Jemen heeft het niet op
vreemdeling begrepen
Wereldspaardag is
te weinig werelds
HET OVERHEMD MET DE MEESTE EXTRA'S
NAAR EEN NEUTRALE KOERS?
Kodak hoeft De Gruyter
geen camera's te leveren
Bezoek aan
een groot
man
Grens slechts
schoorvoetend
opengezet
SSEfïS -fte
PRESIDENT BESLIST IN KORT GEDING:
Foto-firma had
heter moeten
informeren
Weer schoten bij
Berlijnse muur
toonbeeld van de nieuwste herenmode
Wij sparen nog
naar Schots
voorbeeld
Weduwe van Maurits
Dekker overleden
STAALTJE VAN
j WILSKRACHT j
DAGBLAD DE STEM VAN DONDERDAG 11 OKTOBER 1962
(Van een medewerker)
Op 18 september j.l. overleed 's
werelds meest absolute heerser
Ahmed Ibn Mohammed oed-Din,
imam van Jemen. Of Ahmed op
natuurlijke wijze aan zijn eind is
gekomen is niet bekend; hij was
een zeer gehaat vorst-
Zijn 35-jarige zoon en opvolger
Mohammed Ed-Badr is nog geen
tien dagen aan het bewind ge
weest. In de nacht van 27 septem
ber heeft een groep militairen on
der leiding van de opperbevel
hebber van het leger, Abdoellah
Sallal, een staatsgreep uitgevoerd,
waarbij imam El-Badr werd ge
dood.
Een revolutionaire raad heeft de mo-^
narchie afgeschaft en een Jemenitische
Arabische republiek uitgeroepen. ,,Ons
volk", zo heet het in een proclamatie
van deze raad, „heeft gedurende eeuwen
een lijdensweg gekend als geen ander
volk. Het was afhankelijk van de wil
van een despoot, die ieder mededogen
miste."
Geheel ongelijk heeft de proclamatie
niet. In Jemen golden tot dusverre zeer
wrede wetten. Meer dan eens heeft imam
Ahmed tegenstanders eigenhandig in het
openbaar onthoofd. Dieven werden de
hand afgehakt, overspelige vrouwen wer
den gestenigd.
Jemen ligt in het zuidwesten van A-
rabië aan de Rode Zee en het behoort
tot de minst ontwikkelde landen van de
wereld, maar het is een volwaardig lid
van de Verenigde Naties.
Prins Seif, het hoofd van de Jemenitische
delegatie bij de V.N. beschouwt zich
thans als erfgenaam van de troon.
Honderden jaren lang hebben de Je
menieten onder Turks gezag geleefd. De
Turken hebben echter het verzet van de
krijgshaftige, vrijheidslievende stammen
nooit geheel kunnen breken. Eerst in
1919 kon het land zich met Britse hulp
losmaken van de Turkse invloed en on
der imam Jahia verkreeg het volledige
onafhankelijkheid. Volk en koning hiel
den uit de tijd van de overheersing een
sterk wantrouwen over tegen vreemde
lingen
Tot voor kort was Jemen voor buiten
landers nagenoeg ontoegankelijk. By
uitzondering mocht er 'n vreemdeling
binnen met speciale toestemming van
de imam. Ook de ontwikkeling, zoals
die zich eldeds op economisch en ander
gebied voltrok, werd aan de grens
van het imamaat een halt geboden.
„Arabia felix" heette dit deel van A-
rabië in de oudheid. Maar in de vrucht
bare dalen en op de grote weidestep-
pen worden landbouw en veeteelt nog
op aartsvaderlijke wijze bedreven. In
dustrie kreeg nauwelijks een kans.
Spoorwegen zijn er niet, de schaarse
autowegen zijn voldoende voor het ge
ringe gemotoriseerd verkeer.
Imam Jahia's voornaamste zorg was
zijn onderdanen te wennen aan een cen
traal gezag. Hij trad daarbij zo auto
ritair en hardhandig op, dat in 1948 een
opstand uitbrak onder leiding van een
van zijn meest vertrouwde hovelingen,
Abdoellah el Wazir. Jahia werd ver-'
moord.
Zijn zoon Ahmed, die in die tijd mili
tair gouverneur was van Zuid-Jemen,
rukte op het bericht van de moord met
enige duizenden van zijn soldaten op
naar de hoofdstad Sana, waar Abdoellah
zich inmiddels tot imam had uitgeroe
pen.
