lood, dat als een echte projectie1
door de lucht suist, zijn zelfs al staart
vinnen van sigareblik gesoldeerd, om
een rechte vlucht door de lucht te garan
deren. Een Eindhovense zeehengelaar
zelfs al bezig met een proef, lood in de
vorm van een miniatuur-straaljager te
gieten om te kijken of bij deze snelle
worpen het lood niet wat verder kan
worden weggegooid door het werpge
wicht enige glijvlucht te geven. Zo knut
selen en denken enkele tientallen zee
hengelaars voor enkele honderdduizen
den, die hun vrije tijd aan de zoutwater-
kant doorbrengen. Want het zijn alleen
dergelijke pioniers, die de sport wat ver
der brengen. En als u met het beste ma
teriaal uitgerust aan de waterkant ver
schijnt en nog met een leeg leefnet thuis
komt, bedenk dan dat de vis niet altijd
ver uit de wal behoeft te zitten. Soms
zit de vis vlak bij strand of dijk. Zo
als de laatste dagen de bot en paling op
de Zeeuwse stromen in het ondiepe moet
worden gezocht. Maar als er ergens op
100 meter uit de kant een stroomgeul of
diep gat zit met mooie zeebaars, gul öf
tong, kunt u met een dergelijke lange
hengel in prijzen van 80 tot 125 gulden
vis vangen, die voor anderen onbereik
baar is. Dat wilde ik u maar vertellen,
omdat naast de gewone stokjes en vas
te hengels een lange zeehengel, waar
mee u alle kanten uit kunt, niet mag
ontbreken.
i4
pi
ITII
vartje per kolom
«olommen f 1.-
I
I!
tü
IVj
A
1 B
8
i
i
1 D
1
i
i
i
-|
i
i
K
i
1
i
nwi
m,iii nuf
I I kwartje per kolom i
4 kolommen f I.-
jjs,.
f.
a
Hf
IV*
1 A
n
I
1
1 B
1
1
1 D
1
1 F
1
1 G
1
1
1 H
f
l
i
1
K
B
W'JM
mm
—J
Inzendingen uiterlijk dinsdagavond'
'8.00 u., postbus 2500 Amsterdam.
Hierboven plaatsen wij nog enkele
invulkolommen voor onze puzzel.
Deelnemers kunnen deze geDrui-
ken als zij meer dan vier kolom
men willen invullen.
We gaan van de week van start met
de kampioenschappen in de wereldbe
roemde duivenmaatschappij de Bergse
Krabben.
Vitesse: 1 J. Hoppenbrouwers, 2 W.
Groffen, 3 P. Mertens, 4 P. van der
Zande en 5 G. Verbiest. Halve fond: 1
Alfons Bogaert, 2 P. van der Zande,
3 Adr. Verduit, 4 Goossens-Sebregts, 5
J. Dingemans. Fond: 1 P. van der Zande,
2 J. Dingemans, 3 P. Mertens, 4 J. Jans
sen, 5 P. Buuron enz. Totaal oude dui
ven: 1 P. van der Zande, 2 J. Dingemans,
3 P. Mertens, 4 J. Hoppenbrouwers, 5
G. Adams enz. Jonge mannen: 1 D.
Linders, 2 Schouteren-Veren, 4 J. Din
gemans, 4 Denijs-De Groot, 5 G. Adams.
Navluchten: 1 J. Hoppenbrouwers, 2 P.
van der Zande, 3 Schouteren-Veren, 4
G. Verbiest en 5 G. Adams.
Kampioenen-generaal over alle vluch
ten en tractementen: 1 P. van der
Zande, die dit jaar Jan-en-alleman te
glad af was, ge ziet hij volhardt in de
boosheid, hou je taai Piet, 2 J. Dinge
mans (en zonen), 3 J. Hoppenbrouwers,
4 G. Adams, 5 G. Verbies, 6 Denijs-De
Groot, 7 Schouteren-Veren, 8 W. Grof
fen, 9 F. Geers, 10 M. Geers enz.