Na een kort maar bloedig beleg ver
sloeg Ahmed de opstandelingen en liet
hij el Wazir in het openbaar onthoofden.
Ahmed volgde zijn vader op als heer
ser van Jemen en als geestelijk leider.
In zijn jeugd werd Ahmed door zijn
vader naar het buitenland gezonden om
militaire kennis op te doen (hij was o.m.
gast van Mussolinie). Zijn contact met
de buitenwereld brachi hem er niet toe
moderne opvattingen in zijn land te in
troduceren.
Hij toonde weinig belangstelling voor
andere dan binnenlandse aangelegenhe-
Staatszaken regelde hij zoveel mo-
h 'f u elf; zi^n ministerraad bijna ge-
,bestaande uit leden van de zeer
uitgebreidé koninklijke familie, had wei
nig invloed.
Alléén beheerde hij de rijksinkomsten;
er wordt beweerd, dat hij deze voor
et grootste deel heeft toegevoegd aan
leschatten» die in de paleiskel-
Puuri^g °PSestapeld zoude^ liggen,
var. i ^,n, Pr°fiteerden min of meer
Tpmïr riJ^om aan olie in hun bodem,
«Jemen niet.
d?n ^an 0015 n*et te verwonderen,
aan PO„ Jemen gedachten oproept
waar 7PYIerilfReleden- achterlijk land,
als het lnnaeilL.Be'>rui'cen even rui® 2Ün
aan -n der~S.--lfap Dt imam «lf heeft
gedragen J e 8edachtenvorming bij-
opfien^toerY"-geleden wekte hij groot
gevolg waarond„met eeun sch"d«a?htig
dan de'rtiezl>n harc™ van meer
me bracht A een bez°ek aan Ro-
lTng van 7iin een medische behande-
in witte boernocsen gehuiriZyn 'Uf^acht-
zwaarden he,... jg, uld en mat krom-
Doorbraak
adviseurs en technici werden toegelaten,
aan buitenlandse ondernemingen zijn
concessies verleend. Er verrezen elek
trische centrales,ziekenhuizen en scholen
Havenplaatsen als Hodeida en Mokka
(waar in de 17de eeuw onze Ver. Oost-
Indische Compagnie een factorij had in
verband met de koffiehandel) zijn door
Franse deskundigen verbeterd. De hoofd
stad Sana en de koninklijke residentie
Taiz kregen moderne voorzieningen als
elektriciteit en riolering Het leger (20.000
man) kreeg moderne wapens, waaron
der Russische tanks. Instructeurs uit
Oosteuropese landen hebben de gevechts
kracht van het leger en de kleine lucht
macht vergroot.
Voor velen van zijn ongeveer vijf mil
joen onderdanen was Ahmed echter nog
een despoot. In 1955 kwam het tot een
staatsgreep door de legercommandant
Thalaja. Ahmed werd in zijn eigen paleis
gevangen gehouden, maar hij wist een
deel van zijn bewakers om te kopen en
zijn zoon Badr snelde hem te hulp.
De leider van de opstand werd, tege
lijk met twee broers van de koning, die
als de eigenlijke aanstichters werden be
schouwd, terechtgesteld. In het openbaar
werd Ahmed door revolverschoten ge-
onthoofd, zoals gebruikelijk. In 1961
wond. De aanslagplegers zijn in het o-
penbaar onthoofd.,..
Jemen onderhoudt diplomatieke betrek
kingen met verschillende westerse en
oosterse landen. De Nederlandse consul
in Aden heeft Jemen tot zijn ressort.
Met Engeland heeft het Arabische land
een slepend geschil, dat geregeld leidt
tot gewapende incidenten. Het betreft
een strook grond aan de grens van Je
men en het door Engeland beschermde
gebied van Aden, waarin zich rijke olie
velden zouden bevinden. Ook voordat de
olie hier ontdekt was en Engelse en Ame
rikaanse belangen in het geding kwa-
De zoon van imam Ahmed Ibn Mo
hammed van Jemenkroonprins El
Badr, heeft in de laatste jaren, toen
het achterlijke land zich onder druk
van de omstandigheden wel eniger
mate moest aanpassen aan de nieuwe
tijd, reizen naar enkele landen ge
maakt. Hier ziet men hem in Enge
land, waar hij een Centuriontank
bekijkt. De keuze viel later toch op
Russische tanks en wapenen
Tien dagen heeft El Badr zijn va
der overleefd. Toen vermoordden de
rebellen hem en Jemen is thans een
republiek met een revolutionaire raad
aan het hoofd.
men, lieten beide landen hun aanspraken
gelden, ieder voor zich op historische
gronden. Jemen heeft steun gezocht bij
de anti-Britse landen van de Arabische
Liga, vooral bij Egypte. Nasser heeft
echter in 1961 de Arabische Statenbond
tussen zijn land en Jemen ontbonden en
hierdoor eens te meer de door de Ara
bische landen gewenste eenheid ver
stoord.