Dongense duivenbond te Dongen: Vi
tesse (twee bovenste van de poulebrief):
1 J. Verharen 1439, 2 A. Coremans 1316,
3 B. Raassen 1285 enz. Idem per duif:
1 A. Coremans 1102, 2 J. Verharen 1042,
3 B. Raassen 986. Halve fond: 1 A. Co
remans 1669, 2 A. Trommelen 1621. Idem
per duif: 1 J. van Beers 1080, 2 A. Co
remans 936, 3 J. van Beers 918. Fond:
1 J. van der Zanden 742. Idem per duif:
1 J. Verkooyen 559, 2 A. Trommelen, 3
idem dezelfde. Generaal-kampioen per
duif: A. Coremans 1886. Kampioenschap
jonge duiven: 1 J. Heerkens, 2 L. Zijl
mans, 3 Fr. Verharen, 4 Jac. Bergmans.
5 L. van Reijen enz.
Al deze grote kampioenen onze harte
lijke gelukwensen.
Nu wij het toch over kampioenen heb
ben, een mooi verhaal over Paul Sion
van Tourcoing, in zijn tijd de onverslaan
bare kampioen van Frankrijk. Hij is
reeds jaren tot de vaderen verzameld,
maar zijn naam zal voortleven zolang de
duivensport beoefend wordt.
Mijn leermeester in de stiel zei
Sion wiens nagedachtenis ik eerbiedig
groet, degene, die mij het meest heeft
bijgestaan in het verwerven van ken
nis inzake de reisduiven en inzake hoe
te kruisen, was de beroemde Rijsselaar
mr. Louis Salembier. Zijn naam werd
voor het stof der vergetelheid gevrij
waard, dankzij een ononderbroken reeks
successen op de verre drachten, bijna
vijftig jaar lang. Ontelbare amateur^
hebben hun goede duiven van voor de
oorlog (van '14 den Bruinen), verkre-
gen door zijn edelmoedigheid. Deze grote
liefhebber, die toch werkelijk een me
nigte kampioenen bezat, volgde in Bel
gië en in Frankrijk alle weken van het
vliegseizoen de uitslagen van die spelers,
die zich bijzonder wisten te onderschei
den. Hij was ervan overtuigd, dat an
dere liefhebbers even goede, zo niet be
tere duiven bezaten dan hijzelf en om
werkelijke „cracks" te kunnen verkrij
gen, achtte hij het nodig de rassen te
kruisen. Elke winter zei hij tegen mij:
Paul, wij gaan het hok van deze of gene
kampioen in België bezoeken, want hij
heeft dit seizoen veel prijzen gewonnen.
En als hij een vogel vond, die hem
aanstond, dan kocht hij hem om te
kruisen.
De 31e juli 1914, de dag, waarop de oor
log werd verklaard, bevond ik mij in
zijn gezelschap in het plaatsje Opdorp
om bij mr. Vandenbossche de reisduif
te gaan zien, die er, als enige vogel, de
zelfde dag was doorgekomen op een
dracht van 800 km te Antwerpen ge
geven.
Dergelijke uitstapjes hebben mij in
staat gesteld de lichaamsbouw van de
grote vliegers op de fond te beoordelen
en te waarderen. Bijna altijd is deze in
overeenstemming met de beschrijving
van de Frans-Belgische standaard (deze
was door Sion opgesteld; den Br.)
Ik ben uit de school van Louis Salem
bier, ervan overtuigd, dat het nodig is
te kruisen en te blijven kruisen om zich
te handhaven en nimmer laat ik de ge
legenheid voorbij gaan op een sujekt,
waarvan ik verwacht, dat het mijn ko
lonie zal versterken. Zijn type moet over
eenkomen met dat van de vogel, waar
mee ik hem wil kruisen. Nooit echter
begin ik met een duif zonder hem op
de fond te hebben beproefd en zonder
een plan te hebben gemaakt wat ermee
aan te vangen.
Kruisen is een kunst, die iedere lief
hebber moet trachten machtig te wor
den. In de eerste plaats moet men letten
op de typen, die tegen elkaar botsen.
De ogen spelen een grote rol.
Het voornaamste is overigens de oor
sprong en de afstamming der samen te
brengen sujekten te kennen. Maar ik ge
loof reeds genoeg te hebben verklapt.