Het tempo van de ontwikkeling was hem
te traag, zei de Egyptische president
In werkelijkheid bestond er een diep
gaand verschil van mening tussen de
beide staatshoofden over de wijze, waar
op de Arabische eenheid is te bereiken-
De revolutionaire raad, die thans de
macht in handen heeft, heeft verklaard,
dat hy streeft naar algehele samenwer
king met alle Arabische staten en een
neutrale buitenlandse politiek. Of Jemen
een tyd van binnenlandse rust en van
moderne hervormingen tegemoet gaat, is
echter nog zeer twijfelachtig.
(Advertentie)
De Gruyter uit den Bosch krijgt niet
meer dan 500 Brownie-Fiesta-fototoestel-
len voor zijn speelgoedactie. De N.V.
Kodak uit Den Haag, all-importeur van
kodak-foto-apparaten, hoeft een restant
van 9500 foto-toestellen niet aan De Gruy
ter te leveren. Dat heeft de president
van de arrondissementsrechtbank in Den
Haag, jhr. mr. E. Witsen Elias gisteren
heslist, toen hij uitspraak deed in het
kort geding, dat De Gruyter tegen Kodak
had aangespannen. De eis van kodak
om De Gruyter te gelasten ook de
reeds 500 geleverde camera's terug te
zenden werd eveneens afgewezen.
Volgens Kodak had De Gruyter in
strijd met de afspraken, voorwaarden
en garanties gehandeld door de fototoe
stellen te distribueren op 'n wijze, waar
door was te berekenen, dat het toestel
bij De Gruyter maar een tientje kost,
terwijl voor dezelfde camera bij de foto-
handel 16 moet worden betaald. Dat
was nooit de bedoeling van Kodak ge
weest, waarom de levering van de toe
stellen werd gestopt. De Gruyter span
de een kort geding aan om alsnog de
9500 toestellen geleverd te krijgen, waar
op Kodak eiste, dat zij de 500 apparaten
terug moest hebben.
Jhr. mr. Witsen Elias kwam tot de
conclusie, dat Kodak een onrechtma
tige daad had gepleegd. Bij het afwegen
van de belangen van beide partijen was
hij tot het oordeel gekomen, dat de ei
sen van De Gruyter en die van Kodak
niet moesten worden ingewilligd-
Kodak was wel door eigen onachtzaam
heid in de moeilijkheden geraakt. Daar
entegen zou bij de verplichting aan Ko
dak om de Gruyter nog 9500 camera's
te leveren het gesloten verkoopsysteem
van Kodak worden verstoord. Door de
niet-levering van het restant fototoestel
len zou het slagen van de speelgoedactie
niet in gevaar worden gebracht.
Onrechtmatige daad
Dat Kodak een onrechtmatige daad
pleegde leidde de president van de recht
bank af uit zijn conclusie, dat er ge
sproken kon worden van een contract
tussen De Gruyter en Kodak, ofschoon
alleen een schriftelijk contract was op
gemaakt tussen De Gruyter en .foto-ki-
no Verhees uit Den Bosch, die als dea
ler van Kodak de fototoestellen zou le
veren.
Bij de onderhandelingen en besprekin
gen was van de zijde van Kodak on
der meer geïnformeerd naar de wijze
van distributie van de camera's. De
Gruyter ontweek een rechtstreekse in
formatie om de aard van de actie en
de wijze van distibutie van speelgoe-
Advertentie)
deren geheim te houden. Kodak had zich
evenwel beter op de hoogte moeten stel
len, aldus de president. Daarbij kwam,
dat jhr. mr. Witsen Elias de distributie
van speelgoederen middels een bonnen
spaarsysteem niet als een normale door
verkoop beschouwde, wat volgens Kodak
wel het geval zou zijn.
Bij het afwegen van de belangen o-
verwoog de president van de rechtbank
ook, dat De Gruyter de eventuele toe
komstige bezitters van een foto-toestel
in folders en andere aankondigingen en
uiteenzettingen over de speelgoedactie
had voorgehouden dat mogelijk de speel
goederen niet konden worden geleverd.
In de nacht van dinsdag op woens
dag is er opnieuw geschoten aan
de Berlijnse muur- Kort na middernacht
hoorde'de Westberlijnse politie ongeveer
60 machinegeweerschoten aan de over
zijde van de muur in de omgeving van
het goederenstation van Treptow. De
schoten kwamen waarschijnlijk van en
kele honderden meters achter de muur.
Waarop werd geschoten (op vluchtelin
gen of bijvoorbeeld op verdwaalde
honden, zoals wel vaker gebeurt) kon
niet worden vastgesteld.
Kort daarvoor zag de Westberlijnse po
litie hoe drie vluchtelingen, die bij het
oude Rijksdaggebouw de Spree probeer
den over te zwemmen, door een Oost-
berlijnse patrouilleboot uit het water wer
den gehaald en gearresteerd.
(Advertentie)
HEREN- EN JONGENSKLEDING
Oxford
Er is iets aan het veranderen.
Tot dusverre is in verscheidene
landen in en buiten Europa de
Wereldspaardag gevierd. Het aan
tal van deze landen is sinds de in
stelling van de Wereldspaardag in
1924 toegenomen. Maar in feite
stonden deze Wereldspaardagvie-
ringen los van elkaar. Zij werden
iJ'h 'aa's*e jaren begon Ahmed echter
kn«egnJPen' koraalnIfen langs de
kust en massieve bergketens „3
geSdevabnrr^re F"
?fe°MaSrUsafiiifi?tgei?00t' de '«tterkun-
ïïea 5 H £k6rn lS, maandaS «ver-
De stoffel^- A?; P®kker van Assen.
5aar nullen vSerS(;hotten van het echt-
Secserrieerd. riJC*ag tegelijkertijd worden
1. Enkalon - dus het makkelijkst te
wassen. Nóóit strijken, en nóóit
kreukels.
2. T'M-C'O-t - dus gebreid en daar
om heerlijk ventilerend, plezierig in
het dragen.
3. Het poes-etiket - en dèt is uw
zekerheid van ijzeren kwaliteits
controle op stof en snit.
Dat maakt elke ENKAL0NT«R«LC*0>T
overhemd tot het fijnste voor de
man, het meest voordelige voor de
vrouw. Koop niet zomaar tricot
nylon, vraag naar
T «R*l*C*0*T
als een aangelegenheid binnen de
nationale grenzen georganiseerd:
het gemeenschappelijke bleef be
perkt tot de datum: 30 oktober.
Zelfs daarin waren echter nog na
tionale varianten te constateren.
In het internationale contact van de
spaarbank-organisaties, dat in georgani
seerde vorm ook reeds van 1924 dateert,
werden o.a. ervaringen met de Wereld-
spaardagviering uitgewisseld. Maar in
de praktijk bleef het bij belangstellend
toehoren zonder dat er veel invloed op
de nationale gedragswijze van uitging.
Tot voor kort scheen niemand daarin
iets onbevredigends te zien. Er zijn nu
duidelijk tekenen dat dit anders wordt,
met name in Europa. Het zou onjuist
zijn hierbij aan een modeverschijnsel te
denken. Men is in de verschillende lan
den zeer wezenlijk de behoefte aan meer
samenhang in de Wereldspaardag-viering
gaan voelen. De wens leeft sterk, dat
ieder land voor zich de andere landen
zijn Wereldspaardagviering betrekt.
Een moeilijkheid, die daarbij moet wor
den overwonnen is het verschil in rich
ting waarin het spaarbankwezen zich in
de diverse landen ontwikkeld heeft.
Sinds anderhalve eeuiv
Met recht kan worden gezegd, dat de
parochie-spaarbank van de eerwaarde
heer Duncan in het Schotse dorp Ruth-
well het voorbeeld is geweest dat in
de jaren na 1810 zowel in Europa als )n
Amerika tot de oprichting van spaar
banken heeft geïnspireerd. Dit geldt
ook voor Duitsland, waar andere oude
re vormen bestaan hebben, die zelfs m
dat land zelf in vergetelheid waren ge
raakt.