Mag ik, om te besluiten, verzoeken, dat
men deze regels beschouwt, niet anders
dan als een eenvoudige uiteenzetting
van gedachten, die ik koester omtrent
vragen, die de melkers interesseren?
De uiteenzetting der gedachten lijkt mij
even redelijk als de koppige polemiek
dom is"
Tot zover de heer Paul Sion, textiel
baron en multimiljonair. Deze hoffelijke,
sympathieke Fransman, op wie de tijd
geen vat scheen te hebben en die tot op
hoge leeftijd jong van hart bleef, kocht
telkenjare een massa jonge duiven in
België.
Ik heb het Ameel en Delbar dikwijls
horen vertellen. De fokkers kregen
daartoe de nodige Franse ringen en de
naamringen van de koper. Sion kocht
uitsluitend bij de beste liefhebbers en
van de beste koppels. Hoeveel ze kostten
was geen punt van overweging. Hij was
gewoon te betalen wat hem gevraagd
werd. Bijvoorbeeld twee- tot driehonderd
frank per stuk, in een tijd, dat een pint
bier een frank kostte. Al deze jonge
mannen wende hij uit op zijn duiven-
paleis te Mouvaux (Tourkonje). En zon
der uitzondering werden ze op de vluch
ten gezet. Hij liet de reismand zeer gron
dig selecteren en ruimde aan het eind
van het jaar alles op wat niet aan hoge
eisen voldeed.
Standaardtypes genoten de voorkeur.
Het zal de attente lezer duidelijk zijn,
dat de heer Sion kampioen van Frankrijk
was met de duiven, evenals later zijn
collega Boussac het zou worden met de
koerspaarden.
Zolang hij zijn „systeem" consequent
heeft toegepast, was er niet tegen te
vechten.
Sion leefde in een andere tijd als
de onze.
Tegen zijn methode van rasvorming
bestonden ook destijds sportieve beden
kingen. Zij doen aan het feit niets af, dat
hij een weergaloos ras heeft opgebouwd,
de liefhebberij grote diensten heeft be
wezen en ontelbare liefhebbers aan schit
terend materiaal heeft geholpen.
Allemaal goeie.
DEN BRUINEN,
Iedereen op deze aardbol was
er tot nu toe heilig van over
tuigd, dat de meest vriendelijke
mensen de Schotten zijn. In
Keulen is dat weer eens duide
lijk bewezen. Daar voetbalde
de Schotse kampioensploeg Dun
dee tegen IFC Köln, een wed
strijd meetellend voor de Euro
pacup. De match eindigde in
een forse 40 overwinning voor
de Duitsers, die een klasse be
ter speelden. De Schotten von
den dat niet prettig en zij wei
gerden aan te zitten aan een
banket, dat hun gastheren ser
veerden. De Keulenaren heb
ben toen een heel wijze maat
regel getroffen en vijftien sup
porters laten meeëten.
George Lafitte is een Fransman
en inwoner van het zeer achtbare
Orthez. George heeft zich enige
faam verworven als rugby-arbiter.
Op het einde gekomen van zijn
scheidsrechterlijke loopbaan werd
hij gekozen tot voorzitter van de
rugby ploeg US Orthez. Zijn keuze
ging met een festijn gepaardonder
andere met een stier e gevecht. Op
een gegeven moment werd George
als stierenvechter gelanceerd. Dat
gaf een heleboel hilariteit, maar de
nieuwe voorzitter bracht het er ge
lukkig levend af.
„Hoe omt het toch, dat je zo
maar in de arena durft gaan?"
vroeg een van de aanwezige jour
nalisten.
„Omdat ik lange tijd in arena's
heb gestaan en dan niet voor één,
maar voor wel dertig stieren
antwoordde dappere George.
Roger Huste is een Paryse ver
keersagent, die niet zelden op de
Place de la Concorde staat om het
verkeer in redelijke hanen te leiden.