Maar een binnen nationale grenzen
besloten ontwikkeling van anderhalve
eeuw moest onvermijdelijk tot een uit
eenlopen van deze ontwikkeling leiden.
Met de Britse en Franse spaarbanken
behoren de Nederlandse bondsspaarban
ken de oudste daarvan dateren van
1817 tot de spaarinstellingen die het
zuiverst het oorspronkelijk karakter heb
ben bewaard. Het spaarbankwezen in
b.v. Duitsland, Oostenrijk en Italië heeft
allengs een nogal afwijkende structuur
gekregen. Andere landen, als b.v. de
Scandinavische nemen een soort tussen
positie in.
Voor de komende Wereldspaardagvie
ring heeft men de verlossende formule
van een werkelijk internationaal karak
ter nog niet kunnen vinden. Wel is een
uitwisseling van de Wereldspaardag-af-
fiches georganiseerd, waaraan ook een
aantal bondsspaarbanken hier te lande
deelnemen.
S paarban kmaand
Het merendeel van de bondsspaarban
ken zal trouwens de gehele maand okto
ber als spaarbankmaand beschouwen en
bü wijze van preludium op de Wereld
spaardag deze hele maand in bijzondere
mate de aandacht voor de betekenis van
het sparen voor gezins- en volkswel
vaart vragen.
Een expositie van uitgewisselde wereld-
spaardag-affiches in de betrokken spaar
bankkantoren maakt daarvan deel uit.
Intussen worden onder auspiciën van
het internationaal instituut voor het
spaarwezen onderlinge studiebezoeken
georganiseerd.
Volgend jaar is Wenen aan de beurt
als plaats van het om de drie jaar ge
houden wereldcongres voor het spaar
wezen. Verwacht mag worden, dat er
hard aan zal worden gewerkt, om op dit
congres spijkers met koppen te slaan
voor de volgende Wereldspaardag-vie
ring. Vermoedelijk zullen de wezenlijke
resultaten zich voorlopig wel tot Europa
beperken, maar beslist over een ruimer
gebied dan de Gemeenschappelijke Markt
in haar huidige omvang.
Zoals mijn meer ont
wikkelde lezers weten, is
Johnny Bighead uit Los
Angeles de geestelijke
vader van de twist, onze
nieuwste dans. Ik dus
naar Johnny. Hij zat aan
een tafeltje in „Blue
Moon", een dansgelegen
heid. voor hartstochtelijke
liefhebbers. Real Ame
rican, die John. Een le
ren vest met zijzakken,
waar hij zijn handen niet
uithaalde. En maar
kauwgum eten.
„Hi Mister", zei John
ny. „John", vroeg ik, „zég
het. Hóe heb je hem ge
vonden?". ..Waar heb je
't over, Mister?". „De
twist", zei ik, „hoe heb
je de twist gevonden?".
„O die", zei Johnny kau
wend. „Die heb ik niet
gevonden. Hij was er in
eens. Ik stond wat te
schommelen in de Blue
Moon en omdat ik vele
bewonderaars heb,
schommelde iedereen
mee. Op een gegeven
ogenblik ontstond er ru
zie. Nou, op zulke mo
menten weet ik op te
treden. Ik scheidde alle
vechtenden en plaatste ze
netjes in twee rijen. Ze
trilden nog van woede en wilden el
kaar te lijf. Maar ze raakten elkaar
niet aan. Ik bekeek het allemaal zo
eens en ik dacht: ik noem het de twist".
„En toen", zo riep ik uit, „is het een
populaire dans geworden?" „Net wat
je zegt", antwoordde Johnny kauwend.
..Goed. Maar nu een andere vraag.
Zijn er voordelen ten opzichte van de
andere dansen die je gevonden hebt?
Welke vind je de beste? Heeft de twist
je voorkeur? Denk je dat de twist
het lang uit zal houden?"
„Hou op", riep Johnny, „het is geen
aangifteformulier. Maar je moet eens
goed luisteren. Een dans-vinder kan
moeilijk over zijn eigen scheppingen
oordelen. Ik heb de Hapsidee uitge
vonden, de Ratska, de Hulderhuts en
de Txoist. Sorry, ook de Poepiedoe
nog. Maar ik weet niet, welke de leuk
ste is. Het zijn allemaal zusjes van el
kaar en een vader gaat zijn eigen kin
deren niet zitten beledigen. Ze waren
allemaal goed. Persoonlijk hield ik
altijd het meest van de Poepiedoe,
maar nieuwe tijden nieuwe zeden. Nu
is iedereen de Poepiedoe vergeten,
hoewel die pas van 1954 dateert. En
het was zo'n lief kind van me". „Hoe
word je auteursrecht vastgelegd?"
„Meneer", antwoordde de dansvinder
met een gemeen trekje om de mond,
even maar, „zo gauw zo'n zaal mijn
bewegingen aan het nadoen is, laat ik
er een foto van maken. Daarmee ren
ik naar het departement voor culturele
zaken en die vlakken de foto in een
boekf met mijn naam eronder. Een
ander kan zich dan niet meer als de
uitvinder opwerpen. Er is veel beun
hazerij in dit vak. Maar zodra ik merk,
dat iemand les gaat geven in een van
mijn dansen zonder dat hij erbij zegt:
ontwerp van J. Bighead, sla ik hem
ov zijn bliksem". ..Juist", fluisterde ik.
„Ik heb natuurlijk wel", zei John,
..mijn fatsoen en eergevoel. Leven en
laten leven zeg ik altijd. Ik heb een
gentlemens agreement met de Fede
ratie van Kasteleins in de U.S.A.; ik
zal nooit een dansvorm propageren,
waar de mensen geen dorst van krij
gen. Zo is Johnny dan ook weer wel".
,.In Nederland ziin er professoren",
zo merkte ik op. „die de twist verwer
pen omdat die slecht zou zijn voor de
gewrichten". Johnny dacht enige tijd
no. Ziin antwoord was meesterlijk.
„Verrek", zei hij, heb jij al eens ooit
een professor zien twisten? Doe ze mijn
groeten en zeg dat ze zich aan de pol
ka houden. De meesten van die lui
stammen trouwens nog uit de tijd van
de sarabande. Nee, meneer, hier merk
ik weer wat ik al zo vaak heb gecon
stateerd; wetenschap en kunst gaan
moeilijk samen. Een schilder die zijn
werk wetenschappelijk opbouwt komt
tot geknoei. Een ingenieur, die een ar
tistiek krulletje in een spoorlijn legt,
evenzeer. Wij artiesten kunnen ons dat
veroorloven. Ik leg krulletjes in het
menselijk ontspanningsleven. Een en
kele maal heb ik wel eens een meisje
in de knoop gedanst, maar het was een
kwestie van aan een arm trekken, toen
stond ze weer kwiek voor me." „Dus
maakt het wel?", vroeg ik onbe
scheiden. „Ik hen een gevierd man",
antwoordde John. „Als je in moeilijk
heden ziter ligt wel wat geld in
do papiermand. Soms heb ik wel eens
zin om er een tijdje mee op te hou
den. maar de regering kan mijn be-
lastin goeld niet missen".
„Jij dus ook al?" vroeg ik. „Man",
zuchtte hij, „iedereen immers". „Heb
je nog bepaalde plannen?" „Och", zei
John, „ik kan natuurlijk niet op de
komende gebeurtenissen vooruitlopen.
Het vinden van een dans is een ge
nade. En je weet nooit, hoe de vol
gende eruit zal zien. Weet een kip, hoe
zijn volgend ei zal zijn? Weet een dich
ter. welk sonnet hij volgende week
gaat leggen? Neen immers. Een dans
vinder kent evenmin de geheimen van
ziin creativiteit. Maar ik denk wel,
dat ik binnenkort met iets nieuws op
de markt kom. Dat merk ik aan een
lichte tinteling in mijn linker-oorlel-
letje. Ik kan dat aan een burger zo
niet uitleggen, maar als het lelletje
trilt, komt er een nieuwe. Hóe de dans
eruit zal zien weet ik niet, maar één
ding staat vast. Het wordt iets héél
nieuws. Je danst hem op je handen".
Ik schrok. „Op je tanden?" vroeg
ik. „Op je ogen", zei Johnny, „op je
handen".
Een groot man. die Johnny. Laat
hem maar schuiven.
YORICK
J Mevrouw Rosemary Sumter is moe-
i der van drie kinderen uit Kaapstad J
i in Zuid-Afrika, die niettegenstaande
het feit, dat ze geheel verlamd is en
kunstmatig ademhaalt, stüdeert voor
een graad in Engels en Duits. Om- J
dat het zo'n „hoogst interessant on-
t derwerp" is, doet ze er ook nog cri-
f minologie bij.
J Mevrouw Sumter is 31 jaar oud. J