Hij is een moedig man en daarom
is hij ook nog scheidsrechter gewor
den. Op een van de jongste zondagen
leidde de agent een match in een
dorpje nabij de Franse hoofdstad. Hij
blies voortreffelijk, maar ondanks
dat ontstond er toch een fikse ruzie
tussen de spelers van de teams, die
elkaar te lijf wilden gaan. In eerste
instantie wist Roger dat te voorko
men, maar uiteindelijk lukte dat toch
niet meer. Nadat de eerste klappen
waren gevallen, begon de arbiter te
brullen en... op zijn politiefluitje te
blazen. Dit laatste hielp, want de
spelers gingen onmiddellijk uit el
kaar en trokken de kleedkamer bin
nen.
Voor zyn moedige arbeid kreeg
Huste intussen toch een proces. Hij
werd namelijk via een proces-verbaal
gepromoveerd tot arbiter van een
hogere voetbalklasse.
Een nieuwe wielergrootheid wordt
in Frankrijk luid aangekondigd. Ge
orge Paganet zal wel goed kunnen
fietsen, want hij is een volle neef van
niemand minder dan Louison Bobet.
Jacques Anquetil heeft naar aan
leiding van commentatoren op de ver
schijning van deze jonge George ge
zegd: „Ik mag er misschien wel
iedereen even aan herinneren, dat
Marcel Bidot (de Franse ploegleider)
geen neef van mij is, ofschoon hij
dat steeds beweert."
Signor Esparraguera is een
Spanjaard, die grote bekendheid
verwierf als scheidsrechter bij
internationale bokswedstrijden.
Hij deed het een en ander zó
opmerkelijk, dat het bestuur
van een kleine nederzetting in
de buurt van Valladolid besloot
een nieuw gehucht naar hem te
noemen. Esparraguera, niet te
lui, besloot om zelf in het ge
hucht te gaan wonen- De fees
telijke .opening' van het dorp
werd natuurlijk bijzonder ge
vierd. De enige ter plaatse aan
wezige herberg puilde uit van
de mensen, dieop een ge
geven moment allemaal met el
kaar slaags raakten. De boks-
scheidsrechter probeerde nog
vredelievend te interveniëren,
maar dat hielp geen lor. Omdat
hij zich een bijzondere bemoeial
toonde werd hij nog dezelfde
avond door de inwoners van
Esparraguera uit het dorp ge
zet!
De Italiaanse voetbalploeg van
Petrone verloor een zeer belang
rijke wedstrijd tegen Nenedetto
met 4-2. Tegen die uitstag werd met
zeer veel kracht geprotesteerd,
want
De doelman van Petrone moest ge
durende de gehele wedstrijd zijn
vingers in zijn oren houden. De re
den? In een tuin, niet ver van het
uoetbalueld gelegen, stonden een
paar knapen, die de gehele middag
met zware buksen probeerden vo
geltjes uit bomen te schieten. Zij
schoten nog al eens een keertje
laag en het gebeurde, dat hagel op
de dwarslat van de goal terecht
kwam. Na de match legde Petrone
een klacht neer bij de voetbalbond.
De heren lieten echter weten, dat
het protest niet wordt aanvaard,
want zij kunnen het ook niet hel
pen, dat iemand in zijn eigen tuin
wat staat te schieten. Overigens
de schietende heren waren suppor
ters van Nenedetto.
Cliff Smith was eens de kampioen
van de half-zwaargewichten van het
heerlijke Wales. Met een lege beurs
toog hij naar een boksmatch in Car
diff, die hy bijzonder graag wilde
zien. Hij ontmoette in een van de
gangen van het gebouw een concier
ge en diende zich aan als kampioen
van de half-zwaren.
„Maar je moet toch een kaartje
kopen", zei de controleur.
Cliff maakte daarover enige poes
pas. Daarmee nam de controleur
geen genoegen. Er volgde een knok-
partijtje. Na anderhalve minuut lag
de aanstaande wereldkampioen knock
out.
Denkt u niet, dat dit een mislukte foto is. IntegendeeL Deze
prent maakte een van onze fotografen, die in het Antwerpse
Sportpaleis was en die de achtervolger Henk Nijdam vastlegde.
Dat wil zeggen, hij wilde tot uitdrukking brengen, hoe snel Henk
wel reed. Dat was op dat ogenblik rond de zeventig kilometer.
